Gelijke kansen in het onderwijs

[Slasty]

Oorspronkelijk geplaatst door L’ intérêt flamand

Allemaal goed en wel. Maar nu concreet? Hoe doe je dat "Er op wijzen"? Hoe zorg je ervoor dat die ouders wel hun verantwoordelijkheid nemen? Concreet! Ik wil gerust aanvaarden dat ge u niet respectvol behandeld voelt, en dat het schandalig is, enz. enz. Maar geef is een constructieve oplossing.
Wat ik bedoel is "Wijzen op hun verantwoordelijkheid" is een slogan. Dat verandert niets. Dat garandeert gewoon dat je volgend jaar nog aan 't klagen bent.

1. Concrete oplossing tegen wanbetaling; als ze hun boekengeld nog niet betaald hebben mag de school het geld dat zij storten voor de dure schoolreis daarvoor gebruiken. OP die manier zet je de 'profiteurs' buiten spel, want diegene die echt hun boekengeld niet kunnen betalen hebben een afbetalingsplan bij het OCMW en die zorgen dan dat zowel boekengeld als schoolreis betaald wordt.

2. Problematische afwezigheid; simpel; meer controle. Vele ouders weten niet dat hun kinderen over straat zwerven, maar als ze de kinderen mee op reis nemen... Je gaat me nu toch niet vertellen dat dat niet controleerbaar is? Verhaal van een politieagent van bij onze school. Toen ze gingen aanbellen omdat de kinderen weer eens niet aanwezig waren op school wilde er niemand opendoen, ze keken achterom en daar zat de hele familie; ouders incluis onder de keukentafel. Maar als puntje bij paaltje komt kunnen ze niks doen. Ik zou zeggen, pak hun kindergeld af tot de kinderen regelmatig naar school komen; dat is de wet, maar zoals zo vaak wordt die gewoon niet toegepast.

[Anna List]

scholen krijgen meer middelen voor afhankelijk van het % kansarme kinderen, middelen die voorheen gewoon voorzien waren voor kinderen met leermoeilijkheden, daar(de lexies of auti aanpak bvb) is nu dus een beetje minder geld voor

[Slasty]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

scholen krijgen meer middelen voor afhankelijk van het % kansarme kinderen, middelen die voorheen gewoon voorzien waren voor kinderen met leermoeilijkheden, daar(de lexies of auti aanpak bvb) is nu dus een beetje minder geld voor

Ha, weet u hoe dat gaat; de kinderen krijgen een brief mee waarin staat dat ze moeten aankruisen op welk gebied zij kansarm zijn (vb ouders zijn het Nederalnds niet machtig, of woonwagenbewoners, of moedre heeft geen diploma secundair, ...) De ervaring leert ons echter dat veel mensen dit verkeerd invullen uit schaamte, en zo in feite de school middelen onthouden die ze eigenlijk moeten krijgen. Op die manier werkt dat niet! Wie wil er nu bvb toegeven dat hij/zij analfabeet is?

[Anna List]

idd ik heb mij daar ook vragen bij gesteld, alleen dus de taal bleef over als 'neutraal' element, wat nog grotere verschuiving geeft, weg van alle kinderen met leermoeilijkheden ...

[L’ intérêt flamand]

Oorspronkelijk geplaatst door Slasty

1. Concrete oplossing tegen wanbetaling; als ze hun boekengeld nog niet betaald hebben mag de school het geld dat zij storten voor de dure schoolreis daarvoor gebruiken. OP die manier zet je de 'profiteurs' buiten spel, want diegene die echt hun boekengeld niet kunnen betalen hebben een afbetalingsplan bij het OCMW en die zorgen dan dat zowel boekengeld als schoolreis betaald wordt.

2. Problematische afwezigheid; simpel; meer controle. Vele ouders weten niet dat hun kinderen over straat zwerven, maar als ze de kinderen mee op reis nemen... Je gaat me nu toch niet vertellen dat dat niet controleerbaar is? Verhaal van een politieagent van bij onze school. Toen ze gingen aanbellen omdat de kinderen weer eens niet aanwezig waren op school wilde er niemand opendoen, ze keken achterom en daar zat de hele familie; ouders incluis onder de keukentafel. Maar als puntje bij paaltje komt kunnen ze niks doen. Ik zou zeggen, pak hun kindergeld af tot de kinderen regelmatig naar school komen; dat is de wet, maar zoals zo vaak wordt die gewoon niet toegepast.

Dit zijn concrete oplossingen. Nu kunnen we discussiëren.
Repressieve maatregelen zijn leuk voor het rechtvaardigheidsgevoel bij mensen die het wel goed doen. Maar volgens mij brengen ze meestal weinig zoden aan de dijk. Je krijgt al snel een opbod. Ik ben in principe niet tegen, maar het is zeker geen echte oplossing.
Wat is de essentie? Onderwijs is belangrijk omdat het je een garantie geeft op een job en een behoorlijk leven. Daar moeten we allochtone ouders en kinderen van overtuigen. Ze moeten naar school komen en hun best doen omdat dat voor hen een hoop onmiskenbare voordelen oplevert.
Bij autochtonen is dat trouwens net hetzelfde. De motivatie van ouders en kinderen komen uit de link met de slaagkansen in het latere leven die onderwijs biedt. Autochtone gezinnen waar die link niet wordt gelegd fietsen evengoed fout. Zonder interne motivator, alle repressie ten spijt, lukt het niet! Waarom is die motivatie er veel minder bij allochtonen? Waarom zien zij het belang veel minder? Dat is een moeilijke vraag waar ik nog niet veel gefundeerde studies over heb gezien.
Er zijn een aantal mogelijkheden natuurlijk:
In de eerste plaats de ontmoediging die volgt uit het "feryn-concept"
Ook de self fulfilling profecy over het minder presteren van allochtone kinderen op school speelt hier zeker een rol. Ik wijs hier niemand met de vinger. Dit is een heel normaal psychologisch proces dat zich zowel bij leerling als leraar voltrekt.
En uiteindelijk hun eigen cultuur, die opleiding en kennis minder belangrijk vindt voor sociale status dan wat wij zouden omschrijven als "macho-kenmerken". Ik weet niet welk van die factoren het zwaarst doorweegt, en of er geen andere factoren zijn. Maar eens die factoren geïdentificeerd kunnen we er ook op werken. In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen kan de perceptie van "het goed doen op school" wel degelijk worden verandert. In de verf gezette rolvoorbeelden van allochtonen die het wel ver hebben geschopt dankzij hogere studies zijn bijvoorbeeld een goed middel. Ook de specifieke opleiding van leraars om die uitzichtloze cirkel van gebrek aan geloof in eigen kansen moeten doorbreken. Als maatschappij de moelijke positie van die leraar ook onderkennen, en hem via beloning en opleiding laten blijken dat we zijn soms frustrerende pogingen apreciëren.
Zo zijn er waarschijnlijk honderde kleine maatregelen die de huidige perceptie bij allochtonen geleidelijk kunnen wijzigen.
Het probleem met deze analyse is dat echter het een oplossing is op lange termijn. Dat het een lang vol te houden continue inspanning vereist van alle geledingen van de maatschappij, van werkgever tot opvoeder of maatschappelijk medewerker.

[Dr. Bos. Herz.]

Oorspronkelijk geplaatst door Meia noite

Een heel simpele oplossing om kinderen van allochtonen al snel goed Nederlands te leren zou erin kunnen bestaan om het kleuteronderwijs verplicht te maken. (Deze week heb ik dat ergens in het nieuws gehoord, maar weet hoegenaamd niet meer van wie of waar dat voorstel kwam)

Is dat niet verplicht? Ook dringend tijd om daar eenst ietst aan te veranderen.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Dr. Bos. Herz. on 01-06-2005 at 16:17
Reason:
--------------------------------

Is dat niet verplicht? Ook dringend tijd om daar eenst ietst aan te veranderen.[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Is dat niet verplicht? Ook dringend tijd om daar eenst ietst aan te doen.[/size]

[/edit]

[Slasty]

Oorspronkelijk geplaatst door L’ intérêt flamand

Dit zijn concrete oplossingen. Nu kunnen we discussiëren.
Repressieve maatregelen zijn leuk voor het rechtvaardigheidsgevoel bij mensen die het wel goed doen. Maar volgens mij brengen ze meestal weinig zoden aan de dijk. Je krijgt al snel een opbod. Ik ben in principe niet tegen, maar het is zeker geen echte oplossing.
Wat is de essentie? Onderwijs is belangrijk omdat het je een garantie geeft op een job en een behoorlijk leven. Daar moeten we allochtone ouders en kinderen van overtuigen. Ze moeten naar school komen en hun best doen omdat dat voor hen een hoop onmiskenbare voordelen oplevert.
Bij autochtonen is dat trouwens net hetzelfde. De motivatie van ouders en kinderen komen uit de link met de slaagkansen in het latere leven die onderwijs biedt. Autochtone gezinnen waar die link niet wordt gelegd fietsen evengoed fout. Zonder interne motivator, alle repressie ten spijt, lukt het niet! Waarom is die motivatie er veel minder bij allochtonen? Waarom zien zij het belang veel minder? Dat is een moeilijke vraag waar ik nog niet veel gefundeerde studies over heb gezien.
Er zijn een aantal mogelijkheden natuurlijk:
In de eerste plaats de ontmoediging die volgt uit het "feryn-concept"
Ook de self fulfilling profecy over het minder presteren van allochtone kinderen op school speelt hier zeker een rol. Ik wijs hier niemand met de vinger. Dit is een heel normaal psychologisch proces dat zich zowel bij leerling als leraar voltrekt.
En uiteindelijk hun eigen cultuur, die opleiding en kennis minder belangrijk vindt voor sociale status dan wat wij zouden omschrijven als "macho-kenmerken". Ik weet niet welk van die factoren het zwaarst doorweegt, en of er geen andere factoren zijn. Maar eens die factoren geïdentificeerd kunnen we er ook op werken. In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen kan de perceptie van "het goed doen op school" wel degelijk worden verandert. In de verf gezette rolvoorbeelden van allochtonen die het wel ver hebben geschopt dankzij hogere studies zijn bijvoorbeeld een goed middel. Ook de specifieke opleiding van leraars om die uitzichtloze cirkel van gebrek aan geloof in eigen kansen moeten doorbreken. Als maatschappij de moelijke positie van die leraar ook onderkennen, en hem via beloning en opleiding laten blijken dat we zijn soms frustrerende pogingen apreciëren.
Zo zijn er waarschijnlijk honderde kleine maatregelen die de huidige perceptie bij allochtonen geleidelijk kunnen wijzigen.
Het probleem met deze analyse is dat echter het een oplossing is op lange termijn. Dat het een lang vol te houden continue inspanning vereist van alle geledingen van de maatschappij, van werkgever tot opvoeder of maatschappelijk medewerker.

Ik geef je groot gelijk; de repressieve maatregelen kunnen alleen maar mits er een ondersteunend beleid is om deze ouders te laten inzien dat het beter is hun kinderen naar school te laten gaan i.p.v. op de baby te passen bvb. En dit kan alleen maar in het kader van een ver doorgedreven kansenbeleid dat BLIJVEND moet zijn, anders is het de spreekwoordelijke druppel op de hete plaat.
Mentaliteitsverandering is altijd een moeilijke opgave; kijk maar naar het verkeer, daar begint de verandering zich stilaan door te zetten, na jarenlange sensibilisering en campagnes.