Mohammed (vzmh) was een echte zondaar

[Ploertendoder]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Zoals bij elk mystiek geschrift is het lezen van de koran zoals kijken in een spiegel.

Legt gij mij dan eens uit waarin het mystieke van de oorlogsbuit bestaat? Mohammed (vrede zij met hem) schreef daar een heel hoofdstuk over.

Da's volgens mij toch stelen waarover hij het heeft hé? Dus is de God van Mozes en de Tafelen nen andere dan die van Mohammed (vrede zij met hem). Moslims mogen stelen van annderen, maar voor de Joden en christenen is dat toch verboden hé? Zo heb ik dat toch geleerd.

[Uh-Huh]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ik vrees dat je het Engels toch niet goed machtig bent. In jouw zinnetje is het alleszins niet generaliserend bedoeld.

Whatever, man (you're such a nag)

[stropkeuh]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

God heeft in het verleden ook "toestemming" gegeven aan bepaalde profeten en volkoren om te vechten, dus niet alleen aan Mohamed (vzmh).



Natuurlijk diende die taks voor ALLE "behoefdigden" van het Islamitische Rijk.



Ik begrijp niet goed wat je bedoelt met "onderdanigheid"? Bedoel je misschien zoals dat migranten ook belasting moeten betalen in België "in onderdanigheid" omdat ze niet dezelfde rechten hebben als de Belgen?

Hier kunde precies zien wat die onderdanigheid is.
Bron: Answering-islam.

[SIZE=6]De Djizja belasting:
[/SIZE]Gelijkheid en waardigheid onder islamitische wet?
Walter Short

Inleiding
Het is een vaak herhaalde bewering van moslims dat andere geloofsgemeenschappen altijd met respect en waardigheid zijn behandeld in een oprechte islamitische staat. In werkelijkheid, als je de islamitische literatuur nauwkeurig leest, is deze bewering opmerkelijk voor de frequentie van zijn aanwezigheid. Bijvoorbeeld, de moslimauteur Suzanne Haneef stelt over islams houding naar andere religieuze gemeenschappen:

... Islam staat geen discriminatie toe in de behandeling van andere mensen op grond van religie of enig ander criteria... islam benadrukt goedbuurschap en respect voor de banden van relatie’s met niet-moslims... binnen deze mensenfamilie, vormen joden en christenen, die veel geloofstellingen en waarden met moslims delen, wat islam noemt Ahl al-Kitab, dat is, de Mensen van de Geschriften, en dus hebben moslims een bijzondere relatie met hen als mede-“Geschriftelingen”. [1 ]

Overeenkomstig stelt, de Duitse bekeerling Ahmed von Denffer, onderzoekende de positie van christenen in de islam: ‘Het is dus duidelijk dat, gezien van juridisch oogpunt, christenen het recht hebben om hun eigen voorschriften te hebben.’ [2 ] Van wat hij noemt ‘het maatschappelijk perspectief’’, neemt hij het probleem van soera Al-Maidah 5:51 onderhanden dat waarschuwt tegen het nemen van Joden en christenen als ‘vrienden’:

Aan de andere kant mogen christenen zijnde Ahl al-Kitab niet lastig gevallen of gemolesteerd worden voor het niet-moslims zijn. Het is waar dat de koran tegen het nemen van joden en christenen als vrienden waarschuwt, maar dat betekent niet dat ze gemolesteerd of kwaad gedaan moeten worden voor het niet-moslims zijn. [3 ]

Tot nu toe zijn allen erg positief, maar zowel Haneef als Von Denffer zijn moslims die in het Westen wonen, dus interacterend met christenen, en een Westers publiek bedienend. Dus, hun benadering zal bepaald worden door die realiteit. Een iets verschillende attitude wordt getoond door een moslimschrijver uit Saoedi-Arabië, een staat grotendeels geregeerd door de islamitische wet, en die alle uitdrukkingen van religieuze vrijheid verbiedt:

In een land geregeerd door moslimautoriteiten, wordt een niet-moslim zijn vrijheid van geloven gegarandeerd... Moslims worden verboden om een niet-moslim te verplichten om de islam te belijden, maar hij moet aan de moslims gewillig de [tol] belasting betalen en onderdanig, zich onderwerpen aan de islamitische wetten, en niet zijn polytheïstische rituelen openlijk praktiseren. [4 ] (Cursieve weergave is van ondergetekende)

In dit artikel zal ik de aspecten van houding van de islam naar niet-moslims onderzoeken, in het bijzonder de Djizja-belasting, om te kijken of Haneefs bewering in het bijzonder waar is. Mijn nadruk zal zijn op de islamitische wet, omdat die praktisch iedere verband reguleert. Omdat moslims in het Westen, net als in de moslimwereld het goddelijke karakter van de Sjaria erkennen zoals het voornamelijk op de koran en de Soenna is gegrond, en de islamitische staat met islamitische wet als de ideale maatschappij houdt, is het belangrijk te zien wat dit in de praktijk zou betekenen voor niet-moslims, als het Kalifaat ooit wordt hersteld en in het Westen wordt toegepast.

1. De waarde van het menselijke leven
In het Westen, tenminste in constitutionele termen, hoewel inadequaat in de praktijk gebracht op sommige plaatsen, is de gelijkheid van menselijk wezens een fundamenteel standpunt – ‘alle mensen zijn gelijk voor de wet’. Vanwege deze reden wordt Justitie vaak afgebeeld met een blinddoek, de klasse, religie of ras van iemand is irrelevant – de wet, tenminste in termen van zijn doel, is gelijkelijk op iedereen van toepassing, en beschermt iedereen gelijkelijk.
In de islamitische wet, echter, is dit niet het geval. Het leven van een moslim wordt beschouwd superieur te zijn ten opzichte van dat van een niet-moslim, in die mate dat, terwijl een niet-moslim een moslim zou doden geëxecuteerd zou worden, het omgekeerde niet zal gebeuren. [5 ] Dit is ondanks het feit dat moord normaal gesproken in de islam als een halsmisdaad wordt beschouwd, met regelmatige executies in de meeste moslimstaten. Deze ongelijkheid is ook te zien in het bloedgeld betaald aan niet-moslims waar moord of letsel heeft plaatsgevonden, wat de helft is van dat van een moslim. [6 ] Praktisch betekent deze regel dat een moslim niet de gewoonlijke vergelding hoeft te vrezen voor moord als hij een niet-moslim doodt. De wet beschermt weloverwogen en bewust niet niet-moslims zoals het moslims doet. De positie van islamitische wet is niet die dat het menselijk leven heilig is, maar dat moslimleven dat is.

2. De waarde van bewijsvoering
Wat we zojuist hebben gesteld over gerechtigheid wordt erg relevant wanneer we kijken naar bewijs in een rechtbank. Haneef’s overtuigingen kunnen onmiddellijk worden bevraagd door te wijzen op het feit dat in de islam, het getuigenis van een niet-moslim in de rechtbank inferieur wordt beschouwd ten opzichte van dat van een moslim, een praktijk officiële toegestaan in landen als Pakistan [7 ] Dit betekent in de praktijk dat als een moslim op één of andere manier een overtreding begaat tegen een christen, door de laatste te bestelen, letsel aan te brengen of zelfs te verkrachten, de christen tenminste een andere christengetuigen moet verwerven om het getuigenis van een moslim te evenaren, en zelfs dan is in de praktijk de stelling dat de laatste een meer geloofwaardige getuige is. Deze regel bevat ook de beledigende veronderstelling dat niet-moslims intrinsiek oneerlijk en als zodanig onbetrouwbare getuigen zijn.
Vanzelfsprekend benadeelt dit aanzienlijk niet-moslims, en wordt van praktisch belang wanneer we de frequente beschuldigingen van blasfemie beschouwen geuit door moslims tegen christenen in plaatsen als Pakistan, dat gewoonlijk een verborgen motief heeft (vaak persoonlijk of een meningsverschil over land). Wetsbepalingen zoals deze geven moslims zonder scrupules het idee dat het ‘jachtseizoen’ op minderheden geopend is. Een overeenkomstige regel stelt de erfrechten van christenvrouwen van moslims in gevaar. [8 ] Opnieuw geeft dit oneerlijke moslimfamilieleden van een weduwe mogelijkheden.
3. De waarde van menselijke waardigheid
Wat we zojuist hebben onderzocht wordt erg belangrijk wanneer we de zaak van menselijke waardigheid onderzoeken. Het volgt bijna natuurlijk dat als het leven van een niet-moslim inferieur ten aanzien van dat van een moslim wordt beschouwd, de waardigheid van de eerste in hetzelfde tekort van respect zal worden gehouden. Verkrachting in de meest moslimlanden resulteert gewoonlijk in de executie van de overtreder wanneer het slachtoffer een moslim is. Wanneer het slachtoffer een niet-moslim is, en de overtreder is een moslim, is dit niet het geval. [9 ] Dus, de eer van een christenvrouw wordt niet gelijk beschouwd aan die van een moslimvrouw. Deze regel is erg kil.
Een bijzonder verwerpelijke regel betreft de christenvrouw van een moslimman. Hun verschil in religie belet hen een gemeenschappelijk begraafplaats. Bovendien, als zij zwanger is op het moment van sterven, kan de foetus, die moslim beschouwd wordt, niet worden begraven op een christelijke begraafplaats, en kan dus de vrouw daar ook niet begraven worden, en moet daarom begraven worden op een ‘neutrale’ plaats. [10 ] Zelfs in de dood worden christenen soms waardigheid ontnomen.
4. De waarde van menselijk bezit
Het recht van het verdedigen van persoonlijk bezit wordt gewoonlijk als een fundamentele vrijheid gezien, en een overtreding ervan door diefstal is in alle maatschappijen strafbaar, ongeacht, opnieuw, de religieuze identiteit van de dief of het slachtoffer. Dit is niet het geval in alle omstandigheden in de islamitische wet. De situatie is soms wat ambigu, in het bijzonder als haraam voorwerpen voor moslims in het spel zijn. [11 ]
Een andere regel, echter, suggereert dat als een moslims iets van een christen stal, zoals een gouden kruis, en vervolgens stelde dat hij dit deed om dit ‘ongelovige’-object te vernietigen, hij niet vervolgd zal worden. [12 ] Dus in de islamitische wet is niets scherp omlijnd wat het bezit van christelijke onderdanen beschermt, zoals het geval zou zijn in de meeste Westerse systemen die al het bezit als zodanig beschermen, ongeacht iemands ras of geloof.
5. Religieuze vrijheid
De meeste Westerse constituties vandaag de dag garanderen gehele religieuze vrijheid, in meninguiting, praktijk en verbreiding. Een persoon is volledig vrij om zijn overtuiging te houden of te veranderen, of zelfs geen religieuze overtuigingen te hebben. Onder islamitische wet, echter, is dit niet het geval. Hoewel een persoon vrij mag zijn om een moslim, jood, christen of Zorastriaan te zijn, mag hij geen andere religieuze overtuigingen houden, zoals het verbod op heidendom illustreert. [13 ]
Bovendien, hoewel een niet-moslim zijn religie mag veranderen in islam of een andere “Schriftuurlijk” geloof, ziet een moslim die zich van de islam af bekeert executie tegemoet. [14 ] Hieruit volgt dat christenen verboden worden om moslims te bekeren, hoewel een dergelijk verbod niet voor moslims geldt. Dit betreft ook huwelijken, omdat als een moslim afvallig wordt, het huwelijk ontbonden is, en er is ten minste één recentelijk voorbeeld hiervan in Egypte, waar een liberale moslim door een hof afvallig werd verklaard, en zijn huwelijk ontbonden, wat het koppel noodzaakte om naar het Westen te verhuizen, illustrerend dat de regel niet slecht theoretisch is. [15 ]
Meest schrijnend, hoewel het naoorlogse tijdperk, in het bijzonder sinds de zeventiger jaren, een energetische plotselinge toename van moskeeconstructies in het Westen kende, er geen corresponderende ontwikkelingen in christelijke religieuze gebouwen in de moslimwereld, omdat de islamitische wet alleen het repareren van bestaande gebouwen toestaat en de constructie van nieuwe gebouwen verbiedt. [16 ] Dezelfde regel verbiedt een christelijke aanwezigheid in wat voor vorm dan ook op het Arabisch schiereiland, dus zien we de anomalie dat waar de Saoedies recentelijk een gigantische moskee in Rome bouwden, er geen mogelijkheid van wederkerigheid is voor de Rooms-katholieken (of anderen) om zelfs een klein kapelletje in Saoedi-Arabië te bouwen. De zaak is niet slechts één van wederkerigheid, nationale christenen in de moslimwereld worden dit recht evenzo ontzegd, waar moslim vrijelijk moskeeën mogen bouwen.




6. De Djizja belasting
De Amerikaanse revolutie werd gevochten op het principe ‘geen belasting zonder vertegenwoordiging’, het idee dat constitutionele gelijkheid een randvoorwaarde was voor soevereine uitoefening van het heffen van belastingen. De enige basis voor verschillende niveaus van belasting is sociaal-economisch onderscheid, maar zelfs hier is de belasting identiek in karakter, wordt geheven zonder aanzien des persoons. Het principe van onderscheid in progressieve belasting, is het vermogen om te betalen. De opgelegde belasting bestraft niet een zakenman voor zijn succes. Weigering om te betalen zal resulteren in boetes of gevangenschap, maar nooit executie. Verder, de belasting die hij betaalt geeft hem recht op de volledige bescherming van de staat, en dus volledig en gelijk burgerschap. Het doel van de belasting is hetzelfde voor iedereen - het in staat stellen van de staat om in de veiligheid en welzijn van al zijn burgers te voorzien.
Dit is niet het geval met de Djizja, wat een belasting is die de Dhimmie alleen moest betalen. Het heeft zijn oorsprong in soera At-Taubah 9: 29, waar het expliciet onthuld wordt als een teken van de onderwerping van overwonnen niet-moslims. [17 ] Dus, de belasting is duidelijk een tol, en een teken van onderwerping, op geen manier equivalent aan de aalmoezenbelasting Zakaat. Yusuf Ali’s commentaar op de Djizja maakt dit duidelijk:

1281 Djizja: de grondbetekenis is compensatie. De afgeleide betekenis, die de technische betekenis werd, was een hoofdelijke belasting geheven op degenen die de islam niet aanvaarden, maar wilden leven onder de bescherming van de islam, en dus stilzwijgend bereid waren om zich te onderwerpen aan de idealen die in de moslimstaat worden afgedwongen. Er was geen permanent bedrag voor vastgesteld. Het was in erkenning dat degenen wiens religie getolereerd werd, op hun beurt zich niet bemoeien met de verkondiging en de vooruitgang van de islam. Imam Shafi’i suggereert één dinar per jaar, welke de Arabische gouden dinar van de moslimstaten zou zijn. De belasting varieerde in bedrag, en er waren uitzonderingen voor de armen, voor vrouwen en kinderen (volgens Aboe Hanifa), voor slaven, en voor monniken en kluizenaars. Zijnde een belasting op vermogende mannen van militaire leeftijd, was het in een betekenis een afkoopsom voor militaire dienst. Maar zie de volgende noot. (9.29)
1282 ‘An Yadin (letterlijk, uit de hand) is op verschillende manieren geinterpreteerd. De hand zijnde het symbool van macht en autoriteit. Ik aanvaard de interpretatie “als teken van gewillige onderwerping.” De Djizja was dus deels symbolisch en deels een afkoopsom voor militaire dienst, maar omdat het bedrag niet significant was en de uitzonderingen talrijk, overheerste zijn symbolische karakter. Zie de laatste noot. (9.29)

Abul ‘Ala Mawdudi, koranexegeet en stichter van de islamitische Pakistaanse groep Djama’at-i-Islami was erg onapologetisch over de Djizja:

... de moslims moeten zich trots voelen op een dergelijke humane wet als die van de Djizja. Want het is duidelijk dat een maximale vrijheid die toegestaan kan worden aan degenen die niet de weg van Allah aannemen maar kozen om de foute wegen op te gaan, is dat zij getolereerd moeten worden om het leven te leiden dat zij wensen. [18 ]

Hij interpreteert het koranbevel voor Djihaad als het hebben van het doel van het onderwerpen van niet-moslims, hen te dwingen de Djizja te betalen als het bepalende symbool van hun onderwerping:

... joden en christenen... moet gedwongen worden de Djizja te betalen om zo een einde te maken aan hun onafhankelijkheid en suprematie zodat zij geen regeerders en soevereine vorsten in het land blijven. Deze krachten moeten uit hen ontrukt worden door de volgelingen van het ware Geloof, die de soevereiniteit moeten aannemen en anderen op het Rechte Pad moeten leiden. [19 ]

Het gevolg hiervan is dat in een islamitische staat – in het bijzonder het Kalifaat – niet-moslims regeringsposten moeten worden ontzegd, omdat de staat er bestaat voor de moslims, die alleen de ware burgers zijn, terwijl de niet-moslims louter overwonnen bewoners zijn, en de Djizja geeft dit aan.

Dat is waarom de islamitische staat hen bescherming biedt, als zij overeenstemmen te leven als Dhimmie door de Djizja te betalen, maar het kan niet toestaan dat zij hooggeplaatste regeerders op een plaats blijven en verkeerde manieren instellen en deze anderen opleggen. Aangezien deze gang van zaken onvermijdelijk chaos teweeg brengt, is het de plicht van ware moslims om hun best te doen een einde te maken aan hun verdorven heerschappij en ze onder een rechtvaardige order te brengen. [20 ]

Verschillen van belastingbetaling laten verschillen zien in burgerschap. Als een symbool van onderwerping geeft het aan dat de staat niet werkelijk het gemeenschappelijk eigendom van al zijn permanente inwoners is, maar alleen de moslims. De niet-moslims zijn de overwonnen buitenstaanders. Het laat hun inferieure omstandigheid zien. Het straft hen ook voor hun ongeloof in de islam. Islamitische wetgevers maken erg duidelijk dat de Djizja bestraffend is in karakter. [21 ] Verder wordt het geheven met vernedering. [22 ]. Dus is het op geen enkele manier vergelijkbaar met Westerse belastingsystemen. Zelfs progressieve belastingheffing is geen ‘straf’ voor economisch succes, noch is enig belasting in het bijzonder vernederend in karakter.
Dit illustreert dat fundamenteel, in een islamitische staat, de niet-moslims in een slechtere situatie zijn dan gevangenen die voorwaardelijke vrijlating hebben, omdat zij nog worden bestraft – zij worden niet beschouwd als ‘goede, gezagsgetrouwe burgers’, echter voorbeeldig hun gedrag, maar in plaats daarvan als criminelen die een dag verlof is gegeven. Hun misdaad is hun geloof. [23 ] Bovendien, hun misdaad is groot van nature – zij verdienen de dood. [24 ] Dit toont het unieke karakter van de Djizja belasting aan – ongelijk Westerse belastingen, geeft betaling geen gelijkheid en vrijheid aan de betaler, maar in plaats daarvanlouter permissie om voor nog een belastingperiode te leven; verzuimen het te betalen resulteert in de dood. Opnieuw, het is nogal analoog met een veroordeelde op voorwaardelijke vrijlating die regelmatig het politiebureau bezoekt om zich te registreren. Dit verschilt van het geval van iemand in het Westen die weigert zijn belasting om wat voor reden te betalen; hij wordt bestraft, hoewel gezegd moet worden niet door executie, voor het overtreden van de wet. Het omgekeerde is waar met de Djizja – de belasting zelf is straf en de betaler leeft in de permanente conditie van te worden bestraft voor zijn geloof totdat hij zich bekeerd. In wezen leven niet-moslims onder een permanente bedreiging van de dood.
Conclusie
Alleen met wilde verbeeldingskracht kan de situatie van niet-moslims onder islamitische wet gezien worden als één die gelijke burgerschap geeft, wat moslimapologeten dan ook beweren. Overeenkomstig, alleen met een sprong van fantasie kan je ooit geloven dat een dergelijke situatie ereen is die niet-moslims welkom zullen heten. De eer, waardigheid, gelijkheid en zelfs het leven van niet-moslims zijn in geen geval gegarandeerd onder de islamitische wet. De Djizja belasting in het bijzonder laat de constitutionele minderwaardigheid zien en vernedering die een dergelijke legale regeling geeft. Voor niet-moslims is het alsof zij voortdurend wandelen onder het zwaard van Damocles, dat op het punt staat ieder moment te vallen. Als moslims christenen en anderen een islamitische politieke order wensen te beschouwen als iets aantrekkelijk, zouden hun geleerden het beste zich druk bezig moeten houden met ijtihad om die elementen van islamitische jurisprudentie en wetgeving te reviseren die in het bijzonder beledigend zijn voor niet-moslims.

Dus die belasting is gewoon ordinair smeergeld, aftroggelarij, diefstal.
Wel van mij gene rooie cent as ge da maar goed weet. Houd Belgie Islam -vrij

[Flippend Rund]

Walter Short schrijft twee bladzijden vol over de Djizja, maar kan blijkbaar geen enkel islamitisch land citeren waar die belasting ook echt bestaat.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Walter Short schrijft twee bladzijden vol over de Djizja, maar kan blijkbaar geen enkel islamitisch land citeren waar die belasting ook echt bestaat.

Ik geloof dat ik ergens gelezen hebt dat die djizya werd afgeschaft onder druk tijdens de koloniale periode.

[Ploertendoder]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ik geloof dat ik ergens gelezen hebt dat die djizya werd afgeschaft onder druk tijdens de koloniale periode.

In de grote Europese steden is die djizya anders dagelijkse kost.

Nog nooit gehoord van "de wandelende portemonnee"? AKA Pakahantas?

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ik geloof dat ik ergens gelezen hebt dat die djizya werd afgeschaft onder druk tijdens de koloniale periode.

Maar waarom voeren ze het dan niet terug in? De koloniale periode is toch voorbij?

[Ploertendoder]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Maar waarom voeren ze het dan niet terug in? De koloniale periode is toch voorbij?

De petrol he.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Maar waarom voeren ze het dan niet terug in? De koloniale periode is toch voorbij?

Ik denk dat het gewoon de moeite niet meer is. De meeste Joden zijn verdwenen en christenen ga je in die landen ook niet veel meer vinden. Degenen die er nog wel zijn worden vervolgd of uitgezet (zie Afghanistan).

[_Yahya_]

Oorspronkelijk geplaatst door Ploertendoder

Zoals gekend gaf Mohammed (vrede zij met hem) meermaals de opdracht om in zijn naam te doden en streed hij als bevelhebber van zijn leger mee op de eerste rijen.

bewijs??

ben jij vergeten dat Mohammed de koran is gegeven, en door de schepper ?? of weet jij het gewoon niet?? of wil jij het niet weten??

{Deswegen schreven Wij de kinderen Israëls voor, dat wie ook een mens doodt, behalve wegens het doden van anderen of het scheppen van wanorde in het land, het ware alsof hij de gehele mensheid had gedood, en voor hem, die iemand het leven schenkt, alsof hij aan het gehele mensdom het leven heeft geschonken.. } …(Koran 5: 32)

..streed hij als bevelhebber van zijn leger mee op de eerste rijen..

Ja, natuurlijk deed hij dat, nadat de Quraich (zijn vijanden) hem hadden aangevallen, om zijn beweging to vernietigen . Hij moest toch zichzelf verdidigen en zijn beweging, het is toch logisch ..

en remember .. strijd tussen het goed en kwaad zal altijd blijven duren ..

[Braveheart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ploertendoder

Ook nam de profeet (vrede zij met hem) de vrouw van zijn zoon af, omdat hij er op geilde en nam haar tot zijn eigen vrouw.

Ik moet je telleur stellen beste vriend, maar de profeet had geen volwassen zonen. Zijn zonen zijn allemaal dood gegaan toen ze nog maar kinderen waren.

Tog nog leuk geprobeert. Volgende keer misschien beter!!!!!!!!!!!!!

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Ach man, geloof maar wat je wil, het kan me niet schelen. Je bent zo gefixeerd op de islam, dat je vergeet dat ook heel wat andere volkeren een niet zo'n "heilig" verleden hebben.

Absoluut.
Maar beweren die volkeren ook dat het door een profeet was wiens woord en voorbeeld we nog steeds moeten volgen ?

[Ploertendoder]

Oorspronkelijk geplaatst door Braveheart

Ik moet je telleur stellen beste vriend, maar de profeet had geen volwassen zonen. Zijn zonen zijn allemaal dood gegaan toen ze nog maar kinderen waren.

Tog nog leuk geprobeert. Volgende keer misschien beter!!!!!!!!!!!!!

7. Moeder der gelovigen; Zainab bint Djahsh Ibn Ri'ab, moge Allah met haar tevreden zijn:

Haar moeder is Oemaymah, de dochter van Abdulmuttalib, tante van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem. Zij trouwde met Zaid Ibn Harithah en scheidde weer van hem. Zaid was een pleegzoon van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, en werd daarom ook zoon van Mohammed genoemd. vr de Islam en gedurende het djahilyah-tijdperk vond men het ongeoorloofd dat een vrouw met de pleegvader van haar man trouwde. Een pleegvader werd gezien als een natuurlijke vader. Toen haar wachttijd "al'iddah" voorbij was, huwde Allah haar aan de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, en verbood daarmee de adoptie. Dit vond plaats in de maand Thul Qi'dah van het jaar 5 hijri.

http://forums.marokko.nl/archive/ind.../t-181203.html


Een andere vrouw, Zayneb Bint Jahsh, was zijn schoon-dochter. Toen Zaid, Mohammed’s geadopteerde zoon, zag dat Mohammed zijn vrouw begeerde, liet hij zich van haar scheiden zodat Mohammed haar kon huwen.

http://www.islamreview.com/otherlang...hoofdstuk2.htm


Adoption in Islam:

If our Prophet had an exalted character and if his ethics were like what the Qur’an teaches (as his wife `A’ishah said when she was asked about his morals), how can we believe that he forced his adopted son to divorce his wife? Was it not Muhammad who told Zayd several times not to divorce her? The fact is that Prophet Muhammad did not force Zayd (may Allah be pleased with him) to divorce our mother Zaynab bint Jahsh. Allah says what means:

*{Behold! thou didst say to one who had received the grace of Allah and thy favour: “Retain thou [in wedlock] thy wife, and fear Allah.” But thou didst hide in thy heart that which Allah was about to make manifest: thou didst fear the people, but it is more fitting that thou shouldst fear Allah. Then when Zaid had dissolved [his marriage] with her, with the necessary [formality], We joined her in marriage to thee: in order that [in future] there may be no difficulty to the believers in [the matter of] marriage with the wives of their adopted sons, when the latter have dissolved with the necessary [formality] [their marriage] with them. And Allah’s command must be fulfilled}* (Al-Ahzab 33:37)

So it was Allah’s will to let Prophet Muhammad (peace be upon him) marry our mother Zaynab bint Jahsh to let all people know that it is not forbidden in Islam to marry one’s adopted son’s wife if they divorce. Allah (all praise be to Him) has prohibited adoption in Islam, but the Arabs believed that they could not marry their adopted sons’ wives if their husbands died or divorced them. Allah wanted to rectify this false belief and Allah chose our mother Zaynab bint Jahsh for the Prophet.

http://www.islamonline.net/servlet/S...AskAboutIslamE





Weliswaar huwde de profeet (vrede zij met hem) met de dochter van zijn zoon, omdat hij het heidens gebruik van de adoptie wou uitschakelen.

Voorwaar Allah is alwijs, alwetend, en hij weet het het best van ons allemaal.

[Braveheart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ploertendoder

7. Moeder der gelovigen; Zainab bint Djahsh Ibn Ri'ab, moge Allah met haar tevreden zijn:

Haar moeder is Oemaymah, de dochter van Abdulmuttalib, tante van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem. Zij trouwde met Zaid Ibn Harithah en scheidde weer van hem. Zaid was een pleegzoon van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, en werd daarom ook zoon van Mohammed genoemd. vr de Islam en gedurende het djahilyah-tijdperk vond men het ongeoorloofd dat een vrouw met de pleegvader van haar man trouwde. Een pleegvader werd gezien als een natuurlijke vader. Toen haar wachttijd "al'iddah" voorbij was, huwde Allah haar aan de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, en verbood daarmee de adoptie. Dit vond plaats in de maand Thul Qi'dah van het jaar 5 hijri.

http://forums.marokko.nl/archive/ind.../t-181203.html


Een andere vrouw, Zayneb Bint Jahsh, was zijn schoon-dochter. Toen Zaid, Mohammed’s geadopteerde zoon, zag dat Mohammed zijn vrouw begeerde, liet hij zich van haar scheiden zodat Mohammed haar kon huwen.

http://www.islamreview.com/otherlang...hoofdstuk2.htm


Adoption in Islam:


If our Prophet had an exalted character and if his ethics were like what the Qur’an teaches (as his wife `A’ishah said when she was asked about his morals), how can we believe that he forced his adopted son to divorce his wife? Was it not Muhammad who told Zayd several times not to divorce her? The fact is that Prophet Muhammad did not force Zayd (may Allah be pleased with him) to divorce our mother Zaynab bint Jahsh. Allah says what means:

*{Behold! thou didst say to one who had received the grace of Allah and thy favour: “Retain thou [in wedlock] thy wife, and fear Allah.” But thou didst hide in thy heart that which Allah was about to make manifest: thou didst fear the people, but it is more fitting that thou shouldst fear Allah. Then when Zaid had dissolved [his marriage] with her, with the necessary [formality], We joined her in marriage to thee: in order that [in future] there may be no difficulty to the believers in [the matter of] marriage with the wives of their adopted sons, when the latter have dissolved with the necessary [formality] [their marriage] with them. And Allah’s command must be fulfilled}* (Al-Ahzab 33:37)

So it was Allah’s will to let Prophet Muhammad (peace be upon him) marry our mother Zaynab bint Jahsh to let all people know that it is not forbidden in Islam to marry one’s adopted son’s wife if they divorce. Allah (all praise be to Him) has prohibited adoption in Islam, but the Arabs believed that they could not marry their adopted sons’ wives if their husbands died or divorced them. Allah wanted to rectify this false belief and Allah chose our mother Zaynab bint Jahsh for the Prophet.

http://www.islamonline.net/servlet/S...AskAboutIslamE





Weliswaar huwde de profeet (vrede zij met hem) met de dochter van zijn zoon, omdat hij het heidens gebruik van de adoptie wou uitschakelen.

Voorwaar Allah is alwijs, alwetend, en hij weet het het best van ons allemaal.

Jah jongen tuurlijk..............................waarom ook niet he?

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Och wat een objective bron

Nu wat objectiever:
...
Zijn richtlijnen in het Arabië van de zevende eeuw, waar vrouwen aanvankelijk helemaal geen rechten bezaten -pasgeboren meisjes werden bijvoorbeeld levend begraven- betekenden een enorme vooruitgang. De schrijfster Karen Armstrong wijst terecht op het feit dat het idee dat een vrouw voor de wet mocht getuigen en kon erven -vastgelegd in het islamitisch recht- in het christelijke Europa pas twaalf eeuwen later haar intrede deed....

Nu wat objectiever:

Het verhaal over de moorden op pasgeboren meisjes is op geen enkele historische bron gebaseerd.

Vrouwen hadden immens veel meer rechten vóór Mohammed. Ten bewijze hiervan het feit dat Mohammed voor zijn regeerperiode in dienst was van een rijke vrouw, Khadijah, waarmee hij aansluitend trouwde toen hij 25 jaar was. Zolang hij met haar getrouwd was hield hij zich relatief gedeisd. Het is pas na haar dood dat hij zijn rooftochten is gaan organiseren, waarschijnlijk gefinancierd met het geld van zijn eerste vrouw.

Karen Armstrong is op nog heel wat andere gebieden heel verkeerd bezig. In de middeleeuwen waren er in Europa vooraanstaande vrouwen, mystici, prinsessen, en gravinnen die mede het latere gezicht van de beschaafde wereld hebben bepaald.

Het lot van de vrouw in de mohammedaanse is er sinds Mohammed enkel op achteruit gegaan.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Och wat een objective bron

Nu wat objectiever:

... Mohammed, benadrukt biograaf Maxime Rodinson, was ook die enige Wie het lukte Zijn geestelijke boodschap -voor niet-ingewijde oren erg prozaïsch, vol tegenspraak en herhalingen- zodanig te doen aansluiten bij opkomende gevoelens van individualiteit en monotheïsme onder de Arabieren, dat ze algemene zeggingskracht kreeg. ...

Men moet echt wel moedig, of heel dom, zijn om de marxistische orientalist Maxime Rodinson aan te halen in een apologie van Mohammed.

Een beetje over hem op Wikipedia:
...
He became well-known in the 1960s when he published "Muhammad" in 1961, a biography of the Prophet's life written in a sociological point of view, biography which is still banned in parts of the Arab world. Five years later, he published "Islam and Capitalism", a study of the economic decline of Muslims society.
...
Hence, his first book was a study of Muhammad ("Muhammad", 1960), setting the Prophet in his social context and "probably in an unconscious fashion, [he] compared him to Stalin." This attempt, despite some mistakes, was a rationalist study which tried to explain the economical and social origines of Islam. In his further work was "Islam and Capitalism" (1966), title echoing to Max Weber's famous thesis regarding the development of Capitalism in Europe and the rise of Protestantism. He tried to go beyond two prejudices: the first one widespread in Europe that Islam is a brake for the development of Capitalism and the second one widespread among Muslims that Islam was egalitarian. He emphasized social elements, seing Islam as a neutral factor. Throughout all his later works on Islam, he will stress out the relation between the doctrines inspired by Muhammad and economical and social structures in the Muslim world.
...

Een klein stukje uit een Engelse vertaling van zijn werk over Mohammed: Maxime RODINSON, Muhammad, Pantheon Books, 1980:

The oldest collections of historical traditions available to us date from about I25 years after the Prophet's lifetime. Much imagination may have gone to work in the meantime. And yet many facts can be established, as the parties who differ most widely are agreed on the main events of the Prophet's life, the names of his Companions and his wives, their kinship and genealogy, as well as on a great many other things, even down to details which are far from remarkable which nobody would have deemed worth inventing. But there are many points on which we are very far from certain; in particular, it is clear that little was known about the early years of Muhammad's life, and that much has been made up about it. I shall occasionally quote some of these tales, whose only virtue from an historical point of view is that they create a picture of a world not unlike that in which the young Muhammad must have grown up, besides giving us some idea of the way in which later Muslims pictured the life of their prophet.

Het is waarschijnlijk te veel gevraagd van velen die blindelings geloven in wat op het WWW gezegd wordt over Mohammed en zijn ideologie van ook eens een heel boek te lezen, laat staan van alle werken, van onder meer Maxime Rodinson.

Rodinson stierf in 2004. Zijn werk -- de voornaamste publicaties dateren van de jaren 1960 -- is intussen ook al zeer gedateerd omdat intussen heel wat verder onderzoek naar de ontstaansgeschiedenis van de "islam" gebeurd is dat andere gezichtspunten rechtvaardigt.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Havana

Wat zag Mo?
Als ongelovige, afvallige ketter ben ik namelijk niet op de hoogte van diens fantasieën.

Het is bekend uit de allerbetrouwbaarste hadiet dat Mohammed van een zesjarig meisje droomde:

Sahih Bukhari 9.140
Narrated 'Aisha:
Allah's Apostle said to me, "You were shown to me twice (in my dream) before I married you. I saw an angel carrying you in a silken piece of cloth, and I said to him, 'Uncover (her),' and behold, it was you. I said (to myself), 'If this is from Allah, then it must happen.' Then you were shown to me, the angel carrying you in a silken piece of cloth, and I said (to him), 'Uncover (her), and behold, it was you. I said (to myself), 'If this is from Allah, then it must happen.' "

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Ploertendoder

...Weliswaar huwde de profeet (vrede zij met hem) met de dochter van zijn zoon, omdat hij het heidens gebruik van de adoptie wou uitschakelen.

Voorwaar Allah is alwijs, alwetend, en hij weet het het best van ons allemaal.
[/color]

Maar Allah kwam het alleen aan Mohammed vertellen, als deze er behoefte aan had, en dat hij veel behoeftes had weten we intussen wel.

Tiens, en gezien elke moslim, dus ook de moslimse schoonvaders, het perfecte voorbeeld van Mohammed moeten volgen ...

[stropkeuh]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Het is bekend uit de allerbetrouwbaarste hadiet dat Mohammed van een zesjarig meisje droomde:

Sahih Bukhari 9.140
Narrated 'Aisha:
Allah's Apostle said to me, "You were shown to me twice (in my dream) before I married you. I saw an angel carrying you in a silken piece of cloth, and I said to him, 'Uncover (her),' and behold, it was you. I said (to myself), 'If this is from Allah, then it must happen.' Then you were shown to me, the angel carrying you in a silken piece of cloth, and I said (to him), 'Uncover (her), and behold, it was you. I said (to myself), 'If this is from Allah, then it must happen.' "

Dan zullen wel meer pedofielen door allah geinspireerd zijn peisk, Dutroux en Ait-Oud droomden ook van kleine meiskes.

[Braveheart]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Dan zullen wel meer pedofielen door allah geinspireerd zijn peisk, Dutroux en Ait-Oud droomden ook van kleine meiskes.

Hahahaha die pedofielen zijn een product van jullie samenleven, je kunt het niet in de schoenen van anderen schuiven.


Ik weet.............het zou wel een stuk makkelijker zijn als het kon, maar helaas kan dat niet .