Ceteris paribus, oefening

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door Nunt

Je zit hier dan wel met een probleem. Ofwel laat je de economische democratie stemmen voor veel bedrijven, waardoor het risico daalt. Nadeel hiervan is dat individuen dan totaal niet op de hoogte kunnen zijn over de bedrijven waar ze voor stemmen.Tenzij je je echt inwerkt in een bedrijf, kan je niet weten welke strategie de beste is voor de onderneming. Maar omdat je voor zoveel bedrijven kan stemmen, zal niemand zich voldoende inwerken.

Je zou ook de economische democratie op kleinere schaal kunnen invoeren (1 of slechts enkele bedrijven waarbij gestemd wordt). Het nadeel is dan dat stemmers dan wel iets te weten kunnen komen over die bedrijven (maar of ze echt gemotiveerd zijn om voldoende te leren hangt er nog vanaf), maar doordat er zo weinig bedrijven zijn waar je een belang in hebt, heb je natuurlijk een groot risico.

Bijkomend voordeel bij economische democratie op grote schaal: er moet alleen maar nagedacht worden over efficiënte productie, niet over 'in leven blijven' (met het beperkte budget).

Faillissementen bestaan niet. Wel worden bedrijven andere functies gegeven, indien dat nodig is. (Producten die niemand nog koopt, zullen uiteraard niet meer geproduceerd worden.)

Eigenlijk worden alle bedrijven één groot bedrijf. Geld vloeit van het ene naar het andere bedrijf, afhankelijk van de noden.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Bijkomend voordeel bij economische democratie op grote schaal: er moet alleen maar nagedacht worden over efficiënte productie, niet over 'in leven blijven' (met het beperkte budget). Faillissementen bestaan niet. Wel worden bedrijven andere functies gegeven, indien dat nodig is. (Producten die niemand nog koopt, zullen uiteraard niet meer geproduceerd worden.) Eigenlijk worden alle bedrijven één groot bedrijf. Geld vloeit van het ene naar het andere bedrijf, afhankelijk van de noden.

Dan heb je ook een wereldbank nodig, zo lijkt me. Een monetair beleid dat ontdaan werd van z'n onvolwassenheden, niet?

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Dan heb je ook een wereldbank nodig, zo lijkt me. Een monetair beleid dat ontdaan werd van z'n onvolwassenheden, niet?

Op zich ben ik internationalist in al zijn aspecten, en ben ik voorstander van één monetair beleid ten gunste van de gehele mensheid (en liefst niet alleen de mensen). Of dat nodig is, dat weet ik niet.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Op zich ben ik internationalist in al zijn aspecten, en ben ik voorstander van één monetair beleid ten gunste van de gehele mensheid (en liefst niet alleen de mensen). Of dat nodig is, dat weet ik niet.

Het alternatief zou dan tegen de mensheid zijn, niet? Of in ieder geval tegen bepaalde delen van die bevolking. Ik herinner me vaag dat we dat al eens gehad hebben en niet menselijk vonden. Misschien al te lang geleden, mensen zijn soms vergeetachtig, denk ik.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Op zich ben ik internationalist in al zijn aspecten, en ben ik voorstander van één monetair beleid ten gunste van de gehele mensheid (en liefst niet alleen de mensen). Of dat nodig is, dat weet ik niet.

Er zijn voldoende economische studies die aantonen dat geen enkel "monetair beleid" enig positief effect heeft op langere termijn.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Er zijn voldoende economische studies die aantonen dat geen enkel "monetair beleid" enig positief effect heeft op langere termijn.

Positieve effecten vereisen volwassenheid en economische kennis, door de schaarste hieraan wijzen studies aan dat geen enkel monetair beleid enig positief effect heeft.

[MIS]

Onze oefening heeft al zeer mooie resultaten opgeleverd met respect voor keuzevrijheid. We zijn erin geslaagd om de ‘onverzadigbaren’ voldoende ruimte te geven om hun behoefte te bevredigen in materiële zin, zij worden ondergebracht in groep B die product X+1 maakt. De andere groep (ic groep A waar de ‘onverzadigbaren’ inherent deel van uitmaken) zou de benodigde arbeidstijd verdelen in functie van het product X. Dit product X is een ruime korf van goederen die voldoende materiële welvaart levert opdat een respectabel leven gegarandeerd wordt. Elke economische agent participeert in het tot stand brengen van het product X.

Wat we nog niet weten is hoeveel tijd we kunnen sparen wanneer we product X vervaardigen, we weten ook nog niet wat product X inhoudelijk betekent. Wat er allemaal tot product X zou moeten behoren, zal wellicht een lang debat kunnen induceren, hierdoor zouden we voorbij kunnen gaan aan de tijd die we zouden kunnen sparen. Om deze reden starten we met een referentieberekening, en nemen een willekeurig product. Dit product beschouwen we als nuttig en bruikbaar voor elk individu. Een van de meest ingeburgerde producten is bvb een GSM.

Hoe kunnen we op de meest efficiënte manier een dergelijke berekening aanvatten ? Volstaat een richtinggevende berekening in functie van de vrije tijd die we kunnen sparen en/of is de tijdsbesparing geen zekerheid ?

[Klarekijk]

En de bonzen maar toneel spelen , wie nog steeds geloofdde de vrijmaking van de energiesector een goede zaak is is een goedgelovige naiveling .

Energie zou moeten onder één bedrijf gebleven zijn en door de overheid gecontroleerd , en de prijzen van de energie aan basis kostprijs houden . Nu wordt ons koopkracht door de hoge energie prijzen gewoon leeggemolken waardoor het grote publiek en de bedrijven veel minder in algemene economie kunnen consumeren en investeren . Door deze uitbuiting in die ene tak toe te laten staat het ganse spel zonder zuurstof . En de zogenaamde bevriezing van de prijzen is een groot toneel voor een paar centiemen, en met andere woorden ook duidelijk dat de liberalisering van energie een GROTE FLOF is ,

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Klarekijk

En de bonzen maar toneel spelen , wie nog steeds geloofdde de vrijmaking van de energiesector een goede zaak is is een goedgelovige naiveling. Energie zou moeten onder één bedrijf gebleven zijn en door de overheid gecontroleerd , en de prijzen van de energie aan basis kostprijs houden . Nu wordt ons koopkracht door de hoge energie prijzen gewoon leeggemolken waardoor het grote publiek en de bedrijven veel minder in algemene economie kunnen consumeren en investeren . Door deze uitbuiting in die ene tak toe te laten staat het ganse spel zonder zuurstof . En de zogenaamde bevriezing van de prijzen is een groot toneel voor een paar centiemen, en met andere woorden ook duidelijk dat de liberalisering van energie een GROTE FLOF is ,

We zijn deze situatie nu aan het veranderen, ook energie komt nog ter sprake, als vanzelf, net omwille van de oefening.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Er zijn voldoende economische studies die aantonen dat geen enkel "monetair beleid" enig positief effect heeft op langere termijn.

Een opeenvolging van korte termijnen (steeds nieuwe beleidsstrategieën ideaal voor de verschillende momenten) maakt ook een goede lange termijn. Altijd één en hetzelfde beleid voeren gaat op de lange termijn geen goede/betere effecten hebben, neen.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Een opeenvolging van korte termijnen (steeds nieuwe beleidsstrategieën ideaal voor de verschillende momenten) maakt ook een goede lange termijn. Altijd één en hetzelfde beleid voeren gaat op de lange termijn geen goede/betere effecten hebben, neen.

Ja, een plan met visie wel.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Een opeenvolging van korte termijnen (steeds nieuwe beleidsstrategieën ideaal voor de verschillende momenten) maakt ook een goede lange termijn. Altijd één en hetzelfde beleid voeren gaat op de lange termijn geen goede/betere effecten hebben, neen.

Nee, wat men ziet is dat "monetair beleid" essentieel een "verrassingseffect" is. De markt heeft alle verwachte monetaire trukken al meegerekend in zijn risico's en zijn prijsbepalingen. Het zijn de onverwachte stoten die hier en daar een marktontwrichting kunnen veroorzaken die in het voordeel van de ene, en in het nadeel van de andere valt. In de mate dat men dat vanuit de ogen bekijkt van die die een voordeel had, noemt men die politiek dus "positief". Maar dat is slechts de tijd dat de markt zich aanpast aan de nieuwe gegevens.
De opeenvolgende verstoringen van de markt door "monetaire politieken" hebben over het algemeen slechts 1 effect: een vergroting van het ondernemersrisico.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, wat men ziet is dat "monetair beleid" essentieel een "verrassingseffect" is. De markt heeft alle verwachte monetaire trukken al meegerekend in zijn risico's en zijn prijsbepalingen. Het zijn de onverwachte stoten die hier en daar een marktontwrichting kunnen veroorzaken die in het voordeel van de ene, en in het nadeel van de andere valt. In de mate dat men dat vanuit de ogen bekijkt van die die een voordeel had, noemt men die politiek dus "positief". Maar dat is slechts de tijd dat de markt zich aanpast aan de nieuwe gegevens.
De opeenvolgende verstoringen van de markt door "monetaire politieken" hebben over het algemeen slechts 1 effect: een vergroting van het ondernemersrisico.

Wat ons monetaire beleid in essentie doet, is consumptie stimuleren en sparen ontmoedigen.

Of dat netto positief of negatief is, hangt van de omstandigheden af. Ik geloof niet dat een nieuw marktevenwicht bereikt wordt waarbij helemaal niets veranderd zou zijn. Het is logisch dat de effecten gedeeltelijk tegengewerkt worden, maar 'geen effecten op de lange termijn' is nu ook wat overdreven.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Wat ons monetaire beleid in essentie doet, is consumptie stimuleren en sparen ontmoedigen.

Ik weet zelfs niet eens of ons monetair beleid dat doet. Misschien wel, door extra risico's toe te voegen aan het deel "investeren" (ttz, risico's die niet nodig waren, namelijk die van inflatieschokken en zo, toevoegen aan de belegger).

Een andere manier om dat te doen zou zijn door industrieel terrorisme door de staat te subsidieren, Gasten die willekeurig fabrieken en zo gaan opblazen. Dat zou op dezelfde manier consumptie stimuleren en sparen ontmoedigen door het investeringsrisico te vergroten.

Of dat netto positief of negatief is, hangt van de omstandigheden af. Ik geloof niet dat een nieuw marktevenwicht bereikt wordt waarbij helemaal niets veranderd zou zijn. Het is logisch dat de effecten gedeeltelijk tegengewerkt worden, maar 'geen effecten op de lange termijn' is nu ook wat overdreven.

Wel, ik heb ze niet direct beschikbaar maar er zijn publicaties over de monetaire beleidsveranderingen van de FED in de USA tijdens electorale periodes (meestal werd de FED gevraagd van een wat gunstiger economisch klimaat te creeren gedurende de maanden voor een presidentsverkiezing om de partij aan de macht in een gunstiger licht te stellen). Je ziet aan de grafieken van werkloosheid en andere dingen dat dat een impulsje van enkele maanden is, en nadien komt de "undershoot" die het positieve effect tegenwerkt en ongedaan maakt na een jaar of 2 jaar.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Wat ons monetaire beleid in essentie doet, is consumptie stimuleren en sparen ontmoedigen. Of dat netto positief of negatief is, hangt van de omstandigheden af. Ik geloof niet dat een nieuw marktevenwicht bereikt wordt waarbij helemaal niets veranderd zou zijn. Het is logisch dat de effecten gedeeltelijk tegengewerkt worden, maar 'geen effecten op de lange termijn' is nu ook wat overdreven.

In normale omstandigheden zou het monetaire beleid ertoe leiden dat geld stroomt naar die gebieden waar de ontwikkeling van welvaart is achtergebleven, en dat in hoeverre het er nog nooit geweest is. Dit wil echter niet zeggen dat welvaart elders wordt afgebroken, er is enkel de dichting van de kloven die kunnen ontstaan bij ontwikkeling. Dit proces kan vertroebeld worden door met verschillende snelheden te werken, dit geeft traditioneel synchronisatieproblemen, zich doorgaans uitend in een trek en duwspelletje. Vandaag stellen we vast dat het economische grensnut heel vaak overschreden wordt, we blijven hier door de ‘gewoonte’ in hangen, een maatschappelijke verstarring die tot heel wat onnodige schade leidt.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, wat men ziet is dat "monetair beleid" essentieel een "verrassingseffect" is. De markt heeft alle verwachte monetaire trukken al meegerekend in zijn risico's en zijn prijsbepalingen. Het zijn de onverwachte stoten die hier en daar een marktontwrichting kunnen veroorzaken die in het voordeel van de ene, en in het nadeel van de andere valt. In de mate dat men dat vanuit de ogen bekijkt van die die een voordeel had, noemt men die politiek dus "positief". Maar dat is slechts de tijd dat de markt zich aanpast aan de nieuwe gegevens. De opeenvolgende verstoringen van de markt door "monetaire politieken" hebben over het algemeen slechts 1 effect: een vergroting van het ondernemersrisico.

Het is inderdaad zeer verrassend dat we vandaag een firewall moeten bouwen tegen onze eigen tekortkomingen. Het lijkt op een uiterst tragische grap, men weet tegen wie men zich wil beschermen middels die firewall, de bron zelf aanpakken doet men niet. Er is dus niet enkel een vergroting van het ondernemingsrisico, er is ook een sociaal maatschappelijk risico dat hele landen in het failliet worden gedreven.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik weet zelfs niet eens of ons monetair beleid dat doet. Misschien wel, door extra risico's toe te voegen aan het deel "investeren" (ttz, risico's die niet nodig waren, namelijk die van inflatieschokken en zo, toevoegen aan de belegger).

Een andere manier om dat te doen zou zijn door industrieel terrorisme door de staat te subsidieren, Gasten die willekeurig fabrieken en zo gaan opblazen. Dat zou op dezelfde manier consumptie stimuleren en sparen ontmoedigen door het investeringsrisico te vergroten.

Ik hoopte niet te moeten uitleggen dat wel en niet zaken vernietigen verschillend is... Die terreurdaden zouden rechtstreeks welvaart vernietigen. Monetair beleid is enkel een keuze tussen consumptie of investering aanmoedigen, en gaat dus over het tot stand komen van welvaart, wat dus wel heel tegengesteld is aan die terreurdaden, die toevallig een zij-effect zouden kunnen hebben dat verband houdt met een aspect van monetair beleid.

Jouw vergelijking is zoiets als "Een goudvis en een krokodil kunnen allebei zwemmen, en aangezien een krokodil houden levensbedreigend is, is een goudvis houden dat ook." Dat is natuurlijk een complete belediging van het logische denken.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Ik hoopte niet te moeten uitleggen dat wel en niet zaken vernietigen verschillend is... Die terreurdaden zouden rechtstreeks welvaart vernietigen. Monetair beleid is enkel een keuze tussen consumptie of investering aanmoedigen, en gaat dus over het tot stand komen van welvaart, wat dus wel heel tegengesteld is aan die terreurdaden, die toevallig een zij-effect zouden kunnen hebben dat verband houdt met een aspect van monetair beleid. Jouw vergelijking is zoiets als "Een goudvis en een krokodil kunnen allebei zwemmen, en aangezien een krokodil houden levensbedreigend is, is een goudvis houden dat ook." Dat is natuurlijk een complete belediging van het logische denken.

Ik denk niet dat we progressie gaan boeken door ons telkens te laten misleiden, hier wordt kostbare tijd mee verloren.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Ik denk niet dat we progressie gaan boeken door ons telkens te laten misleiden, hier wordt kostbare tijd mee verloren.

Waar worden we door misleid?

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Waar worden we door misleid?

Door telkens maar opnieuw in het verhaal te stappen van de 'onverzadigbaarheid', dit cliché is eerder een psychisch afweermechanisme dan dat het getuigt van logisch denken.