Rassen bestaan niet

[Mambo]

Was het nog vergeten, ook de moren hebben hier gezeten.
Moest iedereen eens zijn eigen stamboom honderden of duizenden jaren terug kunnen onderzoeken er zouden er veel verschieten denk ik.

[camaris]

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar

Intelligentie is helemaal niet een rechtstreeks gevolg van de gensamenstelling. Zo is het bijvoorbeeld reeds zwart op wit bewezen dat de voeding gedurende de eerste levensjaren van een mens van cruciaal belang is voor de verdere intellectuele ontwikkeling. Ook andere omgevingsfactoren zoals het stimuleren van het gebruik van intellectuele capaciteiten bevorderen het intelligentieniveau van de mens.
Het is wel al aangetoond door (pseudo-) wetenschappers dat een staal Afrikanen minder intelligent is dan een staal Europeanen, maar het bestaan van een rechtstreeks verband tussen de genen en het intelligentieniveau is verre van bewezen. Vast staat dat de chronische ondervoeding, de armoede, het ontbreken van een 'leeromgeving'... in vele Afrikaanse landen sterk bepalende factoren zijn voor een lager intelligentieniveau.

Dank u, eindelijk wat bijval.

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar

Intelligentie is helemaal niet een rechtstreeks gevolg van de gensamenstelling. Zo is het bijvoorbeeld reeds zwart op wit bewezen dat de voeding gedurende de eerste levensjaren van een mens van cruciaal belang is voor de verdere intellectuele ontwikkeling. Ook andere omgevingsfactoren zoals het stimuleren van het gebruik van intellectuele capaciteiten bevorderen het intelligentieniveau van de mens.
Het is wel al aangetoond door (pseudo-) wetenschappers dat een staal Afrikanen minder intelligent is dan een staal Europeanen, maar het bestaan van een rechtstreeks verband tussen de genen en het intelligentieniveau is verre van bewezen. Vast staat dat de chronische ondervoeding, de armoede, het ontbreken van een 'leeromgeving'... in vele Afrikaanse landen sterk bepalende factoren zijn voor een lager intelligentieniveau.

gaat het zo'n beetje met dat boerenbedrog?
omgevingsfactoren zoals voeding en 'leeromgeving' zullen hoogstens de genetische hoedanigheid van het individu positief dan wel negatief beïnvloeden, maar ook niets meer dan dat.
reeds voor de geboorte ligt de intelligentie grotendeels vast.
het intelligentiepotentieel is grotendeels genetisch bepaald, en de omgevingsfactoren bieden slechts wel of niet de mogelijkheid om dit potentieel optimaal te benutten.
talloze onderzoeken tonen het verband tussen genen en intelligentie aan.

lees hierover in het volgend artikel:

http://www.xs4all.nl/~sfg/volkskrant/artikel.htm

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

Steeds vind ik de pogingen van mensen die zo graag willen dat er geen rassen bestaan zo grappig.

Eigenlijk kan ik daar kort over zijn. Het gaat hem niet over de hoeveelheid verschil in genetisch materiaal maar de aard van het verschil van genetisch materiaal.

Wist u dat het verschil in genetisch materiaal tussen een mens en een muis ook maar vrij klein is.

Wanneer wij nietvan verschillende rassen zouden uitgaan, kunnen wij evengoed beweren dat muizen ook een soort mensen zijn. OK, ze zien er wat anders uit, maar dat heb je ook als je het verschil tussen blank en zwart bekijkt, maar genetisch zijn er enorm wat gelijkheden.

U verwart het begrip 'soort' (mensen, muizen) met het begrip 'ras'. Maar ik heb de indruk dat u niet goed begrijpt waar het om gaat.
'Rassen' bestaan wel, maar dan enkel als sociologische constructie. Biologisch is er geen enkele reden die een onderverdeling in 'mensenrassen' rechtvaardigt. Hieronder een prima tekst die één en ander verduidelijkt (bron: http://www.xs4all.be/~dvdavid/mag_science/De%20mens/mag_science.20000907165059.nl.html)


[font=Verdana]Maakt de studie van het menselijke genoom een einde aan de mythe van menselijke ‘rassen’?[/font] [font=Verdana]
[/font][font=Verdana]Nieuwe hersenstudie toont hoe diep het begrip ‘ras’ in het menselijke denken geworteld zit - 07-09-2000[/font]

[font=Verdana]Dankzij het genoom-project is het inzicht in de genetische structuur van de mensheid met sprongen vooruit gegaan. Een van de ‘neveneffecten’ van het onderzoek is dat de these dat het onderscheid tussen de verschillende menselijke rassen geen biologische basis heeft, bijna algemeen wordt geaccepteerd. Recent hersenonderzoek toont echter dat het concept ‘ras’ erg diep geworteld is.[/font]



[font=Verdana]Desondanks is ‘ras’ een relatief nieuw begrip, dat pas in de laatste 200 jaar werd ontwikkeld. Het ontstond in het zog van de classificatie-drang die de werkzaamheden van Linnaeus veroorzaakten. Ook mensen moesten nu geclassificeerd worden op basis van uiterlijke kenmerken. Ondanks wat vaak gedacht wordt had de opkomst van de rassenleer weinig te maken met slavernij. Integendeel, het verzet tegen slavernij was al enige tijd aan de gang vooraleer de rassenwetenschap op het wetenschappelijke toneel verscheen. Opmerkelijk is dat daarbij vrijwel onmiddellijk een hiërarchische indeling werd gebruikt. Mettertijd namen de criteria en theorieën in aantal toe, maar de hiërarchische component, die ‘rassen’ rangschikte naar ontwikkelingsniveau, bleef steeds (impliciet) aanwezig. In elk van de raciale theorieën wordt ervan uitgegaan dat de geobserveerde uiterlijke verschillen correleren met andere kenmerken als intelligentie, seksueel gedrag, competentie en andere.[/font]

[font=Verdana]Een steeds ruimer wordende consensus.[/font]

[font=Verdana]De idee dat ‘rassen’ niet bestaan is niet nieuw, maar werd door de Amerikaanse antropoloog Ashley Montagu al in 1942 voorgesteld in zijn boek ‘Man’s most dangerous myth: the fallacy of race’. Deze publicatie is nog steeds relevant en in 1996 verscheen nog een zesde, aangevulde editie. Montagu was met deze publicatie zijn tijd ver vooruit en streed jarenlang als een eenzame Don Quichote tegen de windmolens van de gevestigde wetenschap. Dankzij de ontrafeling van het menselijke genoom is nu echter een ruime consensus gegroeid rond de idee dat rassen eigenlijk niet bestaan .[/font]

[font=Verdana]Deze idee is lang erg controversieel geweest. Dat is niet verwonderlijk, want een uitspraak als ‘rassen bestaan niet’ is geen bijster heldere manier om de inzichten in deze kwestie voor te stellen. Correcter is het om te stellen dat er geen biologische basis bestaat om de mensheid in verschillende rassen op te delen. Als sociaal construct is ‘ras’ daarentegen wel degelijk een realiteit. Dat neemt echter niet weg dat de sociale definitie van ‘ras’ uitgaat van onderliggende biologische variaties die kwalitatieve verschillen zouden veroorzaken. En daar schuilt het probleem: de genetische variatie binnen een groep is veel groter dan de genetische variatie tussen groepen onderling. Die stelling werd al door Montagu opgeworpen en wordt nu dus eindelijk bevestigd. Maar wat wordt er precies mee bedoeld?[/font]

[font=Verdana]Het lijkt immers contradictorisch. Betekent dit dat ik meer genetisch materiaal gemeen heb met een inwoner van Ghana dan met een buurman? Niet noodzakelijk. Het gaat immers niet om individuele maar om groepsverschillen. Dat betekent dat de totale genetische variatie binnen één groep (bv. de ‘blanken’) groter is dan de totale genetische variatie tussen twee groepen (bv. ‘blank’ en 'zwart’). En dat verschil is niet gering: schattingen stellen dat ongeveer 94% van de genetische variatie binnen een groep te vinden is, terwijl groepsverschillen slechts de overige 6% kunnen verklaren. [/font]

[font=Verdana]Deze idee is bovendien contra-intuïtief. Wij zijn eraan gewend geraakt uiterlijke kenmerken als criterium te gebruiken om mensen op te delen. En weinig dingen zijn zo opvallend als verschillen in huidskleur, haarstructuur of vorm van de neus. Bovendien is het duidelijk dat deze karakteristieken een biologische basis hebben, zodat al snel besloten wordt dat de blanke en zwarte medemens fundamenteel van elkaar verschillen. Maar huidskleur en andere uiterlijke kenmerken die worden gebruikt om ‘rassen’ van elkaar te onderscheiden worden bepaald door een bijzonder klein aantal genen, hoogstens 0,1% van het totaal aantal genen. Dat verklaart overigens meteen waarom de verschillen zo prominent kunnen zijn. Een klein aantal betrokken genen maakt van aanpassing aan het milieu een weinig complex proces, dat bovendien snel erfelijke effecten oplevert.[/font]

[font=Verdana]Huidskleur, toch een van de belangrijkste kenmerken waarop de mythe van menselijke rassen gebaseerd is, wordt door slechts zes genen, op een totaal van 100.000, geregeld. Bovendien heeft iedereen deze zes genen gemeenschappelijk. Iedereen - en dit kan voor bepaalde mensen schokkend zijn - bezit dus het potentieel om een zwarte huid te ontwikkelen, wat in beperkte mate duidelijk wordt na een bezoekje aan een zonnig strand. Vandaar dat bewoners van extreem warme gebieden al snel een donkerder huid ontwikkelden als bescherming tegen UV-stralen, terwijl voor noordelijker volkeren een bleke huid voordeliger was omdat deze de opname van vitamine D bij bleker zonlicht makkelijker maakt. Een zelfde redenering gaat op voor andere uiterlijke kenmerken. Ook zij worden door een klein aantal genen geregeld die in het algemeen gedeeld worden door de volledige mensheid, maar niet bij iedereen eenzelfde effect sorteren.[/font]

[font=Verdana]De traditionele classificaties betwist[/font]

[font=Verdana]Hoe problematisch het concept ‘ras’ precies is wordt duidelijk als de klassieke indeling wordt bekeken. Hoewel door de jaren heen verschillende classificaties, de ene al uitgebreider dan de andere, de ronde hebben gedaan was de verdeling tussen het ‘blanke’, het ‘zwarte’ en het ‘gele’ ras een steeds terugkerende basis. Voor het ‘zwarte’ ras werden dan meestal de karakteristieken donkere huidskleur, kroezend haar en brede neus opgesomd en ook voor de andere ‘rassen’ werd een min of meer vaste ‘set’ van criteria opgesteld.[/font]

[font=Verdana]In de praktijk blijkt echter dat deze categorieën niet houdbaar zijn. Waar horen mensen met een brede neus maar steil haar bij? Of met een lichtbruine huid? Aanvankelijk werd getracht dit probleem op te lossen door meer ‘rassen’ of subclassificaties van rassen te creëren. Maar ook dit blijkt niet houdbaar. Het grote probleem daarbij is dat men een continuë reeks wil uitdrukken in discrete categorieën. De uiterlijke verschillen die mensen van elkaar onderscheiden zijn aanpassingen aan het milieu, en verschillen niet kwalitatief van elkaar - zoals reeds opgemerkt deelt de mensheid in het algemeen de genen die verantwoordelijk zijn voor deze verschillen - maar variëren naar intensiteit. Het is dan ook biologische onzin discrete categorieën als ras in stand te houden.[/font]

[font=Verdana]Discrete categorieën vereisen immers een aanzienlijk verschil in genetische bagage. Dat is enkel mogelijk door een verschillende evolutionaire afkomst of langdurige fysieke isolatie. De rassentheorieën die in de 17e eeuw werden ontwikkeld en daarna de dienst bleven uitmaken tot zij ‘besmet’ raakten door de nazi-ideologie, vertrokken aanvankelijk van de idee dat de verschillende ‘mensenrassen’ zich hadden ontwikkeld uit verschillende soorten ‘voorouders’. Ondertussen is dankzij DNA-onderzoek aangetoond dat deze ‘multi-regio’ theorie niet klopt. Volgens de Out of Africa-theorie, die momenteel het meeste steun geniet, is de mens vrij recent uit Afrika geëmigreerd en deelt de mensheid dezelfde afkomst.
De tweede hypothese - langdurige ruimtelijke isolatie - gaat evenmin op. In tegenstelling tot de idee dat de wereld pas recent een ‘globaal dorp’ geworden is; blijkt uit archeologisch materiaal dat er in de geschiedenis steeds contact geweest is tussen ver van elkaar verwijderde bevolkingsgroepen. En waar mensen elkaar ontmoeten worden kinderen gemaakt. Dat betekent dat er steeds een significante mate van seksueel contact is geweest tussen verschillende volkeren. Zelfs over een van de volkeren die als het meest geïsoleerd beschouwd wordt - de Australische Aboriginals - toont archeologisch materiaal aan dat er frequent contact was met niet-Australische volkeren, tot zelfs 50.000 jaar geleden. Het is dan ook erg onwaarschijnlijk dat er ooit menselijke groepen hebben bestaan die meer dan enkele eeuwen geïsoleerd geweest zijn. Ook hier is de conclusie dus dat rassen niet bestaan - en nooit bestaan hebben.[/font]

[font=Verdana]De sociale dimensie[/font]

[font=Verdana]‘Rassen’ zijn dus geen biologische realiteit. Het is een discussie die in Europa minder prominent aanwezig is dan in de Vernigde Staten. Dat is niet zo vreemd. ‘Ras’ is steeds een belangrijke realiteit geweest in het zogenaamde ‘land of the free’. De loodzware erfenis van de slavernij en de segregatiepolitiek hebben het concept altijd centraal geplaatst. De opschorting van de rassenwetten is van recente datum, wat weinig tijd overlaat om te wennen aan een wereld waarin ‘ras’ geen bepalende factor meer is. De ‘one-drop rule’, die werd ingevoerd om het classificatieprobleem dat ‘multiraciale’ nakomelingen opleverden en stelt dat een druppel ‘zwart’ bloed voldoende is om van het ‘zwarte ras’ te zijn, heeft ervoor gezorgd dat het rasconcept steeds prominent aanwezig was, bijvoorbeeld in volkstellingen. Bovendien zijn heel wat mensen gekant tegen de positieve actiemaatregelen die door de overheid werden opgelegd om de sociale achterstand bij de Afro-Amerikanen weg te werken. Tenslotte zijn er in de VS, en ook in Canada, nog heel wat wetenschappers die van raciale categorieën vertrekken in hun onderzoek en verschijnen er nog steeds publicaties waarin boude uitspraken worden gedaan over ‘de Aziaten’ of ‘het zwarte ras’. [/font]

[font=Verdana]Maar ook in ons land ligt de zaak gevoelig. Niet alleen veroorzaakt het in twijfel trekken van raciale categorieën steeds verbazing, weekbladen die de problematiek toch onder de aandacht brengen kunnen zich steevast verwachten aan een vloed lezersbrieven. In een recent artikel van het tijdschrift Knack uitte de sociobioloog Kris Thienpont zijn twijfels over de biologisch grond van het rasconcept en ook hier werd op gereageerd, steevast met de melding dat het overduidelijk is dat ‘rassen’ bestaan want dat dat kan “gezien worden”. Dat daarbij vaak verwezen wordt naar de terreur van de politieke correctheid doet minder onverdachte motieven vermoeden. De conclusies waarrond nu een consensus is gegroeid zijn gebaseerd op een groot aantal studies uit verschillende wetenschappelijke discplines. Wetenschappers als Ashley Montagu hebben jarenlang moeten opboksen tegen de heersende opinies en zien hun inzet pas zeer recent beloond. De bewijslast is nu omgedraaid en het zijn de voorstanders van het behoud van de rassenclassificatie die een manier zullen moeten vinden om aan te tonen op basis van welke criteria die classificatie dan wel zou moeten gebeuren. Maar 200 jaar raciaal denken wist men uiteraard niet onmiddellijk uit en voor een grote meerderheid is ‘ras’ nog steeds een realiteit.[/font]

[font=Verdana]Tot deze vaststelling kwamen ook twee Amerikaanse studies, die voor het eerst nagingen welke effecten in de hersenen het waarnemen van raciale verschillen veroorzaken. Beide studies concentreerden zich op de amygdala, een cluster van zenuwen die zich diep in elke hersenhelft bevindt en betrokken wordt bij sterke emoties, het geheugen en leerprocessen. De amygdala werkt als een soort van alarmcentrale, die de aandacht trekt als nieuwe, opwindende of belangrijke zaken zich aandienen. In een eerste studie werd de amygdala-activiteit gemeten terwijl een proefpersoon foto’s van donkere en blanke mensen te zien krijgt. Bij blanken is een verhoogde activiteit meetbaar wanneer zij geconfronteerd worden met foto’s van Afro-Amerikanen en vice versa.[/font]

[font=Verdana]Deze observaties worden bevestigd door een tweede, soortgelijk onderzoek. Bovendien ging deze proef ook de onbewuste associaties na die opgeroepen worden door de presentatie van foto’s van mensen van een verschillend ‘ras’. Daartoe werd de proefpersonen gevraagd foto’s te klasseren en tegelijk woorden die op een computerscherm verschenen als (moreel) goed of slecht te kwalificeren. Uit dit experiment blijkt dat een meerderheid van de ‘blanken’ en de helft van de ‘zwarte’ proefpersonen eerder geneigd zijn een woord als positief te evalueren als zij op dat moment geconfronteerd worden met een foto van een ‘blanke’. Deze antwoorden liggen buiten het bewustzijn en het effect was ook aanwezig bij mensen die er een open en antiracistische houding op nahouden.[/font]

[font=Verdana]Hoewel deze resultaten slechts een eerste aanzet kunnen vormen voor verder onderzoek blijkt dat het concept ‘ras’ een aanzienlijke invloed uitoefent op hoe de werkelijkheid wordt waargenomen.[/font]

[font=Verdana]De opdeling van de mensheid in ‘rassen’ heeft vooral ellende opgeleverd. Het heeft de aanzet gevormd tot een van de grootste tragedies van de moderne tijd, maar is ook in het verleden een legitimatie geweest voor discriminatie, oorlogen, sociale achterstelling en geweld. Nu in de wetenschap, op een minderheid na, algemeen geaccepteerd wordt dat er geen enkele objectieve basis bestaat om deze opdeling op te baseren kan misschien een begin gemaakt worden van een mentaliteitsverandering, die ongetwijfeld erg veel tijd zal vragen maar die uiteindelijk een van de meest gevaarlijke mythes de wereld uit kan helpen. (DdV) [/font]

[Mitgard]

kijk eens aan, 'archeologisch materiaal' toont tegenwoordig al aan dat er grootschalig sexueel contact is geweest tussen volkeren.
sterk.
of een mooi voorbeeld van 'wishful thinking'.

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

kijk eens aan, 'archeologisch materiaal' toont tegenwoordig al aan dat er grootschalig sexueel contact is geweest tussen volkeren.
sterk.
of een mooi voorbeeld van 'wishful thinking'.

dat staat er helemaal niet

[Mitgard]

het lijkt anders wel geschreven door een 'wetenschapper' die heel erg hoopt dat rassen niet bestaan. getuige daar van de gratuite veronderstellingen a l�* 'en waar mensen elkaar ontmoeten, daar worden kinderen gemaakt'.
indien men weet dat het gen voor bv blauwe ogen recessief is, en dat gen na zoveel generaties nog steeds zovaak voorkomt in het noorden, dan moet men objectief besluiten dat de vermenging met andere (zuiderse) volkeren nihil is geweest.

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

het lijkt anders wel geschreven door een 'wetenschapper' die heel erg hoopt dat rassen niet bestaan.

Door te wijzen op het feit dat de auteur een anti-racistische stelling inneemt, hebt u nog geen enkele van zijn argumenten weerlegd

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

getuige daar van de gratuite veronderstellingen a l�* 'en waar mensen elkaar ontmoeten, daar worden kinderen gemaakt'.

Is gewoon een boutade - door u uit de context gelicht - die illustreert dat langdurige ruimtelijke isolatie niet heeft plaatsgevonden. En helemaal geen 'gratuite veronderstelling' want ontegensprekelijk bewezen via de vaststelling van de genetische variatie. Genen liegen niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

indien men weet dat het gen voor bv blauwe ogen recessief is, en dat gen na zoveel generaties nog steeds zovaak voorkomt in het noorden, dan moet men objectief besluiten dat de vermenging met andere (zuiderse) volkeren nihil is geweest.

Niemand beweert dat die vermenging 'totaal' is geweest. Hoe noordelijker in Europa, hoe meer blauwe ogen je zal tellen. Het punt is dat er simpelweg - of je dat nu graag hebt of niet - geen discrete groepen kunnen afgebakend worden.

[DearMrT]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

Wat ben je toch een dom pietje!!! Overal zie jij maar racistjes.

Lees onderstaande eens, je bent er de rest van het jaar mee zoet.

Peace, wat ben jij toch een kieke...
Je haalt een artikel aan dat "The Bell Curve" op verschillende vlakken zwaar onderuit haalt:

"Finally, while social policy is the danger of intellegince research, it should also be noted that the dependent measure, namely IQ, is assumed throughout The Bell Curve to measure the construct of intelligence. While this argument is beyond the scope of this paper, one should obviously be cautious of the dubious assumption (see Loehlin, Lindzey, & Spuhler, 1975)."

"The topics covered in The Bell Curve do not, by themselves, necessitate controversy. If given fair treatment the conclusions reached by any author reviewing the material should not be in themselves controversial (Jacoby & Glauberman, 1995; Table 1). However, it is the treatment of these subjects that aroused researchers' interests in the claims of the book. The issue may be as follows. The material that is reported early in the text appears to reflect the motivations for the later chapters. Material that is selected for review in the early chapters is not a complete analysis, but a strategy that enables the authors to prove, for example, that affirmative action is not beneficial for this country.

"The book reads like a great prosecuting attorney, talking to the jury about the events prior to the day of the crime. The story is long, emotional, selective, and nothing is added to the story unless it helps establish the one point that the person at hand is guilty. From the first chapter on, it is clear that the book is a setup for the later chapters."

"..."


Het is schrijnend om zien hoe sommigen proberen sentimentele connotaties verbonden aan het woord 'ras' meer gewicht te geven door te steunen op gen-onderzoek. Het gegeven dat er iets meer variatie bestaat tussen populaties (afgebakend op basis van geografische criteria) dan binnen diezelfde populaties wordt aangewend om de superioriteit van het eigen ras te veronderstellen (en ja, dat is nu juist racisme).
En dan slaag jij erin om een publicatie aan te halen die deze praktijk juist aan de kaak stelt! Sukkelaar!

[skorzeny]

alle gekheid op een stokje: natuurlijk bestaan er rassen !!!

Rassenvermenging kan alleen maar leiden tot achteruitgang; immers het niveau van de hoogste partner kan niet meer bereikt worden .

Wat gaan die linksen hier nog allemaal uitkramen; dat de aarde plat is ?
dat het communisme werkt ? dat cuba een democratie is ?...

Linksen moeten eens leren om de wereld te zien zoals ze is, en niet zoals ze zouden willen dat de aarde eruit ziet !!!!!

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door skorzeny

alle gekheid op een stokje: natuurlijk bestaan er rassen !!!

Rassenvermenging kan alleen maar leiden tot achteruitgang; immers het niveau van de hoogste partner kan niet meer bereikt worden .

Wat gaan die linksen hier nog allemaal uitkramen; dat de aarde plat is ?
dat het communisme werkt ? dat cuba een democratie is ?...

Linksen moeten eens leren om de wereld te zien zoals ze is, en niet zoals ze zouden willen dat de aarde eruit ziet !!!!!

-ofwel hebt u de argumenten tegen een biologische ondeverdeling in rassen niet gelezen
-ofwel hebt u ze niet begrepen

In ieder geval: de bewijslast dat rassen wél bestaan (in biologische/genetische zin) ligt bij u. Ik wacht op uw argumenten.

[DearMrT]

Cruciale bevinding uit het artikel gepost door Yossarian, die zijn artikels maar eens beter moet leren lezen:

"Given that people can be sorted broadly into groups using genetic data, do common notions of race correspond to underlying genetic differences among populations? In some cases they do, but often they do not. For instance, skin color or facial features--traits influenced by natural selection--are routinely used to divide people into races. But groups with similar physical characteristics as a result of selection can be quite different genetically."

Maw, de 'gangbare' betekens die aan 'ras' wordt gegeven komt niet noodzakelijk overeen met de betekenis die door deze onderzoekers wordt gehanteerd.
Wanneer er in de dagelijkse omgang over ras wordt gesproken doelt men op een rudimentaire onderverdeling op basis van huidskleur, gelaatstrekken, etc.
De auteurs van dit artikel wijzen erop dat de onderverdeling op basis van deze criteria niet noodzakelijk overeenstemmen met de onderverdeling op basis van genetische verschillen.

Ik herhaal: de racisten onder ons hanteren ten eerste een ontoereikende definitie van 'rassen' en veronderstellen ten tweede zonder sluitend bewijs dat het ene ras superieur is tov het andere. Proficiat...

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door DearMrT

Cruciale bevinding uit het artikel gepost door Yossarian, die zijn artikels maar eens beter moet leren lezen:

"Given that people can be sorted broadly into groups using genetic data, do common notions of race correspond to underlying genetic differences among populations? In some cases they do, but often they do not. For instance, skin color or facial features--traits influenced by natural selection--are routinely used to divide people into races. But groups with similar physical characteristics as a result of selection can be quite different genetically."

Maw, de 'gangbare' betekens die aan 'ras' wordt gegeven komt niet noodzakelijk overeen met de betekenis die door deze onderzoekers wordt gehanteerd.
Wanneer er in de dagelijkse omgang over ras wordt gesproken doelt men op een rudimentaire onderverdeling op basis van huidskleur, gelaatstrekken, etc.
De auteurs van dit artikel wijzen erop dat de onderverdeling op basis van deze criteria niet noodzakelijk overeenstemmen met de onderverdeling op basis van genetische verschillen.

Ik herhaal: de racisten onder ons hanteren ten eerste een ontoereikende definitie van 'rassen' en veronderstellen ten tweede zonder sluitend bewijs dat het ene ras superieur is tov het andere. Proficiat...

Volledig akkoord.
Alleen begrijp ik niet wat u bedoelt met de bijzin in uw eerste zin.

[DearMrT]

De auteurs ondersteunen wèl de stelling dat rassen (in biologische/genetische zin) bestaan, maar dat deze niet noodzakelijk overeenstemmen met de betekenis die daar vaak wordt aan gegeven.

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door DearMrT

De auteurs ondersteunen wèl de stelling dat rassen (in biologische/genetische zin) bestaan, maar dat deze niet noodzakelijk overeenstemmen met de betekenis die daar vaak wordt aan gegeven.

Niet helemaal akkoord. Volgens de auteurs kan je wel GROEPEN onderscheiden, maar het is zinloos om die RASSEN te noemen. Het blijkt wel zo te zijn dat welbepaalde groepen vooral of uitsluitend te vinden zijn binnen welbepaalde 'rassen'.

Can genetic information be used to distinguish human groups having a common heritage and to assign individuals to particular ones? Do such groups correspond well to predefined descriptions now widely used to specify race?[/b] And, more practically, does dividing people by familiar racial definitions or by genetic similarities say anything useful about how members of those groups experience disease or respond to drug treatment?

In general, we would answer the first question yes, the second no, and offer a qualified yes to the third.

[DearMrT]

Ik begrijp uw punt en, granted, men haalt hier het woord ras niet expliciet aan wanneer men verwijst naar een onderverdeling op basis van genetische kenmerken.
Toch vermelden ze dit impliciet, kijkt u maar:

'As a first step to identifying links between social definitions of race and genetic heritage...'

=> social definitions of race, as opposed to 'scientific' definitions of race...

Maar bon, laten we het op een misverstand houden, waarvoor mijn excuses.

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door DearMrT

Ik begrijp uw punt en, granted, men haalt hier het woord ras niet expliciet aan wanneer men verwijst naar een onderverdeling op basis van genetische kenmerken.
Toch vermelden ze dit impliciet, kijkt u maar:

'As a first step to identifying links between social definitions of race and genetic heritage...'

=> social definitions of race, as opposed to 'scientific' definitions of race...

Maar bon, laten we het op een misverstand houden, waarvoor mijn excuses.

Je mag niet uit het oog verliezen dat de tekst een medisch probleem behandelt.
Ik begrijp het als volgt: een bepaalde variatie komt voor als gevolg van een evolutionaire aanpassing aan omgevingsfactoren. Wie lijdt aan sikkelcel-anemie bijvoorbeeld, heeft wel last van bloedarmoede maar is tegelijk imuun voor malaria. Het is dan ook een typisch Afrikaanse ziekte, die je zelden ziet in Europa. In gebieden waar malaria voorkomt, hebben de dragers van het sikkelcel-gen immers een evolutionair voordeel op de individuen die dat niet hebben. Nogal wiedes dus dat je de 'sikkelcel-GROEP' bij het zgn. 'zwarte ras' moet gaan zoeken.
Overigens: excuses aanvaard

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

De mongolen vergeten?

Op een aantal Mongoolse asielzoekers na, zijn deze nog nooit tot het grondgebied van wat men vandaag België noemt doorgedrongen. Zo ver westelijk hebben die niet gezeten.

Alhoewel er momenteel een aantal in de regering zitten die best met een mongool gekruist kunnen zijn.

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Was het nog vergeten, ook de moren hebben hier gezeten.
Moest iedereen eens zijn eigen stamboom honderden of duizenden jaren terug kunnen onderzoeken er zouden er veel verschieten denk ik.

De Moren hebben hier ook nog nooit gezeten. eer uw geschiedeniss eens.

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door Yossarian

U verwart het begrip 'soort' (mensen, muizen) met het begrip 'ras'. Maar ik heb de indruk dat u niet goed begrijpt waar het om gaat.
'Rassen' bestaan wel, maar dan enkel als sociologische constructie. Biologisch is er geen enkele reden die een onderverdeling in 'mensenrassen' rechtvaardigt. Hieronder een prima tekst die één en ander verduidelijkt (bron: http://www.xs4all.be/~dvdavid/mag_science/De%20mens/mag_science.20000907165059.nl.html)


[font=Verdana]Maakt de studie van het menselijke genoom een einde aan de mythe van menselijke ‘rassen’?[/font] [font=Verdana]
[/font][font=Verdana]Nieuwe hersenstudie toont hoe diep het begrip ‘ras’ in het menselijke denken geworteld zit - 07-09-2000[/font]

[font=Verdana]Dankzij het genoom-project is het inzicht in de genetische structuur van de mensheid met sprongen vooruit gegaan. Een van de ‘neveneffecten’ van het onderzoek is dat de these dat het onderscheid tussen de verschillende menselijke rassen geen biologische basis heeft, bijna algemeen wordt geaccepteerd. Recent hersenonderzoek toont echter dat het concept ‘ras’ erg diep geworteld is.[/font]



[font=Verdana]Desondanks is ‘ras’ een relatief nieuw begrip, dat pas in de laatste 200 jaar werd ontwikkeld. Het ontstond in het zog van de classificatie-drang die de werkzaamheden van Linnaeus veroorzaakten. Ook mensen moesten nu geclassificeerd worden op basis van uiterlijke kenmerken. Ondanks wat vaak gedacht wordt had de opkomst van de rassenleer weinig te maken met slavernij. Integendeel, het verzet tegen slavernij was al enige tijd aan de gang vooraleer de rassenwetenschap op het wetenschappelijke toneel verscheen. Opmerkelijk is dat daarbij vrijwel onmiddellijk een hiërarchische indeling werd gebruikt. Mettertijd namen de criteria en theorieën in aantal toe, maar de hiërarchische component, die ‘rassen’ rangschikte naar ontwikkelingsniveau, bleef steeds (impliciet) aanwezig. In elk van de raciale theorieën wordt ervan uitgegaan dat de geobserveerde uiterlijke verschillen correleren met andere kenmerken als intelligentie, seksueel gedrag, competentie en andere.[/font]

[font=Verdana]Een steeds ruimer wordende consensus.[/font]

[font=Verdana]De idee dat ‘rassen’ niet bestaan is niet nieuw, maar werd door de Amerikaanse antropoloog Ashley Montagu al in 1942 voorgesteld in zijn boek ‘Man’s most dangerous myth: the fallacy of race’. Deze publicatie is nog steeds relevant en in 1996 verscheen nog een zesde, aangevulde editie. Montagu was met deze publicatie zijn tijd ver vooruit en streed jarenlang als een eenzame Don Quichote tegen de windmolens van de gevestigde wetenschap. Dankzij de ontrafeling van het menselijke genoom is nu echter een ruime consensus gegroeid rond de idee dat rassen eigenlijk niet bestaan .[/font]

[font=Verdana]Deze idee is lang erg controversieel geweest. Dat is niet verwonderlijk, want een uitspraak als ‘rassen bestaan niet’ is geen bijster heldere manier om de inzichten in deze kwestie voor te stellen. Correcter is het om te stellen dat er geen biologische basis bestaat om de mensheid in verschillende rassen op te delen. Als sociaal construct is ‘ras’ daarentegen wel degelijk een realiteit. Dat neemt echter niet weg dat de sociale definitie van ‘ras’ uitgaat van onderliggende biologische variaties die kwalitatieve verschillen zouden veroorzaken. En daar schuilt het probleem: de genetische variatie binnen een groep is veel groter dan de genetische variatie tussen groepen onderling. Die stelling werd al door Montagu opgeworpen en wordt nu dus eindelijk bevestigd. Maar wat wordt er precies mee bedoeld?[/font]

[font=Verdana]Het lijkt immers contradictorisch. Betekent dit dat ik meer genetisch materiaal gemeen heb met een inwoner van Ghana dan met een buurman? Niet noodzakelijk. Het gaat immers niet om individuele maar om groepsverschillen. Dat betekent dat de totale genetische variatie binnen één groep (bv. de ‘blanken’) groter is dan de totale genetische variatie tussen twee groepen (bv. ‘blank’ en 'zwart’). En dat verschil is niet gering: schattingen stellen dat ongeveer 94% van de genetische variatie binnen een groep te vinden is, terwijl groepsverschillen slechts de overige 6% kunnen verklaren. [/font]

[font=Verdana]Deze idee is bovendien contra-intuïtief. Wij zijn eraan gewend geraakt uiterlijke kenmerken als criterium te gebruiken om mensen op te delen. En weinig dingen zijn zo opvallend als verschillen in huidskleur, haarstructuur of vorm van de neus. Bovendien is het duidelijk dat deze karakteristieken een biologische basis hebben, zodat al snel besloten wordt dat de blanke en zwarte medemens fundamenteel van elkaar verschillen. Maar huidskleur en andere uiterlijke kenmerken die worden gebruikt om ‘rassen’ van elkaar te onderscheiden worden bepaald door een bijzonder klein aantal genen, hoogstens 0,1% van het totaal aantal genen. Dat verklaart overigens meteen waarom de verschillen zo prominent kunnen zijn. Een klein aantal betrokken genen maakt van aanpassing aan het milieu een weinig complex proces, dat bovendien snel erfelijke effecten oplevert.[/font]

[font=Verdana]Huidskleur, toch een van de belangrijkste kenmerken waarop de mythe van menselijke rassen gebaseerd is, wordt door slechts zes genen, op een totaal van 100.000, geregeld. Bovendien heeft iedereen deze zes genen gemeenschappelijk. Iedereen - en dit kan voor bepaalde mensen schokkend zijn - bezit dus het potentieel om een zwarte huid te ontwikkelen, wat in beperkte mate duidelijk wordt na een bezoekje aan een zonnig strand. Vandaar dat bewoners van extreem warme gebieden al snel een donkerder huid ontwikkelden als bescherming tegen UV-stralen, terwijl voor noordelijker volkeren een bleke huid voordeliger was omdat deze de opname van vitamine D bij bleker zonlicht makkelijker maakt. Een zelfde redenering gaat op voor andere uiterlijke kenmerken. Ook zij worden door een klein aantal genen geregeld die in het algemeen gedeeld worden door de volledige mensheid, maar niet bij iedereen eenzelfde effect sorteren.[/font]

[font=Verdana]De traditionele classificaties betwist[/font]

[font=Verdana]Hoe problematisch het concept ‘ras’ precies is wordt duidelijk als de klassieke indeling wordt bekeken. Hoewel door de jaren heen verschillende classificaties, de ene al uitgebreider dan de andere, de ronde hebben gedaan was de verdeling tussen het ‘blanke’, het ‘zwarte’ en het ‘gele’ ras een steeds terugkerende basis. Voor het ‘zwarte’ ras werden dan meestal de karakteristieken donkere huidskleur, kroezend haar en brede neus opgesomd en ook voor de andere ‘rassen’ werd een min of meer vaste ‘set’ van criteria opgesteld.[/font]

[font=Verdana]In de praktijk blijkt echter dat deze categorieën niet houdbaar zijn. Waar horen mensen met een brede neus maar steil haar bij? Of met een lichtbruine huid? Aanvankelijk werd getracht dit probleem op te lossen door meer ‘rassen’ of subclassificaties van rassen te creëren. Maar ook dit blijkt niet houdbaar. Het grote probleem daarbij is dat men een continuë reeks wil uitdrukken in discrete categorieën. De uiterlijke verschillen die mensen van elkaar onderscheiden zijn aanpassingen aan het milieu, en verschillen niet kwalitatief van elkaar - zoals reeds opgemerkt deelt de mensheid in het algemeen de genen die verantwoordelijk zijn voor deze verschillen - maar variëren naar intensiteit. Het is dan ook biologische onzin discrete categorieën als ras in stand te houden.[/font]

[font=Verdana]Discrete categorieën vereisen immers een aanzienlijk verschil in genetische bagage. Dat is enkel mogelijk door een verschillende evolutionaire afkomst of langdurige fysieke isolatie. De rassentheorieën die in de 17e eeuw werden ontwikkeld en daarna de dienst bleven uitmaken tot zij ‘besmet’ raakten door de nazi-ideologie, vertrokken aanvankelijk van de idee dat de verschillende ‘mensenrassen’ zich hadden ontwikkeld uit verschillende soorten ‘voorouders’. Ondertussen is dankzij DNA-onderzoek aangetoond dat deze ‘multi-regio’ theorie niet klopt. Volgens de Out of Africa-theorie, die momenteel het meeste steun geniet, is de mens vrij recent uit Afrika geëmigreerd en deelt de mensheid dezelfde afkomst.
De tweede hypothese - langdurige ruimtelijke isolatie - gaat evenmin op. In tegenstelling tot de idee dat de wereld pas recent een ‘globaal dorp’ geworden is; blijkt uit archeologisch materiaal dat er in de geschiedenis steeds contact geweest is tussen ver van elkaar verwijderde bevolkingsgroepen. En waar mensen elkaar ontmoeten worden kinderen gemaakt. Dat betekent dat er steeds een significante mate van seksueel contact is geweest tussen verschillende volkeren. Zelfs over een van de volkeren die als het meest geïsoleerd beschouwd wordt - de Australische Aboriginals - toont archeologisch materiaal aan dat er frequent contact was met niet-Australische volkeren, tot zelfs 50.000 jaar geleden. Het is dan ook erg onwaarschijnlijk dat er ooit menselijke groepen hebben bestaan die meer dan enkele eeuwen geïsoleerd geweest zijn. Ook hier is de conclusie dus dat rassen niet bestaan - en nooit bestaan hebben.[/font]

[font=Verdana]De sociale dimensie[/font]

[font=Verdana]‘Rassen’ zijn dus geen biologische realiteit. Het is een discussie die in Europa minder prominent aanwezig is dan in de Vernigde Staten. Dat is niet zo vreemd. ‘Ras’ is steeds een belangrijke realiteit geweest in het zogenaamde ‘land of the free’. De loodzware erfenis van de slavernij en de segregatiepolitiek hebben het concept altijd centraal geplaatst. De opschorting van de rassenwetten is van recente datum, wat weinig tijd overlaat om te wennen aan een wereld waarin ‘ras’ geen bepalende factor meer is. De ‘one-drop rule’, die werd ingevoerd om het classificatieprobleem dat ‘multiraciale’ nakomelingen opleverden en stelt dat een druppel ‘zwart’ bloed voldoende is om van het ‘zwarte ras’ te zijn, heeft ervoor gezorgd dat het rasconcept steeds prominent aanwezig was, bijvoorbeeld in volkstellingen. Bovendien zijn heel wat mensen gekant tegen de positieve actiemaatregelen die door de overheid werden opgelegd om de sociale achterstand bij de Afro-Amerikanen weg te werken. Tenslotte zijn er in de VS, en ook in Canada, nog heel wat wetenschappers die van raciale categorieën vertrekken in hun onderzoek en verschijnen er nog steeds publicaties waarin boude uitspraken worden gedaan over ‘de Aziaten’ of ‘het zwarte ras’. [/font]

[font=Verdana]Maar ook in ons land ligt de zaak gevoelig. Niet alleen veroorzaakt het in twijfel trekken van raciale categorieën steeds verbazing, weekbladen die de problematiek toch onder de aandacht brengen kunnen zich steevast verwachten aan een vloed lezersbrieven. In een recent artikel van het tijdschrift Knack uitte de sociobioloog Kris Thienpont zijn twijfels over de biologisch grond van het rasconcept en ook hier werd op gereageerd, steevast met de melding dat het overduidelijk is dat ‘rassen’ bestaan want dat dat kan “gezien worden”. Dat daarbij vaak verwezen wordt naar de terreur van de politieke correctheid doet minder onverdachte motieven vermoeden. De conclusies waarrond nu een consensus is gegroeid zijn gebaseerd op een groot aantal studies uit verschillende wetenschappelijke discplines. Wetenschappers als Ashley Montagu hebben jarenlang moeten opboksen tegen de heersende opinies en zien hun inzet pas zeer recent beloond. De bewijslast is nu omgedraaid en het zijn de voorstanders van het behoud van de rassenclassificatie die een manier zullen moeten vinden om aan te tonen op basis van welke criteria die classificatie dan wel zou moeten gebeuren. Maar 200 jaar raciaal denken wist men uiteraard niet onmiddellijk uit en voor een grote meerderheid is ‘ras’ nog steeds een realiteit.[/font]

[font=Verdana]Tot deze vaststelling kwamen ook twee Amerikaanse studies, die voor het eerst nagingen welke effecten in de hersenen het waarnemen van raciale verschillen veroorzaken. Beide studies concentreerden zich op de amygdala, een cluster van zenuwen die zich diep in elke hersenhelft bevindt en betrokken wordt bij sterke emoties, het geheugen en leerprocessen. De amygdala werkt als een soort van alarmcentrale, die de aandacht trekt als nieuwe, opwindende of belangrijke zaken zich aandienen. In een eerste studie werd de amygdala-activiteit gemeten terwijl een proefpersoon foto’s van donkere en blanke mensen te zien krijgt. Bij blanken is een verhoogde activiteit meetbaar wanneer zij geconfronteerd worden met foto’s van Afro-Amerikanen en vice versa.[/font]

[font=Verdana]Deze observaties worden bevestigd door een tweede, soortgelijk onderzoek. Bovendien ging deze proef ook de onbewuste associaties na die opgeroepen worden door de presentatie van foto’s van mensen van een verschillend ‘ras’. Daartoe werd de proefpersonen gevraagd foto’s te klasseren en tegelijk woorden die op een computerscherm verschenen als (moreel) goed of slecht te kwalificeren. Uit dit experiment blijkt dat een meerderheid van de ‘blanken’ en de helft van de ‘zwarte’ proefpersonen eerder geneigd zijn een woord als positief te evalueren als zij op dat moment geconfronteerd worden met een foto van een ‘blanke’. Deze antwoorden liggen buiten het bewustzijn en het effect was ook aanwezig bij mensen die er een open en antiracistische houding op nahouden.[/font]

[font=Verdana]Hoewel deze resultaten slechts een eerste aanzet kunnen vormen voor verder onderzoek blijkt dat het concept ‘ras’ een aanzienlijke invloed uitoefent op hoe de werkelijkheid wordt waargenomen.[/font]

[font=Verdana]De opdeling van de mensheid in ‘rassen’ heeft vooral ellende opgeleverd. Het heeft de aanzet gevormd tot een van de grootste tragedies van de moderne tijd, maar is ook in het verleden een legitimatie geweest voor discriminatie, oorlogen, sociale achterstelling en geweld. Nu in de wetenschap, op een minderheid na, algemeen geaccepteerd wordt dat er geen enkele objectieve basis bestaat om deze opdeling op te baseren kan misschien een begin gemaakt worden van een mentaliteitsverandering, die ongetwijfeld erg veel tijd zal vragen maar die uiteindelijk een van de meest gevaarlijke mythes de wereld uit kan helpen. (DdV) [/font]

Rassen is een naam diewij mensen aan een bepaald iets gegeven hebben. Een hond noemen wij een hond en wij verdelen de honden ook nog eens in verschillende rassen. Toch is iedereen het ermee akkoord dat er verschillende hondenrassen zijn maar bij mensen rassen wil men dat niet waar hebben. Het gaat hem bij verschillende rassen niet om de hoeveelheid genetisch materiaal dat verschillend is maar de kenmerken die daar uit voortkomen. Sinds altijd hebben wij zwarten, het zwarte ras genoemd, waarom zouden zwarten plots niet meer een apart ras noemen. Gaan wij hun nu plots blanken met een zwarte huid, dikke lippen en kroeshaar noemen. Er zijn wel degelijk ingrijpende kenmerken die het mogelijk maken om van een geheel ander r