![]() |
Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
Maatschappij en samenleving Dit subforum handelt over zaken die leven binnen de maatschappij en in die zin politiek relevant (geworden) zijn. |
![]() |
|
Discussietools |
![]() |
#61 | |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 30 augustus 2002
Berichten: 15.667
|
![]() Citaat:
2** Natuurlijk moet de regering mogelijkheden scheppen, maar het is toch overduidelijk waar de misbruiken zijn. 3** Niemand schuift alle schuld op de Walen, maar de leiding van de grote organisaties in dit land durft niet zeggen als ze wel schuld hebben en doet er ook niets aan. Een blinde-darm-operatie kost in Wallonië gemiddeld dubbel zoveel als in Vlaanderen. Zo zijn er tientallen voorbeelden. Men antwoordt dan dat er in Vlaanderen ook verschillen zijn, alsof dat iets verandert aan het gemiddelde. En het blijft maar duren. 4** Van die dienstencheques weet ik weinig af. Als er een betere oplossing is dan zullen de Vlamingen daar wel mee instemmen. En het zou me ten zeerste verbazen dat door die dienstencheques een geldstroom van Wallonië naar Vlaanderen ontstaat. Verontschuldig me de uitdrukking, maar ik meen dat je hier een mug met een olifant vergelijkt. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#62 |
Provinciaal Statenlid
|
![]() beste acv'er,
Is jullie congres voor iedereen toegangkelijk of moet je lid zijn van één of andere acw deeltak ? En waar vind het congres plaats ? Lokaal merk ik meer en meer bij plaatselijke acw'ers en acw politici dat zij Belgie een obstakel vinden, ook het migranten stemrecht en de soepele imigratie regels kunnen op niet veel bijval rekenen. groetjes.
__________________
kempenland, parel aan de Dietse Kroon! Streven naar Vlaamse eenheid. weg partijbelang! Allen voor 't algemeen Vlaams belang! ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#63 | ||
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Citaat:
Het Waals gewest mag inderdaad in bepaalde gevallen op haar verantwoordelijkheid gewezen worden. In het geval van dienstencheques wijs ik het VLaams gewest echter op haar verantwoordelijkheid. Om meer over de dienstencheques te horen, verwijs ik hiernaar. ![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#64 | |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Citaat:
Via deze topic en op nog andere manieren proberen wij echter ook de mening van niet-leden te bekomen. Het congres zelf vind plaats in de Duinse Polders te Blankenberge. De inschrijvingen zijn echter afgelopen, maar hier kan je nog steeds je mening kwijt. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#65 |
Minister-President
|
![]() Ik ben van mening dat zowel het ACV, het ACW als de CD&V moeten pleiten voor een strengere controle van de werklozen. Kan een vakbond dit doen? Zeker en vast, een vakbond is de vakbond van de werknemers, niet van de werklozen. Werkloos zijn is geen normaal statuut. Dat is een statuut dat je zo rap mogelijk moet kwijt zijn. een nieuwe mentaliteit is hier nodig.
Trouwens hoe minder werklozen, hoe beter voor de arbeider. Thomas
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
![]() |
![]() |
![]() |
#66 | ||
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 30 augustus 2002
Berichten: 15.667
|
![]() Citaat:
In België werden honderdduizende vreemdelingen Belg gemaakt, soms criminelen en ook zonder taalkennis. En nu wil men nog stemrecht geven aan mensen die weigeren Belg te worden. Dat is een recept voor problemen zoals Karel Degucht nu wel ondervindt. En dat is maar een begin! |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#67 |
Minister-President
|
![]() het congres van het ACW is uitgesteld tot na de verkiezingen. En dit maar om 1 reden! Als de CD&V goed scoort kunnen ze trouw blijven aan de CD&V. Anders gaan ze volledig onafhankelijke.
Thomas
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
![]() |
![]() |
![]() |
#68 | |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Citaat:
Ik wil je dan ook graag naar de bron van deze stelling vragen! Zelf hebben wij andere redenene besproken, maar die klinken niet zo radicaal als de jouwe. Moest jouw stelling dé reden zijn, dan waren de sociale verkiezingen met één of ander rechtmatig trucje ook verlengd, nietwaar? Verder moet je niet vergeten dat het politieke verhaal niet het zwaarst op de agenda weegt, tijdens het congres. Mijn bron ben ikzelf, aangezien ik in de organisatie van het congres zit. ![]() Zonder degelijke bronvermelding, is jouw stelling echter een gerucht ipv een reden. Ik wil je daar dan ook op een vriendelijke en redelijke manier op wijzen. MVG, ACV |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#69 | ||
Minister-President
|
![]() Citaat:
Maar ik hoop dat het maar een gerucht is...
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#70 | |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Citaat:
Ik zou met hem waarschijnlijk lang kunnen praten, aangezien hij zich o.a. bezighoudt met PWA en KMO's! ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#71 | ||
Minister-President
|
![]() Citaat:
![]() Allesinds, u moet uw naam zeker niet vrijgeven hier op het forum, maar pb'tje mag zeker ![]()
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#72 | ||
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Citaat:
Indien hij er aanwezig is, zal ik hem even aanspreken. ![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#73 | ||
Minister-President
|
![]() Citaat:
![]()
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#74 |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Ik bedank jullie allen voor deze aanvullingen.
Mijn kofferke staan klaar, dus ga ik deze topic hierbij afronden. Merci en misschien tot na het weekend! ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#75 |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() ACW haalt zwaar uit naar regering-Verhofstadt II
Jan Renders, de voorzitter van de christelijke werknemersbeweging ACW, haalt zwaar uit naar het sociaal-economische beleid van de paarse regering. Hij vindt dat de lasten en de lusten niet meer eerlijk verdeeld worden over de verschillende lagen van de bevolking. "Er schiet niet genoeg geld over voor zorg en welzijn. Als enerzijds de liberalen steeds minder belastingen gaan innen en anderzijds de socialisten steeds meer gratis dienstverlening geven, dan eindigt dit op termijn in een afbouw van de zorgsamenleving", zegt Renders. Het ACW vreest dat er op die manier onvoldoende geld overblijft voor de sociale zekerheid en voor de aanpak van de vergrijzing. "De hogere en meer gegoede burgers worden steeds meer verwend", luidt de conclusie van het ACW. De topman van de christelijke werknemersbeweging heeft ook kritiek op het huisvestingsbeleid van de Vlaamse regering en op de invoering van dienstencheques in de kinderopvang. Check ook even onze [size=6]vernieuwde website[/size] , voor de laatste ontwikkelingen ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#76 |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Toespraak Jan Renders – Algemeen voorzitter ACW
Goede vriendinnen en vrienden, Wij zijn gelukkig vandaag. En fier ook. Fier met een beweging die op een eerlijke, een open en een verstandige manier van gedachten wisselt en discussieert over de toekomst van onze organisatie. Dat wij hier vandaag met zovele vrijwilligers en beroepskrachten samen zijn, is een bewijs van onze dynamiek. Een bewijs van onze mobiliseringskracht. En een bewijs dat wij de uitdagingen waarvoor wij staan, ernstig nemen. Het is niet de bedoeling dat ik in dit slotwoord stilsta bij de besluiten van ons werk-congres. Maar één zaak is, ook in de voorbereiding van dit congres, toch wel héél duidelijk geworden: er is een roep vanuit de basis naar méér samenwerking, naar sterker gezamenlijk optreden en naar betere wederzijdse ondersteuning. Het ACW moet de deelorganisaties en partners steun geven, bemoedigen en de samenwerking bevorderen. Vanuit een goed overwogen strategie moeten we ons imago en de communicatie verbeteren. Moeten we de inbreng van de basis meer valoriseren. En de sociale stroming – vooral ook in de stedelijke gebieden – op een hedendaagse manier een goede bedding geven. We moeten verjongen en nieuwe vrijwilligers werven. Kortom: we moeten concrete acties ontwikkelen om te moderniseren en in te spe-len op nieuwe noden. We doen dit niet om ons dan, als in een geborgen cocon, veilig op te sluiten in onze beweging. Wel om krachtig onze rol te kunnen blijven spelen. Wel om op een zelf-bewuste manier bondgenootschappen aan te gaan met andere middenveldorganisaties. Want om een sociale stroming tot stand te brengen en te behouden, hebben we bondgenoten nodig. Sommigen zien in deze aandacht voor de bewegingswerking een uitvlucht om het niet te moeten hebben over de partijpolitieke opstelling van het ACW. Ik zeg met klem: dat is niet juist. We zullen de discussies over de beïnvloeding van de partijpolitiek en onze partijpolitieke strategie niet uit de weg gaan. Maar de eerste vereiste om invloed uit te oefenen op de samenleving blijft erin be-staan dat wij zelf een sterke, autonome, betrouwbare en dynamische beweging zijn. Zoniet zal men in de toekomst – welke partij of coalitie er ook aan zet is - met ons geen rekening houden. De eerste uitdaging waar we voor staan, is er dus voor te zorgen dat wij gezag blij-ven afdwingen in de samenleving: op basis van onze wervingskracht. Dat we aan-zien blijven krijgen: op basis van een kwalitatief aanbod, een goede dienstverlening en een stevige belangenbehartiging. En dat we degelijk advies kunnen geven: op basis van onze deskundigheid. Niet alleen de technische deskundigheid op vele beleidsdomeinen, maar ook de deskundigheid van de basis: van vele vrijwilligers, die de noden en de zorgen in de samenleving, vooral van de meest kwetsbare mensen, kennen en goed kunnen vertalen. En zo kom ik tot het tweede luik van ons congresthema: het beleid. Laat het ons ook maar “de politiek” noemen, maar dan in een brede betekenis van het woord. Politiek is en blijft heel belangrijk voor de samenleving. En dus belangrijk voor onze beweging. We hebben het al vaker gezegd: de manieren waarop wij de politiek en het beleid willen beïnvloeden, moeten wij noodzakelijkerwijs verbreden. En dat doen wij ook. Beleidsbeïnvloeding is meer dan ooit ook mogelijk door allerlei acties, door aanwe-zigheid in de media, door duiding op basis van wetenschappelijk onderzoek, door juridische initiatieven, door netwerken met ambtenaren die het beleid voorbereiden, via bondgenootschappen met allerlei groeperingen, waarmee we een front kunnen vormen, enz… Maar deze optie om de methodes van beleidsbeïnvloeding te verbreden, hoeft geen inlevering op onze interesse voor de politiek tot gevolg te hebben. De democratie moet immers ook op het partijpolitieke vlak de nodige aandacht blijven krijgen. Want, vrienden, het moet duidelijk zijn: wij gaan niet mee in de verleidelijke stroom van de antipolitiek. Wij gaan niet mee in het cynisme of in het onbegrip dat vaak naar boven komt wanneer men het over de politiek of over de politici heeft. Integendeel. Politiek, partijpolitiek is en blijft belangrijk. Wij zullen de ACW’ers, die vanuit ons project verantwoordelijkheid opnemen in de partijpolitiek, blijven bemoe-digen en blijven steunen. Maar ook – als het nodig is – kritische vragen stellen wanneer een politiek gevoerd wordt die afwijkt van ons programma. Want we zijn en blijven een sociale beweging. Met een eigen opdracht. Deze morgen heeft Ann Demeulemeester uitgelegd hoe we de voorbereiding van het statutair congres van 27 november zien. Ik doe nu al een warme oproep om actief mee te discussiëren over de ontwerp-krachtlijnen en actieplannen. Zodat we kunnen rekenen op een weloverwogen en gedragen strategie voor de toekomst. Bij alle discussies, in al onze acties moet de vraag voorop staan hoe we onze doel-stellingen en ons programma in deze tijd het best gerealiseerd krijgen. Het ACW-programma is heel kort samengevat te herleiden tot drie kernbegrippen: 1. Wij willen meer sociale rechtvaardigheid. Met een eerlijke verdeling van lusten en lasten. En een bijzondere aandacht voor de meest kwetsbaren. 2. Wij ijveren voor een meer verdraagzame en democratische samenleving. Met betrokkenheid van het middenveld. 3. Wij zetten ons in voor een kwaliteitsvolle en duurzame samenleving. In wereldperspectief. Als wij het beleid mee richting willen geven of de gevoerde politiek willen beoorde-len, dan is dit programma onze gids. Het Bestuur heeft gevraagd om vanuit deze invalshoek ook even stil te staan bij de actualiteit. In een ‘zeven-punten-klapper’, die we jullie bij het buiten gaan straks geven, leggen we in enkele krachtige zinnen, accenten voor het beleid in de komende maanden. Bij enkele punten uit de actualiteit wil ik nu ook nog even blijven stilstaan. Eerst iets over het Vlaamse beleid. Het zal jullie niet verwonderen dat ik dan zeker iets over het woonbeleid kwijt wil. Dat is en blijft een belangrijk aandachtspunt. Omdat goed wonen een essentiële voorwaarde is voor een gelukkig samenleven. In ons programma staat deze pro-blematiek dit jaar weer centraal. De beleidsnota van de Vlaamse regering bij het begin van de legislatuur, in 1999, kondigde zich aan als een werkstuk van kansen en van risico’s. Er werden 15.000 extra sociale huurwoningen beloofd, men stelde de hervorming voorop van het so-ciale huisvestingslandschap, men wou de inbreng van de private sector in de socia-le huisvesting vergroten. Onze analyse, na nog geen vijf jaar Vlaams huisvestingsbeleid, met wél vijf opeen-volgende ministers, is gemakkelijk samen te vatten in één slogan: een beleid om zo snel mogelijk te vergeten. Erger nog: het zal tijd kosten om de opeenvolgende flaters opnieuw recht te trekken. Ja, we kregen mooie beleidsbrieven en vele nieuwe intenties. Maar geen concrete realisaties: • Altijd maar werd de noodzaak tot schaalvergroting in de huisvestingssector verkondigd. Maar zonder concrete initiatieven. En dat leidde tot heel wat on-rust in de sector. • De onophoudelijke aankondiging van een volledig nieuw sociaal huurbesluit zonder concrete resultaten, is gewoonweg belachelijk. • De belofte van de 15.000 extra sociale huurwoningen kreeg in de loop van de legislatuur opeens een andere invulling. Plots had men het niet meer over extra woningen maar telde men zowel de gerealiseerde als de geplande huurwoningen. Verder merken we vooral dat woningen en bouwgronden steeds duurder worden. Voor jonge mensen onbetaalbaar. Van grond- en woningenbeleid is er geen spra-ke. Integendeel: een aantal instrumenten uit het decreet op de ruimtelijke ordening, zoals het grondbeleidsplan of het systeem van planbaten, zijn op de lange baan geschoven. In elk geval zien we in dit beleid, voor zover we van een beleid mogen spreken, geen zorg voor zovele mensen die uitkijken naar een meer democratisch aanbod van een elementair recht: behoorlijk wonen. Dat aanbod zal er niet komen als men vertrekt vanuit de pure commercie en het winstbejag in de woningmarkt. Zo ook met de recente politiek inzake kinderopvang en zorg: het introduceren van dienstencheques in de zorgsector is een aanfluiting van een politiek die de minderbedeelden wil beschermen. De invoering van deze dienstencheques, met daarenboven de mogelijkheid dat commerciële bedrijven en uitzendkantoren zich op de markt kunnen aanbieden, zal op termijn leiden tot een duaal zorgsysteem. Met misschien een kwaliteitsvol zorgpakket voor wie het kan betalen. Maar een twijfelachtig minimumaanbod voor degenen die minder bij kas zijn. Met het geld dat de Vlaamse regering nu uittrekt voor kinderopvang aan huis, zou men vijf keer meer plaatsen kunnen creëren. Door het gewoon investeren in de bestaande, niet-commerciële initiatieven. Het ACW steunt dan ook volledig het Platform voor Solidaire Zorg en wil samen met alle bondgenoten in deze actiegroep een halt toeroepen aan de verdere commercialisering van de kinderopvang en de zorg voor zieken, gehandicapten en ouderen. Wat betreft de sociaal-economische politiek van de federale regering wil ik be-ginnen met enkele vaststellingen: • De werkloosheid daalt niet, maar stijgt. • Ook de bestaansonzekerheid daalt niet, integendeel. De onzekerheid over werk en inkomen is voor heel wat mensen toegenomen. • De sociale uitkeringen zijn amper gestegen en niet aangepast aan de wel-vaart. • De verhoging van het leefloon is geen inhaalmanoeuvre van betekenis. Ik wil hier niet gezegd hebben dat de economische problemen, dat de sluiting van zo vele ondernemingen, dat de toename van de werkloosheid …de schuld is van de regering. Ik zal niet zeggen dat alles wat deze regering onderneemt om het tij te doen keren, verkeerd is. Want zo simpel is de situatie niet. Er zijn ook beleidsmaatregelen die we positief beoordelen, die we toejuichen. Maar dit moet ons wel van het hart: door de verdeling van bevoegdheden tussen liberalen en socialisten en de compromisvorming die daarvan het resultaat is, be-staat er geen eerlijke en progressieve verdeling van lusten en lasten. Zeker wanneer we ervan uitgaan dat een regering ook de toekomst moet veiligstel-len, is het gebrek aan een coherente visie opvallend. En zeer nefast. Sociale rechtvaardigheid veronderstelt immers ook een herverdeling. Herverdeling om de ongelijkheden van de marktsituatie recht te trekken. Het huidige regeringsbeleid is, op zijn zachtst gezegd, hiervan geen goed voor-beeld. De belastingspolitiek, die in de werkverdeling binnen de regering aan de liberalen wordt overgelaten, verwent welstellende burgers met een verlaging van de hoogste belastingsdruk. Nog steeds wordt arbeid méér belast dan kapitaal. Nog steeds ontbreekt het de administratie aan mensen en middelen om fiscale fraude efficiënt aan te pakken. En alsof dat nog niet genoeg is, heeft men nu dus ook de fiscale amnestie inge-voerd. Een kaakslag voor de doorsnee man of vrouw, die trouw zijn belastingen betaalt. Een bevoordeling van rijke burgers die de solidariteit ontwijken en ondergraven. Want weet u wat de fiscale amnestie oplevert? Voor wie eerlijk zijn inkomen ver-dient en eerlijk zijn belastingen betaalt: niets! En voor iemand die zijn zwart geld belegde, bijvoorbeeld 1 miljoen BEF. Gedurende 3 jaar? Wel, die wint 600.000 frank! Pure schande! De liberalen, die dit verdedigen, zouden beter zwijgen over burgerschap, burgerzin of inburgering. In een kranteninterview van vorige maandag zegt Hendrik Daems (sinds de ruzie met Luc Cortebeeck heeft hij zijn voornaam in Hendrik veranderd): “Ik vind het leuk om met een economische liberale socialist samen te werken. Als er vandaag al een tweedeling is, is dat er geen tussen links en rechts, maar tussen diegenen die den-ken in opgelegde structuren en anderen die de mens vooropstellen” De mens vooropstellen? Welke mens? Ik vrees dat de liberalen hun natuurlijke nei-ging hier de loop laten en het vooral opnemen voor de geschoolde bovenklasse, de bekwame en assertieve mensen, de gezonde en dynamische krachten. Dat zij het opnemen voor hen die geen problemen hebben met een steeds hardere competi-tieve samenleving. Het opnemen voor hen die gebaat zijn met een ver-amerikanisering van de samen-leving. Voor degenen die de vervelende solidariteit – verankerd in onze zorgsamen-leving – willen afschudden. Een steeds grotere groep mensen valt uit de boot. Worden uit de boot geduwd. Zij kunnen niet meer mee in deze jachtige, veeleisende, stresserende maatschappij. Dat maakt hen angstig. Soms opstandig ook. Want in het betoog voor steeds meer belastingsverminderingen en dus minder in-komsten voor de gemeenschap, wordt ook doodleuk verteld dat er geen geld meer is voor een rechtvaardige verhoging van de minimuminkomens, dat er helaas geen geld meer is voor zorgbehoevende bejaarden die hun beurt op de lijst moeten af-wachten, dat er geen geld is voor personeel in gehandicapteninstellingen, geen geld voor een ernstig woonbeleid, geen geld voor een modernisering van de infra-structuur… In de week waarin de fiscale amnestie in het parlement werd goedgekeurd, in de week waar uit de statistieken blijkt dat de afbouw van de werkgelegenheid weer zeer hoge toppen scoort, precies in diézelfde week wordt een strengere aanpak voor de werklozen aangekondigd. In diezelfde week weigert men in te gaan op de vraag van het ACV om de fiscale discriminatie van bruggepensioneerden ongedaan te maken. En dan, worden wij als sociale beweging door sommigen van onredelijkheid of van oppositietaal beticht wanneer we bij dit alles kritische vragen stellen. Ik vraag me soms af: zouden de socialisten zich bij deze politiek echt zo goed voe-len als sommige van hun ministers eruit zien? Ik denk het niet. Trouwens, hier en daar, ook binnen de regering steken er geluiden op die onze vi-sie bijtreden. Want wat zegt de socialistische minister Rudy Demotte van Sociale Zaken, begin deze week in ‘De Morgen’? “We zijn een val aan het plaatsen voor de sociale zekerheid.” Steeds minder belastingen innen (strijdkreet van de liberalen) en steeds meer openbare dienstverlening gratis (lokroep van sommige socialisten), eindigt natuur-lijk in de afbouw van de zorgsamenleving. Brengt natuurlijk geen geld op voor het zilverfonds. Biedt natuurlijk geen ruimte voor noodzakelijke investeringen in infra-structuur en voor tewerkstelling in de zorgsector. Maar geeft wel voedsel voor een verdere verwenning van de gegoede burger. En legt daardoor een hypotheek op het solidariteitsdenken en solidariteitshandelen. Een andere belangrijke vraag is of het huidige beleid bijdraagt tot de verster-king van de democratie. Ook hier kunnen we niet positief antwoorden. Want ook in de politiek wordt meer en meer de markt, de commercie geïntroduceerd: individuele politici komen op een kiesmarkt te staan ten overstaan van individuele consumenten: de kiezers. En dan volgen de klassieke recepten van en voor de markt: hoe kunnen we groeien, hoe kunnen we nieuwe markten aanboren, en hoe kunnen we – in functie hiervan – de kieswetgeving aanpassen. Door bijvoorbeeld de kiesomschrijvingen te vergroten. Door ministers te plaatsen, in hoofdzaak niet vanuit de vraag wie voor een goed beleid kan instaan, wel vanuit de overweging met welk gezicht men de volgende verkiezingen kan winnen. En zo komen we tot een nooit geziene stoelendans. De nieuwe kieswetgeving: was die bedoeld om de democratie te versterken? Laat ons niet lachen! Een wijziging van de regels, vlak voor de verkiezingen. Een wijziging van de re-gels,met de hulp van het Vlaams Blok dan nog. En dit allemaal onder het mom de democratie te versterken. Enfin! Geen mens die dit gelooft. En dat is nefast voor de democratie. Nu, met de lijstvorming zal een nooit geziene overheveling plaatsvin-den van politici. Van mensen die we nog maar net met veel ernst in het federale parlement hebben gestemd. En dan vraagt men zich af: hoe komt het toch dat zo-vele mensen wars zijn van politiek? In een bloeiende democratie hebben we niet zozeer nood aan vedetten, maar wel aan denkers en doeners, aan hardwerkende politici die dicht bij de bevolking staan. Dié mensen willen wij steunen en bemoedigen. Een andere vaststelling: het beleid zingt in officiële toespraken de lof van het middenveld. We worden gewaardeerd voor onze bijdrage aan een verdraagzamer en aangenamer samenleving. Van bij de aanvang koos Paars ervoor om de repre-sentatieve middenveldorganisaties veeleer te weren bij het totstandkomen van het beleid of bij de uitvoering van genomen beslissingen. Primaat van de politiek, zo wordt dat genoemd. Eén voorbeeld: in de nieuw opgezette structuren van Kind en Gezin en van het Fonds voor Gehandicapten worden we buiten gebonjourd. Sociale organisaties zullen misschien nog wel eens een adviesje mogen geven. Maar ze zullen niet meer kunnen participeren aan het totstand-komen van het te voeren beleid. En ook het klassieke overleg met de sociale partners wordt niet altijd ernstig genomen. Dat weten we van onze vrienden in ACV en CM. Contacten, ja. Conclaven, rondetafels, hoorzittingen, conferenties, toelichtingen bij intenties voor de verre toekomst… dat wel. Maar echt overleg, waarbij de sociale organisaties als echte partners worden gezien: neen. De afbrokkeling van de inspraak, het overleg en de participatie heeft een dubbel nefast gevolg: de afstand tussen de burger en politiek wordt groter in plaats van kleiner, want de sociale organisaties kunnen steeds minder over belangrijke politie-ke beslissingen in debat treden met hun achterban. Daardoor zal de interesse voor maatschappelijke vraagstukken eerder verminderen dan toenemen. Daardoor zal het draagvlak voor politieke beslissingen versmallen. En, ook niet onbelangrijk: de kwaliteit van de regelgeving, de kwaliteit van beslui-ten, van wetten en decreten gaat daardoor zienderogen achteruit. Wat in het voetbal waar is, geldt ook voor de beleidsvoering: zonder middenveld, slecht spel. Een hechte samenleving leeft van samenspraak. Een democratie zonder participatie gaat dood. Deze kritiek zal wellicht overkomen alsof wij geen goede dingen willen zien. Alsof wij gewoon een oppositiespel spelen. Alsof wij verzuurde criticasters zijn. Pessimis-ten. Dat is niet zo. Want een echte pessimist zou zeggen: “de zaken zien er wel slecht uit, maar de werkelijkheid is nog slechter!” Wij hebben ook duidelijk gemaakt waar deze en vorige regeringen in de afgelopen maanden en jaren positief werk hebben geleverd. We hebben de goede dingen meermaals met de nodige lof en met mooie foto’s van de initiatiefnemers gepubli-ceerd in het weekblad met de grootste oplage in Vlaanderen: Visie. Tot ergernis van vrienden die ons toen weer té positief vonden. Wij willen met onze kritiek dus niemand kwetsen. Elke dag, ‘s avonds, “nog even voor het slapen gaan”, vragen wij ons af “of we van dageraad tot avond… geen enkel hart hebben pijn gedaan”. Vrienden, We moeten luisteren naar de zorgen van de mensen. We moeten de dialoog aan-gaan. Maar dat wil niet zeggen dat de optelsom van alle meningen ons programma is. Dat wil niet zeggen dat de publieke opinie zomaar het criterium moet worden van wat recht of onrecht is. Want dat zou populisme zijn. En dat dreigt een kwaal van onze tijd te worden: de overtuiging dat voor iedereen alleen maar voordelen wegge-legd zijn. De overtuiging dat de politiek alleen maar met leuke dingen kan afkomen. De verwenningpolitiek. Populisme biedt geen uitkomst op een sociale samenleving. Daarom moeten wij als sociale beweging, nu méér dan ooit, een houvast bieden. Een visie aanreiken. En de waarden waarop ons project stoelt, verduidelijken. En af en toe moeten we dus tegen de stroom ingaan. Tegen de stroom van onver-draagzaamheid. Tegen de stroom van het individualisme en egoïsme. Tegen de stroom om alles te commercialiseren. We moeten blijven geloven in een betere, een meer solidaire, een meer sociale samenleving. We moeten een ideaal en een droom blijven voorhouden. Want “zonder visioen verwildert het volk” zegt Prediker in de bijbel. (En dat was een verstandig man, een geliefd man. Moest hij nog leven, zouden we hem voordragen voor de syndicale of politieke verkiezingen). Ja , 2004 is voor ons een zeer belangrijk jaar. Er zijn mutualistische, syndicale en politieke verkiezingen. Met de hele beweging zullen we mekaar daarbij door dik en dun steunen. We zullen de ACV’ers, de mutualisten van de CM, de ACW’ers in de politiek, bemoedigen en promoten. Samen staan we sterk. Samen blijven we onze idealen van zorg voor kwetsbare mensen en onze keuze voor een rechtvaardiger wereld uitdragen. Daarvoor hebben we jullie nodig. En voor uw inzet dan ook, heel gemeend, onze oprechte dank. We klinken zo dadelijk op onze vriendschap. En later: veilig en wel thuis! |
![]() |
![]() |
![]() |
#77 |
Minister-President
|
![]() Als je dit hier zet voor mij om mij te overtuigen dat het ACW aan de zijde van de CD&V blijft staan, ben je er gedeeltelijk in geslaagd. Ik vind dit een goede actie van het ACW. Hoop dat er zo meer volgen.
1 Front, een kritische sociale partner van het de CD&V!
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
![]() |
![]() |
![]() |
#78 | |
Europees Commissaris
Geregistreerd: 28 februari 2003
Locatie: Podgorica
Berichten: 6.351
|
![]() Citaat:
Enfin, ik geloof dat de breuk er wel terugkomt op de -volgens mij bijna onvermijdelijke dag- dat CD&V met het blok in een coalitie stapt.
__________________
[SIZE=1] ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#79 |
Banneling
Geregistreerd: 3 januari 2004
Berichten: 409
|
![]() Natuurlijk staan wij achter een samenwerking met CD&V.
Het is echter belangrijk dat hun standpunten en positiename overeenkomt met de onze (en andersom natuurlijk). Als zij ons 'onder hun oksel' willen wegwassen, dan blijven wij onze hand niet uitsteken. Samenwerken doe je niet alleen, daarvoor moet je met meer zijn. Leterme heeft dat door en zal er dus ook de vruchten van plukken. Hij was net zoals Inge Vervotte, Mieke Vanhecke, Jan Laurys, Roel Deseyn, ... aanwezig op het congres. Laten we hopen dat we hen nog meermaals kunnen tegenkomen! ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#80 |
Minister-President
|
![]() Aan Boer_Bavo: een logische mening van een buitenstaander
Aan ACV'er: Als ik mag spreken voor Waas en Dender, hier is het omgekeerd. CD&V steekt zijn hand constant uit, ACW slaagt het weg....
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
![]() |
![]() |