Bloemlezing uit de werken van Hegel.

[harriechristus]

– So in Gott selbst enthält die Qualität, Tätigkeit, Schöpfung, Macht usf. wesentlich die Bestimmung des Negativen, – sie sind ein Hervorbringen eines Anderen.
Aber eine empirische Erläuterung von jener Behauptung durch Beispiele wäre hier ganz und gar überflüssig.

Vertaling.

- Zo in God zelf ligt de kwaliteit, daadkracht, schepping, macht enzovoort, wezenlijk de bepaling van het negatieve,* - zij zijn een tevoorschijn brengen van iets anders.
Maar een empirische uitleg van die bewering door voorbeelden zou hier geheel en al overbodig zijn.

*Alles wat uit God komt is tevens iets anders dan God zelf als zodanig en aldus het negatieve.
Dat is dan ook de meest essentiële reden dat de schepping zondig is als niet zijnde God zelf.
Deze moet dan ook weer in God terugkeren en deel uitmaken van de hemel.

[harriechristus]

Da nunmehr diese Einheit von Sein und Nichts als erste Wahrheit ein für allemal zugrunde liegt und das Element von allem Folgenden ausmacht, so sind außer dem Werden selbst alle ferneren logischen Bestimmungen: Dasein, Qualität, überhaupt alle Begriffe der Philosophie, Beispiele dieser Einheit.

Vertaling:

Daar nu deze eenheid van Zijn en Niets als eerste waarheid een voor alle ten grondslag ligt en het element van al het volgende uitmaakt, zo zijn buiten het Worden zelfs alle verdere logische bepalingen: daar zijn, kwaliteit, zonder meer alle begrippen van de filosofie, voorbeelden van deze eenheid.

[harriechristus]

– Aber der sich so nennende gemeine oder gesunde Menschenverstand mag auf den Versuch hingewiesen werden, insofern er die Ungetrenntheit des Seins und Nichts verwirft, sich ein Beispiel ausfindig zu machen, worin eins vom anderen (Etwas von Grenze, Schranke, oder das Unendliche, Gott, wie soeben erwähnt, von Tätigkeit) getrennt zu finden sei.

Vertaling:

- Maar het zichzelf zo noemende gewone of gezonde mensenverstand moge verzoeken, voor zover het de ongescheidenheid van Zijn en Niets verwerpt, zich een voorbeeld uit te vinden, waarin het ene en het andere (iets van zijn grens, beperking, of het oneindige, God, als zoëven vermeld, van daadkracht) gescheiden te vinden is*.

*Het iets heeft zijn negatie in zijn grens, maar ook in het oneindige.
God heeft zijn grens als negatie in zijn daadkracht.

[harriechristus]

Nur die leeren Gedankendinge, Sein und Nichts selbst sind diese Getrennten, und sie sind es, die der Wahrheit, der Ungetrenntheit beider, die allenthalben vor uns ist, von jenem Verstande vorgezogen werden.

Vertaling.

Slechts de lege gedachtendingen, Zijn en Niets zelf zijn deze gescheidenen, en zij zijn het, die de waarheid, de ongescheidenheid van beide, die overal voor ons is, van dat verstand voorgetrokken worden.

[harriechristus]

Man kann nicht die Absicht haben wollen, den Verwirrungen, in welche sich das gewöhnliche Bewußtsein bei einem solchen logischen Satze versetzt, nach allen Seiten hin begegnen zu wollen, denn sie sind unerschöpflich.
Es können nur einige erwähnt werden.

Vertaling.

Men kan niet de bedoeling willen hebben, de verwarringen, waarin zich het gewoonlijke bewustzijn bij zulke logische zinnen verplaatst, naar alle zijden heen begeven te willen, want zij zijn onuitputtelijk.
Er kunnen slechts enkele worden benoemd.

[harriechristus]

Ein Grund solcher Verwirrungen ist unter anderen, daß das Bewußtsein zu solchem abstrakten logischen Satze Vorstellungen von einem konkreten Etwas mitbringt und vergißt, daß von einem solchen nicht die Rede ist, sondern nur von den reinen Abstraktionen des Seins und Nichts, und daß diese allein festzuhalten sind.

Vertaling.

Een oorzaak van zulke verwarringen is onder andere, dat het bewustzijn omtrent zulke logische zinnen voorstellingen van een concreet Iets meebrengt en vergeet, dat van een zulke niet de rede is, maar van de zuivere abstracties van Zijn en Niets, en dat deze alleen vast te houden zijn.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

– So in Gott selbst enthält die Qualität, Tätigkeit, Schöpfung, Macht usf. wesentlich die Bestimmung des Negativen, – sie sind ein Hervorbringen eines Anderen.
Aber eine empirische Erläuterung von jener Behauptung durch Beispiele wäre hier ganz und gar überflüssig.

Vertaling.

- Zo in God zelf ligt de kwaliteit, daadkracht, schepping, macht enzovoort, wezenlijk de bepaling van het negatieve,* - zij zijn een tevoorschijn brengen van iets anders.
Maar een empirische uitleg van die bewering door voorbeelden zou hier geheel en al overbodig zijn.

*Alles wat uit God komt is tevens iets anders dan God zelf als zodanig en aldus het negatieve.
Dat is dan ook de meest essentiële reden dat de schepping zondig is als niet zijnde God zelf.
Deze moet dan ook weer in God terugkeren en deel uitmaken van de hemel.

Hegel is alles behalve duidelijk en deze vertaling is ook niet duidelijk. Hij schrijft zelf dat een voorbeeld niet nodig is. Jij geeft echter als voorbeeld dat de schepping zondig is. Als dat zo is dan is de schepper logisch ook zondig. De werken van God zijn echter volmaakt en Hij schept geen tegenstanders als engel, mens, dier, of duivel.

Een bijkomend probleem hierbij is dat God iets zou afschijden van zijn substantie dat anders of zelfs negatief zou zijn t.o.v. zichzelf.

Wat bedoelde Hegel hier met het negatieve?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Hegel is alles behalve duidelijk en deze vertaling is ook niet duidelijk. Hij schrijft zelf dat een voorbeeld niet nodig is. Jij geeft echter als voorbeeld dat de schepping zondig is. Als dat zo is dan is de schepper logisch ook zondig. De werken van God zijn echter volmaakt en Hij schept geen tegenstanders als engel, mens, dier, of duivel.

Als de schepping van God volmaakt zou wezen dan had Hij niet de boom van goed en kwaad geschapen.
Het kwade is immers niet volmaakt.

Een bijkomend probleem hierbij is dat God iets zou afschijden van zijn substantie dat anders of zelfs negatief zou zijn t.o.v. zichzelf.

Dat is sowieso het geval dat de schepping niet God zelf is, dus het negatieve van zichzelf als het andere.

Wat bedoelde Hegel hier met het negatieve?

De negatie van God zelf in die zin dus dat de schepping niet God zelf is.
In de schepping wordt God zelf genegeerd.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Als de schepping van God volmaakt zou wezen dan had Hij niet de boom van goed en kwaad geschapen.
Het kwade is immers niet volmaakt.[1]

Dat is sowieso het geval dat de schepping niet God zelf is, dus het negatieve van zichzelf als het andere.[2]

De negatie van God zelf in die zin dus dat de schepping niet God zelf is.
In de schepping wordt God zelf genegeerd.[3]

1. Hegel geeft de boom van goed en kwaad niet als voorbeeld.
Jij verwerpt de bijbel, dus dit argument faalt. Je redeneert nu over een schepper die onvolmaakte mensen maakt. Je vergaat de dieren, de slang bijvoorbeeld. Die at oorspronkelijk gras? En de kwestie van leven en sterven.

2. Het is juist niet sowieso dat de schepping niet god zelf is. Dat had Spinoza al gezien. God is de natuur. Of beter, er is geen God en geen schepping. Er is alleen natuur. En de natuur is verandering en leven.

3. Dat is met zichzelf in tegenspraak. Als de schepping niet God is, dan is kan God ook niet door de schepping zijn gegenereerd. Je objectievert hier de schepping door God, of omgekeerd, de schepping van God door de natuur. In werkelijkheid schept de natuur geen God. De mens denkt de schepping door God, en dus beiden. Je argument faalt.

Spinoza nam afstand van de bijbel als geschiedkundige en wetenschappelijkee waarheid. Hegel probeert opnieuw om God te scheppen, als buiten de natuur. Hij heeft een probleem met taal. Hegel denkt dat woorden op zichzelf betekenis hebben. Te beginnen met zijn, niets en worden. Hegel betekent niets voorde filosofie.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1. Hegel geeft de boom van goed en kwaad niet als voorbeeld.

Daarom doe ik het.

Jij verwerpt de bijbel, dus dit argument faalt.

Ik bekritiseer de Bijbel dat de schepping niet goed was.

Je redeneert nu over een schepper die onvolmaakte mensen maakt. Je vergaat de dieren, de slang bijvoorbeeld. Die at oorspronkelijk gras? En de kwestie van leven en sterven.

Ik ga er geen potje van maken.
Iedereen weet dat de oude Bijbel vol onzin staat, maar jij gelooft er nog in.

2. Het is juist niet sowieso dat de schepping niet god zelf is. Dat had Spinoza al gezien. God is de natuur.

Spinoza heeft geen scheppende God.

Of beter, er is geen God en geen schepping. Er is alleen natuur. En de natuur is verandering en leven.

De natuur en de goden zijn door de logica geschapen.
Lees mijn nieuwe Bijbel.

3. Dat is met zichzelf in tegenspraak. Als de schepping niet God is, dan is kan God ook niet door de schepping zijn gegenereerd.

Niet gegenereerd, maar genegeerd.

Je objectievert hier de schepping door God, of omgekeerd, de schepping van God door de natuur.

Dat laatste heb ik niet gezegd.

In werkelijkheid schept de natuur geen God. De mens denkt de schepping door God, en dus beiden. Je argument faalt.

Ik heb niet gezegd dat de natuur God schept.
Je moet goed lezen.

Spinoza nam afstand van de bijbel als geschiedkundige en wetenschappelijkee waarheid. Hegel probeert opnieuw om God te scheppen, als buiten de natuur.

Hegel schept geen God, maar verklaart de geest van God als hogere synthese van de logica en de natuur.

Hij heeft een probleem met taal. Hegel denkt dat woorden op zichzelf betekenis hebben.

Dus jouw woorden hebben geen betekenis?
Inderdaad...
Maar die van Hegel wel.

Te beginnen met zijn, niets en worden. Hegel betekent niets voorde filosofie.

Hegel betekent NIETS voor jou omdat je er NIETS van begrijpt.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

...
Niet gegenereerd, maar genegeerd.
Dat laatste heb ik niet gezegd.
Ik heb niet gezegd dat de natuur God schept.
Je moet goed lezen.[1]
Hegel schept geen God, maar verklaart de geest van God als hogere synthese van de logica en de natuur.
Dus jouw woorden hebben geen betekenis?
Inderdaad...
Maar die van Hegel wel.
Hegel betekent NIETS voor jou omdat je er NIETS van begrijpt.[2]

1. Inderdaad. Ik had dit anders moeten formuleren: De mens vermoedt God in de natuur en filosofeert over een schepper en genereert zo goden. Hegel negeert dat.

2. Hegel spreekt zijn zellfverzonnen taal. Zonder betekenis. Woorden krijgen betekenis in een zinsverband en context. Dat heb ik nu al zo vaak gezegd. Er is niemand die Hegels "hogere synthese" van wat hem boeide begrijpt. Bij Hegel ontbreekt dialoog.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1. Inderdaad. Ik had dit anders moeten formuleren: De mens vermoedt God in de natuur en filosofeert over een schepper en genereert zo goden. Hegel negeert dat.

Hegel kende mijn atoomtheorie nog niet.
Overigens is Gods Geest boven de natuur verheven.
De natuur denkt niet en heeft geen bewustzijn.

2. Hegel spreekt zijn zellfverzonnen taal. Zonder betekenis.

Dikke leugen.

Woorden krijgen betekenis in een zinsverband en context.

En dat doet Hegel dan ook, maar jij begrijpt er niets van.
Je kletst maar wat.

Dat heb ik nu al zo vaak gezegd. Er is niemand die Hegels "hogere synthese" van wat hem boeide begrijpt. Bij Hegel ontbreekt dialoog.

Er zijn vele mensen die Hegel zeer goed begrijpen.
En hij heeft geen behoefte aan een dialoog met Piero...
Bij jou ontbreekt elk begrip en kennis.
Je zegt maar wat.

[harriechristus]

Sein und Nichtsein ist dasselbe; also ist es dasselbe, ob ich bin oder nicht bin, ob dieses Haus ist oder nicht ist, ob diese hundert Taler in meinem Vermögenszustand sind oder nicht. – Dieser Schluß oder Anwendung jenes Satzes verändert dessen Sinn vollkommen.

Vertaling:

Zijn en Nietzijn is hetzelfde; dus is het hetzelfde, of ik ben of niet ben, of dit huis is of niet is, of deze honderd daalders in mijn vermogenstoestand zijn of niet zijn.
- Deze conclusie of aanwending van deze zin verandert hun zin volkomen.*

*Waarheid in deze is dat zijn en niets ook verschillend zijn.
Het is niet alleen om de abstracte gelijkheid van doen, maar om hun eenheid.
De Hegel die is, is nog steeds Hegel die niet is.
Zo is hij nog steeds voor ons, ook al is hij allang dood.
En ook bij zijn leven als zijn zijn, was hij reeds potentieel een niet zijn.
De eenheid is dan zijn worden: te moeten sterven en nog steeds te zijn.
Het verschil is dan niet tussen zijn en niet-zijn, maar tussen bestaan en niet meer te bestaan.
Met het huis en het vermogen hetzelfde.
Het gelijk zijn is de inhoud in uiterlijk en innerlijk.
Het verschil is het uiterlijk bestaan en niet bestaan.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Sein und Nichtsein ist dasselbe; also ist es dasselbe, ob ich bin oder nicht bin, ob dieses Haus ist oder nicht ist, ob diese hundert Taler in meinem Vermögenszustand sind oder nicht. – Dieser Schluß oder Anwendung jenes Satzes verändert dessen Sinn vollkommen.

Vertaling:

Zijn en Nietzijn is hetzelfde; dus is het hetzelfde, of ik ben of niet ben, of dit huis is of niet is, of deze honderd daalders in mijn vermogenstoestand zijn of niet zijn.

Viel Lärm um nichts (Much adoe about Nothing) ist eine Komödie von William Shakespeare. - 1598/99.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Viel Lärm um nichts (Much adoe about Nothing) ist eine Komödie von William Shakespeare. - 1598/99.

Uit NIETS is het oneindige systeem van de werkelijkheid ontstaan.

[harriechristus]

Der Satz enthält die reinen Abstraktionen des Seins und Nichts; die Anwendung aber macht ein bestimmtes Sein und bestimmtes Nichts daraus.
Allein vom bestimmten Sein ist, wie gesagt, hier nicht die Rede.
Ein bestimmtes, ein endliches Sein ist ein solches, das sich auf anderes bezieht; es ist ein Inhalt, der im Verhältnisse der Notwendigkeit mit anderem Inhalte, mit der ganzen Welt steht.

Vertaling:

De zin bevat de zuivere abstracties van Zijn en Niets; de toepassing echter maakt er een bepaald Zijn en Niets uit.
Alleen van een bepaald Zijn is, zoals gezegd, hier niet de rede.
Een bepaald, een eindig Zijn is een zulke, dat zich op iets anders betrekt; het is een inhoud, die in verhouding der noodwendigheid met andere inhoud, met de gehele wereld staat.*

*Een bepaald Zijn staat in de eerste plaats in verhouding tot een andere bepaald Zijn dat van het eerste de negatie is.
Bijvoorbeeld: de man heeft als negatie de vrouw.
De zomer staat tot de winter.
Hoog tot laag, enzovoort.
En een ding tot een ander ding waarin het zou kunnen veranderen.
Hoewel het moeilijk is bij alles en nog wat aan concrete dingen de precieze negatie aan te wijzen, omdat de concrete dingen complex zijn uit vele eigenschappen en daardoor vele mogelijkheden tot negeren hebben zowel in het ene als het andere.
Maar de gehele wereld komt pas tevoorschijn bij een volledige ontwikkeling wat hier het probleem niet is maar slechts de negatie van het ene bepaalde Zijn in het andere bepaalde Zijn, niet het oneindige Zijn als wereld.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

*Een bepaald Zijn staat in de eerste plaats in verhouding tot een andere bepaald Zijn dat van het eerste de negatie is.
Bijvoorbeeld: de man heeft als negatie de vrouw.
De zomer staat tot de winter.
Hoog tot laag, enzovoort.
En een ding tot een ander ding waarin het zou kunnen veranderen.
Hoewel het moeilijk is bij alles en nog wat aan concrete dingen de precieze negatie aan te wijzen, omdat de concrete dingen complex zijn uit vele eigenschappen en daardoor vele mogelijkheden tot negeren hebben zowel in het ene als het andere.*

*Wat is bijvoorbeeld de negatie van een steen?
Het zou zand kunnen zijn, maar zand is nog steeds steen, alleen de vorm is veranderd van enkelheid tot een veelheid van zandkorrels, dus slechts één enkele eigenschap, maar niet de steen als zodanig.
En het zou ook een blok hout kunnen zijn als organisch materiaal ten opzichte van levenloos materiaal.
Maar niet zo dat een steen onmiddellijk in hout zou kunnen veranderen.
Daar zit een lang evolutionair proces tussen tezamen met de atmosfeer.
Meest dichtbij is dan de ene steen en de andere steen als negatie.
Of (volgens Hegel) de hele wereld om die steen heen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

*Wat is bijvoorbeeld de negatie van een steen?
Het zou zand kunnen zijn, maar zand is nog steeds steen, alleen de vorm is veranderd van enkelheid tot een veelheid van zandkorrels, dus slechts één enkele eigenschap, maar niet de steen als zodanig.
En het zou ook een blok hout kunnen zijn als organisch materiaal ten opzichte van levenloos materiaal.
Maar niet zo dat een steen onmiddellijk in hout zou kunnen veranderen.
Daar zit een lang evolutionair proces tussen tezamen met de atmosfeer.
Meest dichtbij is dan de ene steen en de andere steen als negatie.
Of (volgens Hegel) de hele wereld om die steen heen.

Gemakkelijker gaat het met een "ding" (meubel in deze) dat de mensen zelf hebben gemaakt, bijvoorbeeld een stoel, waarvan de negatie degene is die er op zit.
En de stoel zelf eerst de negatie was van de meubelmaker.
En tezamen als eenheid is de volgende negatie de tafel en dan bijvoorbeeld de maaltijd die genuttig moet worden of een boek dat gelezen wil worden, enzovoort.
Blijkbaar zit de cultuur logischer in elkaar dan de natuur die chaotischer is, meer gecompliceerd.
Hoewel met de vroeger gedachte 4 elementen: water, aarde, lucht en vuur, daar valt nog wel wat van te maken.
Hoewel ook weer niet zoals men dat vroeger heeft gedacht bij gebrek aan kennis van de wetenschap.

[harriechristus]

In Rücksicht des wechselbestimmenden Zusammenhangs des Ganzen konnte die Metaphysik die – im Grunde tautologische – Behauptung machen, daß, wenn ein Stäubchen zerstört würde, das ganze Universum zusammenstürzte.

Mijn vertaling:

Ten opzichte van de wisselwerkende samenhang van het geheel kon de metafysica de - in wezen tautologische - bewering maken, dat, wanneer een stofje verstoord zou worden, het gehele universum samen zou storten.

Google vertaling:

Met het oog op de onderlinge verbondenheid van het geheel kon de metafysica de – in wezen tautologische – bewering doen dat als één deeltje zou worden vernietigd, het hele universum zou instorten.

Dat is beter, want het moet natuurlijk vernietigd zijn en niet verstoord omwille dat iets ook niets kan zijn, want volgens de dialectiek hetzelfde zou zijn.
Dat het hele heelal in zou storten wordt niet verklaard en vind ik zelf ook wat overdreven.
Dit omdat er ook veel toevalligheid is wat er net zo goed niet zou kunnen zijn of anders.
God weet het echt wel te repareren.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

In Rücksicht des wechselbestimmenden Zusammenhangs des Ganzen konnte die Metaphysik die – im Grunde tautologische – Behauptung machen, daß, wenn ein Stäubchen zerstört würde, das ganze Universum zusammenstürzte.

Mijn vertaling:

Ten opzichte van de wisselwerkende samenhang van het geheel kon de metafysica de - in wezen tautologische - bewering maken, dat, wanneer een stofje verstoord zou worden, het gehele universum samen zou storten.

Google vertaling:

Met het oog op de onderlinge verbondenheid van het geheel kon de metafysica de – in wezen tautologische – bewering doen dat als één deeltje zou worden vernietigd, het hele universum zou instorten.

Dat is beter, want het moet natuurlijk vernietigd zijn en niet verstoord omwille dat iets ook niets kan zijn, want volgens de dialectiek hetzelfde zou zijn.
Dat het hele heelal in zou storten wordt niet verklaard en vind ik zelf ook wat overdreven.
Dit omdat er ook veel toevalligheid is wat er net zo goed niet zou kunnen zijn of anders.
God weet het echt wel te repareren.

Leuk hè, zo met jezelf in discussie over de onzin van Hegel en jouw gebrekkige vertaling.