Discriminatie van tewerkstellende bedrijven; een vermijdbare oorzaak van werkloosheid

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Gij moet dringend eens nen cursus economie le(z)(r)en.

Jij moet dringend eens wat economie studeren in plaats van economische propaganda. Jij ziet steeds factoren over het hoofd, negeert ze, omdat die jouw geïdealiseerde wereldbeeld overhoop gooien, en dat mag niet.

Ik toonde aan dat jouw uitspraak niet klopte. Sorry, hoor.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Bruto; niet netto.

Bruto en netto. Als iedereen zomaar elke job accepteerde, dan zou de modale werknemer net genoeg beloond krijgen om te kunnen overleven en blijven werken. Dat is logisch. Een bedrijf moet kosten optimaliseren om de concurrentiestrijd te winnen.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ja, ge bewijst dat een efficiënter bedrijf meer winst maakt. Oh my gosh.

Ik bewijs dat bedrijven die evenveel winst maken ongelijk belast worden. Een discriminatie met ook nog eens een negatieve impact op de werkloosheidsgraad.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Verdorie zeg, daar hadden de Neanderthalers moeten aan denken: een royale sociale zekerheid. Dan konden ze ook in redelijke luxe leven, en bestonden ze misschien nog ! Ze hadden elkaar 2000 Euro in de maand minimum loon moeten geven zie, en 1600 Euro werklozensteun. Als je bovendien de inflatie meerekent konden die gasten allemaal in een heel grote villa wonen....

Stropopredenering. Drogargumentatie dus.

Als te veel mensen werkloos zijn, dan hebben we een probleem. Ik doe dan ook redelijke voorstellen om de werkloosheid tot een minimum te beperken. De hele sociale zekerheid opblazen en een neerwaartse spiraal van lonen veroorzaken is geen redelijk voorstel.

Werkloosheidsuitkeringen zorgen ervoor dat werknemers een groter deel krijgen van datgene dat er geproduceerd wordt. Het is niet enkel voor de tijdelijk werklozen goed.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Werkloosheidsuitkeringen zorgen ervoor dat werknemers een groter deel krijgen van datgene dat er geproduceerd wordt. Het is niet enkel voor de tijdelijk werklozen goed.

Nu moet je deze zin eens herlezen.

Je ziet geen fout?

Ah, wacht, ik zie het al.

Jij denkt dat werkloosheidsuitkeringen een netto loonsverhoging veroorzaken voor de werknemers. Lol.

Gelooft er echt iemand dat nog?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Ik bewijs dat bedrijven die evenveel winst maken ongelijk belast worden. Een discriminatie met ook nog eens een negatieve impact op de werkloosheidsgraad.

Ja, maar die discriminatie komt voort uit het feit dat het ene bedrijf efficiënter is dan het andere. Als je dezelfde netto winst hebt bij verschillende investeringsniveaus (de ene heeft meer werknemers dan de andere en, ik vermoed, ceteris paribus op de andere uitgaven, daar je dat niet specifieer) is het ene bedrijf gewoon veel efficiënter... Dat dat ene bedrijf dan minder belastingen betaalt, is dan ook logisch.

Dat heeft nul komma nul impact op de werkloosheidsgraad.

Ge maakt dezelfde fout als al die rechtsen die zeggen dat belastingen 'werk vernietigt'. Dat is nonsens. Belastingen verlagen de productiviteit - en dus het mogelijke loon - van welvaartscreatie mogelijkheden ('een job'). Dat is het enige wat belastingen doen. Belastingen vernietigen geen werk en hebben geen enkel effect op de totaliteit van welvaartscreatie mogelijkheden; enkel op hoeveel welvaart die mogelijkheden creëren.

Ge zijt in hetzelfde bedje ziek als al die Republikeinen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Bruto en netto. Als iedereen zomaar elke job accepteerde, dan zou de modale werknemer net genoeg beloond krijgen om te kunnen overleven en blijven werken. Dat is logisch. Een bedrijf moet kosten optimaliseren om de concurrentiestrijd te winnen.

Ja, als je alle loonsverhogende tendensen in het marktproces negeert, dan schieten alleen de loonsverlagende tendensen in het marktproces over. Dat is waar.

Maar dat is geen analyse van de werkelijkheid, maar van je eigen idioterie.

Hint: er zijn wel degelijk reële loonsverhogende tendensen in het marktproces. Al was het maar omdat die 'kosten optimaliseren op de concurrentiestrijd te winnen' de prijzen van producten verlagen. Dat is de (positieve) dalende prijseffecten van het marktproces.

Vermits heterogene arbeid een schaarse productiefactor is, zullen zij nooit gebrek hebben aan verloning; en zullen zij stijgende verloning hebben in een groeiende economie.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Bruto en netto. Als iedereen zomaar elke job accepteerde, dan zou de modale werknemer net genoeg beloond krijgen om te kunnen overleven en blijven werken. Dat is logisch. Een bedrijf moet kosten optimaliseren om de concurrentiestrijd te winnen.

Ja, als je alle loonsverhogende tendensen in het marktproces negeert, dan schieten alleen de loonsverlagende tendensen in het marktproces over. Dat is waar.

Maar dat is geen analyse van de werkelijkheid, maar van je eigen idioterie.

Hint: er zijn wel degelijk reële loonsverhogende tendensen in het marktproces. Al was het maar omdat die 'kosten optimaliseren op de concurrentiestrijd te winnen' de prijzen van producten verlagen. Dat is de (positieve) dalende prijseffecten van het marktproces.

Vermits heterogene arbeid een schaarse productiefactor is, zullen zij nooit gebrek hebben aan verloning; en zullen zij stijgende verloning hebben in een groeiende economie.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Nu moet je deze zin eens herlezen.

Je ziet geen fout?

Ah, wacht, ik zie het al.

Jij denkt dat werkloosheidsuitkeringen een netto loonsverhoging veroorzaken voor de werknemers. Lol.

Gelooft er echt iemand dat nog?

Ik zie geen fout. Als 15% werkloos is, dan kunnen we stellen dat minder dan 15/85 van de lonen naar werkloosheidsuitkeringen stroomt bij evenredige belasting van inkomsten, pakweg 10%.

Geloof je nu werkelijk dat de bruto lonen niet eens meer dan 10% hoger zijn omwille van het bestaan van werkloosheidsuitkeringen?

Als er geen werkloosheidsuitkeringen bestonden, dan moest een werkloze direct werk aanpakken en kon die niet wachten op een goed(betaald) jobke. De impact daarvan lijkt me vrij groot te kunnen worden. Uiteraard zal iemand eerst zelf een keer werkloos moeten worden om te ondervinden dat je veel tijd nodig hebt om een job te kunnen vinden met hetzelfde loon als voordien, en om te ondervinden dat zomaar alles moeten aanpakken véél méér dan 10% scheelt.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Ik zie geen fout. Als 15% werkloos is, dan kunnen we stellen dat minder dan 15/85 van de lonen naar werkloosheidsuitkeringen stroomt bij evenredige belasting van inkomsten, pakweg 10%.

Geloof je nu werkelijk dat de bruto lonen niet eens meer dan 10% hoger zijn omwille van het bestaan van werkloosheidsuitkeringen?

Als er geen werkloosheidsuitkeringen bestonden, dan moest een werkloze direct werk aanpakken en kon die niet wachten op een goed(betaald) jobke. De impact daarvan lijkt me vrij groot te kunnen worden. Uiteraard zal iemand eerst zelf een keer werkloos moeten worden om te ondervinden dat je veel tijd nodig hebt om een job te kunnen vinden met hetzelfde loon als voordien, en om te ondervinden dat zomaar alles moeten aanpakken véél méér dan 10% scheelt.

Leuke theorietjes, jammer dat de werkelijkheid ze in de weg zit.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Leuke theorietjes, jammer dat de werkelijkheid ze in de weg zit.

Bewijs.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Bewijs.

Sla een economie boek open?

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Sla een economie boek open?

Vertaling: "Ik vind het lastig om dit te weerleggen." Dan vraag ik me af: kost het simpelweg te veel moeite naar uw goesting of ligt het niet in je capaciteiten?

Na wat opzoeken las ik dat de werkloosheidsuitkeringen ons jaarlijks 9 miljard euro kosten, wat overeenkomt met 3% van de bruto lonen uit arbeid.

Als niemand kan weerleggen dat door de sterkere onderhandelingspositie voor werknemers dankzij de werkloosheidsuitkeringen de bruto lonen minstens een miserabele 3% hoger liggen, dan betekent dit dat werkloosheidsuitkeringen zelfs positieve financiële effecten hebben voor werknemers die het geluk hebben zelf nooit werkloos te worden.

[AdrianHealey]

Ben jij het niet die moet bewijzen dat de reeële, lange termijn lonen 3% hoger liggen?

[AdrianHealey]

Na wat opzoeken las ik dat de werkloosheidsuitkeringen ons jaarlijks 9 miljard euro kosten, wat overeenkomt met 3% van de bruto lonen uit arbeid.

Dat getal is trouwens sowieso te weinig, door de vele foefelaree met de werkloosheidsstatistieken. Maar goed.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ben jij het niet die moet bewijzen dat de reeële, lange termijn lonen 3% hoger liggen?

Drie percent is onwaarschijnlijk weinig.

Situatie 1: A wordt werkloos en krijgt geen werkloosheidsuitkeringen. A moet dus zo snel mogelijk een job aannemen, zelfs als dat maar net genoeg is om te overleven. Werkgevers hebben hierbij een veel sterkere onderhandelingspositie.

Situatie 2: A wordt werkloos en heeft een werkloosheidsuitkering. A kan wachten op een hoger loon, want kan het even uithouden dankzij die werkloosheidsuitkering. De onderhandelingspositie van zij die arbeid aanbieden is hierbij veel sterker.

De ruimte 'voordeel van de samenwerking' is enorm groot. Voor de werknemer gaat dit van net genoeg om te overleven tot de volledige gerealiseerde winst in eigen handen krijgen zonder dat aandeelhouders een graantje meepikken. Het maximum is meestal verschillende malen dan het minimum: honderden percenten. Arbeid heeft een grote prijselasticiteit.

Het is mogelijk om na een week werkloosheid reeds met een job te beginnen aan het minimumloon, waartoe je genoodzaakt zou zijn moest er geen werkloosheidsuitkering bestaan. Zoek je een halfjaar, dan kunnen de meesten voor enkele honderden euro's meer, en enkelingen zelfs voor (vele) duizenden euro's meer een job vinden. De praktijk leert ons dat de onderhandelingspositie door werkloosheidsuitkeringen veroorzaakt een heel pak meer dan 3% toevoegt aan de lonen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Drie percent is onwaarschijnlijk weinig.

Situatie 1: A wordt werkloos en krijgt geen werkloosheidsuitkeringen. A moet dus zo snel mogelijk een job aannemen, zelfs als dat maar net genoeg is om te overleven. Werkgevers hebben hierbij een veel sterkere onderhandelingspositie.

Situatie 2: A wordt werkloos en heeft een werkloosheidsuitkering. A kan wachten op een hoger loon, want kan het even uithouden dankzij die werkloosheidsuitkering. De onderhandelingspositie van zij die arbeid aanbieden is hierbij veel sterker.

De ruimte 'voordeel van de samenwerking' is enorm groot. Voor de werknemer gaat dit van net genoeg om te overleven tot de volledige gerealiseerde winst in eigen handen krijgen zonder dat aandeelhouders een graantje meepikken. Het maximum is meestal verschillende malen dan het minimum: honderden percenten. Arbeid heeft een grote prijselasticiteit.

Het is mogelijk om na een week werkloosheid reeds met een job te beginnen aan het minimumloon, waartoe je genoodzaakt zou zijn moest er geen werkloosheidsuitkering bestaan. Zoek je een halfjaar, dan kunnen de meesten voor enkele honderden euro's meer, en enkelingen zelfs voor (vele) duizenden euro's meer een job vinden. De praktijk leert ons dat de onderhandelingspositie door werkloosheidsuitkeringen veroorzaakt een heel pak meer dan 3% toevoegt aan de lonen.

Situatie 3: A wordt werkloos en heeft voldoende spaargeld om een tijd te overbruggen. Hij heeft ook tijdens zijn voormalige werk zichzelf blijven ontwikkelen waardoor hij weinig moeite heeft om op de arbeidsmarkt een nieuwe baan te zoeken. Een arbeidsmarkt die niet verstoord wordt door allerlei reguleringne die de markt inflexibel maakt.

Situatie 4: A wordt werkloos en was aangesloten bij een vrijwillige organisatie waar mensen geld poelen voor dit soort situaties. In de eerste plaats wordt er verwacht dat hij zijn eigen verantwoordelijk opneemt, maar de solidariteitsmechanismen van deze groep zorgt ervoor dat mensen hem komen bezoeken om hem te helpen een nieuwe baan te zoeken. Indien nodig kan hij een extra aanvraag doen voor extra middelen, als hij het kan rechtvaardigen (vb. een extra onverwachte kost).

Situatie 5: Persoon A wordt werkloos. Door het feit dat er geen reguleringen zijn is er een constante vraagoverschot naar arbeid, waardoor hij een resem aanbiedingen krijgt.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Situatie 3: A wordt werkloos en heeft voldoende spaargeld om een tijd te overbruggen. Hij heeft ook tijdens zijn voormalige werk zichzelf blijven ontwikkelen waardoor hij weinig moeite heeft om op de arbeidsmarkt een nieuwe baan te zoeken. Een arbeidsmarkt die niet verstoord wordt door allerlei reguleringne die de markt inflexibel maakt.

Dat gaat uit van de veronderstelling dat er (op de lange termijn) nog geld opzij kán gezet worden.
Het zal dan stelen worden tot aan de volgende job.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Situatie 4: A wordt werkloos en was aangesloten bij een vrijwillige organisatie waar mensen geld poelen voor dit soort situaties. In de eerste plaats wordt er verwacht dat hij zijn eigen verantwoordelijk opneemt, maar de solidariteitsmechanismen van deze groep zorgt ervoor dat mensen hem komen bezoeken om hem te helpen een nieuwe baan te zoeken. Indien nodig kan hij een extra aanvraag doen voor extra middelen, als hij het kan rechtvaardigen (vb. een extra onverwachte kost).

Op vrijwillige basis is zo mooi, maar zo onvoldoende. Diegenen met meer zekerheid, die meestal de grootste inkomens hebben, zeg maar diegenen die waarschijnlijk netto geven, doen daar in grote aantallen niet aan mee.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Situatie 5: Persoon A wordt werkloos. Door het feit dat er geen reguleringen zijn is er een constante vraagoverschot naar arbeid, waardoor hij een resem aanbiedingen krijgt.

Een resem aanbiedingen. Ongetwijfeld. Onder welke werkomstandigheden en voor welke verloning. Dat is het probleem.

[AdrianHealey]

Ik denk dat iemand de term vraagoverschot niet begrijpt.

[AdrianHealey]

Op vrijwillige basis is zo mooi, maar zo onvoldoende. Diegenen met meer zekerheid, die meestal de grootste inkomens hebben, zeg maar diegenen die waarschijnlijk netto geven, doen daar in grote aantallen niet aan mee.

``
Bewijs?

[AdrianHealey]

Dat gaat uit van de veronderstelling dat er (op de lange termijn) nog geld opzij kán gezet worden.
Het zal dan stelen worden tot aan de volgende job.

Wie kan stelen, kan werken.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ik denk dat iemand de term vraagoverschot niet begrijpt.

Inderdaad. Snap jij nu echt niet dat het vraagoverschot groter is wanneer mensen sociale zekerheid hebben wanneer het misloopt? Dat dankzij de sociale zekerheid de lonen dus een pak hoger liggen?

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

``
Bewijs?

vrijwillige bijdragen ≦ dwingen van zij die niets bijdragen + vrijwillige bijdragen

==) zekerheid zonder sociale zekerheid ≦ zekerheid met sociale zekerheid

En meer zekerheid ==) minder neiging om 'voor de zekerheid' snel het eerste het beste jobke aan te nemen ==) betere onderhandelingspositie voor wie een job wil ==) hogere lonen.

Uit het bovenstaande volgt dat de lonen lager zijn met een systeem op basis van vrijwillige bijdragen.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Wie kan stelen, kan werken.

Wie kan werken, kan stelen.

Als door de lage lonen stelen meer opbrengt, dan is het logisch dat het populairder wordt.

Om duurzaam de libertaire idealen in de praktijk te brengen, zal de bevolking eerst stevig gehersenspoeld moeten worden.

[AdrianHealey]

Inderdaad. Snap jij nu echt niet dat het vraagoverschot groter is wanneer mensen sociale zekerheid hebben wanneer het misloopt? Dat dankzij de sociale zekerheid de lonen dus een pak hoger liggen?

*staar*

Overigens, vermits we een sociale zekerheid hebben, kunnen we dan het minimumloon afschaffen, als ook alle cao's?

vrijwillige bijdragen ≦ dwingen van zij die niets bijdragen + vrijwillige bijdragen

==) zekerheid zonder sociale zekerheid ≦ zekerheid met sociale zekerheid

En meer zekerheid ==) minder neiging om 'voor de zekerheid' snel het eerste het beste jobke aan te nemen ==) betere onderhandelingspositie voor wie een job wil ==) hogere lonen.

Uit het bovenstaande volgt dat de lonen lager zijn met een systeem op basis van vrijwillige bijdragen.

Ah, dat zijn de enige relevante factoren?

Als door de lage lonen stelen meer opbrengt, dan is het logisch dat het populairder wordt.

werkgelegenheid in de beveiligingssector

Om duurzaam de libertaire idealen in de praktijk te brengen, zal de bevolking eerst stevig gehersenspoeld moeten worden.

Da's waar. We gaan mensen terug moeten aanleren om verantwoordelijk te zijn en niet te stelen van anderen. Ik noem dat 'basisopvoeding', maar jij mag dat soort ideeën 'hersenspoeling' noemen, hoor.