Lachaert opdrachthouder

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Lachaert is in dit verhaal het kneusje maar De Wever moet toch ook eens goed in de spiegel kijken.

Ik begrijp echt niet waar het hier over gaat. De blokkering komt van 2 onverzoenbare standpunten: De PS die de MR er NIET bij wilde als de N-VA erin zat, en de O-VLD die niet zonder de MR wilde komen.

Wat BDW daarmee te maken had, behalve dat hij gewoon op alles "ja" zou zeggen voor een paar communautaire zilverlingen, en absoluut wilde dat O-VLD "ja" zegde zonder MR zodat de PS tevreden was, ontgaat mij. BDW wilde gewoon een regering waar hij in zat, en voor de rest was alles goed. Hij dacht dat hij O-VLD kon overhalen van mee te doen volgens de eisen van de PS. Wat kan men hem dan nog verwijten als men "een regering, gelijk dewelke" wilde ?

Het volstond dat de PS MR erbij wilde, of dat de O-VLD zonder de MR wilde komen, en er was een "regering, gelijk dewelke" met de N-VA in.

Het volstond ook dat Groen/ecolo mee deed zonder te morren, en er was "een regering, gelijk dewelke".

Maar om "een regering, gelijk dewelke" te hebben, moest oftewel Groen/Ecolo, oftewel de PS, oftewel O-VLD iets doen dat ze totaal niet wilden doen.

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het volstond dat de PS MR erbij wilde, of dat de O-VLD zonder de MR wilde komen, en er was een "regering, gelijk dewelke" met de N-VA in.

Het volstond ook dat Groen/ecolo mee deed zonder te morren, en er was "een regering, gelijk dewelke".

Maar om "een regering, gelijk dewelke" te hebben, moest oftewel Groen/Ecolo, oftewel de PS, oftewel O-VLD iets doen dat ze totaal niet wilden doen.

Vwala: dat is blokkering.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

REGERINGSFORMATIE

Zoektocht naar nieuwe coalitie lijkt nog niet beslecht

Gaat koninklijk opdrachthouder Egbert Lachaert (Open VLD) voor paars-geel of paars-groen? De framing dat hij al voor de ecologisten heeft gekozen vergemakkelijkt zijn opdracht niet.

Bart Brinckman

Woensdag 19 augustus 2020

Voor Lachaert lijkt dit niet de beste startpositie om aan zijn opdracht te beginnen. Nog voor hij een eerste voorzitter heeft gesproken, lijkt de keuze gemaakt. Photo News
De eerste lidkaarten werden al teruggestuurd. Het partijhoofdkwartier ontving ook boze telefoontjes. Het bericht in Het Laatste Nieuws vanmorgen als zou de Open VLD-top maandag – dus voor het bezoek van Lachaert aan koning Filip – de keuze voor groen hebben gemaakt, werd niet door iedereen gesmaakt. De nieuwsbrief 8 AM Wetstraat sprak zelfs over een ‘bijeenkomst’. De uitleg van UGent-politoloog en HLN-columnist Carl Devos schraagde het beeld.

Verschillende Open VLD’ers deden het verhaal ‘als leugens’ van de hand. Daarbij werd verwezen naar het ‘gespin van de N-VA’ die erg graag het beeld in de markt zet van een Lachaert die in weerwil van zijn verkiezingsbelofte uiteindelijk toch de groenen boven de Vlaams-nationalisten verkiest. Vanuit socialistische hoek werd evenwel de visie van N-VA versterkt. Daar werd Lachaert als een ‘slappeling’ weggezet.

Slap of slim, voor Lachaert lijkt dit niet de beste startpositie om aan zijn opdracht te beginnen. Nog voor hij een eerste voorzitter heeft gesproken, lijkt de keuze gemaakt. Nieuwsgaring in formatietijd blijft hachelijk, waarbij framing en gespin de overhand kunnen halen van een evenwichtig verhaal. Dan lijkt het slechts een randopmerking dat het partijbestuur van Open VLD een coalitiekeuze moet bekrachtigen, dat is nog niet gebeurd.

Paars-geel

De Open VLD-voorzitter verkiest momenteel de discretie en de rust vooraleer echt van wal te steken. De gemoederen moeten eerst bedaren. Zowel bij de N-VA als bij de socialistische familie blijft de teleurstelling groot over het feit dat hij de MR niet wilde laten schieten en de onderhandelingen met de bubbel van vijf (N-VA, CD&V, Open VLD, PS en CDH) aan te vatten. Voor die twee groepen lag er voldoende in de mand om van wal te steken.

In de media hekelde Lachaert enkele onderdelen van dat akkoord. Het gat in de begroting werd een krater, de vermogenswinstbelasting ging te breed, de uitkeringen en laagste pensioenen te snel omhoog. Maar het echte inhoudelijke pijnpunt – los van het feit dat ze de MR absoluut mee aan boord willen – was de afwezigheid van een vette liberale vis die het pakket voor de achterban aantrekkelijk moest houden. Dan wordt er vooral gekeken naar de flexibilisering van de arbeidsmarkt.

Het lijkt er daarom op dat Lachaert paars-geel zeker nog niet heeft afgeschreven, hoe dan ook zijn eerste keuze. Eventueel gaat hij nu anders te werk waarbij hij vertrekt van een klassieke tripartite – goed voor de stabiliteit – om die later met de Vlaams-nationalisten aan te vullen. Mocht dat niet lukken, dan pas kan er naar de ecologisten worden gekeken.

Paars-groen

Voorstanders van paars-groen zien zeker enkele pluspunten, al was het maar als revanche op de N-VA-beledigingen aan het adres van Open VLD. Maar voor de talloze leden die Lachaert in de voorzittersstoel katapulteerden zou dat bepaald een ontnuchtering zijn. Open VLD beseft dat de heropbouw van haar geloofwaardigheid een topprioriteit blijft. Een snelle switch naar groen is dat niet.

Inhoudelijk is Vivaldi voor Open VLD evenmin een wandeling in het park. De groenen stellen zich in socio-economische vraagstukken een stuk linkser op dan de N-VA. De onderhandelingen over de kernuitstap – voor Lachaert een no-go, voor de groenen een must – beloven spannend te worden. Het is ook zeer twijfelachtig dat de socialisten hun sociale verworvenheden zo maar loslaten nu het communautaire wegvalt.

Een vervelende factor is daarbij het gespin rond Alexander De Croo die zo’n Vivaldi-coalitie (Vivaldi: paars-groen plus christendemocraten) zou gaan leiden. Opnieuw is dat voor de N-VA een gedroomd doelwit om de partij aan te vallen. In een paars-gele coalitie lijken zijn kansen een stuk minder. Bovendien zijn de socialisten niet van plan om als grootste politiek familie die job zomaar uit handen te geven.

En dan gaat het niet eens over de christendemocraten die voor zo’n switch nodig zijn. Alvast CD&V ging uit van verlengingen van het preformateursduo Paul Magnette (PS) en Bart De Wever (N-VA). Die partij heeft helemaal geen zin in een coalitie met de groenen. Als Open VLD wil veranderen, dan zal eerst paars-groen in de steigers moeten staan vooraleer CD&V al dan niet aansluit. Paars-groen heeft een meerderheid van amper 76 zetels (de onafhankelijke Emir Kir meegerekend, red.), dat is ver van de ‘brede meerderheid’ die het paleis aan Lachaert heeft gevraagd.

Om de cirkel helemaal rond te maken: het kan natuurlijk dat de liberalen de Vivaldi-optie in de markt zetten om de N-VA wat tot inschikkelijkheid te brengen. De Vlaams-nationalisten hebben geen zin in een oppositiekuur met Vlaams Belang. Vroeg of laat zullen ze willen aansluiten. Dat zal ten koste gaan van enkele communautaire eisen. Maar in een moeilijke tijd moet N-VA bewijzen dat ze ook staatsdragend kan zijn.

Uit DS van 20 augustus. Delen van hetzelfde artikel als de dag tevoren, maar aangevuld en met enkele andere accenten:

ANALYSE FORMATIE

Vivaldi komt op kop in zoektocht naar nieuwe coalitie

Bart Brinckman
Donderdag 20 augustus 2020 om 3.25 uur

De eerste lidkaarten werden al ?*teruggestuurd. Het partijhoofdkwartier ontving gisteren ook boze telefoontjes. Het bericht in Het Laatste Nieuws als zou de Open VLD-top maandag – dus voor het bezoek van Egbert Lachaert aan ?*koning ?*Filip – de keuze voor de ecologisten hebben gemaakt, werd niet door iedereen gesmaakt.

Maandag vond een uitgebreid partijbestuur plaats, informeel overleggen de kopstukken ook. Maar verschillende Open VLD’ers deden de beslissing als ‘leugens’ van de hand. Daarbij werd gewezen op het ‘gespin van de N-VA’ die erg graag het beeld in de markt zet van een partijvoorzitter die in weerwil van de eigen verkiezingsbelofte toch de groenen boven de Vlaams-nationalisten verkiest. Vanuit socialistische hoek werd de N-VA-visie bijgetreden. Daar werd Lachaert als een ‘slappeling’ weggezet. Liberalen omschrijven SP.A-voorzitter Conner Rousseau als ‘echokamer’ van N-VA-voorzitter Bart De Wever.

Slap of slim, Lachaert begint niet erg comfortabel aan zijn opdracht. Nog voor hij een eerste voorzitter heeft gesproken, lijkt het pad voor Vivaldi (paars-groen plus christendemocraten) ge?*ëffend. Formeel moet het partij?*bestuur zo’n keuze bekrachtigen. Dat is nog niet gebeurd.

Zoete wraak

De Franstalige partijen willen niet liever, ze willen ook snel gaan. Nu ligt De Wever tegen het canvas. Hij mag niet de tijd krijgen om rechtop te krabbelen. Lachaert zat de af?*gelopen dagen niet stil. Doorlopend hield hij met andere partijvoorzitters informeel contact, ook met PS-voorzitter Paul Magnette. Als revanche op alle N-VA-beledigingen aan het adres van Open VLD zou de wraak zoet smaken. Na Gwendolyn Rutten gooide De ?*Wever ook Lachaert onder de bus.

Die beledigingen deden liberale voorstanders van paars-geel inzien dat De Wever hatelijk kan zijn, geen basis voor een fijne samenwerking. Tel daarbij het gespin rond Alexander De Croo die zo’n Vivaldi-coalitie zou leiden. In een paars-gele coalitie waren zijn kansen een stuk minder. Open VLD komt in een coalitie met socialisten en Vlaams-nationalisten niet uit de verf, en kan geen eigen ?*verhaal schrijven.

Het zou wat zijn mocht Lachaert met Vivaldi de oeverloze impasse doorbreken. Daarvoor moet hij uit zijn eigen schaduw treden. Het best gebeurt dat nu in eigen tempo. Toch heeft de medaille ook een keerzijde. Voor de talloze leden die Lachaert in de voorzittersstoel katapulteerden, betekent de keuze voor de ecologisten een ontnuchtering. ‘Voortschrijdend inzicht’ mag dan aardig klinken, het doet zijn geloofwaardigheid geen goed.

Inhoudelijk is Vivaldi voor Open VLD evenmin een wandeling in het park. De groenen stellen zich in socio-economische vraagstukken linkser op dan de N-VA. De onderhandelingen over de kern?*uitstap – voor Lachaert een no-go, voor groenen een must – beloven spannend te worden.

Het is ook twijfelachtig of de socialisten hun sociale verworvenheden (afgesproken met de N-VA) zo maar loslaten nu het communautaire wegvalt.

Voor de talloze leden die Lachaert in de voorzittersstoel katapulteerden, betekent de keuze voor de ecologisten een ontnuchtering
Anderzijds heeft Vivaldi een ander profiel. De coalitie overstijgt de tegenstelling tussen links en rechts, maar gaat resoluut voor hervormingsgezind en progressief. Dat impliceert een breuk?*moment en kan enthousiasmerend werken. Daarbij beseft ?*Lachaert dat er vanwege corona linkse correcties noodzakelijk zijn. Vivaldi kon in het najaar van 2019 op een meerderheid rekenen in het Open VLD-partijbestuur. Dat is niet ten gronde veranderd, op de voorzitter na.

Bij zo’n switch zijn evenwel christendemocraten nodig. Paars-groen heeft een meerderheid van amper 76 zetels (de onafhankelijke Emir Kir meegerekend, red.), dat is ver van de ‘brede meerderheid’ die het paleis aan Lachaert heeft gevraagd. Een klein jaar geleden blokkeerde CD&V paars-groen, ze koos de kant van de N-VA. Wellicht wil Open VLD vermijden dat CD&V-voorzitter Joachim Coens opnieuw zo’n vetorecht krijgt, zelfs als de nieuwe coalitie 30 Vlaamse Kamerleden op 150 telt.

Paars-geel niet begraven

De Open VLD-voorzitter verkiest momenteel de discretie en de rust voor de consultaties starten. De ?*gemoederen moeten wat bedaren. Zowel bij de N-VA als bij de socialistische familie blijft de teleurstelling groot over zijn weigering om de MR te laten schieten en de ?*onderhandelingen met de bubbel van vijf (N-VA, CD&V, Open VLD, PS en CDH) aan te vatten. Voor die twee groepen lag er voldoende in de mand om van wal te steken.

In de media hekelde Lachaert enkele onderdelen van dat ?*akkoord. Het gat in de begroting werd een krater, de vermogenswinst?*belasting ging te breed, de uitkeringen en het laagste pensioen te snel omhoog.

Het echte inhoudelijke pijnpunt – los van het feit dat ze de MR absoluut mee aan boord willen – was de afwezigheid van een liberale vis die het pakket voor de achterban aantrekkelijk moest houden. Dan wordt er gekeken naar de flexibilisering van de arbeidsmarkt.

Daarom heeft Lachaert paars-geel nog niet helemaal afgeschreven, hoe dan ook zijn eerste keuze. Ooit prees De Wever hem om die ?*reden de hemel in. De voorzitter heeft het zelfs even geloofd. Tot een batterij scheldwoorden volgde.


Wie bepaalt de richting bij Open VLD?

Voorzitter Egbert Lachaerts dichtste adviseurs zijn vice?*premier Alexander De Croo en ?*Kamervoorzitter Patrick ?*Dewael. Ze verpersoonlijken het paars-gele (De Croo) en paars-groene kamp (Dewael).

Daarbuiten houdt de liberale kopman de kaarten redelijk dicht tegen de borst. De ervaring bij zusterpartij MR leert dat het rondstrooien van informatie al snel leidt tot vervelende lekken. Ministers krijgen een periodieke update. Op kruispunten wordt het 28-koppige partij?*bestuur ?*samengeroepen. Met leden als Gwendolyn Rutten en Mathias De Clercq zouden de neuzen er vooral in paars-groene richting staan.

Daarom dat Lachaert al enkele keren koos voor een ‘uitgebreid’ partijbestuur, waarbij ook de parlementsleden aanschuiven, inclusief de wat ‘donkerblauwere’ Kamerfractie. (jfja)

[Anselmo]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Vwala: dat is blokkering.

En toch is het de schuld van BDW en de N-VA !!!
Door hun brollige communautaire wensjes !!

[DewareJakob]

Oorspronkelijk geplaatst door Anselmo

En toch is het de schuld van BDW en de N-VA !!!
Door hun brollige communautaire wensjes !!

Gelukkig hebben de liberalen een veel breder draagvlak bij de bevolking...

[Anselmo]

Oorspronkelijk geplaatst door DewareJakob

Gelukkig hebben de liberalen een veel breder draagvlak bij de bevolking...

en ook bij zichzelf ! (cfr Gwendolyn Rutten)

[Zucht]

Na haar mislukte solicitatie voor rechter kan Khattabi misschien wel premier worden.
Suck that up, Gwendolyn en Alexandre.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik begrijp echt niet waar het hier over gaat. De blokkering komt van 2 onverzoenbare standpunten: De PS die de MR er NIET bij wilde als de N-VA erin zat, en de O-VLD die niet zonder de MR wilde komen.

Juist.

Ik zet even het sleutelwoord in je zin in het rood.

Wat BDW daarmee te maken had, behalve dat hij gewoon op alles "ja" zou zeggen voor een paar communautaire zilverlingen, en absoluut wilde dat O-VLD "ja" zegde zonder MR zodat de PS tevreden was, ontgaat mij. BDW wilde gewoon een regering waar hij in zat, en voor de rest was alles goed.

Juist, dit hele verhaal draait maar rond één element, en dat zijn de factoren die nodig zijn om BDW toe te laten zijn ambitie waar te maken om terug federaal mee te kunnen regeren. Al de rest is volkomen bijzaak.

Hij dacht dat hij O-VLD kon overhalen van mee te doen volgens de eisen van de PS. Wat kan men hem dan nog verwijten als men "een regering, gelijk dewelke" wilde ?

Het volstond dat de PS MR erbij wilde, of dat de O-VLD zonder de MR wilde komen, en er was een "regering, gelijk dewelke" met de N-VA in.

Klopt als een bus, en dat is nu net hetgeen dat is mislukt.

Het volstond ook dat Groen/ecolo mee deed zonder te morren, en er was "een regering, gelijk dewelke".

Maar om "een regering, gelijk dewelke" te hebben, moest oftewel Groen/Ecolo, oftewel de PS, oftewel O-VLD iets doen dat ze totaal niet wilden doen.

Bart heeft gegokt, en verloren. Hij dacht dat hij erin zou lukken om aan de conditio sine qua non van Paul Magnette te kunnen voldoen om hem te laten een coalitie opzetten MET N-VA erbij : 'Bart, jij moet het gedaan krijgen om Lachaert te dwingen om MR te dumpen. Als dat gedaan is, duw ik het er in mijn partij wel door dat we in zee gaan met N-VA'.


Maar tot grote woede van Bart wou Egbert niet toegeven, en toen heeft sprak men de finale woorden uit : "dan stopt het hier".

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Uit DS van 20 augustus. Delen van hetzelfde artikel als de dag tevoren, maar aangevuld en met enkele andere accenten:

Misschien zou iedereen eens mogen beseffen dat HUN perfecte coalitie niet bestaat.

Gewoon pragmatisch aanpakken: wat zijn de grootste ‘families’ en hoe combineren we die.

[brother paul]

het enige echt die zou helpen is
1) partijdotatie on hold
2) weddes on hold
3) alle topambtenaren met wedde >5k on hold
4) begroting bevroreren voor alle nieuwe uitgaven onmogelijk
5) matchmaking op basis van verkiezingsprogramma met bewezen effect
6) mathematisch evenwichten partijen vl/w respecteren
5)

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Misschien zou iedereen eens mogen beseffen dat HUN perfecte coalitie niet bestaat.

Gewoon pragmatisch aanpakken: wat zijn de grootste ‘families’ en hoe combineren we die.

wiskundig is het in 4 seconden opgelost...
da pathetisch gelul over die kan niet in die ogen kijken van die, waar slaat dat eigenlijk op, zitten ze daar in een kleuterklas of zo ?
https://www.kaggle.com/plarmuseau/regering

[Henri1]

Iemand enig idee van de "parameters" van Lachaert ?

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

ja, daar is hij duidelijk goed in. om 1 of andere reden is hij niet in staat om af en toe toch vriendjes te maken met mensen die andere ideeën hebben.

Lachaert is in dit verhaal het kneusje maar De Wever moet toch ook eens goed in de spiegel kijken.

Als De Wever toch zo ne slechte mens is, waarom is het dan zo moeilijk om zonder hem een coalitie te maken? We hebben al 1 jaar en 9 maand geen volwaardige regering meer gehad in dit land en blijkbaar is dat de schuld van Bart De Wever waar niemand wil mee samenwerken. Ik zou dan eigenlijk denken dat het rap opgelost zou zijn, maar blijkbaar is het toch net iets minder simpel dan "tis de schuld van de NVA"

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Iemand enig idee van de "parameters" van Lachaert ?

Ik denk dat Lachaert geen parameters heeft. De situatie is dat er 5 ‘families’ zijn met elk ongeveer evenveel kamerleden.

Socialisten 29
Liberalen 26
NVA 25
Groenen 21
Katholieken 17

Geen enkele moet gaan toeteren dat ze zo groot zijn dat ze master of the game zijn.

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

Als De Wever toch zo ne slechte mens is, waarom is het dan zo moeilijk om zonder hem een coalitie te maken? We hebben al 1 jaar en 9 maand geen volwaardige regering meer gehad in dit land en blijkbaar is dat de schuld van Bart De Wever waar niemand wil mee samenwerken. Ik zou dan eigenlijk denken dat het rap opgelost zou zijn, maar blijkbaar is het toch net iets minder simpel dan "tis de schuld van de NVA"

Welke Vlaamse partij wil niet met De Wever samenwerken buiten de PvdA?

[Eduard Khil]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Welke Vlaamse partij wil niet met De Wever samenwerken buiten de PvdA?

de BUB


nul verkozenen

[Vrijheideerst]

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

de BUB


nul verkozenen

Lach maar. Nu nog, maar in 2024 is het dan eindelijk zover.

Hansworsten voor iedereen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Misschien zou iedereen eens mogen beseffen dat HUN perfecte coalitie niet bestaat.

Er is een verschil tussen "een compromis willen aanvaarden", en "iets moeten aanvaarden dat het omgekeerde is dan waar je voor verkozen werd".

Men stelt nu vast dat er geen combinatie meer bestaat die aan een meerderheid geraakt, en waar toch niet ene in zit die "het omgekeerde moet aanvaarden dan waar hij voor verkozen werd", ZELFS al laat men, zoals PS en N-VA gedaan hebben, alles vallen behalve het ene belangrijkste punt.

De PS wil vanalles, maar boven alles een "rood economisch programma". De N-VA wil vanalles, maar boven alles "een communautaire winst". Natuurlijk willen ze veel meer, maar ze kunnen alles eventueel schrappen, behalve dat. De N-VA wilde eventueel wel "een donkerblauw economisch programma", maar dat was njet voor de PS. De PS wilde eventueel wel "herfederaliseren", maar dat was njet voor N-VA.

Uiteindelijk was het zelfs merkwaardig dat de N-VA een donkerrood programma wilde slikken, en dat de PS wat communautaire dinges wilde slikken. Dat was dus het "uiterste" compromis dat mogelijk was dat PS / N-VA kon samenbrengen. Verander daar iets aan, en een van beide haakt af.

Welnu, geen enkele andere partij kon blijkbaar daarmee mee doen. Wat dus wil zeggen dat PS / N-VA + postjespakkers niet tot aan een meerderheid KUNNEN geraken, zelfs al willen ze.

Doe dat nu voor alle andere combinaties, en telkens bekom je dat er een breekpunt voor een van de partners moet gebroken worden wat niet aanvaardbaar is.

Maw, de kiezers hebben zodanig tegenstrijdige wensen, dat er geen meerderheid van kiezers is die over een regeringsprogramma akkoord kunnen gaan als men zou geloven dat volksvertegenwoordigers hun kiezers vertegenwoordigen.

Meer is daar niet aan. In Belgie zijn de groepen kiezers zo, dat ze niet tot een akkoord kunnen komen, zelfs als iedereen zich gewoon maar beperkt tot wat zijn absolute breekpunten zijn.

Wat de ene absoluut niet wil, is wat de andere absoluut wil, en dat voor ongeveer alles.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

wiskundig is het in 4 seconden opgelost...
da pathetisch gelul over die kan niet in die ogen kijken van die, waar slaat dat eigenlijk op, zitten ze daar in een kleuterklas of zo ?
https://www.kaggle.com/plarmuseau/regering

Juist. Vandaar dat een stem voor VB WEL DEGELIJK de formatie blokkeert dank zij het cordon. Geen oplossing mogelijk zonder VB, en VB zit achter het cordon.

Maw, het cordon is wel degelijk het systeem waarmee het mogelijk is om het vormen van een regering kunnen tegen te houden, door voor het VB te stemmen.

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Er is een verschil tussen "een compromis willen aanvaarden", en "iets moeten aanvaarden dat het omgekeerde is dan waar je voor verkozen werd".

Men stelt nu vast dat er geen combinatie meer bestaat die aan een meerderheid geraakt, en waar toch niet ene in zit die "het omgekeerde moet aanvaarden dan waar hij voor verkozen werd", ZELFS al laat men, zoals PS en N-VA gedaan hebben, alles vallen behalve het ene belangrijkste punt.

De PS wil vanalles, maar boven alles een "rood economisch programma". De N-VA wil vanalles, maar boven alles "een communautaire winst". Natuurlijk willen ze veel meer, maar ze kunnen alles eventueel schrappen, behalve dat. De N-VA wilde eventueel wel "een donkerblauw economisch programma", maar dat was njet voor de PS. De PS wilde eventueel wel "herfederaliseren", maar dat was njet voor N-VA.

Uiteindelijk was het zelfs merkwaardig dat de N-VA een donkerrood programma wilde slikken, en dat de PS wat communautaire dinges wilde slikken. Dat was dus het "uiterste" compromis dat mogelijk was dat PS / N-VA kon samenbrengen. Verander daar iets aan, en een van beide haakt af.

Welnu, geen enkele andere partij kon blijkbaar daarmee mee doen. Wat dus wil zeggen dat PS / N-VA + postjespakkers niet tot aan een meerderheid KUNNEN geraken, zelfs al willen ze.

Doe dat nu voor alle andere combinaties, en telkens bekom je dat er een breekpunt voor een van de partners moet gebroken worden wat niet aanvaardbaar is.

Maw, de kiezers hebben zodanig tegenstrijdige wensen, dat er geen meerderheid van kiezers is die over een regeringsprogramma akkoord kunnen gaan als men zou geloven dat volksvertegenwoordigers hun kiezers vertegenwoordigen.

Meer is daar niet aan. In Belgie zijn de groepen kiezers zo, dat ze niet tot een akkoord kunnen komen, zelfs als iedereen zich gewoon maar beperkt tot wat zijn absolute breekpunten zijn.

Wat de ene absoluut niet wil, is wat de andere absoluut wil, en dat voor ongeveer alles.

Als je kijkt naar het oordeel van de kiezer is het simpel:

NVA+Socialisten+Liberalen hebben een comfortabele meerderheid.

Maar men maakt een ‘coalitie’ NVA+Socialisten+Katholieken die geen meerderheid heeft.
Wat is de logica?