Wat de Walen ervan denken!!

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Alle teksten ivm de transfers vind je op http://www.flemishdreams.com/belgiantransfers/

Great!

Dank

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Hans heeft een nieuwe nick?

Nog een?

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door retro2003

De staatssrtuctuur tussen 1967 en nu is niet zo veel veranderd, de omgekeerde miljardenstroom heeft echt bestaan en samen met het leegroven van onze ex-kolonies heeft deze stroom ons de welvaart gebracht die we Vlaams noemen.

Vlamingen komen van oost- en west-vlaanderen en blijven daar best, Antwerpen is een Brabantse stad!

De omgekeerde miljardenstroom heeft NOOIT bestaan, Bruno, en van de leegroven van Congo is vooral de royale familie de Belgique en Bruxelles rijk geworden.


2004gun@

Hier is de beknopte samenvatting van de studie van Prof. Hannes die in Trends te lezen stond. Ze is de moeite van het bewaren waard.



Vlaanderen dokt al sinds 1830 af

Trends, 22 juli 2004

Gisteren was het 21 juli. Hoelang wordt de nationale feestdag nog gevierd? "België sneuvelt op het ogenblik dat Wallonië één cent moet transfereren naar Vlaanderen," zegt Juul Hannes. Hij is geen radikalinski van het Vlaams Blok maar een degelijke, liberale academicus. Zijn monnikenwerk onthulde dat Vlaanderen al sinds 1830 geld transfereert naar Wallonië.

"Vlaamse politici vertrekken steevast van het beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen." Het is een statement dat kan tellen, zeker als het komt van Juul Hannes, emeritus hoogleraar in de Economische Geschiedenis van de Universiteit Gent en de VUB. "Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden."

De academicus lanceerde zijn eerste bevindingen in 1995. Ook de top van de liberale partij kent intussen de feiten. Juul Hannes: "Ik heb over de geschiedenis van de geldstromen gesproken met Karel De Gucht, Patrick Dewael en Guy Verhofstadt. Zij wéten dat de miljarden euro van Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren - geld dat vaak op een onefficiënte manier wordt besteed. En ze weten ook dat de Walen nooit, ik herhaal nóóit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen. Een half jaar geleden heeft Karel De Gucht nog eens al mijn cijfers opgevraagd. De liberale economen Jef Vuchelen en Paul de Grauwe hoef je evenmin wat wijs te maken, we bediscussieerden mijn cijfers. Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de negentiende, noch in de twintigste eeuw stroomde er een Waals belastingoverschot naar Vlaanderen."

Democratische beginselen moeten met een religieuze ijver toegepast worden, niet af en toe een beetje, aldus Hannes. "Dan zouden de liberale politici niet constant hoeven af te wijken van hun uitgangspunten omwille van de Belgische vrede. De kostprijs van het bestuur in Wallonië is bijna 50% hoger dan in Vlaanderen. Dat is nog hoger dan in Brussel, waar de meerkosten 35% bedragen. Als de Franstaligen hun cliëntelisme in neofeodale structuren willen handhaven, en de extra inkomsten van de tranfers niet in hun onderwijs willen stoppen, dan is dat hún zaak. Wij hoeven daar geen belastinggeld voor op te offeren. Wallonië trekt zich niets aan van de wensen van de grootste gemeenschap van België."

Laat de transfers passeren via de Europese Unie en na enkele jaren zal men daar vaststellen dat het de spuigaten uitloopt, pleit Hannes. De EU zal dan eisen dat Wallonië zijn bestedingen normaliseert. "Vanaf 1830 hebben de Vlamingen de Belgische rekeningen buitenmatig betaald, onder meer voor de bruggen, spoorwegen en kanalen van Wallonië. Dat deden ze zelfs in de dramatische jaren 1840-1860, toen arm Vlaanderen op zijn dieptepunt zat en er op het Vlaamse platteland hongerdoden vielen.

De emeritus hoogleraar kent de groeiende discussie over de onafhankelijkheid van Vlaanderen. "Als je die bereikt, geef je de investeringen van de Vlamingen in het zuiden op. We hoeven geen wraak te nemen, we moeten gewoon sterker drukken op het Belgische beleid. Op veel terreinen moeten we stoppen met Wallonië de kans te geven de zaken in Vlaanderen te bepalen."

Als Vlaanderen vandaag arm was geweest, dan zou onze positie uiterst zwak zijn en zouden we geen eisen mogen stellen, weet Hannes. "Maar nu kunnen wij, als wij willen, door onze rijkdom met de vuist op tafel slaan. Die rijkdom is er niet gekomen door bijvoorbeeld transfers van zuid naar noord, zoals het officiële Franstalige verhaal klinkt."

Volstrekt achterhaalde wetgeving

Juul Hannes ontdekte dat je de nationale cijfers over de negentiende eeuw van de historicus Pirard (gepubliceerd in de jaren 1980-1985) provinciaal kunt toewijzen, en dat die gegevens nog gedetailleerder worden met de statistieken van het Gemeentefonds. Een monnikenwerk dat opvallende conclusies opleverde. Juul Hannes: "Als ik de belastingen van de vier Vlaamse provincies vergeleek met die van de vier Waalse provincies, dan klopte het beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen - namelijk dat transfers in de negentiende eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste tachtig jaar van België."

In de negentiende eeuw was Vlaanderen veel armer dan Wallonië. Het gewicht van de transfers is waarschijnlijk nooit zwaarder geweest dan in de jaren veertig en vijftig van die eeuw. De neergang van de Vlaamse provincies begon in 1810, 30 jaar later was de uitputting volledig en toch bleven de transfers vloeien. Oost- en West-Vlaanderen zakten in elkaar door hun overbevolking en de combinatie van drie verzwakkende sectoren: landbouw, tuinbouw en huistextiel. Door de honger in Vlaanderen slonk zelfs het bevolkingscijfer. Bij de aanleg van de spoorweg Brugge-Kortrijk mocht de plaatselijke bevolking helpen; de werkers ontvingen één brood per dag. De gezinsleden crepeerden, want één brood is net voldoende om de kracht van één persoon op peil te houden.

De negentiende-eeuwse administratie van Financiën eeuw was klein, hanteerde potlood en papier, en functioneerde heel goed. "Onderhuids voel je dat de ambtenaren vonden dat de fiscaliteit niet was aangepast aan de noden van de tijd, maar de politici trokken zich daar geen barst van aan," aldus Hannes. "De fiscaliteit van de negentiende eeuw is ontstaan in het begin van de eeuw, werd in 1823 onder de Hollanders vastgelegd en is pas veranderd na de Eerste Wereldoorlog."

De inbreng van iedere regio in de totale opbrengst van drie directe belastingen - grond- en personenbelasting en het patentrecht (de bedrijfsbelasting) - is bekend voor de periode 1831-1912. Ze bedraagt 3,4 miljard goudfrank. Een goudfrank is, volgens de consumptie-index, vandaag 5,5 euro waard. De bedragen van de directe belastingen kunnen gerelateerd worden aan het inwoneraantal van de regio's. Uit die cijfers blijkt volgens Hannes dat een Vlaming gemiddeld 5,3% meer heeft betaald dan een Waal. Berekend met het gezin als maatstaf bracht Vlaanderen 199 miljoen goudfrank meer op. Indien een Vlaams gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan. Dat bedrag krijgt pas echt betekenis als we het vergelijken met de jaarrechten op koolmijnen en groeven - een directe belasting die vrijwel exclusief in Wallonië werd geheven. Het zwarte goud van Wallonië bracht jaarlijks gemiddeld 550.000 goudfrank in de staatskas, vijfmaal minder dan wat de fiscus in Vlaanderen aanboorde. De fiscus had de Waalse steenkoolopbrengsten moeten belasten, zegt Juul Hannes.

"De fiscale bril van de ontegenzeglijk bekwame en correcte ambtenaren in de negentiende eeuw was niet communautair misvormd," zegt Hannes. De fiscale wetgeving van het begin van de negentiende eeuw werd niet aangepast aan de snel veranderende economische gegevens, en kon de vooral in Wallonië gevestigde zware nijverheid niet naar behoren belasten. Diezelfde onaangepaste wetgeving zorgde er wel voor dat het in het begin van die eeuw relatief rijke Vlaanderen - wat vanaf 1810 omsloeg in armoede - nog een eeuwlang op zijn verleden belast werd. "In het overbevolkte Vlaanderen stegen de pachtprijzen door de grote vraag tot een onredelijk peil, en droeg de grond dus én een hoge pacht én een belasting die niet meer in verhouding stond tot de werkelijke inkomens."

Onevenredig belast

In 1890 en 1910 zorgden de belaste huizen, de opbrengst van deuren en vensters, en de waarde van het meubilair voor 87,5% van de opbrengst van de personenbelasting. Er waren geen fundamentele veranderingen sinds 1860. In 1890 bedroeg de belaste huurwaarde van een Vlaams huis gemiddeld 183,2 goudfrank, van een Waals huis 118,2 goudfrank. Dat Waalse huis was dus gemiddeld slechts 64,5% waard van een huis in Vlaanderen? De meubels van de Vlaamse bewoners waren 299 goudfrank waard, die van de Waal 12% minder, 264 goudfrank. Na vijftien jaar van ernstige landbouwcrisis betaalde Vlaanderen in 1890 nog 43,5% van de personenbelasting met 40,3% van de gezinnen. Wallonië, met eveneens 40,3% van de gezinnen, droeg slechts 28% van de belastingen. Het verhaal is eentonig. Voor de erfenisrechten van de jaren 1838-1911 betaalde de gemiddelde Vlaming 25,4% meer erfenisrechten dan een Waal. Als Vlaanderen 100 goudfrank opbracht, betaalde Wallonië 79,77 goudfrank. Erfenisrechten wogen zwaar op onroerend goed en uiterst licht op gemakkelijk te verbergen roerend goed. De Vlamingen met hun spaarzaamheid en gronden en huizen werden afgestraft in de grondbelasting, de personenbelasting en de erfenisrechten. Deze hogere belastingen in Vlaanderen staan haaks op de zwakke economische prestaties van Vlaanderen in de negentiende eeuw.

De bedrijfsbelasting (het patentrecht) pakte de slager en de schrijnwerker aan. Grote bedrijven waren er immers nog niet. De Nederlandse wetgever, onze wetgever vóór 1830, bepaalde dat fabrieken met 300 werknemers maximaal 402 frank patentrecht moesten betalen; 300 werknemers was toen zeer veel. "Kort nadien ontstonden in Wallonië bedrijven met 3000 werknemers, en die betaalden dus 402 frank belastingen, want 'maximum is maximum'. Een Waalse hoogoven - in het begin een eenmanszaakje - betaalde 48 frank belastingen. 70 jaar later betaalt de gigantische hoogoven die ervoor in de plaats kwam en afhangt van een financiële groep nog altijd 48 frank. Intussen betaalde het bakkertje in Antwerpen 80 frank. Conclusie: de mijnrechten van Wallonië hebben nooit geld in het nationale bakje gebracht, de douanerechten in Antwerpen wel."

De inkomensongelijkheid is geweldig veranderd, de vermogensongelijkheid die Juul Hannes berekende voor 1891 en Jef Vuchelen voor 1994 is ongeveer identiek gebleven. "In de negentiende eeuw verstedelijkten de provincies Henegouwen en Luik als gevolg van de industrialisering. De lonen lagen 40% tot 50% hoger dan in Vlaanderen. Je ziet echter geen sporen van een vermogensopbouw, noch fiscaal, noch wat de ongelijkheid betreft. Er moet een systeem geweest zijn van overconsumptie en een gebrek aan transfers tussen de generaties in Wallonië.

Door het elitaire kiesstelsel werd de noodzakelijke aanpassing van het fiscale systeem niet doorgevoerd tot in 1920. "De Belgische politici leenden liever geld," zegt Hannes. "Toen de Duitsers hier in 1914 binnenvielen, troffen zij de meest ontredderde overheidsfinanciën van de hele wereld aan. In 1940 was het net zo, en nu 60 jaar later met Europa is het weer hetzelfde.


Bange Walen

De Vlamingen zouden niet geïnteresseerd zijn in de transferkwestie, en dat is een foute perceptie, vindt Hannes. "De mensen wéten het niet, de verantwoordelijken ontvluchten de waarheid, en de pers vindt dit verhaal niet sexy genoeg. Wij hebben geen voordeel met een zwart gat in Wallonië. Trouwens, als Wallonië zijn centen redelijk zou besteden, dan was er geen probleem. Maar de verspilling van federaal geld, dat in grote mate Vlaams geld is, laten verdergaan is een politieke doodzonde. Als er te veel artsen zijn in Wallonië, dan wordt het aantal ook in Vlaanderen beperkt. Waarom?"

Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op, en reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om ze te nuanceren. Waar komt bijvoorbeeld de hoge Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd van steenkool en staal zo lang werd gerekt. "40% van de huidige staatsschuld is zo ontstaan, en 75% daarvan stroomde naar Wallonië. Toen die kraan werd dichtgedraaid, was het gedaan met onze grote holdings," weet Hannes. Hij begrijpt de Waalse angst. "Het feit dat de Vlamingen nu een eenheidstaal spreken, dat ze nu rechten opeisen, wordt gezien als een bedreiging voor Wallonië. Niemand kan daar trouwens een Vlaamse krant lezen, stel je voor wat dat is. Wallonië is een heel gesloten milieu. De Franstalige kranten bulken van de desinformatie."

Frans Crols

[email protected]

[Tegendradigaard]

En hier uit de studie van prof. Hannes zelf

Besluit
Dit verhaal begon met een groet aan Julius Vuylsteke en Lodewijk de Raet. Hun werk voortzetten
betekent hun hulde brengen.
De speurtocht in de fiscale doolhof bracht een aantal verrassende feiten aan het licht, maar ook na
herhaalde bevestiging van de gegevens is de interpretatie ervan nog moeilijk en ontbreekt het alles
omvattend inzicht, dat nodig is om de vaststellingen om te zetten in eventueel belastend
bewijsmateriaal.
De personele belasting, geheven op uiterlijke tekenen van een zekere welstand, gaf een duidelijk
overwicht van Vlaanderen te zien en het onderzoek van de belastingbasis gaf daarvan de bevestiging.
Een ruime bovenlaag, bijna de helft van de gezinnen, werd door de welvaartsbelasting getroffen. Dat
was meer dan in Wallonië, waar gemiddeld per gezin ook minder werd opgebracht.
Er zijn aanwijzingen dat de benedenhelft van de sociale piramide er in Vlaanderen dan weer slechter
aan toe was dan in het Zuiden van het land. "Arm Vlaanderen" is geen mythe, het bevond zich in een
hier onbesproken gebleven gebied. De bespreking van de erfenisrechten en van de vererfde kapitalen
laat er geen twijfel over bestaan dat de belastbare materie in Vlaanderen, uitgedrukt per inwoner of
per gezin, flink wat omvangrijker was dan in de Waalse provincies.
Hoe kunnen de toch wel opvallende verschillen in fiscale draagkracht tussen Noord en Zuid
verklaard worden? Er werden uitsluitend fiscale bronnen bij de confrontatie betrokken en een vaste
maatstaf om de getuigenissen te beoordelen, m.n. regionale rekeningen, ontbreekt nog, zodat
meerdere hypothesen mogelijk blijven.
Als de belastingopbrengsten op reële gronden berustten en dus aantonen dat Vlaanderen relatief
welstellend was, dan moet eveneens geconcludeerd worden dat Wallonië zoveel armer was en dat is
moeilijk te geloven. Het gaat immers niet over kleinigheden, zoals enkele samenvattende cijfers
aantonen. We kennen de inbreng van iedere regio in de totale opbrengst van drie directe belastingen
(grond- en personele belasting en het patentrecht) in de periode 1831-1912, m.n. 3,4 miljard frank in
totaal. De bedragen kunnen in verband gebracht worden met de demografische gewichten van de
regio's en dan blijkt een Vlaming gemiddeld 5,3% meer te hebben betaald dan een inwoner van
Wallonië. Voor de gehele periode is er dan sprake van 73 miljoen frank, die Vlamingen extra betaald
hebben. Berekend met het gezin als maatstaf bracht Vlaanderen 199 miljoen F meer op.
Door een gemiddeld Vlaams gezin werd inderdaad jaar in jaar uit 16,7% meer directe belastingen
betaald dan door een Waals gezin, omdat, gezien door de fiscale bril, de Vlaamse gezinnen ook
zoveel rijker waren. Indien een Vlaams gezin slechts evenveel had betaald als een Waals, dan had
Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan. Dat bedrag krijgt echt betekenis
als het vergeleken wordt met de jaarrechten op koolmijnen en groeven, een directe belasting die
vrijwel exclusief in de zuidelijke provincies werd geheven. Het zwarte goud van Wallonië bracht
jaarlijks gemiddeld 550.000 F in de staatskas, vijf keer minder dan wat de fiscus in Vlaanderen aan
extra's boven haalde.
De noord-zuid vergelijking mag niet doen vergeten dat er binnen de regio's grote verschillen in
ontwikkeling bestonden tussen de provincies en dat er binnen de provincies zowel groeipolen als
achtergebleven gebieden zijn aan te wijzen. Het ontbreken van deze nuanceringen belet de
vastgestelde verschillen met meer nauwkeurigheid ruimtelijk te lokaliseren.
Een verklaring voor het raadsel waarmee we worden geconfronteerd, zou kunnen zijn dat
Vlaanderen systematisch benadeeld werd door een verschillende interpretatie van de fiscale
wetgeving. Het is nochtans moeilijk zich voor te stellen dat ontegenzeggelijk bekwame en correcte
ambtenaren in de 19de eeuw zulke daad zouden hebben overwogen, laat staan meer dan 80 jaar
zonder haperen zouden hebben uitgevoerd. Hun fiscale bril was niet communautair misvormd.
Er zou kunnen geopperd worden dat de niet onbelangrijke loontransfers van Zuid naar Noord een rol
gespeeld hebben. Maar waarom hebben de doorgaans beter betaalde en in ieder geval veel talrijker
Waalse arbeiders in hun regio dan geen meetbaar spoor achtergelaten?
En wat als in dit verhaal enkel de betaalde bedragen reëel zijn? De belastingbasis zal dan ook wel
met de werkelijkheid overeenstemmen, maar het is nog de vraag of daarmee ook de echte relatieve
rijkdom of inkomens werden aangeduid. Was de fiscale bril niet gericht op verkeerde
welvaartsindicatoren? Waarschijnlijk wel en de uitweiding over het patentrecht had precies de
bedoeling aan te tonen dat de wetgeving zelf in gebreke was gebleven.
In 1910 verzamelden de ambtenaren 72,4 miljoen F aan directe belastingen na ijverig tellen en
evalueren van deuren en vensters en hardnekkig achtervolgen van marktkramers en straatventers. In
dat jaar - en pas dan - brachten de naamloze vennootschappen ook veel geld op, 9,5 miljoen F op een
uitgekeerde winst van 452 miljoen goudfrank.
De fiscale wetgeving, ontworpen in het begin van de 19de eeuw, werd niet aangepast aan de snel
veranderende economische gegevens en kon de vooral in het Zuiden gevestigde zware nijverheid
niet naar behoren belasten. Diezelfde onaangepaste wetgeving zorgde er wel voor dat het in het
begin van de eeuw relatief rijke agrarische Vlaanderen nog een eeuw lang op zijn verleden belast
werd.
De verantwoordelijkheid voor het volgehouden verkeerde gebruik van een onaangepaste fiscale bril
lag bij de benadeelden. En die zwegen. Ze zwijgen nog steeds.
"Et prions Dieu qu'il tous nous veuille absoudre" (François Villon)
Juul Hannes.
Met dank aan het Liberaal Archief te Gent

voor de retro en veel leesgenot...

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

De omgekeerde miljardenstroom heeft NOOIT bestaan, Bruno, en van de leegroven van Congo is vooral de royale familie de Belgique en Bruxelles rijk geworden.

Je hebt gelijk Knuppel, Bruno Yaminne, levenslang geband is via een valse nick weer opgedoken, en direct met zijn lievelingsonderwerpen :
1) de omgekeerde miljardenstroom.
2) de monarchie.
Bruno kan het niet laten.

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan Meuleman

Je hebt gelijk Knuppel, Bruno Yaminne, levenslang geband is via een valse nick weer opgedoken, en direct met zijn lievelingsonderwerpen :
1) de omgekeerde miljardenstroom.
2) de monarchie.
Bruno kan het niet laten.

Ik las ook al een lezersbrief in een krant....

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Ik las ook al een lezersbrief in een krant....

Bruno schrijft in veel kranten. Altijd over deze onderwerpen. Altijd op de zelfde wijze. Altijd onder een andere naam.

[AdrianHealey]

Ohjee, die studie weer.

Het geld dat Vlaanderen 'betaalde', haalde ze voor een groot deel uit werk dat er in Wallonië werd uitgevoerd.

Een beetje wat er nu ook kan gebeuren. Vlaanderen die Walen aan het werk helpen. Alleen mankeert dat nu een beetje.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

2004gun@

Hier is de beknopte samenvatting van de studie van Prof. Hannes die in Trends te lezen stond. Ze is de moeite van het bewaren waard.

Hartelijk dank.

Ik had het indertijd al gelezen en wou het onlangs doorsturen naar een aantal vrienden maar vond er niets van terug.

Nu terug orde op zaken gesteld

Nogmaals dank

Gun

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Kaal

Niet vergeten dat je ook een meerderheid nodig hebt binnen je eigen taalgroep. Er zijn 88 Vlaamse zetels in de Kamer. Het kartel en de VLD beschikken samen over 48 zetels. Indien de 5 NVAers vertrekken heeft de toekomstige regering geen meerderheid meer in Vlaanderen.

Een regering heeft geen meerderheid in elke taalgroep nodig. Daar heeft Herman De Croo enkele weken geleden nog eens op gewezen (hij ging ervan uit dat het paarse Wallonië een regering Verhofstadt III zou mogelijk maken, zonder Vlaamse meerderheid).

Verwacht wordt dat het aantal N-VA'ers in de Kamer nog zal stijgen, maar wel lichtjes ten koste van het Vlaams Parlement.
Dan heeft N-VA de rooms-blauwe regering in haar greep.

Ik hoop dat de militante basis van de N-VA een beetje druk kan uitoefenen op haar makke partijtop.

[Vorenus]

Waarom is iedereen gefocust op Leterme, CD&V en N-VA?

Als de Franstaligen teveel water in de wijn moeten doen laten ze leterme en zijn kartel vallen en nemen ze SPa me in de boot. Dit hetzelfde aan Franstalige kant, dada CDH en bienvenue PS.

Als Leterme premier wordt en aan de staatshervormingen begint zal hij toch zijn broek moeten laten zakken voor de Franstaligen.

VB heeft niet verloren, ze hebben de rest schaakmat gezet.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

Waarom is iedereen gefocust op Leterme, CD&V en N-VA?

Als de Franstaligen teveel water in de wijn moeten doen laten ze leterme en zijn kartel vallen en nemen ze SPa me in de boot.

Paars heeft geen meerderheid in het parlement.

[LeMmOnN]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

VB heeft niet verloren, ze hebben de rest schaakmat gezet.

Hell Yeah

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

VB heeft niet verloren, ze hebben de rest schaakmat gezet.

Vreemde schaaklogica... Het VB is nochtans een pion verloren, en de koning van de tegenstander kan nog alle kanten uit volgens jou (rooms-blauw, paars, etc...).

[Vorenus]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Paars heeft geen meerderheid in het parlement.

Ik bedoelde Paars-groen.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Ik hoop dat de militante basis van de N-VA een beetje druk kan uitoefenen op haar makke partijtop.

Waarom denk je dat ik als militant ben weggegaan bij de N-VA?

Ik sta vandaag nog te kijken hoe BDW het verkocht krijgt. Hij is een heel intelligent persoon en sterk debater, maar zijn geloofwaardigheid gaat totaal ten onder. Had hij dezelfde media aandacht gekregen zonder bij de CD&V te zitten dan hadden we nu ene VB op 19% en den LDD op 6,5% en den N-VA op 6,5% (ruwe schatting a la C2C, dudes).

En LLD tezamen met N-VA had zoals de stemmenkampioen toen aangaf (en dat was onder druk van Slangen ook hun laatste peiling) wss 15% gehad. Hemeltergend.

Jaani zal nu zeggen dat hij niet rekent op het liberale vlaanderen dat LDD en N-VA voorstaat (of het VB), maar ik ben nog steeds van oordeel dat de Vlaams-nationalistische partijen moeten samenwerken op dat ene punt. Vlaanderen autonoom of onafhankelijk. De rest van de programmapunten is voor na nieuwe verkiezingen.

Mijn enige voorstel blijft... maak Vlaanderen tezamen onafhankelijk en schrijf dan verkiezingen uit net na de onafhankelijkheidsverklaring. het enige antwoord dat ik altijd terugkrijg is "zo gij wilt een liberaal/conservatief/links Vlaanderen en daar werken we niet aan me, zenne" en zo gaan we van verraad over verraad naar de unitaire staat.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Vreemde schaaklogica... Het VB is nochtans een pion verloren

AAAAAAAAAAAAAARGH

zetel verloren, stemmen gewonnen. Jaani, dat jij nu ook al tot het leger der zombies behoort die steeds "brains brains brains" roept zonder enige respons tot externe stimuli als een uitleg over het kiessysteem dat valt me zo enorm van je tegen. Het is hier AL EEN TRILJOEN KEER HERHAALD. Maar jaani dreunt door.

De MR heeft stemmen verloren en een zetel gewonnen, Jaani. Ga snel de MR verheerlijken voor hun glorieuze overwinning.

[stropdrager]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

En LLD tezamen met N-VA had zoals de stemmenkampioen toen aangaf (en dat was onder druk van Slangen ook hun laatste peiling) wss 15% gehad. Hemeltergend.

Inderdaad, een N-VA, dat alleen opkwam; zonder de CD&V, maar met Dedecker had zeker 15 % kunnen halen. (Mijn stem hadden ze in dat geval gekregen). In dat geval waren ze even groot als de SPA. (slechts 16%). Het is in elk geval een gemiste kans.

Nu werkt de N-VA nog steeds samen met de CD&V en blijft het afwachten of Leterme woord houdt en zijn beloften nakomt. Als hij dat niet doet, dan betekent dat ook meteen het einde van de N-VA; de partij is dan namelijk al zijn geloofwaardigheid kwijt.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door stropdrager

Inderdaad, een N-VA, dat alleen opkwam; zonder de CD&V, maar met Dedecker had zeker 15 % kunnen halen. (Mijn stem hadden ze in dat geval gekregen).

De mijne ook. Nu ging die naar VB. En die zal naar VB blijven gaan totdat een Vlaamse partij echt de Vlaamse toer op gaat.

[Jazeker]

Trouwens, ik wacht nu weer op iemand die hier komt zeggen dat het VB een zetel kwijt is.