Marion Cotillard, 9-11 en de maanlanding ... - Pagina 45

AsGardSGO · 30 november 2011, 02:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Micele

Tja hoeveel is nu juist de zwaartekracht op de maan ?

16 % of 64 % ?

http://www.wanttoknow.nl/universum/m...e-calculaties/

overzicht Moongate:
http://www.wanttoknow.nl/universum/m...zwaartekracht/

Vooral dat laatste artikel is op zich interessant en prikkelt elke criticus lijkt me.
Tenslotte het is wat men stilhoudt en niet openbaar maakt wat sommigen wel weten, willen weten en wel openbaar willen maken wat een conspiracy theorie in weze is; wat men niet wil dat de wereldbevolking weet houdt men geheim en elke poging om dat in vraag te tellen geeft men een negatieve bijklank als conspiracy theory-idiots of freaks.
Het hoofddoel hierbij is de mens op vele vlakken onwetende houden of soms plain and simple voorliegen! Ik zeg wit als zwart is en jij zegt dat dus ook en liefst nog uit overtuiging.

D'ARTOIS · 30 november 2011, 14:37

Amerikanen zijn ware meesters in het verzinnen van onzin. Het zijn allemaal slgroombergen van opgepompte luch en daarna flink doorgebakken.

Geloof pas een Amerikaan wanneer het zichtbaar, meetbaar en regelbaar is, eerder niet.

Gun · 30 november 2011, 22:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door D'ARTOIS

Amerikanen zijn ware meesters in het verzinnen van onzin. Het zijn allemaal slgroombergen van opgepompte luch en daarna flink doorgebakken.

Geloof pas een Amerikaan wanneer het zichtbaar, meetbaar en regelbaar is, eerder niet.

I like

Gun · 30 november 2011, 22:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Lapsus van jan temmerman.

Dat moest uiteraard zijn "believers".

You believe ... I don't ...

atmosphere · 1 december 2011, 06:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

zegt onze techneut

Dat zeg ik zeker ! En het klopt nog ook.
Of wou je soms beweren dat de maan ook een dampkring heeft?
Over de zwaartekracht sprak ik nog helemaal niet.

Je hebt geen last van luchtweerstand op de maan + minder zwaartekracht.

Johnny Blaze · 1 december 2011, 12:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door atmosphere

Of wou je soms beweren dat de maan ook een dampkring heeft?

De maan heeft een (weliswaar verwaarloosbare) atmosfeer.

atmosphere · 1 december 2011, 15:22

ja , maar dat waren de heren even vergeten.

Micele · 1 december 2011, 15:52

Herhaling:

Tja hoeveel is nu juist de zwaartekracht op de maan ?

16 % of 64 % ?

edit:
- of meer ?

- of hoever ligt het neutrale punt van de maan ?
- veranderd dat punt mss ?

Citaat:

http://www.wanttoknow.nl/universum/m...e-calculaties/

Het neutrale punt: vol tegenstrijdigheden

© vertaling Jan Smith voor WantToKnow.nl

Een Maansonde of ruimtecapsule die vanaf Aarde in de richting van de Maan wordt gelanceerd zal als gevolg van de aantrekkingskracht van de planeet voortdurend snelheid verliezen totdat hij bij het neutrale punt aankomt. Als de satelliet het neutrale punt echter passeert, wordt de aantrekkingskracht van de Maan sterker en neemt de snelheid weer toe. Het ruimtevaartuig moet een uiterst correcte baan volgen om in een baan om de Maan te komen of direct op de Maan te kunnen landen.

De noodzaak voor een nauwkeurige meting van de zwaartekracht van de Maan en dus ook van een nauwkeurige bepaling van de precieze locatie van het neutrale punt werd onder de aandacht gebracht door Hugh Odishaw, tussen 1954 en 1965 Directeur van de Amerikaanse Commissie voor het Internationale Geofysisch Jaar (IGY). In 1958 presenteerde hij een rapport aan alle lidstaten van het IGY onder de titel ‘Doelstellingen van een Voortdurend Programma voor Wetenschappelijk Ruimteonderzoek’ (1). Daarin gaf hij aan dat schattingen van de massa van de Maan destijds gebaseerd waren op waarnemingen van de bewegingen van asteroïden ten opzichte van de Aardas.

De onzekerheid voor de exacte massa werd gesteld op 0,3 %, hetgeen groot genoeg was om van invloed te zijn op de baan van maanraketten. Daarom wees Odishaw op de wenselijkheid om al tijdens de eerste Maanexperimenten de massa van de Maan nauwkeuriger te bepalen. Dit kon worden gedaan door het volgen van een raket tijdens de nadering van de Maan en de aantrekking van de Maan op elk moment van de raketbaan af te leiden, waardoor inzicht zou ontstaan over de zwaartekracht.

[...]

Bovenstaande analyses van al die Maansondes wijst erop dat de Amerikanen en de Russen al vanaf 1959 een duidelijk beeld moeten hebben gehad over de aard van de zwaartekracht van de Maan. Het is echter ook zeker dat beide landen pas tegen 1966 hadden geleerd hoe ze met die zwaartekracht moesten omgaan en zachte landingen konden maken. Die datum is belangrijk in het licht van informatie over de Maanzwaartekracht die hierna volgt.

Het neutrale punt ligt toch verder van de Maan
Naar aanleiding van de Apollo-11-reis publiceerde Time Magazine op 25 juli 1969 de volgende informatie met betrekking tot het neutrale punt:

“Op 70.000 kilometer vanaf de Maan oefende de Maanzwaartekracht een kracht uit die gelijk was aan die van de Aarde, die vanaf dat punt in de ruimte op zo’n 322.000 kilometer afstand stond.5”

Dit zal verbazing wekken omdat in hoofdstuk 2 wordt gemeld dat de afstanden waarop het neutrale punt zich bevindt ruwweg tussen de 32.000 en 40.000 kilometer vanaf de Maan moeten liggen. Het zou erop kunnen wijzen dat Time Magazine hier een fout heeft gemaakt want uit hun bericht blijkt na een eenvoudige rekensom dat het neutrale punt in dat geval zo’n 62.000 kilometer van de maan verwijderd ligt.

Daarom zullen we nu een paar andere bronnen aanhalen om een en ander te verifiëren.

- In de uitgave van 1969 van de History of Rocketry & Space Travel door Wernher von Braun en Frederick I. Ordway III, staat de volgende verklaring betreffende Apollo-11:

“De nadering van de Maan was zo nauwkeurig dat de baancorrectie die gepland stond voor 8:26 uur (EDT – Eastern Daylight Time) op de 19e werd gecancelled. Op een afstand van 70.000 kilometer van de Maan, passeerde Apollo-11 het zogenaamde ‘neutrale’ punt, waar voorbij het zwaartekrachtveld van de Maan dat van de Aarde ging overtreffen. Als gevolg daarvan ging het ruimtevaartuig, dat op zijn lange vlucht vanaf de Aarde tot dan toe geleidelijk snelheid had verloren, weer accelereren.6”

Werner von Braun staat voor één van de 3 uitlaten van de machtige Saturnus-draagraket, die de Apollo-capsules zou lanceren.
Merk op dat de nauwkeurigheid van de vlucht zo goed was dat de correctie die halverwege de reis zou moeten worden uitgevoerd, achterwege kon blijven. Bovendien wordt de afstand tot het neutrale punt tot op de kilometer nauwkeurig vermeld en komt volledig overeen met de waarde die in Time Magazine werd genoemd.

- Een andere respectabele bron is de Encyclopaedia Britannica. Dit standaardwerk publiceert over het algemeen uitsluitend informatie die door conservatieve, vaak NASA- wetenschappers is geverifieerd. Om die reden komt hun verklaring over de positie van het neutrale punt nagenoeg overeen met die van Wernher von Braun. Met betrekking tot Apollo-11 vermeldde de Britannica in 1973 het volgende onder de kop Space Exploration:

“Beschouwing van de actuele dynamica van de baan van de Apollo-11 zal de hierboven vermelde verklaring onderschrijven. Het Apollo-11 vaartuig vloog boven de Aarde op een hoogte van 190 kilometer met een snelheid van 20.000 kilometer per uur. Door het bekrachtigen van de raketmotor op het exacte moment dat het ruimteschip precies in een lijn lag met de geprojecteerde baan werd de snelheid verhoogd naar 38.950 km/u. Omdat het aardmagnetisch veld tijdens de tweedriekwart dag (64 uur) durende reis naar de Maan voortdurend aan het ruimteschip trok, was de snelheid op 62.765 kilometer afstand van de Maan teruggelopen naar slechts 3.283 km/u. Op dat punt begon de aantrekkingkracht van de Maan groter te worden dan die van de Aarde en het ruimtevaartuig begon weer vaart te meerderen terwijl het naar en rond de achterkant van de Maan zwaaide en een snelheid bereikte van 8.400 km/u. Door het activeren van de remraketten werd die teruggebracht tot 5.922 km/u en het ruimteschip kwam zo in een elliptische baan rond de Maan.7”

Hier wordt een afstand van 62.765 kilometer opgegeven, hetgeen dichtbij de door Time en Wernher von Braun genoemde waarden ligt. In hoofdstuk 2 werd verwezen naar de uitgave van de ‘Encyclopaedia Britannica’ uit 1960, waarin het neutrale punt werd gesteld op 19 Maanstralen (�* 1.738 km), ofwel 33.000 kilometer vanaf de Maan. In dit geval is er sprake van een discrepantie tussen twee verschillende uitgaven van een en dezelfde bron.

- In We Reach the Moon, geeft Wilford aan dat het ruimtevaartuig het invloedsveld van de Maanzwaartekracht binnenvloog op een afstand van ongeveer 62.603 kilometer vanaf de Maan.8

- In Footprints on the Moon in 1969 geschreven door de journalisten en redacteurs van Associated Press, wordt het neutrale punt als volgt omschreven:

“Vrijdag, dag drie van de missie, bereikte Apollo-11 het hoogste punt van die lange ‘graviteitsheuvel’ tussen de Aarde en de Maan. Om 01:12 ’s ochtends (EDT) passeerden de neus-aan-neus gekoppelde ruimtevaartuigen het omslagpunt waarop de aantrekkingskracht van de Maan aan invloed gaat winnen. De astronauten waren 345.000 kilometer verwijderd van de Aarde en nog maar 61.000 kilometer scheidden hen van de ontmoeting met de Maan.9”

Voldoende inconsistenties dus tussen de aangehaalde getallen die variëren tussen 61.100 en 70.000 kilometer.

Er worden veel verschillende waarden opgegeven met verschillende nauwkeurigheden, en toch liggen ze nog altijd in een spreidingsgebied dat erg verschilt van de pre-Apollo-calculaties. Je kunt op geen enkele manier om de discrepantie heen tussen de conventionele pre-Apollo-afstanden van 32.000 tot 40.000 kilometer en het post-Apollo- bereik dat ligt tussen 61.000 en 70.000 kilometer. Ook al varieert de afstand tussen Aarde en Maan tussen 356.410 en 406.679 kilometer en ook al vliegt een ruimtevaartuig niet via een rechte lijn tussen die twee hemellichamen, dan toch is dat nog geen verklaring voor het verschil in de afstanden waarop het neutrale punt ligt. De logische conclusie is dat deze laatste informatie over de positie van het neutrale punt onder de aandacht van het publiek werd gebracht op ongeveer hetzelfde moment dat in 1969 de eerste Maanlanding met een Apollo ruimtecapsule plaatsvond – hoewel dit gegeven al in 1959 was bepaald met behulp van de allereerste Maansondes. Het moge duidelijk zijn dat deze discrepantie niet eerder openbaar werd gemaakt dan tot op dit moment.

Tot op de dag van vandaag is de status quo van wetenschap en overheid zo geregeld dat men uitgaat van een zwaartekracht van de Maan die 1/6 bedraagt van die van de Aarde en dat het neutrale punt op minder dan 40.500 kilometer afstand van de Maan ligt. En daarom dienen deze discrepanties aangaande het neutrale punt en de gevolgen daarvan grondig te worden onderzocht.

De oppervlaktezwaartekracht werd berekend met behulp van de nieuwe getallen die hierboven zijn gegeven en door toepassing van de wet van Bouguer-Lambert Beer (omgekeerde evenredigheid). Omdat de straal van de Aarde en de Maan, de afstand van het neutrale punt en de oppervlaktezwaartekracht van de planeet Aarde bekend zijn, kan de zwaartekracht aan het Maanoppervlak eenvoudig worden berekend. De techniek vereist geen kennis van de massa van Maan of Aarde zoals in de Zwaartekrachtwet van Newton wel het geval is.
Het enige aspect van de Wet van Bouguer-Lambert dat hier schijnt te gelden is de omgekeerd evenredige aard van de zwaartekracht. Omdat de aantrekkingskracht van de Aarde op het neutrale punt gelijk is aan die van de Maan, stelt de omgekeerde evenredigheid ons in staat de aantrekkingskracht op het Maanoppervlak te bepalen. Het resultaat is echter dat de oppervlaktezwaartekracht van de Maan 64% bedraagt van de zwaartekracht van de Aarde, dus niet 1/6 of 16,7 % zoals door Newtons Wet wordt verondersteld!

Een paradox of een doofpot?

Als je even niet meer denkt aan het feit dat het getal van 70.000 kilometer de gemeten waarde zou zijn voor de afstand van het neutrale punt zoals die ons is aangereikt door officiële bronnen, verschijnt er een hinderlijke paradox: Waarom zouden experts deze informatie verspreiden en blijven verklaren dat de zwaartekracht van de Maan 1/6 is van die van de Aarde, en daarbij ook volledig voorbijgaan aan het feit dat in de periode van voor de Apollo-vluchten iedereen het erover eens was dat het neutrale punt zich op minder dan 40.000 kilometer afstand bevond?

Bovendien zou het zomaar kunnen zijn dat de zwaartekracht van de Maan mogelijk zelfs nog meer bedraagt dan die 64% van de Aardse zwaartekracht.

Als wordt uitgegaan van het feit dat het hier een doofpot betreft en men nadenkt over de gevoeligheid van het neutrale punt voor lichte afwijkingen in de Maanzwaartekracht, zou NASA weleens makkelijk te lage getallen openbaar hebben kunnen maken. Als het neutrale punt 14.000 kilometer opschuift, laten we zeggen op 84.000 kilometer vanaf de Maan, dan is het effect daarvan dat de Maanzwaartekracht toeneemt tot dezelfde waarde als die van onze planeet.

De discrepanties die in hoofdstuk 4 zullen worden besproken betreffen de omloopperiode van ruimteschepen om de Maan en snelheden die ze gehaald hebben terwijl ze de Maan bereikten vanaf het neutrale punt. De gepubliceerde omloopperiode en snelheden stemmen niet overeen met de afstand van 70.000 kilometer afstand tot de Maan. Ze kloppen met de ‘oude’ afstanden die voor het neutrale punt werden opgegeven en het verschil in zwaartekracht van 1/6. Om die reden is de officiële informatie inconsistent en tegenstrijdig, hetgeen duidt op een doofpot. De vraag doet zich voor waarom de afstand tot het echte neutrale punt toch is uitgelekt. Heeft een aantal NASA-medewerkers getracht de cover-up te saboteren?

Voetnoten:
1. Martin Caidin, The Moon: New World for Men, (Indianapolis, Indiana: The Bobbs-Merrill Company, 1963), p. 111.
...
5. “The Moon—A Giant Leap For Mankind,” Time, July 25, 1969, p. 14.
6. Braun and Ordway, History of Rocketry & Space Travel, p. 238.
7. Encyclopaedia Britannica, 14th ed., 1973, s.v. “Space Exploration,” p. 1045
8. Wilford, We Reach the Moon, p. 54.
9. ..

Heeft niemand hier de wetenschappelijke links die zulke cijfers begrijpbaar uitleggen ? Of zijn die ook niet zeker...

Citaat:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwaartekracht

Anti-zwaartekracht

Vóór Einstein meenden veel natuurkundigen dat er ook anti-zwaartekracht mogelijk was. Met Einsteins theorie verviel hiervoor de noodzaak, omdat er geen tegenhanger voorstelbaar is voor een 'anti' tijd-ruimtecontinuum vervorming. Maar bij recente metingen aan de kosmische achtergrondstraling is gebleken dat er misschien toch een soort uitdijende kracht in het universum werkzaam is, die de zwaartekracht tegenwerkt. Deze uitdijende kracht is door Einstein de kosmologische constante genoemd en zou veroorzaakt worden door donkere energie.

Problemen met de huidige theorieën van zwaartekracht [5] 5.↑ van de Engelse wikipedia over zwaartekracht

Ondanks het succes van Newtons zwaartekrachttheorie, die in bijna alle gevallen heel goed voldoet, bleken er aan het eind van de negentiende eeuw, toen meettechnieken steeds preciezer werden, toch verschijnselen te zijn die hiermee niet helemaal te verklaren zijn. Dat werd in het begin van de twintigste eeuw verholpen met Einsteins relativiteitstheorie die een aanscherping is van Newtons theorie. Maar ook met deze verder zeer succesvolle theorie blijken er verschijnselen te zijn die hiermee niet beschreven kunnen worden:

De banen van de planeten dijen sneller uit dan te verklaren is met verlies van zonsmassa.
De Pioneer-sondes die aan de grenzen van het zonnestelsel vliegen, vertragen sneller dan te verklaren is met de huidige theorie.
De uitdijing van het heelal lijkt te versnellen, wat moeilijk te verklaren is als er niet een of andere mysterieuze anti-zwaartekracht werkzaam is. [bewerken]

Nieuwe verklaring

De Nederlandse natuurkundige Erik Verlinde kwam in 2009 en later met een afleiding van Newton's zwaartekrachtwet, uitgaande van het holografisch principe van Gerard 't Hooft[6][7]. Al eerder hadden natuurkundigen als Richard Feynman een verband gelegd tussen zwaartekracht en thermodynamica. Verlinde stelt dat de kracht het gevolg is van het verschil in informatiedichtheid in de ruimte tussen twee elkaar aantrekkende massa's en de ruimte daarbuiten. In drie dimensies neemt deze dichtheid met het kwadraat van de afstand af. Volgens deze theorie is zwaartekracht geen fundamentele kracht, maar het gevolg van microscopische kwantummechanische effecten, die statistisch samen de zwaartekracht opleveren ("entropische zwaartekracht").

[7] http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/...terhaald.dhtml

ook : http://de.wikipedia.org/wiki/Modifiz...onsche_Dynamik
http://www.spiegel.de/wissenschaft/w...652549,00.html

Of is er nog altijd twijfel ? hoezo wisten ze het "ongeveer" in 1969 ?

Gun · 1 december 2011, 16:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door atmosphere

ja , maar dat waren de heren even vergeten.

Techneutje van mijn voeten ... trek conclusies over uzelf in plaats van dat voor anderen te doen

parcifal · 1 december 2011, 17:14

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Micele

Herhaling:

Tja hoeveel is nu juist de zwaartekracht op de maan ?

16 % of 64 % ?

edit:
- of meer ?

- of hoever ligt het neutrale punt van de maan ?
- veranderd dat punt mss ?

Je kunt ook rekenen he.

The mass of the Moon is 73.5 x 10^21 kg.
The radius of the Moon is 1738000 meters.

(+- een paar honderd meter en een paar miljard ton uiteraard)

Dan weet je het dus, de rest is quatch.

O ja, en wat is juist de vorm van het standaardtraject van de maan rond de aarde?

atmosphere · 1 december 2011, 22:10

De zwaartekracht op de maan zal snel duidelijk worden :

http://www.quest.nl/braintainment/pi...-maan-in-beeld

atmosphere · 1 december 2011, 22:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Techneutje van mijn voeten ... trek conclusies over uzelf in plaats van dat voor anderen te doen

Vanaf de maan vertrekken is een stuk eenvoudiger dan vanaf aarde, dat is zeker. Daar zal ieder het over eens zijn.

Gun · 3 december 2011, 02:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door atmosphere

Vanaf de maan vertrekken is een stuk eenvoudiger dan vanaf aarde, dat is zeker. Daar zal ieder het over eens zijn.

Met een vehikel dat daar ergens gedropt wordt, zonder enige lanceringsinstallatie die geconstrueerd werd ... IDD techneut, IDD

atmosphere · 3 december 2011, 11:09

Ja natuurlijk! Er is geen luchtweerstand en minder zwaartekracht.

Gun · 3 december 2011, 12:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door atmosphere

Ja natuurlijk! Er is geen luchtweerstand en minder zwaartekracht.

Meen jij nu echt wat je hier pleegt te schrijven?

parcifal · 3 december 2011, 19:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Meen jij nu echt wat je hier pleegt te schrijven?

Zoals gewoonlijk is het gokken naar waar je op doelt.
Laat me raden : Er is volgens jou dus wel luchtweerstand en meer zwaartekracht dan op aarde?

Zo kan ie wel weer, nietwaar?

Gun · 3 december 2011, 19:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Zoals gewoonlijk is het gokken naar waar je op doelt.
Laat me raden : Er is volgens jou dus wel luchtweerstand en meer zwaartekracht dan op aarde?

Zo kan ie wel weer, nietwaar?

Wat een gezever parcifal ... dat ook jij dat paadje gaat bewandelen ...

zijn reply was ...

Citaat:

Ja natuurlijk!

op deze post ...

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Met een vehikel dat daar ergens gedropt wordt, zonder enige lanceringsinstallatie die geconstrueerd werd ... IDD techneut, IDD

parcifal · 3 december 2011, 23:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Wat een gezever parcifal ... dat ook jij dat paadje gaat bewandelen ...

zijn reply was ...

op deze post ...

Bon, leg dan eens uit waarom men op de maan, waar men een ontsnappingssnelheid van 1/5e van die op aarde heeft en geen atmosferische condities die mogelijk kunnen storen, een lanceerinstallatie nodig heeft.

Je kan daar potverdikke een raket lanceren met een katapult als die groot genoeg is.

Gun · 3 december 2011, 23:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Bon, leg dan eens uit waarom men op de maan, waar men een ontsnappingssnelheid van 1/5e van die op aarde heeft en geen atmosferische condities die mogelijk kunnen storen, een lanceerinstallatie nodig heeft.

Je kan daar potverdikke een raket lanceren met een katapult als die groot genoeg is.

om die ridikule bewering hard te maken moet er eerst een mens op de maan komen te staan om het te kunnen testen ...

parcifal · 3 december 2011, 23:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

om die ridikule bewering hard te maken moet er eerst een mens op de maan komen te staan om het te kunnen testen ...

Dus uw argument is dat het niet kan omdat jij denkt dat het niet kan?

30 november 2011, 14:37	#882
D'ARTOIS Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 2 januari 2006 Berichten: 11.569	Amerikanen zijn ware meesters in het verzinnen van onzin. Het zijn allemaal slgroombergen van opgepompte luch en daarna flink doorgebakken. Geloof pas een Amerikaan wanneer het zichtbaar, meetbaar en regelbaar is, eerder niet. __________________ Brussel regeert, Brussel dicteert, de burger gireert. Ondertussen neemt de Euroscepsis hand over hand toe.

1 december 2011, 15:22	#887
atmosphere Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 24 januari 2009 Berichten: 23.310	ja , maar dat waren de heren even vergeten. __________________ De mogelijkheid om zelf oorlogsmisdaden te kunnen plegen vervalt niet door de vijand 'terroristen' te noemen, en ook niet als het terroristen zijn.

1 december 2011, 22:10	#891
atmosphere Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 24 januari 2009 Berichten: 23.310	De zwaartekracht op de maan zal snel duidelijk worden : http://www.quest.nl/braintainment/pi...-maan-in-beeld __________________ De mogelijkheid om zelf oorlogsmisdaden te kunnen plegen vervalt niet door de vijand 'terroristen' te noemen, en ook niet als het terroristen zijn.

3 december 2011, 11:09	#894
atmosphere Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 24 januari 2009 Berichten: 23.310	Ja natuurlijk! Er is geen luchtweerstand en minder zwaartekracht. __________________ De mogelijkheid om zelf oorlogsmisdaden te kunnen plegen vervalt niet door de vijand 'terroristen' te noemen, en ook niet als het terroristen zijn.