Censuur op kifkif forum

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

Wikipedia ziet dat anders :
De gedachte alleen om censuur te vergoelijken past uitsluitend in fascistisch denken.
Als het fascisme weerkeert zal het zijn onder de naam antifascisme.

mvg

Harald.

Maar neen, nergens is de vrije meningsuiting absoluut. In een rechtstaat is censuur tegensprekelijk, daar gaat het om.

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

Er zijn geen verschillende soorten democratie. Er zijn wel verschillen tussen democraten en zij (mensen zowel als partijen) die zich democraat noemen.

Directe democratie, het dwingend referendum, is de zuiverste vorm van democratie. Vandaar dat directe democratie de zelfbenoemde democraten zoveel angst inboezemt.

mvg

Harald.

Directe democratie wordt dan zo een beetje een bestuurlijk-fundamentalisme, en dus anti-democratisch. (Zie desbetreffende draad) Directe democratie is eigenlijk dictatuur van de meerderheid, en dus geen democratie.

[Scarabaeida]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Maar ja, dat idee komt van Stormfront, waar ze wel een "Hol van de Leeuw" hebben. Vele meningen op die site doen mijn tenen ook krullen.

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

De angst voor de democratie zit er bij links en de multiculturalisten diep in. En dat is niet voor niets.
De democratie blijft de grootste vijand van het fascisme. Ook al is dit vermomd als antifascisme.

Inderdaad, het enge is dat er op Stormfront door tegenstanders (Joden, niet-Europeanen, linksen) meer mag gezegd worden dan op het gesubsidieerde Kifkif. Het zijn nog ergere despoten dan de meeste moderatoren met nationaal-socialistische sympathieën. Daar moeten ze echt trots op zijn.
De reden is simpel: op SF weten ze tenminste dat ze bij de politiek incorrecten horen en zijn ze gewend ondergronds te opereren. Op Kifkif denken ze van zichzelf dat ze Robin Hood in persoon zijn.

Aan Kifkif verdoe ik mijn tijd niet, omdat mensen er niet kunnen discussiëren. Als ze tegen kunnen wringen en zich dom kunnen houden, dan gebruiken ze d�*e middelen, om je uiteindelijk - als finale - te verbannen. Het enige wat je eraan overhoudt is tijdsverspilling.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

Aan Kifkif verdoe ik mijn tijd niet

Grappig, dan is er op dit eigenste moment iemand met dezelfde nick als u ingelogd op Kif Kif.

[Scarabaeida]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Grappig, dan is er op dit eigenste moment iemand met dezelfde nick als u ingelogd op Kif Kif.

Toevallig iemand met 0 reacties en overigens iemand die een tijdje geleden geregistreerd is. Natuurlijk is jullie zoekfunctie het weinige wat nog niet corrupt is.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

Toevallig iemand met 0 reacties en overigens iemand die een tijdje geleden geregistreerd is. Natuurlijk is jullie zoekfunctie het weinige wat nog niet corrupt is.

Ja, zal wel toeval zijn. Geef toe dat het grappig blijft...

[Boadicea]

Censuur hoort nergens thuis, behalve in een totalitair regime. Mij zal je op een webstek als Kif Kif niet aantreffen, vermits dit strookt me mijn nationalistische ideeën. Anderzijds mogen de linkse rakkers hun uitlaatklep hebben. Ze moeten echter wel beseffen dat het internet wat mij betreft voor iedereen is en dat wat mij betreft ze ook enige rechtse reactie mag hebben.
Persoonlijk snap ik ook niet wat het nut is om een openbaar discussieplatvorm op poten te zetten, als je er enkel je eigen klokje mag luiden. Dat is in mijn ogen de beste manier om extremisten elkaar te laten opjutten. Af en toe een kleine ruimte geven aan andersdenkenden lijkt me geen slecht idee. Per slot van rekening wordt het saai om enkel tegen gelijkgezinden te moeten argumenteren (enfin, mijn inziens toch).

Dus: Kif Kif mag wat mij betreft zijn regels stellen en mensen er af gooien naar believe, maar het moet dan ook niet klagen dat hun aanhang kleiner en kleiner wordt.

[abou Anis]

Hmm,

Ik kan me vergissen, maar ik heb de indruk dat het aantal forumgebruikers stijgt bij Kif Kif.

[Scarabaeida]

Tjah, dalen kan het alvast niet, tenzij het er zó erg aan toe gaat met het censureren. Leeglopen zie ik het ook niet, zo is Stormfront ook enorm stijgend qua aanhangers... het wil weinig zeggen. Boadicea's idee om een soort "Hol van de Leeuw" te maken is niet zo slecht.

Het is overduidelijk dat discussiëren onmogelijk is op Kifkif en als ik er ooit een bijdrage zou leveren (niet voor de hand liggend) dan zie je mij nooit de discussie beginnen; er wordt teveel op de man gevuurd. De zin voor realiteit is ver te zoeken bij de Kifkif-achterban als een rechtsgeaarde zich in de discussie mengt. Ik heb daarvoor genoeg discussies gelezen en ik snap voor�*l niet waarom Harald zo gebannen is.

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Ja, zal wel toeval zijn. Geef toe dat het grappig blijft...

Rare humor heb jij. Check mijn profiel ginds, ik ben nog eens ingelogd. *billekletser*

[Harald]

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

Als het fascisme weerkeert zal het zijn onder de naam antifascisme.

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

dat is het meest gebruikte zinnetje bij VB'ers. bizar, vind je niet?

Het is een zinnetje dat politiek correct bijzonder irriteert. En niet zonder reden!

mvg

Harald.

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

Het is een zinnetje dat politiek correct bijzonder irriteert. En niet zonder reden!

mvg

Harald.

Omdat het zo dom is?

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Censuur hoort nergens thuis, behalve in een totalitair regime.

Nergens is de vrije meningsuiting absoluut. Een democratie beschermt zichzelf en haar burgers tegen haat-praat. Jammer dat zo weinigen de betekenis van democratische censuur begrijpen.

[Harald]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

nonsens, directe democratie is niet de enigste manier. de vertegenwoordigende democratie zoals hier is evenzeer democratisch. het is niet omdat jij vindt dat jouw mening de enigste juiste is, dat het zo is hé.

De vorm van een vertegenwoordigende democratie geeft geen waarborg voor democratie. Een heel klein beetje objectieve kijk op dit land toont dit aan.

Een bindend referendum geeft heelwat meer zekerheid dat het beleid democratisch is. Maar dat is juist de grote angst van links dat per definitie ondemocratisch is.

mvg

Harald.

[Harald]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Maar neen, nergens is de vrije meningsuiting absoluut. In een rechtstaat is censuur tegensprekelijk, daar gaat het om.

Er zijn terechte beperkingen van de vrije meningsuiting. Het beroepsgeheim, het medisch geheim, het geheim van het onderzoek, laster en eerroof.....

De extra beperkingen opgelegd door negationismewet en antidiscriminatiewet zijn een brug te ver.

Censuur hoort uitsluitend thuis in totalitair denken. Censuur betekent altijd dat een minderheid totaal ondemocratisch de vrije meningsuiting preventief beknot.

mvg

Harald.

[Harald]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Directe democratie wordt dan zo een beetje een bestuurlijk-fundamentalisme, en dus anti-democratisch. (Zie desbetreffende draad) Directe democratie is eigenlijk dictatuur van de meerderheid, en dus geen democratie.

Jij ziet liever dictatuur van de minderheid?

mvg

Harald.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

Er zijn terechte beperkingen van de vrije meningsuiting. Het beroepsgeheim, het medisch geheim, het geheim van het onderzoek, laster en eerroof.....

De extra beperkingen opgelegd door negationismewet en antidiscriminatiewet zijn een brug te ver.

Censuur hoort uitsluitend thuis in totalitair denken. Censuur betekent altijd dat een minderheid totaal ondemocratisch de vrije meningsuiting preventief beknot.

mvg

Harald.

Hier ben ik het mee eens, maar ik weet eigenlijk niet wat beroepsgeheim en vrijemeningsuiting met elkaar te maken hebben.

De vraag is wat men onder hate speech verstaat. Mensen met lange tenen zijn nogal snel geraakt. Enkel een idioot volgt de mening van een idioot. Wie censuur toepast op het uiten van meningen, gaat er dus van uit dat hij met een volk van idioten te doen heeft.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Een democratie beschermt zichzelf en haar burgers tegen haat-praat. Jammer dat zo weinigen de betekenis van democratische censuur begrijpen.

Jij moest je doodschamen dat je democratie en censuur naast elkaar durft zetten.
Als er iemand NIET begrepen heeft waar democratie over gaat ben jij het wel.

DIT gaat over democratie:

Democratie impliceert dat er een bepaald domein van de maatschappelijke werkelijkheid bestaat, namelijk het domein van het vrije denken, vrije onderzoeken en vrije spreken, dat autonoom staat tov de democratie en waar de democratie dus niet ingrijpt. Een democratie kan gezien worden als een maatschappelijk stelsel waar in vrijheid geconcipieerde ideeën aan de gemeenschap voor beeldvorming, discussie en tenslotte besluitvorming worden voorgelegd. De bron van de ideeën zelf bevindt zich evenwel buiten het bereik van de democratie; want een democratie kan niet anders, indien ze wil leven, dan de bron ontzien waaruit de ideeën ontspruiten die haar voeden. Democratie biedt daarom strikte bescherming aan ideologische minderheden.

Een particratie verwerpt ten gronde het bestaansrecht van een volkomen vrij maatschappelijk domein waarin alle mogelijke ideeën kunnen worden geproduceerd, uitgesproken en bediscussieerd. Het particratisch systeem is niet in ideeën, doch in elitair machtsbehoud geïnteresseerd, en vertoont dus een sterke tendens om het domein van de vrije ideeënproductie onder controle te krijgen, ook al gaat dit met immense maatschappelijke kosten gepaard.
Dit systeem zal dus sommige partijen en godsdiensten willen subsidiëren, en andere juist beboeten; zal het onderwijs willen controleren, om gewillige en onderdanige burgers te vormen; het zal censuurwetten opleggen; het zal de vervolging organiseren van ongewenste ideeën en ideologieën, en van hun dragers. De ideologie van de politieke correctheid is hiervan de emanatie. De aldus ingeslagen weg is lang, maar de namen van de eindstations zijn gekend: vernedering, opsluiting, vernietiging en moord.

Jos Verhulst

[Knuppel]

Het is toch duidelijk dat die hele theorie over 'aanzetten tot haat', waarop de censuurminnaars zich beroepen, nergens op slaat. Practisch: het volstaat om naar landen te kijken waar zo'n censuurwet niet bestaat, bv de USA of Denemarken, om te zien dat zo'n wet op dat vlak betekenisloos is (net zoals je , door naar de praktijk in Zwitserland te kijken, meteen kunt vaststellen dat alle doemscenartio's ivm directe besluitvorming nergens op slaan). Voor de invoering van die wet, in 95 geloof ik, wat dat ook geen reëel probleem in België. De praktijk is integendeel vaak, dat de censoren zelf stijf staan van haat en de censuurwetten maken en gebruiken, om hun haat bot te vieren. Theoretisch: er geen enkele reden om (a) het minimaliseren van een misdaad wel te vervolgen, en het maximaliseren niet: opblazen kan even 'kwetsend' zijn als bagateliseren; (b) de ene genocide wel met een wet te bekleden, en de andere niet: alle bloed kleurt even rood, en het argument dat er bij de ene genocide meer en bij de andere slachtoffers of nabestaanden zijn slaat nergens op: een misdaad is niet meer of minder te tolereren ifv zijn frequentie; (c) racisme wel met speciale censuurwetten te vervolgen, en andere ondeugden (communisme, hebzucht, jaloezie...) niet. Ten gronde: meningen behoren wat hun inhoud & betekenis betreft niet tot het domein van het materiële, maar tot het domein van het semantische; een semantische inhoud kan nooit direct tot een materieel gevolg leiden (er is geen enkele natuurkundige wet die zoiets voorziet). Die inhoud kan wel verschijnen voor de rede van een mondige mens, maar diens vrije daden volgen niet causaal uit wat hij verneemt doch zijn in wezen scheppingen waarvan de causale keten begint bij het vrij genomen besluit (juist daardoor kunnen wij verantwoordleijke wezens zijn). Organische storingen kunnen eventueel bij onevenwichtigen leiden tot nefaste daden. Maar net zoals een weg niet moet afgesloten worden omdat een auto daar door een defect een ongeval teweegbracht (nee: de auto moet hersteld of uit circulatie genomen worden), zo ook moet een meningsuiting niet gebannen worden omdat een onevenwichtige die mening niet op een verantwoordelijke manier kan verwerken (nee: verzorging of eventueel internering is dan nodig). Indien je het vermijden van ongevallen door defecten, en het vermijden van ongerichte daden door onevenwichtigen als maatstaf neemt, zou je alle wegen moeten afsluiten resp. alle meningsuitingen moeten verbieden.

Jos Verhulst

[Knuppel]

Voorstanders van censuur zeggen vaak dat reclame en propaganda werken, en dat er dus moet opgetreden worden tegen reclame en propaganda. Nu, indien men die redenering doortrekt zou iedereen ononderbroken zijn klep moeten houden, want iedere uitspraak dreigt wel ergens te “werken” dwz het gedrag van anderen te beïnvloeden. Meer nog: de mogelijkheid om het gedrag van anderen te beïnvloeden is precies hét punt van taalgebruik, en eigenlijk zijn voorstanders van censuur in laatste analyse vijanden van de taal zelf (en dus vijanden van de mens zelf).

Natuurlijk werken reclame en propaganda; de vraag is hoé ze werken. Zij werken doordat ze ons uitzicht op nieuwe gedragsmogelijkheden en inzichten bieden. Indien ik bv voor de eerste maal reclame voor sneeuwbier zie, opent dit voor mij het perspectief om sneeuwbier te gaan proberen. Tevoren had ik dat perspectief niet. Wanneer ik nu sneeuwbier koop, dan ben ik beïnvloed door reclame in de zin, dat die reclame mij een nieuw perspectief bood op een gedragsmogelijkheid die ik tevoren niet had, en dat ik op die nieuwe mogelijkheid ben ingegaan. Dit kan ook grotendeels gebeuren buiten de bewuste keuze om: ik koop onnadenkend sneeuwbier omdat ik de reclame heb gezien. Mijn innerlijke morele censor ofte geweten zwijgt in zo’n geval, omdat er in moreel opzicht geen bezwaar is tegen het nuttigen van enig sneeuwbier.

De toerekeningsvatbare burger is evenwel precies toerekeningsvatbaar door het feit, dat hij over verstand en geweten beschikt. Dit wil zeggen, dat hij het verstand heeft om te bemerken dat een bepaalde propagandistische impuls of reclame-impuls moreel bezwaarlijk is, en dat hij over een geweten beschikt om in dat geval een vrije keuze te maken, die enkel en alleen zijn eigen vrije keuze is. Er loopt dientengevolge geen causale keten van reclame of propaganda naar de daad; de causale keten begint bij de vrije keuze, die een scheppende act is, voltrokken aan het substraat van de werkelijkheid (waarvan ook de reclame en de propaganda deel uitmaken). Precies omdat de toerekeningsvatbare burger over dit vermogen beschikt, is democratie mogelijk.

Wie censuur voorstaat splitst de mensheid in twee delen: een club van censuurgerechtigden en een club van aan censuur onderworpenen. De laatsten worden daarbij door de eersten permanent ontoerekeningsvatbaar verklaard. En uiteraard censureren de censoren in het eigen voordeel. Men ziet dit in België bv heel duidelijk in het geval van de holocaustcensuurwet. Waarom is er censuur inzake de holocaust, en niet inzake allerhande andere misdaden? De enige reden is, dat de holocaustcensuur beter past in het politieke & ideologische kraam van onze censoren (dat er geen andere reden is, blijkt zonneklaar uit het feit dat in landen zonder zo’n censuurwet – Italië, Denemarken, Griekenland, USA enz. – zich daardoor geen enkel maatschappelijk probleem stelt). Censuur is dictatuur, en in een vrije samenleving dient het woord vrij te zijn, zonder beperking.

Jos Verhulst

[Knuppel]

Speciaal voor Black Cat:

Ik denk dat het concept van mensenrechten onmisbaar is, in de zin dat recht daadwerkelijk 'rechtvaardig' moet zijn, dwz teruggevoerd moet kunnen worden tot principes die een antropologische grond hebben. Recht moet de mens 'tot zijn recht' laten komen. Bv. de mens kan gedefinieerd worden als het wezen dat spreekt. De aanleg en de drang tot het ontwikkelen, uitspreken en uitwisselen van gedachten is voor het menszijn zo essentieel, dat het vanuit een zekere gezichtshoek als definiërend voor het menszijn kan worden beschouwd. Indien een regime, zoals bv het Belgische, de mens geen volledig vrij spreekrecht gunt, dan schendt dat regime de burgers in de diepste kern van hun menszijn.Vrij spreekrecht is dus een 'mensenrecht'.
Alleen: dit mensenrecht mag niet, juist omdat het een uitgangspunt en inspiratiebron moet zijn voor het recht, zelf het statuut krijgen van een formele wet; en nog veel minder van een onveranderlijke, eens en voor altijd gedecreteerde formele wet. Mensenrechten zijn de inspiratiebron van het recht; ze horen thuis in de vrije wereld van het denken en het debat, en moeten daar voortdurend opnieuw uitgevonden en bijgesteld worden. Mensenrechten zijn ideeën, en ze horen geen wetten te zijn.

Verder is de opvatting, dat bepaalde wettelijke bepalingen aan de democratische besluitvorming onttrokken moeten worden, op zich onverenigbaar met het concept democratie. Indien de burgers zich moeten houden aan een lijstje 'mensenrechten' - hoe mooi en mensvriendelijk dit lijstje op het eerste gezicht ook klinkt - dan zijn die burgers niet meer soeverein, doch zijn ze onderworpen aan de zelfbenoemde elite die het genoemde lijstje opstelt.

De VN werpt zichzelf op als de hoedende instantie van de mensenrechten, en verklaart zichzelf in art 29 van de UVRM zelfs als verheven boven de mensenrechten (waaop men zich nooit zou mogen beroepen om tegen de VN-doelen in te gaan). Maar die VN zelf heeft geen enkele democratische legitimatie, en bestaat voor een groot deel zelf uit dictaturen en imperiale machten.
Citaat:
Verder valt het me op dat je het steeds maar hebt over de "heersende klasse", alsof je dit concept een "concrete realiteit" toekent... Elkeen vervult zijn klein rolletje in de machine, ook de politici... Dit maakt hen nog niet tot een aparte "moreel diabolische" klasse. Dat doet een beetje marxistisch aan... De Koning zou ik eventueel nog "heersende dynastie" durven noemen... ( ) Maar "heersende klasse" klinkt wat samenzweerderig.


De heersende klasse of heersende kaste is natuurlijk een soort 'fuzzy set', maar het is toch een zeer bruikbaar en eigenlijk onmisbaar begrip. Historisch zowel als inhoudelijk gezien lijkt het schotschrift van de jonge Franse student Etienne De la Boétie (1530-1563) “Discours de servitude volontaire” een goed uitgangspunt:
www.forget-me.net/LaBoetie/servitude.pdf
Zie ook het heldere essay van Murray Rothbard hierover: “The politics of obedience. The political thought of Etienne de la Béotie”
http://www.lewrockwell.com/rothbard/rothbard29.html

Etienne de la Boétie vroeg zich af, hoe het mogelijk is dat zeer kleine minderheden, zoals bijvoorbeeld een koning en zijn entourage, erin slagen om hun heerschappij over een groot aantal mensen te bestendigen. Terecht merkt hij op, dat er niet eens geweld nodig is om een ongewenste heerser van de macht te verdrijven: het volstaat om gewoon niet langer te gehoorzamen. “Or ce tyran seul, il n’est pas besoin de le combattre, ni de l’abattre. Il est défait de lui-même, pourvu que le pays ne consente point �* sa servitude. Il ne s’agit pas de lui ôter quelque chose, mais de ne rien lui donner. Pas besoin que le pays se mette en peine de faire rien pour soi, pourvu qu’il ne fasse rien contre soi. Ce sont donc les peuples eux-mêmes qui se laissent, ou plutôt qui se font malmener, puisqu’ils en seraient quittes en cessant de servir”. Dit inzicht vatte De la Boétie samen in twee bekende slogans:“Ils ne sont grands que parce que nous sommes �* genou” en “Soyez résolus de ne servir plus, et vous serez libres”. De heerser kan maar in het zadel blijven zitten, zolang de meeste mensen dit niet minstens op passieve wijze accepteren, zo stelt de la Boétie met verwondering vast. Een interessant voorbeeld is het lot, dat de coupplegers tegen Gorbatsjov te beurt viel, in de nadagen van de Sovjet-Unie. Zij bevonden zich in het Kremlin, aan de commandoposten, en deelden in allerlei richtingen bevelen uit. Maar ze werden simpelweg niet gehoorzaamd, en hun rijk doofde uit als een kaars onder een snuiter. De machthebber stikt, wanneer hij niet voortdurend de zuurstof van de gehoorzaamheid krijgt toegevoerd.

Toch is de mens van nature vrijheidslievend. Vrije mensen zullen spontaan niet kiezen voor onderwerping aan een of andere tiran.

De hamvraag luidt dus: waar komt die gehoorzaamheid vandaan? Het kan niet anders, of de onderworpenheid moet aangepraat zijn. De burgers gehoorzamen de tiran, omdat zij geloven dat ongehoorzaamheid onmogelijk of onwenselijk is. Er moet een discordantie bestaan tussen de objectieve belangen van de burgers, en de subjectieve kijk die ze hebben op deze belangen. Er dient met andere woorden ideologische factoren in het spel te zijn. Ideologie kan gedefinieerd worden als een stel van expliciet of impliciet gehuldigde doch onware opvattingen, die worden verspreid om een machtsstructuur in stand te houden.

De la Boétie vermeldt hiervoor drie mechanismen, die tesamen een uitputtende verklaring bieden voor dit merkwaardige fenomeen. Het derde mechanisme is het meest fundamentele.

Een eerste mechanisme functioneert op positieve wijze. Mensen die leven in een tiranniek regime, gaan al gauw geloven dat dit regime onmisbaar en onvermijdelijk is. Voer een verplichte jaarlijkse autocontrole in, en na een aantal jaren gaan vele mensen geloven dat zonder zo’n verplichte controle het verkeer tot een ravage vervalt. Voer een censuurwet in betreffende de holocaust, en na enkele jaren geloven de burgers dat zonder zo’n wet een correct debat over de jodenvervolging onmogelijk is. Leg schoolplicht op, en na enkele decennia gelooft bijna iedereen, dat schoolplicht onmisbaar is. Voer een parlementair regime in, waarbij de wetten verplicht gemaakt worden door partijverkozenen, herhaal voortdurend dat dit systeem ‘een democratie’ is, en na een tijd wordt dit op grote schaal geaccepteerd.

Het mechanisme dat hier speelt is de gewenning. “...la première raison pour laquelle les hommes servent volontairement, c’est qu’ils naissent serfs et qu’ils sont élevés comme tels”.

Een tweede mechanisme functioneert op aanvullende negatieve wijze, via distractie. De burgers krijgen erzatz geestelijk voedsel aangeboden van de tiran, om hun geest bezig te houden en te vullen op een wijze, die voor de tiran ongevaarlijk is. Het is het principe van de spelen: “Le théâtre, les jeux, les farces, les spectacles, les gladiateurs, les bêtes curieuses, les médailles, les tableaux et autres drogues de cette espèce étaient pour les peuples anciens les appâts de la servitude, le prix de leur liberté ravie, les outils de la tyrannie. Ce moyen, cette pratique, ces allèchements étaient ceux qu’employaient les anciens tyrans pour endormir leurs sujets sous le joug”. De tiran deelt douceurtjes uit, die hem geliefd en populair maken, en ervoor zorgen dat een groot deel van het publiek zich met hem en niet met zijn critici gaat identificeren.

Maar deze twee instrumenten volstaan volgens de la Boétie geenszins, om de tiran in het zadel te houden. Er is een derde techniek, “...le ressort et le secret de la domination, le soutien et le fondement de toute tyrannie”. En hier komen we ter zake, voor wat het concept 'heersende klasse' of 'heersende kaste' betreft. Deze derde machtstechniek bestaat uit de creatie, rondom de tiran, van een piramide van medeplichtigen die in afnemende mate objectief belang hebben bij de handhaving van de tyrannie. De la Béotie schetst dit als volgt: “Il en a toujours été ainsi: cinq ou six ont eu l’oreille du tyran et s’en sont approchés d’eux-mêmes, ou bien ils ont été appelés par lui pour être complices de ses cruautés, les compagnons de ses plaisirs, les maquereaux de ses voluptés et les bénéficiaires de ses rapines.(...) Ces six en ont sous eux six cents, qu’ils corrompent autant qu’ils ont corrompu le tyran. Ces six cents en tiennent sous leur dépendance six mille, qu’ils élèvent en dignité (...) Grande est la série de ceux qui les suivent. Et qui voudra en dévider le fil verra que, non pas six mille, mais cent mille et des millions tiennent au tyran par cette chaîne ininterropu qui les soude et les attache �* lui (...) En somme, par les gains et les faveurs qu’on reçoit des tyrans, on en arrive �* ce point qu’ils se trouvent presque aussi nombreux, ceux auxquelles la tyrannie profite, que ceux auxquels la liberté plairait”.

De bestendigheid van de tirannie berust dus op de creatie van een sociale laag van mensen, die op één of andere manier belang hebben bij de bestendiging van de tirannie. Uiteindelijk is het bestaan van de individuele tiran niet meer belangrijk. Er ontstaat een hiërarchisch gestructureerd kartel van mensen, die belang hebben bij de bestendiging van de bestaande toestand, en die in wezen leven op kosten van diegenen die ze ideologisch onder controle houden. Hiermee is ook de essentie van de moderne staat gekenschetst.

Verschillende mechanismen zijn werkzaam binnen deze piramide. De la Boétie schetst een mechanisme dat we kunnen karakteriseren als de ‘selectie van de slechtsten’: diegenen die het minst bezwaar maken tegen de tirannie, en het minst scrupules voelen om het spel mee te spelen, zullen zich selectief gaan nestelen in de machtspiramide: “dès qu’un roi s’est déclaré tyran, tout le mauvais, toute la lie du royaume (...) ceux qui sont possédés d’une ambition ardente et d’une avidité notable se groupent autour de lui et le soutiennent pour avoir part au butin et pour être, sous le grand tyran, autant de petits tyranneaux”. Maar bovendien haalt het systeem ook het slechtste uit de individuen naar boven: ze moeten zich immers actief richten op de belangen van de tiran: “Le laboureur et l’artisan, pour asservis qu’ils soient, en sont quittes en obéissant; mais le tyran voit ceux l’entourent coquinant en mendiant sa faveur. Il ne faut pas seulement qu’ils fassent ce qu’il ordonne, mais aussi qu’ils pensent ce qu’il veut et souvent même, pour le satisfaire, qu’ils préviennent ses propres désirs”. Van diegenen die zich in de piramide rondom de tiran hebben genesteld, wordt niet enkel uiterlijke gehoorzaamheid verwacht, maar tevens innerlijke identificatie. Ze moeten de tiran niet enkel gehoorzamen, ze moeten hem respecteren.

De la Boétie onderscheidt weliswaar drie soorten tirannen: “Il y a trois sortes de tyrans. Les uns règnent par l’élection du peuple, les autres par la force des armes, les derniers par succession de race”. Maar wat hij zegt, geldt voor alle types. Ook de verkozen tiran wordt omringd door een hiërarchische sociale piramide.

De particratische tirannie wordt gekenemerkt door bepaalde elementen, die door de la Boétie niet worden vermeld, en die als verfijningen of uitdiepingen van het tiranieke principe moeten worden beschouwd.

Vooreerst is de centrale, individuele tiran zo goed als verdwenen; de moderne tirannie heeft veeleer een kartelkarakter. Weliswaar speelt de ‘succession de race’ nog steeds een rol, zoals in onze regering bijvoorbeeld door excellenties als Van den Bossche of Tobback wordt geïllustreerd. Maar in wezen is het systeem een soort kartel, dat in een merkwaardige symbiose leeft met de samenleving: voortdurend worden individuen, die bereid zijn om het spel mee te spelen en hiertoe de nodige talenten bezitten, uit de samenleving gerecruteerd. Daardoor krijgt de tirannie voortdurend nieuw bloed en talent aangevoerd, wat voor haar voortbestaan essentieel is. Een modern particratisch systeem functioneert, precies doordat voortdurend nieuw bloed kan aangezogen worden, wezenlijk efficiënter dan een monarchisch systeem met rigiede en erfelijke klassenscheiding.

Jos Verhulst