Wandelen.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

ehe grapjas,

ik zou dat ook doen, mama van bambi, ...

Ik herinner me dat de eerste keer wanneer ze daar bij uit kwamen dat een heel gedoe was.

Maar ja, ze waren toen misschien 6 ofzo. En ze kwamen plots Bambi tegen toen ze een ijsje gingen pakken... Traantjes!! Wisten zij veel dat dat maar een grapje was.

Maar hey, het heeft hen gehard! Ge moet ze ook niet te flauw aanpakken. De ene eet tegenwoordig zelf niet liever dan Bambi.

[Vlad]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Ik vond wandelen vroeger ook niet de meest spannende bezigheid (en nu nog steeds niet eigenlijk maar nu heb ik een leeftijd bereikt waarop het leven niet persé meer spannend moet zijn) en ging ik ook liever fietsen.

Nu is dat omgekeerd. Ik wandel liever. Dat gaat gezapiger, ge moet minder rekening houden met medeweggebruikers en -belangrijkste- je kan veel beter en langer rondkijken.

Bij fietsen ben je geconcentreerd. Bij wandelen gebeurt het vaak dat ik al halfweg ben en dan pas merk dat ik mijn brein heb thuisgelaten.

Volgende 'stap' is een half uur stil zitten waar geen passanten zijn. Dan komt de natuur tot leven.