VN bekritiseert taalbeperkingen in Vlaanderen

[Pericles]

Er zijn geen historische minderheden in Vlaanderen. Alleen franstaligen die zich nooit hebben aangepast. De voertaal is hier het Nederlands en niets anders en dat zal zo blijven.
Diegene die daar niet mee kan leven verhuist best.

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

vraag ik me dus ook af;
Brussel: tweetaling NL/FR dus ik spreek Nederlands;
Verstaan ze me niet, dan verlaat ik de winkel, terrasje, restaurant.
Heb ik iets dringend nodig dan spreek ik Engels.
Verstaan ze me nog niet dan zal ik het in het Frans vragen als IK het nodig heb. Hebben ZIJ iets nodig dan ben ik ééntalig Nederlands;

Zo moeilijk is dat toch niet?

Ongelooflijk hoe idioot Vlamingen zich soms in Brussel gedragen! Ik wou naar een tentoonstelling, ging info vragen bij Vlaamse Gemeenschap en
mijn vriendin die bij me was, was me voor en vroeg die info in het FRANS???

Eén woord: 'Belgitude'.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

vraag ik me dus ook af;
Brussel: tweetaling NL/FR dus ik spreek Nederlands;
Verstaan ze me niet, dan verlaat ik de winkel, terrasje, restaurant.
Heb ik iets dringend nodig dan spreek ik Engels.
Verstaan ze me nog niet dan zal ik het in het Frans vragen als IK het nodig heb. Hebben ZIJ iets nodig dan ben ik ééntalig Nederlands;

Zo moeilijk is dat toch niet?

Ik vind het enerzijds vreemd dat je als Belg blijkbaar zo zelden in Wallonië komt. Het is vlakbij, het is daar schoon, interessant en er gebeuren boeiende dingen in verschillende steden, dikwijls als vervolg op wat in Antwerpen, Gent of ergens tussenin plaatsvindt. Ik zit daar bijna elke week en ik heb daar even goeie vrienden als in mijn thuisstad. Ik voel dat aan als een deel van mezelf en dat vind ik verrijkend.
Ik merk dat mijn Frans daardoor ook meer dan behoorlijk is en dat vind ik een verrijking, net zoals de kleine verschillen in culturele gebruiken. Hoe beter ik me ergens kan integreren en hoe soepeler ik daarin ben, hoe beter dat voor mij lijkt.

Ik vind daar ook heel veel mensen die gelijkaardige interesses hebben als ik, met betrekking tot kunst en cultuur, muziek of optredens en tentoonstellingen, op politiek vlak, zowel lokaal als internationaal en op intermenselijk vlak. Maar dat kan je natuurlijk alleen maar vaststellen als je er contacten legt: dan merk je dat wat ons bindt veel belangrijker is dan wat ons scheidt.

Ik vind het op zich niet vreemd dat je je gesprek in Brussel in het Nederlands begint aangezien dat je moedertaal is en niet altijd op voorhand kan weten welke taal je gesprekspartner hanteert. Maar zodra ik merk dat de communicatie moeilijk verloopt als ik alleen Nederlands gebruik, dan schakel ik over naar Frans.
Wat mij interesseert is niet de taal zelf, dus niet de vorm maar de inhoud van de communicatie. Als je bij communicatie blijft vasthangen aan de vorm, krijg je niets gecommuniceerd.
Maar dat komt misschien omdat ik in Brussel meer doe dan winkelen, terrasjes doen of op restaurant gaan. Daar bestaan namelijk ook echte mensen die met echte dingen bezig zijn en niet louter horeca. Ik heb in Brussel echte gesprekken met echte mensen en dat gaat iets verder dan "een koffie alsjeblieft" of "menu 24 graag".

[circe]

Wat ik zo raar vindt is dat er blijkbaar geen historische minderheden in Wallonie zijn, alhoewel de helft van de Waalse bevolking een Vlaamse achternaam heeft!
Hoe noemen ze dat dan? Geassimileerde historische minderheden?

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Wat ik zo raar vindt is dat er blijkbaar geen historische minderheden in Wallonie zijn, alhoewel de helft van de Waalse bevolking een Vlaamse achternaam heeft!
Hoe noemen ze dat dan? Geassimileerde historische minderheden?

ALs Belg hoef je je in Wallonië niet te assimileren. Je bent het de facto.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Ik vind het enerzijds vreemd dat je als Belg blijkbaar zo zelden in Wallonië komt. Het is vlakbij, het is daar schoon, interessant en er gebeuren boeiende dingen in verschillende steden, dikwijls als vervolg op wat in Antwerpen, Gent of ergens tussenin plaatsvindt. Ik zit daar bijna elke week en ik heb daar even goeie vrienden als in mijn thuisstad. Ik voel dat aan als een deel van mezelf en dat vind ik verrijkend.
Ik merk dat mijn Frans daardoor ook meer dan behoorlijk is en dat vind ik een verrijking, net zoals de kleine verschillen in culturele gebruiken. Hoe beter ik me ergens kan integreren en hoe soepeler ik daarin ben, hoe beter dat voor mij lijkt.

Ik vind daar ook heel veel mensen die gelijkaardige interesses hebben als ik, met betrekking tot kunst en cultuur, muziek of optredens en tentoonstellingen, op politiek vlak, zowel lokaal als internationaal en op intermenselijk vlak. Maar dat kan je natuurlijk alleen maar vaststellen als je er contacten legt: dan merk je dat wat ons bindt veel belangrijker is dan wat ons scheidt.

Ik vind het op zich niet vreemd dat je je gesprek in Brussel in het Nederlands begint aangezien dat je moedertaal is en niet altijd op voorhand kan weten welke taal je gesprekspartner hanteert. Maar zodra ik merk dat de communicatie moeilijk verloopt als ik alleen Nederlands gebruik, dan schakel ik over naar Frans.
Wat mij interesseert is niet de taal zelf, dus niet de vorm maar de inhoud van de communicatie. Als je bij communicatie blijft vasthangen aan de vorm, krijg je niets gecommuniceerd.
Maar dat komt misschien omdat ik in Brussel meer doe dan winkelen, terrasjes doen of op restaurant gaan. Daar bestaan namelijk ook echte mensen die met echte dingen bezig zijn en niet louter horeca. Ik heb in Brussel echte gesprekken met echte mensen en dat gaat iets verder dan "een koffie alsjeblieft" of "menu 24 graag".

U hebt gelijk . In Wallonië spreek ik ook Frans , uit respect.
Wij verwachten hier van hetzelfde.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

De voertaal is hier het Nederlands en niets anders en dat zal zo blijven.
Diegene die daar niet mee kan leven verhuist best.

Het is niet altijd zo geweest en het zal dus niet altijd zo blijven. Niets menselijks is voor altijd.

Wie d�*�*r niet mee kan leven, heeft een groot probleem.

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Wat ik zo raar vindt is dat er blijkbaar geen historische minderheden in Wallonie zijn, alhoewel de helft van de Waalse bevolking een Vlaamse achternaam heeft!
Hoe noemen ze dat dan? Geassimileerde historische minderheden?

Zoals ik al eerder schreef in deze discussie: in Wallonië vertrekt de integratie en assimilatie vanuit de samenleving, terwijl men in Vlaanderen daarvoor blijkbaar politieke druk nodig heeft. Scheelt er dan niet iets met die samenleving, als ze blijkbaar niet de mentale weerbaarheid heeft die andere samenlevingen blijkbaar wel hebben?

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

U hebt gelijk . In Wallonië spreek ik ook Frans , uit respect.
Wij verwachten hier van hetzelfde.

Bij mij heeft het niets met respect te maken maar alles met de wil om te begrijpen en begrepen te worden.
Ik heb hier in Antwerpen een aantal vrienden die geen woord Nederlands verstaan. Ik spreek met hen dus ook geen Nederlands, zelfs al hoort Antwerpen in theorie bij Vlaanderen.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Het is niet altijd zo geweest en het zal dus niet altijd zo blijven. Niets menselijks is voor altijd.

Wie d�*�*r niet mee kan leven, heeft een groot probleem.

Jawel hoor. Vandaar de huidige maatregelen.
Geen Nederlands, geen eten. Dat helpt.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Bij mij heeft het niets met respect te maken maar alles met de wil om te begrijpen en begrepen te worden.
Ik heb hier in Antwerpen een aantal vrienden die geen woord Nederlands verstaan. Ik spreek met hen dus ook geen Nederlands, zelfs al hoort Antwerpen in theorie bij Vlaanderen.

Maar jongen toch. Ik heb bijna 10 jaar in Brussel gewerkt. Alle vergaderingen waren in het Frans. 75 procent van de correspondentie die ik voerde was in het Frans. Ik spreek dus wel "redelijk" Frans.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Maar jongen toch. Ik heb bijna 10 jaar in Brussel gewerkt. Alle vergaderingen waren in het Frans. 75 procent van de correspondentie die ik voerde was in het Frans. Ik spreek dus wel "redelijk" Frans.

Flink hoor!

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Ik vind het enerzijds vreemd dat je als Belg blijkbaar zo zelden in Wallonië komt. Het is vlakbij, het is daar schoon, interessant en er gebeuren boeiende dingen in verschillende steden, dikwijls als vervolg op wat in Antwerpen, Gent of ergens tussenin plaatsvindt. Ik zit daar bijna elke week en ik heb daar even goeie vrienden als in mijn thuisstad. Ik voel dat aan als een deel van mezelf en dat vind ik verrijkend.
Ik merk dat mijn Frans daardoor ook meer dan behoorlijk is en dat vind ik een verrijking, net zoals de kleine verschillen in culturele gebruiken. Hoe beter ik me ergens kan integreren en hoe soepeler ik daarin ben, hoe beter dat voor mij lijkt.

Ik vind daar ook heel veel mensen die gelijkaardige interesses hebben als ik, met betrekking tot kunst en cultuur, muziek of optredens en tentoonstellingen, op politiek vlak, zowel lokaal als internationaal en op intermenselijk vlak. Maar dat kan je natuurlijk alleen maar vaststellen als je er contacten legt: dan merk je dat wat ons bindt veel belangrijker is dan wat ons scheidt.

Ik vind het op zich niet vreemd dat je je gesprek in Brussel in het Nederlands begint aangezien dat je moedertaal is en niet altijd op voorhand kan weten welke taal je gesprekspartner hanteert. Maar zodra ik merk dat de communicatie moeilijk verloopt als ik alleen Nederlands gebruik, dan schakel ik over naar Frans.
Wat mij interesseert is niet de taal zelf, dus niet de vorm maar de inhoud van de communicatie. Als je bij communicatie blijft vasthangen aan de vorm, krijg je niets gecommuniceerd.
Maar dat komt misschien omdat ik in Brussel meer doe dan winkelen, terrasjes doen of op restaurant gaan. Daar bestaan namelijk ook echte mensen die met echte dingen bezig zijn en niet louter horeca. Ik heb in Brussel echte gesprekken met echte mensen en dat gaat iets verder dan "een koffie alsjeblieft" of "menu 24 graag".

In Wallonie spreek ik uiteraard Frans, maar ik ben inderdaad niet zo'n Wallonie-ganger, ook al is het er mooi en prachtig.

Ik zie totaal niet in waarom ik in Brussel systematisch zou moeten overschakelen naar de taal van een gesprekspartner... indien ik geen vragende partij ben.
Op professioneel gebied is de keuze simpel: de verkoper past zich aan, de klant is koning.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Flink hoor!

Ha ge weet het.
Nu voor de Franstaligen : in Vlaanderen van hetzelfde.
Nederlands leren.
En zeker als ze doppen.
Want anders : geen dopgeld meer.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

In Wallonie spreek ik uiteraard Frans, maar ik ben inderdaad niet zo'n Wallonie-ganger, ook al is het er mooi en prachtig.

Ik zie totaal niet in waarom ik in Brussel systematisch zou moeten overschakelen naar de taal van een gesprekspartner... indien ik geen vragende partij ben.
Op professioneel gebied is de keuze simpel: de verkoper past zich aan, de klant is koning.

Inderdaad.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ik zie totaal niet in waarom ik in Brussel systematisch zou moeten overschakelen naar de taal van een gesprekspartner

Om te communiceren, om begrepen te worden en om te begrijpen. Om een groter mens te worden dan je al bent, om te leren.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Ha ge weet het.
Nu voor de Franstaligen : in Vlaanderen van hetzelfde.
Nederlands leren.
En zeker als ze doppen.
Want anders : geen dopgeld meer.

Dat zullen de federale staat, de EU en blijkbaar de VN niet pikken. En terecht.

Overigens: als men het zo belangrijk vindt dat mensen Nederlands leren, dat men dat dan eens mogelijk maakt en de ellenlange wachtlijsten wegwerkt voor de cursussen Nederlands. Als je vandaag inschrijft, kan je in september beginnen... Dat is belachelijk: men eist inburgering maar men maakt het niet mogelijk.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Om te communiceren, om begrepen te worden en om te begrijpen. Om een groter mens te worden dan je al bent, om te leren.

o jezus!
daarmee dat die franstaligen in feite allemaal zo'n klein patotterkes zijn zeker?

[pajoske]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Er zijn geen historische minderheden in Vlaanderen. Alleen franstaligen die zich nooit hebben aangepast. De voertaal is hier het Nederlands en niets anders en dat zal zo blijven.
Diegene die daar niet mee kan leven verhuist best.

Een voertaal is een taal die volgens afspraak in een bepaalde situatie wordt gebruikt, met name waar de sprekers een verschillende taalachtergrond hebben, dan wel meertalig zijn. Het kan gaan om een taal in officiële situaties, zoals in het onderwijs, in de rechtbank, in de gemeente enz. Maar ook in besprekingen, voor de handel of in onderhandelingen kan een bepaalde voertaal worden gekozen.

Je bent jezelf aan het tegenspreken.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door pajoske

Je bent jezelf aan het tegenspreken.

wat is daar "tegensprekerig" aan?

Ik werkte op een Amerikaanse multinational.

De VOERTAAL was Engels, in elke vestiging overal ter wereld.
Natuurlijk sprak men in Duitsland Duits, in Nederland Nederlands in Frankrijk Frans onder elkaar, maar als er een gemeenschappelijke meeting was, spreekt met ENGELS.

Wat is daar zo moeilijk aan?

alleen de Fransen hadden het een beetje moeilijk om in Vlaanderen naar het engels over te schakelen. Dat francophoon chauvinisme zit héél diep. Met mij spraken ze Engels.