Mogen ouders hun kinderen slaan?

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Je verwart hier respect voor personen met gehoorzaamheid aan soms levensnoodzakelijke regeltjes

Inderdaad, Dorus vliegt weer van het ene uiterste naar het andere. Of je mept er op los, dat vind hij normaal, of je doet dat niet en dan ben je een linkse onverantwoordelijke sul en een onwaardige vader. Blijkbaar onderschat hij het intellect van een kind dat zeer snel goede afspraken en konsekwent toegepast, kan begrijpen. Bovendien bereik je met liefde en echte genegenheid, 1.000 keer meer dan met een ferm pak rammel. Op mij heeft het in elk geval nooit veel indruk gemaakt.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Inderdaad, Dorus vliegt weer van het ene uiterste naar het andere. Of je mept er op los, dat vind hij normaal, of je doet dat niet en dan ben je een linkse onverantwoordelijke sul en een onwaardige vader. Blijkbaar onderschat hij het intellect van een kind dat zeer snel goede afspraken en konsekwent toegepast, kan begrijpen. Bovendien bereik je met liefde en echte genegenheid, 1.000 keer meer dan met een ferm pak rammel. Op mij heeft het in elk geval nooit veel indruk gemaakt.

Sorry, maar het is piano die het extreem stelt.
De vraag is: mag billenkoek?
Mijn antwoord is: ja.
Dat is héél wat anders dan een militaire opvoeding met om de haverklap lijfstraffen.
Neen, dat kindje dat evenwichtsoefeningen doet op 10 meter boven de stoep, wordt wel degelijk lief en zacht teruggeroepen en krijgt, eens het veilig is, enkele goeie kletsen, om de ernst van de zaak duidelijk te maken.
Ik weet het, het is Pavlov, maar het is noodzakelijk.
Geef het kind een kader waar binnen het kan leven, dat geeft het een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Geef de grenzen van dat kader aan, met billenkoek, niet systematisch, maar als het écht moet.

Dorus, vader en grootvader.

[nou nou]

Ik ga hier toch even een klein beetje serieuzer op reageren. De zaken worden mijns inziens hier een beetje bij de haren getrokken. Het gaat hem hier over bepaalde opvoedingsmethodes, wat die ook mogen inhouden, en in hoeverre die wettelijk aan banden moeten worden gelegd. Tenminste dat denk ik.

Goed, 2 dingen:

1. Er is inderdaad een groot verschil tussen een kind een tik geven om het terecht te wijzen en een kind in elkaar slaan. Beide gebeuren uiteraard en in het tweede geval is dat betreurenswaardig, maar in het eerste geval stel ik me de vraag hoe je dat in godsnaam in een wet kan gieten, aangezien dat simpelweg verbieden meer problemen zal creeren dan oplossen, want samen met die wet zou je dan ouderparen moeten screenen op hun weerbaarheid tegen kindergedrag en op basis daarvan beslissen of ze zich mogen voortplanten ja of neen. Hoe totalitair kunnen we gaan?
Neen ik ben niet van mening dat een "pakske slaag" per definitie de beste oplossing is, maar ja, ik geloof wel dat het af en toe nodig of gerechtvaardigd is. En niet alleen vanuit het standpunt van het kind bovendien. Ik vind dat ouders nog steeds zeggenschap mogen hebben over hoe ze hun eigen kind opvoeden, naar hun eigen kunnen. Nogmaals, er is een verschil tussen een tik enerzijds en bruut fysiek geweld anderszijds.

2. Kinderen worden zwaar onderschat. Heel zwaar. Ik ben een aantal kinderen tussen 0 en 4 van zeer dichtbij aan het zien opgroeien en het is gewoonweg fenomenaal op welk niveau die denken. Op welk niveau je ermee kan praten ook. Geweldig langs een kant, langs de andere kant te begrijpen dat bepaalde volwassenen daar niet mee kunnen omgaan, omdat ze dat niveau van denken niet meer beheersen (hoe paradoxaal dat ook klinkt) en zich onzeker voelen daaromtrent. Vandaar waarschijnlijk de stelling dat slaan steeds vanuit onzekerheid gebeurt, maar zelfs dan nog denk ik niet dat zoiets wettelijk gaan sturen daar een oplossing voor is. Terwijl ik ook niet zeg dat ouders die hun kinderen af en toe een tik verkopen het bij het verkeerde eind hebben.

*knip*

(wegens een te lange associatieve tekst die uiteindelijk toch niet zo interessant werd... )...

Kijk, ik kan niet anders dan concluderen dat de wetgeving zoals ze nu is onze kinderen al meer dan voldoende beschermt. Er zijn een aantal zaken waarin mensen moeten vrij zijn. Een daarvan is de opvoeding van hun kinderen. Een wet gaan stemmen die dat aan banden gaat leggen is overbodig en verre van constructief. Eigenlijk hoeven we het hier niet eens over te hebben...

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Goed, 2 dingen:

1. Er is inderdaad een groot verschil tussen een kind een tik geven om het terecht te wijzen en een kind in elkaar slaan. Beide gebeuren uiteraard en in het tweede geval is dat betreurenswaardig, maar in het eerste geval stel ik me de vraag hoe je dat in godsnaam in een wet kan gieten, aangezien dat simpelweg verbieden meer problemen zal creeren dan oplossen,

Ook bij geweldplegingen tussen volwassenen is er een gradatie.
Iemand een oorveeg, muilpeer of trok in de kloten verkopen is niet hetzelfde als hem of haar in het ziekenhuis tremmen.

Desondanks zijn al die vormen van geweld ondanks hun verschil in gradatie door de wet verboden, zonder dat daar blijkbaar noemenswaardige problemen mee gecreëerd worden.
Naargelang de ernst volgt een aangepaste straf.

Waarom zou je kinderen rechten ontzeggen die volwassenen wél te beurt vallen? We proberen in een rechtsstaat zoveel mogelijk om iedereen gelijk te berechtigen. Moeten we dan niet vooral de zwakkeren (i.c. kinderen tegenover de reeds 'machtiger' ouder) beschermen tegen wilekeur, tyrannie en fysiek geweld?

want samen met die wet zou je dan ouderparen moeten screenen op hun weerbaarheid tegen kindergedrag en op basis daarvan beslissen of ze zich mogen voortplanten ja of neen. Hoe totalitair kunnen we gaan?

Deze gevolgtrekking maak je zonder reden.
Vooraleer een rijbewijs uit te reiken, kan de gemeenschap zich ook nooit volledig indekken tegen inbreuken op het verkeersreglement of erger vanwege de nieuwe chauffeur.

Gewoon ouders vooraf inlichhten dat de barbaarse opvoedmethodes van oorvijgen, kletsen, schop voor de kont en billenkoek wettelijk niet langer toegestaan zijn.

Neen ik ben niet van mening dat een "pakske slaag" per definitie de beste oplossing is, maar ja, ik geloof wel dat het af en toe nodig of gerechtvaardigd is.

Een goed begin.
Zet nu de volgende stap en zoek pedagogische alternatieven als je nog onvolmaakte rechtvaardigheidsgevoel je abusievelijk influistert dat 'het nodig is' om je (tijdelijke) fysieke overwicht als gemakkelijkheidsoplossing aan te wenden bij een concflict.
Wie als volwassene op dezelfde manier op de werkvloer zou reageren en een geschil met werkmakkers of baas met een welgemikte knal voor de kanus probeert op te lossen, zal snel de arm der wet op zjn weg vinden.
Waarom zou dit anders hoeven verlopen wanneer de zwakkeren uit onze maatschappij betrokken partij zijn, m.a.w. de kinderen die niet eens de middelen tot juridisch verweer hebben, ?

En niet alleen vanuit het standpunt van het kind bovendien. Ik vind dat ouders nog steeds zeggenschap mogen hebben over hoe ze hun eigen kind opvoeden, naar hun eigen kunnen.

Die zeggenschap heeft grenzen, net zoals in de relaties met anderen.

Kijk, ik kan niet anders dan concluderen dat de wetgeving zoals ze nu is onze kinderen al meer dan voldoende beschermt.

Jij persoonlijk meent dat, doch blijkbaar vindt een merderheid van de gemeenschap waarin je leeft dat niet langer, en wil een beetje verdergaan.

Er zijn een aantal zaken waarin mensen moeten vrij zijn. Een daarvan is de opvoeding van hun kinderen. Een wet gaan stemmen die dat aan banden gaat leggen is overbodig en verre van constructief. Eigenlijk hoeven we het hier niet eens over te hebben...

Vrijheid stopt waar die van anderen begint.
De fysieke integriteit van je medemens mag je nu al niet in het gedrang brengen.
Het is m.i. uiterst constructief om dit ook tie te passen voor een uiterst zwakke groep, die niet dezelfde verweermiddelen heeft dan wij.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Ook bij geweldplegingen tussen volwassenen is er een gradatie.
Iemand een oorveeg, muilpeer of trok in de kloten verkopen is niet hetzelfde als hem of haar in het ziekenhuis tremmen.

Desondanks zijn al die vormen van geweld ondanks hun verschil in gradatie door de wet verboden, zonder dat daar blijkbaar noemenswaardige problemen mee gecreëerd worden.
Naargelang de ernst volgt een aangepaste straf.

Waarom zou je kinderen rechten ontzeggen die volwassenen wél te beurt vallen? We proberen in een rechtsstaat zoveel mogelijk om iedereen gelijk te berechtigen. Moeten we dan niet vooral de zwakkeren (i.c. kinderen tegenover de reeds 'machtiger' ouder) beschermen tegen wilekeur, tyrannie en fysiek geweld?

Neen.

Kinderen en volwassenen hebben nu eenmaal niet dezelfde rechten en plichten. Volwassenen dragen in een maatschappij verantwoordelijkheid, ook voor hun kinderen. Wat u voorstelt is dat de maatschappij verantwoordelijkheid draagt voor de kinderen ("opvoeding" wordt in immers in een vooraf bepaald maatschappelijk keurslijf gegoten waar ouiders zich aan dienen te houden).

Zoals reeds gezegd: kinderen zijn door de huidige wetten reeds meer dan voldoende beschermd tegen "terreur en tyrannie". Het gaat hier over een onschuldige "pedagogische tik"... niet over Andrasj Pandi methoden.

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Ook bij geweldplegingen tussen volwassenen is er een gradatie.
Iemand een oorveeg, muilpeer of trok in de kloten verkopen is niet hetzelfde als hem of haar in het ziekenhuis tremmen.

Maar geen van deze zou ik willen classeren als "pedagogische tik" (vergeef me deze benaming trouwens, ik vind ze ook niet heel geslaagd maar het dekt de lading...), met als uitzondering misschien de oorvijf, mits deze met de nodige subtiliteit is uitgevoerd . Kijk, wat ik bedoel is, ik heb ook wel eens een tik gehad indertijd en ik kan me er geen een herinneren die echt pijn deed. Het was meer schrikken dan wat anders. Als kind, geloof het of niet, ging ik daarna nadenken over hetgeen was gebeurd. Meestal werd daartoe de tik gecombineerd met een "bezinningsmoment" in de eigen slaapkamer ... Vandaar ook heel mijn stukje over het onderschatten van kinderen overigens...

Nogmaals, ik ben geen absolute voorstander hiervan, en als ik ooit ouder word zal ik er alles aan doen om dat te vermijden, maar ik vind geen reden om dat te gaan verbieden. Ook ik wil op een gegeven moment een mogelijkheid om dat te kunnen doen, om wat voor reden dan ook. Kan best zijn dat ikzelf daar later spijt van krijg, en in dat geval zal ik dat achteraf wel met mijn kind uitpraten. Niet met de arm der wet, zolang ik mijn kind geen pijn doe of schade berokken heeft die daar geen fluit mee te maken.

Desondanks zijn al die vormen van geweld ondanks hun verschil in gradatie door de wet verboden, zonder dat daar blijkbaar noemenswaardige problemen mee gecreëerd worden.
Naargelang de ernst volgt een aangepaste straf.

En terecht. Maar u vergelijkt hier appels met citroenen. De omgang tussen 2 volwassenen is heel wat anders dan tussen een ouder en een kind (maar ik hoef hetgeen hier al boven staat niet nog eens te herhalen...)

Waarom zou je kinderen rechten ontzeggen die volwassenen wél te beurt vallen? We proberen in een rechtsstaat zoveel mogelijk om iedereen gelijk te berechtigen. Moeten we dan niet vooral de zwakkeren (i.c. kinderen tegenover de reeds 'machtiger' ouder) beschermen tegen wilekeur, tyrannie en fysiek geweld?

Ja, en dat doen we al.

Deze gevolgtrekking maak je zonder reden.
Vooraleer een rijbewijs uit te reiken, kan de gemeenschap zich ook nooit volledig indekken tegen inbreuken op het verkeersreglement of erger vanwege de nieuwe chauffeur.

Juist. Vandaar dat vele ongelukken gebeuren ook. Maar toch vindt niemand het nodig om daar iets aan te veranderen omdat men beseft dat dat 1. niet te doen en 2. ethisch ongepast is.

Gewoon ouders vooraf inlichhten dat de barbaarse opvoedmethodes van oorvijgen, kletsen, schop voor de kont en billenkoek wettelijk niet langer toegestaan zijn.

Ze inlichten dat het niet wenselijk is en eventueel methodes bijbrengen die een alternatief kunnen zijn, ja. Het verbieden, neen, om bovenstaande redenen.

Een goed begin.
Zet nu de volgende stap en zoek pedagogische alternatieven als je nog onvolmaakte rechtvaardigheidsgevoel je abusievelijk influistert dat 'het nodig is' om je (tijdelijke) fysieke overwicht als gemakkelijkheidsoplossing aan te wenden bij een concflict.

Mee eens. Zie boven.

Wie als volwassene op dezelfde manier op de werkvloer zou reageren en een geschil met werkmakkers of baas met een welgemikte knal voor de kanus probeert op te lossen, zal snel de arm der wet op zjn weg vinden.
Waarom zou dit anders hoeven verlopen wanneer de zwakkeren uit onze maatschappij betrokken partij zijn, m.a.w. de kinderen die niet eens de middelen tot juridisch verweer hebben, ?

Daar maakt u weer dezelfde abusievelijke vergelijking. Verder doorgetrokken moet je uiteindelijk dan ook zeggen dat kinderen onderling elkaar juridisch moeten kunnen vervolgen na gelijk welke simpele vechtpartij. Als een kind van de buren mijn kind een been zou uitvijzen kan ik naar de rechtbank uiteraard, dat is voorzien. Als ze eens wat liggen worstelen en er doet er zich ene zeer en ze geraken er niet uit is denk ik een open gesprek met de betrokken ouders en/of kinderen een valabel alternatief meen ik. Of moeten de flikken hier ook al bijkomen?

Jij persoonlijk meent dat, doch blijkbaar vindt een merderheid van de gemeenschap waarin je leeft dat niet langer, en wil een beetje verdergaan.

Een beetje verdergaan is wat anders dan kinderen de mogelijkheid geven naar de rechter te stappen eens ze worden aangraakt door hun ouders. Zucht. Mag ik trouwens eens wat cijfers hieromtrent en een duidelijke omschrijving van wat die meerderheid wil veranderd zien. Ik geloof er geen barst van namelijk dat een meerderheid wil dat duizenden koters komen neuten van "mijn papa heeft mij een klets op mijn poep gegeven" in metershoge stapels gerechtelijke dossiers...

Vrijheid stopt waar die van anderen begint.
De fysieke integriteit van je medemens mag je nu al niet in het gedrang brengen.
Het is m.i. uiterst constructief om dit ook tie te passen voor een uiterst zwakke groep, die niet dezelfde verweermiddelen heeft dan wij.

Gast, bekijk het eens niet zo zwart-wit. Je doet alsof massas en massas kinderen hier gruwelijk worden mishandelt, elke dag opnieuw. Wake up and smell the coffee, zo is het helemaal niet. Zoals ik al zei, en ik zeg het nog eens, als iemands fysieke integriteit daadwerkelijk in het gedrang wordt gebracht, wordt die heus niet aan zijn/haar lot overgelaten in dit land. Als gij uwe gebuur zijn kind met zijn hoofd tegen de muur ziet slaan bel je iemand op en ze zullen uwe gebuur rap komen halen. Als ge uwe gebuur ziet die, nadat zijne kleine zijn voornaam in zijn nieuwe voituur heeft gebeiteld, zijn kind het huis instuurt met een klets onder zijn broek, wil je dan ook de wet erbij halen??? Als je dat overdreven vindt kan je misschien je buur erover aanspreken.

Met het risico dat hij zegt dat het je zaken niet zijn natuurlijk. Dan kan je het op de spit drijven tot hij je op je smoel slaat en bel dan de flikken maar. Iedereen content

[Kaal]

Mijn mening :

1. Wie zelf geen kinderen heeft praat in deze uit zijn nek.

2. Het is perfect mogelijk om een kind volledig te kraken en zijn of haar zelfbeeld totaal te vernietigen zonder enige vorm van fysiek geweld.

3. De smeerlappen die hun kinderen bont en blauw slaan kunnen nu reeds voor de rechter gedaagd worden. En die mensen zullen zich niet storen aan een nieuwe wet die zegt dat een klets op de billen niet meer mag.

4. Weer een stap in de richting van de Brave Nieuwe Progressieve Wereld waar de Staat zegt wat je moet doen en hoe. Ook in je eigen huiskamer.

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door Kaal

Mijn mening :

1. Wie zelf geen kinderen heeft praat in deze uit zijn nek.

Volgens die redenering zou iemand zonder kinderen er ook geen mogen krijgen. Dit slaat nergens op.

Voor de rest ben ik het wel met je eens

[Kaal]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Volgens die redenering zou iemand zonder kinderen er ook geen mogen krijgen. Dit slaat nergens op.

??? Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik bedoel gewoon dat het nogal gemakkelijk is om zoitets te willen opleggen als je zelf geen kinderen heb.

[Tzuvar Raemborr]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Volgens die redenering zou iemand zonder kinderen er ook geen mogen krijgen. Dit slaat nergens op.

Voor de rest ben ik het wel met je eens

Rare uitdrukking trouwens, ik weet niet hoe dat bij jullie zit maar mijne nek heeft gene mond.

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door Kaal

??? Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik bedoel gewoon dat het nogal gemakkelijk is om zoitets te willen opleggen als je zelf geen kinderen heb.

Doet er niet eens toe. Kinderen hebben geeft helaas geen garantie op het in staat zijn ze goed en verstandig op te voeden.

Dit hele gedoe simpelweg willen opleggen heeft mijns inziens geen enkel nut. Integendeel zelfs...

[whoisy]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Doet er niet eens toe. Kinderen hebben geeft helaas geen garantie op het in staat zijn ze goed en verstandig op te voeden.

Dat is juist.
Maar mensen die kinderen hebben weten tot wat sommige kinderen in staat zijn en welke emotie's zij daardoor stimuleren bij hun ouders, in tegenstelling tot zij die geen kinderen hebben...

Voor mensen die geen kinderen hebben is het maar al te gemakkelijk om met een verwijzend vingertje even te gaan zeggen hoe anderen hun kinderen moeten opvoeden.

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door whoisy

Dat is juist.
Maar mensen die kinderen hebben weten tot wat sommige kinderen in staat zijn en welke emotie's zij daardoor stimuleren bij hun ouders, in tegenstelling tot zij die geen kinderen hebben...

Gewoon een tijdje omgaan met kinderen kan ook. Je hoeft niet fysiek ouder te zijn. Excuses voor het doordrammen, maar ik vind dat ik op dat vlak een en ander weet terwijl ik zelf geen kinderen heb. Ik weet ook waarom dat zo is en dat wil ik toch even verdedigen...

Voor mensen die geen kinderen hebben is het maar al te gemakkelijk om met een verwijzend vingertje even te gaan zeggen hoe anderen hun kinderen moeten opvoeden.

Dat moet niemand doen. Zoals ik al zei, iets als het opvoeden van kinderen moet een open discussie zijn tussen iedereen die daar een mening over heeft. De eindverantwoordelijkheid echter ligt nog steeds bij de ouders zelf en daar heeft de wet geen fluit mee te maken, tot het moment dat ouders hun boekje te buiten gaan en in dat geval is de wet daar reeds op voorzien.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door whoisy

Dat is juist.
Maar mensen die kinderen hebben weten tot wat sommige kinderen in staat zijn en welke emotie's zij daardoor stimuleren bij hun ouders, in tegenstelling tot zij die geen kinderen hebben...

Voor mensen die geen kinderen hebben is het maar al te gemakkelijk om met een verwijzend vingertje even te gaan zeggen hoe anderen hun kinderen moeten opvoeden.

Volgens mij heeft dat niets met de discussie te maken. Als je de reacties erop naleest, merk je trouwens dat zowel voor- als tegenstanders geen aanspraak kunnen maken op het feit dat ze uitsluitend of voornamelijk bij één bepaalde groep (degenen die kinderen hebben of degenen die geen kinderen hebben) behoren.

Hét meest gebruikte argument is trouwens "ik heb vroeger ook wel eens een tik gekregen, en ben er niet slechter door geworden". En aangezien vroeger iedereen een kind is geweest (sommigen zijn er wat langer ingebleven dan anderen ), heeft iedereen dus recht op spreken.

Ik zou het trouwens maar eigenaardig vinden moesten bepaalde groepen bij voorbaat uit een debat worden uitgesloten...

[whoisy]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Volgens mij heeft dat niets met de discussie te maken. Als je de reacties erop naleest, merk je trouwens dat zowel voor- als tegenstanders geen aanspraak kunnen maken op het feit dat ze uitsluitend of voornamelijk bij één bepaalde groep (degenen die kinderen hebben of degenen die geen kinderen hebben) behoren.

Ik reageerde enkel op een vaststelling die nou nou maakte op een post van kaal.

Hét meest gebruikte argument is trouwens "ik heb vroeger ook wel eens een tik gekregen, en ben er niet slechter door geworden". En aangezien vroeger iedereen een kind is geweest (sommigen zijn er wat langer ingebleven dan anderen ), heeft iedereen dus recht op spreken.

Ik zou het trouwens maar eigenaardig vinden moesten bepaalde groepen bij voorbaat uit een debat worden uitgesloten...

Zoals eerder; was enkel een reactie op een vaststelling...

Inderdaad, iedereen is kind geweest en niemand hoeft te worden uitgesloten bij een debat zoals dit. Feit blijft dat mensen die geen kinderen hebben, en er niet dagelijks mee in contact komen gedurende ettelijke uren en daarbij een pedagogische rol spelen, wel héél gemakkelijk kunnen zeggen wat wel en wat niet mag, vermits dit op hen geen enkel direct effect zal hebben.
Eigenlijk is er dan toch wel een onderscheid bij de uitvoering van eventuele besluiten....

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door whoisy

...mensen die geen kinderen hebben, en er niet dagelijks mee in contact komen gedurende ettelijke uren en daarbij een pedagogische rol spelen...

Da's al beter. Nu nog "en" door "of" vervangen en ik kan het er mee eens zijn ook

[size=1]dank bij voorbaat [/size]

[doggy]

Misschien een interessante kanttekening:

Er is een psychiatrische voorziening voor kinderen in het Gentse, waar men geen énkele vorm van fysiek geweld gebruikt tov de kinderen.
De opvoeders dienen soms wel de kinderen met agressieve/hysterische... aanvallen fysiek te bedwingen of in de time-out te zetten, maar dit slechts opdat het kind zichzelf (of anderen) niet zou verwonden.

Het gaat hier dus over kinderen met psychotische/ agressieve/ meerdere problemen, die daar slechts belanden nadat andere voorzieningen er geen weg meer mee weten. Zéér ernstige situaties dus.

als je merkt dat het er daar geweldloos aan toegaat, waarom kan de opvoeding van een kind zonder die problemen dan ook niet geweldloos zijn?

ik ben dus tegen élke vorm van lijfstraf, al is het een tik op de billen, gewoon omdat het dus niet nodig is.

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

als je merkt dat het er daar geweldloos aan toegaat, waarom kan de opvoeding van een kind zonder die problemen dan ook niet geweldloos zijn?

Omdat niet iedereen dat soort opleidingen heeft genoten. Simpel. Niemand beweert dat het niet geweldloos kan, en we moeten dringend eens nadenken over de term "geweld", me dunkt. Soms weegt die wat zwaar.

Trouwens, het gaat hier over de normale gezinssituatie, niet over gespecialiseerde instellingen. Dat wil ook zeggen "normale" ouders, geen afgestudeerde opvoeders. En "gewone" mensen maken ook wel eens "gewone" fouten... jammer maar helaas.

ik ben dus tegen élke vorm van lijfstraf, al is het een tik op de billen, gewoon omdat het dus niet nodig is.

Kan ik inkomen. Maar moet dit dan in een wet gegoten worden volgens jou?...

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door whoisy

Inderdaad, iedereen is kind geweest en niemand hoeft te worden uitgesloten bij een debat zoals dit. Feit blijft dat mensen die geen kinderen hebben, en er niet dagelijks mee in contact komen gedurende ettelijke uren en daarbij een pedagogische rol spelen, wel héél gemakkelijk kunnen zeggen wat wel en wat niet mag, vermits dit op hen geen enkel direct effect zal hebben.
Eigenlijk is er dan toch wel een onderscheid bij de uitvoering van eventuele besluiten....

Akkoord. (mijn reactie was trouwens een bedenking op een bedenking, no sweat dus)

[M.V.V.]

Waar is de tijd...



Indien jij ook opgroeide als kind in de jaren 40' 50' 60' of 70' , is het nauwelijks te geloven dat wij reeds zolang hebben geleefd.


Als kind reden we mee in wagens zonder veiligheidsgordels of airbags ...

Onze bedden waren geschilderd in vrolijk gekleurde - op lood gebaseerde verven ...

We hadden geen kindveilige afsluitingen op geneesmiddelen, deuren of kasten, en wanneer we met onze fiets reden deden we dat zonder helm.

We dronken water van de tuinslang en niet uit een fles, verschrikkelijk!
We brachten uren door in het monteren van een gocart uit rommel en reden dan van een helling af om enkel tijdens de afdaling vast te stellen dat we de remmen vergaten. Na enkele keren in de struiken te zijn beland bedachten we een oplossing.
We experimenteerden met het uiteen halen en opnieuw in elkaar steken van radio's en andere elektrische toestellen om enkel te worden verraden door de zwart geblakerde muur boven het stopcontact dat we een kortsluiting hadden veroorzaakt.
We gingen 's morgens van huis en speelden de ganse dag, zo lang we er maar voor zorgden terug thuis te zijn bij valavond. Niemand kon ons de ganse dag bereiken. Geen GSM's. Onvoorstelbaar !
We sneden ons en braken botten en tanden, nochtans gaf dit geen aanleiding tot rechtszaken. Het waren ongevallen. Niemand viel iets te verwijten, behalve onszelf. Herinner je je nog "ongevallen" ?
We vochten en sloegen elkaar bont en blauw en leerden daarmee om te gaan.
We aten snoepgoed, brood en boter en dronken frisdrank, maar we hadden nooit overgewicht... We waren altijd buiten aan het spelen.
We deelden onze drank door samen van dezelfde fles te drinken en niemand is hier ooit van overleden.
We hadden geen Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, video spelletjes, 40 televisiezenders, video, surround sound, GSM, P.C., internet chatrooms enz.... we hadden vrienden.
We gingen naar buiten en maakten vrienden. We reden op onze fiets of wandelde naar een vriend thuis, belden aan of gingen zelfs gewoon via de achterdeur naar binnen. Stel je dit voor. Zonder de ouders hier eerst om te vragen ! Helemaal alleen ! Helemaal alleen in die koude afgrijselijke wereld ! Zonder een oppasser .... hoe deden we het toch?
We vonden spelletjes uit met stokken en tennisballen en - hoewel we er voor werden gewaarschuwd - niemand verloor een oog.
Niet iedereen mocht mee voetballen, en diegene die geen team vonden moesten leren omgaan met ontgoocheling ...
Onze daden waren die van onszelf. Gevolgen werden verwacht. Niemand of niets om zich achter te verbergen. De idee van een ouder die ons verdedigde indien we de wet overtraden, was ongekend. Ze stemden zelfs de wet – stel je dat voor !


Niettegenstaande hun ongeziene gevaarlijke jeugd, hebben bovenvermelde generaties de beste risiconemers, probleemoplossers en ontdekkers ooit voortgebracht. De voorbije 50 jaar heeft een explosie gekend aan innovaties en nieuwe ideeën. We kenden vrijheid, mislukking, succes en verantwoordelijkheid en leerden hiermee om te gaan.


Indien jij een van hen bent ... gefeliciteerd ! En geef dit door aan anderen die eveneens het geluk hadden op te groeien als een kind, nog voor advocaten en overheidsinstanties ons leven conditioneerden.