Gemengde huwelijken..blijft probleem.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Zo zijn er nog hoor... maar bitter weinig, daarom ga ik gemengde huwelijken helemaal niet promoten, in tegendeel.

Hoeveel autochtone mannen zijn er niet die een (jongere) bruid in het buitenland zoeken ? Ondanks alle clichés moet ik vaststellen dat die koppels er niet zo ongelukkig uitzien.

[Rudy]

(***) oeps, dubbel gepost.

[sn00py]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Ter verduidelijking: ik ben idd ex-JG, heb me toen ik nog heel jong was laten dopen. Mijn man en ik hebben een eigen zaak maar niet in die weinig-religieuze spulletjes Dat is een part-time job in 'loondienst'.
Kijk, ik heb mijn man ooit gevraagd of hij denk dat ik naar het Paradijs zou gaan en hij zei nee, niet zonder eerst te boeten voor mijn zonden maar hij vindt dat ik zelf die keuze moet kunnen maken. Aan de andere kant weet hij dat ik erop toezie dat hij door mij geen dingen zou doen die 'haram' of verboden zijn. Klein voorbeeld, ik drink alcohol en eet vakensvlees maar ik zal hem nooit kussen net na het eten/drinken ervan. Dat heeft hij me niet gevraagd, zo'n dingen doe ik spontaan, uit resect voor zijn religie.
Ik denk dat het succes van ons huwelijk ook komt doordat we beide moeilijke karakters hebben en uitdagingen nodig hebben, een partner die steeds ja knikt, geen eigen mening heeft...gaat ons snel vervelen, wij dicussiëren graag maar maken zelden ruzie, dat we beide een andere religie en achtergrond hebben vormt een extra uitdaging. En we hebben respect voor elkaars keuzes, religie. Hij gaat met mij Kerken, kathedralen, abdijen,... bezoeken en kaarsjes gaan doen branden (jaja, klinkt mss melig maar ik doe dat wel eens graag op vakantie of tijdens een uitstap ), ik verdiep me een beetje in de Koran en zorg ervoor dat ik de 'regels' zowat ken zodat ik daar rekening mee kan houden. Hij verveelt mij niet met zijn geloof en ik hem niet met mijn werk . Hij weet dat ik veel kritiek heb op de Islam maar ik val hem daarmee niet lastig, waarom zou ik als hij mij er niet mee lastigvalt?

Misschien ligt daar een beetje het probleem bij die vroegere vrienden van je, ik vraag me af hoe een man respect kan hebben voor een vrouw die zich 'laat leven' door haar man? Let wel, ik neem die vrouwen niets kwalijk, ze worden meestal door hun opvoeding dom gehouden en geleerd enkel ten dienste van hun gezin te leven en hun man te gehoorzamen.Gelukkig lijkt daar stilaan toch een beetje verandering in te komen, steeds meer moslima's gaan studeren.
Toen wij elkaar net leerden kennen merkte ik dat de vrouwen steeds alleen thuis zitten of gezelschap moeten zoeken bij elkaar want de mannen komen verschillende keren/week 's avonds samen om te praten en plezier te maken, niet op café, bij iemand thuis. Ik trok me daar niets van aan. Al snel was hij steeds vroeger terug of ging hij gewoon niet en brachten wij samen de avond door. Vond hij gezelliger. Maar waarom zou je hele avonden thuis blijven bij een vrouw die enkel te vertellen heeft over de kinderen en het huishouden en geen eigen mening heeft? Het is zo al moeilijk om een huwelijk boeiend te houden, 'sleur' weet je wel.
En ze doen het zichzelf dan nog aan door hun familie een vrouw te laten zoeken in het thuisland omdat ze een westerse vrouw gewoon niet aankunnen. Mijn man is de enige hier niet geboren allochtoon in zijn vriendenkring die Nederlands praat. De enige die bij Belgen heeft gewerkt, ... de enige dus die moeite heeft gedaan om écht te integreren.
Zo zijn er nog hoor... maar bitter weinig, daarom ga ik gemengde huwelijken helemaal niet promoten, in tegendeel.

Laya, we gaan nog overeenkomen. D'er was onlangs nog iemand op dit forum die met jou zou kunnen overeenkomen. We zijn dan al met drie: hoog tijd om een politieke partij op te richten!!
Serieus nu, ik vind jouw antwoord getuigen van zin voor realiteit en vermogen tot relativeren en het belangrijkste: goede wil!

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Laya, ik begrijp niet goed waarom je binnen deze context het respect van de man voor de vrouw in vraag stelt. De generatie van mijn ouders, en zeker grootouders, heeft bijna niets anders gekend. Dat vader werkte en moeder voor de kinderen zorgde was onderdeel van de opvoeding. Ook de kerk wees op de wederzijdse plichten, mij dunkt vooral naar de vrouw toe. En dat vader al eens straalbezopen thuiskwam, welja, ... moest worden gedogen zeker, zoiets. Gelukkigerwijs is daar door emancipatiebewegingen verandering in gekomen.

Plus. Als het aantal kinderen binnen het gezin toeneemt wordt al eens overeengekomen dat een van de ouders voltijds voor de kinderen zorgt. Momenteel nog steeds meestal de vrouw. Desondanks denk ik dat wederzijds respect ook binnen deze gezinnen een noodzaak is.

Ik denk dat je me een beetje verkeerd begrijpt, ik ben zelf meer dan 10 jaar 'huisvrouw' geweest maar ik had nog een leven daarnaast en had mijn eigen mening.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Hoeveel autochtone mannen zijn er niet die een (jongere) bruid in het buitenland zoeken ? Ondanks alle clichés moet ik vaststellen dat die koppels er niet zo ongelukkig uitzien.

Akkoord... maar we hadden het hier over een moslim/belgische andersgelovige relatie.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Ik denk dat je me een beetje verkeerd begrijpt, ik ben zelf meer dan 10 jaar 'huisvrouw' geweest maar ik had nog een leven daarnaast en had mijn eigen mening.

Ik begrijp je wel degelijk. Maar wil je dan ook de wil opbrengen voor wie 3 kinderen opvoedt? Nogmaals, wie zich opoffert, man of vrouw, om voltijds thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen, verdient ALLE respect.
Als ik je berichten goed heb gelezen heb je geen kinderen. Of vergis ik mij?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Akkoord... maar we hadden het hier over een moslim/belgische andersgelovige relatie.

Over huwelijken tussen verschillendgelovigen. En daar wringt inderdaad het schoentje.
Een 25 jaar geleden, tijdens een les moraal waar over het huwelijk werd gesproken en gediscussieerd, waarschuwde de leerkracht voor huwelijken tussen partners met verschillende levensbeschouwing. Ik vergeet die "les" nooit. Die man heeft gelijk. Vooral, in het begin is alles koeken ei. Maar eens er kinderen zijn, en dus opvoeding op de proppen komt. Vergeet ookniet dat met ouder te worden de verdraagzamheid er niet beter op wordt. Tenzij er een van de partners begint te berusten in het lot. Goed ja, hierover kan uren worden gediscussieerd.

[roderidder]

Welke vader kan zijn kind zoiets aandoen?

Het kereltje werd zaterdag rond 14 uur door zijn 29 jarige vader in zonhoven meegenomen toen de moeder en de grootmoeder met het kind op bezoek gingen bij de overgrootmoeder. “dat was elke week zo” verteld Franco, de vader van Erika (de moeder).

Getouwtrek
Juridisch getouwtrek over het bezoekrecht van Dilan, die de naam van de moeder draagt, zou aan de basis van de ontvoering hebben gelegen. Een vonnis in kortgeding kent Dilan van zaterdagochtend tot zondagavond aan de vader toe.
Moeder Erica:
“Op een slinkse wijze heeft hij tijdens mijn afwezigheid de eenzijdige procedure in gang gezet om bezoekrecht te krijgen. Dilan was toen twee maanden oud. Ik heb tegen het vonnis verzet aangetekend maar de zaak wordt pas dertien maanden later in november opnieuw behandeld.” …

“hoe dan ook, ik vertrouw mijn zoontje die overigens nooit door mijn vriend is erkend, geen uur aan hem toe… ik ga nog liever in de gevangenis zitten dan mijn kind maar één minuut aan hem toe te vertrouwen. “

„Mijn cliënt was tot wanhoop gedreven“
Hasselt- “Moe gesard door de moeder, mijn client was tot wanhoop gedreven”, reageert meester Durnez, raadsman van Gungor U. de vader van Dilan. “Mijn client heeft al verschillende pogingen ondernomen om bezoekrecht af te dwingen, maar stootte elke keer op onwil van de tegenpartij. De vrees van de moeder dat hij met zijn zoontje naar turkije zou trekken is onterecht. Dat is nooit de bedoeling geweest.”

De raadsman pleit voor een herziening van de maatregelen die het parket-generaal aan de gerechtsdeurwaarders gaf. “Die maatregelen bepalen via vonnissen een gedwongen afhaling van het kind. Het wordt niet meer gedaan, men rekent op de welwillendheid van de betrokken partijen. Een gedwongen afhaling had hier veel ellende bespaard, aldus de raadsman. “Ook de bemiddeling van de diensten van het parket zou beter kunnen. Ik heb meermaals de vinger in de wonde gelegd om escalatie te voorkomen maar het parket argumenteert dan dat het over weinig slagkracht en middelen beschikt”

De advocaat merkt tot slot op dat vandaag het vonnis valt over de erkenning van het vaderschap van gungor U. De man zit sinds zijn arrestatie zondagnacht in een Nederlandse cel. België heeft om zijn uitlevering gevraagd.

NV

HBVL

[Abba Kovner]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Gaan we het eindelijk eens verstaan dat huwelijk met een moslim geen kans van slagen heeft. De kleine wordt ook de dupe want pa's wil is wet en allake moet gevolgd worden.
Pfffff hier wordt ge nie tegoei van.
Integratie... ja mijn botte zunne.

Te weten dat het huwelijk in België gemiddeld 11 jaar en een paar maanden stand houdt, mag ik daar uit besluiten dat het huwelijk op zich geen kans op slagen heeft?

Het loont de moeite om uit te zoeken welke huwelijken het langst stand houden. Gemengde huwelijken, huwelijken van allochtonen onder elkaar, huwelijken van autochtonen onder elkaar.

Bovendien dekt de titel van uw topic de inhoud niet. Er staat namelijk 'gemengde huwelijken' in het algemeen, en in uw topic begint u weer te zaniken over moslims. Terwijl iedereen weet dat moslims van vreemde origine een minderheid vormen van �*lle burgers van allochtone origine. M.a.w. uw veralgemening slaat nergens op.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Ik begrijp je wel degelijk. Maar wil je dan ook de wil opbrengen voor wie 3 kinderen opvoedt? Nogmaals, wie zich opoffert, man of vrouw, om voltijds thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen, verdient ALLE respect.
Als ik je berichten goed heb gelezen heb je geen kinderen. Of vergis ik mij?

Ik heb een tienerzoon.

En toch begrijp je me niet goed.
Ik heb me niet uitgesproken over huisvrouwen of -mannen in het algemeen maar over moslimvrouwen die opgevoed worden om hun man te dienen, nooit tegen te spreken, onderdanig te zijn. Die nooit in discussie zullen gaan met hun man. Vrouwen die totaal geen sociaal leven hebben naast hun gezin. Of is dat het beeld wat je hebt over een huisvrouw? Dan moet ik mijn woorden intrekken en ben ik nooit een huisvrouw geweest.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Over huwelijken tussen verschillendgelovigen. En daar wringt inderdaad het schoentje.
Een 25 jaar geleden, tijdens een les moraal waar over het huwelijk werd gesproken en gediscussieerd, waarschuwde de leerkracht voor huwelijken tussen partners met verschillende levensbeschouwing. Ik vergeet die "les" nooit. Die man heeft gelijk. Vooral, in het begin is alles koeken ei. Maar eens er kinderen zijn, en dus opvoeding op de proppen komt. Vergeet ookniet dat met ouder te worden de verdraagzamheid er niet beter op wordt. Tenzij er een van de partners begint te berusten in het lot. Goed ja, hierover kan uren worden gediscussieerd.

Tja. Het zou een beetje belachelijk zijn om te zeggen dat enkel gemengde huwelijken gedoemd zijn om te mislukken en zowat alle andere slagen. En van de stellen die niet gescheiden zijn, hoeveel leven er nog samen als 'gehuwden'?
En is het niet zo dat opvoeding van kinderen in élk gezin voor strubbelingen zorgt? Bij gemengde huwelijken is het probleem vaak dat ze denken 'we lossen dat probleem wel op als het zich stelt'. De vader heeft veelal een strenge islamitische opvoeding in gedachten en de moeder knikt ja maar denkt 'als het erop aankomt ben ik het die opvoed en ik doe er mijn zin mee'
Er worden geen duidelijke afspraken gemaakt of men houd zich er nadien niet aan.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door roderidder

Welke vader kan zijn kind zoiets aandoen?

Dus als ik het goed begrijp heeft de moeder steeds omgangsrecht geweigerd aan de vader.
Ik begrijp haar ergens wel hoor, omdat de kans er nu eenmaal inzit dat op een dag de vader het kind niet meer terugbrengt.
Aan de andere kant kan ik er dan weer inkomen dat hij er dan alles gaat aan doen om het kind van de moeder weg te halen...

Wij hebben dat ook besproken, mijn man zegt dat hij zoiets niet zal doen als ik hem verzeker dat ik ons kind islamitisch opvoed. Dat kan ik niet in eer en geweten beloven.

Zijn beide ouders niet in de schuld door onbezonnen aan kinderen te beginnen in een gemengd huwelijk? Je moet er toch rekening mee houden dat het fout kan gaan?

[Abba Kovner]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Zijn beide ouders niet in de schuld door onbezonnen aan kinderen te beginnen in een gemengd huwelijk? Je moet er toch rekening mee houden dat het fout kan gaan?

Te weten dat een gemiddeld huwelijk in België 11 jaar en maanden standhoudt, zou je dan uberhaupt nog wel aan kinderen beginnen want.. "je moet er toch rekening mee houden dat het fout kan gaan?"

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Abba Kovner

Te weten dat een gemiddeld huwelijk in België 11 jaar en maanden standhoudt, zou je dan uberhaupt nog wel aan kinderen beginnen want.. "je moet er toch rekening mee houden dat het fout kan gaan?"

Nee, beide situaties zijn niet te vergelijken. Ik heb een zoon in een co-ouderschap regeling en dat gaat perfect.
Mocht ik een kind hebben met mijn huidige (moslim) man en het gaat verkeerd, kan ik ofwel dat kind tegen mijn zin islamitisch opvoeden (wat ik niet zal doen) ofwel weet ik zo goed als zeker dat hij dat kind uit mijn handen zal 'redden' en het bij zijn familie in Syrië zal onderbrengen.
Dat zijn dingen die je van tevoren weet als je met een moslim trouwt en kinderen krijgt, daar moet je nadien dan niet komen over zagen.

[Zyp]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Ter verduidelijking: ik ben idd ex-JG, heb me toen ik nog heel jong was laten dopen. Mijn man en ik hebben een eigen zaak maar niet in die weinig-religieuze spulletjes Dat is een part-time job in 'loondienst'.
Kijk, ik heb mijn man ooit gevraagd of hij denk dat ik naar het Paradijs zou gaan en hij zei nee, niet zonder eerst te boeten voor mijn zonden maar hij vindt dat ik zelf die keuze moet kunnen maken. Aan de andere kant weet hij dat ik erop toezie dat hij door mij geen dingen zou doen die 'haram' of verboden zijn. Klein voorbeeld, ik drink alcohol en eet vakensvlees maar ik zal hem nooit kussen net na het eten/drinken ervan. Dat heeft hij me niet gevraagd, zo'n dingen doe ik spontaan, uit resect voor zijn religie.
Ik denk dat het succes van ons huwelijk ook komt doordat we beide moeilijke karakters hebben en uitdagingen nodig hebben, een partner die steeds ja knikt, geen eigen mening heeft...gaat ons snel vervelen, wij dicussiëren graag maar maken zelden ruzie, dat we beide een andere religie en achtergrond hebben vormt een extra uitdaging. En we hebben respect voor elkaars keuzes, religie. Hij gaat met mij Kerken, kathedralen, abdijen,... bezoeken en kaarsjes gaan doen branden (jaja, klinkt mss melig maar ik doe dat wel eens graag op vakantie of tijdens een uitstap ), ik verdiep me een beetje in de Koran en zorg ervoor dat ik de 'regels' zowat ken zodat ik daar rekening mee kan houden. Hij verveelt mij niet met zijn geloof en ik hem niet met mijn werk . Hij weet dat ik veel kritiek heb op de Islam maar ik val hem daarmee niet lastig, waarom zou ik als hij mij er niet mee lastigvalt?

Misschien ligt daar een beetje het probleem bij die vroegere vrienden van je, ik vraag me af hoe een man respect kan hebben voor een vrouw die zich 'laat leven' door haar man? Let wel, ik neem die vrouwen niets kwalijk, ze worden meestal door hun opvoeding dom gehouden en geleerd enkel ten dienste van hun gezin te leven en hun man te gehoorzamen.Gelukkig lijkt daar stilaan toch een beetje verandering in te komen, steeds meer moslima's gaan studeren.
Toen wij elkaar net leerden kennen merkte ik dat de vrouwen steeds alleen thuis zitten of gezelschap moeten zoeken bij elkaar want de mannen komen verschillende keren/week 's avonds samen om te praten en plezier te maken, niet op café, bij iemand thuis. Ik trok me daar niets van aan. Al snel was hij steeds vroeger terug of ging hij gewoon niet en brachten wij samen de avond door. Vond hij gezelliger. Maar waarom zou je hele avonden thuis blijven bij een vrouw die enkel te vertellen heeft over de kinderen en het huishouden en geen eigen mening heeft? Het is zo al moeilijk om een huwelijk boeiend te houden, 'sleur' weet je wel.
En ze doen het zichzelf dan nog aan door hun familie een vrouw te laten zoeken in het thuisland omdat ze een westerse vrouw gewoon niet aankunnen. Mijn man is de enige hier niet geboren allochtoon in zijn vriendenkring die Nederlands praat. De enige die bij Belgen heeft gewerkt, ... de enige dus die moeite heeft gedaan om écht te integreren.
Zo zijn er nog hoor... maar bitter weinig, daarom ga ik gemengde huwelijken helemaal niet promoten, in tegendeel.

als ik het eerste stukje lees... dan krijg ik de indruk dat geloof een soort 'niemandsland' is tussen jou en je man... jullie spreken er blijkbaar niet echt over... Jullie laten elkander in wat jullie voor jezelf denken dat 'de waarheid' is... Zoals ik het lees, lijkt dat geloof wel een pijnlijk paaltje in het midden van de parking, iets wat je niet goed ziet, maar waar je zeker van bent dat het er altijd is. En een paaltje waarrond men met een grote boog omloopt... Praten wel, maar discussieren niet, uit vrees dat er meningsverschillen en rusie van komt, zoiets?

Maar kom, das mijn 'indruk' die ook verkeerd kan zijn... Als het huwelijk maar werkt en iedereen tevreden is, is ales zoals het moest en moet zijn...

Toch niet direct iets voor mij als ik uw tekst lees, samenleven met een gelovige....

[Zyp]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Dus als ik het goed begrijp heeft de moeder steeds omgangsrecht geweigerd aan de vader.
Ik begrijp haar ergens wel hoor, omdat de kans er nu eenmaal inzit dat op een dag de vader het kind niet meer terugbrengt.
Aan de andere kant kan ik er dan weer inkomen dat hij er dan alles gaat aan doen om het kind van de moeder weg te halen...

Wij hebben dat ook besproken, mijn man zegt dat hij zoiets niet zal doen als ik hem verzeker dat ik ons kind islamitisch opvoed. Dat kan ik niet in eer en geweten beloven.

Zijn beide ouders niet in de schuld door onbezonnen aan kinderen te beginnen in een gemengd huwelijk? Je moet er toch rekening mee houden dat het fout kan gaan?

Wij hebben dat ook besproken, mijn man zegt dat hij zoiets niet zal doen als ik hem verzeker dat ik ons kind islamitisch opvoed. Dat kan ik niet in eer en geweten beloven.

U kan dat niet 'beloven'... dat begrijp ik niet echt zo goed... En wat denkt u van uw man en zijn geloof als hij u dat komt vragen of met zulke stelling komt aanzetten? Lijkt mij niet erg bevorderlijk voor het respect-gehalte dat jij logischerwijze moet hebben voor je man en die samengaat met liefde...

Is het trouwens niet aan je kind om te beslissen of hij wil geloven, en in wat, ALS hij daartoe de juiste leeftijd heeft?

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Zyp

als ik het eerste stukje lees... dan krijg ik de indruk dat geloof een soort 'niemandsland' is tussen jou en je man... jullie spreken er blijkbaar niet echt over... Jullie laten elkander in wat jullie voor jezelf denken dat 'de waarheid' is... Zoals ik het lees, lijkt dat geloof wel een pijnlijk paaltje in het midden van de parking, iets wat je niet goed ziet, maar waar je zeker van bent dat het er altijd is. En een paaltje waarrond men met een grote boog omloopt... Praten wel, maar discussieren niet, uit vrees dat er meningsverschillen en rusie van komt, zoiets?

Maar kom, das mijn 'indruk' die ook verkeerd kan zijn... Als het huwelijk maar werkt en iedereen tevreden is, is ales zoals het moest en moet zijn...

Toch niet direct iets voor mij als ik uw tekst lees, samenleven met een gelovige....

Daar wordt idd niet veel over gesproken maar ik heb daar dan ook zelden behoefte aan. Als ik met iets zit dan zeg ik dat wel. Het zou erger zijn mocht hij mij steeds aanspreken over zijn geloof. Dan was ik zelfs met hem niet getrouwd.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Zyp

U kan dat niet 'beloven'... dat begrijp ik niet echt zo goed... En wat denkt u van uw man en zijn geloof als hij u dat komt vragen of met zulke stelling komt aanzetten? Lijkt mij niet erg bevorderlijk voor het respect-gehalte dat jij logischerwijze moet hebben voor je man en die samengaat met liefde...

Is het trouwens niet aan je kind om te beslissen of hij wil geloven, en in wat, ALS hij daartoe de juiste leeftijd heeft?

Ja natuurlijk, dat vind ik ook, mijn man niet. We hebben wijselijk dan ook samen geen kinderen.

Wat is daar niet te begrijpen aan? Ik zie mezelf geen kind islamitisch opvoeden enkel en alleen omdat de papa moslim is. Zeker niet als die papa er niet meer zou zijn. Heeft niets met respect te maken.
Ik weet dat je bij een scheiding serieus kan verschieten van de persoon waar je jaren mee hebt samengeleefd. Liefde en haat liggen soms dicht bij elkaar.

[bentje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Wij hebben dat ook besproken, mijn man zegt dat hij zoiets niet zal doen als ik hem verzeker dat ik ons kind islamitisch opvoed. Dat kan ik niet in eer en geweten beloven.

Een "als" in een relatie, of als ouders is compleet te gek!
Mocht je die "als" vervangen door "ondanks", dan pas zijn wij gezond bezig.
Dus de man mag, indien het opvoedingsproces hem niet bevalt, het kind gaan (?)afnemen(?) of (??!)redden(??!)
Dit is te stom voor woorden!

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Zijn beide ouders niet in de schuld door onbezonnen aan kinderen te beginnen in een gemengd huwelijk? Je moet er toch rekening mee houden dat het fout kan gaan?

Onbezonnen? Als je huwt doe je dat toch met de liefde van je leven. Moet de kinderwens binnen een gemengd huwelijk dan echt in functie zijn van de mogelijkheid dat iemand wel eens met het kind zou kunnen verdwijnen? Als je daarmee rekening houdt, als wantrouwen een rol moet spelen, kan de liefde toch niet zo intens (geweest) zijn.