communisme verdeeld

[@lpha]

Wat Abou Jahjah met de progressieve burgerij te maken heeft is me niet duidelijk alhoewel ik wel vermoed dat hij steun genoot uit die kringen.
Maar het is onbegrijpelijk dat een linkse parij scheep gaat met een extreem-rechtse. De retoriek die Abou Jahjah de wereld instuurde was van de zelfde orde als deze van het VB.

[StevenNr1]

Boh, ik weet niet, ik ben zeker niet pro-AEL of pro-Jahjah maar om hem extreem-rechts te noemen, sorry hoor. Het fenomeen Jahjah is denk ik gewoon door de media veel te hard opgeklopt.
Ik zal voor die zaken over Congo eens op de website zien.

[StevenNr1]

En wat ik over Congo lees op de PVDA-site valt nog wel mee, ik denk trouwens dat het zeer moeilijk is om de situatie daar te analyseren zonder er verbleven te hebben of er echt betrouwbare bronnen te hebben.

En dat er op Saddam geen kritiek was, kan ik mij moeilijk voorstellen.

[KingHagar]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

En wat ik over Congo lees op de PVDA-site valt nog wel mee, ik denk trouwens dat het zeer moeilijk is om de situatie daar te analyseren zonder er verbleven te hebben of er echt betrouwbare bronnen te hebben.

En dat er op Saddam geen kritiek was, kan ik mij moeilijk voorstellen.

Jij kan dat "meevallen" vinden wat ze schrijven over Congo, ok uw goed recht, het komt natuurlijk veel minder chockerend over als openlijke Stalin-herdenkingen.
Voor mensen die wat ingewerkt zijn in de geschiedenis van de tientallen revoluties of bijna revoluties die de twintigste eeuw geteld heeft en het marxisme begrijpen, is de steun aan Kabila echter onbegrijpbaar en worden de miljoenen doden onder communisten als gevolg van gelijkaardige toepassingen van 2-stadia theorie terug voor de geest gehaald. Het verschil is natuurlijk dat Ludoke Martens geen leider is van een communistische partij in Congo die hij met zijn politiek de dieperik in kan sturen.

En over Saddam, toon me dan eens een artikel van de PvdA waar ze hem bekritiseerden? Sorry, maar ik herinner me de periode van de anti-oorlogsacties nog goed, toen ik als vertegenwoordiger van Internationaal Verzet in het anti-oorlogscomité van Sint-Niklaas zat waar ook een aantal PvdA'ers aan deelnamen (inclusief hun befaamde duikboten). Het was toen echt onmogelijk om met die mensen een genuanceerde discussie te hebben over de rol van Hoessein in de massamoorden die zijn gepleegd, over zijn repressief beleid, over zijn corruptie...Voor hen was Bush de fascist (echt dan e, in de Solidair werd hij zelfs vergeleken met Hitler ) en Saddam de vijand van het imperialisme en dus hun vriend. Einde discussie...

En waarom is Abou Jahjah een vertegenwoordiger van de progressieve burgerij? Wel, ten eerste moet je natuurlijk de politieke evolutie van Abou Jahjah zien gedurende de jaren, vooral als gevolg van zijn populistische trekjes. In de tijd van Resist probeerde hij steun te winnen onder allochtonen met een Arabisch nationalistisch discours. Vandaar ook zijn profilering als voorzitter van de Arabisch-Europese Liga. Toen Resist een mislukking bleek probeerde hij eerder op de islamistische elementen binnen de allochtengemeenschap te spelen, en ging hij naar de verkiezingen met de Moslim-Democratische Partij.
Het is dus wel duidelijk dat hij alle trekken heeft van een geslepen populist. Maar anders als populisten zoals de Venuzolaanse president Chavez baseert hij zich niet op een actief verzet tegen het kapitalisme, heeft hij geen vertrouwen in de arbeidersstrijd en vertonen zijn standpunten niet bepaald een klassenanalyse. Zijn ideëen komen daarentegen voort uit typisch kleinburgelijke elementen met een progressieve invalshoek: nationalisme als protest tegen de onderdrukking van een minderheid op basis van afkomst, islamisme als protest tegen de onderdrukking van een minderheid op basis van godsdienst. Uiteraard is strijden tegen onderdrukking van minderheden progressief, maar de oplossingen die hij aanrijkt zijn eerder burgerlijk van aard. Zo zoekt hij op geen enkele manier naar aansluiting met de autochtone arbeidersbeweging, integendeel, zijn politiek vergroot de kloof alleen nog maar. Hij heeft de allochtonengemeenschap nooit echt geprofileerd als een deel van de arbeidersklasse die op basis van racisme, verspreid door de werkgevers, onderdrukt worden. Neen, voor hem is de Belgische bevolking in zijn geheel de vijand, en zullen ze moeten boeten voor wat ze de allochtonen aangedaan hebben (ik herinner me een uitspraak van hem op een meeting in Antwerpen waar hij stelde dat er na al die jaren van discriminatie van allochtonen het tijd is voor 20 jaar positieve discriminatie...).
Conclusie: hij tracht wel de de allochtonengemeenschap te organiseren tegen hun onderdrukking als minderheid, wat progressief is, maar hij reikt burgerlijke oplossingen aan, wat samenwerking voor marxisten uitsluit (of zou moeten uitsluiten, want de PvdA had dit natuurlijk niet door).