BeNeLux-Unie: Goed idee?

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Dat valt nog maar te bezien.

De vraag is: wilt u eigenlijk wel wat u 'een fatsoenlijk gesprek' noemt?

Mijn mening ventileren en verdedigen, of mag dat hier niet ?

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Qua karikaturen kan uw posting tellen. De boosaardige Belgische staat die taal als "wapen" introduceert, "de" Franstaligen - geen nuances - willen gebiedsuitbreiding enz.

Als het niet om talen gaat, om wat dan wel?

De meerderheid die zich moet schikken naar de minderheid? De meerderheid Nederlandstalige parlementairen heeft zo'n belachelijk systeem gekozen, omdat ze "federalisme" wilden. En dat in een land met 60% Nederlandstaligen Als de flaminganten echt slim waren, zouden ze pleiten voor de vernederlandsing van delen van 's lands zuiden d.m.v. tweetaligheid. Maar nee, altijd dat absurd minderwaardigheidscomplex

Geen mensen met minderwaardigheidscomplexen maar ervaringsdeskundigen...

Het federalisme was niet mijn keus geweest, ik zou inderdaad opteren voor een ''Lode Claes''-oplossing. Maar het federalisme heeft in ieder geval wél een opleving van zelfvertrouwen bij de Vlamingen tot stand gebracht.

Mijn post is geen karikatuur maar dat weet u eigenlijk wel. De Belgische staat stond weldegelijk kwaadaardig tegenover de Vlamingen en de Vlaamse cultuur.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

een confederatie zal er nooit komen Hertog.
de Waalse politici hebben al gekozen voor la France indien België splitst.

Ja, en de regen die volgende week gaat vallen is nat.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Mijn post is geen karikatuur maar dat weet u eigenlijk wel. De Belgische staat stond weldegelijk kwaadaardig tegenover de Vlamingen en de Vlaamse cultuur.

Dat is een pertinente leugen! Het Belgisch parlement heeft altijd al bestaan uit een meerderheid Vlamingen. Sommige regeringen in de 19de eeuw bestonden zelfs uitsluitend uit Vlamingen. De Vlaamse Beweging is niet voor niets van (ultra-)patriottische oorsprong (zie bv. leuze Davidsfonds: "Taal, Vaderland, God"). Als de Belgische staat werkelijk anti-vlaams was, dan was er in de 19de eeuw een (massale) afscheidingsbeweging ontstaan, zoals bij Polen, Ieren, e.d.m. In de 19de eeuw was er echter, voor de flaminganten, geen énkele tegenstelling tussen Vlaanderen en België. De Vlaamse bewegers riepen zelfs op om op 11 juli de driekleur buiten te hangen. De eerste generaties flaminganten hebben tenminste gestreden voor de eenheid van hun vaderland, België en hun taal verdedigd tegen hun eigen Franssprekende burgerij (Vlamingen!). Zij waren echte patriotten en verdienen al ons respect. Dat waren nogal eens andere omstandigheden dan de onnozele nonsens waarmee de "flaminganten" van vandaag zich bezighouden.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Dat is een pertinente leugen! Het Belgisch parlement heeft altijd al bestaan uit een meerderheid Vlamingen. Sommige regeringen in de 19de eeuw bestonden zelfs uitsluitend uit Vlamingen. De Vlaamse Beweging is niet voor niets van (ultra-)patriottische oorsprong (zie bv. leuze Davidsfonds: "Taal, Vaderland, God"). Als de Belgische staat werkelijk anti-vlaams was, dan was er in de 19de eeuw een (massale) afscheidingsbeweging ontstaan, zoals bij Polen, Ieren, e.d.m. In de 19de eeuw was er echter, voor de flaminganten, geen énkele tegenstelling tussen Vlaanderen en België. De Vlaamse bewegers riepen zelfs op om op 11 juli de driekleur buiten te hangen. De eerste generaties flaminganten hebben tenminste gestreden voor de eenheid van hun vaderland, België en hun taal verdedigd tegen hun eigen Franssprekende burgerij (Vlamingen!). Zij waren echte patriotten en verdienen al ons respect. Dat waren nogal eens andere omstandigheden dan de onnozele nonsens waarmee de "flaminganten" van vandaag zich bezighouden.

Ik vrees dat het boter aan de galg is. En dat u er aan bent voor uw moeite. Wanneer Nederlanders over België praten dan denken ze in goedkope clichés. En waarom? Omdat ze zich niet de moeite doen de dingen te zelf te onderzoeken. Cliché-denken is gemakkelijker.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ik vrees dat het boter aan de galg is. En dat u er aan bent voor um moeite. Wanneer Nederlanders over België praten dan denken ze in goedkope clichés. En waarom? Omdat ze zich niet de moeite doen de dingen te zelf te onderzoeken. Cliché-denken is gemakkelijker.

Helaas blijft dit clichématig denken niet beperkt tot Noord-Nederlanders...

[Ernst Niessen]

Ik beantwoord de enquête niet en wel omdat ik geen heil zie in een een samenwerkingsverband met Wallonië. Vlaanderen zal in de dynamiek van de staatshervormingen en de reële splitsing van België die daarvan het gevolg zal zijn, beseffen dat het, om zijn positie in de Europese Unie te versterken, belang heeft bij een vergaande samenwerking met Nederland, die in de plaats kan (moet) komen van de niet-ingeloste Beneluxverwachtingen. De Benelux is nooit echt van de grond gekomen, vooreerst omdat de Europese integratie ervoor zorgde dat Beneluxbevoegdheden geleidelijk door de EU werden overgenomen en die daardoor nog beter ging functioneren dan de Benelux, maar - en zeker! - ook omdat de drie miljoen Franstalige Belgen een unie met een Nederlands-Vlaams overwicht wantrouwden en afwezen.

Deze Noordzeedelta is met haar economische potentie, haar compacte infrastructuur en haar centrale, strategische positie in de EU klaar voor de vorming van een Nederlands-Vlaamse unie: de Federatie der Nederlanden. Dat heeft niets met romanticisme of eng-nationalisme te maken, maar is gestoeld op nuchtere en praktische overwegingen. Het resultaat van het democratische proces tot eenwording en economische krachtenbundeling kan namelijk ook wel eens pure overlevingsstrategie blijken te zijn!

[Renesse]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Dat is een pertinente leugen! Het Belgisch parlement heeft altijd al bestaan uit een meerderheid Vlamingen.

Uiteraard Franstalige Vlamingen.

Als de Belgische staat werkelijk anti-vlaams was, dan was er in de 19de eeuw een (massale) afscheidingsbeweging ontstaan, zoals bij Polen, Ieren, e.d.m.

Ik weet het niet hoor, maar er is toch een afscheidingsbeweging. Volgens uw woorden is België dus anti-vlaams.

Afgezien daarvan hoeft een onrechtmatige situatie niet noodzakelijk te leiden tot een opstand, zoals bijvoorbeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de discriminaties van de miljoenen joden, heeft bij mijn weten enkel in het getto van Warschau een opstand plaats gehad, al bij al vrij marginaal.

In de 19de eeuw was er echter, voor de flaminganten, geen énkele tegenstelling tussen Vlaanderen en België.

Bron?

De Vlaamse bewegers riepen zelfs op om op 11 juli de driekleur buiten te hangen.

Welke? Bron?

De eerste generaties flaminganten hebben tenminste gestreden voor de eenheid van hun vaderland, België en hun taal verdedigd tegen hun eigen Franssprekende burgerij (Vlamingen!).

Zo heb je meteen de kern van het probleem geschetst: de taalkwestie was vooral een sociale kwestie in Vlaanderen. Daarom hebben de Walen zich meer met België kunnen identificeren dan de Vlamingen.

Zij waren echte patriotten en verdienen al ons respect. Dat waren nogal eens andere omstandigheden dan de onnozele nonsens waarmee de "flaminganten" van vandaag zich bezighouden.

Ja inderdaad, jij bent hem, de jongeman uit Leuven. Hoe is het nu met je? Leuk nog eens iets van je te vernemen.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Renesse

Uiteraard Franstalige Vlamingen.



Ik weet het niet hoor, maar er is toch een afscheidingsbeweging. Volgens uw woorden is België dus anti-vlaams.

Afgezien daarvan hoeft een onrechtmatige situatie niet noodzakelijk te leiden tot een opstand, zoals bijvoorbeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de discriminaties van de miljoenen joden, heeft bij mijn weten enkel in het getto van Warschau een opstand plaats gehad, al bij al vrij marginaal.



Bron?



Welke? Bron?



Zo heb je meteen de kern van het probleem geschetst: de taalkwestie was vooral een sociale kwestie in Vlaanderen. Daarom hebben de Walen zich meer met België kunnen identificeren dan de Vlamingen.



Ja inderdaad, jij bent hem, de jongeman uit Leuven. Hoe is het nu met je? Leuk nog eens iets van je te vernemen.

1) Je vraagt voortdurend naar bronnen die uw beweging niet geeft. Begin eens met een paar standaardwerken te lezen, waaronder Wils' driedelige 'honderd jaar Vlaamse Beweging' (uitgegeven tussen het einde van de jaren 1970 en het einde van de jaren 1980), Deprez' (et. al.) "Nationalisme in België: Identiteiten in beweging" (1999) of Stengers' "le grand siècle de la nationalité belge" (2002). Daar zul je al mijn stellingen in bevestigd vinden.

2) De taalkwestie een sociale kwestie? Niet overdrijven he. Zelfs op haar absolute toppunt is de Vlaamse Beweging nooit een massabeweging geweest.

3) Elementaire logica. Als ik zeg dat �*ls België antivlaams was, daar een afscheidingsbeweging uit voortgevloeid zou zijn, dan betekent dit niet dat een afscheidingsbeweging niet zou kunnen voortvloeien in een niet-antivlaams België.

[BWarrior]

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior
Dat is een pertinente leugen! Het Belgisch parlement heeft altijd al bestaan uit een meerderheid Vlamingen.

Uiteraard Franstalige Vlamingen.

Ik vraag me af of je d�*�*rvoor een bron kan geven. Waren Coremans, Franck, Huysmans ... "Franstalige Vlamingen"? Werden de taalwetten gestemd door "enkel Franstalige Vlamingen"?

Maar je geeft toch al toe dat er gedurende de hele Belgische geschiedenis een Vlaamse meerderheid in het parlement was.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Ik beantwoord de enquête niet en wel omdat ik geen heil zie in een een samenwerkingsverband met Wallonië.

Uw antwoord was dus "neen"

[Renesse]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

1) Je vraagt voortdurend naar bronnen die uw beweging niet geeft. Begin eens met een paar standaardwerken te lezen, waaronder Wils' driedelige 'honderd jaar Vlaamse Beweging' (uitgegeven tussen het einde van de jaren 1970 en het einde van de jaren 1980), Deprez' (et. al.) "Nationalisme in België: Identiteiten in beweging" (1999) of Stengers' "le grand siècle de la nationalité belge" (2002). Daar zul je al mijn stellingen in bevestigd vinden.

Pagina?

2) De taalkwestie een sociale kwestie? Niet overdrijven he. Zelfs op haar absolute toppunt is de Vlaamse Beweging nooit een massabeweging geweest.

Is dat een noodzakelijke voorwaarde om het een sociale kwestie te maken?

3) Elementaire logica. Als ik zeg dat �*ls België antivlaams was, daar een afscheidingsbeweging uit voortgevloeid zou zijn, dan betekent dit niet dat een afscheidingsbeweging niet zou kunnen voortvloeien in een niet-antivlaams België.

Dus wat we ook antwoorden op die vraag, het is ook nooit goed? Als er een afscheidingsbeweging is, is België niet noodzakelijk anti-vlaams en als er geen is, is België ook niet noodzakelijk anti-vlaams. Waarom vraag je het dan?

[Ernst Niessen]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Uw antwoord was dus "neen"

Ik stem dus voor mogelijkheid C: Een Nederlands-Vlaamse Unie. Deze mogelijkheid hebt u helaas niet vermeld.

Anders gezegd: De Benelux kan volledig tot een confederatie uitgebouwd worden, vooropgesteld dat aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- de verfransing moet worden gestopt;
- de Franstaligen accepteren ondubbelzinnig het feit dat zij een minderheid vormen;
- de Franstaligen werken onvoorwaardelijk mee in de Beneluxconfederatie;
- Brussel wordt een vierde regio in de confederatie en
- Wallo-Brux-ideeën moeten krachtig van de hand worden gewezen.

Als aan die voorwaarden wordt voldaan, dan zeg ik alsnog mijn steun toe aan de Benelux.

[Fetai]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Ik stem dus voor mogelijkheid C: Een Nederlands-Vlaamse Unie. Deze mogelijkheid hebt u helaas niet vermeld.

Anders gezegd: De Benelux kan volledig tot een confederatie uitgebouwd worden, vooropgesteld dat aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- de verfransing moet worden gestopt;
- de Franstaligen accepteren ondubbelzinnig het feit dat zij een minderheid vormen;
- de Franstaligen werken onvoorwaardelijk mee in de Beneluxconfederatie;
- Brussel wordt een vierde regio in de confederatie en
- Wallo-Brux-ideeën moeten krachtig van de hand worden gewezen.

Als aan die voorwaarden wordt voldaan, dan zeg ik alsnog mijn steun toe aan de Benelux.

Als aan die voorwaarden gedaan zouden worden zou ik het ook steunen. Enkel geloof ik dat de bovenstaande voorwaarden nooit en te nimmer nageleefd zouden worden door de Franstaligen, dus BeNeLux, nee bedankt.

Het valt me ook op hoeveel Nederlanders het belangrijk vinden dat de verfransing wordt gestopt, maar dat is misschien ook wel logisch, het is immers ook hun taalgebied dat aangetast wordt.

[Renesse]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Ik vraag me af of je d�*�*rvoor een bron kan geven.

Uiteraard niet, door de taalvrijheid werden zulke zaken niet geregistreerd. Enkel dat er voor het eerst Nederlands werd gesproken in het parlement sinds 1873, toen Jan Delaet zijn eed in het Nederlands aflegde. Aangezien er toen "taalvrijheid" was, zouden al die Nederlandstalige Vlamingen dat toch voorheen in het Nederlands reeds gedaan hebben?

Werden de taalwetten gestemd door "enkel Franstalige Vlamingen"?

Taalwetten? U weet toch ook dat die pas ontstaan zijn vanaf 0 sinds 1873, maar dat de taalwetten van de "Hollanders" afgeschaft zijn in 1830? Wat met de jaren daarvoor?

Maar je geeft toch al toe dat er gedurende de hele Belgische geschiedenis een Vlaamse meerderheid in het parlement was.

Ik geef dat helemaal niet toe en evenmin ontken ik dat. U legt graag woorden in de mond van anderen als u geen gelijk kan halen.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Renesse

Pagina??

Zie in het boek van Stengers p. 71 (Tome II, het artikel is van de hand van E. Gubin die aan dit boek meewerkte), in het boek onder redactie van Deprez pp. 91-92. De driedelige reeks van Wils heb ik hier niet liggen, maar het is in deel 2 onder het hoofdstuk "het davidsfonds tot 1914" (dacht ik), maar het staat ook in zijn werk "Van Clovis tot Happart" - heruitgegeven onder de titel "Van Clovis tot Di Rupo" (in 2005), p. 139-150 (zie meer algemeen ook het hoofdstuk "In het Koninkrijk België")

Is dat een noodzakelijke voorwaarde om het een sociale kwestie te maken??

Wel in de optiek die jij beschrijft, vermits je er identiteitsschragende drijfveren achter ontwaart die tot op heden doorwerken.

Dus wat we ook antwoorden op die vraag, het is ook nooit goed? Als er een afscheidingsbeweging is, is België niet noodzakelijk anti-vlaams en als er geen is, is België ook niet noodzakelijk anti-vlaams. Waarom vraag je het dan?

Een bewijsgrond voor het feit dat België niet antivlaams was, was het feit dat er geen afscheidingsbeweging ontstond, maar dat integendeel de Vlaamse Beweging...pro-Belgisch was.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Renesse

Uiteraard niet, door de taalvrijheid werden zulke zaken niet geregistreerd. Enkel dat er voor het eerst Nederlands werd gesproken in het parlement sinds 1873, toen Jan Delaet zijn eed in het Nederlands aflegde. Aangezien er toen "taalvrijheid" was, zouden al die Nederlandstalige Vlamingen dat toch voorheen in het Nederlands reeds gedaan hebben?.

Dat is niet noodzakelijk zo. D�*t er taalvrijheid was, is niet te betwijfelen, het stond/staat in de GW. Het is niet omdat je van huizen uit Nederlandstalig was, dat je daarom automatisch Nederlands sprak.

Taalwetten? U weet toch ook dat die pas ontstaan zijn vanaf 0 sinds 1873, ?.

Ja

maar dat de taalwetten van de "Hollanders" afgeschaft zijn in 1830? Wat met de jaren daarvoor?

De taalwetgeving van de Nederlanders was gebaseerd op een invoering van het Noord-Nederlands, iets wat toen ook als een vreemde taal beschouwd werd, ook in het noorden van België trouwens. Wat de periode 1830-1873 betreft zijn er geen taalwetten gekomen omdat de Vlaamse Beweging zich nog in zijn cultureel-filologische fase bevond. Pas daarna ging men aan politiek doen en werden misstanden, te beginnen in het gerecht, door Vlaamsgezinden aangeklaagd...

Ik geef dat helemaal niet toe en evenmin ontken ik dat. U legt graag woorden in de mond van anderen als u geen gelijk kan halen.

Herlees uw eerste citaat

[Ernst Niessen]

Om de 'innige en volledige vereniging' van Noord en Zuid te verwezenlijken die het Weense Congres wenste, had koning Willem I zijn hoop gevestigd op de taal die Noord en Zuid aaneen moest klinken. De koning was in zoverre opgevoed in de idealen van de Franse Verlichting dat ook hij 'één land, één taal' als de beste waarborg zag voor de eenheid. Maar die taal zou het Nederlands zijn, niet het Frans. Hoewel een deel van de 6 235 000 inwoners van zijn rijk Frans en Duits sprak, had toch driekwart van zijn onderdanen Nederlands als moedertaal, 2 314 000 in het noorden en 2 351 000 in Vlaanderen (toen nog inclusief Zuid-Limburg). De Vlamingen overtroffen dus in die tijd de Nederlanders in aantal. Maar deze cijfers verhullen de realiteit: bijna de gehele sociale bovenlaag in Vlaanderen was verfranst, de rest van de bevolking sprak een dialect waarin noch Vlamingen, noch Noord-Nederlanders een gemeenschappelijke taal konden ontwaren. Niemand illustreert de achterstand in het zuiden beter dan een enthousiast pleitbezorger van Willems taalpolitiek, de jurist Audoor, die nota bene aan het Hooggerechtshof te Brussel was benoemd om zijn beheersing van het Nederlands. Hij schreef:

Ik biede mij aen U.E. aen om in alles, dat in mijn vermogen is, meede te werken om te bereiken het oogwit van onze taele te doen erleven, 't gonne dunkt te zijn van het uiterste gewigt.

Al vanaf het begin wilde het niet boteren tussen Willem I en zijn zuidelijke onderdanen. Bij zijn inhuldiging in Brussel maakte hij een Hollands-krenterige indruk door met koperen centen te strooien in plaats van met zilvergeld, wat hem de bijnaam 'de koperen koning' bezorgde. hij had niet eens een gouden kroon, maar een van verguld hout. Zelf sprak de kampioen van het Nederlands in Brussel trouwens Frans met de francofone aristocratie.

De taalmaatregelen stuitten vanaf het begin op verzet, ondanks de benoemingspolitiek van de koning: alleen wie Nederlands kende en die taal wilde bevorderen, kon deel uitmaken van het ambtenaren- of juristenapparaat. Ook met zijn onderwijspolitiek boekte hij weinig succes, ondanks de oprichting van rijksuniversiteiten in Luik, Leuven en Brussel met leerstoelen in de 'Nederduitsche letterkunde en welsprekendheid', en de invoering van de volkstaal in het voortgezet onderwijs. De laatste maatregel haalde weinig uit doordat de benodigde leraren ontbraken.

Het meeste succes werd bereikt in het basisonderwijs, waarin het plaatselijke dialect immers altijd al de voertaal was, zeker op het platteland. De uitbouw van het Nederlands begon met de aanstelling van twaalf onderwijzers per provincie, de oprichting van de armenscholen en van scholen voor kinderen van ambtenaren uit het noorden, en met de hier en daar verplichte stage van onderwijzers in het noorden. Het Frans verdween van het lesrooster van de basisschool.

Helaas, de taalpolitiek van de koning moest wel mislukken. Ten eerste door de drietaligheid (Nederlands, Frans en Duits) in zijn rijk en het verzet van de Walen. Ten tweede door de taaltoestand in Vlaanderen met zijn verfranste ('franskiljonse') bourgeoisie, het ontbreken van een schrijftaaltraditie en het gevoel van de bevolking niet dezelfde taal als het noorden te spreken. En ten slotte door het verzet van de lagere - dialectsprekende - clerus tegen alles wat het protestantse noorden decreteerde. De geestelijken zagen het Hollands als een paard van Troje waarmee tersluiks het calvinisme werd binnengesmokkeld. Kortom, het zuiden stond vijandig of op zijn best onverschillig tegenover de taal uit het noorden.

In 1823 was het Nederlands door een koninklijk decreet de enige officiële taal in Vlaanderen geworden. De Vlamingen - althans, zij die Vlaams wilden spreken - zouden niet lang ervan profiteren: in 1829 moest Willem I de maatregel al weer intrekken, en vanaf 1830 heerste er een 'taalvrijheid', die uitsluitend de sterkste partij, de Franstaligen, ten goede kwam. Ook al hebben de maatregelen maar kort effect gehad, toch brachten zij Vlamingen voor het eerst sinds eeuwen weer in aanraking met de Nederlandse taal, voor in geschrifte. Ongetwijfeld ervoeren veel Vlamingen een grote afstand tussen het 'Hollandse' Nederlands en hun eigen dialect. Een kleine groep intellectuelen, die de taalpolitiek van de koning steunde, kreeg de mogelijkheid zich te bekwamen in het moderne Nederlands. Deze Gideonsbende van ambtenaren, juristen en literatoren zou na de Belgische onafhankelijkheid de aanzet geven tot de Vlaamse Beweging, die het taallandschap van Vlaanderen, en België, grondig zou veranderen.

Toen Willem I in 1830 zijn taalregelingen herriep om de eenheid van het koninkrijk te redden, was het lot van zijn rijk al bezegeld. De aanleiding voor de breuk was een uitvoering van La muerte de Portici in Brussel (1830), een opera over een opstand in Napels. De tenor hief de aria 'Amour sacré de la patrie' aan en het publiek vatte dit op als het startsein voor opstootjes: de revolutie, in België Omwenteling en in Nederland Opstand genoemd, was uitgebroken. Liberalen, die veelal tot het volksdeel behoorden dat economisch van het bewind van Willem I had geprofiteerd, en katholieken, de machtigste blokken in het zuiden, verenigden zich tot een nationaal, Belgisch monsterverbond. Hun beweging werd gevoed door een afkeer van het noorden en van de Nederlandse taal, of althans van de taalwetten die de koning had uitgevaardigd om het Nederlands te bevorderen.

Er vloeide bloed. Op 5 februari 1831 gooide luitenant-ter-zee Van Speijk in de Antwerpse haven zijn sigaar in de kruitkamer van zijn kanonneerboot, die hij liever in de lucht liet vliegen dan hem over te geven aan Belgische nationalisten, en van 2 tot 12 augustus voerden Nederland en België zelfs een heuse oorlog. Gesteund door een Frans leger verwierf het zuiden de onafhankelijkheid en werd daarmee, voor het eerst in de geschiedenis, een zelfstandige staat. Leopold I, een Duitse vorst, werd gekroond tot de eerste koning van België.

Hoe kort de periode van de hereniging ook is geweest, en hoezeer de taalpolitiek van Willem I ook is mislukt, toch werd in die vijftien jaar de kiem gelegd voor de verheffing van het Nederlands in Vlaanderen. Zonder deze kortstondige familiereünie was België een Franstalige staat geworden, zoals ook de noordwesthoek in Frankrijk, Frans-Vlaanderen, verfranst is. De pioniers van de Vlaamse Beweging, de strijders voor de vernederlandsing in Vlaanderen sinds 1830, zijn gevormd in het Koninkrijk der Nederlanden.

Geraadpleegde literatuur voor deze bijdrage: Het verhaal van een taal - negen eeuwen Nederlands

[Pieter B]

Ik ben voor een hereniging. Maar ik zou het dan wel Groot-Vlaanderen willen noemen. Het parlement mag in den haag blijven. Dan doen we allebei een toegeving hé

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Ik stem dus voor mogelijkheid C: Een Nederlands-Vlaamse Unie. Deze mogelijkheid hebt u helaas niet vermeld.

Anders gezegd: De Benelux kan volledig tot een confederatie uitgebouwd worden, vooropgesteld dat aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- de verfransing moet worden gestopt;
- de Franstaligen accepteren ondubbelzinnig het feit dat zij een minderheid vormen;
- de Franstaligen werken onvoorwaardelijk mee in de Beneluxconfederatie;
- Brussel wordt een vierde regio in de confederatie en
- Wallo-Brux-ideeën moeten krachtig van de hand worden gewezen.

Als aan die voorwaarden wordt voldaan, dan zeg ik alsnog mijn steun toe aan de Benelux.

Er zit iets tegenstrijdigheid in uw betoog:

de Franstaligen werken onvoorwaardelijk mee in de Beneluxconfederatie

Een confederatie is nochtans gegrondvest op vrijwilligheid.