Onbestuurbaarheid bedreigt het Belgische koningdom

[Hypochonder]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

Wat voorlopig misschien vandaag nog geldt voor CDH tov de PS geldt al maanden niet meer wat betreft de MR en de PS, die zijn allang terug on speaking terms.

Dus omdat MR en De PS volgens u allang terug "on speaking terms" zijn is België gered?

Daarom schreef dit haatjournaille vorige week dit stuk ook zeker? Omdat ze er gerust in zijn...

[Hypochonder]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeus

Welk pedaal? Welke meerderheid gaat op dat pedaal drukken?

Ik denk niet dat de 'francofonen' veel schrik hebben. Waarom zouden ze? De meest unionistische partij van Wallonië levert de premier en de Vlaamse vendeliers pleiten openlijk voor een communautaire standstill.

Ik zou zeggen: begin vooral de communautaire trom te slaan. Scheld met uw Vlaams-nationale vriendjes de Walen nog eens massaal uit voor tamzakken, profiteurs en werkschuw tuig. Magnette en Maingain zullen u dankbaar zijn.

Het zijn eerder de Walen die de Vlamingen uitschelden, daar zagen we vorige week nog het bewijs van.

En België zal niet splitsen omdat het volk dat zou willen, België zal splitsen omdat er op politiek vlak geen coalities meer mogelijk zullen zijn in de nabije toekomst.

[Vlad]

Ik voorzie pas echt problemen als binnen enkele decennia de versplintering volledig is. Wanneer etnische partijen erin slagen zetels te halen.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het gaat in deze draad niet over van Rompuy of het in vraag stellen van ministers.
Deze draad gaat over de dreigende onbestuurbaarheid van Belgique. Met of zonder de N-VA.

Klopt helemaal, maar ik vond dat het artikel van azijn Eric erbij hoorde, al was het maar om te illustreren hoe de CD&V denkt over de N-VA. Zure Eric is misschien wel de enige die er openlijk voor uitkomt.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Hoop doet leven, maar ik zou er niet op rekenen.

Zo lang er Vlaams geld naar Wallonie gaat blijft Belgie bestaan.

Vlaanderen zal eerst sociaal en economisch een kerkhof moeten zijn alvorens men 'de pries uittrekt'.

Het hemd is nader dan de rok, men zal in Wallonie alle truut en zever opzij zetten om een federale Vlaamse minderheidsregering te vormen met onze vrienden van de SP, Groen, CD&V en OVLD aan 'Vlaamse' kant.

Dat zou natuurlijk kunnen zijn, als de peiling klopt, waar ik niet van uit ga, dan is dit scenario dichterbij dan ooit.

Het zou dan wel de allerlaatste federale regering zijn. Achter zes jaar zijn de echte oude krokodillen (politici en kiezers) wellicht uitgestorven.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeus

Daar zie je iets belangrijk over het hoofd.

De N-VA apparatsjiks hebben zich gedurende 5 jaar kunnen volvreten aan de immer gevulde ruif van de nationale politiek. Het zijn tamme varkentjes die geen knorretje laten horen zolang hun speklaagje aangroeit. Durft er toch een biggetje te knorren, dan dreigt de boer ermee zijn plaats aan de ruif aan een ander varkentje te geven en keert de rust snel weer.

Maar wat als de de ruif er niet meer is? Dan gaan de varkentjes krijsen. Kannibaliseren. En uiteindelijk, als de oude, wankele boer uitglijdt over de stront in zijn eigen stal, storten de varkentjes zich op hem.

Natuurlijk zou een rol in de oppositie niet te verkiezen zijn.
Natuurlijk zouden er dan enkele parlementaire postjes sneuvelen.
maar .....

Ik denk dat de N-VA de vinger goed op de knip heeft gehouden, ze hebben er zelfs meermaals op aangedrongen om de partijdotaties te verminderen.

Ondertussen heeft de N-VA de centjes goed geïnvesteerd, het gebouw waarin ze zitten is aangekocht (hierdoor valt de maandelijkse huur weg) en ze kunnen hiervan zelfs kantoorruimtes verhuren.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

Bracke heeft al gezegd dat het kan dat ze met de PS gaan onderhandelen na de verkiezingen. Nu zegt hij daar nog bij dat het dan enkel over confederalisme kan gaan. Vroeg of laat zullen ze die bijgevoegde zin wel laten vallen

Misschien wel, veel zal aan de kaarten liggen die de kiezer uitdeelt.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door robert t

Wat je laatste zin betreft : ik raad je aan uit te kijken naar een nieuwe laptop, een degelijke koekenpan en een goede chirurg.

Best uitkijken een naar goede tandarts!

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Ach, Bracke. De sos die zich tot het Vlaams-nationalisme bekeerde.
De Wever had die kerel beter buitengesjot ipv Vuye niet ernstig te nemen.

Ik ben het eens met het feit dat ie Bracke beter niet in huis genomen had.

Maar Vuye is / was een ongeleid projectiel, vroeg of laat zou het toch gebotst hebben.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

De Grote Peiling: commentator Jan Segers stelt vast dat het land onbestuurbaar dreigt te worden, mét of zonder N-VA
Jan Segers 09 juni 2018 00u00


Het is dat koning Filip geen zenuwpees is. Anders zou hij vanmorgen met stijgende nervositeit akte nemen van onze Grote Peiling. De resultaten ervan doen vrezen voor het soort regeringsvorming dat Filips vader ooit met gebalde vuisten op zijn bureau deed slaan - zo beu was hij in 2011 de aanslepende formatie in zijn koninkrijk.

Mocht de Grote Peiling van vandaag op 26 mei 2019 de exacte uitslag van de federale verkiezingen zijn, dan dreigt het land zowaar onbestuurbaar te worden. Dan valt er geen werkbare regering meer te vormen. Niet mét de N-VA, maar ook niet zonder. Omdat de regering-Michel te veel van haar pluimen is verloren. Omdat de rood-groene oppositie daar amper van profiteert. En omdat nagenoeg al die pluimen vandaag op de hoed steken van radicaal-rechts in Vlaanderen en radicaal-links in Franstalig België, twee strekkingen waarmee in dit land geen coalitie wordt gevormd - elders, in Italië, Oostenrijk of Griekenland, doen ze dat inmiddels wel. Niet hier. En dus vertoont ons politieke schaakbord een patstelling. Kan de koning schaken?

Voor paniek ten paleize is het te vroeg. De Grote Peiling van vandaag zál volgend jaar niet de exacte uitslag van de verkiezingen zijn. Elke peiling is een momentopname, zoals de verkiezingen zelf dat ook zijn. En was het niet de Britse premier Harold Wilson die ooit zei dat ‘a week is a long time in politics’? Die boutade klopt maar half. Peilingen lijken op en neer te golven op het ritme van de wekelijkse incidenten, controverses en schandaaltjes, zoals de Antwerpse jood van Kris Peeters die vrouwen geen hand wou geven, de peripetieën van Tom Meeuws, het akkoord over de zware beroepen dat er geen bleek te zijn, de kogel die Mawda doodde en de ouderlijke verantwoordelijkheid volgens Bart De Wever, of de islamterreur in Luik door een man die achter slot en grendel hoorde te zitten. Kortstondig speelt dat soort dingen mee, maar het geheugen van de kiezer is kort. Wat blijft er van al die opstootjes hangen als die kiezer op 26 mei 2019 het gordijn van zijn stemhokje opzijschuift? Hoezo, a week is a long time in politics? Wat deze week gebeurt, is de volgende alweer half vergeten.

Wie naast deze ook alle vorige Grote Peilingen ontleedt, komt tot de conclusie dat er al sinds januari 2016, pakweg tweeënhalf jaar dus, amper nog iets verschuift in de machtsverhoudingen tussen regering en oppositie, tussen wat we voor het gemak rechts en links zullen noemen. Het zijn niet de wekelijkse steekvlammen die daar verandering in brengen. In het eerste jaar van haar bestaan hebben de regeringen-Michel en -Bourgeois maatregelen genomen die de burger duur te staan kwamen. Dat heeft eind 2015, begin 2016 voor een verschuiving gezorgd die je niet als een politieke aardverschuiving kan betitelen, maar die de regering-Michel wél haar schijnbaar comfortabele meerderheid heeft gekost. 15 zetels is ze vandaag kwijt: van 85 op 150 Kamerzetels naar nog slechts 70.

De machtsverhoudingen tussen rechts en links lijken grosso modo vast te liggen. Niets wijst erop dat die in het laatste jaar voor de verkiezingen nog ingrijpend zullen wijzigen. Experts uit beide kampen verwachten dat niet. Ja, onderling zullen er nog wel wat stemmen uitgewisseld worden - tussen rood en groen, bijvoorbeeld, en tussen hen en de communisten van Peter Mertens en Raoul Hedebouw, of binnen de regering-Michel tussen geel, blauw en oranje. Maar ten gronde? Nee. Relevanter dan de boutade van de Britse premier Wilson is die van die andere Britse premier, Harold Macmillan, gevraagd naar wat het resultaat van de verkiezingen alsnog ingrijpend kan beïnvloeden: ‘Events, my dear, events.’ Een bommetje net voor de stembusgang, zoals de dioxinecrisis in 1999 - byebye, premier Dehaene, welkom, premier Verhofstadt.

De cijfers liegen niet. De regeringspartijen N-VA, CD&V en Open Vld zijn sinds de start van de regering-Michel samen zowat 10% van de kiezers kwijtgespeeld. Die zijn maar voor de helft naar de linkse oppositie gegaan, waar sp.a bloedt en Groen bloeit. De rest gaat naar het Vlaams Belang, maar bij een regeringsvorming is dat in dit land een dood gewicht. Idem voor het verlies van de MR van premier Michel in Franstalig België. De winst gaat daar - doordat de door schandalen geteisterde PS zwaar inlevert - hoofdzakelijk naar de communistische PTB van Raoul Hedebouw, ook al heeft ook hij zijn moment de gloire alweer achter de rug. Maar dat alles zorgt er wel voor dat met de kiesintenties van vandaag er straks geen coherente regering meer te vormen valt in dit land. Niet mét de N-VA, want de regering-Michel schiet tekort - zelfs een versterking met de cdH van Benoît Lutgen zou niet volstaan. Maar ook niet zonder de N-VA, want een klassieke tripartite van christendemocraten, socialisten en liberalen ?* la de regering-Di Rupo haalt vandaag evenmin een meerderheid. Ook niet mocht je één van die drie klassieke politieke families vervangen door de groenen die in de lift zitten. Voeg je er de groenen gewoon aan toe, dan heb je wél een ruime meerderheid, maar zoiets lijkt al sterk op een regering van nationale eenheid, en we leven niet in oorlogstijd, toch?

Kortom, simpel wordt het hoe dan ook niet, straks. Tenzij N-VA in 2019 veel hoger scoort dan vandaag in de peiling. Haar 26,5 % valt moeilijk te verklaren - Bart De Wever was stomverbaasd, gisteren. Vriend en vijand verwachten dat N-VA bij de verkiezingen weer ruim boven de 30% gaat, althans als de partij zich niet bezondigt aan de overmoed, de arrogantie en de gemakzucht die haar al enige tijd kenmerken, tot ergernis van haar voorzitter overigens. Je hoeft geen peiling te organiseren om te weten dat N-VA en Open Vld straks dolgraag met elkaar doorgaan. Op Vlaams niveau bij voorkeur zonder de januskoppen van CD&V, de partij die zich het moedige midden noemt, maar in de praktijk vaak het besluiteloze midden blijkt te zijn. Als de verkiezingsuitslag dat toelaat, zullen N-VA en Open Vld de christendemocraten wippen, ongeacht de federale regeringsvorming die daarop volgt en zich veel complexer aankondigt. Lees, herlees het interview in deze krant met Vincent Van Quickenborne, een paar weken geleden. Ook Open Vld is de tsjeven kotsbeu. En vice versa.

Quid CD&V? Dat wordt in 2019 andermaal de hamvraag. Doorgaan met Michel, mocht dat mathematisch kunnen? Of de leiding nemen van een centrumregering? De partij is verdeeld. Verscheurd. Heeft ze straks de keuze? Haar percentage zal het bepalen. Met 15 % - voor een partij die ooit almachtig was - heeft Hilde Crevits, de nieuwe nummer één, niets te eisen. Met 20% wordt ze de eerste vrouwelijke kandidaat-premier van België - na een taalbadje weliswaar. Wat vandaag nog fictie lijkt, kan over een jaar virtuele realiteit zijn. Maar wie de trend van de christendemocratie in Europa bekijkt, weet dat de kans klein is. Die trend is down, op de irrelevantie af.

Ongeacht de keuze van CD&V vorm je geen federale regering zonder een Franstalige partner. De MR van premier Michel staat er, tegen alle verwachtingen in, belabberd voor. Je zou verwachten dat een modern, mild-liberaal regeringsbeleid in elke regio van West-Europa minstens een derde van de kiezers kan verleiden. Niet dus. Niet in Brussel en Wallonië. Daar is de reactie op de MR-N-VA-regering panisch. In Brussel haalt de MR nog 17 %, in Wallonië 20%. Bij de verkiezingen van 2014 was nog één Franstalige op de vier vertegenwoordigd in de nieuwe regering. Vandaag is dat niet eens één op de vijf. Koelbloedigheid heet het handelsmerk van de premier te zijn, maar Charles Michel heeft een gigantisch probleem. En dat zié je aan de premier, dat hoor je, dat ruik je aan hem. Dat probleem heet N-VA - de associatie met die partij breekt MR alsnog zuur op, doorgaans in het schrikbeeld van Theo Francken. De MR is twee partijen in één, de CD&V van Franstalig België: een zachte en een harde flank, Michel versus Reynders. En de MR is Kim Clijsters niet - die spreidstand doet pijn.

Hoe groot moet de frustratie van de premier zijn als hij vaststelt dat zijn MR zelfs vandaag nog kleiner is dan de geschandaliseerde Parti Socialiste na Publifin, Samusocial en dies meer? De PS van de onsterfelijke Elio Di Rupo herstelt zich langzaam maar zeker. De MR boert steeds verder achteruit en is, paradoxaal genoeg, overgeleverd aan de genade van de N-VA. In het Brussel van Didier Reynders is de N-VA de objectieve bondgenoot van de PS. N-VA haalt stemmen weg bij de MR, zelfs zonder het gaspedaal echt in te drukken. Theo Francken en Jan Jambon behoren tot de vijf populairste politici in Brussel - ook bij Franstaligen. Richt N-VA morgen een partijafdeling op in Wallonië, dan haalt die vlotjes enkele zetels binnen ten koste van de MR. Dat klinkt crazy - de raison d’être van de partij blijft de splitsing van België - maar het is de overweging waard. N-VA is de adder die MR aan zijn borst koestert.

Charles Michel staat schaak. Als Bart De Wever dat wil, zet hij hem morgen mat. Maar wat koopt hij daarvoor in 2019? Tenzij de onbestuurbaarheid van België hem liever is dan we na vijf jaar communautaire diepvries vermoeden. Ten paleize kan het nagelbijten beginnen.


U vraagt, wij draaien.

Eén zeer belangrijke zin in zijn betoog

Elke peiling is een momentopname, zoals de verkiezingen zelf dat ook zijn. En was het niet de Britse premier Harold Wilson die ooit zei dat ‘a week is a long time in politics’?

Ik denk daarbij aan de dioxinekiekens van Verhofstadt, dankzij deze kiekens kon ie Dehaene van den troon stoten.

Ik wil maar zeggen dat er op korte termijn nog heel veel kan veranderen in de politiek.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Dat zou natuurlijk kunnen zijn, als de peiling klopt, waar ik niet van uit ga, dan is dit scenario dichterbij dan ooit.

Het zou dan wel de allerlaatste federale regering zijn. Achter zes jaar zijn de echte oude krokodillen (politici en kiezers) wellicht uitgestorven.

Indien de N-VA in een dergelijke regering stapt is het de laatste regering waar ze in te geraakt. Ze haalt dan geen 10% meer.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Eén zeer belangrijke zin in zijn betoog

Elke peiling is een momentopname, zoals de verkiezingen zelf dat ook zijn. En was het niet de Britse premier Harold Wilson die ooit zei dat ‘a week is a long time in politics’?

Ik denk daarbij aan de dioxinekiekens van Verhofstadt, dankzij deze kiekens kon ie Dehaene van den troon stoten.

Ik wil maar zeggen dat er op korte termijn nog heel veel kan veranderen in de politiek.

Dat geldt ook voor de N-VA.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het gaat in deze draad niet over van Rompuy of het in vraag stellen van ministers.
Deze draad gaat over de dreigende onbestuurbaarheid van Belgique. Met of zonder de N-VA.

die onbestuurbaarheid is er alleen als aan die eerste voorwaarde voldaan blijft, en dat is dat extreem links en extreem rechts uitgesloten blijft worden.

het antwoord ligt dus even voor de hand eigenlijk. Al lijkt het voor de artikelschrijver om een of andere niet verklaarde reden vast te staan dat dit niet zal gebeuren.

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

die onbestuurbaarheid is er alleen als aan die eerste voorwaarde voldaan blijft, en dat is dat extreem links en extreem rechts uitgesloten blijft worden.

het antwoord ligt dus even voor de hand eigenlijk. Al lijkt het voor de artikelschrijver om een of andere niet verklaarde reden vast te staan dat dit niet zal gebeuren.

HLN is een Belgicistische krant.

De waarheid meg nog niet onverbloemd gezegd worden tegen hun lezers.

[Knuppel]

Je weet evengoed als ik dat geen enkele "democraat" er zelfs nog maar aan durft te dénken om zich door "extreem rechts" te laten depanneren. Het zou dus extreem links worden, en dan gaan we pas lachen. Geen drie jaar houdt zo'n regering stand.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Hartelijk dank Reservespeler.

Ik onthou vooral de laatste paragraaf. Deze:



Ik kijk alvast uit naar de reactie van De Wever. Waar zal hij voor kiezen? De onbestuurbaarheid van Belgique of nog eens vijf jaar communautaire diepvries?

Je vraagstelling is onvolledig, het belangrijkste ben je vergeten : regeringsdeelname door N-VA. De communautaire diepvries is geen doel, maar wel een middel om dat doel te bereiken.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Zijn de lidstaten van een confederatie dan geen volledig onafhankelijke staten?

Neen Xeno, dat zijn ze niet helemaal. Een confederatie impliceert nog steeds dat er een (weliswaar erg beperkte) bevoegdheid werd afgestaan aan een overkoepelende autoriteit. Dat is dan bijvoorbeeld het geval voor landsverdediging.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Je weet evengoed als ik dat geen enkele "democraat" er zelfs nog maar aan durft te dénken om zich door "extreem rechts" te laten depanneren. Het zou dus extreem links worden, en dan gaan we pas lachen. Geen drie jaar houdt zo'n regering stand.

²

als dat noodzakelijk is om duidelijk te maken wat voor nationalisten al 35 jaar duidelijk is, het zij zo.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Neen Xeno, dat zijn ze niet helemaal. Een confederatie impliceert nog steeds dat er een (weliswaar erg beperkte) bevoegdheid werd afgestaan aan een overkoepelende autoriteit. Dat is dan bijvoorbeeld het geval voor landsverdediging.

landsverdediging is onmogelijk Belgisch te houden ... tenzij je echt Rafalé's en F-35's wil kopen, dat is toch wel duidelijk nu.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Neen Xeno, dat zijn ze niet helemaal. Een confederatie impliceert nog steeds dat er een (weliswaar erg beperkte) bevoegdheid werd afgestaan aan een overkoepelende autoriteit. Dat is dan bijvoorbeeld het geval voor landsverdediging.

Behalve dat elk land wel degelijk onafhankelijk blijft. Dwz dat elk land een vetorecht heeft, alle beslissingen met consensus genomen worden, en elk land uiteraard het recht heeft om uit de confederatie te stappen.

In sommige gevallen zullen de lidstaten aanvaarden om een deel van hun soevereiniteit af te staan, maar nooit zal dat definitief zijn.

Een confederatie is eigenlijk een meer gestructureerde vorm van internationale samenwerking, niet meer dan dat.

Wat niet belet dat sommige federale staten, waaronder België, confederale trekken heeft, en omgekeerd. Zie de EU.