de liefde

[redwasp]

assalaam alaikum lieve vrienden,

duncan, ik vind het heel tof dat je me al dat goeds toewenst. Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik je aanbod om de lotto te winnen afwijs. ik heb de laatste jaren geleerd hoe zalig het leven is als je leert afstand doen van geld. ik kan nu al van een klein beetje geld afstand doen, maar ik ben bang dat ik nog helemaal niet sterk genoeg ben om ineens met een grote som geld opgescheept te zitten.

ik ken echter mensen die nog steeds geloven dat veel geld hen gelukkiger zal maken. mischien kan ik dat mooie cadeau van je aan hen doorgeven. ik weet zeker dat ze er niet gelukkiger door zullen worden, maar als ze ineens veel geld bezitten gaan ze misschien eindelijk merken dat geld maar geld is.

ik kan natuurlijk ook proberen om dat geluk in het toevallige proberen aan te wenden om eindelijk weer een serieus vriendje te vinden. ik heb nu wel af en toe een losse flodder, maar ik verlang wel weer eens naar iets vaster. incha'allah kan jouw gelukswens mij daar bij helpen.

lieve myrdjin, ik denk dat je een beetje in de war bent over de grammatica van het woord 'geloven'. dat woordje heeft in verschillende taalspelletjes een andere betekenis. als ik zeg dat ik geloof dat club brugge kampioen wordt, dan zeg ik eigenlijk dat ik meen dat het waar is dat zijn kampioen worden. in die zin betekent geloven, menen dat het waar is. maar als ik zeg ik geloof dat er geesten zijn, dan zeg ik eigenlijk iets anders dan dat ik meen dat het waar is dat er geesten zijn.

hoe komt dat? de zin "club brugge wordt kampioen" beschrijft een feit. we noemen zo'n zin een propositie. als we de taal waarin die zin is opgesteld begrijpen, dan weten we wat er in de wereld het geval is als de zin waar is.

de zin "geesten bestaan" is echter geen propositie. het al dan niet bestaan van geesten is geen feit, geen stand van zaken in onze wereld. net zoals "er bestaat tijd" of "er bestaat ruimte" geen proposities zijn. deze zinnen geven een hint over de grammaticale samenhang van het wereldbeeld van de persoon die ze uitspreekt.

wittgenstein (ik weet dat ik hem er te pas en te onpas bijsleur, maar hij was één van de grootste denkers met wie ik ooit geconfronteerd werd) zei dat we, voor we ook maar iets kunnen weten, een heel aantal waarheden moeten hebben die we niet weten. die waarheden zijn zo zeer een deel van ons systeem dat we ze niet meer weten. we kunnen volgens wittgenstein alleen maar over weten spreken als we ook kunnen twijfelen. aan waarheden als "er bestaat ruimte", "ik heb een linkerhand", "ik kan zien" kan ik niet twijfelen. het is dan ook verkeerd om te zeggen dat ik die dingen weet.

volgens mij moeten we het verschil in de betekenis van het woord "geloven" in de verschillende contexten ook hier moeten situeren. geloven in geesten, in god, in jinns, in engelen... heeft te maken met hoe je wereldbeeld in mekaar zit. die geesten, jinns en engelen zijn namelijk niet op dezelfde manier een deel van de wereld als de stoel waarop ik zit of het toetsenbord waarop ik zit te tiepen.

misschien kunnen we het ook vergelijken met een wereldkaart. de bergen, rivieren, plateaus, heuvels, oceanen... bestaan in het echt, maar de grenzen tussen landen en regios die wij trekken zijn arbitrair. je kunt zeggen dat belgië niet bestaat, maar alle heuvels, dalen, rivieren... die deel uitmaken van belgië bestaan duidelijk in het echt wel. dus eigenlijk bestaat belgië. hoe zit het dan als je gelooft in belgië (in een aardrijkskundige betekenis van het woord)? volgens mij geloof je dan dat de indeling van de wereld waarbij een deel van europa de naam 'belgië' gekregen heeft een bruikbare indeling is.

als de moeder van duncan in geesten gelooft, ziet ze volgens mij dezelfde wereld als jij. een deel van die wereld zal ze echter beschrijven (of misschien eerder omschrijven) door gebruik te maken van woordjes als "geesten".

als we dieper op de zaken ingaan, zullen we merken dat de zin "geesten bestaan" en de zin "geesten bestaan niet" geen van beiden helemaal waar kunnen zijn. beide benaderingen zijn slechts gedeeltelijk waar, beiden geven maar een deel van de wereld weer. ook het idee dat geen van beide zinnen waar is, lijkt me te ver gezocht. beiden hebben namelijk ook wel een kern van waarheid in zich. maar zelfs zeggen dat beiden waar zijn, is niets dan zand in de ogen strooien. als we dat zeggen, gaan we helemaal voorbij aan het feit dat beide zinnen ook onwaarheid bevatten. als we echt iets juist willen gezegd krijgen, zouden we eigenlijk moeten leren zwijgen.

ik hoop dat ik het hier niet weer hopeloos ingewikkeld heb gemaakt doordat ik de dingen niet helder genoeg weergeef. incha'allah is dat niet zo.

assalaam alaikum

redwasp

[duncan]

Lool redwasp ik lach me hier kreupel van de straling van uw verwoordingen en geluk...u schreef ..."ik kan natuurlijk ook proberen om dat geluk in het toevallige proberen aan te wenden om eindelijk weer een serieus vriendje te vinden. ik heb nu wel af en toe een losse flodder, maar ik verlang wel weer eens naar iets vaster. incha'allah kan jouw gelukswens mij daar bij helpen."

Waw alsge geld niet zo belangrijk vindt maar de medemens dan komt ge gelijk op de eerste plaats bij mij lol



Mocht er iets zijn dat je verlangd of wilt dan vraag je het maar want gasten gelijk gij verdienen dat niet enkel maar zijn het waard om meer dan 1 goei vriendje te vinden .

Zoals ik al schreef eind juli en als je verleid wordt w8 dan even want het geluk zit soms dichter dan je zelf denkt of weet hetgeen meestal zo is

Voor ' u ' is er al een speciaal iemand en ge gaat die zekers tegenkomen zo zeggen de sterren kaarten het toeval enz... .

Als mens ben je er alvast meer dan klaar voor om het geluk te vinden in de liefde en voor zekers als ik dat wil kan ik het versnellen en dit procces is bij deze versnelt ....deze zomer

Er is misschien veel vis in de zee maar weinig vis dat betrouwbaar is en de geduldige wordt steeds dubbel beloont zo zegt men .

Laat me maar iets weten aub want ik ben alvast nieuwsgierig...mert moeten we nog wachten op de zomer

groeten
*Wat je geeft krijgt je dubbel terug = karma trust me

[redwasp]

assalaam alaikum lieve duncan,

ik leef nu al een tijdje in vrijwillige armoede en ik moet zeggen, het bevalt me heel erg. ik voel me veel gelukkiger en rustiger dan toen ik nog smakken geld verdiende. ik heb gezien wat geld is en ik heb gezien wat zonder geld leven is. ik verkies het tweede. ik voel me nu veel rijker dan ooit tevoren. echt waar, lieve vriend, als je ooit het enorme voorrecht krijgt om een tijdje zo te leven, zul je snappen waarom ik liever geen geld krijg.

dat ik een vriendje zou willen in de plaats van geld is eigenlijk een zwakte. het blijft een manier om mijn ego'tje tevreden te stellen. ik zou heel graag sterk genoeg zijn om zonder vriendje door het leven te gaan, maar helaas is het nog lang niet zo ver.

ik weet ook niet of ik echt al zo klaar ben voor dat geluk in de liefde. als ik echt goed naar mezelf kijk, zie ik nog zoveel onvolmaaktheden. ik heb net als iedereen mijn egoistische trekjes, ik heb mijn woede, hebzucht, angst, verdriet, afkeer... nog helemaal niet onder controle. ik heb de indruk dat ik nu pas begin met mijn leertijd. ik heb nog zo veel te leren, zo veel ervaring op te doen. incha'allah zal ik tijdens dit leven ooit klaar zijn, echt klaar zijn om geluk te proeven. incha'allah.

dat de geduldige vis steeds beloont wordt heb ik god zij dank al verschillende keren zelf mogen meemaken. dat heeft me geleerd om stillaan iets meer aan mijn geduld te werken. ik denk hierbij vaak terug aan de siddharta uit het boek van herman hesse. die had drie kwaliteiten, drie talenten die hij bij zichzelf had aangekweekt. hij kon vasten, mediteren en wachten. door die drie talenten kon hij uiteindelijk steeds datgene doen dat op dat moment nodig was. incha'allah kan ik zelf ook ooit zo geduldig worden.

als ik deze post herlees staat hij eigenlijk boordevol slechte kantjes van mezelf. ik moet nog werken aan mijn geduld, heb mijn negatieve emoties nog lang niet onder controle, verlang nog naar allerlei zinnelijke genoegens... er is nog zo veel werk te doen. gelukkig zijn er af en toe mensen die me een hart onder de riem steken, zoals jij net deed. die mensen zijn precies het publiek dat tijdens mijn pelgrimstocht aan de kant staan en suporteren. iedere sportman zal je kunnen zeggen hoe belangrijk die suporters zijn. heel erg bedankt ervoor.

karma works in mysterious ways...

assalaam alaikum lieve vriend,

redwasp

[Starlight]

Hoi Redwasp,

We zijn dan ook maar een mens en mensen maken fouten, anders waren we niet meer menselijk, als we die fouten hebben geaccepteerd en toegegeven dan kunnen we verdergaan met weer een stukje meer wijsheid..de mensen die dan achterblijven en treuzelen zijn het niet waard om over te treuren.
We hebben hier in het leven een prachtige gelegenheid om bij te leren en te groeien...denk ik dan. Je mag best fier op jezelf zijn dat je al zo ver bent gekomen.
Liefs

[redwasp]

assalaam alikum,

ik wou schrijven dat iedereen het waard is om over te treuren, zeker de mensen die achterblijven en treuzelen. maar toen ik er iets dieper over nadacht besefte ik ineens dat er eigenlijk niemand achterblijft of treuzelt. iedereen gaat vooruit, maar het pad van sommige mensen heeft vreemde kronkels.

wat dat fier zijn betreft, ibn rajab (moge god tevreden zijn met hem) zegt dat od een reden heeft om zijn dienaren soms te bedekken met veronachtzaming en zo te zorgen dat ze foutjes maken. zo erkennen ze hun inferioriteit en ontdoen ze zich van hun ijdelheid en verwaandheid. dit doet god meer genoegen dan hem ononderbroken dienen met een gevoel van verwaandheid en trots.

ik besef dat ik slechts een zondaar ben en dat ik nog heel veel moet leren. dit besef helpt mij om mijn ego zo veel mogelijk onder controle te houden.

assalaam alaikum

[Starlight]

Hoi Redwasp,

Ik heb me verkeerd uitgedrukt, als ik mijn laatste stukje zo herlees, namelijk: het niet waard zijn. Dat is idd fout. Ieder moet in zijn waarde gelaten worden.
Maar ik treur niet, of tenminste, ik probeer niet te treuren (want pijn doet het toch) voor mensen die achterblijven. Ik maak het nu mee...ik was jarenlang 2 handen op een buik met mijn beste vriend. En nu merk ik dat we steeds verder uit mekaar groeien kwestie visie, onze kijk op het leven. Ik wou het eerst niet zien maar ben er met mijn neus opgedrukt tijdens een ruzie. Ik ben er een week niet goed van geweest. Maar nu laat ik los. Uit liefde laat ik los...liefde voor die vriend en liefde voor mezelf. En ik treur niet meer omdat ik besef dat het zo moet zijn...wegen komen samen en wegen kunnen uit mekaar gaan. Kronkelende wegen, je verwoordt het zo juist.
Kwestie fier zijn (trots dus)...ik vind dat we dat wel mogen zijn op tijd en stond. Maar dat wil niet zeggen dat we het daarbij moeten laten. Net zoals ik soms denk: meiske, waar ben je nu mee bezig, doe eens het goede; kan ik ook denken: Yes, ik ben goed bezig! En we gaan verder...
De eerste die ik in vraag stel in één of andere situatie, is mezelf. Ik ben het kritischt tegenover...mezelf. En sinds kort ben ik af en toe ook eens fier op mezelf. Dus het ene sluit het andere niet uit, volgens mij.

Liefs

[redwasp]

assalaam alaikum,

ik heb een dochtertje van vijf maanden die nog veel moet groeien. het is een schitterend avontuur dat haar voor de boeg ligt. ze zal kind worden, puber, vrouw. dat alles kan alleen maar als ze zich steeds opnieuw losmaakt uit de vorige situatie. dat losmaken zal ze moeten leren. af en toe zal het pijn doen, maar ik hoop incha'allah dat ze ooit ook zal inzien dat ze alleen maar kan groeien doordat de wereld de hele tijd verandert. incha'allah komt ze op haar weg mensen tegen als jij, die al veel van dat inzicht verworven hebben en haar verder op haar weg kunnen helpen.

het gevoel goed bezig te zijn ken ik gelukkig. het is een zalig gevoel. je voelt je als een vis in het water, je bent ineens daar terechtgekomen waar je moest zijn. ik denk dat dat ongeveer is wat de chinezen 'leven volgens dao' noemen. maar ik denk toch dat trots een gevaarlijk gevolg is van dat gevoel. een tijdje geleden ben ik opnieuw begonnen met bidden. door in gebed (gelijk hoe jij dat dan persoonljik doet) alles waarin je goed bezig bent met god te delen, verandert die trots in dankbaarheid. als je echt aandachtig bidt, merk je dat die je door god te danken heel de kosmos dankt. ieder atoom in de kosmos heeft meegeholpen om jou goed bezig te laten zijn. het geluk en de vrede die uit die dankbaarheid geboren worden zij niet te vergelijken met persoonlijke trots. ineens merk je wat jouw plaats in het heelal is en ineens merk je dat heel het heelal samenhangt en samenwerkt.

al je trots en je fierheid gaan ineens naar dat heelal, naar die absolute ondeelbare eenheid van dit heelal. die absolute, ondeelbare eenheid, die grondslag van alles wordt in veel tradities 'god' genoemd. alle lof en alle dank is voor die god, voor die schitterende liefdevolle eenheid van het heelal. dan pas merk je dat je dus eigenlijk nog steeds fier bent op jezelf, maar niet meer op dat kleine ik'je, je lagere ego die zich afgesloten van de wereld waant, maar op een veel hoger zelf. een zelf dat het persoonlijke overstijgt. je bent trots op je ware zelf, op brahman parabrahman, op allah, op god.

ik hoop dat ik je niet op stang jaag met wat ik schrijf, het is alleen maar mijn persoonlijke visie. al wat juist is erin heb ik van schitterende leeraren geleerd, en via hen van god. al wat fout is erin heb ik zelf verkeerd begrepen en verkeerd weergegeven. vergeef me hiervoor.

assalaam alaikum

redwasp

[Starlight]

Neen, hoor, lieve Redwasp, je jaagt me helemaal niet op stang
Ik vind het juist boeiend om jouw visie en inzichten te lezen...we moeten niet steeds akkoord gaan met wat de ander zegt maar het ligt ook niet ver van mekaar als men verder kijkt dan onze neus lang is. Ik kan me wel vinden in trots --> dankbaar zijn. Ik gebruik het woord God niet (vaak) omdat het net klinkt als iets buiten jezelf. Maar ik denk bij dat woord dus aan het allesomvattende...zo'n een beetje zoals jij, denk ik, alles in verbinding.
Die woorden van jou aan het begin van jouw tekst, over groeien en loslaten, over de constante verandering, vind ik prachtig! (en zo komen we weer bij onze oceaan, )
Liefs