Is racisme natuurlijk of tegennatuurlijk?

[Sufragette]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Er bestaan nochtans wetenschappelijke studies die bevestigen dat vb. een blanke automatisch anders reageert tegenover een zwarte (en vice versa). (vermindering van concentratie, verandering van iris etc...)
Identiek als katten en waarschijnlijk ook andere dieren.

Het verschil met mensen is dat we inderdaad kunnen aanleren dat het een niet-gegronde reactie is.
Bij mijn poes gaat dat iets moeilijker.

Bij mijn weten zijn dat natuurlijke ANGST REACTIES, voortkomend vanuit onze overlevingsdrang. We vertonen diezelfde reacties op alles wat we niet kennen en/of waar we bang van zijn (spinnen, honden, slangen,..) Niet per definitie racistische reacties dus.

[circe]

Het heeft m.i. totaal NIETS met angst, NOCH met aangeleerdheid (hierboven iemand) te maken.

Mijn dochter was ongeveer twee jaar en zeer vroeg met praten en vooral vééééééél praten, bovendien was ze zeer sociaal in de omgang.
Op verlof hield ze schitterende conversaties met een iets ouder duits peuterke, waarbij de vier ouders krom van het lachen lagen omdat die twee peuters (de ene in het duits, de andere in het nederlands) mekaar blijkbaar volkomen verstonden!

Ze had geen enkel ervaring met andersgekleurde kinderen.

Op een dag kwamen we ouders tegen die twee hele donkere indische kindjes hadden geadopteerd.
Reactie van mijn dochtertje (ook in buggy): LUIDKEELS!!! Ei hoe vies! die zijn vuil! die zijn zwart! kijk mama zoooooo vies!

De afkeurende blikken van de adoptiefouders deden ons het schaamrood naar de wangen stijgen. En, NEE, mijn dochter had totaal geen racistische vooropleiding gekregen, het heeft me maanden gekost om haar duidelijk te maken dat er OOK kinderen met een andere huidskleur bestonden en dat die daarom niet vuil waren.

[Sufragette]

Het is nu net dat wat ik bedoel. Angst voor hetgeen we niet kennen, want anders is en afwijkt van onze standaardnorm.
Nix racisme dus..
(racisme is een vorm van angst..)

[circe]

Dat trieneke had helem�*�*�*l geen angst hoor!

[1handclapping]

Mijn dochter werd eens door een donkerkleurige mevrouw aan de schoolpoort aangesproken : mijn kleindochter had het voor haar dochter
opgenomen - een klasgenootje had gezegd dat de kinderen niet met haar mochten spelen omdat ze " vies was". Mijn kleindochter had daarop gezegd dat huidskleur niet vies is en als ze een speelboycot zou doen
ze onmiddelijk een "cordon sanitaire" zou organizeren.

Zijn onze kinderen resp. kleinkinderen een afspiegeling van ons ?
Geven wij onze racistische resp. respect voor de gelijkwaardige medemens bewust of onbewust door ? Is dit natuurlijk en moeten wij de natuur zijn gang laten gaan ? Of zou het niet verkieselijk zijn om
indien respect voor de gelijkwaardige evenmens dan toch tegennatuurlijk is, dit dan maar te promoten, omdat samenleven belangrijk is ?

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Er bestaan nochtans wetenschappelijke studies die bevestigen dat vb. een blanke automatisch anders reageert tegenover een zwarte (en vice versa). (vermindering van concentratie, verandering van iris etc...)

Dat klopt, dat wijst echter niet uit of het zuiver erfelijk gedrag of zuiver aangeleerd gedrag of een combinatie van beide betreft.
Volgens mij heeft het meer te maken met wat men in de psychologie aanduidt met de term 'in- en out-groepen'. Je zal nu eenmaal iemand met een andere huidskleur niet onmiddelijk aanzien als iemand die tot 'jouw groep' behoort.

[Darwin]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Het heeft m.i. totaal NIETS met angst, NOCH met aangeleerdheid (hierboven iemand) te maken.

Mijn dochter was ongeveer twee jaar en zeer vroeg met praten en vooral vééééééél praten, bovendien was ze zeer sociaal in de omgang.
Op verlof hield ze schitterende conversaties met een iets ouder duits peuterke, waarbij de vier ouders krom van het lachen lagen omdat die twee peuters (de ene in het duits, de andere in het nederlands) mekaar blijkbaar volkomen verstonden!

Ze had geen enkel ervaring met andersgekleurde kinderen.

Op een dag kwamen we ouders tegen die twee hele donkere indische kindjes hadden geadopteerd.
Reactie van mijn dochtertje (ook in buggy): LUIDKEELS!!! Ei hoe vies! die zijn vuil! die zijn zwart! kijk mama zoooooo vies!

De afkeurende blikken van de adoptiefouders deden ons het schaamrood naar de wangen stijgen. En, NEE, mijn dochter had totaal geen racistische vooropleiding gekregen, het heeft me maanden gekost om haar duidelijk te maken dat er OOK kinderen met een andere huidskleur bestonden en dat die daarom niet vuil waren.

Dat was helemaal geen racistische reactie.

Die kleine dacht gewoon dat die kinderen helemaal onder het vuil zaten en zich niet gewassen hadden en dus zwart zagen van het vuil.

Niks te maken met racisme dus.


Ik kan mij perfect in die kleine haar ervaring inleven, het moet een schokkend zicht voor haar geweest zijn. Zo'n ongelooflijk vuile kinderen. En dan die ouders die niets deden om die kinderen te wassen, foei, stoute ouders.

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Wie weet hier een antwoord op :

"Is racisme iets natuurlijk of is het integendeel iets onnatuurlijk, een afwijking"?

Moeten we het aanvaarden als een eigenschap van mens en dier of moeten we het bekijken als een afwijking die moet bestreden worden?

Moeten homoculturelen om hun geaardheid gerespecteerd worden of moeten ze daarentegen juist vervolgd worden?

De enige manier om racisme te voorkomen, bestaat er in er voor te zorgen dat sterk verschillende volkeren niet worden gedwongen om kennelijk tegen hun zin samen te leven. Al de rest is flauwekul. Diegenen die dagelijks geconfronteerd worden met het vreemdelingenprobleem, hebben absoluut geen boodschap aan multicultureel gezwam. Tegen een meisje dat verkracht werd, gaat men toch ook niet zeggen dat zij die verkrachting moet beschouwen als een blijk van waardering voor haar seksuele aantrekkelijkheid.