10 Vlaams-nationale mythen

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Ook voor vele landen in Zuid-Amerika geldt deze redenering, waarom vormen Chili, Argentinië, Paraguay en Peru niet één en dezelfde staat?
Zij bezitten toch ook dezelfde taal en godsdienst?

Wel, er zijn in de loop van de geschiedenis inderdaad nationalistische bewegingen in Zuid-Amerika ontstaan die de vorming van één groot Spaanstalig rijk in de Nieuwe Wereld nastreefden. Uiteindelijk botste dat echter op de plaatselijke machthebbers die hun eigen bevoorrechte posities geenszins wilden afstaan. Op een gelijkaardige manier botste het Duitse nationalisme in de 19e eeuw op de belangen van de plaatselijke edelen die hun titels, voorrechten en macht in hun al dan niet kleine vorstendommetjes niet wilden kwijtspeelden. Daar waar in Duitsland de plaatselijke belangen werden overwonnen (met uitzondering van Oostenrijk, Liechtenstein en Luxemburg) en het taalnationalisme de overhand haalde op de feodale constructies, is dat niet in Zuid-Amerika gelukt.

Maar naast taal (en in mindere mate godsdienst) liggen er ook nog andere elementen aan de basis bij een identiteitsbesef.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Deze redenering (gemeenschap van taal, godsdienst en cultuur) kan men bijvoorbeeld ook toepassen op Engelsen, (Engelstalige) Amerikanen (ik bedoel inwoners van de VS) en (Engelstalige) Canadezen.
Toch vormen deze staten geen eenheid en zijn zijdaarenboven federaties van staten met anderstalige minderheden. Zo is de hoofdtaal in de Canadese staat Quebec Frans, en in de Eskimo-staat Inuit. In de VS zijn er daarenboven Spaanstalige minderheden, in Califonrnië, Nevada, New Mexico, Florida en Texas, die geen les mogen krijgen in het Engels, maar in het Spaans! Deze discussie is vergelijkbaar met deze in België (verbod op tweetalig onderwijs). In het Wales is het Welsh (hetgeen een Keltische taal is, geen Angelsaksische) ook erkend.

Zoals eerder gezegd speelt naast taal ook een veelheid van andere elementen een rol.

Er bestaat geen enkel taalverbod in de VS. Misschien gaat het aan u voorbij maar in de grondwet van de VS staat zelfs niet ingeschreven dat de ambtstaal het Engels is. In de VS kan niemand iemand dwingen in die of die taal les te volgen, daar de overgrote meerderheid van de scholen niet onder het toezicht van de staat vallen. In de VS is er absolute taalvrijheid. Alleen functioneert de administratie, gerecht en politie in het Engels. Maar ook dat is wettelijk niet vastgelegd, maar vloeit slechts voort uit een feitelijke toestand.

[Moi]

Zoals eerder gezegd speelt naast taal ook een veelheid van andere elementen een rol.

Er bestaat geen enkel taalverbod in de VS. Misschien gaat het aan u voorbij maar in de grondwet van de VS staat zelfs niet ingeschreven dat de ambtstaal het Engels is. In de VS kan niemand iemand dwingen in die of die taal les te volgen, daar de overgrote meerderheid van de scholen niet onder het toezicht van de staat vallen. In de VS is er absolute taalvrijheid. Alleen functioneert de administratie, gerecht en politie in het Engels. Maar ook dat is wettelijk niet vastgelegd, maar vloeit slechts voort uit een feitelijke toestand

Het handelt hier ook niet over federale wetten, maar over wetten binnen de staten zelf. Staten die vroeger tot Mexico behoorden, of Spaanse kolonies waren, waren vroeger (1800) ééntalig Spaans. Nadien mochten Engelstaligen ook engelstalig onderwijs vormen, Spaanstaligen echter niet!
Tot op heden zijn deze wetten niet afgeschafd, hoewel het aantal Spaanstaligen drastisch gedaald is. De meeste Spaanstaligen zijn daardoor inwijkelingen, die door deze wetten (bijna) geen Engels kunnen. Ik meen dat deze wet in Nevada onlangs is afgeschafd, maar in Californië en New Mexico is ze nog zeker geldig.

[Moi]

[quote="Jan van den BergheMaar naast taal (en in mindere mate godsdienst) liggen er ook nog andere elementen aan de basis bij een identiteitsbesef.[/quote]

Dit is heel belangrijk! Vaak zijn deze elementen zelfs belangrijker als taal en godsdienst!
Een volksgevoel is vaak niet meer dan een gevoel, dan moeilijk in objectieve criteria vast te leggen valt.

[ToffeKnol]

Quoque censeo Irakem delendam esse.

Ik ben Limburger, Belg en Europeaan, maar ik woon in Vlaanderen.

Plus valet delere civitatem Gencorum, horribilissimum oppidum Limburgensium.

Caballi sympathici signum.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Het handelt hier ook niet over federale wetten, maar over wetten binnen de staten zelf. Staten die vroeger tot Mexico behoorden, of Spaanse kolonies waren, waren vroeger (1800) ééntalig Spaans. Nadien mochten Engelstaligen ook engelstalig onderwijs vormen, Spaanstaligen echter niet!

Toen de VS delen van Mexico kocht of veroverde, verhuisde een groot deel van de Spaanstaligen (meer bepaald in de noordelijke gebieden). Tevens was het land niet in die mate bewoond dat de latere kolonisten uit het oosten in de minderheid waren. Slechts in de zuidelijke gebieden was het iets anders.

Tot op heden zijn deze wetten niet afgeschafd, hoewel het aantal Spaanstaligen drastisch gedaald is. De meeste Spaanstaligen zijn daardoor inwijkelingen, die door deze wetten (bijna) geen Engels kunnen. Ik meen dat deze wet in Nevada onlangs is afgeschafd, maar in Californië en New Mexico is ze nog zeker geldig.

U slaat de bal echt mis. In Texas bijvoorbeeld bestaat er sedert de jaren negentig een wet die uitdrukkelijk tweetalig onderwijs toelaat. In de eerste plaats is dat natuurlijk onderricht in het Spaans en Engels. Zelfs het Spaans kan als ambtelijke taal gekozen worden; er is immers geen wet die het tegendeel voorschrijft. In een middelgrote stad als El Cenizo (niet ver van de Mexicaanse grens) is de voertaal Spaans, zelfs in de gemeenteraad. Tot op heden heeft de gouverneur van Texas deze toestand niet veroordeeld. De correspondentie en contacten met de staat en de federale overheid gebeuren natuurlijk nog steeds in het Engels.

Ook in de staat California is tweetalig onderwijs wettelijk toegelaten.

En u slaat voor een tweede maal de bal mis: het aantal Spaanstaligen in de zuiderse staten stijgt ieder jaar. Niet alleen is er de voorbije jaren een belangrijke instroom geweest (legaal als illegaal), daarnaast is het ook zo dat de Spaanstaligen een groter geboortecijfer hebben dan de Engelstaligen.

In Nevada is het Engels inderdaad de enige ambtelijke taal, maar daar zijn er nauwelijks Spaanstaligen.

In New Mexico was het vroeger zelfs zo dat alle wetten van de staat zowel in het Engels als het Spaans werden vertaald. Deze wet is tot op heden van kracht, maar of ze nog wordt toegepast weet ik niet. In ieder geval werd het nooit afgeschaft. Ook in New Mexico is tweetalig onderwijs toegelaten, al wordt hier meer gewerkt naar de beheersing van het Engels dan bijvoorbeeld in Texas.

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Deze redenering (gemeenschap van taal, godsdienst en cultuur) kan men bijvoorbeeld ook toepassen op Engelsen, (Engelstalige) Amerikanen (ik bedoel inwoners van de VS) en (Engelstalige) Canadezen.

Ik zie toch echt de overeenkomst niet. Zowel de VS als Canada zijn voormalige koloniën van Groot-Brittannië die onafhankelijk geworden zijn, de VS zelfs met een oorlog. De Atlantische Oceaan zorgt daarnaast voor een grote barrière. De cultuur en godsdienst in de VS zijn trouwens erg verschillend van die in GB. De Amerikaanse manier van leven staat 'mijlenver' af van de Britse. En als je denkt dat alle "protestanten" net zo'n eenheid vormen als de "katholieken", raad ik je toch eens aan jezelf hierin te verdiepen. De Anglicaanse kerk verschilt nl. nogal van de vele protestantse religies in de VS, waarvan de conservatieve stromingen vaak eerder aansluiten bij de Nederlandse gereformeerden.
Het verschil tussen Canada en de VS is ook wel duidelijk: de Canadezen hebben langer onder Britse heerschappij geleefd en meer van die cultuur overgehouden. Niet voor niets hoort Canada bij het Britse Gemenebest.

Toch vormen deze staten geen eenheid en zijn zijdaarenboven federaties van staten met anderstalige minderheden. Zo is de hoofdtaal in de Canadese staat Quebec Frans, en in de Eskimo-staat Inuit.

Vertel daar dan meteen bij dat het geen bevredigende federatie is. De Inuit hebben jarenlang moeten strijden voor hun eigen deelstaat, die overigens een zeer groot deel van Canada beslaat, de inwoners van Quebec hebben al drie keer geprobeerd zich in via een referendum af te scheiden van Canada, de laatste keer met een miniem verschil van minder dan 1%.

In het Wales is het Welsh (hetgeen een Keltische taal is, geen Angelsaksische) ook erkend.

En ook in Wales is een groot deel van de bevolking niet tevreden met de huidige situatie. Niet voor niets behaalt Plaid Cymru, de regionale partij van Wales, meer dan 30% van de stemmen.

De andere landen zijn al voldoende behandeld.

[Bruno*]

En ook in Wales is een groot deel van de bevolking niet tevreden met de huidige situatie. Niet voor niets behaalt Plaid Cymru, de regionale partij van Wales, meer dan 30% van de stemmen.

Een heuse meerderheid

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Een heuse meerderheid

In een referendum wellicht wel. Maar zelfs al zou er geen meerderheid zijn, dan nog is er een grote minderheid ontevreden. Als je je bedenkt dat de regering in Londen op elk gewenst moment de autonomie weer kan opheffen en het land unitair kan maken, zou ik me kunnen voorstellen dat het verzet tegen de Britten groeit wanneer dat zou gebeuren (lees: wanneer de Conservatieven weer aan de macht komen).

Waarschijnlijk geldt hetzelfde voor Vlaanderen...

[Moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Toen de VS delen van Mexico kocht of veroverde, verhuisde een groot deel van de Spaanstaligen (meer bepaald in de noordelijke gebieden). Tevens was het land niet in die mate bewoond dat de latere kolonisten uit het oosten in de minderheid waren. Slechts in de zuidelijke gebieden was het iets anders.

U slaat de bal echt mis. In Texas bijvoorbeeld bestaat er sedert de jaren negentig een wet die uitdrukkelijk tweetalig onderwijs toelaat. In de eerste plaats is dat natuurlijk onderricht in het Spaans en Engels. Zelfs het Spaans kan als ambtelijke taal gekozen worden; er is immers geen wet die het tegendeel voorschrijft. In een middelgrote stad als El Cenizo (niet ver van de Mexicaanse grens) is de voertaal Spaans, zelfs in de gemeenteraad. Tot op heden heeft de gouverneur van Texas deze toestand niet veroordeeld. De correspondentie en contacten met de staat en de federale overheid gebeuren natuurlijk nog steeds in het Engels.

Ook in de staat California is tweetalig onderwijs wettelijk toegelaten.

En u slaat voor een tweede maal de bal mis: het aantal Spaanstaligen in de zuiderse staten stijgt ieder jaar. Niet alleen is er de voorbije jaren een belangrijke instroom geweest (legaal als illegaal), daarnaast is het ook zo dat de Spaanstaligen een groter geboortecijfer hebben dan de Engelstaligen.

In Nevada is het Engels inderdaad de enige ambtelijke taal, maar daar zijn er nauwelijks Spaanstaligen.

In New Mexico was het vroeger zelfs zo dat alle wetten van de staat zowel in het Engels als het Spaans werden vertaald. Deze wet is tot op heden van kracht, maar of ze nog wordt toegepast weet ik niet. In ieder geval werd het nooit afgeschaft. Ook in New Mexico is tweetalig onderwijs toegelaten, al wordt hier meer gewerkt naar de beheersing van het Engels dan bijvoorbeeld in Texas.

Als ik eens vragen mag: wanneer is tweetalig onderwijs in Californië préc�*és toegelaten geworden?

Misschien na de vorige regionale verkiezingen? Toen verscheen er toch een artikel in de Standaard over een kandidaat die tweetalig onderwijs wou toelaten.

[Jan van den Berghe]

[quote]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Als ik eens vragen mag: wanneer is tweetalig onderwijs in Californië préc�*és toegelaten geworden?

Ergens in de jaren zeventig, nog ondertekend door gouverneur Ronald Reagan (hiermee werd de oude wet van 1872 ongedaan gemaakt).

Misschien na de vorige regionale verkiezingen? Toen verscheen er toch een artikel in de Standaard over een kandidaat die tweetalig onderwijs wou toelaten.

Echter in 1998 heeft men de beruchte "Proposition 227" afgekondigd die de tweetalige scholen verplichtte hun tweetalige opleidingen af te bouwen en te vervangen door een voorbereidend taalbad voor niet-Engelstalige kinderen en de rest van de opleiding in het Engels te geven. Op dit ogenblik lopen er echter allerlei rechtszaken tegen deze wet en de afloop is nog niet te voorspellen. Opgemerkt zij ook: de taalwet geldt enkel voor "public schools", niet voor de "private schools" die nog steeds de volledige vrijheid hebben naar taal en programma (en dat zijn nog steeds de meerderheid van de scholen in de VS).

[Moi]

Dat is dan ook weer duidelijk

[T'serclaes]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

De 10 grootste mythes van het Vlaams-nationalisme

Zoals elke beweging die de emotie en de vendelzwaaierij nauwer genegen is dan de ratio, bestaat ook de argumentatie van de Vlaams-nationalisten uit een aaneenrijging van verdraaiingen en een brede “mythologie”. Hieronder een samenvatting van de 10 grootste mythes van het Vlaams-nationalisme. De 11e, misschien wel allergrootste, vindt u onder de publicatie ‘mythe van de transfers’

1) de mythe dat Vlamingen en Walen (op politiek vlak) anders denken

Dit is allicht de hardnekkigste mythe die door flaminganten graag verspreid wordt. Het kadert in de ruimere “verschiltheorie”, die gebaseerd is op het feit dat er een Romaanse cultuur is en een Germaanse die niet binnen de grenzen van één land met elkaar kunnen samenleven. In politiek correctere termen wordt deze mythe vertaald naar de slogan dat Vlamingen en Walen in zowat alle belangrijke politieke dossiers anders denken. Dit is een manifeste leugen. Er zijn zowel verschillen tussen een Oost-Vlaamse arbeider en een Limburgse rentenier als tussen “een” Franstalige en “een” Nederlandstalige. Bovendien is het normaal dat er op economisch vlak in ons land in de zuidelijke provincies een andere conjunctuur is, het zuiden immers is agrarischer tegenover het feller geindustrialiseerde noorden. Zouden de flaminganten dit ook nog op separatisme aansturen (cf. ook “transfers”) wanneer er in het zuiden 3.000.000 Nederlandstaligen woonden? Moet elke Belg hetzelfde denken? Taal is een onderdeel van cultuur (niet eraan gelijk! Moet men zich bij deze trouwens ook niet afvragen of de Vlaams-nationalisten wel met vreemdelingen kunnen samenleven?), maar zeker in een steeds meer geglobaliseerde samenleving is het een verrijking dat er in één land verschillende talen gesproken worden. Een laatste element om deze mythe te staven wordt gevonden bij de politici die in noord en zuid steeds andere oplossingen zouden vinden. Na 30 jaar geindoctrineerd regionalisme- waar de Vlaams-nationalisten zélf op aangedrongen hebben en op aandringen!- en het oprichten van gewestregeringen én regionale partijen is het normaal dat de politici soms gaan kiezen voor de belangen van hun eigen regio boven die van de staat. Dit heeft echter niets te maken met “verschillen”, maar alles met politiek opportunisme. Wanneer we morgen het Vlaams gewest in twee opdelen en partijen oprichten voor west en oost, dan zullen er ook zgn. ‘verschillen’ ontstaan.

2) de mythe dat geen bedrijf of burger onder de staatshervormingen aanzienlijke schade geleden heeft

Dit verhaaltje wordt graag opgedist om de staatshervormingen te verdedigen. Uiteraard ‘ vergeet’ men erbij te vertellen dat de kosten van driedubbele administraties en honderduizenden ambtenaren (verhoudingsgewijs meer dan in China) enorm zwaar wegen op de belastingsbetaler. België is het 2e zwaarst belaste land ter wereld. Het federalisme zoals we dat nu kennen is een dure grap. Bovendien kan men zich nog de vraag stellen hoe democratisch zij tot stand gekomen is. Legitiem wel… maar was zij niet het gevolg van de splitsing van de partijen en een dankbaar excuus om ministerportefeuilles te creëren?

3) de mythe “wat we zelf doen, doen we beter”

De uitspraak van Gaston Geens heeft de voorbie 30 jaar haar absurditeit bewezen. Milieu en ruimtelijke ordening hebben aangetoond dat het Vlaams Gewest niet beter bestuurt dan de unitaire staat. Bovendien zorgt dit sloganeske taalgebruik tot ridicule splitsingen, een voorbeeld daarvan is landbouw - dat sowieso een Europese materie aan het worden is. Dat de splitsing van buitenlandse handel, om nog maar te zwijgen van ontwikkelingssamenwerking belachelijk zijn en een coherent beleid onmogelijk maken behoeft geen betoog. Het kan echterzowaar nog belachelijker “splits het internet”, “splits de rode duivels”… Alsof een Vlaams bestuur synoniem staat met een beter bestuur.

4) de mythe dat België een artificiële staat is

Eén van de meest gebruikte slogans van de Vlaams-nationalisten. Los van de bedenking wat ‘artificieel’ inhoudt, kan men zich afvragen welke staat dan wel door God gewild is. Duitsland is pas in 1870 ééngeworden nadat Pruisen oorlogen uitvocht met zijn buurlanden en met andere deelstaten die honderden jaren autonoom geweest zijn. Net als Frankrijk dat gegroeid is vanuit het kroondomein rond Parijs. In werkelijkheid leven de bewoners van onze gewesten sinds 1430 op een vreedzame wijze naast mekaar. Niet dat er toen sprake was van een natievorming, uiteraard. De Belgische onafhankelijkheidsstrijd (cf. ‘de mythe dat de revolutie van 1830 een franstalige opstand was’) was een democratische opstand tegen een autoritair régime vanuit het noorden dat geenszins democratisch was. Bovendien is er nog een veel grotere kunstmatige staat in wording: De Europese unie- moeten we die nu ook opdoeken?

5) de mythe dat monarchie niet rijmt op democratie

Hierop zijn enkele bezwaren aan te brengen. Allereerst: welke monarchie bedoelt men? Wanneer men het heeft over monarchieen zoals die vandaag de dag nog bestaan in Saoedi-Arabie, heeft men uiteraard gelijk. Voor de Belgische monarchie liggen de zaken evenwel anders. De machten van de Koning zijn constitutioneel ingeperkt (art. 33 v.d. GW “alle machten gaan uit van de natie). Elke handeling of uitspraak van de Koning moet gedekt zijn door een minister, zodat eigenhandige manipulaties van het systeem uit den boze zijn. Bovendien: in welke zin moet men democratie interpreteren? Het lijkt duidelijk dat een overgrote meerderheid (zoals een rondvraag in La Libre Belgique-die N.B. door de N-VA werd gebruikt) in 2002 nog aantoonde) van de Belgische bevolking gehecht is aan zijn staatshoofd en aan de instelling van het vorstenhuis. Bovendien heeft de monarchie zoals we die vandaag kennen niets vandoen met de Ancien Régime-dynastieen van weleer waarin de Keizer of Koning zijn macht van “God” of van de “Rede” haalde. Dat een president niet noodzakelijk democratischer of machtiger zou zijn (omdat hij verkozen is) tonen vele voorbeelden in het buitenland aan. Het is ook een fabeltje dat de Koning niet ter verantwoording geroepen kan worden, wanneer men iets aan te merken heeft op een uitspraak/daad van de vorst kan men in de Kamer van Volksvertegenwoordigers de eerste minister interpelleren. Vaak wordt de monarchie ook met ronduit belachelijke argumenten aangevallen.Dan wordt bv. het in de GW staande “de Koning heeft recht op muntslag” letterlijk geinterpreteerd om aan te tonen hoe middeleeuws de instelling wel is. Bovendien streven veel Vlaams-nationalisten naar een confederatie met Nederland- een koninkrijk! Toont dit niet voldoende aan dat ze eerder anti-royalisten zijn “pour les besoins de la cause”? Het is immers zoveel makkelijker te zeggen ‘wij willen een protocollaire monarchie- in eerste instantie-‘ dan ‘wij willen de koning weg want hij staat de Vlaamse ontvoogdingsstrijd (als Belgisch symbool) in de weg. Bovendien meent de meerderheid der Vlaams-nationalisten dat alle Belgischgezinden koningsgezind zijn. Dit is echter niet waar, men kan evengoed pro-Belgie zijn en een republikeinse staatsvorm aanhangen. Wanneer men die mensen nog eens bijtelt bij degenen die al koninsgezind zijn, wat blijft er dan nog over van de Vlaamsgezinde republikeinen?

6) de mythe dat het Vlaams-nationalisme multicultureel is

Graag beroepen Vlaams-nationalisten zich op de these dat iedereen welkom is in Vlaanderen, dat met een open blik op de wereld gericht is. Dit is een manifest onjuiste stelling. Het Vlaams-nationalisme wil een staat scheppen op basis van een volk en wijst daarom per definitie een multiculturele samenleving af. Het Vlaams-nationalisme is monocultuur (één taal, één volk…). Het Vlaams Blok vertolkt dit heel duidelijk door een multiculturele samenleving op gelijke voet te stellen met een “multicriminele” samenleving, een partij als de N-VA zegt daarentegen dat iemand pas Vlaming kan zijn als hij zich aanpast aan de (niet omschreven) “Vlaamse cultuur”. Op die basis kan men zich trouwens ook vragen stellen bij het fundamentele verschil in discours tussen de N-VA en het VB. De ene partij kan niet samenleven in een staat met Franstaligen, de andere wil een staat zonder Walen én vreemdelingen.

7) de mythe van het Europa der regio’s

(bijna) Alle Vlaams-nationalisten streven een Europa der regio’s na. De staten die we nu kennen zijn volgens hen verouderd, 19e eeuws en zullen- en dit wordt voor België zelf vaak herhaald- enerzijds bevoegdheden afstaan aan de Europese Unie en anderzijds aan de gewesten. Zo zou het Europa van morgen een confederale structuur van monoculturele volkeren worden: de Vlamingen, de Welshmen, de Bretoenen, de Basken, de Friezen, de Schotten… Niets echter wijst erop dat een evolutie zich in deze richting zich voltrekken zal. Allereerst kent Europa maar enkele federale staten (Duitsland,Zwitserland,Oostenrijk en-gedeeltelijk-Spanje) en bovendien zijn deze staten centripedaal gevormd (in tegenstelling tot ons land waar het federalisme centrifugaal is; vandaar dat men de bewering als zou een “Vlaamse grondwet” of een “paritaire senaat” de normaalste zaken zijn in een federale staat voor ons land niet opgaat. Zij vormen er slechts de bron van nog meer middelpuntvliedende krachten, daar waar in een ander federaal land-bv. Duitsland- de federale grondwet als koepel is komen te staan op de grondwetten van de deelstaten). Niets wijst erop dat er een lidstaat van de Europese Unie in staat van ontbinding verkeert, de meesten zijn unitair -zoals gezegd- en dit geldt eveneens, en zelfs nog meer, voor kandidaat-lidstaten in het voormalige Oostblok. Het Europa der regio’s is bijgevolg niets meer dan een leugen of een nationalistische utopie. Bovendien kan men zich afvragen of de Vlaams-nationalisten wel zo “Europees” gezind zijn. In een federale staat kunnen ze niet met Franstaligen samenleven, wat zouden ze dan doen in een (toekomstig) federaal Europa waar ze met verschillende entiteiten samenleven? Wordt Brussel, of Vlaams-Brabant immers niet bedreigd door het ‘franskiljonisme’? Hoe gaan middelpuntvliedende krachten in eigen land plots middelpuntzoekend worden in Europa? Het Vlaams-nationalisme is een monoculturele ideologie die zich onmogelijk kan integreren in een meertalig geheel. Vlaams-nationalisme kan bijgevolg nooit op Europa rijmen.

8) de mythe dat (Nederlandstalige) Belgischgezinden verdedigers zijn van de francophonie

Belgischgezinden, vaak minachtend “Belgicisten” genoemd worden vaak afgeschilderd als verdoken FDF-ers of verdedigers van “la francophonie”. Vermits het Vlaams-nationalisme een combattieve ideologie is dient ze een vijandbeeld te scheppen. Dit vijandbeeld bestaat, en zal steeds bestaan uit het bondgenootschap van Nederlandstalige ‘Vlamingenverraders’ en van de franstalige bourgeoisie. De eersten zijn de knechten van de laatsten. Deze aantijging gaat gepaard met de beschuldiging dat alle Belgischgezinden terug willen naar het “Belgique �* papa” van weleer waar alles ééntalig Frans was. Blijkbaar ligt de taalkwestie die toch reeds decennialang geregeld is nog zeer “gevoelig”, of-beter gezegd- wordt zij te pas en te onpas bovengehaald om de Belgischgezinden verdacht te maken. Zij Conscience reeds niet “de tael is gansch het volk”? De koppeling aan het FDF lijkt op het eerste gezicht vreemd, vermits deze radicaal-francophone partij uitermate regionalistische (separatistische) standpunten inneemt, die dus per definitie anti-Belgisch zijn. De waarheid is allicht dat het Vlaams-nationalisme langs Nederlandstalige kant het “Vlaamse Volk-één-en-onverdeeld” wil houden. Nederlandstaligen die het met de dogmatische standpunten niet eens zijn kunnen op geen genade rekenen en Franstaligen zijn sowieso de incarnatie des duivels. In het denken van de Vlaams-nationalisten immers is België een Waalse constructie die bedoeld is om de ‘Vlamingen’ leeg te zuigen.

9) de mythe van het ‘Vlaamse Volk’

Vele flaminganten pretenderen dat Europa uit honderden volkeren bestaat, waarvan het Vlaamse volk dan één zou zijn. Deze bewering is gemakkelijk te weerleggen: ten eerste baseert een rechtsstaat zich niet op een ‘volk’ maar op een ‘bevolking’ en ten tweede is er geen enkel bewijs dat er een ‘Vlaams’ volk zou bestaan. Welk zijn dan de eigenschappen van dit volk? Met recht kan men dan evengoed beweren dat er een Limburgs, Antwerps, Brabants, ja zelfs Brussels,Leuvens, Luiks of Kortrijks volk bestaat.

10) de mythe van het democratisch/sociaal Vlaams-nationalisme

Een filosoof zei ooit “nationalismen zijn de bron van alle kwaad”. Zeker voor Europa gaat dit op. Een nationalisme, eender welk zal steeds autoritaire, fascistoide en dus ondemocratische trekken vertonen. Een democratisch nationalisme is sua generis onmogelijk omdat de gedachte van het nationalisme zelf een uitsluiting van de andere impliceert. De andere neemt vele gedaanten aan: de Jood, de Moslim, de Waal...
Zonder een dialectische strijd is geen nationalisme levensvatbaar, cf. Israël of de Balkan. Of nazi-Duitsland in het verleden. Een nationalisme is in zover sociaal dat het de eigen volksgenoten omsluit. Het gaat hier om een streven naar een ‘Volksgemeinschaft’, een monolitische, harmonische cultuur zonder interne verschillen. Kortom kan men besluitend zeggen dat sociaal Vlaams-nationalisme Vlaams nationaal-socialisme is.

6 jaar later, terug naar boven ...
Voor Shadowke en Hallebarde

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door T'serclaes

6 jaar later, terug naar boven ...
Voor Shadowke en Hallebarde

En nog altijd even grote schijnargumenten die nergens op slaan.

De 10 grootste mythes van het Vlaams-nationalisme

1) de mythe dat Vlamingen en Walen (op politiek vlak) anders denken
Is waar, ge moet gewoon naar de uitslag van de verkiezingen kijken om te weten dat Wallonie totaal anders geëvolueerd is dan Vlaanderen.
En zien hoe Vlamingen en Walen tegenover elkaar staan in dossiers rond immigratie, justitie, politie, ...
De "conjunctuur" is in Wallonie niet anders dan in Vlaanderen, en zeker niet agrarischer. Alleen zie je dat Vlaanderen zichzelf uit het agrarische niets heeft opgewerkt tot een welvarende regio, terwijl Wallonie is blijven steken in de oude 19de eeuwse industrie. En vooral: zich bediend heeft van Vlaanderen om zelf niets te moeten doen aan de noodzakelijke veranderingen. En dat heeft veel te maken met een mentaliteit van superioriteit van het franstalige ras uit de tijd dat het Frans nog de "lingua franca" was in de Europese economie en wetenschap (als opvolger van het Latijn). Met die mentaliteit is het voor Walen onmogelijk om samen te leven met eender wie een andere taal spreekt dan het Frans. En zeker niet met vlaamse boerkes, de sales flamins.
Samenlevingen van mensen werken het best wanneer ze bestaan uit mensen met gemeenschappelijke taal, gemeenschappelike godsdienst, gemeenschappelijke gebruiken. Een gedwongen samenleven met de walen leidt alleen tot vermindering van daadkracht. Denk aan een dossier als de "ijzeren rijn", belangrijk voor Vlaanderen, maar geboycot door de walen bij de NMBS omdat ze de treinen zoveel mogelijk over waals grondgebied willen laten rijden, omdat ze op basis daarvan dan ook meer postjes kunnen claimen.

2) de mythe dat geen bedrijf of burger onder de staatshervormingen aanzienlijke schade geleden heeft
Of een schepen van vermakelijkheden nu schepen noemt of minister van cultuur maakt op zich niet veel uit voor de kosten. In andere landen zijn er net zo goed lokale besturen. Dat is dus niet de reden van de hoge kosten. De reden dat er zoveel ambtenaren zijn ligt voornamelijk in het feit dat er voor elke Vlaming een Waal moet zijn, die dan maar de helft van het werk doet van de Vlaming. Denk aan de oververtegenwoordiging van walen in de post, nmbs, belastingsdiensten, leger, politie. Plus de gigantische uitgaven om de tweetaligheid in de Vlaamse rand van Brussel te onderhouden met als bedoeling met Vlaams geld Vlaams grondgebied in te pikken. Het zijn de walen die geld kosten, niet de staatshervormingen.

3) de mythe “wat we zelf doen, doen we beter”
Gaston Geens was tenminste nog een visionaire politieker. Het is zeer spijtig dat na hem de paarse regeringen bestaande uit de belgicistische partijen PVV en BSP zijn werk hebben kapotgemaakt (de derde industriele revolutie, flanders technology, ...) en via een belgicistische recuperatie-politiek hebben getracht Vlaanderen terug ondergeschikt te maken aan de federale (lees francophone) belangen.
Ja wat we zelf doen doen we beter, maar laat ons aub van die collaborateurs vanaf geraken. In ieder geval zijn we op vlaams niveau tenminste zelf verantwoordelijk voor wat we beslissen. En gebeuren er geen stommiteiten zoals het creeren van een overbodige zeehaven in Zeebrugge als compensatie voor een investering in de walen. Of hellende vlakken en scheepsliften om een paar plezierbootjes te versassen. De wafelijzer-politiek heeft ons honderden miljarden franken gekost.

4) de mythe dat België een artificiële staat is
Artificieel omdat ze is opgericht door de Fransen met als enige bedoeling om als bufferstaat te dienen in het kader van de geo-politieke belangen van Frankrijk. En niet omdat Vlamingen en Walen dat wilden. Terwijl het samengaan van de versplinterde Duitse vorstendommetjes een gezamenlijk project was om als verenigd Duitsland iets te betekenen te hebben, is Belgie gesticht om een machteloze speelbal te zijn van andermans belangen. En de duitsers hadden tenminste met elkaar verwante talen.

5) de mythe dat monarchie niet rijmt op democratie
Koning, Kerk en Kapitaal. De drie krachten die altijd hebben samengewerkt om de vlaamse werkman te onderdrukken, dom te houden en uit te buiten. En zelfs vandaag blijven dat de krachten die we moeten bestrijden. De Kerk misschien iets minder, die houden zich na Leuven-Vlaams een beetje low-profile. Alhoewel, zelfs vandaag zijn er pastoors die geen Vlaamse Leeuw kunnen horen bij het Te-Deum. Maar de koning is koning van de walen, en niet van de vlamingen, dat bewijst hij telkens weer in zijn toespraken, en door de manier waarop hij zijn hof samenstelt. En het kapitaal, dat zit ondertussen rustig in Frankrijk (Suez, BNP, EDF, ...) en profiteert van de Vlamingen en dicteert de wet.
De monarchie in Belgie is de behoeder van het apartheids-regime dat walen systematisch bevoordeelt tov vlamingen. Wat kunt ge anders verwachten van een koning die in de praktijk in Chateauneuf-de-Grasse in Frankrijk woont (als hij niet op zijn jacht ligt te liggen), en alleen voor officiele gelegenheden nog eens naar Brussel gevlogen wordt om te doen alsof er een Belgische koning zou zijn.

6) de mythe dat het Vlaams-nationalisme multicultureel is
Dat is inderdaad een mythe. Zoals hiervoor al gesteld, successvolle samenlevingen van mensen werken het best wanneer ze bestaan uit mensen met gemeenschappelijke taal, gemeenschappelijke godsdienst, gemeenschappelijke gebruiken, normen, waarden. En dat op verschillende schaalgroottes (van de familie-clan, gehucht tot een verenigd europa). Een successvolle maatschappij kan niet "multicultureel" zijn. Integendeel, ze heeft een duidelijke identificeerbare cultuur. Dat is iets anders als zeggen dat zo een cultuur noodzakelijkerwijze moet bewaard blijven op basis van bloedbanden tussen mensen. Ook al is dat de oudste en meest natuurlijke manier waarop samenlevingen tot stand zijn gekomen. Maar de Verenigde Staten hebben duidelijk een gemeenschappelijk stelsel van normen en waarden en een gemeenschappelijke taal, zonder dat dat op bloedbanden gebaseerd is. En in zekere mate heeft dat zelfs voordelen. Als Vlaanderen successvol wil zijn, zal het monocultureel moeten zijn, en zullen buitenstaanders die willen deel uitmaken van de Vlaamse samenleving zich moeten aanpassen aan onze cultuur. Net zoals de immigranten in de Verenigde Staten bijna uit zichzelf gaan deel uitmaken van de amerikaanse cultuur. Wat iets anders is als stellen dat buitenstaanders in Vlaanderen niet welkom zouden zijn, er zijn weinig volkeren zo gastvrij als de Vlamingen.

7) de mythe van het Europa der regio’s
Zie hierboven. Samenlevingen zijn fractale gegevens, ttz. ze organizeren zich op een aantal verschillende schaalgroottes. Te beginnen met de kern-familie die altijd de hoeksteen zal blijven van elke successvolle maatschappij, over gehucht, gemeente, streek, gewest tot Europa en zelfs een 'westers-democratische' wereldsamenleving. Maar op elk niveau blijft een gemeeenschappelijk stelsel van normen en waarden, en een gemeenschappelijk doel een noodzakelijke voorwaarde voor success. Het Europa van vandaag is de logische stap tussen de regios en de wereldgemeenschap, de natie-staten uit de 18de eeuw hebben eigenlijk geen toegevoegde waarde meer. Ten opzichte van de reuzen als de VS en China zijn ze te klein, om als tussenstap tussen regio en europa te fungeren te heterogeen qua taal, godsdienst, economische ontwikkeling. En als we over Belgie praten zullen we het maar niet over toegevoegde waarde hebben zeker? Complete waste of effort.

8) de mythe dat (Nederlandstalige) Belgischgezinden verdedigers zijn van de francophonie
De francophonie heeft geprobeerd onze cultuur te versmachten, onze taal te verbieden, ons volk te vernederen. Tot 1935 was universitair onderwijs in eigen taal niet eens mogelijk in Vlaanderen.
De reactionair-belgicisten zijn mensen die inderdaad nog gehersenspoeld zijn met de idee dat francophonie superieur is, en men uit Frans spreken het recht kan putten om anderen te vernederen, hun geld en grond af te pakken. Onderschat die hersenspoeling niet. 150 jaar lang zijn in Vlaanderen kinderen door hun ouders naar school gestuurd met de boodschap dat ze "goed hun frans moesten leren", want dan konden ze "iets worden in het leven" (zelf nog gehoord van mijn grootvader!). 100 jaar lang zijn de elites in Vlaanderen opgevoed in het Frans om neer te kijken op de boerkes die Vlaams klapten. En wie zijn vandaag de ferventste fascisten bij de francophonen? Juist diegenen die Vlaamse namen dragen, de onkelinckxen, de reyndersen, de van caudenberghes, de coolsen. Mensen met Vlaamse roots die geleerd hebben afprijzen te hebben voor hun afkomst, voor hun taal, hun eigen familie. Omdat Frans spreken de deur was naar rijk worden. Terwijl de Vlaamse arbeider werd uitgebuit in de Waalse mijnen en 'oui' en 'non' moest knikken voor de franstalige bazen.

Het FDF heet dan ook niets voor niets Front des Fascistes Francophones: op basis van een Blut-und-Boden politiek eigenen ze zich het recht toe om hun Lebensraum onbeperkt uit te breiden tot elk lapje grond waar ooit een franstalige een stap op gezet heeft, te beginnen met de Anschluss van Vlaams-Brabent en Pajottenland, en dan cnocque-le-zoute en le-panne. Met dezelfde argumenten waarmee Hitler Sudetenland bezette. Maar die mentaliteit is zeker niet beperkt tot het FDF, het Centre Des Haisseurs, het Mouvement Raciste en de waals-nationaal socialisten zijn minstens even erg, verenigd in een groot waals blok met als slogan "propre peuple d'abord" stellen ze zich boven elke wet en elk grondwetsartikel dat hen niet goed uitkomt, blokkeren de hele staat voor desnoods jaren aan een stuk om hun goesting te krijgen, iets dat ze op basis van de belgische apartheidsgrondwet zonder problemen kunnen.

Mensen die dat durven verdedigen zijn voor mij collaborateurs met het francophoon fascisme.

9) de mythe van het ‘Vlaamse Volk’
Rechtsstaat is een deel van de Europese cultuur, een stelsel van normen en waarden dat we in de meeste europese landen aanvaarden.
En op basis van dat stelsel maakt het niets uit op welk samenlevingsniveau we dat toepassen. En zoals gezegd, samenlevingen zijn fractaal opgebouwd, het feit dat er Limburgers zijn betekent niet dat er geen Vlamingen kunnen zijn, net zomin als het feit dat er Belgen zijn verhinderd dat er Europeanen bestaan. Maar het Vlaamse volk kenmerkt zich tussen de andere volkeren door een unieke vingerafdruk: de germaanse taal-oorsprong, de katholieke achtergrond, de arbeidsethiek (inderdaad: "wat we zelf doen doen we beter"), de ervaringen van een gemeenschappelijke strijd tegen de waalse onderdrukking, een zekere minachting voor het officiele gezag als gevolg van de vele bezettingen, het belang dat we hechten aan familie en vriendschap.
Dat neemt niet weg dat elk van die punten apart ook bij andere volkeren kan voorkomen, het gaat hem om het totaalpakket. En ja, een beier is een ander soort mens dan een pruis, dat zeggen de duitsers die ik ken toch.

10) de mythe van het democratisch/sociaal Vlaams-nationalisme
Wat is "nationalisme"? Als de Serviers zich het recht toe-eigenen om Kosovaren, Bosniers, Kroaten, Sloveniers te onderdrukken en uit te buiten noemen we dat "nationalisme". In de betekenis van het creeren van een natie-staat die groter is dan die van het volk, op basis van macht en superioriteitsgevoel. Of noemen we het oprechte verlangen van de Kosovaren naar zelfbeschikking nationalisme? Het verlangen van de Joden naar een veilige thuisstaat? Dat eerste is ook het soort nationalisme dat de Walen aanhangen: de eigen footprint vergroten door het annexeren van vlaamse grond en opleggen van hun taal aan anderen. Maar dat is iets heel anders dan het tweede, wat ook het vlaams nationalisme is. Een oprecht streven om met mensen van gelijke taal, gelijkaardige doelstellingen, historische achtergrond een welvarende leefbare samenleving op te bouwen, met vol respect voor anderen om in vrede en vriendschap hetzelfde te doen. Niet op basis van een superioriteitsgevoel, maar gevoel voor verantwoordelijkheid voor welzijn en welvaart.
De bron van alle kwaad is niet dat soort nationalisme, de bron van het kwaad is het machtsdenken, waarbij men zich het recht toeeigent om andermans grond in te pikken, andermans cultuur kapot te maken, de taal af te nemen. Kortom, het waals nationalisme. De basis van het socialisme! Het waals-nationaal socialisme. Dat lijnrecht staat tegen het fundamenteel democratisch-nationalisme van de vlamingen.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door fonne

En nog altijd even grote schijnargumenten die nergens op slaan.

De 10 grootste mythes van het Vlaams-nationalisme

1) de mythe dat Vlamingen en Walen (op politiek vlak) anders denken
Is waar, ge moet gewoon naar de uitslag van de verkiezingen kijken om te weten dat Wallonie totaal anders geëvolueerd is dan Vlaanderen.
En zien hoe Vlamingen en Walen tegenover elkaar staan in dossiers rond immigratie, justitie, politie, ...

Hebben alle Vlamingen dan dezelfde visie op politie of immigratie? Heeft men in elke Vlaamse provincie (stad) op dezelfde wijze gestemd? (waarom dan nog verkiezingen?)

[BWarrior]

de mythe dat België een artificiële staat is
Artificieel omdat ze is opgericht door de Fransen met als enige bedoeling om als bufferstaat te dienen in het kader van de geo-politieke belangen van Frankrijk. En niet omdat Vlamingen en Walen dat wilden. Terwijl het samengaan van de versplinterde Duitse vorstendommetjes een gezamenlijk project was om als verenigd Duitsland iets te betekenen te hebben, is Belgie gesticht om een machteloze speelbal te zijn van andermans belangen. En de duitsers hadden tenminste met elkaar verwante talen.

1) België is niet opgericht door "de Fransen", het heeft minstens tot 1914 nooit de (geo)politieke belangen van Frankrijk gediend, integendeel (zie vele spanningen tussen beide landen, meermaals weigeren van Belgen om voor WO I geheime militaire plannen van Frankrijk voor een gezamelijke defensie te steunen etc.)

2) Het samengaan van versplinterde Duitse vorstendommen was helemaal geen "gezamenlijk project", het was een machtsuitbreiding van Pruisen. Zie o.a. verschillende oorlogen om Duitsland één te maken, waarbij o.a. Pruisen en Beieren elkaar bekampten

3) Alle staten zijn per definitie artificieel, omdat ze door mensen (niet door de natuur of door God) gemaakt worden

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

1) België is niet opgericht door "de Fransen", het heeft minstens tot 1914 nooit de (geo)politieke belangen van Frankrijk gediend, integendeel (zie vele spanningen tussen beide landen, meermaals weigeren van Belgen om voor WO I geheime militaire plannen van Frankrijk voor een gezamelijke defensie te steunen etc.)

De echte waarheid over de Belgische onafhankelijkheid zullen we wel nooit kennen. Maar er zijn toch sterke vermoedens dat de Fransen via opruiïng van de franstaligen (op basis van taal en godsdienst argumenten) hebben geprobeerd de geschiedenis terug te draaien, en een deel van de Verenigde Nederlanden terug in de Franse invloedssfeer te brengen. In 1815 waren de Verenigde Nederlanden opgericht om te verhinderen dat de Fransen nog zouden kunnen oprukken naar de Rijn, en dat zat de Fransen toch wel dwars. De idee dat de Belgische onafhankelijkheid uitsluitend een interne aangelegenheid zou zijn geweest lijkt mij behoorlijk naïef.
Bij de oprichting van Belgie is wel door Engeland de verplichting opgelegd dat Belgie neutraal zou zijn, en dus kon het officieel niet te opzichtig met Frankrijk aanpappen. Maar het waren wel de Fransen die ervoor zorgden dat de inval van het Nederlandse leger in 1831 werd afgebroken, omdat het bestaan van Belgie de Franse belangen diende.

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

2) Het samengaan van versplinterde Duitse vorstendommen was helemaal geen "gezamenlijk project", het was een machtsuitbreiding van Pruisen. Zie o.a. verschillende oorlogen om Duitsland één te maken, waarbij o.a. Pruisen en Beieren elkaar bekampten

Je moet de overheersende idee van duitse vereniging (de Duitse Bond, de Zollverein -- voorloper van de Europese tolunie na WO-II --) los zien van de interne strijd om de leidende rol te spelen in een dergelijk verenigd duitsland, waarbij Oostenrijk en Pruisen de opponenten waren. Met wat spijtige schermutselngen als gevolg. Dat de Pruisen het pleit gewonnen hebben klopt ergens wel. Maar de Duitsers waren er zich wel degelijk van bewust dat een herorganizatie op een grotere schaal dan de machteloze baronnieen noodzakelijk zou zijn om de Duitse cultuur te laten overleven op langere termijn.

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

3) Alle staten zijn per definitie artificieel, omdat ze door mensen (niet door de natuur of door God) gemaakt worden

Sinds wanneer zijn mensen geen deel meer van de natuur? Mensen die een sociale diersoort vormen, waarvan de leden zich op natuurlijke manier aaneensluiten in een hierarchie van samenlevings-verbanden. "Staten" zijn inderdaad in zekere mate allemaal artificieel, maar de successvolle zijn diegenen die conformeren aan de natuurlijke wijze van sociale samenhang te creëren, eerder dan te proberen kunstmatige structuren te creëren op basis van slecht doordachte utopieën (dat is waarom het communisme per definitie niet succesvol kan zijn, het gaat in tegen de natuur van de mens). Dus laat ons het zo herformuleren: het samenleven van walen en vlamingen is een artificieel gecreëerde situatie, die duidelijk niet tot succes leidt. Niet voor de vlamingen, en nog veel minder voor de walen. Ook al zijn het de walen die vasthouden aan het status-quo, eigenlijk zijn ze zelf het grootste slachtoffer van hun waanidee dat ze de vlamingen en hun taal en cultuur gaan kunnen uitroeien.

[BWarrior]

De echte waarheid over de Belgische onafhankelijkheid zullen we wel nooit kennen. Maar er zijn toch sterke vermoedens dat de Fransen via opruiïng van de franstaligen (op basis van taal en godsdienst argumenten) hebben geprobeerd de geschiedenis terug te draaien, en een deel van de Verenigde Nederlanden terug in de Franse invloedssfeer te brengen. In 1815 waren de Verenigde Nederlanden opgericht om te verhinderen dat de Fransen nog zouden kunnen oprukken naar de Rijn, en dat zat de Fransen toch wel dwars. De idee dat de Belgische onafhankelijkheid uitsluitend een interne aangelegenheid zou zijn geweest lijkt mij behoorlijk naïef.

Waarom? Waren andere revoluties dan geen binnenlandse aangelegenheid?

[BWarrior]

Bij de oprichting van Belgie is wel door Engeland de verplichting opgelegd dat Belgie neutraal zou zijn, en dus kon het officieel niet te opzichtig met Frankrijk aanpappen. Maar het waren wel de Fransen die ervoor zorgden dat de inval van het Nederlandse leger in 1831 werd afgebroken, omdat het bestaan van Belgie de Franse belangen diende.

Het zijn de Belgen die de hulp van Frankrijk hebben ingeroepen tegen Nederland, net zoals we in 1914 - o.a. - het Verenigd Koninkrijk om hulp hebben gevraagd.

[BWarrior]

Bij de oprichting van Belgie is wel door Engeland de verplichting opgelegd dat Belgie neutraal zou zijn

Niet het Verenigd Koninkrijk heeft dat statuut bepaald, wel Rusland, Frankrijk, Oostenrijk, het Verenigd Koninkrijk en Pruisen.