Einstein

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Nog steeds ben je je eigen wiskunde aan het uitvinden.

In de klassieke wiskunde kan je een getal niet delen door oneindig omdat oneindig geen getal is maar een concept, zie:
http://mathforum.org/library/drmath/view/62486.html

Vandaar dat ik zeg dat ik het liever bij de klassieke wiskunde hou waar alle bewerkingen steeds hetzelfde resultaat opleveren, in tegenstelling tot harrie's wiskunde.

Vroeger (in het oude Indië) was 0 ook nog geen getal.
Dat heeft men later uitgevonden.

Nu is het heel normaal dat ook 0 een getal is.

Nu: ook oneindig is een getal.

Het getallenstelsel heeft namelijk twee uitersten: 0 aan het begin en oneindig aan het einde.

Maar blijkbaar loopt jou wiskunde een beetje achter.

Niet alleen de wiskunde, maar ook de filosofie loopt achter door de oneindigheid en eeuwigheid niet als grondslagen der realiteit te willen begrijpen.

Maar gelukkig ben ik mijn tijd vooruit om de mensen voor te gaan naar de waarheid, weg van de leugen die moderne wetenschap heet en het heelal doet ondergaan, niet alleen het heelal, maar ook deze wereld.

Aan jou de keuze.

[harriechristus]

123 - Heeft de Geest ook massa?

Het is best mogelijk dat het innerlijke een "fijnstoffelijkere wereld" is, in ieder geval door de hogere werking der hersenen, maar daar buiten, dus zelfstandig bezien (hoewel toch ook in eenheid met de hersenen), ook op zichzelf iets hogers is, hetzij dus om de fijnstoffelijkheid of in ieder geval om het hogere der innerlijke voorstelling, wat we in onze dromen duidelijk kunnen ervaren, maar dan ook nog omdat het de Geest van het denken dient.

Aldus is het innerlijke eigenlijk "meer" uiterlijk dan het uiterlijke zelf, in ieder geval een hogere vorm van uiterlijkheid.
Ook hier draait de verhouding dus om krachtens de dialectiek der relativiteit.
Je zou natuurlijk ook kunnen zeggen: hoe meer uiterlijkheid, hoe minder innerlijkheid en hoe minder uiterlijkheid, hoe meer innerlijkheid.
Maar omdat het innerlijke zelf ook iets uiterlijks aan zich heeft, in ieder geval van een hogere werking, is het ook weer meer uiterlijk.

Ik bedoel bijvoorbeeld als je aan de maan denkt en jezelf voorstelt dat je daar bent en daar maanmannetjes ontmoet (en ook een lief maanvrouwtje) en vele avonturen beleeft, dan is dat natuurlijk allemaal abstract als jouw fantasie, dat wil zeggen: gedachten en voorstellingen daarbij.
En die gedachten en voorstellingen zitten dan in jouw hoofd. Maar in geestelijke zin ben je ook werkelijk op de maan, waarbij ik met werkelijk: geestelijk bedoel dus als geestelijke werkelijkheid.
En jouw voorstellingen zijn daar ook en ook in geestelijke zin.
Jouw gedachten gaan daar naar toe en je voorstellingen gaan mee.

Heeft dit enige massa? Nee, want het is zuiver ideëel, slechts gedacht.
Zou iemand naar de maan gaan, dan zou hij jouw fantasie niet vinden en niks kunnen wegen.
Als er enige massa is dan is het in jouw hoofd: het gewicht van jouw fantasie.

Maar zou het niet kunnen dat ook het denken daar op de maan een minimale massa heeft?
Want als omgekeerd de materie uit gedachten is opgebouwd, dan is de massa van de materie dus eigenlijk de massa (hoeveelheid) van gedachten waaruit de materie bestaat.
Dan heeft elke gedachte omgekeerd de basismassa van 1.
Ook in de dialectiek dat 0 gelijk is aan 1, komen we van de Geest, die niets uiterlijks is, op de minimale uiterlijkheid van 0 = 1 = de massa van het denken.
Aldus hebben we de basis opbouw van de materiële realiteit uit den Geest gecreëerd of ook: verondersteld.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Niet alleen de wiskunde, maar ook de filosofie loopt achter door de oneindigheid en eeuwigheid niet als grondslagen der realiteit te willen begrijpen.

Maar gelukkig ben ik mijn tijd vooruit om de mensen voor te gaan naar de waarheid, weg van de leugen die moderne wetenschap heet en het heelal doet ondergaan, niet alleen het heelal, maar ook deze wereld.

Aan jou de keuze.

Zoals ik zeg, je vindt je eigen wiskunde uit.
Idd. aan mij de keuze en ik zal je moeten teleurstellen want ik blijf bij de klassieke wiskunde, ook vrees ik dat je weinig anderen zal kunnen overtuigen met je rare bewerkingen die telkens een ander resultaat opleveren.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Zoals ik zeg, je vindt je eigen wiskunde uit.
Idd. aan mij de keuze en ik zal je moeten teleurstellen want ik blijf bij de klassieke wiskunde, ook vrees ik dat je weinig anderen zal kunnen overtuigen met je rare bewerkingen die telkens een ander resultaat opleveren.

De wereld en ook de wiskunde is niet zo simpel als de meeste mensen denken.

De waarheid begint bij het bewustzijn der oneindigheid en eeuwigheid.

En "mijn" bewerking is helemaal niet zo raar, maar volkomen logisch.

Want elk getal gedeeld door oneindig levert 0 op.
Dan is het ook logisch dat omgekeerd 0 vermenigvuldigd met oneindig elk willekeurig getal op kan leveren.

Het is pure rekenkundige logica: a : b = c, dus: c x b = a

Oftewel: elk getal : oneindig = 0, dus 0 x oneindig = elk getal.

Geen speld tussen te krijgen.

[harriechristus]

124 - Over de realisering van de Geest.

Nu zou men natuurlijk ook kunnen menen dat het eigen denken alleen in het eigen hoofd bestaat en nergens anders. Nochtans krijgen we hier dan een tegenstrijdigheid tussen de vorm van het denken in het hoofd en de inhoud van het denken dat naar iets verwijst dat buiten het hoofd bestaat: de maan dus in dit geval.

Dit probleem kennen we ook in de Logica die begint met de eenheid van Zijn en Niets bij Hegel en dan vervolgens een hele reeks van begrippen doorloopt tot aan de absolute Geest van God.
Maar, kan men dan zeggen: dat zijn allemaal abstracte begrippen en geen realiteit.
Goed: maar dan ontstaat wel een heel grote tegenstrijdigheid dat al die begrippen die helemaal geen realiteit zouden zijn, dus dan eigenlijk helemaal Niets zijn, dus in werkelijkheid niet verder gekomen zijn dan hun oorsprong: het begrip Niets.
Terwijl omgekeerd de realiteit zelf een gedachte is.
Want de realiteit zelf is uit gedachten opgebouwd, dus blijkbaar is het de Geest der abstracte begrippen wel gelukt zichzelf te realiseren, maar menen wij in onze waan dat de begrippen dat niet kunnen.

Kortom: de begrippen in ons hoofd zijn niet slechts lege abstracte begrippen, maar verwijzen zelf krachtens hun inhoud naar hun eigen realisering.
Hoewel het ook niet wil zeggen dat alles wat ik denk ook maar meteen werkelijkheid is.
Zou dat zo zijn, dan zou ik een tovenaar zijn.
Dus ook dat is niet het geval.

We moeten hier wel een onderscheid maken tussen de concrete materiële realisering en de geestelijke realisering.
De geestelijke realisering is voorlopig alleen datgene wat ik denk naar de inhoud van dat denken.
Dus als ik aan de maan denk, dan bedoel ik de maan die daar buiten is en niet in mijn hoofd.
De maan in mijn hoofd is slechts een "materieel" middel, een voorstelling dus in mijn hersenen, maar door mijn denken weet ik dat die voorstelling bedoeld is als te verwijzen naar de maan buiten mijn hoofd.
Dus zoals ik ook de wereld niet werkelijk in mijn hoofd zie, maar buiten me en het beeld in mijn hoofd een middel is.
Alleen bij de maan is het dan iets anders omdat dit een fantasie is over maanmannetjes.
Nochtans is die fantasie bedoeld als zich afspelende buiten mij op de maan.

Of om het nog duidelijker te maken: als ik aan de oneindigheid denk, dan zit de oneindigheid natuurlijk niet in mijn hoofd, maar is buiten mij.
Het denken impliceert dus zijn eigen geestelijke realisering, eventueel los of zelfstandig van de materiële realiteit.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De wereld en ook de wiskunde is niet zo simpel als de meeste mensen denken.

De waarheid begint bij het bewustzijn der oneindigheid en eeuwigheid.

En "mijn" bewerking is helemaal niet zo raar, maar volkomen logisch.

Want elk getal gedeeld door oneindig levert 0 op.
Dan is het ook logisch dat omgekeerd 0 vermenigvuldigd met oneindig elk willekeurig getal op kan leveren.

Het is pure rekenkundige logica: a : b = c, dus: c x b = a

Oftewel: elk getal : oneindig = 0, dus 0 x oneindig = elk getal.

Geen speld tussen te krijgen.

harrie, je wiskunde is wel raar en absoluut niet logisch, je deelt een getal door een concept.
net zoals dr. Math hier zegt, http://mathforum.org/library/drmath/view/62486.html, 5 / oneindig = 0 is even dom als zeggen, 5 / geschiedenis = 1.
Oneindig is geen getal, stel, we vinden een briefje van oneindig Euro uit, wat kan ik daar precies mee kopen, heeft dat wel waarde? Als ik daarmee een brood van 1.50 Euro ga kopen bij de bakker, is dat wel genoeg en zo ja, hoeveel wisselgeld zal ik terug krijgen?
Je ziet, oneindig is geen getal.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

harrie, je wiskunde is wel raar en absoluut niet logisch, je deelt een getal door een concept.
net zoals dr. Math hier zegt, http://mathforum.org/library/drmath/view/62486.html, 5 / oneindig = 0 is even dom als zeggen, 5 / geschiedenis = 1.

dus jij denkt dat de getallen ergens eindigen?
Nu: dat is wat ik nu dom noem....

Oneindig is geen getal, stel, we vinden een briefje van oneindig Euro uit, wat kan ik daar precies mee kopen, heeft dat wel waarde? Als ik daarmee een brood van 1.50 Euro ga kopen bij de bakker, is dat wel genoeg en zo ja, hoeveel wisselgeld zal ik terug krijgen?
Je ziet, oneindig is geen getal.

Het is geen financieel getal (evenmin als het getal pi), maar zeker wel een wiskundig getal.

Even nadenken: hoeveel getallen zitten er tussen 1 en 2?

Antwoord: oneindig.

Ook de wiskundige kent het oneindige als getal, want ze kent de oneindige reeks in de limietberekeningen.
Het limiet is namelijk het laatste getal in een oneindige reeks.
Zonder die oneindige reeks kan er geen sprake zijn van een limiet.
Gemakkelijk te begrijpen.

Verder is de waarheid het eeuwige en oneindige.
Zonder de oneindigheid is er dus geen waarheid.

Wil de wiskunde dan in de leugen blijven leven?

Lijkt mij volkomen verkeerd.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

dus jij denkt dat de getallen ergens eindigen?
Nu: dat is wat ik nu dom noem....
Het is geen financieel getal (evenmin als het getal pi), maar zeker wel een wiskundig getal.

Even nadenken: hoeveel getallen zitten er tussen 1 en 2?

Antwoord: oneindig.

Ook de wiskundige kent het oneindige als getal, want ze kent de oneindige reeks in de limietberekeningen.
Het limiet is namelijk het laatste getal in een oneindige reeks.
Zonder die oneindige reeks kan er geen sprake zijn van een limiet.
Gemakkelijk te begrijpen.

Verder is de waarheid het eeuwige en oneindige.
Zonder de oneindigheid is er dus geen waarheid.

Wil de wiskunde dan in de leugen blijven leven?

Lijkt mij volkomen verkeerd.

Maar beste harrie, lees nu toch eens wat je schrijft.
“Het laatste getal in een oneindige reeks”.
Hoe kan je nu beweren dat hier geen contradictie in zit.

En dan durf je Einstein's theorie tegenstrijdig noemen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Maar beste harrie, lees nu toch eens wat je schrijft.
“Het laatste getal in een oneindige reeks”.
Hoe kan je nu beweren dat hier geen contradictie in zit.

En dan durf je Einstein's theorie tegenstrijdig noemen.

Het laatste getal in een oneindige reeks is het getal: oneindig.

Zoals het eerste getal in een oneindige reeks 0 is.

Gemakkelijk genoeg.

Wat jij bedoelt is dat er geen aller grootste getal voor de oneindigheid is, maar dat geldt ook voor het allerkleinste getal na 0, die bestaat evenmin.

Dus als jij dat als een contradictie ervaart, dan geldt dat niet alleen bij de oneindigheid, maar ook bij 0.

Dat getal 0 zou dan volgens jou ook niet mogen bestaan.

[harriechristus]

125 - De collectieve Geest en de individuele Geest.

Hier gaat het dus om de zuiver geestelijke realisering, dus naar wat de mens kan denken.
Maar verder kunnen we ook nog een onderscheid maken tussen wat de mens als individu denkt en meent en wat de mensen in het algemeen denken, waarbij overigens ook de mening omtrent de materiële realiteit mee doet.
Want de mensen delen een algemene visie omtrent hoe de wereld is, dus wat zij er over denken, wat met het voortgaan der tijd kan veranderen, zichzelf ontwikkelt.
Waaruit wel moge blijken dat dat niet werkelijk zo behoeft te zijn.
Of zo bekeken dat de werkelijkheid zich geleidelijk steeds beter openbaart aan de mensen.

Tussen de algemene visie der mensen en het individu is dan ook nog de visie van verschillende groepen van mensen, want zo denken de ongelovigen anders dan de gelovigen en is er binnen beide partijen ook weer verschil van mening.
Dit gaat zo door tot op het individu, dus zo dat elk mens een eigen visie heeft, zijn eigen wereld creëert vanuit eigen denken, een GOD is in zijn eigen heelal, maar zo dat hij meent dat wat hij denkt ook werkelijk zo is.
Hij is de enige die het goed ziet en de anderen hebben het bij het verkeerde eind.
Nochtans is het ook weer niet zo individueel, want is meestal een variatie op een groepsvisie.

Einstein.

Dit komt dan enigszins overeen met de idee van Einstein dat elk mens zijn eigen natuurwetenschappelijke visie heeft op het heelal, dat wil zeggen: het rustende middelpunt daarvan is, zichzelf als stilstaand mag beschouwen, oftewel: er zijn net zoveel heelallen als er waarnemers zijn, want iedereen ziet vanuit zijn standpunt het heelal anders.
De werkelijkheid van het heelal is dan subjectief bepaald vanuit het eigen ik.
Zoals ik ben, zo zie ik ook de werkelijkheid.
Maar anderzijds is die visie niet volledig individueel, want wordt ook door het heelal zelf bepaald, dus het is eigenlijk een eenheid van het heelal zelf en het individu.

De zintuiglijkheid.

In de zintuiglijke waarneming komt dat nog beter tot uitdrukking dat de mens het middelpunt van het heelal en ook de grootste is en kan doen bewegen en veranderen naar mate hij zelf verandert, dus de wereld in zekere zin in zijn macht heeft, al is die macht niet absoluut, want de algemene objectieve vorm van het heelal blijft dan toch gelijk, maar de mens kan dan kiezen wat hem aanstaat.
Hij kan vanuit de zintuiglijke waarneming bekeken, de aarde onder zijn voeten weglopen of de sterren om zich heen doen draaien door zelf te draaien.

[Alboreto]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

dus jij denkt dat de getallen ergens eindigen?
Nu: dat is wat ik nu dom noem....

Nee, gij denkt dat getallen ergens eindigen.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het laatste getal in een oneindige reeks is het getal: oneindig.

En dat is inderdaad niet slim.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

Nee, gij denkt dat getallen ergens eindigen.

fout dus, maar wel is er een begin bij 0 en een "einde" bij de oneindigheid.

En dat is inderdaad niet slim.

Heel slim zelfs.....

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het laatste getal in een oneindige reeks is het getal: oneindig.

Harrie, wat je ook beweert, zeggen “het laatste getal in een oneindige reeks” blijft een contradictie.
“oneindig” = niet eindig, dus geen “laatste”, na elk getal in de reeks zijn er nog steeds oneindig veel getallen die volgen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Harrie, wat je ook beweert, zeggen “het laatste getal in een oneindige reeks” blijft een contradictie.
“oneindig” = niet eindig, dus geen “laatste”, na elk getal in de reeks zijn er nog steeds oneindig veel getallen die volgen.

Dus kan geen enkel bepaald getal de laatste zijn, behalve de oneindigheid zelf.

Zo kan omgekeerd geen enkel getal de eerste zijn, behalve het getal 0, en zoals 0 het begin is, zo is de oneindigheid het einde.

Heel gemakkelijk te begrijpen, als je maar weet wat: laatste betekent.

Laatste is niet een beperkt laatste, waar nog meer achter kan komen, maar een absoluut laatste, waar niks meer achter kan.
En dat is de oneindigheid.

Kortom: je weet niet wat laatste is.....

[harriechristus]

126 - De mens schept zich een innerlijke hemel.

Dit zijn dan twee mogelijkheden omtrent de macht der subjectiviteit, dus het eigen ik, namelijk bij Einstein op het materiële niveau en bij de zintuiglijke waarneming is dat het niveau van het bewustzijn, want we menen niet dat als we iets op afstand kleiner zien door het perspectief dat dat ding dan werkelijk kleiner is, dus materieel.
Neen: het is louter visueel.
Hoewel: je weet maar nooit of het materiële en het visuele niet één en dezelfde zijn.

De religie.

Maar dan is er dus nog een derde niveau en dat is de macht van het eigen denken, die zichzelf een eigen heelal, een eigen werkelijkheid kan creëren, deels hoe de mens denkt dat de werkelijkheid is, en deels hoe hij zijn eigen fantasie gestalte geeft.
Die fantasie kan dan een bewuste fantasie zijn, maar ook gemeend als iets dat werkelijk bestaat en dan denk ik met name aan de godsdiensten die zich een hemel van engelen en goden creëren, maar dan menen dat dat werkelijk zo is.
En dan komen we op het heikele punt in hoeverre de fantasie der mensen toch een objectief bestaan kan hebben, niet in materiële zin, maar in geestelijke zin een bepaalde algemene en objectieve waarde kan vertegenwoordigen.
Of anders gezegd: zijn wij het werkelijk die van alles en nog wat fantaseren of zijn het die fantasieën zelf die zich aan ons openbaren.

De droom.

Ik wil hier ten eerste de droom nemen, die wij toch niet zelf scheppen, maar die uit ons onderbewustzijn omhoog komt en die ons iets te zeggen heeft, een inhoud heeft, een diepere betekenis.
Terwijl de normale werkelijkheid vrij betekenisloos is, of het moest de nuttigheid zijn, spreekt de droom eigenlijk een diepere beeldentaal, is dus eigenlijk een hogere werkelijkheid.

De kunst.

En dan wil ik de scheppingen der kunstenaars noemen, waarbij vele kunstenaars het gevoel hebben dat ze het niet zelf doen, maar dat het hun geopenbaard wordt.
Zij zijn slechts een instrument van een hogere of diepere wil, die in hun zelf verborgen zit, dus net als bij de droom.

Nu zijn droom en kunst en ook de religie meer voorstellingen dan eigenlijke gedachten, maar goed: er zit wel denken aan ten grondslag. Het zijn ideeën: eenheid van denken en voorstellingen en ook nog gevoelens.
Het betreft de schepping van een innerlijke wereld, anders dan de materiële wereld van Einstein en ook anders dan de visuele waarneming.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dus kan geen enkel bepaald getal de laatste zijn

Je begint het te snappen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dus kan geen enkel bepaald getal de laatste zijn, behalve de oneindigheid zelf.

Zo kan omgekeerd geen enkel getal de eerste zijn, behalve het getal 0, en zoals 0 het begin is, zo is de oneindigheid het einde.

Heel gemakkelijk te begrijpen, als je maar weet wat: laatste betekent.

Laatste is niet een beperkt laatste, waar nog meer achter kan komen, maar een absoluut laatste, waar niks meer achter kan.
En dat is de oneindigheid.

Kortom: je weet niet wat laatste is.....

Het getal -1, komt dat voor of na de 0. En min oneindig is dat niet kleiner dan nul?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Je begint het te snappen.

Behalve de oneindigheid, want deze is geen bepaald (dat wil zeggen: eindig getal), maar een onbepaald, dat wil zeggen: oneindig getal.

Ook Einstein kent de oneindigheid als getal, want met snelheid C zal de massa oneindig worden.

Alleen wat bij Einstein niet werkelijk kan, kan wel bij de microwezentjes.....

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het getal -1, komt dat voor of na de 0.

dat kan allebei.

En min oneindig is dat niet kleiner dan nul?

Inderdaad, en zo kun je ook na de oneindigheid aan een tweede oneindigheid beginnen.

Maar dat is dan een verdere beschouwing waar Rizz nog helemaal niet aan toe is.

Hij moet eerst nog het getal oneindig zelf snappen.

[harriechristus]

127 - De relativiteit van de eigen macht.

De macht van het eigen ik werkt dus op drie niveau's van de materiële wereld, de visuele wereld en de innerlijke wereld.
Nochtans is die macht niet absoluut, want steeds is er sprake van de ander in een relatie, vandaar de idee der relativiteitstheorie.
De ander is het heelal als objectieve werkelijkheid, zowel materieel en visueel.
En innerlijk is dat de hemel, de wereld der dromen, kunst, fantasie en religie en ook filosofie.

De Heilige Geest als relativiteit.

In die laatste innerlijke wereld komt de mens tegenover God te staan, beseffende dat datgene wat hij schept tevens een openbaring is van het innerlijk zelf, dus in diepste wezen van God uit gaat.
En deze eenheid van God en Mens kennen we als de idee der Heilige Geest als derde persoon, die God en Mens beiden omvatten.
Dat kan dan zo uitgedrukt worden dat God niet alleen de Mens schept, maar de Mens omgekeerd ook God schept.
Er is sprake van een wederzijdse wisselwerking.
Dit wordt dan zo uitgedrukt dat God de Vader is en de Mens de Zoon.
En inderdaad: pas door de Zoon wordt God Vader, dus beiden worden dan gelijk geboren.
Daardoor komt God, die eerst slechts alleen is, in een relatie tot zichzelf te staan.
Hij splitst zichzelf en beide zijden is Hij zelf.
Hij is zowel de Vader als ook de Zoon.
God schept dus zichzelf en wordt degene die Hij is voor de Zoon en daarmede dus ook voor de Mens in het algemeen, maar daarmede ook voor zichzelf.

Pas door de Mens ontstaat het bewustzijn.

De Mens is daarom niet alleen maar een passief product, niet van het heelal en ook niet van God.
Want zoals het heelal pas bewust wordt door de ogen van de mens en in het algemeen ook door al zijn zintuigen en verder door zijn hersens, dus door zijn denken, zo wordt ook GOD pas bewust door de Mens.
Daarvoor is GOD slechts abstracte bewusteloze Geest.

Even zovele Goden als er mensen zijn.

Aldus is de ontwikkeling van de mens een enorme vooruitgang, niet alleen kwalitatief van bewusteloosheid naar bewustzijn, maar ook kwantitatief omdat het ene heelal nu vanuit eindeloos vele posities bekeken kan worden en dan een veelheid van heelallen wordt.
En ook wat God betreft zo dat God ten eerste tot bewustzijn komt, maar zichzelf daardoor ook ontwikkelt tot een veelheid van Goden omdat elk volk en elke tijd en elk mens weer anders denkt over wie God is.
Kortom: er zijn niet alleen even zovele heelallen als er mensen zijn, maar ook even zovele Goden als er mensen zijn.