Leven na de dood?

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

Inderdaad. We moeten gewoon aanvaarden dat wij hier geheel toevallig zijn (oerknal-toevallige samenvoeging van stoffen die de aarde hebben "geschapen"-levende mechanismen op aarde ontstaan eerst in water later op land). Eigenlijk hebben wij hier geen enkel nut. Een ongelukje van de 'natuur'. Eens je dat aanvaard hebt, moet je gewoon er het beste van maken.

Moet ik je nog even koppijn aandoen, waarom/waarvan die bigbang?

Ik krijg hier bijna spontaan tranen in de ogen van het feit te horen dat er nog zovele mensen teveel filosoferen/zichzelf pijnigen. Je moet ook nog maar eens nadenken waarom je iets doet. Als je de wetenschap dan erkent, zou het gaan om deeltjes die wat bindingen aangaan en w/e, om zot van te worden want ik doe dat toch zelf of niet? Pijn, pijn, pijn, voortdurend op elk stil moment, als ik nog maar ene foto van een overledene of een te soft liedje hoor, help

[Ambiorix]

ik geloof in een leven na de dood. Ik weet niet hoe/waar/waarom/... maar dat is just het speciale eraan. ik heb ook totaal geen wetenschappelijk bewijs nodig (vandaar "geloven").

Ik vraag me wel af waarom atheïsten het leven na de dood direct verwerpen als zijnde "niet wetenschappelijk". Ik ben zelf wetenschappelijk aangelegd, studeer een wetenschap, maar weet ook dat de mens in het heelal NIKS betekent. Wij zijn als zandkorrels in de woestijn, en hoe ver onze wetenschap ook gevorderd is, wij kunnen nooit weten wie of wat er aan de oorsprong en het eind ligt van het leven.

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwart & Geel

ik geloof in een leven na de dood. Ik weet niet hoe/waar/waarom/... maar dat is just het speciale eraan. ik heb ook totaal geen wetenschappelijk bewijs nodig (vandaar "geloven").

Ik vraag me wel af waarom atheïsten het leven na de dood direct verwerpen als zijnde "niet wetenschappelijk". Ik ben zelf wetenschappelijk aangelegd, studeer een wetenschap, maar weet ook dat de mens in het heelal NIKS betekent. Wij zijn als zandkorrels in de woestijn, en hoe ver onze wetenschap ook gevorderd is, wij kunnen nooit weten wie of wat er aan de oorsprong en het eind ligt van het leven.

Leven na de dood is ok, maar aub geen reïncarnatie, ik mag er niet aan denken terug komen als bubberfanaat.

[Ambiorix]

http://www.near-death.com/experiences/evidence03.html

ma eigelijk, tis K&K hier, deze discussie is toch wat ernstig daarvoor.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwart & Geel

Ik vraag me wel af waarom atheïsten het leven na de dood direct verwerpen als zijnde "niet wetenschappelijk". Ik ben zelf wetenschappelijk aangelegd, studeer een wetenschap, maar weet ook dat de mens in het heelal NIKS betekent. Wij zijn als zandkorrels in de woestijn, en hoe ver onze wetenschap ook gevorderd is, wij kunnen nooit weten wie of wat er aan de oorsprong en het eind ligt van het leven.

Ik zie in de huidge wetenschap wel gebreken maar op zich nergens een echt groot gat dat met een hoger iets of leven na de dood opgevuld kan worden.

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Ik zie in de huidge wetenschap wel gebreken maar op zich nergens een echt groot gat dat met een hoger iets of leven na de dood opgevuld kan worden.

Moet dat ook? Is onze wetenschap zo allesomvattend als wij denken? We kunnen enkel dingen bestuderen en analyseren en dus tot de wetenschap rekenen als we erbij kunnen met ons verstand. Daar ligt het probleem denk ik. Hoewel wij mensen zijn begiftigd met rede (wat ons van het dierenrijk onderscheidt) zijn wij niet instaat om het volle leven te bevatten. Wij zijn God niet, hoezeer we dat ook willen soms.

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaanderen Boven

Inderdaad, je kan je dat gewoon niet inbeelden...er niet zijn.

Eeuwige rust? Het is moeilijk om het zo voor te stellen, het is gewoon het niet-zijn...

Ik denk dat ge er niet zijn best kunt vergelijken met het moment vanaf dat ge in slaap valt tot ge terug wakker word, al wat er intussen gebeurt weet ge ook totaal niets van.

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwart & Geel

http://www.near-death.com/experiences/evidence03.html

ma eigelijk, tis K&K hier, deze discussie is toch wat ernstig daarvoor.

ok. sorry.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwart & Geel

Moet dat ook? Is onze wetenschap zo allesomvattend als wij denken? We kunnen enkel dingen bestuderen en analyseren en dus tot de wetenschap rekenen als we erbij kunnen met ons verstand. Daar ligt het probleem denk ik. Hoewel wij mensen zijn begiftigd met rede (wat ons van het dierenrijk onderscheidt) zijn wij niet instaat om het volle leven te bevatten. Wij zijn God niet, hoezeer we dat ook willen soms.

Maar wat heb je nu aan leven na de dood als het niet te bewijzen valt.
Het moet als wetenschapper toch pijn doen om in iets te geloven dat onmogelijk is want ja dat is leven na de dood, alle fysiologische/bio-chemische processen liggen stil, de hersenactiviteit stopt, wat kan er dan nog zijn?
En een God, wat zou hij aan de sitatie toevoegen, moest er één bestaan zal hij geen invloed hebben op het wezen (de mens, het heelal, ..) want dan had men al lang grote contradicties of echt reusachtige natuurkundige onverklaarbaarheden ontedekt moeten hebben, en wat verandert het aan het bigbang-vraagstuk, moeten we nu wat voor de bigbang er was of wat voor God er was gaan uitpluizen? God moet toch ook ergens vandaan komen of niet soms?

[/\|cazar]

boeddhisme, dat reïncarnatie ook centraal stelt, is hierover heel simpel: leef hier en nu een deugdzaam leven, vol mededogen.


Meer moet dat niet zijn, ge zult nogal rap veel meer glimlachende mensen over straat zien wandelen.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door /\|cazar

boeddhisme, dat reïncarnatie ook centraal stelt, is hierover heel simpel: leef hier en nu een deugdzaam leven, vol mededogen.


Meer moet dat niet zijn, ge zult nogal rap veel meer glimlachende mensen over straat zien wandelen.

?? Licht toe, ik snap hem niet. Moet ik blij over straat gaan huppelen omdat ik ga reïncarneren volgens één of andere kale oosterling?

[Dark Soho]

Ik geloof in de dood na het leven

[Grellig]

"Europa heeft een tijd gekend,waarin het voornaamste gevoel,dat de Europeanen ten aanzien van hun wereld vervulde,een gevoel van triomf was.Zij voelden zich de meester van de schepping,de meester over de geheimen van de natuur.Op dit moment zijn wij ten aanzien van die wereld en onze macht erover eerder van angst vervuld.

Angstaanjagend groeit het denkbeeld,dat in een immer uitdijend nachtzwart heelal deze aarde de enigste plaats is waar harten kloppen,waar levende wezens een tijd het licht mogen zien,levend tussen geboorte en dood,levensvreugde en levensangst,tot ook zij massaal ten gronde gaan;het denkbeeld,dat deze wonderlijke tuin straks verwoest,uitgeplunderd,opgebruikt,vergiftigd is;het idee,dat dit prachtige vaderland de mens zou uitstoten naar een technische surrogaatwereld die geen spoor meer vertoont van warmte,geborgenheid,moederlijke goedheid en dromerige schoonheid.

Onze tijd heeft allerlei angstaanjagends,maar deze angst-de angst dit aardse vaderland te verspelen-is de kern van onze vrees."

Een prachtig stukje filosofie dat weergeeft hoe de wetenschap onze vrees en angst voor de dood aanwakkert.
Persoonlijk denk ik ook dat er niets is na de dood,maar om de vraag over leven na de dood te stillen is een woordje filosofie en godsdienst de ideale invulling,voor mij toch.

Ik lees ook veel wetenschap,ook interessant,maar wetenschap is puur technisch terwijl filosofie,wie zijn geest er voor openzet,zeer leerrijk en aangenaam tijdsverdrijf is.

[Grellig]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwart & Geel

ik geloof in een leven na de dood. Ik weet niet hoe/waar/waarom/... maar dat is just het speciale eraan. ik heb ook totaal geen wetenschappelijk bewijs nodig (vandaar "geloven").

Ik vraag me wel af waarom atheïsten het leven na de dood direct verwerpen als zijnde "niet wetenschappelijk". Ik ben zelf wetenschappelijk aangelegd, studeer een wetenschap, maar weet ook dat de mens in het heelal NIKS betekent. Wij zijn als zandkorrels in de woestijn, en hoe ver onze wetenschap ook gevorderd is, wij kunnen nooit weten wie of wat er aan de oorsprong en het eind ligt van het leven.

Maar als je kijkt hoe complex een menselijk lichaam is,puur wetenschappelijk dan.De werking van 1 cel is al een grandioos chemisch bedrijf op zich.Het is toch moeilijk voor te stellen dat dit uit de evolutietheorie kan voortkomen.

Heb eens gelezen dat de kans dat er zich nog eens zelfbewustzijn kan ontwikkelen,op dezelfde planeet als de onze,hetzelfde is als 300.000 keer achter elkaar munt gooien.

[Grellig]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Ik krijg hier bijna spontaan tranen in de ogen van het feit te horen dat er nog zovele mensen teveel filosoferen/zichzelf pijnigen.

Waarom is filosoferen uzelf pijnigen?Filosoferen is zeer aangenaam,het is u bewust zijn van het leven.

[StevenNr1]

Mja, maar vaak stoot ge toch wel op onoverkomelijke of onoplosbare barrières en dan is het toch wel even slikken niet?

Dat de kans dat er wezens met zelfbewustzijn zouden ontstaan zo gering is, lijkt me enigszins normaal als je ziet hoe een groot heelal en hoeveel sterren er inderdaad al niet ontstaan voor wij er kwamen.

[/\|cazar]

zoals al in een andere thread gezegd.


het bevattingsvermogen van de rudimentaire mens dat we zijn is heel beperkt.

Je kan de mens voorstellen als een puntje op een lange lijn, zijn realiteit is de rechte lijn, uitgestrekt, maar 1 dimensionaal. Vermits zijn denkpatroon zijn realiteitsbesef volgt ( de puntjes die dat niet doen zitten in een gekkenhuis ), is zijn wetenschappelijk en wereldlijk inzicht beperkt tot een klein deel van de echte realiteit.

Als de mens zijn bewustwording der realiteit zou uitbreiden, zou hij zich in andere 'richtingen' kunnen bewegen, dwars op de lijn bv. Dan werd het punt een vlak. Nog een verdere evolutie wordt de mensen in denken en handelen 1 met de realiteit, als cubuske kan hij immers de volledige 3 dimensies van deze realiteit omsluiten.

Dan pas kan je spreken dat wetenschap de realiteit omsluit, en die wetenschap zal er totaal anders uitzien dan nu het geval is, nu is deze gevangen in het 'puntdenken '.

vraag van hierboven omtrent boeddhisme: hier en nu leven zonder je zorgen te maken om verleden en toekomst. een deugdelijk leven: geen drang naar totale zelfverrijking, zorg voor je naasten, mededogen, etc ... doen een mens automatisch gelukkig worden. je niet verzuipen in een overwoekerend overdaad aan consumentisme.

kortom: normaal doen.

[Supe®Staaf]

Het leven na mijn dood: dat van zij die nog niet gestorven zijn.
Waarom piekert iedereen over wat er na zijn dood zal zijn, terwijl jouw toestand identiek is als vóór je leven? Daar schijnt niemand problemen mee te hebben. En 't is nochtans net hetzelfde.

Echt leven is bewust leven, bewustzijn.
Dit bewustzijn ontstaat en wordt gevoed door onze waarneming.
Onze waarneming is een fysiek gebeuren.
Als dat fysieke machientje verslijt en kapotgaat, vermindert ons waarnemingvermogen en gaat ons bewustzijn mee kapot.
Zelfs als we even in stand-by gaan (slaap) leven we al heel wat minder (bewust) De slapende tijd lijkt in een oogwenk verstreken, er was geen 100% bewust leven (behalve sommige dromen)

Ik vrees dus dat ik jullie 'believers' moet teleurstellen, maar als het bewustzijnsverruimende apparaatje (ons lichaam) stuk is, dan is het ook gedaan met het bewuste leven. en geef toe dat dit de enige voorstelbare vorm is waar we iets aan hebben..................

[Kim]

Ik erger me altijd aan die zogenaamde "mediums" die in contact staan met geesten uit het dodenrijk.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door /\|cazar

vraag van hierboven omtrent boeddhisme: hier en nu leven zonder je zorgen te maken om verleden en toekomst. een deugdelijk leven: geen drang naar totale zelfverrijking, zorg voor je naasten, mededogen, etc ... doen een mens automatisch gelukkig worden. je niet verzuipen in een overwoekerend overdaad aan consumentisme.

kortom: normaal doen.

Dit is wel moeilijk in de maatschappij waarin we nu leven, daarvoor moet je een 'sterk' mens zijn, en momenteel ben ik dat niet