Breken van stakingen dmv rechters/gerechtsdeurwaarders

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door UFSIA

Ja neen he , een contract werkt natuurlijk in twee richtingen , als er een contract is om de werknemer te beschermen, dan moeten er natuurlijk ook voor de werkgever voordelen zijn.

Ik denk bijvoorbeeld aan een opzegtermijn, dat de werkgever niet ZOMAAR weg kan.


mvg. sint ignacius

En wat zal er in werkelijkheid gebeuren, denkt U?

Vraag eens aan Pietje welke raad hij die werknemer zou geven om onmiddellijk te vertrekken (en nog wel met een opzegvergoeding )

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Als een werknemer beslist bij manier van spreken van de ene dag op de andere beslist om van werkgever te veranderen, dan kan die werkgever natuurlijk naar zijn rechten fluiten...
En voor kleine ondernemers kunnen dat natuurlijk rampen zijn...

Inderdaad, ook "in de andere richting" is dit dus best te vermijden.

Die "farwest-toestanden" van Longhorn

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

Dat vind ik nu het mooie van een 'at will'-staat als Texas: zolang er geen geschreven overeenkomst is, mag de werkgever afdanken zonder reden en kan de werknemer zijn ontslag indienen zonder reden.

zijn dus voor beide partijen negatief

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door UFSIA

Ja neen he , een contract werkt natuurlijk in twee richtingen , als er een contract is om de werknemer te beschermen, dan moeten er natuurlijk ook voor de werkgever voordelen zijn.

Als een werkgever kan ontslaan wanneer hij wil, en een werknemer opzeggen wanneer hij wil, is er imo van een contract geen sprake.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door UFSIA

Dat zou je kunnen stellen indien er vroeger weinig vaste contracten waren en er vandaag de dag meer en meer vaste contracten zouden zijn. ( maw. hun aantal toeneemt )

Niet bepaald; dat is het negeren van de economische realiteit. De stabiliteit die er vroeger was, is vandaag nog slechts een vage herinnering.

En dat is - indien ik me niet te zwaar vergis natuurlijk - dus niet zo.

Men zegt toch altijd dat een heel leven voor één werkgever werken een zaak van het verleden is ? Is het niet zo dat men meer en meer flexibel - lees o.a. met tijdelijke contracten werken - moet zijn vandaag de dag ?

D�*t is de economische realiteit ja; een economische realiteit die mee vorm is gegeven door de consument, die liever goedkope import koopt, dan duurdere lokale producten. Je beseft dus zelf waarom je eerste zin van je reactie op niets slaagt.

Ook stel ik me de vraag waarom jij zegt dat een vast contract zou betekenen dat je "tegen het bedrijf kant kiest" ? Het is toch het tegenovergestelde dacht ik, als een aantal werknemers een vast contract willen - maw zich engageren om in een bedrijf te zitten en er te blijven - is dat toch mooi ?

Dat is leuk en mooi voorgesteld, maar moest het daarom draaien, zouden de vakbonden bijlange niet zo belachelijk doen.
De reden dat ze vaste contracten willen, is om uit de flexibiliteit weg te trekken. Die flexibiliteit wegnemen, is partij kiezen tegen een bedrijf, aangezien net die flexibiliteit bepalend kan zijn in tegenvallende tijden.

Natuurlijk wel, er zijn genoeg mensen in deze draad die stellen dat enkel een kern van stakers staakte en zelfs "werkwilligen" tegenhield.
Met andere woorden : de "werkwilligen" deden niet mee.

Waarom zou jij dan in vraag stellen of alle werkwilligen wel degelijk werkwillig waren?
Of moet je plots ee staker zijn, om voor je eigen mening op te kunnen komen?

Als jij geen reden hebt om te twijfelen aan de stakingsbereidheid van de stakers, dan heb je evenmin een reden om te twijfelen aan de werkwilligheid van zij die werkwillig waren.

Je kan niet van beide walletjes eten he : ofwel zijn er die tegen hun zin staken ofwel heb je een hoop werkwilligen die niet binnen kunnen , of vergis ik me nu ?

Ook jij kan niet van beide walletjes eten...

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Als een werkgever ten allen tijde, en zonder reden, zomaar kan afdanken, is van werkzekerheid nooit sprake. Dan hangt er zowieso altijd een soort van "zwaard van damocles" boven de werknemer. Niet echt een vertrouwenssfeer om goed te presteren, eerder een sfeer van groot wantrouwen en schrik om afgedankt te worden. Verwerpelijk wat mij betreft.

Niet noodzakelijk. Ik weet dat het in het belang van mijn baas is mij niet te ontslaan. Dat is de beste werkzekerheid die er is.

[UFSIA]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Niet bepaald; dat is het negeren van de economische realiteit. De stabiliteit die er vroeger was, is vandaag nog slechts een vage herinnering.

Vroeger was er stabiliteit en kon men dus vaste contracten geven en vandaag is die er niet meer en daarom werkt men nu met meer tijdelijken ?

Klinkt mooi, maar wacht eens eventjes ... Is dat wel zo ? Waar was er dan vroeger die stabiliteit ? En wanneer situeer je vroeger ? De jaren '30 na de Crash of de jaren '70 na de eerste oliecrisis ?

Is die "vroeger was er stabiliteit" niet veeleer een excuus dat men vanuit werkgevershoek aanhaalt om in de "huidige" tijden de flexibiliteit en de toename van de tijdelijke contracten en zo te vergoeilijken dan realiteit ?

D�*t is de economische realiteit ja; een economische realiteit die mee vorm is gegeven door de consument, die liever goedkope import koopt, dan duurdere lokale producten. Je beseft dus zelf waarom je eerste zin van je reactie op niets slaagt.

En nu heeft - na de vakbonden - de consument het weer gedaan.

Voor een deel is dit natuurlijk een "de kip en het ei" discussie, maar toch ... Zou het misschien kunnen dat er vanuit de werkgevers- en ondernemershoek een opzettelijke poging gedaan is om meer en meer brol te verkopen uit winstbejag ?

Je weet wel, besparen op productiekosten en kapitaalgoederen ter meerdere eer en glorie van hogere winstmarges ?

Dat is leuk en mooi voorgesteld, maar moest het daarom draaien, zouden de vakbonden bijlange niet zo belachelijk doen.
De reden dat ze vaste contracten willen, is om uit de flexibiliteit weg te trekken. Die flexibiliteit wegnemen, is partij kiezen tegen een bedrijf, aangezien net die flexibiliteit bepalend kan zijn in tegenvallende tijden.

Met andere woorden ... als de tijden "goed" zijn mag de werknemer de werkgever helpen om veel geld te verdienen en als de tijden wat "minder" zijn moet de werkgever meteen ontslagen worden vanuit een egoistische reflex van de werkgever die zijn eigen geld wil veiligstellen of een aandeelhouder die tevreden gehouden moet worden ?

Wat vind je van het volgende verhaal ?

Er was eens een bedrijfje en een werknemer genaamd Jos. 20 jaar lang werkte Jos hard voor het bedrijf, in tijden van voorspoed werkte hij hard voor de baas en toen het na 20 jaar wat minder ging werd hij ontslagen. De winst was immers een paar procent lager als het voorgaande jaar. Drie maanden later , toen de productie weer optrok , werd Jos weer aangenomen. Hij kon weer verderdoen met geld verdienen voor de baas.

Vind jij dit eerlijk ? Als het "moeilijke" tijden zijn, zijn het toch moeilijke tijden voor iedereen ? Toch niet alleen voor het bedrijf ? En wat als joske niet meer aangenomen zou zijn geweest omdat de baas iemand met minder ancienniteit wilde omdat die goedkoper zou zijn ?

Verantwoordelijkheid van de werknemer die de werkgever moet helpen om het bedrijf draaiende te houden moet kunnen, maar omgekeerd : werkgevers die solidair zijn met hun personeel ? Ho maar, dat is een beknotting van de bedrijven en een aantasting van de vrije markt.

Waarom zou jij dan in vraag stellen of alle werkwilligen wel degelijk werkwillig waren?

Dat heb ik reeds uitgelegd : tijdelijken die voor hun job vrezen en "officieel" niet meestaken omdat ze bang zijn voor hun boterham.

Of moet je plots een staker zijn, om voor je eigen mening op te kunnen komen?

Maar neen, een deel van diegenen die gingen werken zullen dat wel echt gewild hebben, maar je mag er niet van uitgaan dat dat voor hen allemaal zo was.

Als jij geen reden hebt om te twijfelen aan de stakingsbereidheid van de stakers, dan heb je evenmin een reden om te twijfelen aan de werkwilligheid van zij die werkwillig waren.

Jawel, ik zie een mogelijke reden waarom iemand zou gaan werken terwijl die toch achter de staking staat, met name de willekeur van een baas tov. tijdelijken en de mogelijke repercussie van de baas later. ( zie vorige berichtjes )

Ik zie daarentegen GEEN reden om te staken tegen je wil.

Voor 1. willen staken en toch werken zie ik een motief.
Voor 2. willen werken en toch staken zie ik geen motief.

Dus : De mensen die voor optie 1 kiezen zullen er wel zijn, mensen zijn logische wezens, maar gezien ik geen motief zie voor optie 2 ga ik er van uit dat die mensen er niet zijn.

Tenzij jij nu een overtuigende reden kan geven waarom iemand optie 2. zou uitvoeren ga ik er van uit dat 1 wel en 2 niet voorgekomen is.
( en neen, willen werken en door een piket niet binnengeraken is niet hetzelfde als staken )


mvg. sint ignacius

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

Gewone logica. Iemand die zijn werk goed doet, heeft werkzekerheid zolang de zaak goed draait. Waarom zou de baas iemand moeten blijven betalen die slecht werk levert ipv hem te vervangen met een degelijk iemand. Correctie trouwens, ge moogt niemand afdanken op basis van geslacht, godsdienst, ras...

Om dezelfde redenen waarom een contract (ook al is dat mondeling) tussen twee partijen wettelijk eerbiedigd moet worden mijn beste

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Niet noodzakelijk. Ik weet dat het in het belang van mijn baas is mij niet te ontslaan. Dat is de beste werkzekerheid die er is.

Een baas redeneert zo nooit en net zoals er genoeg mannen en vrouwen zijn om als partner te vinden, zijn er voor de baas ook werknemers te vinden. Desnoods uit slavenlanden

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Als een werkgever ten allen tijde, en zonder reden, zomaar kan afdanken, is van werkzekerheid nooit sprake. Dan hangt er zowieso altijd een soort van "zwaard van damocles" boven de werknemer. Niet echt een vertrouwenssfeer om goed te presteren, eerder een sfeer van groot wantrouwen en schrik om afgedankt te worden. Verwerpelijk wat mij betreft.

En de vakbonden hebben er voor gezorgd dat werknemers met vast contract zodanig beschermd zijn dat niemand nog werkzekerheid heeft.
Als bescherming tegen misbruik door werknemers gebruikt de patroon nu de tijdelijke contracten.
Nu content ?
Ik vraag mij trouwens af waarom de vakbonden daar niet meer werk van maken.
Ik heb liever dat ik gemakkelijk ontslagen wordt als ik mijn werk niet doe dan nooit werkzekerheid.
Dank u vakbond.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Niet noodzakelijk. Ik weet dat het in het belang van mijn baas is mij niet te ontslaan. Dat is de beste werkzekerheid die er is.

Zo is dat.
Maar de vakbonden wilden wellicht de zwakkeren beschermen maar vergeten dat die zwakkere de job van iemand die beter geschikt is inneemt.
Een beetje het communistisch systeem.
Waarom zou ik goed werken, mijn collega die slecht werkt krijgt toch evenveel in zijn loonzakje.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door UFSIA

Vroeger was er stabiliteit en kon men dus vaste contracten geven en vandaag is die er niet meer en daarom werkt men nu met meer tijdelijken ?

De realiteit van vandaag is er inderdaad ééntje waarin de markten snel veranderen en waarin een bedrijf op die veranderingen moet kunnen inspelen. Dat houdt inderdaad in dat er meer tijdelijken zijn, al was het alleen al maar om de variaties in werkdruk op te vangen.
Bedrijven vroeger werkten in een nationale context, of als ze goed waren, in een EU-context. Vandaag werkt een bedrijf in een globale context. Dat vereist aanpassingen; easy as that.

Klinkt mooi, maar wacht eens eventjes ... Is dat wel zo ? Waar was er dan vroeger die stabiliteit ? En wanneer situeer je vroeger ? De jaren '30 na de Crash of de jaren '70 na de eerste oliecrisis ?

Is die "vroeger was er stabiliteit" niet veeleer een excuus dat men vanuit werkgevershoek aanhaalt om in de "huidige" tijden de flexibiliteit en de toename van de tijdelijke contracten en zo te vergoeilijken dan realiteit ?

Je kan de economische evoluties gaan ontkennen, maar dat brengt je niet dichter bij de realiteit.

En nu heeft - na de vakbonden - de consument het weer gedaan.

Aha! Wil je dan stellen dat de consument niet op zoek is naar de goedkoopste producten? Massa-discounters bestaan niet bij gratie van hun klanten maar bij gratie van zij die de winkel openhouden?

Voor een deel is dit natuurlijk een "de kip en het ei" discussie, maar toch ... Zou het misschien kunnen dat er vanuit de werkgevers- en ondernemershoek een opzettelijke poging gedaan is om meer en meer brol te verkopen uit winstbejag ?

Je weet wel, besparen op productiekosten en kapitaalgoederen ter meerdere eer en glorie van hogere winstmarges ?

Zou het misschien kunnen dat op het einde van de rit, de consument nog steeds zelf beslist wat hij koopt en wat niet?

Met andere woorden ... als de tijden "goed" zijn mag de werknemer de werkgever helpen om veel geld te verdienen en als de tijden wat "minder" zijn moet de werkgever meteen ontslagen worden vanuit een egoistische reflex van de werkgever die zijn eigen geld wil veiligstellen of een aandeelhouder die tevreden gehouden moet worden ?

Dat is het verhaal dat jij er van wil maken, om toch maar niet op de kern van de zaak in te gaan. Boeiend, maar niet heus.
Als de tijden goed zijn, zullen beiden ervan profiteren; als de tijden slecht zijn, zullen beiden erdoor geraakt worden.

Wat vind je van het volgende verhaal ?

Er was eens een bedrijfje en een werknemer genaamd Jos. 20 jaar lang werkte Jos hard voor het bedrijf, in tijden van voorspoed werkte hij hard voor de baas en toen het na 20 jaar wat minder ging werd hij ontslagen. De winst was immers een paar procent lager als het voorgaande jaar. Drie maanden later , toen de productie weer optrok , werd Jos weer aangenomen. Hij kon weer verderdoen met geld verdienen voor de baas.

Vind jij dit eerlijk ?

Wat is er oneerlijk aan? Is het eerlijker om tijdens tijden van terugval je kosten hoog te houden, waarmee je potentiëel het voortbestaan van het hele bedrijf in gevaar brengt? Is dat dan sociaal?

Als het "moeilijke" tijden zijn, zijn het toch moeilijke tijden voor iedereen ? Toch niet alleen voor het bedrijf ? En wat als joske niet meer aangenomen zou zijn geweest omdat de baas iemand met minder ancienniteit wilde omdat die goedkoper zou zijn ?

Dat zou willen zeggen dat Joske ondanks zijn ancienniteit geen meerwaarde biedt tov een jongere. Is het dan oneerlijk dat die andere ook een kans krijgt?

Verantwoordelijkheid van de werknemer die de werkgever moet helpen om het bedrijf draaiende te houden moet kunnen, maar omgekeerd : werkgevers die solidair zijn met hun personeel ? Ho maar, dat is een beknotting van de bedrijven en een aantasting van de vrije markt.

Moest dat zo zijn, dan had je in de eerste instantie geen vaste contracten. Quod non; veel blabla om niets dus.

Dat heb ik reeds uitgelegd : tijdelijken die voor hun job vrezen en "officieel" niet meestaken omdat ze bang zijn voor hun boterham.

Dat zou dan wel moeten kunnen, maar stakers die meestaken om niet scheef bekeken te worden door de delegués, dan kan dan niet?

Maar neen, een deel van diegenen die gingen werken zullen dat wel echt gewild hebben, maar je mag er niet van uitgaan dat dat voor hen allemaal zo was.

Dan moet je er ook niet van uit gaan dat alle stakers daar effectief stonden omdat ze dat zelf allemaal wilden.

Jawel, ik zie een mogelijke reden waarom iemand zou gaan werken terwijl die toch achter de staking staat, met name de willekeur van een baas tov. tijdelijken en de mogelijke repercussie van de baas later. ( zie vorige berichtjes )

Ik zie daarentegen GEEN reden om te staken tegen je wil.

Voor 1. willen staken en toch werken zie ik een motief.
Voor 2. willen werken en toch staken zie ik geen motief.

Dus : De mensen die voor optie 1 kiezen zullen er wel zijn, mensen zijn logische wezens, maar gezien ik geen motief zie voor optie 2 ga ik er van uit dat die mensen er niet zijn.

Omdat dat je beter uitkomt

Tenzij jij nu een overtuigende reden kan geven waarom iemand optie 2. zou uitvoeren ga ik er van uit dat 1 wel en 2 niet voorgekomen is.
( en neen, willen werken en door een piket niet binnengeraken is niet hetzelfde als staken )

Er is zoiets dom en eenvoudig als groepsdruk...

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door UFSIA

En nu heeft - na de vakbonden - de consument het weer gedaan.

Natuurlijk niet, alles is de schuld van de werkgevers en de kapitalisten.
Voor het gemak vergeten we maar dat we zelf ook werkgever en kapitalist zijn.
Als ik mijn auto in de garage steek stel ik de garagehouder tewerk.
Als zijn loon te hoog is of zijn werk niet goed ga ik op een ander.

Voor een deel is dit natuurlijk een "de kip en het ei" discussie, maar toch ... Zou het misschien kunnen dat er vanuit de werkgevers- en ondernemershoek een opzettelijke poging gedaan is om meer en meer brol te verkopen uit winstbejag ?

Waarom zou de werkgever liever goedkope brol zien verkopen in plaats van zijn eigen dure producten ?
Ik neem aan dat u altijd de dure producten koopt die in europa gemaakt worden en niet de goedkope brol uit lage loonlanden.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Om dan als een klein kind in een hoekje te gaan staan janken, als de deurwaarder je er op komt wijzen dat je macht niet absoluut is, en je nog steeds wetten en anderen hun recht hoort te respecteren

Dat is in gevallen van een conflict zeer relatief. Wetten zijn er alleen voor diegene die er zich aan houden. Wie zich niet aan de wet houdt - en slim is - heeft er ook geen last van.

Jullie zijn geen vertegenwoordiging van de arbeidersklasse; jullie zijn hoogstens een vertegenwoordiging van een deel van de arbeidersklasse. Dat maakt automatisch dat jullie geen zeggenschap hebben over de rest, laat staan dat jullie als spokesman kunnen optreden voor iedereen

.

Wij (of ikzelf) zijn/ben geen vertegenwoordiger van de arbeidersklasse en zelfs niet van een deel er van. Ik ben gewoon deel van de arbeidersklasse. In die zin verdedig ik mijn belangen, samen met andere arbeiders-werknemers. En we doen dat op zo'n manier dat we dat conflict winnen.
Daar moet niet teveel tralala bij verkocht worden: als het nodig is (en de krachtsverhoudingen zijn er), dan zullen we blokkeren, bezetten, staken en eventueel onze sabot in de machine wringen om ze stil te leggen.
Kijk, we stevenen af op zeer felle sociale conflicten, mee getriggerd door de bank- en kredietcrisis. Ik ben niet van plan om een hogere productiviteit te garanderen, om flexibeler te werken of om slechtere sociale voorwaarden te aanvaarden, laat staan een lager loon om de financiële putten te delven die het graaikapitalisme veroorzaakt heeft.
En in die felle sociale strijd die op komst is, gaan we niet met fluwelen handschoenen en veel 'alstublieven en dankuwellen' naar de patroons stappen. Zij hebben onze belangen niet voor ogen, ze hebben niet de belangen van de samenleving voor ogen, laat staan ecologische belangen. Zij zijn alleen geïnteresseerd in hogere winstvoeten. In ons systeem is dat naar verluidt eerbaar, maar wij hoeven dat niet te pikken.
Ik wil een andere samenleving, en die komt er niet zonder slag of stoot. Die slagen en die stoten moeten goed terecht komen en efficiënt uitgedeeld worden. En hou je maar vast aan de takken van de mast, want er komt bijzonder felle strijd. Het is goed om weten wie dan aan welke kant van de barrière gaat staan.

[ministe van agitatie]

Is er trouwens iemand verbaasd?

Europese Grondwet:

1. Het stakingsrecht voor de werknemers wordt erkend in de (artikel II-88, in Deel 2, Handvest van de grondrechten), maar zoals de meeste van deze grondrechten “overeenkomstig het recht van de Unie en de nationale wetgevingen en praktijken”.
Met andere woorden, de goedkeuring van de grondwet leidt er niet toe dat het stakingsrecht in de verschillende lidstaten geharmoniseerd zou worden, dat gebrekkige nationale wetgeving verplicht aangepast zou moeten worden. Artikel III-210 punt 6 stelt uitdrukkelijk dat er geen Europese ondersteunende of aanvullende initiatieven (zoals
wetten, kaderwetten, minimumvoorschriften) kunnen komen op het vlak van het stakingsrecht (noch op gebied van het recht van vereniging of wat betreft beloning).

2. Hetzelfde artikel II-88 erkent echter in dezelfde adem het recht van de werkgevers
“collectieve actie te ondernemen ter verdediging van hun belangen”. Dit wordt meestal lock-out genoemd: de werkgever verbiedt de werknemers het bedrijf te betreden en te
werken.

3. Er wordt geen recht op grensoverschrijdende staking (“Europese staking”) toegekend: het zijn de nationale wetgevingen die bepalen of een staking gelijktijdig in verschillende lidstaten mag worden georganiseerd.

4. In de algemene toelichting bij het Handvest staat ook dat de uitoefening van de
grondrechten aan beperkingen kan worden o

http://www.nonalaconstitutioneuropee...s/NL_DOC01.pdf
Ze is zogezegd nog niet van kracht maar je merkt in de praktijk dat overheid en gerecht al wel handelt in die richting.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

In deftige bedrijven is dit helemaal geen probleem. Een contente werknemer is een productieve werknemer.

Maar voor de mensen in louche bedrijven moet die wetgeving er zijn !

En is Carrefour zo een "louche" bedrijf ?

[Steben]

komaan,

moeten we hieruit weer gaan besluiten dat de "onderdrukte" arbeider binnen het "uitpersende" kapitalistisch "systeem" staakt ... voor die luttele 100€ extra in de maand?
Vreselijk.
De vakbonden zijn als Britten die de arbeider behandelen als zulu's.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door UFSIA

Bij Carrefour ging het erom geen loonsverlaging te krijgen op termijn.

Er zijn daar een hoop mensen in een nieuwe Carrefour aangenomen volgens arbeidsvoorwaarden die slechter zijn en een loon dat een derde lager is als het minimum dat in de CAO voorzien is.

De mensen die al bij Carrefour werkten zijn bang dat ze later afgedankt gaan worden en er anderen hun job gaan overnemen , anderen die bereid zijn om tegen een veel lager loon te werken.

De vraag is natuurlijk wat daar van aan is, maar ik snap wel dat je actie onderneemt als je een toekomstige loonsverlaging ziet aankomen ( of beter gezegd daarvoor vreest ).

mvg. sint ignacius

De geschiedenis leert ons toch wel iets anders. Carrefour is niet het eerste bedrijf, dat onder het gewicht van de vrije markt, zijn loonkosten tracht in te tomen. Zo is hetzelfde gedaan bij oa Electrabel, Elia... Maar dan wel telkens met behoud van loon voor de "anciens". Van een loonsverlaging is daar nooit sprake geweest, wel van een lager loon voor de nieuwkomers. En dit schijnt mij toch ook wel het carrefourscenario te zijn.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Dat is in gevallen van een conflict zeer relatief. Wetten zijn er alleen voor diegene die er zich aan houden. Wie zich niet aan de wet houdt - en slim is - heeft er ook geen last van.

Dan moet je ook niet staan janken als je het deksel op de neus krijgt
Nu komt het immers over als een kleuter die furieus op de grond staat te stampen, omdat iemand zijn wangedrag heeft terecht gewezen.

Wij (of ikzelf) zijn/ben geen vertegenwoordiger van de arbeidersklasse en zelfs niet van een deel er van. Ik ben gewoon deel van de arbeidersklasse. In die zin verdedig ik mijn belangen, samen met andere arbeiders-werknemers.

Dan moet je ook niet de pretentie hebben voor andere arbeiders op te treden, of om die andere arbeiders jouw standpunt op te leggen.

En we doen dat op zo'n manier dat we dat conflict winnen.

Het is maar de vraag wat je hier als "winnen" beschouwt

Daar moet niet teveel tralala bij verkocht worden: als het nodig is (en de krachtsverhoudingen zijn er), dan zullen we blokkeren, bezetten, staken en eventueel onze sabot in de machine wringen om ze stil te leggen.
Kijk, we stevenen af op zeer felle sociale conflicten, mee getriggerd door de bank- en kredietcrisis.

Dreigementen zijn de wapens van zij wiens argumenten opgebruikt zijn.

Ik ben niet van plan om een hogere productiviteit te garanderen, om flexibeler te werken of om slechtere sociale voorwaarden te aanvaarden, laat staan een lager loon om de financiële putten te delven die het graaikapitalisme veroorzaakt heeft.

Dat is jouw volste recht, maar wees dan ook mans genoeg en draag de gevolgen daarvan dan ook zelf. Als dergelijk standpunt betekent dat je overbodig wordt/bent in het bedrijf, dan is het gat van de timmerman de logische stap. Als anderen er niet dezelfde visie op nahouden, dan hoort dat hun volste recht te zijn.

En in die felle sociale strijd die op komst is, gaan we niet met fluwelen handschoenen en veel 'alstublieven en dankuwellen' naar de patroons stappen. Zij hebben onze belangen niet voor ogen, ze hebben niet de belangen van de samenleving voor ogen, laat staan ecologische belangen. Zij zijn alleen geïnteresseerd in hogere winstvoeten. In ons systeem is dat naar verluidt eerbaar, maar wij hoeven dat niet te pikken.

Zij hebben het overleven van het bedrijf voor ogen, jullie niet... Maar dat zal wel niet nodig zijn zeker?

Ik wil een andere samenleving, en die komt er niet zonder slag of stoot. Die slagen en die stoten moeten goed terecht komen en efficiënt uitgedeeld worden. En hou je maar vast aan de takken van de mast, want er komt bijzonder felle strijd. Het is goed om weten wie dan aan welke kant van de barrière gaat staan.

Wat denk je zelf?

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

....
In die zin verdedig ik mijn belangen, samen met andere arbeiders-werknemers. En we doen dat op zo'n manier dat we dat conflict winnen.
Daar moet niet teveel tralala bij verkocht worden: als het nodig is (en de krachtsverhoudingen zijn er), dan zullen we blokkeren, bezetten, staken en eventueel onze sabot in de machine wringen om ze stil te leggen.
Kijk, we stevenen af op zeer felle sociale conflicten, mee getriggerd door de bank- en kredietcrisis. Ik ben niet van plan om een hogere productiviteit te garanderen, om flexibeler te werken of om slechtere sociale voorwaarden te aanvaarden, laat staan een lager loon om de financiële putten te delven die het graaikapitalisme veroorzaakt heeft.
En in die felle sociale strijd die op komst is, gaan we niet met fluwelen handschoenen en veel 'alstublieven en dankuwellen' naar de patroons stappen. Zij hebben onze belangen niet voor ogen, ze hebben niet de belangen van de samenleving voor ogen, laat staan ecologische belangen. Zij zijn alleen geïnteresseerd in hogere winstvoeten. In ons systeem is dat naar verluidt eerbaar, maar wij hoeven dat niet te pikken.
Ik wil een andere samenleving, en die komt er niet zonder slag of stoot. Die slagen en die stoten moeten goed terecht komen en efficiënt uitgedeeld worden. En hou je maar vast aan de takken van de mast, want er komt bijzonder felle strijd. Het is goed om weten wie dan aan welke kant van de barrière gaat staan.

Wil je nu eens uitleg geven hoe je jouw sisteem toepast in het volgende (fiktief) geval:

bij een autofabriek (vb volvo in Gent) staat de parking vol met auto's die niet verkocht geraken, omdat de konsument zijn aankopen uitstelt.
Als ze ook vandaag in die fabriek hun 1000 auto's produseren, dan zitten ze met twee problemen:
ze moeten die auto's die ze vandaag maakten op de straat gaan parkeren;
ze kunnen de arbeiders niet meer uitbetalen, alsook de leveransiers van het staal van sidmar, waarmee de auto's gemaakt worden ... omdat de senten van de konsumenten niet meer binnenkomen ...

Allez, zeg gij nu eens: gaat ge die fabriek platstaken als ze zouden zeggen dat ze wel moeten gaan kiezen: 10 persent loon inleveren, of 200 man afdanken, of volgende week failliet ..???


(ps: die van karrefoer hebben gelijk: 't is niet omdat diene winkel in een toeristisch gebied ligt, dat ze minder moeten verdienen dan in de rest van Vlaanderen; als karrefoer geen "normale" pree kan betalen, dan moeten ze diene winkel niet openen. 't Is niet dat die kassiersmeisjes zo'n dikke pree hebben.)

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Dat is in gevallen van een conflict zeer relatief. Wetten zijn er alleen voor diegene die er zich aan houden. Wie zich niet aan de wet houdt - en slim is - heeft er ook geen last van.

.

Wij (of ikzelf) zijn/ben geen vertegenwoordiger van de arbeidersklasse en zelfs niet van een deel er van. Ik ben gewoon deel van de arbeidersklasse. In die zin verdedig ik mijn belangen, samen met andere arbeiders-werknemers. En we doen dat op zo'n manier dat we dat conflict winnen.
Daar moet niet teveel tralala bij verkocht worden: als het nodig is (en de krachtsverhoudingen zijn er), dan zullen we blokkeren, bezetten, staken en eventueel onze sabot in de machine wringen om ze stil te leggen.
Kijk, we stevenen af op zeer felle sociale conflicten, mee getriggerd door de bank- en kredietcrisis. Ik ben niet van plan om een hogere productiviteit te garanderen, om flexibeler te werken of om slechtere sociale voorwaarden te aanvaarden, laat staan een lager loon om de financiële putten te delven die het graaikapitalisme veroorzaakt heeft.
En in die felle sociale strijd die op komst is, gaan we niet met fluwelen handschoenen en veel 'alstublieven en dankuwellen' naar de patroons stappen. Zij hebben onze belangen niet voor ogen, ze hebben niet de belangen van de samenleving voor ogen, laat staan ecologische belangen. Zij zijn alleen geïnteresseerd in hogere winstvoeten. In ons systeem is dat naar verluidt eerbaar, maar wij hoeven dat niet te pikken.
Ik wil een andere samenleving, en die komt er niet zonder slag of stoot. Die slagen en die stoten moeten goed terecht komen en efficiënt uitgedeeld worden. En hou je maar vast aan de takken van de mast, want er komt bijzonder felle strijd. Het is goed om weten wie dan aan welke kant van de barrière gaat staan.

Gaat U de strategie van ALF - U zeer goed bekend - toepassen?

Op mensen zoals U zit de arrebeider te wachten...