Kanker in kaart

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

Omdat we Babylonische lobbyhoeren hebben.
Zoals het gat in de ozonlaag, dat vereiste ook veel verzet om die lobbyisten te doorbreken. Maar door enkele dapperen hebben ze die stof dat het veroorzaakte toch verboden.

Kanker is een verdienmodel waar nog meer lobby toestanden spelen...
Waar komen die miljarden vandaan? En gaan ze de genezing toestaan als de ziekte meer rendabel voor hen is?

Ik denk dat als ze kanker beter kunnen behandelen ze miljarden besparen aan uitgaven.

Er zit alleen maar winst in betere genezing.

[Mambo]

Oké ben dus vorige week geopereerd aan mijn kanker.
Het is volledig weg en de klieren rondom waren nog volledig vrij.

In principe ben ik ervan af.
Mogelijks krijg ik nu nog immunotherapie voor mochten er microscopisch kleine deeltjes rond zwerven die ze nu niet kunnen zien ook op te ruimen.

En nadien controle op controle voor in het geval er iets opduikt meteen terug te verwijderen.

Zwaar jaar geweest hoor!

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Oké ben dus vorige week geopereerd aan mijn kanker.
Het is volledig weg en de klieren rondom waren nog volledig vrij.

In principe ben ik ervan af.
Mogelijks krijg ik nu nog immunotherapie voor mochten er microscopisch kleine deeltjes rond zwerven die ze nu niet kunnen zien ook op te ruimen.

En nadien controle op controle voor in het geval er iets opduikt meteen terug te verwijderen.

Zwaar jaar geweest hoor!

Van harte gefeliciteerd Mambo!

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

Van harte gefeliciteerd Mambo!

Dank.
En zonder cannabis eh.


De operatie heeft goed en wel 8 uur bezig geweest en volledig met een robot.

Wat een techniek!

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Dank.
En zonder cannabis eh.


De operatie heeft goed en wel 8 uur bezig geweest en volledig met een robot.

Wat een techniek!

Ik ben oprecht blij voor u
Halleluja!

Echt goed nieuws! *smiling*

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Berlusconi de man van de vele miljarden dood aan chronische leukemie.

Hadden kerels zoals hij in hun leven echt niet wat meer op kanker onderzoek kunnen inspelen?

Neem er maar een vb aan beste politics, tijdig ingrijpen met jullie geld voor je zelf in het lijken huis ligt.

Leukemie en andere bloedkankers net als hersentumoren hebben als enige oorzaak Pech.

Ach uiteindelijk heeft alles te maken met geluk in het leven en dat geldt op alle gebied..

Ze hadden al lang een pilletje op de markt moeten brengen dat je rustig laat inslapen en doodgaan eenmaal je ernstig begint te lijden.

Maar ja een mens szal en moet afzien.....een hond of een kat hebben meer geluk......

We hebben onze bobbie laten inslapen het beestje zag te veel af....Maar den bompa die laten we lekker creperen.....Schandalig en dat allemaal voor het geld.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Preventie zal niet alles kunnen oplossen, maar wellicht wel veel.
Nu ja, ouderen zullen niet veel gehoor geven aan de goede raad om minder alcohol te zuipen (zoals ikzelf), en jongeren zullen wel blijven blowen en bollen slikken ...

Van Alcohol krijg je bewezen kanker en nog meer. Van bollen slikken denk ik niet en van wietthee drinken al helemaal niet.

Dus ik raad U aan uw drugsmenu eens te varieren. Spreek er uw leider eens van.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Leukemie en andere bloedkankers net als hersentumoren hebben als enige oorzaak Pech.

Ach uiteindelijk heeft alles te maken met geluk in het leven en dat geldt op alle gebied..

Ze hadden al lang een pilletje op de markt moeten brengen dat je rustig laat inslapen en doodgaan eenmaal je ernstig begint te lijden.

Maar ja een mens szal en moet afzien.....een hond of een kat hebben meer geluk......

We hebben onze bobbie laten inslapen het beestje zag te veel af....Maar den bompa die laten we lekker creperen.....Schandalig en dat allemaal voor het geld.

Dat is heel juist allemaal.
Ik ga in elk geval binnenkort mijn euthanasie papieren opmaken.

Mocht ik opnieuw kanker krijgen want dit is nu mijn 2 keer maar de 3 keer zal ik misschien geen geluk meer hebben en liggen creperen maandenlang.

Nee dan zelfmoord Alez euthanasie.
Dat lang creperen zou mijn vrouw ook lang echt doen afzien.
Dan beter de korte pijn, een overlijden is voor de partners heftig maar tenminste te plaatsen en te verwerken.

Allez hopelijk niet nodig maar toch voorbereiding.

[Universalia]

Kanker... de stille moordenaar in al zijn verschillende vormen.

Nieuwe behandelingen tegen kanker dankzij mRNA-vaccins

[Universalia]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Dat is heel juist allemaal.
Ik ga in elk geval binnenkort mijn euthanasie papieren opmaken.

Mocht ik opnieuw kanker krijgen want dit is nu mijn 2 keer maar de 3 keer zal ik misschien geen geluk meer hebben en liggen creperen maandenlang.

Nee dan zelfmoord Alez euthanasie.
Dat lang creperen zou mijn vrouw ook lang echt doen afzien.
Dan beter de korte pijn, een overlijden is voor de partners heftig maar tenminste te plaatsen en te verwerken.

Allez hopelijk niet nodig maar toch voorbereiding.

Als reactie op het lang creperen.

Ik heb in het verleden op een nacht op een Duitse zender eens een reportage gezien over her werk van Dr J. Kevorkian die men ook wel Dr Dood noemde.

Was het terecht of totaal onterecht dat men hem zo noemde?

De Dokter had een toestel ontworpen waarmee een patiënt die zijn/haar lijdensweg niet meer aankon en na onderzoek van verschillende dokters kon gebruiken om een einde aan zijn/haar leven te stellen.

In de film liet men een zwaar zieltogende man zien waarbij je dacht, dat doet men een dier nog niet aan om het nog in leven te houden.

Maar er waren tegenstanders en men heeft de dokter meermaals in de gevangenis willen steken.

De patiënt moest het toestel zelf willen gebruiken om een einde aan zijn/haar leven te maken, de dokter had daar de hand niet in.

Nu noemt men dat euthanasie.

Hij had ook een 'lijkenboek' een studie maar dat is nergens meer te vinden.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Oké ben dus vorige week geopereerd aan mijn kanker.
Het is volledig weg en de klieren rondom waren nog volledig vrij.

In principe ben ik ervan af.
Mogelijks krijg ik nu nog immunotherapie voor mochten er microscopisch kleine deeltjes rond zwerven die ze nu niet kunnen zien ook op te ruimen.

En nadien controle op controle voor in het geval er iets opduikt meteen terug te verwijderen.

Zwaar jaar geweest hoor!

Veel succes!!

Ik 'vierde' dinsdag de eerste verjaardag van de verwoestende diagnose...
"Ja, mijnheer, dat ziet er echt niet goed uit..."

Twee operaties, 12 chemokuren en 2 controles later blijk ik nog steeds van alles af te zijn...
Hout vasthouden.

Grootste pijnpunten:
- de aanhoudende vermoeidheid na operatie en (vooral) chemo. Ik ben nog steeds compleet uitgeput na bv het gras afrijden.

- de aanhoudende vrees (vooral richting controles) dat het ooit terug op gaat duiken.

- de gigantische impact die het heeft op de rest van je gezin en bij uitbreiding je hele familie

- het algemene gevoel dat je tijdens heel het herstel continu 'geleefd' wordt. Je kan hier en daar wel een beetje een zeg hebben over wat er al dan niet gedaan mog worden maar als de bedoeling is dat je het gaat overleven zeg je in de meeste gevallen best gewoon "Ja, dokter, laten we dat maar doen." Heel je leven wordt min of meer een waas. De -tigste keer dat je naar het ziekenhuis gaat voor controle of afspraak of wat dan ook gaat op automatische piloot. Ik heb altijd een beetje het gevoel gehad dat ik van op een afstand naar mijn eigen leven zat te kijken.

- de algemene uitdrukking "hij heeft gevochten tegen zijn ziekte"... Daar heb ik niks van gemerkt. Ik zou niet weten waar ik 'gevochten' heb. Na de operatie lag ik 2 weken in het ziekenhuis waarvan de eerste min of meer van de wereld. Heb ik daar gevochten? Nee, ik heb daar gewoon in mijn bed gelegen. Ik moest ook rusten van de dokter. Hij heeft mij nooit opgedragen om te 'vechten'. Ik heb de indruk dat die term 'vechter' door de buitenwereld gegeven wordt om je wat op te peppen want tijdens mijn hele herstelproces (ziek in bed van chemo bv) heb ik nooit de indruk gehad dat ik aan't vechten was. .Je bent fysiek en emotioneel een compleet wrak en de buitenwereld maakt een gladiator van je.
Misschien raar, maar ik vond dat op den duur zelfs storend...

- dat ze er bij het ziekenfonds vanuit gaan dat, hoe langer je ziek bent, hoe minder geld je nodig hebt. Ik heb heel mijn leven gewerkt, nooit gestempeld, nooit langer dan een week ziek geweest en ben van een loon van €2500 over een uitkering (1ste jaar) van €1900 naar een uitkering (2de jaar, invaliditeit) van €1500 gegaan...
Als je dan leest dat de langdurig zieken 'aangepakt' moeten worden, steekt dat wel een beetje ja. Heel mijn leven gewerkt (en dan waarschijlijk nog ziek geworden door mijn werk ook) maar door de maatschappij toch meer en meer als profiteur beschouwd worden.

Grootste 'voordelen':
- je maakt je niet langer 'druk' over pietluttigheden (al kan dat voor de buitenwereld soms lastig zijn)

- het algemene 'pluk de dag' gevoel met meer aandacht voor alledaagse kleine dingen.

- je beleeft een ongelooflijk klotejaar maar je hebt ook in heel je leven nog nooit een jaar beleefd dat zo snel vooruit gaat

[dalibor]

Mooie getuigenis, Big F.

Ik ben anderhalve maand geleden mijn moeder verloren aan die rotziekte. Ze heeft haar lot zelf in handen genomen en euthanasie gevraagd en gekregen.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Veel succes!!

Ik 'vierde' dinsdag de eerste verjaardag van de verwoestende diagnose...
"Ja, mijnheer, dat ziet er echt niet goed uit..."

Twee operaties, 12 chemokuren en 2 controles later blijk ik nog steeds van alles af te zijn...
Hout vasthouden.

Grootste pijnpunten:
- de aanhoudende vermoeidheid na operatie en (vooral) chemo. Ik ben nog steeds compleet uitgeput na bv het gras afrijden.

- de aanhoudende vrees (vooral richting controles) dat het ooit terug op gaat duiken.

- de gigantische impact die het heeft op de rest van je gezin en bij uitbreiding je hele familie

- het algemene gevoel dat je tijdens heel het herstel continu 'geleefd' wordt. Je kan hier en daar wel een beetje een zeg hebben over wat er al dan niet gedaan mog worden maar als de bedoeling is dat je het gaat overleven zeg je in de meeste gevallen best gewoon "Ja, dokter, laten we dat maar doen." Heel je leven wordt min of meer een waas. De -tigste keer dat je naar het ziekenhuis gaat voor controle of afspraak of wat dan ook gaat op automatische piloot. Ik heb altijd een beetje het gevoel gehad dat ik van op een afstand naar mijn eigen leven zat te kijken.

- de algemene uitdrukking "hij heeft gevochten tegen zijn ziekte"... Daar heb ik niks van gemerkt. Ik zou niet weten waar ik 'gevochten' heb. Na de operatie lag ik 2 weken in het ziekenhuis waarvan de eerste min of meer van de wereld. Heb ik daar gevochten? Nee, ik heb daar gewoon in mijn bed gelegen. Ik moest ook rusten van de dokter. Hij heeft mij nooit opgedragen om te 'vechten'. Ik heb de indruk dat die term 'vechter' door de buitenwereld gegeven wordt om je wat op te peppen want tijdens mijn hele herstelproces (ziek in bed van chemo bv) heb ik nooit de indruk gehad dat ik aan't vechten was. .Je bent fysiek en emotioneel een compleet wrak en de buitenwereld maakt een gladiator van je.
Misschien raar, maar ik vond dat op den duur zelfs storend...

- dat ze er bij het ziekenfonds vanuit gaan dat, hoe langer je ziek bent, hoe minder geld je nodig hebt. Ik heb heel mijn leven gewerkt, nooit gestempeld, nooit langer dan een week ziek geweest en ben van een loon van €2500 over een uitkering (1ste jaar) van €1900 naar een uitkering (2de jaar, invaliditeit) van €1500 gegaan...
Als je dan leest dat de langdurig zieken 'aangepakt' moeten worden, steekt dat wel een beetje ja. Heel mijn leven gewerkt (en dan waarschijlijk nog ziek geworden door mijn werk ook) maar door de maatschappij toch meer en meer als profiteur beschouwd worden.

Grootste 'voordelen':
- je maakt je niet langer 'druk' over pietluttigheden (al kan dat voor de buitenwereld soms lastig zijn)

- het algemene 'pluk de dag' gevoel met meer aandacht voor alledaagse kleine dingen.

- je beleeft een ongelooflijk klotejaar maar je hebt ook in heel je leven nog nooit een jaar beleefd dat zo snel vooruit gaat

Idem hier.

Die chemo heeft me gesloopt. Ik hoop op herstel maar twijfel of het zal komen.

Je kunt je niet bedenken hoeveel manieren ik de laatste jaren lag de fantaseren over zelfmoord.
Zeg ik natuurlijk niet tegen echtgenote en zo.

Soit, er moet politiek en internationaal iets gedaan worden ter verbetering in onderzoek en behandelingen.

Of kzal me eens kwaad maken.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Idem hier.

Die chemo heeft me gesloopt. Ik hoop op herstel maar twijfel of het zal komen.

Ik zit er ook nog steeds op te wachten.

De dokter kan natuurlijk ook niet juist inschatten hoe het herstel van chemo precies gaat verlopen (is heel persoonsspecifiek) maar hij schatte bij mij eerst 3 a 6 maanden (relatief jong, geen achterliggende aandoening, relatief milde reactie op de chemo).
Ondertussen ben ik bijna 10 maanden voorbij de laatste chemo en van enig herstel is nog totaal geen sprake.
Ik begin dan ook te vrezen dat het er nooit van gaat komen.

En dat is niet meer of minder dan rampzalig. Ik was voordien een actieve mens. Ging werken, was thuis in mijn werkhuis altijd bezig, had een groentetuin, ging fietsen, wandelen....

En daar schiet momenteel niks van over. Omdat ik nog steeds thuis ben probeer ik natuurlijk thuis de huishoudelijke klusjes wat te doen. Afwasmachine in- en uitladen, was doen, was ophangen, winkelen, stofzuigen,... en dat lukt. Tussen aanhalingstekens.

Vaak moet ik in de zetel gaan zitten omdat ik compleet leeg ben na een kwartiertje stofzuigen.

Je voelt je op den duur compleet nutteloos want je kan nog amper iets zonder uitgeput te geraken.
Het is onvoorstelbaar wat een enorme impact dat heeft op je leven.

[Mambo]

Ze hebben het gezwel dus volledig kunnen verwijderen en in de omliggende klieren is niks te vinden.
Weg dus!

Echter de oncoloog spreekt over de mogelijkheid van microscopisch kleine kanker deeltjes die ze niet kunnen zien of weten om daar nu een immuuntherapie voor te nemen.

In geval van...

Nu vraag ik mij wel af hoe ze ooit zullen kunnen zien of het werkt. Er is niks om te verifiëren. Er is geen voor en na.



Maar zo immuun therapie kan ook omslaan en dan krijg je zo geweldige orgaan ontstekingen met 66 zweren in uw darmen dat je met Pampers kunt beginnen liggen want lopen lukt dan ook niet meer.
Even erg of erger dan kanker zelfs.

Je weet het niet op voorhand.

Ik versta hun wel....85000€ voor een kuur.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Ik zit er ook nog steeds op te wachten.

De dokter kan natuurlijk ook niet juist inschatten hoe het herstel van chemo precies gaat verlopen (is heel persoonsspecifiek) maar hij schatte bij mij eerst 3 a 6 maanden (relatief jong, geen achterliggende aandoening, relatief milde reactie op de chemo).
Ondertussen ben ik bijna 10 maanden voorbij de laatste chemo en van enig herstel is nog totaal geen sprake.
Ik begin dan ook te vrezen dat het er nooit van gaat komen.

En dat is niet meer of minder dan rampzalig. Ik was voordien een actieve mens. Ging werken, was thuis in mijn werkhuis altijd bezig, had een groentetuin, ging fietsen, wandelen....

En daar schiet momenteel niks van over. Omdat ik nog steeds thuis ben probeer ik natuurlijk thuis de huishoudelijke klusjes wat te doen. Afwasmachine in- en uitladen, was doen, was ophangen, winkelen, stofzuigen,... en dat lukt. Tussen aanhalingstekens.

Vaak moet ik in de zetel gaan zitten omdat ik compleet leeg ben na een kwartiertje stofzuigen.

Je voelt je op den duur compleet nutteloos want je kan nog amper iets zonder uitgeput te geraken.
Het is onvoorstelbaar wat een enorme impact dat heeft op je leven.

Idem bij mij.
Als ik nu bv in de supra bazar Iets achteraan moet halen moet ik 4 keer stoppen en wat rusten.

En voor die chemo stond ik niet stil en kroop ganse dagenlang op hoge ladders.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Ze hebben het gezwel dus volledig kunnen verwijderen en in de omliggende klieren is niks te vinden.
Weg dus!

Dat was bij mij net hetzelfde en bij mij ging het dan over de blaas.
Blaas en alles wat daar rond ligt weg plus een 25-tal lymfeklieren rondom de blaas ook verwijderd en nagekeken. In geen enkele klier was iets verkeerd te zien.
Dat was volgens de uroloog een gigantisch (zo niet alles bepalend voordeel).

Echter de oncoloog spreekt over de mogelijkheid van microscopisch kleine kanker deeltjes die niet kunnen zien of weten om daar nu een immuuntherapie voor te nemen.

Die uitleg kreeg ik ook. Ik vroeg waarom ik chemo moest krijgen als mijn blaas toch verwijderd ging worden. En dan was de uitleg ook: "We zien nergens uitzaaiingen maar om microscopische uitzaaiingen toch de kop in te drukken gaan we vooraf chemo toepassen."

Inderdaad: vooraf.
Ik kreeg chemo voor de operatie. Met het achterliggende idee: "De operatie blijft het belangrijkste. De chemo dient niet om iets te 'genezen' maar om dingen te voorkomen. Reageert mijnheer echt heeeeel slecht op de chemo stoppen we er mee en wordt er direct geopereerd.

Aangezien ik de chemo relatief goed doorstond heb ik dus ook alle 12 kuren gedaan. (3 keer 3 dagen in't ziekenhuis met 2 kuren op dag 1 en telkens 1 kuur op dag 2 en 3.

Na de laatste chemo (begin sept 2022) kreeg ik 6 weken rust en werd dan half oktober 2022 geopereerd. Acht uur op de operatietafel, 3 dagen IC en tien dagen gewone kamer.

In geval van...

Nu vraag ik mij wel af hoe ze ooit zullen kunnen zien of het werkt. Er is niks om te verifiëren.

Krijg je nooit nog kanker kan je er vanuit gaan 'dat het gewerkt heeft'.
Heb je binnenkort weer prijs 'heeft het niet gewerkt'.

De bedoeling is dat je geen kanker meer krijgt. Nakijken of dat werkt is in alle gevallen slechts mogelijk door af te wachten.
Het gaat over eventuele microscopische uitzaaiingen. Uitzaaiingen die men niet ziet op scans enzo.
Wat er met die uitzaaiingen ook gebeurt: je gaat dat ook niet kunnen zien. Weten of het gewerkt heeft gaat dus enkel lukken door afwachten.

Ik beschouwde de chemo (bij u de immuuntherapie) dan ook als een hulpmiddel. Het gaat niks genezen, het gaat (hopelijk) dingen voorkomen.

Maar zo immuun therapie kan ook omslaan en dan krijg je zo geweldige orgaan ontstekingen met 66 zweren in uw darmen dat je met Pampers kunt beginnen liggen want lopen lukt dan ook niet meer.
Even erg of erger dan kanker zelfs.

Mijn specialist was er geen voorstander van. En omdat ik er zelf niks van kende ben ik maar op zijn oordeel voort gegaan.
Ook de oncoloog zag meer graten in chemo.
Is blijkbaar toch nog effectiever dan immuuntherapie.
Soit, bij mij was het chemo en voorlopig (2 controles verder) ben ik nog steeds kankervrij.

Ik versta hun wel....85000€ voor een kuur.

Moeilijk eh?

Kiest de dokter nu voor immuun omdat hij daar 'nen dikke aan verdiend' of omdat dat gewoon de beste oplossing is?
In principe mag je zo niet denken maar zo'n gedachten passeren wel ooit.

In mijn geval is die immuuntherapie slechts 1 keer heel kort ter sprake gekomen maar omdat blijkbaar niemand daar voorstander van was heb ik het ook maar laten varen.

Onlangs nog een vriendin kwijtgeraakt aan kanker. Die had ook allerlei chemokuren doorsparteld waarvan geen enkele aansloeg.
Uiteindelijk heeft men dan nog immuuntherapie geprobeerd maar dat was helemaal geen oplossing. Zoals je al zei: de remedie was nagenoeg erger dan de kwaal. Een maand later was ze dood.
Niet dat ze gestorven is aan de immuuntherapie eh! Het was gewoon een laatste poging. Had ze dat niet gedaan was ze ook gestorven. Maar nu heeft ze echt nog rotte weken gehad voor ze stierf.
Maar ja; je weet het niet vooraf eh?

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Idem bij mij.
Als ik nu bv in de supra bazar Iets achteraan moet halen moet ik 4 keer stoppen en wat rusten.

En voor die chemo stond ik niet stil en kroop ganse dagenlang op hoge ladders.

Enerzijds ben je blij met de chemo want het heeft blijkbaar toch geholpen, anderzijds is het iets verschrikkelijk want je bent nadien niet meer of niet minder dan een compleet ander mens...

Je krijgt je leven terug maar het is niet meer hetzelfde als voordien.

In mijn geval komt daar nog bij dat ik mijn blaas kwijt ben en er dus een 'uitwendige oplossing' is aangebracht. Dat werkt perfect maar toch draagt dat nog wat harder bij aan het feit dat je leven compleet veranderd is...

Voor mij blijft 13 juni dan ook voor altijd de belangrijkste dag in mijn leven.
Is er het deel voor 13 juni 2022 en het deel na die dag.
Geen enkele gebeurtenis heeft ooit zoveel invloed gehad op mijn leven...

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Enerzijds ben je blij met de chemo want het heeft blijkbaar toch geholpen, anderzijds is het iets verschrikkelijk want je bent nadien niet meer of niet minder dan een compleet ander mens...

Je krijgt je leven terug maar het is niet meer hetzelfde als voordien.

In mijn geval komt daar nog bij dat ik mijn blaas kwijt ben en er dus een 'uitwendige oplossing' is aangebracht. Dat werkt perfect maar toch draagt dat nog wat harder bij aan het feit dat je leven compleet veranderd is...

Voor mij blijft 13 juni dan ook voor altijd de belangrijkste dag in mijn leven.
Is er het deel voor 13 juni 2022 en het deel na die dag.
Geen enkele gebeurtenis heeft ooit zoveel invloed gehad op mijn leven...

Ik ben er eventjes stil van.
Mijn blaas is er ook uit nu.
Maar ik heb een Neo blaas inwendig kunnen verkrijgen.

We zijn lotgenoten.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Ik ben er eventjes stil van.
Mijn blaas is er ook uit nu.
Maar ik heb een Neo blaas inwendig kunnen verkrijgen.

Die keuze kon ik ook maken maar ik heb voor het andere gekozen.
Voor mij persoonlijk wogen de voordelen niet op tegen de mogelijke nadelen.
Ik heb het dan wel voor een neo-blaas die gemaakt wordt van een stuk eigen darm eh.

Dat was een heel moeilijke keuze. Heb er maanden over getwijfeld. In eerste instantie was ik ook direct voor de neo-blaas ("ik ga niet rondlopen met een plastic zakje aan mijn lijf!") maar hoe meer ik er over hoorde en las hoe meer ik schrik kreeg van die neoblaas.

Ik hoop dat u er goed mee geholpen bent want het is natuuriljk wel een 'mooiere' oplossing.

Maar voor mij persoonlijk...
Ik heb via de uroloog enkele contacten gehad met mensen die voor een neoblaas kozen en kreeg daar heel uiteenlopende ervaringen.
Gaande van super-positief ("ik zou niet anders willen") tot super-negatief ("als ik opnieuw kon kiezen zou ik er nooit nog voor kiezen").

Misschien ben ik er wel een beetje te bang voor gemaakt, dat kan ook, maar ik vond de mogelijke nadelen en complicaties te riskant.

Op dit moment ben ik tevreden met mijn situatie. Ik heb eigenlijk nergens last van. Hetgeen waar ik het meest last mee heb is om alles te verbergen onder dagelijkse kledij. Maar dat valt na wat trial en error ook wel mee.

We zijn lotgenoten.

Ik had het u nooit toegewenst.
Succes alvast met het herstel!
Mocht je ooit denken dat ik van hulp kan zijn met vragen over het eender wat: stuur gerust een pm.