Koning dicteert de wet de democraten volgen

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Iedere democraat zou dat moeten doen. 't Is niet aan de koning voor te schrijven wat politieke partijen of volksvertegenwoordigers moeten doen of laten. Onze volksvertegenwoordigers zijn soeverein, want ze vertegenwoordigen het volk.

Hier zien we dat de "brave Albert" zich plotseling als Leopold I gaat gedragen die nu eens zal voorschrijven wat politici horen te doen en wat er de agenda van een komende regering moet staan. Iedereen met een beetje democratische fierheid zou hiertegen moeten protesteren. Dit is een constitutionele monarchie onwaardig en al zeker een democratische rechtsstaat!

Albert zegt wat Yves en Didier hem voorzeggen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

En buiten BHV was er geen communautair probleem.

De staatshervorming is een federaal probleem.
Een waarbij de tegenstellingen niet tussen Walen en Vlamingen zitten, maar meer tussen CD&V/N-VA en MR tegen VLD en CDH en FDF en de sossen.

Een komende staatshervorming is weldegelijk een communautair probleem. MR als CdH zijn naar de verkiezingen getrokken met een duidelijke boodschap: geen staatshervorming (de PS trouwens ook). Aan Vlaamse kant was er wel een krachtige oproep voor een staatshervorming te horen bij alle partijen (met uitzondering van Groen!).

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

de geest is uit de fles
hoopik

Niet echt.
Normaal zouden de Vlaamse partijen na de stemming, de koppen terug bij elkaar moeten hebben gestoken om te bespreken wat de volgende stap tegen de waalse dictator is.
Maar in plaats van te tonen dat ze geen angst meer hebben van de waalse dictator en nieuwe afspraken te maken onderling, zijn ze met de staart tussen de benen allemaal terug in hun hol gekropen met een beschuldigende vinger naar de andere wijzend.

Als ik zie hoe bepaalde partijvoorzitters de pers met knikkende knieën te woord stonden en hie ze een uitweg zochten om zich te verantwoorden tegenover de Waalse pers. Wel dan kan ik niets anders doen dan janken, janken omdat een groot deel van de Belgische bevolking voor de zoveelste keer in de kou word gezet uit angst voor slechts één man.
Het word dus tijd dat er eens een echte Vlaamse leider komt die het wel durft op te nemen tegen die dictator en die de Vlaamse partijen wel allemaal op de zelfde lijn krijgt en aan de tafel kan houden.

[born2bewild]

ik heb het over de bevolking, niet over partijvoorzitters.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Albert zegt wat Yves en Didier hem voorzeggen.

U was er bij?

Ongetwijfeld is de zaak door de entourage van de koning voorbereid, maar dan nog is het ongepast. Een koning heeft onze volksvertegenwoordigers niet voor te schrijven over welke zaken ze horen te onderhandelen en wat er op de agenda hoort te staan.

Voor het overige is de koning in deze niet door de ministeriële verantwoordelijkheid gedekt: hij spreekt dus officieel uit eigen naam.

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U was er bij?

Ongetwijfeld is de zaak door de entourage van de koning voorbereid, maar dan nog is het ongepast. Een koning heeft onze volksvertegenwoordigers niet voor te schrijven over welke zaken ze horen te onderhandelen en wat er op de agenda hoort te staan.

Voor het overige is de koning in deze niet door de ministeriële verantwoordelijkheid gedekt: hij spreekt dus officieel uit eigen naam.

Daarnet heeft Yves demorgen het op de radio nog eens herhaald en gisteren ook een prof KUL op radio: de koning doet dat niet zelf.
De tijd dat de koning zoiets zelf beslsit is al een hele poos voorbij.

Maar ja, blijf het maar op de koning steken dan moet je niet zien hoe dom de nv-A en VB geweest zijn.

Lees maar eens De Morgen hoe walter Pauli uitlegt hoe dom sommige VL politici geweest zijn.

De Morgen - 09/11/2007 - Walter Pauli


De leeuw loopt in de muizenval


Door hun B-H-V-stemming hebben de Vlamingen een rendez-vous met de geschiedenis gemist, maar dat beginnen ze nu pas in te zien


Brussel-Halle-Vilvoorde moest de absolute triomf van de Vlaamse beweging worden. Maar na welgeteld één dag bleek dat de lang gecultiveerde overmoed tot collectieve blindheid had geleid en de verwachte overwinning sloeg om in een politieke nachtmerrie voor de N-VA. De Vlaamse leeuw had zich laten klissen in een muizenval.
Door Walter Pauli
Al een jaar of vier is Brussel-Halle-Vilvoorde minder de naam van een arrondissement dan die van een Vlaams dreigement waarvoor de Franstaligen terugdeinsden, een woord dat boven de taalgrens dan ook gretig in de mond genomen werd, triomfantelijk, overmoedig, zo van: 'hebben we jullie daar even.'
Dat was de laatste jaren de ijzeren logica van een aantal Vlaamse onderhandelaars en opiniemakers: Brussel-Halle-Vilvoorde als het nec plus ultra van het eenzijdige federalisme, als symbool van de dood van Martens' unionistische federalisme, waar partners in overleg naar zelfstandigheid streefden. Brussel-Halle-Vilvoorde als baarmoeder van hun stoutste dromen, een incubatieplek voor het nieuwe, onafhankelijke Vlaanderen. Het was de Vlaamse vorm van de Spaanse griep van destijds: snel uitbreidend, iedereen besmettend.
De hele Vlaamse beweging leek aangetast, van gematigd tot radicaal, van politici tot opiniemakers. De radicalen natuurlijk op kop. De beelden van de Kamercommissie Binnenlandse Zaken toonden het VB op de eerste rijen, breed grijnzend, ostentatief treiterend. Dat de Gerolfs van deze wereld dát nog bij leven en welzijn konden meemaken: de Vlaamse leeuw die de verzamelde Franstaligen laat afdruipen uit het Belgische parlement.

Nagenieten

De dag nadien waren ze nog altijd aan het nagenieten. In De Standaard begon het hoofdredactioneel commentaar met de volgende frase, zonder ironie neergeschreven: "Woensdag 7 november 2007 staat dus gebeiteld in de annalen van de Belgische politieke geschiedenis." Bij zo'n overwinning staan de vele vaders elkaar te verdringen. Gerolf Annemans: "Weet u wie als eerste het splitsingsvoorstel heeft ingediend? Ik was dat." Jean-Marie Dedecker: "Het splitsingsvoorstel was van mij afkomstig."
Zelfs de veelgeplaagde commissievoorzitter Pieter De Crem werd een politieke Lucky Luke: de man die sneller dan zijn schaduw zijn eigen geschiedenis herschreef. Voorbij de akelige tijd van 'Pieter De Rem' en dat soort flauwe grapjes. Ineens luidde het bij De Crem: "Soms moet je durven", alsook: "Het parlement heeft zijn tanden laten zien".
Laten we eerlijk zijn: de leden van De Crems Kamercommissie mochten in de tuin beginnen rondhollen als een roedel uitgelaten poedels, overmoedig bassend, luid blaffend, maar pas nadat de echte baasjes de leiband hadden losgemaakt. Bart De Wever hoort bij die bazen van De Crem. Hij heeft dan ook de reputatie een aankomend toppoliticus te zijn. De Wever etaleert inderdaad een aantal kwaliteiten zoals de gave van het woord, en wellicht ook de kracht van een overtuiging.
Maar zou het kunnen dat hij, en zo te zien samen hem met 99 procent van de Vlaamse beweging, die ene kwaliteit mist die de absolute toppolitici onderscheidt van de 'gewone' eerste rij: de kunst van het vooruitkijken? Jean-Luc Dehaene wist waar hij zou landen, na meer dan honderd dagen. Herman Van Rompuy voorzag de complete blokkering van B-H-V bij een eenzijdig Vlaams initiatief. Stevaert zag, maanden vooraf, dat de zaak-Sauwens recht naar de splitsing van de Volksunie kon leiden.

Vooruitzien

Vooruitziendheid: het is een gave die echte toppolitici gemeen hebben met topvoetballers. Er zijn honderden uitstekende spelers die virtuoos kunnen dribbelen, loepzuivere voorzetten geven, hard en precies schieten. Met die kwaliteiten raken ze in de nationale ploeg en onderscheiden ze zich zelfs in de Champions League. Maar de allerbesten kunnen meer. Die beheersen niet alleen het spel, die kunnen ook een wedstrijd lezen. Ze kunnen namelijk ver vooruit denken, voorzien welke situatie onvermijdelijk zal volgen uit een actie die nog bezig is. Johan Cruijff kon dat, en Zinedine Zidane: de concurrentie één, meestal drie stapjes voor blijven. Zij raken niet alleen in de nationale ploeg, maar krijgen ook hun plaats in de geschiedenis.
Een rendez-vous met de geschiedenis: precies dat hebben de Vlamingen eergisteren gemist met hun B-H-V-stemming, al beginnen ze dat vandaag pas in te zien. Ze keken namelijk niet verder dan de fatale stemming zelf. Daar hield het bij henzelf ook op. Die stemming als consecratie van de Vlaamse suprematie. Unieker, hoger, beter, zelfverzekerder kon toch niet. Neem de eerste verklaringen van Bart De Wever, luttele ogenblikken na de stemming. Hij kon nog geen commentaar geven, omdat hij het 'niet zag'. "De bom is pas ontploft", wist hij. "We moeten wachten tot het stof is gaan liggen." Of Jean-Marie Dedecker: "Het kan natuurlijk nog altijd dat de Walen aan de alarmbel zullen trekken." De alarmbel: de term klinkt dramatisch genoeg.
Wat de Vlaamse voormannen vooraf niet hadden ingeschat, was een slimme Franstalige reactie. Die is er ook gekomen. Terwijl de De Wevers nog halfblind ronddwaalden in de stofwolk die ze zelf hadden veroorzaakt, was de reactie van de Franstaligen even eenvoudig als geniaal. De Franstaligen stortten het land n�*ét in een institutionele crisis. Deden ook n�*ét moeilijk over de een paar maanden geleden nog zo gediaboliseerde Yves Leterme. Ze onderhandelen alleen niet meer over de staatshervorming, laat staan over B-H-V. Omdat de Vlamingen ervoor kozen dat gesprek te stoppen, in te wisselen voor een eenzijdig parlementair initiatief. Hebben die Vlamingen daar recht op? Ja. Was het slim? Neen. Er komt (nog) geen staatshervorming, (nog) geen splitsing. Behalve misschien van het Vlaamse kartel CD&V-N-VA. De leeuw kan brullen, de leeuw kan klauwen, dat is met B-H-V weerom bewezen. De leeuw kan nog altijd niet denken. Hij laat zich namelijk vangen in de muizenval van B-H-V. Een nu al klassieke scène uit de schelmenroman van Reynders De Vos.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Albert zegt wat Yves en Didier hem voorzeggen.

Nee, hij zegt wat GVH en Di Rupo hem voorzeggen.
Vergeet nu eens niet dat de huidige aftredend regering nog steed verantwoordelijk is voor hem, en dat deze wel geen nieuwe wetten en regels meer mogen invoeren en geen nieuwe uitgaven meer mogend doen, maar wel de koning moet blijven indekken en indien deze in de fout gaat hem daar moeten op wijzen. Daarbij komt, dat als hij de wetten overtreed of zich niet meer gedraagt zoals het hoort de huidige regering nog wel bevoegd is om hem af te zetten en de koninklijke macht naar kamer en senaat over te hevelen. Dit is echter iets dan niet kan bij overlijden van de koning.
Heb het eens gaan opzoeken in de bib, bij overlijden en ontbreken van een gevolmachtigde regering gaat de koninklijke macht naar de proviciegouverneurs en moeten zij met hun nu 10 een nieuwe koning aanstellen binnen de 10 dagen na zijn overlijden, anders moeten er koningsverkiezingen gehouden worden en moet het volk kiezen.

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Nee, hij zegt wat GVH en Di Rupo hem voorzeggen.
Vergeet nu eens niet dat de huidige aftredend regering nog steed verantwoordelijk is voor hem, en dat deze wel geen nieuwe wetten en regels meer mogen invoeren en geen nieuwe uitgaven meer mogend doen, maar wel de koning moet blijven indekken en indien deze in de fout gaat hem daar moeten op wijzen. Daarbij komt, dat als hij de wetten overtreed of zich niet meer gedraagt zoals het hoort de huidige regering nog wel bevoegd is om hem af te zetten en de koninklijke macht naar kamer en senaat over te hevelen. Dit is echter iets dan niet kan bij overlijden van de koning.
Heb het eens gaan opzoeken in de bib, bij overlijden en ontbreken van een gevolmachtigde regering gaat de koninklijke macht naar de proviciegouverneurs en moeten zij met hun nu 10 een nieuwe koning aanstellen binnen de 10 dagen na zijn overlijden, anders moeten er koningsverkiezingen gehouden worden en moet het volk kiezen.

Op papier heb je wellicht gelijk maar de koning weet ook wel met wie hij dat moet doorspreken hé. Hij kijkt naar de toekomst.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Daarnet heeft Yves demorgen het op de radio nog eens herhaald en gisteren ook een prof KUL op radio: de koning doet dat niet zelf.
De tijd dat de koning zoiets zelf beslsit is al een hele poos voorbij.

Maar ja, blijf het maar op de koning steken dan moet je niet zien hoe dom de nv-A en VB geweest zijn.

Lees maar eens De Morgen hoe walter Pauli uitlegt hoe dom sommige VL politici geweest zijn.

De vraag is helemaal niet of de koning die voorstellen zelf geformuleerd heeft of niet. 't Punt is dat de koning in een dergelijk formatieberaad niet door de ministeriële verantwoordelijkheid is gedekt en dus officieel slechts uit zijn eigen naam spreekt.

Hiermee heeft hij een zeer slecht signaal: hij treedt op als een gebieder die eens zal opleggen wat de volksvertegenwoordigers horen te doen of te laten.

Daar gaat het over: de veronachtzaming van de gezonde democratische verhoudingen. Dat politici van de traditionele partijen zich daartoe lenen, is een teken dat gedegen democratie nog steeds niet compatibel is met de Belgische staatsordening en heel het politieke klimaat dat er heerst.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Op papier heb je wellicht gelijk maar de koning weet ook wel met wie hij dat moet doorspreken hé. Hij kijkt naar de toekomst.

Symbolische daden hebben ook hun betekenis. Bij de Vlamingen wordt hiermee nog eens het reeds bestaande imago bevestigd, nl. de koning is niet meer de koning van alle Belgen maar enkel die van de Franstaligen. Steevast kiest hij om de Franstalige verzuchtingen te bevestigen.

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De vraag is helemaal niet of de koning die voorstellen zelf geformuleerd heeft of niet. 't Punt is dat de koning in een dergelijk formatieberaad niet door de ministeriële verantwoordelijkheid is gedekt en dus officieel slechts uit zijn eigen naam spreekt.

Hiermee heeft hij een zeer slecht signaal: hij treedt op als een gebieder die eens zal opleggen wat de volksvertegenwoordigers horen te doen of te laten.

Daar gaat het over: de veronachtzaming van de gezonde democratische verhoudingen. Dat politici van de traditionele partijen zich daartoe lenen, is een teken dat gedegen democratie nog steeds niet compatibel is met de Belgische staatsordening en heel het politieke klimaat dat er heerst.

Het gaat erom wat de mensen geloven.
De enen zullen zeggen: zie je wel de koning heeft dat gezegd, we moeten luisteren en tegen de anderen zal men zeggen (naar waarheid) de koning heeft dat doorgespoken met Yves en Didier.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Het gaat erom wat de mensen geloven.
De enen zullen zeggen: zie je wel de koning heeft dat gezegd, we moeten luisteren en tegen de anderen zal men zeggen (naar waarheid) de koning heeft dat doorgespoken met Yves en Didier.

"Naar waarheid..." Was u erbij?

Wij hebben allemaal het gissen naar de bochten en draaien die er in de beslotenheid van het koninklijk paleis allemaal zijn gebeurd.

De zaak is hier duidelijk: door als koning de opdracht te geven een regering te vormen zonder staatshervorming, komt het staatshoofd tegemoet aan wat de Franstaligen denken. Met een pennentrek worden de Vlaamse verzuchtingen aan de kant geschoven. Albert II is duidelijk niet de koning van alle Belgen, niet het neutraal staatshoofd, niet degene die boven alle partijen staat. Hij is de man geworden die resoluut en zelfs zonder enige schroom voor de visie van het Franstalige België kiest.

[straatrue]

Hij zei in zijn mededeling dat het in het belang van alle Belgen is om zo snel mogelijk een nieuwe regering te hebben.
En hij behoudt het vertrouwen in de VL voorman Leterme.

Wie zijn wij om aan zijn onpartijdigheid te twijfelen

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Daarnet heeft Yves demorgen het op de radio nog eens herhaald en gisteren ook een prof KUL op radio: de koning doet dat niet zelf.
De tijd dat de koning zoiets zelf beslsit is al een hele poos voorbij.

Maar ja, blijf het maar op de koning steken dan moet je niet zien hoe dom de nv-A en VB geweest zijn.

Lees maar eens De Morgen hoe walter Pauli uitlegt hoe dom sommige VL politici geweest zijn.

De Morgen - 09/11/2007 - Walter Pauli


De leeuw loopt in de muizenval


Door hun B-H-V-stemming hebben de Vlamingen een rendez-vous met de geschiedenis gemist, maar dat beginnen ze nu pas in te zien


Brussel-Halle-Vilvoorde moest de absolute triomf van de Vlaamse beweging worden. Maar na welgeteld één dag bleek dat de lang gecultiveerde overmoed tot collectieve blindheid had geleid en de verwachte overwinning sloeg om in een politieke nachtmerrie voor de N-VA. De Vlaamse leeuw had zich laten klissen in een muizenval.
Door Walter Pauli
Al een jaar of vier is Brussel-Halle-Vilvoorde minder de naam van een arrondissement dan die van een Vlaams dreigement waarvoor de Franstaligen terugdeinsden, een woord dat boven de taalgrens dan ook gretig in de mond genomen werd, triomfantelijk, overmoedig, zo van: 'hebben we jullie daar even.'
Dat was de laatste jaren de ijzeren logica van een aantal Vlaamse onderhandelaars en opiniemakers: Brussel-Halle-Vilvoorde als het nec plus ultra van het eenzijdige federalisme, als symbool van de dood van Martens' unionistische federalisme, waar partners in overleg naar zelfstandigheid streefden. Brussel-Halle-Vilvoorde als baarmoeder van hun stoutste dromen, een incubatieplek voor het nieuwe, onafhankelijke Vlaanderen. Het was de Vlaamse vorm van de Spaanse griep van destijds: snel uitbreidend, iedereen besmettend.
De hele Vlaamse beweging leek aangetast, van gematigd tot radicaal, van politici tot opiniemakers. De radicalen natuurlijk op kop. De beelden van de Kamercommissie Binnenlandse Zaken toonden het VB op de eerste rijen, breed grijnzend, ostentatief treiterend. Dat de Gerolfs van deze wereld dát nog bij leven en welzijn konden meemaken: de Vlaamse leeuw die de verzamelde Franstaligen laat afdruipen uit het Belgische parlement.

Nagenieten

De dag nadien waren ze nog altijd aan het nagenieten. In De Standaard begon het hoofdredactioneel commentaar met de volgende frase, zonder ironie neergeschreven: "Woensdag 7 november 2007 staat dus gebeiteld in de annalen van de Belgische politieke geschiedenis." Bij zo'n overwinning staan de vele vaders elkaar te verdringen. Gerolf Annemans: "Weet u wie als eerste het splitsingsvoorstel heeft ingediend? Ik was dat." Jean-Marie Dedecker: "Het splitsingsvoorstel was van mij afkomstig."
Zelfs de veelgeplaagde commissievoorzitter Pieter De Crem werd een politieke Lucky Luke: de man die sneller dan zijn schaduw zijn eigen geschiedenis herschreef. Voorbij de akelige tijd van 'Pieter De Rem' en dat soort flauwe grapjes. Ineens luidde het bij De Crem: "Soms moet je durven", alsook: "Het parlement heeft zijn tanden laten zien".
Laten we eerlijk zijn: de leden van De Crems Kamercommissie mochten in de tuin beginnen rondhollen als een roedel uitgelaten poedels, overmoedig bassend, luid blaffend, maar pas nadat de echte baasjes de leiband hadden losgemaakt. Bart De Wever hoort bij die bazen van De Crem. Hij heeft dan ook de reputatie een aankomend toppoliticus te zijn. De Wever etaleert inderdaad een aantal kwaliteiten zoals de gave van het woord, en wellicht ook de kracht van een overtuiging.
Maar zou het kunnen dat hij, en zo te zien samen hem met 99 procent van de Vlaamse beweging, die ene kwaliteit mist die de absolute toppolitici onderscheidt van de 'gewone' eerste rij: de kunst van het vooruitkijken? Jean-Luc Dehaene wist waar hij zou landen, na meer dan honderd dagen. Herman Van Rompuy voorzag de complete blokkering van B-H-V bij een eenzijdig Vlaams initiatief. Stevaert zag, maanden vooraf, dat de zaak-Sauwens recht naar de splitsing van de Volksunie kon leiden.

Vooruitzien

Vooruitziendheid: het is een gave die echte toppolitici gemeen hebben met topvoetballers. Er zijn honderden uitstekende spelers die virtuoos kunnen dribbelen, loepzuivere voorzetten geven, hard en precies schieten. Met die kwaliteiten raken ze in de nationale ploeg en onderscheiden ze zich zelfs in de Champions League. Maar de allerbesten kunnen meer. Die beheersen niet alleen het spel, die kunnen ook een wedstrijd lezen. Ze kunnen namelijk ver vooruit denken, voorzien welke situatie onvermijdelijk zal volgen uit een actie die nog bezig is. Johan Cruijff kon dat, en Zinedine Zidane: de concurrentie één, meestal drie stapjes voor blijven. Zij raken niet alleen in de nationale ploeg, maar krijgen ook hun plaats in de geschiedenis.
Een rendez-vous met de geschiedenis: precies dat hebben de Vlamingen eergisteren gemist met hun B-H-V-stemming, al beginnen ze dat vandaag pas in te zien. Ze keken namelijk niet verder dan de fatale stemming zelf. Daar hield het bij henzelf ook op. Die stemming als consecratie van de Vlaamse suprematie. Unieker, hoger, beter, zelfverzekerder kon toch niet. Neem de eerste verklaringen van Bart De Wever, luttele ogenblikken na de stemming. Hij kon nog geen commentaar geven, omdat hij het 'niet zag'. "De bom is pas ontploft", wist hij. "We moeten wachten tot het stof is gaan liggen." Of Jean-Marie Dedecker: "Het kan natuurlijk nog altijd dat de Walen aan de alarmbel zullen trekken." De alarmbel: de term klinkt dramatisch genoeg.
Wat de Vlaamse voormannen vooraf niet hadden ingeschat, was een slimme Franstalige reactie. Die is er ook gekomen. Terwijl de De Wevers nog halfblind ronddwaalden in de stofwolk die ze zelf hadden veroorzaakt, was de reactie van de Franstaligen even eenvoudig als geniaal. De Franstaligen stortten het land n�*ét in een institutionele crisis. Deden ook n�*ét moeilijk over de een paar maanden geleden nog zo gediaboliseerde Yves Leterme. Ze onderhandelen alleen niet meer over de staatshervorming, laat staan over B-H-V. Omdat de Vlamingen ervoor kozen dat gesprek te stoppen, in te wisselen voor een eenzijdig parlementair initiatief. Hebben die Vlamingen daar recht op? Ja. Was het slim? Neen. Er komt (nog) geen staatshervorming, (nog) geen splitsing. Behalve misschien van het Vlaamse kartel CD&V-N-VA. De leeuw kan brullen, de leeuw kan klauwen, dat is met B-H-V weerom bewezen. De leeuw kan nog altijd niet denken. Hij laat zich namelijk vangen in de muizenval van B-H-V. Een nu al klassieke scène uit de schelmenroman van Reynders De Vos.

Zoals ik dus reeds poste, inplaats van nu samen de volgende stap te bespreken en voor te bereiden, zijn de vlamingen begonnen met elkaar de schuld te geven van de opstand tegen de Waalse dictator.

Dat de Waalse dictator aan de alarmbel ging trekken was op voorhand geweten en door CD&V/N-VA ingeschat. Ook VB en LDD hadden dit ingeschat. Wat zijn natuurlijk niet konden weten en inschatten is dat zelfs direct na de stemming er reeds partijen zouden zijn die hen als een blok laten vallen en huilen naar de dictator liepen om zich te gaan verontschuldigen.

Hier worden de Vlamingen voor de zoveelste maal verraden door hun SP.a en VLD poltitici.
Want de alarmbel stelt de uitvoerende wet wel uit, maar bij volharding van de Vlaamse politici komt ze er dan eindelijk toch na 30 jaar.
Nu zijn het de Vlaamse politici die de splitsing terug in de kast aan het opbergen zijn, dit uit angst voor de Waalse dictator en niets anders.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Hij zei in zijn mededeling dat het in het belang van alle Belgen is om zo snel mogelijk een nieuwe regering te hebben.
En hij behoudt het vertrouwen in de VL voorman Leterme.

Wie zijn wij om aan zijn onpartijdigheid te twijfelen

Dat blijkt uit de koninklijke nota: het volledig volgen van de Franstalige verzuchtingen (een regering zonder staatshervorming) en het naar de prullenmand verwijzen van de Vlaamse verzuchtingen (een regering met staatshervorming).

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Op papier heb je wellicht gelijk maar de koning weet ook wel met wie hij dat moet doorspreken hé. Hij kijkt naar de toekomst.

Nee, hij moet gewoon luisteren naar hen en zij moeten hem steeds kunnen en willen indekken.

Als straks de kamer of senaat de Premier tot verantwoording roepen over de politieke uitspraken van hem, moet die hem kunnen verdedigen of de kamer en senaat mogen een vertrouwens breuk met de koning inroep en stemmen. En bij een uitslag van 50% plus 1 stem, moet de huidige premier zelfs de afzettingsprocedure opstarten.

En de premier is zelfs verplicht zich te komen verantwoorden als er slechts 1 volksvertegenwoordiger daar om vraagt en dit met hoogdringendheid.

Maar het is GVH zelf hoor, die de koning dit heeft ingefluisterd want hij wil naar zijn volgende post en als de regeringsvorming nog lang blijft aanslepen, is hij die post ook nog eens kwijt.

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Symbolische daden hebben ook hun betekenis. Bij de Vlamingen wordt hiermee nog eens het reeds bestaande imago bevestigd, nl. de koning is niet meer de koning van alle Belgen maar enkel die van de Franstaligen. Steevast kiest hij om de Franstalige verzuchtingen te bevestigen.

Nu Vlamingen en Franstaligen lijnrecht tegenover elkaar staan ,als het om staatshervorming gaat , is een noodregering met een beperkte opdracht ,de enige mogelijkheid om het land te redden.

De koning handelt dus in het algemeen belang.

De vraag is of alle Vlamingen dit ook als hun belang zien.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door I amsterdam

Nu Vlamingen en Franstaligen lijnrecht tegenover elkaar staan ,als het om staatshervorming gaat , is een noodregering met een beperkte opdracht ,de enige mogelijkheid om het land te redden.

De koning handelt dus in het algemeen belang.

De vraag is of alle Vlamingen dit ook als hun belang zien.

De term "noodregering" heeft geen enkele spiegeling in de wetten. M.a.w. wettelijk gezien bestaat een "noodregering" niet. Dit is gewoon een regering als alle andere, voor vier jaar met een bepaald programma. Het etiket verandert de slechte brij erin heus niet!

De koning handelt in het belang van de Franstaligen. Helemaal niet in het algemeen belang: een regering zonder staatshervorming is immers helemaal niet in het belang van Vlaanderen dat te wachten zit op een aantal belangrijke beslissingen over de staatshervorming om haar eigen uitdagingen aan te gaan.

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De term "noodregering" heeft geen enkele spiegeling in de wetten. M.a.w. wettelijk gezien bestaat een "noodregering" niet. Dit is gewoon een regering als alle andere, voor vier jaar met een bepaald programma. Het etiket verandert de slechte brij erin heus niet!

De koning handelt in het belang van de Franstaligen. Helemaal niet in het algemeen belang: een regering zonder staatshervorming is immers helemaal niet in het belang van Vlaanderen dat te wachten zit op een aantal belangrijke beslissingen over de staatshervorming om haar eigen uitdagingen aan te gaan.

Een regering die de belangrijke beloften aan de kiezers buiten haar programma houdt kun je toch niet een normale regering noemen
Het lijkt me dat ze niet langer kunnen regeren dan tot 2009.
U heeft gelijk dat een politieke keuze van de koning hoogst ongebruikelijk is en dit geval een keuze voor de Franstaligen.
Het beste zou zijn om de koning aan de Franstaligen cadeau te geven bij een komende boedelscheiding.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door I amsterdam

Een regering die de belangrijke beloften aan de kiezers buiten haar programma houdt kun je toch niet een normale regering noemen
Het lijkt me dat ze niet langer kunnen regeren dan tot 2009.
U heeft gelijk dat een politieke keuze van de koning hoogst ongebruikelijk is en dit geval een keuze voor de Franstaligen.
Het beste zou zijn om de koning aan de Franstaligen cadeau te geven bij een komende boedelscheiding.

Er zijn al heel wat regeringen geweest waarvan de POLITICI (bij mijn weten gaat een regering immers niet naar de verkiezingen maar zijn het de politici) hun verkiezingsbeloften hebben gebroken. Kijk maar eens naar Verhofstadt, de man die voor de verkiezingen nog zwaaide met zijn burgermanifesten maar geen enkele letter ervan invulde tijdens de verschillende kabinetten die hij leidde.

Er is geen enkele wettelijke bepaling om aan te nemen dat deze regering slechts tot 2009 zou regeren. Even goed zitten we met een herhaling opgescheept van Verhofstadt I waarbij de Franstaligen glunderend de hoofdrol spelen en de Vlamingen aan de touwtjes als poppetjes dansen.