DEfinitie van religie:

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

Ergens heb je hier gelijk. We ervaren allemaal het leven vanuit ons eigen standpunt, we kunnen niet anders. Maar ik ben natuurlijk geen illusie van u

Jij bent degene die dat kan weten, maar ik niet. Voor mij kan jij een hardnekkige illusie zijn die weigert toe te geven dat-ie een illusie is - maar andersom ben IK voor jou misschien maar een illusie (hoewel IK natuurlijk wel weet dat dat niet waar is, maar dat kan JIJ dan weer niet weten - ik ben misschien een hardnekkige illusie van jou die weigert toe te geven dat-ie een illusie is). Ofwel beide tegelijk: de "jij" met wie ik als bewuste entiteit praat, is misschien gewoon maar een illusie van mijzelf, eenzaam ende alleen in mijn eigen unieke droomwereld, maar misschien ervaar JIJ, als eenzaam ende alleen zijnde bewust wezen in JOUW universum, heel toevallig een illusie die zich gedraagt zoals ik, maar ben ik dat niet.

(we zijn hier de basis aan 't leggen van de relationele interpretatie van de quantum mechanica van Rovelli...)

Ergens dromen wij er allemaal van om Superman of Supervrouw te zijn. ( of SuperHemafrodiet ) Maar wat geloof je nu echt? Acht je het 100% onmogelijk dat er een god zou kunnen bestaan? Een universele god bedoel ik, niet die strenge met de lange baard van de religie.

Nee, ik ben daar agnostisch tegenover. Wat ik wel zo goed als onmogelijk acht, is dat die godheid iets te maken zou hebben met welke institutionele religie dan ook die men op aarde vertelt.

Uw persoonlijkheid, uw ik, dat wat van zichzelf zegt 'ik besta'. En uw geheugen natuurlijk. Want zonder dat ben je niet veel hé.

Het geheugen is een probleem, want daar raak je de pure fysica, via de informatietheorie. Als je een andere ik bent, dan zal je het zonder herinneringen moeten doen.

Voor jou is dit misschien een spielerei, ik denk werkelijk dat dit kan. Dat atomen zich kunnen ordenen naar denken. Zo is zelfs ooit het heelal ontstaan denk ik. Corrigeer mij als ik mis ben, maar komt de quantummechanica niet ergens in die de buurt? (waarnemer)

Ik zeg niet dat dat niet kan, maar ik ga dat niet *geloven* (ttz, als vaststaand beschouwen zonder mij toe te laten daaraan te twijfelen), zonder de alternatieven even hard te "geloven" ; maw, zonder te beseffen dat het totaal arbitraire gedachtenspelletjes zijn, die wel leuk zijn, omdat ze inzicht geven in wat we allemaal niet weten, maar zonder meer.

Krek diezelfde ik, alleen niet meer in een fysiek lichaam.

Het probleem is te zeggen wat "ik" is zonder fysiek lichaam (dus zonder geheugen, denkvermogen, en zo verder). Ik heb daar ook wel mijn idee over (ik ben een dualist), maar die "ik" is niet het traditionele spook.

[Fred uit Gent]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het probleem is te zeggen wat "ik" is zonder fysiek lichaam (dus zonder geheugen, denkvermogen, en zo verder). Ik heb daar ook wel mijn idee over (ik ben een dualist), maar die "ik" is niet het traditionele spook.

De zaken veranderen natuurlijk als het "ik" met geheugen, denkvermogen en alles zich niet in de hersenen bevindt. Dan zijn de hersenen enkel maar een doorgeefluik van het "ik" naar het fysieke lichaam en vice versa. Het "ik" blijft dan namelijk bestaan zoals het is, maar dan zonder lichaam. Geen lichamelijke beperkingen... dat opent perspectieven hé.

Fred.

[Cdude]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

De zaken veranderen natuurlijk als het "ik" met geheugen, denkvermogen en alles zich niet in de hersenen bevindt. Dan zijn de hersenen enkel maar een doorgeefluik van het "ik" naar het fysieke lichaam en vice versa. Het "ik" blijft dan namelijk bestaan zoals het is, maar dan zonder lichaam. Geen lichamelijke beperkingen... dat opent perspectieven hé.

Als jij een spleetje had , heette je Wilma.
Als als als , hiet is niet eh Fred

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

De zaken veranderen natuurlijk als het "ik" met geheugen, denkvermogen en alles zich niet in de hersenen bevindt. Dan zijn de hersenen enkel maar een doorgeefluik van het "ik" naar het fysieke lichaam en vice versa. Het "ik" blijft dan namelijk bestaan zoals het is, maar dan zonder lichaam. Geen lichamelijke beperkingen... dat opent perspectieven hé.

Wel, DAT stelt natuurlijk wel een probleem, want hier raken we toch wel enige *waarneembare* effecten. Natuurlijk kan je er altijd wel een niet-falsifieerbare mouw aan passen en dat zal je waarschijnlijk wel doen.

Maar het wordt wat problematisch als je gaat beweren dat geheugen en denkvermogen en zo zich niet in de hersenen bevindt, maar dat de hersenen enkel maar de "materiele interface" zouden zijn naar een niet-materiele intelligentie (en niet enkel naar een niet-materiele bewustzijnservaring). De reden is natuurlijk dat er tonnen waarnemingsmateriaal is waarbij men heeft vastgesteld dat denk en geheugenfuncties gerelateerd zijn aan fysische hersenfuncties (al was het maar dat die functies aangetast worden bij hersenbeschadiging).

Je zou er je kunnen uitpraten door te stellen dat de "achterliggende intelligentie" natuurlijk WEL de goeie herinneringen en de goeie redeneringen en gedachten volgt, maar dat de "materiele interface" kapot is. Een beetje zoals een beschadigd computerscherm: de computer geeft wel de juiste informatie, maar het scherm vervormt ze. Maar dat is niet consistent te maken.
Iemand die dus een hersenbeschadiging heeft (bijvoorbeeld Alzheimer) zou zich dus subjectief goed de dingen herinneren, maar zijn hersenen geven dat niet door. Het probleem met die "kapotte interface theorie" is echter dat iemand met een hersenbeschadiging zich bewust consistent gaat gedragen met zijn "hersenoutput", wat niet het geval zou zijn mocht het enkel maar een beschadigde interface zijn. Een computer met beschadigd scherm gaat NIET de fout afgebeelde resultaten op het beschadigde scherm verwerken. Maar iemand met Alzheimer die zich niet meer herinnert dat de persoon voor hem zijn dochter is, zal zich consequent gedragen alsof hij dat niet meer weet.

De enige manier om zoiets dus vol te houden is te stellen dat het gedrag van een lichaam helemaal NIET in overeenstemming is met wat zijn "geest" zich daadwerkelijk herinnert en met wat zijn geest daadwerkelijk "denkt". Maar dan wordt het lastig om te stellen dat die geest uberhaupt iets met dat lichaam te maken heeft in de eerste plaats, he.

Stel dat ik Alzheimer heb, (mijn hersenen zijn dus beschadigd) en bovendien produkten genomen heb die mij paranoia maken (via een MATERIELE inwerking op mijn hersenen). Maar mijn "geest" is natuurlijk helder en onbeneveld. Nu komt mijn dochter in mijn huis binnen, maar mijn beschadigde hersenen herkennen ze niet en aanzien ze als een inbreekster. Mijn geest heeft dat natuurlijk wel door, maar mijn interface naar mijn lichaam niet. Mijn benevelde en beschadigde hersenen dragen mijn lichaam op om mijn shotgun van onder de kanapee te halen, en ik knal mijn dochter in gruizlementen uiteen (en de hond is kontent want er liggen overal "hondebrokjes").

Mijn geest die helder is, en zich goed mijn dochter herinnert, heeft dat natuurlijk allemaal door, en ziet de tragedie aankomen. Hoe zit dat in mekaar ?

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Mijn geest die helder is, en zich goed mijn dochter herinnert, heeft dat natuurlijk allemaal door, en ziet de tragedie aankomen. Hoe zit dat in mekaar ?

Aha, nog nooit een zombie-film gezien?

Dat is volgens Body-mind Dualisten zoals Fred dus wat je krijgt als de interface functie van de hersenen volledig kapot is.

Als ze er films van maken moet het toch waar zijn, nietwaar?

[Fred uit Gent]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Je zou er je kunnen uitpraten door te stellen dat de "achterliggende intelligentie" natuurlijk WEL de goeie herinneringen en de goeie redeneringen en gedachten volgt, maar dat de "materiele interface" kapot is. Een beetje zoals een beschadigd computerscherm: de computer geeft wel de juiste informatie, maar het scherm vervormt ze.

Zoiets ja. Maar de interface is dus stuk, niet het lichaam. En die interface werkt in twee richtingen. De geest krijgt dus geen juiste informatie meer door van het lichaam en kan ook niet meer goed doorgeven wat hij wil naar het lichaam.

Iemand die dus een hersenbeschadiging heeft (bijvoorbeeld Alzheimer) zou zich dus subjectief goed de dingen herinneren, maar zijn hersenen geven dat niet door.

Momentje.... de geest is momenteel gekoppeld aan het lichaam hé. Pas als hij volledig loskomt van dat lichaam (bij het overlijden) zal alles weer optimaal functioneren. Alzheimer moet een enorme warboel zijn voor wie het moet meemaken.

Een computer met beschadigd scherm gaat NIET de fout afgebeelde resultaten op het beschadigde scherm verwerken.

Neen, maar zoals ik hierboven vermeldde is ook de verbinding met het toestenbord en de muis ontregeld. De gebruiker kan de juiste gegevens niet meer invoeren. De gebruiker, die volledig is aangewezen op de sensoren van de computer krijgt ook nog eens de verkeerde informatie binnen. Heel verwarrend dus. De gebruiker zit in een klein kamertje met enkel de computer, hij is er volledig op aangewezen. Pas als de computer de geest geeft, gaat er een deurtje open en kan de gebruiker zien wat er werkelijk aan het gebeuren is.

Maar iemand met Alzheimer die zich niet meer herinnert dat de persoon voor hem zijn dochter is, zal zich consequent gedragen alsof hij dat niet meer weet.

Dat is ook zo. Op dat moment heeft die persoon geen (goede)toegang meer tot zijn of haar geheugen.

Maar dan wordt het lastig om te stellen dat die geest uberhaupt iets met dat lichaam te maken heeft in de eerste plaats, he.

Wij wonen als geest in een stoffelijk lichaam hé.
De geest ervaart een leven in een stoffelijk lichaam.
Daarna komt er iets anders.

Mijn geest die helder is, en zich goed mijn dochter herinnert, heeft dat natuurlijk allemaal door, en ziet de tragedie aankomen. Hoe zit dat in mekaar ?

Die geest is niet helder op dat moment. Hij beleeft alles vanuit een lichaam met een kapotte interface. Waarschijnlijk denkt hij echt dat er een inbreker is.

Fred.

[zeddie]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

De zaken veranderen natuurlijk als het "ik" met geheugen, denkvermogen en alles zich niet in de hersenen bevindt. Dan zijn de hersenen enkel maar een doorgeefluik van het "ik" naar het fysieke lichaam en vice versa. Het "ik" blijft dan namelijk bestaan zoals het is, maar dan zonder lichaam. Geen lichamelijke beperkingen... dat opent perspectieven hé.

Fred.

Ik (lol) zou het je Ware Zelf noemen maar niet m'n Ik...

GreetzZ

[Fred uit Gent]

Na een tijdje kun je blijkbaar niet meer editten, verdorie.

Correctie:

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

Zoiets ja. Maar de interface is dus niet stuk, wel de bekabeling. En die bekabeling werkt in twee richtingen. De geest krijgt dus geen juiste informatie meer door van het lichaam en kan ook niet meer goed doorgeven wat hij wil naar het lichaam.

Fred.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

Na een tijdje kun je blijkbaar niet meer editten, verdorie.

Correctie:


Fred.

Is jou interface misschien ook stuk ?

[Fred uit Gent]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Is jou interface misschien ook stuk ?

Ik mag hopen van niet

Fred.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Wel, DAT stelt natuurlijk wel een probleem, want hier raken we toch wel enige *waarneembare* effecten. Natuurlijk kan je er altijd wel een niet-falsifieerbare mouw aan passen en dat zal je waarschijnlijk wel doen.

Maar het wordt wat problematisch als je gaat beweren dat geheugen en denkvermogen en zo zich niet in de hersenen bevindt, maar dat de hersenen enkel maar de "materiele interface" zouden zijn naar een niet-materiele intelligentie (en niet enkel naar een niet-materiele bewustzijnservaring). De reden is natuurlijk dat er tonnen waarnemingsmateriaal is waarbij men heeft vastgesteld dat denk en geheugenfuncties gerelateerd zijn aan fysische hersenfuncties (al was het maar dat die functies aangetast worden bij hersenbeschadiging).

Je zou er je kunnen uitpraten door te stellen dat de "achterliggende intelligentie" natuurlijk WEL de goeie herinneringen en de goeie redeneringen en gedachten volgt, maar dat de "materiele interface" kapot is. Een beetje zoals een beschadigd computerscherm: de computer geeft wel de juiste informatie, maar het scherm vervormt ze. Maar dat is niet consistent te maken.
Iemand die dus een hersenbeschadiging heeft (bijvoorbeeld Alzheimer) zou zich dus subjectief goed de dingen herinneren, maar zijn hersenen geven dat niet door. Het probleem met die "kapotte interface theorie" is echter dat iemand met een hersenbeschadiging zich bewust consistent gaat gedragen met zijn "hersenoutput", wat niet het geval zou zijn mocht het enkel maar een beschadigde interface zijn. Een computer met beschadigd scherm gaat NIET de fout afgebeelde resultaten op het beschadigde scherm verwerken. Maar iemand met Alzheimer die zich niet meer herinnert dat de persoon voor hem zijn dochter is, zal zich consequent gedragen alsof hij dat niet meer weet.

De enige manier om zoiets dus vol te houden is te stellen dat het gedrag van een lichaam helemaal NIET in overeenstemming is met wat zijn "geest" zich daadwerkelijk herinnert en met wat zijn geest daadwerkelijk "denkt". Maar dan wordt het lastig om te stellen dat die geest uberhaupt iets met dat lichaam te maken heeft in de eerste plaats, he.

Stel dat ik Alzheimer heb, (mijn hersenen zijn dus beschadigd) en bovendien produkten genomen heb die mij paranoia maken (via een MATERIELE inwerking op mijn hersenen). Maar mijn "geest" is natuurlijk helder en onbeneveld. Nu komt mijn dochter in mijn huis binnen, maar mijn beschadigde hersenen herkennen ze niet en aanzien ze als een inbreekster. Mijn geest heeft dat natuurlijk wel door, maar mijn interface naar mijn lichaam niet. Mijn benevelde en beschadigde hersenen dragen mijn lichaam op om mijn shotgun van onder de kanapee te halen, en ik knal mijn dochter in gruizlementen uiteen (en de hond is kontent want er liggen overal "hondebrokjes").

Mijn geest die helder is, en zich goed mijn dochter herinnert, heeft dat natuurlijk allemaal door, en ziet de tragedie aankomen. Hoe zit dat in mekaar ?

De maakbaarheid van de mens.


De mens is in de eerste plaats een creatie van de natuur, niet meer en niet minder, zijn karakter is deels de erfelijke eigenschappen (8 %) en deels de omgeving en opvoeding (92 %)

Iedere mens wordt geboren met een leeg geheugen, een rein onbevlekt wit blad dat moet worden beschreven, ook wel eens “het zelf” of de individuele ziel genoemd.
De problematiek van “het bewustzijn” bevind zich niet in de technieken van de weg daarheen, maar veelmeer in de kwalitatieve absorptie en de verwerking van informatie op zich.
De structuur, samenstelling, kwaliteit, basissubstantie en vormgeving van het DNA is de erfelijkheid zelf.

De erfelijkheid een minimale invloed:

Volgens de laatste wetenschappelijke gegevens zou de erfelijkheid een minimale invloed hebben (maximaal 8%) op de kennis van de mens die hij in zijn latere leven zal vergaren.
Ieder mens is daardoor dus een klein beetje de gevangene van zijn eigen karakter, deze door de erfelijkheid gevormd of vervormd.

Sociale omgeving:

Zijn sociale omgeving echter die goed is voor ongeveer 92% van de kennis van de mens, deze is de belangrijkste factor voor informatieopslag en kennis, de mens is dus grotendeels het product van zijn opvoeding en omgeving, maar hij is tevens een individu dat gedurende duizenden jaren gebonden is aan culturen, religies, tradities, families, eigenheid en gewoonten, deze kunnen nu van het DNA worden afgelezen.

Preventie:

Het preventief voorkomen van onwetendheid door degelijke opvoeding, educatie en weten is een betere levensvorm dat die van het wilde, primitieve en onwetende denken.
De capaciteiten die in iedere jonge mens sluimeren komen zonder opleiding nooit naar boven.
Hij die opvoedt, (niet hij die verwekt is de vader), zij die opvoedt, (niet zij die het kind op de wereld zet is de moeder).
In de opvoedingsperiode van jonge mensen of kinderen is zelfontplooiing in principe de opvoedingsproblematiek doorschuiven naar derde of andere, dit uit gemakzucht of onkunde.

De onwetende mens:

Dikwijls is progressie en halsstarrigheid het product van een gebrek aan opvoedingskwaliteit en kwantiteit, hier is de zogenoemde progressieve mens de onwetende mens.
De mens leren denken is niet hem verplichten te denken, het is zoals een kind leren lopen, schrijven, lezen, fietsen enz, deze zijn geen verplichting maar een noodzaak.

Leren:

De éérste levensjaren van een kind zijn het belangrijkste om te leren “hoe te leren” dit door de nieuwsgierigheid te stimuleren en fantasie op te wekken en later te leren hoe de fantasie om te zetten naar inspiratie en daarna van inspiratie naar werkelijkheid of realiteit, dit is de ware kunst van het leven.
Het bewust of onbewust achterhouden van kennis, weten of informatie is schadelijk voor elk individu en daardoor voor de samenleving, dit creëert een verloren generatie die de positieve evolutie afremt.
Iedere mens op onze planeet is afhankelijk van de kwaliteit van de opvoeding:

Iedere mens op onze planeet is afhankelijk van de kwaliteit van de opvoeding, zelfontplooiing is grotendeels gebaseerd op de instincten van de mens.
Het kunnen gebruik maken van andermans onwetendheid is geen vrijheid maar misbruik, onwetendheid is de oorzaak van bijna al onze problemen.
Onwetendheid is als een drug, we mogen blij zijn dat niet iedereen er aan verslaafd is!
Kennisoverdracht, nieuw kennis, onderzoek, ontwikkeling en ervaring waarborgen onze toekomst.
Leer van andermans fouten, want het leven is te kort om ze allemaal zelf te maken.
Ongemanipuleerde kennis en verbeelding is de beste software voor ons geheugen, wat we weten is een druppel, wat we niet weten is een oceaan.

De capaciteiten van de mens zijn afhankelijk van zijn kennis, de onwetendheid van de mens komt voort van:

Slechte of geen educatie, gebrek aan opvoeding, demotivatie, echtscheiding bij opvoeding, manipulatie, indoctrinatie, verwaarlozing, armoede enz.
Laten we vooral niet vergeten ook deze creatie is een mens en verdient alle respect, ook de primitieve mens kan over degelijke morele intelligentie en morele waarden beschikken, dit tevens door overdracht van kennis.
De politieke, religie, ambtelijke en economische heersende klasse van iedere samenleving wordt gemaakt op privaat elite scholen en universiteiten.
Deze nomenclatuur of geprivilegieerde klasse, deze zijn de happy few, de bevoorrechte, één jaar studie op de Yail universiteit in de USA kost 50.000 Dollar.
Voor hen blijft de rest liefst dom, zodat ze zich gemakkelijker laten gebruiken, misbruiken, manipuleren en uitbuiten, dit om deze geprivilegieerde elite te dienen.
Alle systemen waarbij privilegies en voorrechten erfelijk worden overgedragen zijn ondemocratisch en benadelen op deze manier de andere leden van de samenleving.

[Cdude]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

*knip*

2de Harrie?

http://engforum.pravda.ru/showthread...id-van-de-mens.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

Zoiets ja. Maar de interface is dus stuk, niet het lichaam. En die interface werkt in twee richtingen. De geest krijgt dus geen juiste informatie meer door van het lichaam en kan ook niet meer goed doorgeven wat hij wil naar het lichaam.

Ok, dus de "herinneringen" in de geest zijn de vervormde, of de "vergeten" herinneringen, of niet ? Want ergens loop je vast he. Oftewel gaat je "geest" zich enkel maar herinneren wat het LICHAAM (dus de hersenen) zich herinneren, en gaat de "geest" enkel maar kunnen denken zoals het lichaam (de hersenen) gaan denken, en dan is die geest dus een trouwe kopie van de materiele informatieverwerking (met al zijn onnauwkeurigheden en fouten) van het lichaam (dus van de hersenen). Herinneringen die verloren zijn (disfunctioneel geheugen), denkpatronen die niet meer werken (disfunctionele hersenen) zijn dan de daadwerkelijke disfuncties van de hersenen.

Ofwel niet, en dan is de geest goed werkend, terwijl de hersenen en het lichaam afgetakeld zijn.... maar dan komen de handelingen en de herinneringen van de geest helemaal niet overeen met die van het lichaam, en is er dus geen koppeling tussen die geest en dat lichaam, want de geest denkt anders (en beter) dan het lichaam, de geest herinnert zich dingen die het lichaam niet meer weet, en zo voort, maw, de geest is een onafhankelijk spook geworden dat niet veel meer met dat lichaam, zowel qua handeling, herinnering, als denken, te maken heeft. Het schijnbaar bewustzijn van ons beschadigd lichaam heeft dus niet veel meer te maken met het perfect spook dat andere dingen weet, anders denkt, en anders wil handelen.

Momentje.... de geest is momenteel gekoppeld aan het lichaam hé. Pas als hij volledig loskomt van dat lichaam (bij het overlijden) zal alles weer optimaal functioneren. Alzheimer moet een enorme warboel zijn voor wie het moet meemaken.

Jaja, maar de vraag is, hoe kan een goed werkende "geest" nu blijvend met een verwarde Alzheimer-kop gekoppeld zijn ?

Neen, maar zoals ik hierboven vermeldde is ook de verbinding met het toestenbord en de muis ontregeld. De gebruiker kan de juiste gegevens niet meer invoeren. De gebruiker, die volledig is aangewezen op de sensoren van de computer krijgt ook nog eens de verkeerde informatie binnen. Heel verwarrend dus. De gebruiker zit in een klein kamertje met enkel de computer, hij is er volledig op aangewezen. Pas als de computer de geest geeft, gaat er een deurtje open en kan de gebruiker zien wat er werkelijk aan het gebeuren is.

Eh, sorry, maar als het scherm in diggelen is, en de muis helemaal stuk, wel dan heeft de computer helemaal geen verbinding meer met niks, he.

Dat is ook zo. Op dat moment heeft die persoon geen (goede)toegang meer tot zijn of haar geheugen.

Ok, maar laten we even consequent zijn. Als de geest dus, "zolang hij verbonden is met een lichaam", de fratsen van dat niet-perfecte lichaam moet ondergaan, hoe zit het dan met een verder en verder aftakelend lichaam ? Stel dat je alle dagen een stukje hersenpan wegsnijdt, in een of ander vreselijk martelkamp, op zulke wijze dat je zo lang mogelijk nog "als een plant" in leven blijft. De geest is dus hoe langer hoe minder "kapabel", herinnert zich hoe langer hoe minder, kan hoe langer hoe minder denken. Stel dat er op den duur enkel nog maar den dikken teen overblijft, die kunstmatig in leven wordt gehouden.

Denk jij nu echt dat op het ogenblik dat men die dikke teen uiteindelijk in de afvalbak gooit, de geest "plots al zijn denkvermogen en herinneringen" terugkrijgt, die die al 10 jaar niet meer had ?

Wij wonen als geest in een stoffelijk lichaam hé.
De geest ervaart een leven in een stoffelijk lichaam.
Daarna komt er iets anders.

Zoals ik al gezegd heb, ik ben een dualist, ik ben het dus ergens met je eens. Maar ik ben een zwak-dualist, in de zin dat ik geen *onafhankelijk* bestaan kan geven aan een subjectieve ervaring zonder dat die door een fysisch fenomeen gedragen wordt. (wat jij 'geest' noemt, noem ik 'subjectieve ervaring' ; dat heeft het voordeel dat er niks van denken of van herinneren aan te pas komt).

Die geest is niet helder op dat moment. Hij beleeft alles vanuit een lichaam met een kapotte interface. Waarschijnlijk denkt hij echt dat er een inbreker is.

Ok, dus als de herinneringen vervlogen zijn uit de verwarde hersenen, dan zijn die ook voor de geest verloren. Als je dood gaat (net ervoor), gaan de hersenen helemaal stuk, dus dan is alle denk en herinneringsvermogen naar de knoppen, en dus ook voor die geest.
Het lijkt me een raar idee om te stellen dat eens de stukgaande hersenen, die de herinneringen van de geest ook naar de knoppen helpen, HELEMAAL stuk zijn, die geest plots zijn denkvermogen en zijn herinneringen zou terugvinden.

Maw, in de mate dat je al zoiets als een "geest" zou kunnen beschouwen, onafhankelijk van een lichaam (noem het een engel of een spook), is het toch moeilijk denkbaar dat die engel of dat spook zich iets kan "herinneren" of kan "denken" zoals zijn eerder langzaam afgetakelde en uiteindelijk volledig kapotte lichaam, nee ?

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Fred uit Gent

Neen, maar zoals ik hierboven vermeldde is ook de verbinding met het toestenbord en de muis ontregeld. De gebruiker kan de juiste gegevens niet meer invoeren. De gebruiker, die volledig is aangewezen op de sensoren van de computer krijgt ook nog eens de verkeerde informatie binnen. Heel verwarrend dus. De gebruiker zit in een klein kamertje met enkel de computer, hij is er volledig op aangewezen. Pas als de computer de geest geeft, gaat er een deurtje open en kan de gebruiker zien wat er werkelijk aan het gebeuren is.

Waarom zou dat zijn ?
Buiten wishfull-thinking van jou dat het zo zou zijn is er geen enkele rationele reden om dat aan te nemen... laat staan daar een aanduiding voor zou zijn.
Mij lijkt het eerder dat die gebruiker dan netjes alleen in dat kamertje_ die nu wel tot een echte vergeetput verworden is_ blijft zitten.
Als dat dan de definitie is van dood met een geest die achter blijft ... mij goe... en zijn we weer bij af

ps. hadden we dan beter niet gewoon verder gegaan in het bde-topic ?

[patrickve]

In alle geval, wat we hier aan het doen zijn is een vorm van filosofie. Geen religie. Ik blijf bij mijn stelling dat religie is, waar twijfel en in-vraagstelling verboden zijn.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

In alle geval, wat we hier aan het doen zijn is een vorm van filosofie.

Dat klopt .. da's dan ook precies wat ik Fred in dat ander topic zei

Geen religie. Ik blijf bij mijn stelling dat religie is, waar twijfel en in-vraagstelling verboden zijn.

Grotendeels ben ik het daarmee eens ... al zie ik dat dan eerder als 1 wel bepaalde gevestigde godsdienst
Religie is een term die algemeen slaagt op zingeving ... meestal met de nodige god(en) etc .
Het groot aantal stromingen en zelfs de interpretaties binnenin wijzen er dan weer op dat het wel deglijk vatbaar is voor veranderingen.

[Visjnu]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik ben het daar mee eens. Het probleem is dat wat buiten het kader van het wetenschappelijke valt, niet zou mogen gebruikt worden om iemand anders dingen op te leggen of te verbieden in het dagelijkse leven, want buiten het wetenschappelijke, "zijn alle uitspraken aan elkaar gewaagd".

Maar niets dat binnen het kader van het wetenschappelijke valt kan gebruikt worden om iemand anders dingen op te leggen of te verbieden in het dagelijkse leven. Het toepassen van wetenschappelijke kennis behoort namelijk zelf niet tot het domein van de wetenschap.

Voor Jan zijn ze waar, voor Piet is het zever. Er is geen methode beschikbaar om trachten de subject-onafhankelijke (objectieve) waarheid van de uitspraak na te gaan.

Dat lijkt me onjuist. Er is een heel eenvoudige methode beschikbaar om dit te doen, namelijk door na te trekken of de uitspraak binnen de context waarin ze gemaakt wordt werkt of niet. Dat principe geldt ook in de wetenschap: de algemene relativiteitstheorie komt niet beter overeen met een objectieve realiteit dan de zwaartekracht (hoe zouden we dat wetenschappelijk kunnen meten?), maar geeft gewoon betere resultaten.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Visjnu

Maar niets dat binnen het kader van het wetenschappelijke valt kan gebruikt worden om iemand anders dingen op te leggen of te verbieden in het dagelijkse leven. Het toepassen van wetenschappelijke kennis behoort namelijk zelf niet tot het domein van de wetenschap.

Je hebt gelijk, je hebt ook nog een of andere ethiek nodig. Een die door de meerderheid wordt aanvaard, zou ik stellen.

Wat ik bedoelde was: als je coercitieve wetten wil invoeren, dan moeten die ergens gebaseerd zijn op "een goeie reden". Het verspreiden van giftige stoffen in het milieu is er zo een, waar men zich steunt op wetenschappelijke gegevens, namelijk dat die stoffen inderdaad giftige uitwerkingen hebben (en een ethisch principe dat het niet goed is om zijn naaste zomaar te vergiftigen).

Het verbieden van het eten van varkensvlees omdat het ziektedragend zou zijn (hypothetisch) zou een wetenschappelijke reden zijn. Het verbieden van het eten van varkensvlees omdat het zo is in de islamitische voorschriften, niet.

Dat lijkt me onjuist. Er is een heel eenvoudige methode beschikbaar om dit te doen, namelijk door na te trekken of de uitspraak binnen de context waarin ze gemaakt wordt werkt of niet. Dat principe geldt ook in de wetenschap: de algemene relativiteitstheorie komt niet beter overeen met een objectieve realiteit dan de zwaartekracht (hoe zouden we dat wetenschappelijk kunnen meten?), maar geeft gewoon betere resultaten.

Ok.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Je hebt gelijk, je hebt ook nog een of andere ethiek nodig. Een die door de meerderheid wordt aanvaard, zou ik stellen.

Wat ik bedoelde was: als je coercitieve wetten wil invoeren, dan moeten die ergens gebaseerd zijn op "een goeie reden". Het verspreiden van giftige stoffen in het milieu is er zo een, waar men zich steunt op wetenschappelijke gegevens, namelijk dat die stoffen inderdaad giftige uitwerkingen hebben (en een ethisch principe dat het niet goed is om zijn naaste zomaar te vergiftigen).

Het verbieden van het eten van varkensvlees omdat het ziektedragend zou zijn (hypothetisch) zou een wetenschappelijke reden zijn. Het verbieden van het eten van varkensvlees omdat het zo is in de islamitische voorschriften, niet.


Paarden slachten in de VS is taboe, paardenvlees eten barbaars.

http://www.biteback.be/news/detail.php?news_id=3269



Ok.

[corse]

Paarden slachten in de VS is taboe, paardenvlees eten barbaars.

http://www.biteback.be/news/detail.php?news_id=3269