Les in het Turks te Gent.

[Garry]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Er is daar een veel waardevollere tussenweg: je voedt je kinderen vanaf de geboorte met twee talen op. Die tweetaligheid biedt later heel wat kansen.

Awel, hier ben ik het mee eens. Vooral als één van de twee ouders anderstalig is zou die er een gewoonte van moeten maken om met het kind steeds zijn of haar moedertaal te spreken terwijl de andere ouder er Nederlands tegen spreekt. Die kinderen spreken dan perfect twee talen.

Bij mij thuis hebben ze dat spijtig genoeg niet gedaan.

Mijn Grootmoeder langs vaders kant had met haar twee zusters lange tijd in Frankrijk gewoond. Mijn vader was Franstalig grootgebracht maar sprak thuis altijd Nederlands tegen mij. Tot mijn 6 jaar vertoefde ik veel bij mijn grootmoeder en haar zussen waar ze Frans spraken. Zij waren echter in Engeland naar school gegaan en wanneer ik het niet mocht horen spraken ze dan ook onderling in het Engels.

Na mijn 6 jaar, thuis en op school alleen nog Nederlands en van dat Frans is er, buiten wat woordenschat, zo goed als niets meer overgebleven. Fout van mijn vader.