Brepoels over nationalisme

[Jong N-VA'er]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

Dat was een interview voor een Europees magazine dat publiceert in een hoop talen maar niet in het Nederlands, dus is een Nederlandstalige versie niet voorhanden. Dat is onze schuld niet, maar ik zou wel oproepen dat mensen wier kennis van het Engels te beperkt is om de kernboodschap te snappen, zich niet zouden wagen aan een "analyse" van de tekst.

Sommigen verstaan nog niet eens de boodschap: I've a cold in my nose, wedden?

[KVE]

Oorspronkelijk geplaatst door Jong N-VA'er

Sommigen verstaan nog niet eens de boodschap: I've a cold in my nose, wedden?

Is dit dan een schande? Als jij ze dan zo goed begrepen hebt, kan dit voor jou géén probleem zijn om op dit forum de vertaling wéér te geven. Zodat elke forumganger de boodschap goed begrepen heeft.

[KVE]

Oorspronkelijk geplaatst door lomeanor

Als uitleg bij de rol van de N-VA in het Europese debat, vrije tribune in "Doorbraak."

Het is misschien een lange quote, maar zeker interessant om te lezen.

Behalve dan dat er over de Europese Grondwet niet langer moet gepalaverd worden! Ze is, als ik mij niet vergis, dood verklaard door de Nederlanders en de Fransen.

Trouwens welke idioot die zegt te streven naar Vlaamse onafhankelijkheid, laat zich door een ondemocratische EU omkopen, omdat het 'regio's' zou herkennen. In België herkent men die 'regio's' ook. Met de EU-grondwet is het van de regen in de drup. Met deze grondwet is de verbelganisering van de EU trouwens een feit. Is het dat wat De Wever en Bourgeois wensen? Volgens hen zijn de tegenstanders van dergelijke uitvindsel 'slechte' Europeanen. Of zoals zij net als voorheen in vervielen, ten tijde van de VU, wij zijn de goede nationalisten (democratische Vlaams-nationalisten) die van 't Blok zijn de extremisten. Beide heren zijn duidelijk wereldvreemd. Wanneer je die lijn zou doortrekken zouden (bijna) alle Vlamingen slechte Europeanen zijn.

[Pelgrim]

Da's zoals er destijds bij de referenda werd gezegd dat alleen extreem rechts en extreem links tegen de grondwet zijn. Blijkbaar is dus de meerderheid der Fransen en Nederlanders extreem rechts en/of links.

Nou ja, alles liever dan extreem paars zou ik zeggen

[Jong N-VA'er]

Oorspronkelijk geplaatst door KVE

Is dit dan een schande? Als jij ze dan zo goed begrepen hebt, kan dit voor jou géén probleem zijn om op dit forum de vertaling wéér te geven. Zodat elke forumganger de boodschap goed begrepen heeft.

Een Engelsman die dit zegt, bedoelt gewoon dat hij een snotvalling heeft, een goede verkoudheid dus zoals ze zeggen in het Algemeen Nederlands.

[Jong N-VA'er]

Oorspronkelijk geplaatst door KVE

Behalve dan dat er over de Europese Grondwet niet langer moet gepalaverd worden! Ze is, als ik mij niet vergis, dood verklaard door de Nederlanders en de Fransen.

Trouwens welke idioot die zegt te streven naar Vlaamse onafhankelijkheid, laat zich door een ondemocratische EU omkopen, omdat het 'regio's' zou herkennen. In België herkent men die 'regio's' ook. Met de EU-grondwet is het van de regen in de drup. Met deze grondwet is de verbelganisering van de EU trouwens een feit. Is het dat wat De Wever en Bourgeois wensen? Volgens hen zijn de tegenstanders van dergelijke uitvindsel 'slechte' Europeanen. Of zoals zij net als voorheen in vervielen, ten tijde van de VU, wij zijn de goede nationalisten (democratische Vlaams-nationalisten) die van 't Blok zijn de extremisten. Beide heren zijn duidelijk wereldvreemd. Wanneer je die lijn zou doortrekken zouden (bijna) alle Vlamingen slechte Europeanen zijn.

Ale jonges, allemaal terug naar de staten ten tijde van het Ancien Régime!

[Pelgrim]

Hij heeft anders wel gelijk. Ik snap niet hoe je vlaams-nationalisme kan rijmen met euro-imperialisme?

[Steben]

Mannekes, mannekes, ...

Als je in Europa dingen wilt verwezenlijken moet je niet beginnen met lokale retoriek, daar snappen ze geen snars van. "Nationalism" wordt daar voornamelijk gezien als de stromingen die verandering willen tegen houden of Europa slechtgezind zijn.
[SIZE=1]Dat gaat zeker op voor het Vlaams Belang. Jullie zeggen zelf: "meer Europa is minder Vlaanderen"; "laten omkopen door de EU". Binnenkort zeggen sommige al dat de EU een islamitisch complot is tegen de westerse wereld...[/SIZE]

Voor de N-VA is Europa een middel om de culturen en volkeren onafhankelijk te maken. Vrij voor eigen keuzes te maken. Denk bv. aan verregaande samenwerking en versmelting met Nederlandse economie en cultuur. Je mag de N-VA ultraliberaal noemen zo veel als je wil, het slaat sociaal-economisch nergens op, behalve dan dat bevrijdingsnationalisme inderdaad vooreerst uit filosofisch liberale tendensen gegroeid is.
Voor het VB is nationalisme een strijd tussen staatsnationalismen, tussen monsters. Monster EU, Monster België en het eigen gecreërde monster Staat Vlaanderen. Jullie willen het fort omruilen van naam en vooral verkleinen. Vlaanderen is enkel groots binnenin een Europese context. Binnen België echter zal het grootsheid nooit bereiken.

De keuze voor de richting naar een EU-loze groep "souvereine staten" brengt terug een situatie met zich mee waarbij elk buurland concurrent is van elkaar en waar Vlaanderen zich direct zal moeten alliëren met een ander land indien het niet wil ondergaan. Voor je het weet staat de VS paraat om nog een europese duit meer in het zakje te doen. Dag onafhankelijkheid. Dag Europa.

[KVE]

Oorspronkelijk geplaatst door Jong N-VA'er

Een Engelsman die dit zegt, bedoelt gewoon dat hij een snotvalling heeft, een goede verkoudheid dus zoals ze zeggen in het Algemeen Nederlands.

Daar had ik het helemaal niet over!

[KVE]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Mannekes, mannekes, ...

Als je in Europa dingen wilt verwezenlijken moet je niet beginnen met lokale retoriek, daar snappen ze geen snars van. "Nationalism" wordt daar voornamelijk gezien als de stromingen die verandering willen tegen houden of Europa slechtgezind zijn.
[SIZE=1]Dat gaat zeker op voor het Vlaams Belang. Jullie zeggen zelf: "meer Europa is minder Vlaanderen"; "laten omkopen door de EU". Binnenkort zeggen sommige al dat de EU een islamitisch complot is tegen de westerse wereld...[/SIZE]

Voor de N-VA is Europa een middel om de culturen en volkeren onafhankelijk te maken. Vrij voor eigen keuzes te maken. Denk bv. aan verregaande samenwerking en versmelting met Nederlandse economie en cultuur. Je mag de N-VA ultraliberaal noemen zo veel als je wil, het slaat sociaal-economisch nergens op, behalve dan dat bevrijdingsnationalisme inderdaad vooreerst uit filosofisch liberale tendensen gegroeid is.
Voor het VB is nationalisme een strijd tussen staatsnationalismen, tussen monsters. Monster EU, Monster België en het eigen gecreërde monster Staat Vlaanderen. Jullie willen het fort omruilen van naam en vooral verkleinen. Vlaanderen is enkel groots binnenin een Europese context. Binnen België echter zal het grootsheid nooit bereiken.

De keuze voor de richting naar een EU-loze groep "souvereine staten" brengt terug een situatie met zich mee waarbij elk buurland concurrent is van elkaar en waar Vlaanderen zich direct zal moeten alliëren met een ander land indien het niet wil ondergaan. Voor je het weet staat de VS paraat om nog een europese duit meer in het zakje te doen. Dag onafhankelijkheid. Dag Europa.

Dat kan dan allemaal wel goed zijn, maar daar het gaat het helemaal niet over. De vraag die moet gesteld worden is: Is het opportuun een voor dood verklaarde 'grondwet' te ratificeren. Als schaamlapje gebruikt men dan dat dit zogezegd de onafhankelijkheid van Vlaanderen kan bespoedigen. Wel, daar geloof ik niet in. Europa zoals het vandaag is opgebouwd zal nooit voor verbetering zorgen. Diegenen die zich afzetten tegen de monsterverbond hebben het 'gelijk' aan hun zijde. De EU is een soort 'super België'. Iets wat Paul Beliën goed verwoord heeft in zijn boek A Throne in Brussels: The Belganisation of Europe! Waarom zouden wij naast een anti-Vlaams België enig geloof kunnen opbrengen voor een Europese Unie die nog tien én tien keer erger is dan diezelfde Belgische onstaat! Het Vlaams Belang staat wat dit betreft in de Vlaamse Beweging trouwens NIET alleen.

Is het dan niet logisch dat nationalisten in Europa zich afkeren van het Europa van vandaag? Dat niets maar dan ook niets respect opbrengt voor cultuur, taal én volk! Dezelfde beleidsmakers daar, zijn dezelfden als in de nationale politiek. En waar zetten zij zich tegen af? Inderdaad tegen het eigen volk, tegen de eigen taal én tegen de eigen identiteit. Zijn dat in het V.K. dan allemaal nationalisten, omdat zij zich afzetten tegen die EU?

[KVE]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Mannekes, mannekes, ...

Als je in Europa dingen wilt verwezenlijken moet je niet beginnen met lokale retoriek, daar snappen ze geen snars van. "Nationalism" wordt daar voornamelijk gezien als de stromingen die verandering willen tegen houden of Europa slechtgezind zijn.
[SIZE=1]Dat gaat zeker op voor het Vlaams Belang. Jullie zeggen zelf: "meer Europa is minder Vlaanderen"; "laten omkopen door de EU". Binnenkort zeggen sommige al dat de EU een islamitisch complot is tegen de westerse wereld...[/SIZE]

Voor de N-VA is Europa een middel om de culturen en volkeren onafhankelijk te maken. Vrij voor eigen keuzes te maken. Denk bv. aan verregaande samenwerking en versmelting met Nederlandse economie en cultuur. Je mag de N-VA ultraliberaal noemen zo veel als je wil, het slaat sociaal-economisch nergens op, behalve dan dat bevrijdingsnationalisme inderdaad vooreerst uit filosofisch liberale tendensen gegroeid is.
Voor het VB is nationalisme een strijd tussen staatsnationalismen, tussen monsters. Monster EU, Monster België en het eigen gecreërde monster Staat Vlaanderen. Jullie willen het fort omruilen van naam en vooral verkleinen. Vlaanderen is enkel groots binnenin een Europese context. Binnen België echter zal het grootsheid nooit bereiken.

De keuze voor de richting naar een EU-loze groep "souvereine staten" brengt terug een situatie met zich mee waarbij elk buurland concurrent is van elkaar en waar Vlaanderen zich direct zal moeten alliëren met een ander land indien het niet wil ondergaan. Voor je het weet staat de VS paraat om nog een europese duit meer in het zakje te doen. Dag onafhankelijkheid. Dag Europa.

Zogezegd méér regio of staat? Lees dit maar eens!

Finnish Island Wants to Leave EU

From the desk of Chresten Anderson on Wed, 2006-02-08 23:40
The small semi-autonomous Finnish island Åland wants to secede from the European Union. The reason is too much interference from Brussels. The specific aim of the independent Swedish-speaking island is to be allowed to present its case on the tax-free sale of snuff (or snus, a type of smokeless tobacco) before the European Court of Justice.
The European commission has asked that the European Court of Justice (ECJ) declares Finland in breach of EU regulations for letting Åland maintain sales of this kind of smokeless tobacco – forbidden in the EU – on ferries to and from the island. Though Åland is more closely related to Sweden, it is a part of Finland and hence was not included in the opt-out of the snuff ban that Sweden negotiated when the countries joined the EU. Helsinki has wisely chosen to let Åland carry on selling snuff, because otherwise there would have been an outcry. The Swedes would not have joined the EU if they had not been allowed to keep their smokeless tobacco products, which, it should be noted, are substantially less harmful than smoking tobacco.
Åland became a part of Finland in 1921, but retained self-governance over internal matters such as education, culture, healthcare, postal services and police matters, while foreign policy, customs and monetary matters are handled by Helsinki. When Finland joined the EU in 1996, Åland agreed to join on condition that it could keep some of its crucial laws, such as retaining Swedish as the only official language, and having complete demilitarisation of the island. Another matter of importance to Åland was that the waters surrounding the island remain their own – not EU waters – allowing tax-free sales on passenger ferries from neighbouring countries.
Last Monday Britt Lundberg of Åland’s government met with European Commissioner Margot Wallström to explain that if the island is not allowed to plead its own case before the ECJ, then public opinion in Åland will turn against the EU. This may well lead Ålanders, who have had to take a number of bans from Brussels this year, including a recent hunting ban and the overall EU ban on vitamin supplements, to consider leaving the EU.
The view of the Ålanders is that they cannot keep supporting a European treaty without even having a say in matters concerning the island's own interior politics. Given that the waters surrounding Åland are not EU waters it is only reasonable that Åland should be allowed to try the dispute, although it could be argued that since the waters are not EU waters the EU should not have any say about what goes on there. Brussels, however, wants to get its hands on everything.
The key aspect of the issue is the ferry sale of Swedish style tobacco called “snus,” which is a major source of income for the island although it is technically illegal due to the EU ban. An EU ban on moist snuff applies to the whole bloc except Sweden, which has claimed that the use of snus is part of Sweden’s traditional heritage. Åland has declared that the cultural and historical bond with Sweden should make the island state eligible for the same exception. (The sale of smokeless tobacco products also takes place in Denmark – which effectively adopts the same position as the Åland government, that is to ignore it. The Swedish snus can be bought in the main train station in Copenhagen). The Finns who also use snus travel to Åland and Sweden to top up personal stocks.
However, Helsinki has announced that it will side with the European Commission on the matter, which is why the Åland government wants to bring its case before the ECJ. The Finnish state secretary for EU affairs Antti Peltomaaki says that the matter boils down to an interpretation of various EU laws. “Åland wanted snus to be classified as a grocery, like in Sweden. But Finland has decided that for health reasons, the EU ban should be supported.”
However, snus is substantially less harmful than other tobacco products, and hence the health argument should probably go the other way, favoring the use of snus rather than creating more passive smokers. So far no representative from Åland has been called to the ECJ in Luxemburg to be heard in the snus case, because, as Mr Peltmaaki said, it is not allowed by EU law and there is no room for manoeuvring. The habit of not allowing independent, semi-autonomous regions a say in their own affairs is a serious problem in the EU. This will distort the power balance between these regions and the capitals in favour of the national capitals – moving power away from the people. So much for subsidiarity!
Will Åland secede from the EU? The current EU treaties do not have rules on how and if a country can leave the union. The rules are simple and state that “this treaty has been entered for an unlimited time.”
Åland could, at least theoretically, leave the EU by tearing up the accession treaty and “negotiating it in reverse,” but such a ‘secession treaty’ would have to be agreed upon by the other member states – including Finland. However this treaty might have to be negotiated by Helsinki as well, since Ålands foreign affairs are run by the Finnish government.
To date the only similar example of a secession from the EU is when Greenland went from being a full member of the EU, as part of the Danish Commonwealth, to becoming a part of the Overseas Lands and Territories (OLT) grouping in 1985 – so it is not impossible, however unlikely it may seem. But small special regions should pay heed to this case – because its development have implications for them as well (even if they never heard of snus before).

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door KVE

Zogezegd méér regio of staat? Lees dit maar eens!

Finnish Island Wants to Leave EU

From the desk of Chresten AndersonThe Finnish state secretary for EU affairs Antti Peltomaaki says that the matter boils down to an interpretation of various EU laws. “Åland wanted snus to be classified as a grocery, like in Sweden. But Finland has decided that for health reasons, the EU ban should be supported.”

The habit of not allowing independent, semi-autonomous regions a say in their own affairs is a serious problem in the EU. This will distort the power balance between these regions and the capitals in favour of the national capitals – moving power away from the people. So much for subsidiarity!

Het is juist door Vlaanderen (en Wallonië) te laten aanzien als nationaal parlement dat zulke problemen verdwijnen. Heeft Åland een parlement? Het lijkt mij trouwens overduidelijk een Fins probleem te zijn, want zij interpreteren de EU en hebben een zeg in Europa als nationale staat. Als deze regio zoals anderen de lijn zou volgen van de N-VA, was hun probleem sterk gereduceerd.

[KVE]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Het is juist door Vlaanderen (en Wallonië) te laten aanzien als nationaal parlement dat zulke problemen verdwijnen. Heeft Åland een parlement? Het lijkt mij trouwens overduidelijk een Fins probleem te zijn, want zij interpreteren de EU en hebben een zeg in Europa als nationale staat. Als deze regio zoals anderen de lijn zou volgen van de N-VA, was hun probleem sterk gereduceerd.

Dat geloof je toch zelf niet. Vlaanderen heeft al jaren een raad of parlement (raad werd recentelijk veranderd in parlement) heeft Europa ooit rekening gehouden met Vlaanderen? Neen! Ook niet nu Vlaanderen en Wallonië een eigen parlement hebben. In Europa zijn het de staten die het voor het zeggen hebben en dan nog alleen de grote! Laat staan dat Europa gaat rekening houden met de zogenaamde regio's. Men doet dit nog niet nationaal, laat staan supernationaal!

Vergeet niet dat de beleidmakers binnen de EU dezelfden zijn als in de nationale politiek. D.w.z. dat de leiders aldaar vertegenwoordigers zijn van een staat, niet van een regio. Of zit er misschien een Vlaamse vertegenwoordiger in de Europese Commissie? Heeft de EU zich ooit bekommerd over de separatisten in Spanje, zowel aan Baskische als aan Catalaanse zijde. Het antwoord is nee! Laat staan dat ze zou rekening houden met de verzuchtingen van Vlaanderen.

[guido 007]

Ik weet perfect wat Brepoels gezegd heeft en wat ze ermee bedoeld. Jongens toch wat zitten hier een hoop nurken bij elkaar.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door guido 007

Ik weet perfect wat Brepoels gezegd heeft en wat ze ermee bedoeld. Jongens toch wat zitten hier een hoop nurken bij elkaar.

leg het dan eens uit, want ik heb toch stellig de indruk dat dat 'nieuw-vlaamse' een soort postmodernistisch verhaaltje is geworden?

[Knuppel]

De heer Wilfried Dewachter (KULeuven).

De politologie bestudeert de machtsverhoudingen, de wijze van besluitvorming en de effecten van machtsverhoudingen en wijzen van besluitvormingen op het gevoerde beleid. Typisch aan de politologie is ook dat ze veel belang hecht aan de niet-beslissing. Zoals een Indiase eerste minister het ooit zegde: "The decision not tot decide". Ik geeft twee voorbeelden.
Niet zo lang geleden heeft het Belgisch Parlement met enig genoegen een wet op de tobintaks goedgekeurd. In de wet staat wel dat die pas van kracht wordt op het ogenblik dat alle Europese landen de tobintaks goedkeuren. Uit een verslag van een recente vergadering van de Raad van ministers van Financiën blijkt dat nauwelijks aandacht werd besteed aan de tobintaks op wisseloperaties. Zelfs minister Reynders heeft er niet op aangedrongen dat punt te bespreken, ondanks het bestaan van de Belgische wet. Eigenlijk worden met de wet op de tobintaks de Belgische kiezers belogen. Het is niet mijn bedoeling te kwetsen, maar na 40 jaar politologie te hebben gedoceerd, zeg ik de dingen nogal ronduit. Politiek correct zouden we kunnen spreken van "spindoctoring".
Mijn tweede voorbeeld van niet-beslissing is veel belangrijker. Het was volgens mij een wijze beslissing van de federale regering om de Europese Unie te antwoorden dat België al voldoet aan de richtlijn inzake informatie en consultatie van de werknemers in de KMO’s. Voor Wallonië is die maatregel belangrijker dan de 2,5 miljard euro die het sinds 1994 uit de cohesie- en structuurfondsen heeft ontvangen. L’Echo schreef onlangs: "Au bilan, il est clair que le Hainaut, malgré l’ampleur des aides européennes, n’a pas rattrapé son retard." Dat is één van de voordelen. De niet-beslissing van de federale regering breidt de maatregel uit tot het geheel van Wallonië. Ze realiseert daarnaast, ten minste voor de KMO’s, één van de vier basisvoorwaarden voor de heropleving van de Waalse economie.
Ten slotte, en vooral, is het een structurele maatregel. Ik kijk echter uit naar het ogenblik waarop de Europese Unie zal zeggen dat deze maatregel in strijd is met artikel 287 en 3.210.1e en 2b. Op de Parijse muren hangt op dit ogenblik de slogan: "L’Europe sociale passe par le oui." Als het "oui" wordt in Frankrijk, kan ik mij voorstellen dat de Europese Commissie binnen de kortste keren het niet alleen een juridische, maar ook een morele plicht vindt om België op de vingers te tikken en het aan te manen de richtlijn uit te voeren. Precies die bedreiging maakt van die structurele maatregel een tijdelijke maatregel en maakt hem in zeer aanzienlijke mate ineffectief.
Dat zijn twee voorbeelden van de niet–beslissing, die wij als politologen toch wel vrij sterk meenemen.
Wie zo de politieke machtsverhoudingen en de politieke besluitvorming in de Europese Unie onderzoekt, ontkomt niet aan het zeer harde besluit dat de subsidiariteit in de Europese Unie geen schijn van kans heeft. Als de subsidiariteit in de Europese Unie geen schijn van kans heeft, dan evenmin het binnenstatelijk federalisme, evenmin de regio’s en zelfs de kleine staten niet, op één of twee breekpunten per lidstaat na als ze bijzonder handig zijn.
Dat besluit komt uit een onderzoek en ik vind daarvoor tien verklaringsfactoren en, voor België, nog drie indicatoren. Die tien factoren kunnen worden geresumeerd als volgt: de Verenigde Staten van Amerika en de Chinese Volksrepubliek zijn politieke actoren. De Europese Unie heeft echter niet de kwaliteit van een politieke actor omdat de E.U. eigenlijk een politiek proces is, dat nauwelijks wordt gestuurd. Alleen Groot-Brittannië weet waar het heen wil.
Om welke tien factoren gaat het? Het beate europeanisme; de geografische grenzen van de Europese Unie; de Unie weet niet wat sociale afstand is; de bevoegdheidsgrenzen van de Unie; de verscheidenheid van talen in de Unie; de besluitvorming in de Unie; het institutioneel middel voor subsidiariteit is bijzonder zwak; de kans op democratie in de Unie is bijzonder klein; de extra–politieke actoren in de Unie; en dan nog een typisch Belgische factor waarop ik straks zal terugkomen.
De eerste verklaringsfactor: het beate europeanisme. In België, maar ook in andere landen, zeker in kringen van de Europese Unie, mag men eigenlijk niet kritisch zijn over Europa. Vice-premier Vande Lanotte heeft dat in oktober 2002 eventjes ervaren. Gezien dat beate europeanisme zal ik mij – om toch nog enig gehoor te krijgen – indekken met citaten.
Het eerste citaat komt uit de Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Die Europäer haben nie wirklich geklärt, was sie im Kern zusammenhält und was das Wesen ihrer Identität ist. (…) Es geht um das Europäische an Europa."

Nog enkele andere citaten.
Karel Van Miert verklaarde op 6 oktober 2004 voor de VRT: "Het is nog te vroeg om onderhandelingen met Turkije over zijn toetreding tot de Europese Unie aan te vatten. De Europese Unie is pas uitgebreid met tien nieuwe lidstaten en die integratie is zeker nog niet rond. De Europese grondwet is nog niet goedgekeurd. Men heeft bovendien nagelaten orde in het E.U.-huis te brengen. Als Turkije toetreedt, wordt het het grootste land van Europa."

Frits Bolkestein is zo mogelijk nog duidelijker. "Si un vote strictement confidentiel était organisé au sein de la Commission, comme parmi les chefs de gouvernement, seule une petite minorité serait favorable �* l’accession de la Turquie. » Zo wordt hij geciteerd in La Libre Belgique van 7 december 2004, vertaald uit de Volkskrant.
En nog eens Bolkestein in Vacature van 11 december 2004: "Roemenië is een door en door corrupt land, maar toch hebben de jaknikkers van de Europese Raad van regeringsleiders het licht al op groen gezet voor het Roemeens lidmaatschap. Een totaal absurde beslissing!"
De gewone man en vrouw mogen echter, in tegenstelling tot Van Miert, Bolkestein of kardinaal Ratzinger, niet kritisch zijn. Zij moeten de Europese lijn volgen. Op 4 september 2000 verklaarde minister Louis Michel over de uitbreiding van de Europese Unie met Turkije : "Een referendum over zo’n thema zou een debat openen met smerige argumenten over onder meer de islam die alleen maar rechts in de kaart spelen. Onze Westerse democratieën beschikken niet over voldoende middelen om een publiek debat over dergelijke onderwerpen in de hand te houden en te omkaderen". En hij is zeker niet de enige die iets dergelijks beweert.
Die tegenstelling tussen een elite, die wel kritisch mag zijn, en de bevolking, die dat recht niet heeft, brengt mij tot de stelling dat in België het debat over Europa gevoerd wordt alsof we ons nog in 1831 bevinden, toen maar 1% van de Belgen als burger beschouwd werd.
Spinoza schreef dat we niet als democraat geboren worden, maar dat we het moeten worden door het te doen. Wij staan daar in België nog ver af.

Ik dek mij verder in met Elio di Rupo. Op het congres van de Parti socialiste op februari jongsleden verklaarde hij : " L’Europe des 12 dans l’Europe des 25, cela ne me déplaît pas trop. Car si l’on voit qui est dans l’euro et qui n’y est pas, ça peut être intéressant"

Ik neem nog twee gezagsargumenten.
In het Vlaamse regeerakkoord van 1999, de regering Dewael I, staat: "In afwachting van de invoering van het bindend referendum en het volksdecreet wordt het consultatieve referendum ingevoerd om de burgers nauwer bij het beleid te betrekken. De Vlaamse regering verbindt er zich alvast toe de uitslag van deze referenda te respecteren." Het regeerakkoord werd ondertekend door Patrick Dewael, Karel De Gucht, Bert Anciaux, Steve Stevaert en Jos Geysels. In hetzelfde regeerakkoord staat nog: "België moet de mogelijkheid krijgen om zijn stemmenaantal in de Raad, nu vijf en na uitbreiding twaalf, op te splitsen".

Tegenover die vrijheid van denken en spreken staat voor de gewone burger het sois belle et tais-toi. We staan ver van de eed van Sint-Gillis " de combattre sans trêve, ni repos, jusqu’au jour où, par l’établissement du suffrage universel, le peuple belge aura réellement conquis une patrie". Het algemeen stemrecht zonder echte beslissingsmogelijkheid leidt niet tot een Europees vaderland.
Dat beate europeanisme verhindert dat cruciale problemen in Europa correct geformuleerd worden, zelfs dat ze geformuleerd worden en op de politieke agenda komen, laat staat dat ze adequate oplossingen krijgen. Mocht u daaraan twijfelen, verwijs ik naar de moeilijkheden die Schröder, geconfronteerd met vijf miljoen werklozen, in Duitsland ondervond om tegen de Bolkestein-richtlijn in te gaan. De Tijd schreef weliswaar: "De Duitse regering gaat met alle mogelijke middelen proberen een einde te maken aan de sociale dumping door goedkope arbeidskrachten uit Oost-Europa". Maar Schröder kon Chirac alleen maar onder de dreiging van een "neen" op het referendum ertoe brengen om de richtlijn terug naar het Europees Parlement te sturen, waar hij hoopt dat mevrouw Evelyne Gebhardt van de SPD als rapporteur er het mes in zal zetten.
De tweede factor: de Europese Unie heeft geen geografische grenzen. Naarmate de Europese Unie uitdeint, verkleint de kans dat ze op internationaal vlak ooit een politieke actor wordt. Voorts verkleint ook de kans op subsidiariteit en op echte democratische medebeslissing van de burgers, alle verklaringen over nabuurschap ten spijt. Artikel I-1, 2., van de Europese grondwet luidt: "De Unie staat open voor alle Europese staten die haar waarden eerbiedigen en zich ertoe verbinden deze gezamenlijk uit te dragen." Er zijn dus geen beperkingen voor de verdere uitbreiding.
De Unie telt op het ogenblik 450 miljoen inwoners en er zullen er zeker nog 104 miljoen bijkomen, Roemenen, Bulgaren en Turken. Ook Oekraïne, Georgië en Armenië zijn kandidaat om zich bij de Europese Unie aan te sluiten. Voorts werd Wit-Rusland aangemoedigd om aan de poort van Europa aan te kloppen. Na de jongste NAVO-top drong Condoleezza Rice er immers op aan dat de Wit-Russen zich naar het voorbeeld van Oekraïne en Georgië zouden bevrijden van de laatste echte dictatuur in Centraal-Europa, dat ze het juk van de tirannie zouden afwerpen. Als ze dat doen, beantwoorden ze aan de vereisten van artikel I-1, 2.
Precies omdat president Poetin voor de aansluiting van Wit-Rusland bij Rusland pleit opdat Rusland een Euraziatische mogendheid kan worden, is het best denkbaar dat Wit-Rusland, net als Oekraïne, Georgië en Armenië, de mogelijkheid wordt geboden om zich bij de Europese Unie aan te sluiten.
Waar ligt de grens van Europa na de toetreding van Turkije? Aan Libanon? Israël? Palestina? Marokko? Tunesië? … De grenzen worden in het verdrag niet gedefinieerd.

Vorige zaterdag verklaarde George Bush: "Repression has no place on this continent". Bij mijn weten worden de president en de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten van Amerika in de Europese grondwet niet vermeld als besluitvormer. De Europese Unie heeft drie belangrijke doelstellingen: uitbreiding van de vrijhandelszone, verspreiding van de welvaart van West-Europa naar Oost- en Zuid-Europa en verspreiding van een minimale democratie of het omverwerpen van autoritaire regimes. De Verenigde Staten van Amerika schieten schromelijk tekort in het realiseren van de drie bovengenoemde doelstellingen. Argentinië kan getuigen dat er van de uitbreiding van de vrijhandelszone geen sprake is. Van de verspreiding van de Amerikaanse welvaart en van een minimale democratie is op het Amerikaanse continent evenmin iets te merken. Toch komen George Bush en Condoleezza Rice die waarden in Europa propageren. De Verenigde Staten van Amerika beperken zich zelf tot de eenheid van taal, maatschappij en besluitvorming en remmen elke uitbreiding doelbewust af.
[SIZE="5"]Hoe meer de EU wordt uitgebreid, hoe zwakker ze wordt als besluitvormer en hoe kleiner de kans op subsidiariteit en respect voor de kleine lidstaten.[/SIZE]

Een vierde factor is de verscheidenheid van talen. De EU heeft nu 21 officiële talen. Koning Albert II heeft in zijn kerstboodschap van 1998 een zeer mooie tekst uitgesproken over de betekenis van taal. Ik citeer: "De taal van een mens bepaalt in hoge mate zijn wijze van redeneren en van aanvoelen, wat hij zal zien en wat hij niet zal zien. De taal waarin hij denkt is als een venster waardoor hij de werkelijkheid zal waarnemen. Zijn wereldbeeld wordt mede bepaald door zijn taal en wat hij niet onder woorden kan brengen zal hem of haar vlug ontgaan. Elke taal bezit haar eigenheid die afstraalt op al wie die taal spreekt."
In aansluiting daarop verwijs ik naar de inspanningen die Joschka Fischer en Hubert Védrine in 2001 hebben moeten doen "gegen aktive Förderungen eines Einsprachenregimes" in de EU. Door hun gezamenlijk optreden hebben het Frans en het Duits stand kunnen houden als binnentaal in de EU. Het gaat hier om de grootste concurrentievervalsing in de EU waartegen de unie niets doet. De EU treedt wel op tegen coca-colablikjes in Denemarken, want dat is concurrentievervalsing, maar de grootste concurrentievervalsing is het bedrijfsvoordeel van het Engels in landen waar Engels de moedertaal is. Engels als moedertaal is een voordeel in de productie, het transport, de distributie, de marketing, de consumptie, de research, de patentering, de interne en externe communicatie. Het levert snellere en fraaiere formuleringen op, er is geen vertaling nodig, en het levert goedkopere arbeidskrachten.

In eigen land vond ik in Vacature van 30 april 2005 exclusief Engelstalige personeelsadvertenties van verschillende bedrijven. Tegen deze concurrentievervalsing niet optreden is differentiële kansen op de arbeidsmarkt instandhouden. Van weeromstuit stimuleert dat de hang om van meet af aan het Engels in te bouwen in de andere landen waardoor het effect nog wordt vergroot. Hoe op lange termijn de verscheidenheid van taal en cultuur in Europa kan worden gered is een fundamenteel probleem voor Europa. Door niet op te treden tegen deze concurrentievervalsing zullen op langere termijn alle talen, op één of twee na, gedegradeerd worden tot talen van tweede rang. Ze gaan verbasteren of atrofiëren. Het atrofiëren van het Nederlands op wetenschappelijk gebied is al volop aan de gang. Ten slotte is er veel kans dat deze talen verdwijnen. Taal is macht en dus in bepaalde situaties ook onmacht, achterstelling, zelfs onderdrukking. Taal is geld en dus in bepaalde situaties ook werkloosheid en armoede. Taal is status en in bepaalde situaties impliceert dit het verschoven worden naar de zelfkant van de maatschappij. Taal is cultuur en in bepaalde situaties impliceert dit geringe vorming en ontwikkeling en dus neerwaartse sociale stratificatie.

Een vijfde factor is de besluitvorming. De EU houdt zich steeds minder aan de bevoegdheden die haar exclusief toekomen. Ze mengt zich in de gedeelde bevoegdheden, zelfs in de ondersteunende, coördinerende en aanvullende optredens. Op het einde van haar ministerambt zuchtte Vera Dua, gewezen Vlaams minister van Leefmilieu en Landbouw, dat ze als minister niets anders had gedaan dan Europese richtlijnen omzetten in Vlaamse decreten. In het Vlaams regeerakkoord van 1999 staat letterlijk: "de Europese Unie die steeds sterker de beleidsagenda van zijn leden stuurt".

De zesde factor betreft de subsidiariteit. De commissie treedt streng bureaucratisch-juridisch op. Dat is een handicap op drie terreinen. Op het ogenblik rijzen zeer snel politieke problemen, ze zijn zeer gediversifieerd als gevolg van een steeds sterkere opdeling van de landen in regio’s en van de subsidiariteit. De besluitvorming in de EU is een imbroglio van stuksgewijs beslissen door telkens andere en veelvuldige actoren. De lidstaten zijn daarvoor medeverantwoordelijk, want ze willen maximaal genieten van het rijke manna van de EU. Ze gebruiken de EU ook vaak als boeman om een beleid te voeren waarvoor zij zelf niet de moed, de kracht of de energie hebben. De subsidiariteit die in de grondwet is opgenomen, is slechts oogverblinding en eigenlijk niet effectief. Als men de subsidiariteit wil realiseren had men drie dingen moeten doen. Ten eerste had men niet de parlementen, maar de regeringen moeten raadplegen. Ten tweede had men in een aantal gevallen, zoals in België met zijn federale structuur, moeten voorzien in een opsplitsing van de stemmen binnen de raden. Ten derde had men het referendum formeel moeten institutionaliseren.

De IGC heeft niet zomaar het prachtige citaat van Thucydides afgevoerd: [SIZE="5"]"Onze Grondwet wordt democratisch genoemd omdat de macht niet in handen is van een minderheid, maar van de grootst mogelijke meerderheid". België gaat hier niet vrijuit. Het heeft geen referendum gehouden, terwijl het zonneklaar is dat de Europese staten zich tegen de vloedgolf van de EU verdedigen met de feitelijke institutionalisering van het referendum, met het feitelijk in de Europese grondwet inschrijven van het referendum. [/SIZE]

Werd de Bolkestein-richtlijn het meest tegengehouden door de 60.000 mensen die in Brussel hebben betoogd of door het gevaar van een "neen" op het Franse referendum? De vraag stellen is ze beantwoorden.
Internationaal namen de referenda in de twintigste eeuw, van 1980 tot 2000, als volgt toe: van 48 naar 98, 115, 256 en 330. De Europese referenda over Europese aangelegenheden: van 5 in de jaren ’70 naar 4 in de jaren ’80, 12 in de jaren ’90 en tussen 2000 en 2010 waren het er 24. Met het inschrijven van het referendum in de Franse grondwet is die evolutie zeker nog niet ten einde. Je ontkomt niet aan de vaststelling dat het referendum in Europa is geïnstitutionaliseerd. België heeft een enorme kans laten verloren gaan om die subsidiariteit te realiseren. Ik blijf hopen dat Vlaanderen en Wallonië alsnog dit instrument zullen gebruiken.

Als ik alle factoren wetenschappelijk-politologisch ontleed, kom ik tot het volgende besluit: de subsidiariteit in de grondwet is een niet-beslissing, zoals de Tobin-taks eigenlijk een niet-beslissing is. Ik parafraseer Europees Commissaris Margot Wallström: ‘Ceci n’est pas une législation, c’est de la communication’.
In de Franse politologie wordt met een mooie formule gezegd: ‘Le système politique doit être �* l’écoute de la société’. Dat geldt zeker in een democratisch bestel. Maar de EU doet dat niet. Haar reacties op een mogelijk "neen" in Frankrijk, Nederland of elders bewijzen dat. Di Rupo zei op het congres: ‘L’Europe des gens, pas l’Europe de l’argent’. Dit is enger dan: ‘être �* l’écoute de la société’, maar erkent de noodzaak om naar de mensen te luisteren. België heeft op het stuk van de subsidiariteit naar aanleiding van de Europese grondwet al geabdiqueerd. Ik zie daarvoor drie aanwijzingen.
Ten eerste hebben we de kans gemist door het referendum aan ons voorbij te laten gaan.
Ten tweede ben ik na de intergouvernementele conferentie van 18 juni 2004 op zoek gegaan naar de Nederlandse tekst van de Europese grondwet. Ik ging ervan uit dat hij op het moment van de plechtige ondertekening in Rome wel beschikbaar zou zijn. Maar dat was niet zo. Hij werd een half jaar na de IGC, op 16 december 2004 gepubliceerd. Dan wordt ons burgers verweten dat we de grondwet niet hebben gelezen, als zelfs voor de plechtige ondertekening niet werd gewacht tot men over de Nederlandse tekst beschikte. Ik vraag mij af hoe Kamer, Senaat en Vlaams Parlement zullen functioneren. Met welke teksten zullen zij werken? Overdrijf ik als ik zeg dat het Vlaamse parlementslid, om zijn werk te kunnen doen, juridisch Frans, Engels of Duits moet kennen? Zo niet loopt hij een half jaar achter, en is de beslissing al lang genomen.

Ten derde zoek ik nog altijd naar een mogelijke verklaring voor het feit dat België, dat toch ook mijn land is, in de Europese grondwet wordt voorgesteld als een overwegend Franstalig land. De grondwet wordt ondertekend "pour sa Majesté le Roi des belges", waarna een vertaling volgt in het Nederlands en het Duits.
Vlaanderen vindt bij dezen een verwittiging in de Europese grondwet zelf. Dat is door België zelf beslist.
Bronislav Gerimek, de vroegere Poolse dissident zei: "Pour la première fois un débat dans toute l’Union Européenne au même moment, c’est un fait immensément positif." Inderdaad, de referenda in de tien Europese landen hebben een zeer heilzaam effect. Ze onderzoeken of de EU goed bezig is. Meteen roept het beate europeanisme het schrikbeeld van een Europese crisis op. Dat debat leert dat de EU naast grote delen van de bevolking heeft gewerkt en vele wezenlijke problemen niet onderkent of niet adequaat beantwoordt. Zij is veel te weinig "�* l’écoute de la société", veel te weinig democratisch en heeft veel te weinig gelegitimeerde kernactoren. Haar subsidiariteit is een tactische zet om de landen over de grondwetstreep te trekken. Het is "de la communication". Nu zijn "être �* l’écoute de la société, des sociétés multiples et diverses en Europe", " luister naar de maatschappij, de democratie, de subsidiariteit en het federalisme" typische kenmerken van "das Europaïsche an Europa". Zowel de EU als België moeten hun uitwerking van de subsidiariteit grondig herzien.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door guido 007

Ik weet perfect wat Brepoels gezegd heeft en wat ze ermee bedoeld. Jongens toch wat zitten hier een hoop nurken bij elkaar.

Gelukkig hebben we dankzij jou hier iemand op het forum die perfect weet wat er gezegd geweest is, en wat er bedoeld werd.
Mogen de nurken uit uw mond dan nu de Universele Waarheid over het geval vernemen, of houd 007 de zaak nog even 'top-secret'?

[Steben]

[SIZE=4]

[SIZE=4]Onze Grondwet wordt democratisch genoemd omdat de macht niet in handen is van een minderheid, maar van de grootst mogelijke meerderheid.[/SIZE][SIZE=4]België gaat hier niet vrijuit. Het heeft geen referendum gehouden, terwijl het zonneklaar is dat de Europese staten zich tegen de vloedgolf van de EU verdedigen met de feitelijke institutionalisering van het referendum, met het feitelijk in de Europese grondwet inschrijven van het referendum.[/SIZE]

[/SIZE]

Tja, in sommige landen is met dat referendum de grondwet goedgekeurd, niet?
Het is en blijft een discussie van voor- en tegenstanders van de Europese gedachte an sich. Turkijke was en is dan ook een schaamlap voor de onderhuidse EU-afkeer. Ik ben zelf ook voorstander noch tegenstander van Turkije's toetreding (heeft zowel positieve als negatieve kanten), maar dat staat los van de EU.
Hoe minder je de evolutie EU volgt en aanpast en hoe meer je de bevolking ertegen ophitst, hoe onverschilliger en oncontroleerbaarder het monster wordt tot uiteindelijk alle landen zelf in een Cordon Sanitaire zitten.

[Supe®Staaf]

Onze Grondwet wordt democratisch genoemd omdat de macht niet in handen is van een minderheid, maar van de grootst mogelijke meerderheid.

Onze grondwet is helemaal niet democratisch.
De macht berust bij de vertegenwoordigers van de natie (art. 34) en dat is slechts een minderheid.

[Steben]

Onze grondwet is helemaal niet democratisch.
De macht berust bij de vertegenwoordigers van de natie (art. 34) en dat is slechts een minderheid.

Hmmm, bestaat er dan überhaupt een democratisch land in de wereld?
Je gaat toch niet de Vivant-tour op he (elk jaar verkiezingen enzo)? Dan heb je gewoon geen regering meer.
Of doel je op verregaande referenda zoals in Zwitserland? Tja... waarom niet, he, wij zijn echter geen Zwitsers. Zijn die referenda dan een recht of een plicht? Wat als een deel van het land vanwege culturele oorsprong vlugger deelneemt dan een ander? Jammer voor die cultuur? Is dat democratisch?