Tussen staat en individu.

[GaRnaaLBeeR]

[quote=Percalion;2732676]

De winsten van de kapitalisten worden bijna voortdurend geïnvesteerd. Ga maar eens na: hoeveel van de x miljard winst van de Bel-20 werd geconsumeerd? Ik heb het niet over de uitgekeerde dividenden. Zoals je weet zijn veel bedrijven door een ingewikkeld netwerk van aandeelhoudersschap met elkaar verbonden, zodat een holding dividenden kan innen van een dochterbedrijf en deze middelen kan investeren in andere filialen of in haar eigen activiteiten. Hoeveel procent van die kapitalistische winsten worden geconsumeerd? En hoeveel procent worden gebruikt om de productiviteit te verhogen?

Elke verhoging van de productiviteit vertaalt zich uiteindelijk in meer, betere en goedkopere producten en/of hogere lonen. Sowieso hogere reële lonen dus.

Het gaat niet om je buurman, het gaat ook om jou, Garnaalbeer. Je zit verdorie te staren naar een computerscherm, en je zegt dat de levensstandaard niet gestegen is!? Ik durf wedden dat je overgrootvader geen PC had. Zoals we kunnen zien in derdewereldlanden (waar ze minder talrijk zijn) komen PC's niet zomaar uit de lucht gevallen: ze worden geproduceerd, en daarvoor is kapitaal nodig.

Economie, mijn zwakke kant maar ok. Wat bedoel jij nu met geconsumeertde winsten? En waar ontken ik dat de levenstandaart gestegen is?

Stijging in productiviteit hoeft niet noodzakelijk in hogere reele lonen te rsulteren. Het aantal van verkoopbare producten is niet gebazeert op de nood naar dat product maar naar koopkracht die er op dat moment is om dat product aan te schaffen.
Zoals bij volkswagen:bedrijf A,B en C hebben de komende jaren allemaal een productiviteits groei nodig van zoveel procent om niet onderworpen te graken aan bedrijf X. Die bedrijven die nu op ongecontroleerde wijze,los van elkaar hun productiviteit laten stijgen zorgen uitijndelijk voor overcapaciteit. Er is gewoonweg geen koopkracht of nood aan zoveel productiviteit in die sector. Met de traditionele ontslagen natuurlijk als gevolg.

En dan hebben we natuurlijk nog de monopolies die een hele markt overheersen. Het aantal kapitaal dat zich meer en meer in steeds minder handen concentreerd liegt er niet om. Zoals de vroeg industriele bedrijven de vele zelfstandigen van hun capaciteit beroofden om zelf te beslissen over hun arbeid, concureren nu de multinationals de KMO's weg. Natuurlijk heeft de aard van de productie kosten veel te maken met welke sectoren vatbaarder zijn voor monopolie vorming.

Of laten we het hebben over de afschuwelijke proporties die het marketing aparaat aaneemt. Verscheidenen miljarden worden er verkwist aan onderzoeken en reclame campagnes. Misschien kan jij je nog die groene ketshup herinneren?
Dat is ook wat veel sportmerken laten doen, laat een Indonees voor een paar dollar per week werken zodat je met dat uitgespaart geld een filmster in u reclame spotje kan steken en die schoenen vervolgens doen verkopen aan 150 euro. Bij somige bedrijven is reclame en marketing ook een vast onderdeel van concureren geworden. Waar vroeger werd geproduceert om aan noden te voldoen worden er nu noden gecreert om producten aan kwijt te kunnen spelen. Om maar aan te tonen dat de gecreerde meerwaarden van de productie stijging niet alteid goed besteed word.

Het gaat niet om "de hoeveelheid arbeid". Het gaat om de dienst die je bewijst aan de consument - en dat kan je niet afleiden uit de hoeveelheid arbeid of uit het IQ. De ondernemer die 'n uitvinding wil commercialiseren, kapitaal investeert, mensen aanwerft en uitbetaalt om een nieuw product op de markt te brengen, loopt een groot risico: nochtans wordt hij strikt genomen niét voor dat risico vergoed. (Er zijn namelijk ook zakenmannen die minstens evenveel risico nemen maar toch verliezen incasseren.) De uiteindelijke rechter is de consument, die zal kopen of niet zal kopen.
De winsten van de ondernemer zijn de beloning voor het bevredigen van behoeftes van de consument.


Dat zeg je, maar dat kan jij niet weten. Hoeveel keer is het werk van Steve Jobs of Bill Gates of Henry Ford méér waard dan het werk van zijn slechtstbetaalde werknemer? Dat heeft niets te maken met het aantal arbeidsuren maar met de dienst die men bewijst aan de consument.

De dienst die je aan een mens bewijst door brood te bakken is veel elimentairder dan een auto, toch zal die auto nooit minder kosten als dat brood. De algemene hoeveelheid arbeid noodzakelijk om in die specifieke maatschapij op dat specifieke moment een auto te produceren ligt vele maal hoger dan die van een brood. Hoe zou jij de tegenwaarde voor een brood betalen? Als de bevolking van een bepaald land minder graag pizza eten, zal dat niet beteken die pizza goedkoper is dan in bevooorbeeld Italie (om de clichés nog maar eens boven te halen).

En laten we dat beeld van de helthaftige top manager of onderneemer niet overdrijven hé. Waneer zijn bedrijf ophoud met bestaan kan hij nog wel even blijven doorentenieren.
Ik heb al gezegd, als alles op deze manier blijft doorgaan gaat er in de toekomst niet veel meer overschieten van de KMO's, Zoals nu al het geval is worden er niet meer zoveel risico's genomen om een bedrijf op poten te brengen, mensen komen eerder aan de top van een bestaande ondrnemeingn.

Uitijndelijk hebben we ook nog alteid de vraag: De ondernemer neemt risicos, maar met wiens geld neemt hij die exact?

Dat de mens in een samenleving woont - dat hij er zelfs in geboren wordt, in geworpen wordt, als het ware - geeft die samenleving geen enkel recht. Het is niet omdat iedereen ouders heeft, dat die ouders ook bepaalde rechten zouden hebben over het individu. We hebben het niet over morele gevoelens: het is aannemelijk dat mensen hun ouders zullen respecteren, net zoals ze hun vrienden en kennissen zullen respecteren - niets mis mee. Het is aannemelijk om te stellen dat het moreel goed is om mensen in nood te helpen. Het is echter een hele brug verder om daar politieke of juridische gevolgen aan te koppelen: nl. dat ouders gezag of macht hebben over hun kind enzoverder. Dat een mens in een samenleving geboren wordt, betekent niet dat de productie gemeenschappelijk democratisch beslist zou moeten worden, om maar iets te zeggen.

Zie, een moeder spendeert al haar geld aan heroine. Is het nu de taak van de samenleving om haar kind gelijke mogelijkheden te geven en dan maar gemeenschapelijk op te draaien voor de kosten van zijn onderwijs? Naar mijn mening wel en dat kind zal u uitijndelijk ook wel dankbaar zijn. Maar wat met de egoistische (waarschijnlijk wel liberaal geinspireerde ) klootzak die vind dat het kind niet zijn verantwoordelijkheid is en er geen ene cent belastingen aan wil betalen.
Zou die menheer het ook zo onverantwoord vinden als de maatschapij vroeger zijn onderwijs betaald zou hebben waneer zijn moederhem liet zitten? Nee dan niet natuurlijk, maar het blijft zijn recht om een egoistische klootzak te blijven.
Dan begin je weer af te wegen, wat komt er eerst: Het recht op onderwijs dat iedereen moet toebehoren of het recht om iemand anders dat te laten ontemen? En sommige conclusies staan nu eenmaal boven wetelijke normen.

[1handclapping]

Een staat is in wezen conservatief en schept ongelijkheid ; de paradox is dat de bovenlaag, die er eigenlijk het meeste profijt van heeft de staat van precies het omgekeerde verdenkt. Het syteem blijft in zwang tot de graad van materiële ongelijkheid een bepaalde grens overschrijdt & dan wordt de bestaande staat vernietigt en kan de evolutie helemaal van voren af aan beginnen.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

De dienst die je aan een mens bewijst door brood te bakken is veel elimentairder dan een auto, toch zal die auto nooit minder kosten als dat brood.

Ik heb je die nu al enkele keren zien opdisselen.

Tip: ga er eens rustig bij zitten en pijnig je hersens eens over volgende stelling: 'Een auto is véél goedkoper dan een brood'

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

De vrijheid van het individu is al sinds jaar en dag het parade paardje van het liberalisme. Waneer je onder het gezag van de staat leeft, een orgaan met tenminste iets of wat democratische trekken, dan is dat verdrukking van de vrijheid. Maar waneer je naar de pijpen van een bedrijfsleider moet dansen dan noemd men dat een vrijwilige overeenkomst tussen individue.

Wat ik nu wil bediscusieren is dat de staat en de kapitalist in princiepe toch niet zo heel verscheiden zijn. Beiden dringen toch een zekere autoriteit op?.Beide nemen een stuk van u arbeid in beslag en bij de beide kun je toch die autoriteit voorkomen door zelf bovenaan de voedelketen te komen, als je maar berijd bent om van die helthaftige risico's te nemen die u macht over een ander rechtvaardigen he.

Zowel de staat als werken (en dus de werkgever) zijn een noodzakelijk kwaad; alleen verdien ik iets aan mijn werkgever terwijl de staat zich met alles moeit en teveel in mijn zakken (en die van mijn werkgever) zit. En als het mij niet meer bevalt op mijn werk, dan zoek ik ander. Emigreren is minder evident. Tot zover mijn beperkte bijdrage op dit ontieglijk uur.

[GaRnaaLBeeR]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ik heb je die nu al enkele keren zien opdisselen.

Tip: ga er eens rustig bij zitten en pijnig je hersens eens over volgende stelling: 'Een auto is véél goedkoper dan een brood'

Maar als een auto van graan gemaakt zou zijn dan zou hij niet tegen de regen kunnen en moeten ze telkens een nieuwe kopen wat meer winst opbrengt. Natuurlijk kan men als reactie ook metalen broden gaan gebruiken om......
Oké even serieus ,misschien moet jij het eens een keer onder mijn neus duwen.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

Economie, mijn zwakke kant maar ok. Wat bedoel jij nu met geconsumeertde winsten? En waar ontken ik dat de levenstandaart gestegen is?

Dat er winst gemaakt wordt, wat betekent dat? Waarom zou dat erg zijn? Als die winsten gebruikt worden om nieuwe fabrieken te bouwen, nieuwe machines te kopen enzoverder, dan dragen ze bij tot productiviteitsstijgingen (die weldegelijk tot hogere reële lonen leiden). Het verhoogt het vermogen van de aandeelhouders, ja, maar zij kunnen hun papieren effecten niet opeten. Wie heeft dan het meeste baat bij die ge-herinvesteerde winsten? Hoofdzakelijk de consumenten, die nu over meer goederen en diensten kunnen beschikken...
De cartoon van het vet kapitalistisch zwijn veronderstelt dat de aandeelhouder 'n stuk van de winsten gebruikt om feestjes mee te bouwen. Maar dat stuk is nu net verwaarloosbaar klein ten opzichte van het deel dat gebruikt wordt om investeringen te financieren.

Stijging in productiviteit hoeft niet noodzakelijk in hogere reele lonen te rsulteren. Het aantal van verkoopbare producten is niet gebazeert op de nood naar dat product maar naar koopkracht die er op dat moment is om dat product aan te schaffen.
Zoals bij volkswagen:bedrijf A,B en C hebben de komende jaren allemaal een productiviteits groei nodig van zoveel procent om niet onderworpen te graken aan bedrijf X. Die bedrijven die nu op ongecontroleerde wijze,los van elkaar hun productiviteit laten stijgen zorgen uitijndelijk voor overcapaciteit. Er is gewoonweg geen koopkracht of nood aan zoveel productiviteit in die sector. Met de traditionele ontslagen natuurlijk als gevolg.

Als er meer en goedkoper geproduceerd wordt, dan kan 'n bedrijf makkelijk zijn prijzen verlagen zodat mensen (zelfs met een constant loon) meer kunnen kopen... Dat is een hoger reëel loon.
Koopkracht is geen magische eigenschap van geld of van een geldloon; je kan de koopkracht niet verhogen door de lonen kunstmatig op te trekken. Koopkracht is altijd en overal een reëel gegeven, onafhankelijk van de prijzen: het gaat om wat je kunt kopen met een bepaald loon.

En dan hebben we natuurlijk nog de monopolies die een hele markt overheersen. Het aantal kapitaal dat zich meer en meer in steeds minder handen concentreerd liegt er niet om. Zoals de vroeg industriele bedrijven de vele zelfstandigen van hun capaciteit beroofden om zelf te beslissen over hun arbeid, concureren nu de multinationals de KMO's weg. Natuurlijk heeft de aard van de productie kosten veel te maken met welke sectoren vatbaarder zijn voor monopolie vorming.

Dat is gewoon een ongefundeerde stelling. Kom maar af met de bewijzen:
- fietsenmakers
- bloemenwinkels
- architectenbureaus
- schoonmaakdiensten
- ...
Geen monopolievorming ginder. Het is niét altijd winstgevend of efficiënt om een monopolie te vormen, meer zelfs: het is vaak net een stomme zet om een monopolie te willen verwerven. Een bedrijf kan doorgaans met minder moeite veel meer geld verdienen als marktspeler tussen zijn concurrenten, en het is regelmatig absoluut niet de moeite waard om te willen fuseren met een ander bedrijf of de andere bedrijven te willen (en kunnen) overkopen of wegconcurreren. Het gebeurt regelmatig dat bedrijven fuseren en nadien minder winst maken dan voorheen.

Dan nog: het monopolie van Standard Oil in de negentiende eeuw heeft de prijs van aardolie (in al zijn afgewerkte producten) net verlaagd. Zelfs het Amerikaanse Hooggerechtshof erkende dat, maar ze vond niettemin dat S.O. vernietigd moest worden, gewoon, omdat ze monopolies slecht vond.

Of laten we het hebben over de afschuwelijke proporties die het marketing aparaat aaneemt. Verscheidenen miljarden worden er verkwist aan onderzoeken en reclame campagnes. Misschien kan jij je nog die groene ketshup herinneren?
Dat is ook wat veel sportmerken laten doen, laat een Indonees voor een paar dollar per week werken zodat je met dat uitgespaart geld een filmster in u reclame spotje kan steken en die schoenen vervolgens doen verkopen aan 150 euro. Bij somige bedrijven is reclame en marketing ook een vast onderdeel van concureren geworden. Waar vroeger werd geproduceert om aan noden te voldoen worden er nu noden gecreert om producten aan kwijt te kunnen spelen. Om maar aan te tonen dat de gecreerde meerwaarden van de productie stijging niet alteid goed besteed word.

Marketing heeft zijn nut. Het verscherpt de concurrentie (wat betekent dat bedrijven verplicht zijn om hun prijzen en de kwaliteit van hun producten in de gaten te houden) en zorgt er bovendien voor dat de meest efficiënte bedrijven daar de vruchten van kunnen plukken door een goed imago (cfr. het imago van Coca-Cola). Er is trouwens absoluut geen verschil tussen 'produceren om aan noden te voldoen' versus 'produceren om producten kwijt te kunnen spelen'. Aan wié raken ze die producten kwijt, Garnaalbeer? Aan jou en mij. En waarom kopen wij die producten? Wel, ik voel me alleszins niet gehypnotiseerd of moreel verplicht om die producten te kopen, en als ik iets koop, is het doorgaans omdat ik het wil kopen - omdat ik denk dat ik er beter vanaf zal zijn met dat product. Maar kom, laat ons eens alle noden overlopen: onderdak, kleding, voedsel, dat is het zo ongeveer zeker? Dat betekent dat we gewoon een paar slaapbarakken moeten bouwen, iedereen jutezakken geven en dekentjes, en iedereen water en droog brood. Al de rest is luxe, al de rest zijn dingen die ons aangepraat worden door de vuile marketingbureaus. Maar zou jij tevreden zijn met zo'n dieet of met zulke leefomstandigheden? Zou de doorsnee mens tevreden zijn? Of zou het toch kunnen zijn dat de mensen die dingen effectief willen?

De dienst die je aan een mens bewijst door brood te bakken is veel elimentairder dan een auto, toch zal die auto nooit minder kosten als dat brood. De algemene hoeveelheid arbeid noodzakelijk om in die specifieke maatschapij op dat specifieke moment een auto te produceren ligt vele maal hoger dan die van een brood. Hoe zou jij de tegenwaarde voor een brood betalen? Als de bevolking van een bepaald land minder graag pizza eten, zal dat niet beteken die pizza goedkoper is dan in bevooorbeeld Italie (om de clichés nog maar eens boven te halen).

Je gaat nogal losjes over de manier waarop prijzen tot stand komen. Het is wel net iets complexer dan dat, vrees ik. Ik zie trouwens geen reden waarom het product "dat het meest elementair is" het duurst zou moeten zijn?!

En laten we dat beeld van de helthaftige top manager of onderneemer niet overdrijven hé. Waneer zijn bedrijf ophoud met bestaan kan hij nog wel even blijven doorentenieren.

Behalve als het failliet gaat, bedoel je?

Ik heb al gezegd, als alles op deze manier blijft doorgaan gaat er in de toekomst niet veel meer overschieten van de KMO's, Zoals nu al het geval is worden er niet meer zoveel risico's genomen om een bedrijf op poten te brengen, mensen komen eerder aan de top van een bestaande ondrnemeingn.

Dat zeggen de marxisten intussen al honderdtwintig jaar, dus dat valt best wel mee, zeker?

Uitijndelijk hebben we ook nog alteid de vraag: De ondernemer neemt risicos, maar met wiens geld neemt hij die exact?

Dat is redelijk eenvoudig: met de centen van de aandeelhouders. En zoals ik al beargumenteerd heb, het is (minstens in theorie) perfect mogelijk dat iemand op een voor marxisten aanvaardbare wijze kapitaal accumuleert. Zelfs een arbeider. En inderdaad: sommige leden van het proletariaat hebben hun eigen aandelenportefeuille.

Zie, een moeder spendeert al haar geld aan heroine. Is het nu de taak van de samenleving om haar kind gelijke mogelijkheden te geven en dan maar gemeenschapelijk op te draaien voor de kosten van zijn onderwijs? Naar mijn mening wel en dat kind zal u uitijndelijk ook wel dankbaar zijn. Maar wat met de egoistische (waarschijnlijk wel liberaal geinspireerde ) klootzak die vind dat het kind niet zijn verantwoordelijkheid is en er geen ene cent belastingen aan wil betalen.
Zou die menheer het ook zo onverantwoord vinden als de maatschapij vroeger zijn onderwijs betaald zou hebben waneer zijn moederhem liet zitten? Nee dan niet natuurlijk, maar het blijft zijn recht om een egoistische klootzak te blijven.
Dan begin je weer af te wegen, wat komt er eerst: Het recht op onderwijs dat iedereen moet toebehoren of het recht om iemand anders dat te laten ontemen? En sommige conclusies staan nu eenmaal boven wetelijke normen.

Je hebt het over kinderverwaarlozing. Dat is nu uiteraard 'n extreem voorbeeld. Bovendien niet zo'n goed: als je moeder een heroïneverslaafde is, en je wordt verwaarloosd of zelfs mishandeld, zal je zelfs met gesubsidieerd onderwijs waarschijnlijk niet ver komen in de samenleving. Tenzij jij het de taak vindt van de samenleving om voor iedereen mama te spelen, iedereen op te voeden tot goede mensen, maar dat is toch 'n beetje een griezelige gedachte denk ik.

[GaRnaaLBeeR]

[quote]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat er winst gemaakt wordt, wat betekent dat? Waarom zou dat erg zijn? Als die winsten gebruikt worden om nieuwe fabrieken te bouwen, nieuwe machines te kopen enzoverder, dan dragen ze bij tot productiviteitsstijgingen (die weldegelijk tot hogere reële lonen leiden). Het verhoogt het vermogen van de aandeelhouders, ja, maar zij kunnen hun papieren effecten niet opeten. Wie heeft dan het meeste baat bij die ge-herinvesteerde winsten? Hoofdzakelijk de consumenten, die nu over meer goederen en diensten kunnen beschikken...
De cartoon van het vet kapitalistisch zwijn veronderstelt dat de aandeelhouder 'n stuk van de winsten gebruikt om feestjes mee te bouwen. Maar dat stuk is nu net verwaarloosbaar klein ten opzichte van het deel dat gebruikt wordt om investeringen te financieren.

Als er meer en goedkoper geproduceerd wordt, dan kan 'n bedrijf makkelijk zijn prijzen verlagen zodat mensen (zelfs met een constant loon) meer kunnen kopen... Dat is een hoger reëel loon.
Koopkracht is geen magische eigenschap van geld of van een geldloon; je kan de koopkracht niet verhogen door de lonen kunstmatig op te trekken. Koopkracht is altijd en overal een reëel gegeven, onafhankelijk van de prijzen: het gaat om wat je kunt kopen met een bepaald loon.

Productiviteit is even onverteerbaar als u efecten. Kapitalisten produceren niet om aan noden te voldoen en dus niet voor het volk. Het is gevaarlijk om op een vrije markt u producten te verkopen aan 1000 mensen met de koopkracht van 1 dollar per week waneer je concurent zijn producten verkoopt aan 50 westerlingen die er allemaal het tienvoud voor kunnen bieden. Zo gevaarlijk zelf dat ze zoals ik al eerder heb verteld miljarden vrij maken met onderbetaalde 3de wereld arbeid zodoat ze die in campagnes kunnen steken die ons toch maar zouden kunnen overhalen om juist hun product te kopen.

Ik heb er niets op tegen dat het kapitalisme steeds ijvert naar verdere vooruitgang op productief gebied, het systeem heeft ons vele nieuwe mogelijkheden gegeven. Maar mensenlevens gaan voor op productiviteit, we moeten niet het slachtoffer worden van onze eigen technologische vooruitgang.

Dat is gewoon een ongefundeerde stelling. Kom maar af met de bewijzen:
- fietsenmakers
- bloemenwinkels
- architectenbureaus
- schoonmaakdiensten
- ...
Geen monopolievorming ginder. Het is niét altijd winstgevend of efficiënt om een monopolie te vormen, meer zelfs: het is vaak net een stomme zet om een monopolie te willen verwerven. Een bedrijf kan doorgaans met minder moeite veel meer geld verdienen als marktspeler tussen zijn concurrenten, en het is regelmatig absoluut niet de moeite waard om te willen fuseren met een ander bedrijf of de andere bedrijven te willen (en kunnen) overkopen of wegconcurreren. Het gebeurt regelmatig dat bedrijven fuseren en nadien minder winst maken dan voorheen.

Dan nog: het monopolie van Standard Oil in de negentiende eeuw heeft de prijs van aardolie (in al zijn afgewerkte producten) net verlaagd. Zelfs het Amerikaanse Hooggerechtshof erkende dat, maar ze vond niettemin dat S.O. vernietigd moest worden, gewoon, omdat ze monopolies slecht vond.

Ik zij zelf nog in mijn vorige post "Natuurlijk heeft de aard van de productie kosten veel te maken met welke sectoren vatbaarder zijn voor monopolie vorming." Het is makelijker om een paar schabben te kopen en daar wat bloemen op te prezenteren dan een auto fabrik aan te schaffen die productief genoeg is om opel of honda te overleven.

Er zijn genoeg bedrijven op te noemen die een monoplie vormen, de rede waarom ik nooit naar werchter zou gaan bevorbeeld is omdat clearvision zowat elk groot Europees festival in handen heeft en de prijzen ongrijpbaar maken voor een groot deel van de jeugd.
clearvision hoeft hierdoor zeker niet efietenter te worden, monopolie berijken doe je niet gewoon uit eigen baad. De vrije markt drijft u er als bedrijf gewoon naar toe.

Marketing heeft zijn nut. Het verscherpt de concurrentie (wat betekent dat bedrijven verplicht zijn om hun prijzen en de kwaliteit van hun producten in de gaten te houden) en zorgt er bovendien voor dat de meest efficiënte bedrijven daar de vruchten van kunnen plukken door een goed imago (cfr. het imago van Coca-Cola). Er is trouwens absoluut geen verschil tussen 'produceren om aan noden te voldoen' versus 'produceren om producten kwijt te kunnen spelen'. Aan wié raken ze die producten kwijt, Garnaalbeer? Aan jou en mij. En waarom kopen wij die producten? Wel, ik voel me alleszins niet gehypnotiseerd of moreel verplicht om die producten te kopen, en als ik iets koop, is het doorgaans omdat ik het wil kopen - omdat ik denk dat ik er beter vanaf zal zijn met dat product. Maar kom, laat ons eens alle noden overlopen: onderdak, kleding, voedsel, dat is het zo ongeveer zeker? Dat betekent dat we gewoon een paar slaapbarakken moeten bouwen, iedereen jutezakken geven en dekentjes, en iedereen water en droog brood. Al de rest is luxe, al de rest zijn dingen die ons aangepraat worden door de vuile marketingbureaus. Maar zou jij tevreden zijn met zo'n dieet of met zulke leefomstandigheden? Zou de doorsnee mens tevreden zijn? Of zou het toch kunnen zijn dat de mensen die dingen effectief willen?

Goed imago, dat is het verachtelijke er aan. Shell mag de leefomgeving van duizende Afrikanen naar de knoppen helpen zolang ze maar het nationaal sport voor jeugd initiatief steunen, prachtige imago stunt.

We worden steeds meer en meer gedreven tot hersenloos consumentisme, en ze zullen nog meer in onze strot moeten kunnen rammen om de huidige groei aan te kunnen houden.
Je moet de invloed van media op onze maatschapij echt niet onderschatten. Geluk staat voor veel mensen gelijk aan consumeren, je bent wel een heel onverantwoorde moeder als je u kinderen geen melk product van dat merk geeft. Zelfs louter snobisme vind zijn intrede via de vrije markt naar onze hersensellen. Werden er 50 jaar geleden kinderen gepest omdat ze geen scappa of bikkenberg aan hadden?
Zoals met de sportschoenen word reclame soms ook gebruikt om de prijzen van de waren naar boven te duwen. Je koopt tegenwoordig geen schoene meer maar lifstyle.

Is dat nu wat de mensen allemaal te wachten staat in de toekomst lifstyle, hip coole ringtones en celeberty watshers? Ik wil niet ontkennen dat sommige mensen zulke kapitalistische fetisj hebben ontwikeld en daadwerkelijk de nood voelen om de nieuwste gadgets te kopen maar die moet echt niet veralgemeend worden via grootschalige marketing manipulatie. Op de TV is een ding, maar ik graak er gewoon gedegouteerd van om die dingen overal in mijn publieke omgeving tegen te komen.

En stel eens de vraag aan een normaal persoon. Wat zou hij het liefst hebben, een miljoenen onderzoek naar groene ketshup of die zelfste miljoenen in het onderhouden van zijn leefomgeving?

Je gaat nogal losjes over de manier waarop prijzen tot stand komen. Het is wel net iets complexer dan dat, vrees ik. Ik zie trouwens geen reden waarom het product "dat het meest elementair is" het duurst zou moeten zijn?!

Jij kwam af met "de dienst die je bewijst aan de consument". Ik heb het trouwens ook niet over de prijs maar de waarde. een groot verschil. Toch volgens iemand die nog nooit een les economie heeft gehad.

Behalve als het failliet gaat, bedoel je?

De ontslag premie van de topmaneger bij inbef was genoeg om de brouwerij nog 2 jaar te doen draaien.

Dat zeggen de marxisten intussen al honderdtwintig jaar, dus dat valt best wel mee, zeker?

En al hondertwintig jaar verdwijnen er steeds meer kleine bedrijven en concentreert het kapitaal zich in steeds minder handen.

Dat is redelijk eenvoudig: met de centen van de aandeelhouders. En zoals ik al beargumenteerd heb, het is (minstens in theorie) perfect mogelijk dat iemand op een voor marxisten aanvaardbare wijze kapitaal accumuleert. Zelfs een arbeider. En inderdaad: sommige leden van het proletariaat hebben hun eigen aandelenportefeuille.

Die aandeel houder moet al wel heel dikke cigaren kunnen roken om in zijn eentje een rendabele fabrik op poten te kunnen brengen.

Je hebt het over kinderverwaarlozing. Dat is nu uiteraard 'n extreem voorbeeld. Bovendien niet zo'n goed: als je moeder een heroïneverslaafde is, en je wordt verwaarloosd of zelfs mishandeld, zal je zelfs met gesubsidieerd onderwijs waarschijnlijk niet ver komen in de samenleving. Tenzij jij het de taak vindt van de samenleving om voor iedereen mama te spelen, iedereen op te voeden tot goede mensen, maar dat is toch 'n beetje een griezelige gedachte denk ik.

En hem het recht op onderwijs ontzeggen zal het dan wel veel beter maken zeker? Of wacht, als we nu onze liberale idealen eens helemaal zouden doortrekken en tegelijkertijd de leerplicht afschaffen, kan dat kind zelfs geen lagere school volgen. Heb je niet alleen een sociaal geval maar ook een ongeleterd sociaal geval.

[Vrijgevochten]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Die heb ik even niet gelezen, dan? Tenzij je zelf een enthousiasteling bent.

Gelijk (met de grond gelIJk maken)

[GaRnaaLBeeR]

Ik moet zeggen dat ik aan een schrijfstoornis lijd, maar zelfs als dat niet zo was zou ik mij bewust niet aan zulke nutteloze regels moeten houden.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

Productiviteit is even onverteerbaar als u efecten. Kapitalisten produceren niet om aan noden te voldoen en dus niet voor het volk. Het is gevaarlijk om op een vrije markt u producten te verkopen aan 1000 mensen met de koopkracht van 1 dollar per week waneer je concurent zijn producten verkoopt aan 50 westerlingen die er allemaal het tienvoud voor kunnen bieden. Zo gevaarlijk zelf dat ze zoals ik al eerder heb verteld miljarden vrij maken met onderbetaalde 3de wereld arbeid zodoat ze die in campagnes kunnen steken die ons toch maar zouden kunnen overhalen om juist hun product te kopen.

Dat zijn heel wat foute veronderstellingen in één paragraaf.
Productiviteit is inderdaad 'onverteerbaar', het is een eigenschap. Maar hogere productiviteit betekent stomweg dat men met evenveel mensen en evenveel middelen (grondstoffen, ...) méér kan produceren. Of dus: dat de kostprijs van het product zakt, want er zitten minder grondstoffen in. Tijdelijk kan de ondernemer die zo'n nieuw proces heeft bedacht, lekker veel winst maken daarop. Dat duurt zolang tot een concurrent ook iets gelijkaardigs verzint - ook een manier om goedkoper te produceren - en dan zijn prijs verlaagt. Dat is prijsconcurrentie, en het is heel duidelijk zichtbaar bijvoorbeeld in de auto-industrie, vooral vroeger dan.

Waarom zou een kapitalist niét produceren om aan noden te voldoen? Ja, hij wil winst maken. Hoe kan hij dat doen? Wel, draai het en keer het zoals je wil, maar er zijn nog altijd meer arbeiders dan kapitalisten. En zelfs met die gigantische 'diefstal van meerwaarde' zullen "de arbeiders" als groep meer verdienen dan "de kapitalisten" als groep. (Momenteel is die verhouding ruwweg 70:30 dacht ik). Het zijn dus hoofdzakelijk die arbeiders die de consumenten zijn. Het zijn hoofdzakelijk die arbeiders die dus bepalen welke producten zeer populair zijn en welke producten niét.

Dus, het zijn weldegelijk die arbeiders die "de vraag" uitmaken. Zeker als we het over consumptiegoederen hebben! Hoe meer iemand verdient, hoe kleiner het percentage van zijn budget dat naar consumptie gaat. Een miljardair die jaarlijks 100 miljoen euro verdient, zal misschien 2 of 5 of 10 miljoen euro consumeren - laat ons zeggen dat 10% al redelijk ruim is. Iemand die jaarlijks 20.000 euro verdient, zal pakweg 15.000 euro consumeren: 75% of daaromtrent.

Dat betekent dus, dat de arbeiders als groep het grootste deel uitmaken van de vraag naar consumptiegoederen.

De kapitalisten sparen vooral veel meer. Spaargeld is ook een vraag: onrechtstreeks is het een vraag naar kapitaalsgoederen (machines en gebouwen, investeringen van bedrijven en zo). Maar waarvoor worden die dan gebruikt? Wel, om andere kapitaalsgoederen te produceren bijvoorbeeld. En die worden dan weer gebruikt om kapitaalsgoederen te produceren, en die kapitaalsgoederen zélf worden gebruikt om... enzoverder - maar ooit kom je uiteindelijk uit bij consumptiegoederen.
(Voorbeeld: sommigen investeren in computertechnologie. Die technologie wordt gebruikt om robots te bouwen. Die robots gebruikt men om het produceren van staal makkelijker te maken. Dat staal wordt gebruikt in de auto-industrie. Auto's zijn zelf misschien bedoeld voor gewone gezinnen, of misschien als bedrijfsvoertuigen. Als het bedrijfsvoertuigen zijn, dienen ze zelf wéér als productiemiddel bijvoorbeeld van een transportbedrijf dat goederen vervoert van distributiecentra naar de plaatselijke Aldi. Hoe je het ook draait of keert: alle wegen leiden naar de consument, en die consument is vooral werknemer!)

Je zegt dat het gevaarlijk is om 1000 producten te verkopen aan 1 euro in de derde wereld, wanneer de concurrent er 50 verkoopt aan 10 euro in het westen? Nochtans, als ik aan één euro kan verkopen in de derde wereld zal ik in het westen verkopen aan negen euro of acht euro, net genoeg om mijn concurrent de wind/winst uit de zeilen te nemen. Ik snap niet echt waar je met dat voorbeeldje heenwil.

Ik heb er niets op tegen dat het kapitalisme steeds ijvert naar verdere vooruitgang op productief gebied, het systeem heeft ons vele nieuwe mogelijkheden gegeven. Maar mensenlevens gaan voor op productiviteit, we moeten niet het slachtoffer worden van onze eigen technologische vooruitgang.

De levensverwachting is bij ons redelijk hoog. In Groot-Britannië begon het bevolkingsaantal te stijgen ten tijde van de industriële revolutie. Productiviteit zorgt ervoor dat ons mensenleven aangenamer wordt (elektriciteit, gas, water, PC, GSM, badkamer...).

De landen waar het leven hard is, zijn de landen met de laagste productiviteit, en dat is geen toeval.

De rest is voor 'n andere keer behalve deze:

En al hondertwintig jaar verdwijnen er steeds meer kleine bedrijven en concentreert het kapitaal zich in steeds minder handen.

Dat betekent - als het al zo is - dat de meest efficiënte bedrijven meer kapitaal kunnen gebruiken. Daar wordt iedereen beter van.

Uitgebreide onderzoeken in de V.S. hebben bijvoorbeeld geen ernstige welvaartsverliezen door monopolies kunnen bewijzen... Om maar te zeggen dat het probleem van monopolies vooral een probleem is van handboeken economie, omdat het een handig voorbeeld is om iets uit te leggen aan studenten.

Die aandeel houder moet al wel heel dikke cigaren kunnen roken om in zijn eentje een rendabele fabrik op poten te kunnen brengen.

Nochtans ontstaat élke fabriek met kapitaal van de aandeelhouders. Hoe anders? In het begin moet er eerst geproduceerd worden zonder dat er iets verkocht wordt. Er moet een gebouw gezet worden, er moeten grondstoffen gekocht worden en arbeiders betaald en er is nog geen cent binnengekomen - dus van de consumenten komt het niet, en van de arbeiders ook niet, want zij worden al betaald in die opstartfase. Het komt dus van de aandeelhouders, dat geld.

En hem het recht op onderwijs ontzeggen zal het dan wel veel beter maken zeker? Of wacht, als we nu onze liberale idealen eens helemaal zouden doortrekken en tegelijkertijd de leerplicht afschaffen, kan dat kind zelfs geen lagere school volgen. Heb je niet alleen een sociaal geval maar ook een ongeleterd sociaal geval.

Ik heb niet gezegd dat een liberale maatschappij geen sociale gevallen zal tellen. En ja, de leerplicht mag inderdaad afgeschaft worden. Ik vind dat ouders zelf voldoende verstand moeten hebben om hun kinderen op te voeden, zoniet moeten ze er maar niet aan beginnen. In geval van manifeste kinderverwaarlozing vind ik bovendien dat anderen het recht moeten hebben om die ouderlijke macht over te nemen, maar dat is een redelijk controversieel standpunt in libertarische middens.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Uitgebreide onderzoeken in de V.S. hebben bijvoorbeeld geen ernstige welvaartsverliezen door monopolies kunnen bewijzen... Om maar te zeggen dat het probleem van monopolies vooral een probleem is van handboeken economie, omdat het een handig voorbeeld is om iets uit te leggen aan studenten.

This tickles my fancy. Beetje online literatuur daarover?

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

This tickles my fancy. Beetje online literatuur daarover?

²

post scriptum: wat geniet ik van die schrijfsels van percalion...kunst! chapeau vriend!

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

This tickles my fancy. Beetje online literatuur daarover?

Ik vrees van niet, enfin, ik weet alleszins niet of dat online bestaat. Het wordt vermeld in "Economics" van Samuelson en Nordhaus; ik zou eens de naam van die prof moeten opzoeken die dat berekend had. Secondje.

[Percalion]

Harberger was zijn naam. Ik vond de verwijzing in Capitalism van G. Reisman, waar er ook verwezen wordt naar een zekere F.M. Scherer.

[delcom]

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

Hij neemt risico's met het kapitaal waar zijn veeltalige werknemers het leeuwendeel hebben van geproduceerd. Het eigendom dat hij aankoopt is wederom aangekocht met dat zelfde kapitaal.

hij neemt risico's met kapitaal die hij reeds bezit (door erfenis) of met kapitaal van de bank waarvan hijzelf het risico neemt op de mogelijkheid om dit kapitaal af te betalen.
het is aanvankelijk onmogelijk risico's te nemen met kapitaal waar zijn werknemers voor hebben geproduceert want het eerste kapitaalrisico is het opstarten van de zaak zonder dat er reeds voor gewerkt is, noch door de arbeiders noch door hemzelf.

[GaRnaaLBeeR]

[quote]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat zijn heel wat foute veronderstellingen in één paragraaf.
Productiviteit is inderdaad 'onverteerbaar', het is een eigenschap. Maar hogere productiviteit betekent stomweg dat men met evenveel mensen en evenveel middelen (grondstoffen, ...) méér kan produceren. Of dus: dat de kostprijs van het product zakt, want er zitten minder grondstoffen in. Tijdelijk kan de ondernemer die zo'n nieuw proces heeft bedacht, lekker veel winst maken daarop. Dat duurt zolang tot een concurrent ook iets gelijkaardigs verzint - ook een manier om goedkoper te produceren - en dan zijn prijs verlaagt. Dat is prijsconcurrentie, en het is heel duidelijk zichtbaar bijvoorbeeld in de auto-industrie, vooral vroeger dan.

Waarom zou een kapitalist niét produceren om aan noden te voldoen? Ja, hij wil winst maken. Hoe kan hij dat doen? Wel, draai het en keer het zoals je wil, maar er zijn nog altijd meer arbeiders dan kapitalisten. En zelfs met die gigantische 'diefstal van meerwaarde' zullen "de arbeiders" als groep meer verdienen dan "de kapitalisten" als groep. (Momenteel is die verhouding ruwweg 70:30 dacht ik). Het zijn dus hoofdzakelijk die arbeiders die de consumenten zijn. Het zijn hoofdzakelijk die arbeiders die dus bepalen welke producten zeer populair zijn en welke producten niét.

Dus, het zijn weldegelijk die arbeiders die "de vraag" uitmaken. Zeker als we het over consumptiegoederen hebben! Hoe meer iemand verdient, hoe kleiner het percentage van zijn budget dat naar consumptie gaat. Een miljardair die jaarlijks 100 miljoen euro verdient, zal misschien 2 of 5 of 10 miljoen euro consumeren - laat ons zeggen dat 10% al redelijk ruim is. Iemand die jaarlijks 20.000 euro verdient, zal pakweg 15.000 euro consumeren: 75% of daaromtrent.

Dat betekent dus, dat de arbeiders als groep het grootste deel uitmaken van de vraag naar consumptiegoederen.

De kapitalisten sparen vooral veel meer. Spaargeld is ook een vraag: onrechtstreeks is het een vraag naar kapitaalsgoederen (machines en gebouwen, investeringen van bedrijven en zo). Maar waarvoor worden die dan gebruikt? Wel, om andere kapitaalsgoederen te produceren bijvoorbeeld. En die worden dan weer gebruikt om kapitaalsgoederen te produceren, en die kapitaalsgoederen zélf worden gebruikt om... enzoverder - maar ooit kom je uiteindelijk uit bij consumptiegoederen.
(Voorbeeld: sommigen investeren in computertechnologie. Die technologie wordt gebruikt om robots te bouwen. Die robots gebruikt men om het produceren van staal makkelijker te maken. Dat staal wordt gebruikt in de auto-industrie. Auto's zijn zelf misschien bedoeld voor gewone gezinnen, of misschien als bedrijfsvoertuigen. Als het bedrijfsvoertuigen zijn, dienen ze zelf wéér als productiemiddel bijvoorbeeld van een transportbedrijf dat goederen vervoert van distributiecentra naar de plaatselijke Aldi. Hoe je het ook draait of keert: alle wegen leiden naar de consument, en die consument is vooral werknemer!)

Je zegt dat het gevaarlijk is om 1000 producten te verkopen aan 1 euro in de derde wereld, wanneer de concurrent er 50 verkoopt aan 10 euro in het westen? Nochtans, als ik aan één euro kan verkopen in de derde wereld zal ik in het westen verkopen aan negen euro of acht euro, net genoeg om mijn concurrent de wind/winst uit de zeilen te nemen. Ik snap niet echt waar je met dat voorbeeldje heenwil.

Het is niet duidelijk waar ik heen wil dus begin je de discussie hellemaal opnieuw maar dan uitgebrijder?

Hetgeen wat je steld over dat voorzijn door middelen van zoveel mogelijk extra producten op de markt te gooien word al ontkracht door even naar de echte wereld te kijken. Om hieruit maar een bekend voorbeeld te geven: geneesmiddelen voor dodelijke tropische ziektes. Het is algemeen geweten dat de moeite in het onderzoeken en produceren van deze geneesmiddelen zo goed als nihil is.
Waarom? Omdat de mensen die ze verbruiken gewoonweg niet het risico waard zijn om hun leven te redden. het productie process neemt ook kapitaal in beslag en als het terug te winnen van dat kapitaal niet zo zeker is word het vaak afgedaan.
En dit dan weer in tegenstelling met ons koopkrachtige consumenten. Voor ons is de farmaseutische industrie berijd om miljoenen te investeren in anti rimpel créme of extra sterke viagra.

Om nog bij text te blijven, ik heb nooit gesteld dat een verhoging van de productie uitsluitend nefast hoort te zijn voor arbeiders. Ik dat ons verschill ligt in het feit dat de stijging van productie niet iets willekeurig is dat afhangt van intenties van de kapitalist. Het is een noodzakelijke constante. Bedrijven zijn bij wijze van spreken gedoemd om hun productie koste wat het kost te blijven verhogen.
Je weet zelf al hoe de hogere productie van één bedrijf veralgemeend kan worden en uitijndelijk een nieuwe standaart maat opzet. Een standaart waar geen enkel bedrijf onder kan leven, of toch niet voor een lange duur.

Dus door het streven naar een plek boven die standaart, wat elk bedrijf doed, draag je er bij dat de anderen je in de voetsporen MOETEN volgen, willen ze hun priviléges en bestaanszekerheid behouden.
Een verplichte pulse naar technologische vooruitgang leuk toch? Lag het niet aan het feit dat een uitbetaald loon niets voelbaar zal bijdragen aan de stijging in productiviteit. In tegendeel zelf.
We kunnen dit ook hetzelfde zien bij het aantal gepresteerde uren die minnimum gemaakt moeten worden of veiligheid op het werk. Allemaal dingen die niets aan de productiviteit zullen toevoegen en in de ogen van de kapitalist als onwensbaar beschoud worden.

De levensverwachting is bij ons redelijk hoog. In Groot-Britannië begon het bevolkingsaantal te stijgen ten tijde van de industriële revolutie. Productiviteit zorgt ervoor dat ons mensenleven aangenamer wordt (elektriciteit, gas, water, PC, GSM, badkamer...).
De landen waar het leven hard is, zijn de landen met de laagste productiviteit, en dat is geen toeval.

Zelfs Marx heeft gezegd dat het kapitalisme de deur heeft geopend naar een hele nieuwe wereld van technologische mogelijkheden.
Verder vind ik het nogaal vaag om conclusies te trekken uit los staande cijfers en statestieken zoals bevolkingsgroeien maar dat is weer iets volledig anders maar zoals ik al zij, stijgende productiviteit hoeft niet slecht te zijn het moet enkel maar correct gebruikt worden.

Dat betekent - als het al zo is - dat de meest efficiënte bedrijven meer kapitaal kunnen gebruiken. Daar wordt iedereen beter van.

Uitgebreide onderzoeken in de V.S. hebben bijvoorbeeld geen ernstige welvaartsverliezen door monopolies kunnen bewijzen... Om maar te zeggen dat het probleem van monopolies vooral een probleem is van handboeken economie, omdat het een handig voorbeeld is om iets uit te leggen aan studenten.

Dus een bedrijf kan volgens u perfect rendabel zijn zonder dat ze daarvoor vrije concurentie nodig heeft? Leuk om dat uit u mond te horen.

En met gewoonweg terug te grijpen rijpen naar de een of andere studie zie ik geen goede tegenargumenten. Dingen zoals de prijzen hoog houden verijst zelfs niet één monopolie maar een paar grote vissen die onderling afspraken kunnen maken. Wat was dat nu ook al weer met die brouwerij giganten een jaar geleden?

Nochtans ontstaat élke fabriek met kapitaal van de aandeelhouders. Hoe anders? In het begin moet er eerst geproduceerd worden zonder dat er iets verkocht wordt. Er moet een gebouw gezet worden, er moeten grondstoffen gekocht worden en arbeiders betaald en er is nog geen cent binnengekomen - dus van de consumenten komt het niet, en van de arbeiders ook niet, want zij worden al betaald in die opstartfase. Het komt dus van de aandeelhouders, dat geld.

Hij heeft een handje vol machines gekocht, en wat dan nog? Gaat hij die allemaal in zijn eentje bedienen.

Ik heb niet gezegd dat een liberale maatschappij geen sociale gevallen zal tellen. En ja, de leerplicht mag inderdaad afgeschaft worden. Ik vind dat ouders zelf voldoende verstand moeten hebben om hun kinderen op te voeden, zoniet moeten ze er maar niet aan beginnen. In geval van manifeste kinderverwaarlozing vind ik bovendien dat anderen het recht moeten hebben om die ouderlijke macht over te nemen, maar dat is een redelijk controversieel standpunt in libertarische middens.

En als dat voldoende verstand van die ouders lijd tot een wereld vreemd psychopaat kind? De ouderlijke macht over nemen lijkt sterk in te gaan tegen u libertarische princiepes. Wie geeft u het recht om te beslissen over hoe mensen hun kinderen opvoeden. Misschien vragen de ouders zich af over waarom andere ouders zo dom kunnen zijn hun kinderen niet te slagen.
Ik wil enkel maar zeggen dat waneer je zulke statements maakt, je er van uitgaat dat individuele vrijheden elkaar in de weg kunnen zitten en ze genoodzaakt moet buigen naar hetgeen mat de mens als groep het beste uitkomt.

(ligt het nu aan mij of zijn we niet enorm ver aan het afdwalen?)

[GaRnaaLBeeR]

Dat waren blijkbaar meer spel fouten als gewoonlijk.

[Percalion]

Garnaalbeer, werkelijk - wat in godsnaam probeer je eigenlijk te vertellen? Je springt van de hak op de tak, je geeft wat kritiek op dit en op dat, maar wat is de kern van je betoog precies? Dat het kapitalisme slecht is, maar dat je eigenlijk niet precies kan zeggen waarom?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

Dus een bedrijf kan volgens u perfect rendabel zijn zonder dat ze daarvoor vrije concurentie nodig heeft? Leuk om dat uit u mond te horen.

Vrije concurrentie kan leiden tot een situatie waarbij één onderneming het grootste stuk van de markt bedient, dat is echter geen negatie van het principe van de vrije concurrentie zolang elke onderneming met genoeg kluiten in principe tot die markt kan toetreden.
Dat is nog iets helemaal anders dan een systeem zonder marktprijzen, dat alleen maar tot willekeur kan leiden.

[GaRnaaLBeeR]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Garnaalbeer, werkelijk - wat in godsnaam probeer je eigenlijk te vertellen? Je springt van de hak op de tak, je geeft wat kritiek op dit en op dat, maar wat is de kern van je betoog precies? Dat het kapitalisme slecht is, maar dat je eigenlijk niet precies kan zeggen waarom?

Het (gedwongen) verhogen van productiviteit is niet alteid een wonder remedie die enkel voordelen meebrengt, en zeker niet altijd goed of eficient gebruikt word.

De rest lijkt mij vrij duidelijk, toch?