Op naar een serieuze crash…

[AdrianHealey]

Alé, Gun. Leg eens uit. Wat is er mis met een marktmonopolie. 'k ben curieus. Laat maar wat Keynesyaanse- of Marxistische economie op me los.

Ik denk dat ik het wel aan kan.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Absoluut niks.

Enfin. Als het een marktmonopolie is.

www.nmbs.be
www.post.be

Dat is natuurlijk idioot.

I repeat



Wat zou er verkeerd zijn aan monopolievorming?

[Gentenaar]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Alé, Gun. Leg eens uit. Wat is er mis met een marktmonopolie. 'k ben curieus. Laat maar wat Keynesyaanse- of Marxistische economie op me los.

Ik denk dat ik het wel aan kan.

een marktmonopolie levert de consument over aan de willekeur van de producent. Voila, dat is het, kort gezegd.

ten eerste heb je geen concurrentie meer die kan leiden tot prijdaling of betere kwaliteit, ten tweede heb je geen enkele staatscontrole meer die toeziet op kwaliteitseisen, veiligheid, prijs enzoverder.
De producent kan naar eigen goeddunken de markt controleren en zo zijn winst maximaliseren.
Tot het punt waarbij de markt niet meer in staat is of bereid is om steeds hogere prijzen te gaan betalen voor steeds slechtere produkten natuurlijk, en dan is het de vraag hoe de monopolist reageert.

[Bob]

Alsof staatsmonopolie niet erger is dan marktmonopolie.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Op naar een serieuze crash…
Laat ik meteen eerlijk zijn: ik ga een beetje Madame Blanche spelen. Of mijn voorspelling klopt, weet ik niet met honderd procent zekerheid, maar dat ze ooit zal uitkomen weet ik wel zeker. Ik voorspel niet meer of minder dan een financieel-economische crash, die vergelijkbaar is met de beurscatastrofe van 1929. Het voordeel van een waarnemer, zoals ik - dat geef ik toe - is dat ik er geen datum op wil of kan plakken. Uiteindelijk ( in 2010, 2020 of nog later…) zal mijn voorspelling toch uitkomen. Dat heeft de geschiedenis geleerd en relativeert meteen al die boude voorspellingen.

Het gelijk van Marx
De oude Marx had, hoe je het draait of keert, toch in iets gelijk: het kapitalistisch systeem gaat van crisis naar crisis. Na een enorme hausse volgt onvermijdelijk een terugslag. Marx analyseerde het kapitalisme en zijn analyse, als Hegeliaan bij uitstek - dat na een these een anti-these volgt om dan te komen tot een synthese - wordt elke dag bevestigd.

Marx mag dan wel verwezen zijn naar de vuilnisbakken van de geschiedenis: zijn beschrijving van het kapitalisme staat nog steeds overeind. Wat bloedige dictators �* la Lenin en Mao ervan gemaakt hebben is iets anders. Dat doet geen afbreuk aan de uiterst scherpe waarneming door Marx van ons economisch-financieel systeem.

De dollar en de euro
Wat zie ik dezer dagen? Ondermeer mensen, die in Londen voor een bank moeten aanschuiven omdat er in de USA financiële instellingen over kop gaan omdat ze hun klanten leugenachtige en dus criminele beloftes deden.

Of centrale banken, die massaal geld moeten pompen om der boel draaiende te houden. Of een Amerikaanse Centrale Bank die haar rentevoet moet aanpassen, waardoor de dollar naar beneden tuimelt en de Euro recordhoogtes scoort. Dat zijn ontwikkelingen, die eventjes in het Journaal vermeld worden maar die verstrekkende gevolgen zullen hebben.

Een serieuze crash
Ik voorspel dus niet meer of minder dan een serieuze crash van ons wereldwijd financieel systeem. Sinds de val de Muur is het kapitalisme op een ongezien hongerige manier aan een veroveringstocht bezig, die vroeg of laat moet eindigen in een crisis. En omdat het kapitalisme nu mondiaal kan opereren, zullen de gevolgen ook overal te voelen zijn.

Elk werelddeel (leve de Europese Unie, Amerika, Azië…) is zo geil geworden voor meer financiële en economische macht, dat al die belangen binnenkort moeten botsen. Want laat ons wel wezen: dankzij ons systeem is de rijkdom van de ene, de armoede van de andere.

Leveranciers van China
Terecht jubelen onze bedrijfsleiders over de succeseconomie van China. Het is - samen met India en Brazilië - de enige motor van onze vooruitgang.

Maar tegelijk worden wij langzamerhand gedegradeerd tot slechts toeleveranciers, liefst van grondstoffen waarmee de Chinezen dan kunnen spelen. Gezien de enorme afzetmarkt in China worden wij verblind door mogelijke fabelachtige winsten.

Als brave jongens mogen we knikken, als rijke Chinese oom ons een centje toestopt. Omzeggens heel Afrika is nu al afhankelijk van die Chinese nonkel. De rest van de wereld zal volgen. Van mee-neem-Chinees tot mee-pak-Chinees.

Ik ben gelukkig geen economist, maar vanuit mijn buik voel ik wel dat we de verkeerde weg opgaan. Wat zijn economisten overigens?. Mijn oude bekende, Gilbert De Swert, omschreef ze treffend: ‘ze zullen morgen uitleggen waarom wat ze gisteren voorspelden vandaag niet gebeurd is’. Tot zover die wetenschap en haar believers.

Cassandra
Om deze en nog veel andere redenen (die te technisch zijn om hier uit te leggen) voorspel ik dus dat we afstevenen op een ernstige terugval, zoniet het failliet van het hele systeem. Oh, ik haat het om Cassandra te spelen, want ik heb drie kinderen aan wie ik een zorgeloze toekomst toe wens. Maar mijn buikgevoelen blijft iets te veel knagen. Ik zie rondom mij teveel slechte en ronduit nefaste ontwikkelingen. Dat moet eens scheef gaan. Vroeg of laat. En dan misschienh nog liever vroeg dan laat. Zodat we tijdig een ander systeem kunnen invoeren. Mijn en Uw kinderen zullen ons dankbaar zijn.

Dit schrijfsel staat te lezen op de weblog van Jos Bouveroux, spijtig dat hij niet in detail treedt.

HIER

imho interessanter is de volgende stap : hoe dek je je in ?

hoge ontleningsgraad opbouwen ?
vastgoedbeleggingen of grondstoffen ?
of toch maar gewoon goud, diamanten en kunst ?

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

imho interessanter is de volgende stap : hoe dek je je in ?

hoge ontleningsgraad opbouwen ?
vastgoedbeleggingen of grondstoffen ?
of toch maar gewoon goud, diamanten en kunst ?

De vraag stellen, is ze beantwoorden.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

De vraag stellen, is ze beantwoorden.

met de mogelijkheid de volgende 10 jaar geen opbrengst te hebben ?! i think not

[Gentenaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Alsof staatsmonopolie niet erger is dan marktmonopolie.

alles hangt af van wie de staat vertegenwoordigt.

Wanneer de staat zoals nu een slaafse volger is van een beperkte economische elite, dan is dat inderdaad geen echt alternatief.

Wanneer die staat echter het belang van het volk verdedigt, dan krijg je een situatie waarbij veel efficiënter, veel nuttiger, veel geplander, veel duurzamer en veel socialer kan geproduceerd worden.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Gentenaar

alles hangt af van wie de staat vertegenwoordigt.

Wanneer de staat zoals nu een slaafse volger is van een beperkte economische elite, dan is dat inderdaad geen echt alternatief.

Wanneer die staat echter het belang van het volk verdedigt, dan krijg je een situatie waarbij veel efficiënter,

Zoals de geschiedenis heeft aangetoond zeker?

veel nuttiger

Nuttiger voor 'het volk'? Want ja, dat is toch zo'n homogene massa...

, veel geplander,

Aangezien de noden van de samenleving evolueren en flexibiliteit een must is kan je dit moeilijk als iets goeds beschouwen.

veel duurzamer

En uiteraard kan dat alleen op d�*e manier, zeker?

en veel socialer kan geproduceerd worden.

Aha, het magische toverwoord is weer opgedoken.

Ik vind geweld en dwang anders vrij asociaal.

[Casca]

Moest iemand echt geinteresseerd zijn in monopolietheorie, forumgenie Percalion heeft daar paar dagen geleden iets moois over geschreven:

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat is een goeie vraag, en ik had ze eigenlijk moeten behandelen.

Laat ons beginnen bij het begin. Als jij als enige 'n kerncentrale bouwt, ben je inderdaad 'n monopolist voor het verkopen van kernenergie. Er is nu een kerncentrale, en vroeger was die er niet. Dat betekent dat jij het allicht winstgevend vond om die kerncentrale te bouwen. Dat betekent dat de kerncentrale minstens even efficiënt was als de oude wijzes om elektriciteit op te wekken (steenkool, gas...). Nu, aangezien die oude wijzes niet plots verdwenen zijn, kan je de prijs van elektriciteit op de markt niet verhogen door je kerncentrale te bouwen. Door een goedkopere elektriciteitscentrale te bouwen, kan je niet plots de marktprijs de lucht injagen; waarom zouden mensen immers vrijwillig duurdere energie kopen als er goedkopere alternatieven zijn? We moeten dus concluderen dat de bouw van de extra kerncentrale, zelfs als het de enige en eerste kerncentrale is, de situatie voor de consument allicht niet zal verslechteren.

Het klopt dat een kerncentrale bouwen veel geld en tijd kost (allez, toch als je een degelijke kerncentrale wil?) en dat het niet voor jan en alleman weggelegd is om er één te bouwen. Dat toont echter aan dat er op de markt geen plaats is voor meer kerncentrales: nog meer kerncentrales bouwen zou neerkomen op het verspillen van grondstoffen, arbeid en tijd.

(De grondstoffen, de werkkrachten en de tijd kunnen ook gebruikt worden voor andere projecten die nuttiger zijn dan het produceren van nog meer energie. De huidige energie wordt immers al gebruikt voor de meest belangrijke behoeftes; extra energie kan dan ook enkel dienen om minder belangrijke behoeftes te bevredigen. Als het bouwen van meer dan vijf kerncentrales niet winstgevend is, toont dit aan dat de grondstoffen elders wél winstgevend aangewend kunnen worden - m.a.w. dat de grondstoffen enz. gebruikt kunnen worden om behoeftes te bevredigen waar consumenten meer geld voor veil hebben, d.w.z. belangrijkere behoeftes).

Zodus, wat is het hypothetische probleem: iemand heeft een kerncentrale gebouwd en haalt daar mooie winsten op. We zagen al dat het onwaarschijnlijk is dat hij de prijs voor consumenten deed stijgen (het omgekeerde lijkt waarschijnlijker). Dan is de vraag eigenlijk: et alors? Wat doet het ertoe dat onderneming Adrian Healey veel winst maakt op haar kerncentrale, als de consument inmiddels goedkopere energie heeft? Dat is helemaal geen nadelige situatie. Het is moeilijk om daar een probleem in te zien, tenzij we afgunst een ernstig bezwaar vinden.

Er is echter een onvermijdelijke tendens op de markt om de winsten in alle sectoren te nivelleren. Het kan dat Adrian Healey NV bijvoorbeeld 30% winst maakt op haar kerncentrales terwijl alle andere ondernemingen amper 7% winst maken. Zo'n situatie kan echter niet lang blijven bestaan: vroeg of laat zal 'n ondernemer het erop wagen en een concurrerende kerncentrale bouwen. Door dat te doen, biedt hij op dezelfde "inputs" als Adrian (waardoor deze in prijs stijgen). Om zijn "output" aan de man te brengen, zal hij onder Adrians prijs willen gaan (waardoor de output in prijs daalt). Dat zorgt ervoor dat de winst in de kernenergie-sector begint te 'normaliseren'.

Momenteel hebben we één cruciale veronderstelling verzwegen. We hebben het voorbeeld van de kerncentrale behandeld omdat Adrian ze aanhaalde als een situatie van grote investeringen. Maar bij kerncentrales is er een bijkomend element: het netwerk. De energiemarkt bestaat uit energieproductie, energietransmissie (hoogspanning) en energiedistributie (gewone spanning). Het aanleggen van een hoogspanningsnet kost bijvoorbeeld zeer veel geld. Maar hoe meer mensen aangesloten zijn op dat net, hoe makkelijker het voor Adrian wordt om nog meer klanten te verwerven. (Vergelijk ook met een telefoonoperator die bv. meer aanrekent om naar niet-klanten te bellen. Dan zal de grootste operator ook de meest interessante zijn, zodat hij uiteindelijk steeds meer klanten kan aantrekken.)

Energie is met andere woorden een speciaal geval: het gaat niet alleen over "hoge investeringen" (die je bv. ook in de staalindustrie hebt) maar ook om netwerk-effecten. De energiesector is een typevoorbeeld van wat men "natuurlijke monopolies" noemt: situaties met een dominante marktspeler die ontstaan zonder overheidsingrepen.

Nu, zo'n situatie kan enkel ontstaan als er dalende gemiddelde kosten zijn. Hoe meer mensen Adrian bedient, hoe goedkoper het gemiddeld wordt om zijn hoogspanningsnet te onderhouden. Mochten we dan willen concurreren, dan zouden we een ander hoogspanningsnet moeten leggen; dan heb je twéé hoogspanningslijnen die alletwee voor de helft gebruikt worden. Het feit dat de prijzenstructuur van Adrian een monopolist maakt, heeft dus een bepaald nut: het vermijdt dat er honderden hoogspanningslijnen naast elkaar lopen en grotendeels ongebruikt worden.

Net daardoor is zo'n natuurlijk monopolie niet per definitie een ramp voor de consument. Zeventien verschillende watermaatschappijen die hun leidingen door de straat leggen, twaalf hoogspanningsleidingen naast elkaar en op de hoek van elke straat een kerncentrale: zoiets zou belachelijk veel mensen en middelen vereisen voor ontzettend inefficiënte productie. Aangezien een natuurlijk monopolie hierop "bespaart", worden deze mensen en middelen vrijgemaakt voor andere projecten, die ook aan de consument ten goede komen.

Er is meer. Aangezien de superioriteit van natuurlijke monopolisten enkel gebaseerd is op hun kostensituatie, zijn de monopolisten die ondernemers die in het verleden het meest efficiënt waren. (En dus aan lagere gemiddelde kosten konden werken dan de concurrentie.) Indien een bedrijf in de toekomst die positie wil houden, zal ze die kostensituatie in de gaten moeten blijven houden: inefficiëntie nodigt concurrenten uit. Zelfs monopolisten moeten rekening houden met potentiële concurrenten, ook in netwerksectoren. (Denk aan spoorwegmaatschappijen: je kan nog steeds een bus nemen... In het geval van elektriciteit zou pakweg de markt van zonnepanelen voor particulieren een bedreiging kunnen vormen voor de monopolist.)

"Lijkt dat niet een beetje verdacht op de socialistische argumentatie voor centrale planning?", vragen sommigen nu misschien. Ook centrale-planners zeggen immers graag dat hun systeem mensen en middelen efficiënter inzet en daardoor meer projecten toelaat. Naast de algemene kritiek op centrale planning (maar daarvoor is het intussen al wat laat) kunnen we hier opmerken dat niet alle "monopolies" per definitie efficiënt zijn. We hebben uitdrukkelijk gesproken over die situaties waarbij de gemiddelde kosten dalen naarmate er meer geproduceerd wordt, m.a.w. de situatie van schaalvoordelen. Lang niet alle sectoren, lang niet alle bedrijven kennen zo'n situatie. In het algemeen kan de bovenstaande opmerking over natuurlijke monopolies eigenlijk herleid worden tot één stelling: dat de marktwerking leidt tot de meest efficiënte aanwending van mensen, tijd en middelen. In bepaalde sectoren betekent dat grote, kostelijke investeringen door een handjevol grote marktspelers; in andere sectoren betekent dat quasi geen investeringen door honderdduizenden onafhankelijke producenten. Het zou niet efficiënt zijn om een fietsenmakersmonopolie in te richten (Waarom niet? - Mocht het wél zo zijn, dan was het al lang gebeurd.) Het zou evenmin efficiënt zijn om een natuurlijk monopolist op te splitsen in verschillende kleinere bedrijfjes.

Vermeende monopolies kunnen echter nooit goed doen. Verhogen ze hun prijzen, dan maken ze misbruik van hun marktmacht; maar als ze hun prijzen verlagen, dan zijn ze allicht opzettelijk onder de prijs aan het verkopen om de concurrentie uit te roeien.

De vraag is ten slotte ook, wat de overheid zou kunnen doen om het vermeende probleem op te lossen. Zeer weinig, denk ik.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Gentenaar

alles hangt af van wie de staat vertegenwoordigt.

Wanneer de staat zoals nu een slaafse volger is van een beperkte economische elite, dan is dat inderdaad geen echt alternatief.

Wanneer die staat echter het belang van het volk verdedigt, dan krijg je een situatie waarbij veel efficiënter, veel nuttiger, veel geplander, veel duurzamer en veel socialer kan geproduceerd worden.

Ik wilde maar zeggen. Bij een marktmonopolie kan/moet de staat ingrijpen. Bij een staatsmonopolie is er niemand meer om in te grijpen.
Trouwens de communistische systemen (meetkundige plaats van staatsmonopolie) hebben het, op uitzonderingen na, tot nu toe, nog niet lang volgehouden.

[Bob]

De vraag is ten slotte ook, wat de overheid zou kunnen doen om het vermeende probleem op te lossen. Zeer weinig, denk ik.
**********************************************

In verband met kernenergie kan de overheid het verschil tussen klassieke energie en kernenergie wegbelasten. Gelijk ze trouwens doen (maar dan omgekeerd door subsidies) voor de groene energie.
Maar heeft de gemeenschap uiteindelijk baat bij deze werkwijze ? Het zal de energie alleen maar duurder maken, en op den duur zal er enkel nog groene energie geproduceerd worden, maar die dan ook stukken van mensen zal kosten (zij het niet rechtstreeks, dan onrechtstreeks, omdat de subsidies ook ergens van moeten betaald worden).
Beter is ervoor te zorgen dat er minstens een drietal operatoren, de beschikking hebben over kernenergie.

[Gentenaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Moest iemand echt geinteresseerd zijn in monopolietheorie, forumgenie Percalion heeft daar paar dagen geleden iets moois over geschreven:

ook al ontkent percalion dit, zijn tekst is in feite niet meer of minder dan een pleidooi voor een centraal geplande maatschappij.

De voorbeelden die hij geeft van produkten waar monopolisering nuttig zouden zijn zijn net de zaken die heden ten dage geliberaliseerd worden (spoor, post, elektriciteit, etc...)

Zoals hij haarfijn uitlegt krijg je hierdoor een reusachtige verspilling. Ik citeer uit zijn tekst:

"Zeventien verschillende watermaatschappijen die hun leidingen door de straat leggen, twaalf hoogspanningsleidingen naast elkaar en op de hoek van elke straat een kerncentrale: zoiets zou belachelijk veel mensen en middelen vereisen voor ontzettend inefficiënte productie. Aangezien een natuurlijk monopolie hierop "bespaart", worden deze mensen en middelen vrijgemaakt voor andere projecten, die ook aan de consument ten goede komen."

ik ben het hier grotendeels mee eens. Maar wacht eens, er bestónd tot voor kort een feitelijke monopoliepositie voor elektriciteit, water, en dergelijke, en in naam van de vrije markt is dat monopolie nu net afgeschaft.
Waar zat percalion toen dat beslist werd?

hoe dan ook. Vrije markt impliceert dat je een groot deel van je budget steekt in marketing, wat op zich maatschappelijk bekeken een verliespost is. Vrije markt betekent ook dat je probeert een steeds groter deel van de markt in te palmen, en daartoe steeds overproduceert. Goederen die niet verkocht raken worden vernietigd. Verliespost 2. Vrije markt betekent ook dat je de concurrentie te lijf gaat, en dat onherroepelijk een deel van de spelers op de markt ten onder gaat. Dit gaat gepaard met veel leed voor zowel werkgever als werknemer. Vrije markt betekent dat elk bedrijf afzonderlijk moet investeren in klantendiensten, marktonderzoeken, administratie en ga zo maar verder. Verliespost! Ten slotte is in een marktgedreven economie de enige vraag die telt: gaat mijn investering winst opleveren? Daardoor krijg je een economie die zich enkel toespitst op het rijkste gedeelte van de afzetmarkt. Er wordt veel meer energie gestopt in cosmetica en luxegoederen dan in de ontwikkeling van medicijnen tegen tropische dodelijke ziekten, want die arme drommels uit Afrika hebben toch geen geld dat ze kunnen besteden. Ook dit betekent maatschappelijk gezien een enorme verliespost.
Een gelijkaardige redenering kan je opzetten voor de schadelijke gevolgen voor het milieu.

Om al die redenen pleit ik dus voor een geplande economie.
Ik lees hierboven bij casca "zoals de geschiedenis heeft aangetoond zeker?"
Wel, casca, inderdaad. De vooruitgang die de Sovjetunie kende tussen de jaren 30 en de jaren 60 is nergens ter wereld geëvenaard. In amper 30 jaar tijd slaagde men er in om een reusachtig land van een achterlijk derdewereldland te transformeren naar een economische en militaire supermacht. Het land werd geëlektrificeerd, de mensen zagen hun leefcomfort drastisch toenemen, en het verhaal van de ruimtewedloop met de VS ken je zelf ook wel. Bekijk zeker nog eens de beelden van de bange Amerikanen die zich vanuit de ruimte bekeken voelden door kosmonaut Gagarin.
De VS beweert nu dat de vrije markt heeft overwonnen op de planeconomie, maar verzwijgt dat het land al jaren failliet is, en enkel bij gratie van de oliemiljarden kan blijven bestaan. Zonder militair drukkingsmiddel restte er van de Amerikaanse economie niets meer.

We pochen graag met onze welvaart, maar verzwijgen stelselmatig dat aan die medaille een vieze keerzijde zit: de roof van grondstoffen en arbeidskrachten uit de kolonies en de derdewereldlanden.

Nergens in de geschiedenis heeft de vrije markt bewezen efficiënter te zijn dan de planeconomie. De bewijzen pleiten in het nadeel. Maar je moet ze willen zien.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Beter is ervoor te zorgen dat er minstens een drietal operatoren, de beschikking hebben over kernenergie.

Nog veel beter is het om te zorgen dat er vrij nieuwe energieproducten gecommercialiseerd kunnen worden (bv. windmolens op private schaal, thans een sterk gereguleerd gebeuren) en dat vrije concurrentie kan plaatsvinden.

[Adam Smith]

Het probleem bij bijvoorbeeld energiecentrales of het nu wind of kolen of kerncentrales zijn; ze hebben een te hoog NIMBY gehalte. NIMBY is engels voor, Not In My Back Yard. Iedereen gebruikt het en heeft het nodig, maar verzet is vaak groot wanneer men er zelf last van heeft. Dus hoe commercieel ook, die bedrijven krijgen hoe dan ook te maken met de overheid; bij locatiekeuze, veiligheidsprotocollen en bepaalde leveringsvoorwaarden...

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Nog veel beter is het om te zorgen dat er vrij nieuwe energieproducten gecommercialiseerd kunnen worden (bv. windmolens op private schaal, thans een sterk gereguleerd gebeuren) en dat vrije concurrentie kan plaatsvinden.

Vergeet niet dat windmolens alleen elektriek maken als het hun belieft. De maximum productie zal noodgedwongen wel moeten gereguleerd worden. Idem voor zonnepanelen. Uiteindelijk vermijden ze niet, dat er een volwaardig productienet naast moet gebouwd worden om ook nog elektriek te leveren op windstille/donkere dagen.
Maar neem het van mij aan. Als nieuwe energie rendabel is, vlot in het elektriciteitsnet kan integreren... dan zal hij aangewend worden. Dit is trouwens al decennia lang zo met waterkracht.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Vergeet niet dat windmolens alleen elektriek maken als het hun belieft.

Ooit van batterijen gehoord? Ik heb het trouwens niet alleen over windmolens.

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

De maximum productie zal noodgedwongen wel moeten gereguleerd worden. Idem voor zonnepanelen.

Want? Regulering is net wat de ontwikkeling van volwaardige commercialiseerde, private energieproductie tegenhoudt. Er bestaan trouwens ergens een thread specifieke over regulering van windmolens, zoek maar eens.

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Uiteindelijk vermijden ze niet, dat er een volwaardig productienet naast moet gebouwd worden om ook nog elektriek te leveren op windstille/donkere dagen.

1. Energie kan opgeslagen worden.
2. Waarom zou de bouw van een electriciteitsnet gereguleerd moeten worden?
3. Bestaande infrastructuur en mogelijkheden hoeven niet te verdwijnen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Maar neem het van mij aan. Als nieuwe energie rendabel is, vlot in het elektriciteitsnet kan integreren... dan zal hij aangewend worden. Dit is trouwens al decennia lang zo met waterkracht.

Nieuwe manieren van energieproductie kunnen rendabel zijn en hoeven helemaal niet op een groot electriciteits aangesloten te worden, hoewel dat zeer zeker kan. Overheidsbemoeienis is het probleem.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith

Het probleem bij bijvoorbeeld energiecentrales of het nu wind of kolen of kerncentrales zijn; ze hebben een te hoog NIMBY gehalte. NIMBY is engels voor, Not In My Back Yard. Iedereen gebruikt het en heeft het nodig, maar verzet is vaak groot wanneer men er zelf last van heeft. Dus hoe commercieel ook, die bedrijven krijgen hoe dan ook te maken met de overheid; bij locatiekeuze, veiligheidsprotocollen en bepaalde leveringsvoorwaarden...

De overheid afschaffen lost dat probleem op.

[Asshen Sukar]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Ooit van batterijen gehoord? Ik heb het trouwens niet alleen over windmolens.

Geef eens een schatting hoeveel kubieke meter industriele batterijen je nodig hebt om in het ergste geval het dagstroomverbruik van Vlaanderen op te vangen?

-Watestofbatterijen zijn geen optie. Waterstof kost energie om te maken en terug om te zetten.

En geef ook een is een paar hernieuwbare energieen die op elk moment van de dag een piek kunnen opvangen.
Biobrandstof is twijfelachtig gezien de benodigde landbouwgrond

[Asshen Sukar]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

De overheid afschaffen lost dat probleem op.

En levert evenveel problemen op