Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 26 februari 2004
Berichten: 18.625
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo
Ik heb de hele thread doorlezen.
Waar is hier het rapport waaruit moet blijken dat er in België een probleem zou moeten zijn?
|
Leuk dat je de hele thread hebt gelezen.
Ik dacht zelf dat ik er een rapport had bijgezet dat ik er dan blijkbaar toch niet had bijgezet ... *Oeps* sorry. Hier is het:
Waar het over België begint heb ik het onderstreept, met de belangrijkste stukken in het vet.
Citaat:
Europese waters in gevaar, waarschuwt WWF
Brussel. De zoetwaterecosystemen in Europa worden nog steeds bedreigd door overgebruik, vervuiling en het gebrek aan integratie van waterbeheer in andere beleidssectoren, en dit ondanks de Europese Kaderrichtlijn Water– de nieuwe Europese waterwet van 2000 – die zich tot doel stelt de Europese zoetwaterecosystemen te "beschermen, verbeteren en herstellen". Dat zegt WWF in zijn rapport "Water and Wetland Index – Een kritische analyse van het waterbeleid in Europa" dat vandaag wordt gepubliceerd.
De studie, uitgevoerd in 23 Europese landen, komt tot de vaststelling dat de huidige aanpak van de waterproblematiek en de organisatie van het waterbeleid in ongeveer 70% van de onderzochte landen ontoereikend is. Italië, Griekenland en Spanje zijn bij de slechtste waterbeheerders in Europa, terwijl Vlaanderen, Finland en Zwitserland het beste op de onderzochte punten scoren. WWF’s pan-Europese studie beveelt oplossingen en technieken aan om de toestand van zoetwaterecosystemen te behouden en te verbeteren door een duurzaam en geïntegreerd waterbeheer.
Bovendien hebben enkel Schotland, Vlaanderen en Oostenrijk de omzetting van de richtlijn in nationale of regionale wetgeving reeds afgerond, hoewel de deadline voor de omzetting - december 2003 – bijna bereikt is.
Terwijl watertekort meer en meer een probleem wordt in sommige regio’s van Europa, en vervuiling nog altijd mensen en milieu bedreigt, zijn de pogingen om de problemen rond het waterverbruik in de landbouw- en de huishoudsector aan te pakken in respectievelijk 90 en 60% van de onderzochte landen als ineffectief beoordeeld. Het rapport oordeelt dat de regeringen inspanningen moeten leveren om het waterverbruik tot een aanvaardbaar peil terug te brengen i.p.v. de beschikbaarheid van water te verhogen om aan de vraag te voldoen. In zes landen (Kroatië, Hongarije, Italië, Portugal, Spanje en Turkije) streeft de overheid ernaar meer water voor de landbouw ter beschikking te stellen, in plaats van een efficiënter gebruik van de bestaande watervoorraden te promoten. Daarenboven moeten landbouwers in "droge" landen zoals Italië, Portugal en Spanje niet eens betalen voor het water dat ze voor irrigatiedoeleinden gebruiken.
In 90% van de onderzochte landen werd de integratie van waterrijke gebieden in het waterbeheer als inadequaat beoordeeld. Het beheer van waterrijke gebieden wordt vaak beschouwd als een “natuurbehoudsaangelegenheid”. Dit leidt tot ongecoördineerde acties bij het beheer van waterrijke gebieden en gemiste kansen om hun positieve rol in het waterbeheer (bv. in het tegengaan van overstromingen, het verminderen van de watervervuiling, enz...) ten volle te exploiteren "
"Onze studie wijst uit dat alle landen van Europa hun huidig waterbeleid moeten herbekijken. In het bijzonder de EU-lidstaten zullen – indien ze aan de vereisten van de Kaderrichtlijn willen voldoen – radicale wijzigingen moeten doorvoeren in de wijze waarop de verschillende beleidsniveaus en watergebruikers met water omspringen. Daarom zullen ze de rivieren, meren, waterrijke gebieden, estuaria, kustwateren en de grondwaterlagen moeten gaan beheren op een geïntegreerde en participatieve manier, met inspraak van alle watergebruikers. WWF zal de stappen die de regeringen ondernemen om de Kaderrichtlijn te implementeren, ook in de toekomst nauw in het oog blijven houden", zegt Andreas Wurzer, Hoofd van het Europees Zoetwaterprogramma van WWF.
Het beleid in België is nog zo slecht niet, integendeel …
België staat er niet zo slecht voor als het op waterbeleid aan komt. De uiterst kritieke toestand van onze watervoorraden heeft ervoor gezorgd dat beide gewesten in een stroomversnelling zijn geraakt, waarbij Vlaanderen zich zelfs met de Europese top kan meten.
De omzetting van de Kaderrichtlijn Water in Vlaamse wetgeving werd in juli 2003 tijdig en succesvol beëindigd. Het resulteerde in een kwalitatief decreet voor integraal waterbeleid. Het decreet regelt in eerste instantie het Vlaams waterbeleid voor de 3 belangrijke niveau’s: het stroomgebied, de bekkens en de deelbekkens. Aan Waalse zijde werkt de overheid aan de transpositie, maar is er bijzonder weinig informatie beschikbaar en zijn de voorontwerpen niet consulteerbaar.
Op het gebied van de publieke participatie beschikken beide gewesten over overlegplatforms waar NGO’s betrokken (kunnen) worden bij het beleid. In Wallonië kunnen stakeholders in sommige gevallen hun advies uitbrengen op voorstellen van de Waalse regering, via de Commission Consultative des Eaux. In Vlaanderen is de werking van de Mina-Raad bovendien uniek in Europa, aangezien de werktijd van NGO’s financieel wordt vergoed door de Vlaamse overheid.
De Vlaamse samenwerkingsovereenkomst voor gemeenten en provincies is in Europa een uniek instrument om op lokaal niveau het waterbeleid in een stroomversnelling te brengen. De aanpak van de kwantitatieve problemen gebeurt in Vlaanderen op een doordachte wijze: de watertekorten worden aangepakt door het promoten bij de industrie en de huishoudens van een duurzaam watergebruik en door het promoten van infiltratie van regenwater, terwijl de overstromingen stilaan op een integrale wijze aangepakt worden via het herstel van overstromingsgebieden en het beheer van o.a. gecontroleerde overstromingsgebieden, hoewel deze concepten nog lang niet door alle lokale overheden aanvaard worden.
In Wallonië ziet het Waalse Plan PLUIES, een integraal plan ter preventie van overstromingen, er veelbelovend uit: het omvat o.a. “een algemeen beleid voor het beheer van de alluviale vlakten en van de terreinen langs de waterlopen, het behoud en het herstel van de waterrijke gebieden, de aanleg van overstromingsgebieden in land- en bosbouwgebieden en van waterretentiegebieden stroomopwaarts, de optimalisatie van de landbouwpraktijken om de erosie van de bodem en afstromend water te voorkomen”. Maar de belanghebbenden worden onvoldoende betrokken noch geconsulteerd bij het ontwerp van dit plan, of bij andere beleidsaspecten, zoals de transpositie van de kaderrichtlijn water in Waalse wetgeving.
Ondanks deze positieve evaluatie is er nog bijzonder veel werk aan de winkel: - Een beter integratie - op verschillende niveaus - dringt zich op:
- Een betere afstemming tussen de verschillende administraties en ministeries verantwoordelijk voor het waterbeleid. Ter illustratie ziet men in beide gewesten dat het beheer van waterrijke gebieden nog onvoldoende geïntegreerd is in het waterbeheer zelf: vele administraties zien deze gebieden nog te vaak binnen het hokje van de natuuradministraties en –organisaties.
- Een betere integratie van het waterbeleid met andere sectoren, zoals de landbouw, ruimtelijke ordening, …
- En een betere intergewestelijke en internationale coördinatie van het waterbeleid, zodat men pas echt kan spreken van een integraal waterbeleid in België.
- Ook de aanpak van de vervuiling van het oppervlakte- en grondwater moet aanzienlijk verbeteren in beide gewesten:
- o de vervuiling door de landbouw via nitraten en pesticiden krijgt de overheid niet onder de knie – een aanzienlijk te lage % aangeduide kwetsbare gebieden is hiervoor de belangrijkste reden.
- o de bijzonder lage efficiëntie van de waterzuiveringsinstallaties zal bovendien nog voor jaren een hypotheek leggen op onze oppervlaktewateren.
Maar de vaststelling dat de Vlaamse en Waalse overheden zich duidelijk bewust zijn van de problematiek, deze ook goed hebben gekwantificeerd en er een groeiende wil is om ze bij de wortels aan te pakken, geeft hoop… hoop dat het weinige groen en blauw dat België rijk is, duurzaam zal worden beheerd !
|
In België gaat het dus zo slecht nog niet, maar het kan beter.
En in het wereldwaterrapport van de V.N. (datgene waaronder ik in het blauw gekribbeld heb  ) staat dat er in België problemen zijn door wanbeleid en overconsumptie.
Overconsumptie in de zin van een hoog gebruik evenredig met de verhouding bevolking per oppervlakte daar kan ik nog mee leven. Maar met overconsumptie in de zin van 'we gooien er mee niet'. Evenals niet met het wanbeleid...
Vandaar deze thread (en ook de vorige die ik hierover al heb opgericht...)[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Groentje-18 on 22-06-2005 at 01:15
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo
Ik heb de hele thread doorlezen.
Waar is hier het rapport waaruit moet blijken dat er in België een probleem zou moeten zijn?
|
Leuk dat je de hele thread hebt gelezen. 
Ik dacht zelf dat ik er een rapport had bijgezet dat ik er dan blijkbaar toch niet had bijgezet ... *Oeps* sorry. Hier is het:
Waar het over België begint heb ik het onderstreept, met de belangrijkste stukken in het vet.
Citaat:
Europese waters in gevaar, waarschuwt WWF
Brussel. De zoetwaterecosystemen in Europa worden nog steeds bedreigd door overgebruik, vervuiling en het gebrek aan integratie van waterbeheer in andere beleidssectoren, en dit ondanks de Europese Kaderrichtlijn Water– de nieuwe Europese waterwet van 2000 – die zich tot doel stelt de Europese zoetwaterecosystemen te "beschermen, verbeteren en herstellen". Dat zegt WWF in zijn rapport "Water and Wetland Index – Een kritische analyse van het waterbeleid in Europa" dat vandaag wordt gepubliceerd.
De studie, uitgevoerd in 23 Europese landen, komt tot de vaststelling dat de huidige aanpak van de waterproblematiek en de organisatie van het waterbeleid in ongeveer 70% van de onderzochte landen ontoereikend is. Italië, Griekenland en Spanje zijn bij de slechtste waterbeheerders in Europa, terwijl Vlaanderen, Finland en Zwitserland het beste op de onderzochte punten scoren. WWF’s pan-Europese studie beveelt oplossingen en technieken aan om de toestand van zoetwaterecosystemen te behouden en te verbeteren door een duurzaam en geïntegreerd waterbeheer.
Bovendien hebben enkel Schotland, Vlaanderen en Oostenrijk de omzetting van de richtlijn in nationale of regionale wetgeving reeds afgerond, hoewel de deadline voor de omzetting - december 2003 – bijna bereikt is.
Terwijl watertekort meer en meer een probleem wordt in sommige regio’s van Europa, en vervuiling nog altijd mensen en milieu bedreigt, zijn de pogingen om de problemen rond het waterverbruik in de landbouw- en de huishoudsector aan te pakken in respectievelijk 90 en 60% van de onderzochte landen als ineffectief beoordeeld. Het rapport oordeelt dat de regeringen inspanningen moeten leveren om het waterverbruik tot een aanvaardbaar peil terug te brengen i.p.v. de beschikbaarheid van water te verhogen om aan de vraag te voldoen. In zes landen (Kroatië, Hongarije, Italië, Portugal, Spanje en Turkije) streeft de overheid ernaar meer water voor de landbouw ter beschikking te stellen, in plaats van een efficiënter gebruik van de bestaande watervoorraden te promoten. Daarenboven moeten landbouwers in "droge" landen zoals Italië, Portugal en Spanje niet eens betalen voor het water dat ze voor irrigatiedoeleinden gebruiken.
In 90% van de onderzochte landen werd de integratie van waterrijke gebieden in het waterbeheer als inadequaat beoordeeld. Het beheer van waterrijke gebieden wordt vaak beschouwd als een “natuurbehoudsaangelegenheid”. Dit leidt tot ongecoördineerde acties bij het beheer van waterrijke gebieden en gemiste kansen om hun positieve rol in het waterbeheer (bv. in het tegengaan van overstromingen, het verminderen van de watervervuiling, enz...) ten volle te exploiteren "
"Onze studie wijst uit dat alle landen van Europa hun huidig waterbeleid moeten herbekijken. In het bijzonder de EU-lidstaten zullen – indien ze aan de vereisten van de Kaderrichtlijn willen voldoen – radicale wijzigingen moeten doorvoeren in de wijze waarop de verschillende beleidsniveaus en watergebruikers met water omspringen. Daarom zullen ze de rivieren, meren, waterrijke gebieden, estuaria, kustwateren en de grondwaterlagen moeten gaan beheren op een geïntegreerde en participatieve manier, met inspraak van alle watergebruikers. WWF zal de stappen die de regeringen ondernemen om de Kaderrichtlijn te implementeren, ook in de toekomst nauw in het oog blijven houden", zegt Andreas Wurzer, Hoofd van het Europees Zoetwaterprogramma van WWF.
Het beleid in België is nog zo slecht niet, integendeel …
België staat er niet zo slecht voor als het op waterbeleid aan komt. De uiterst kritieke toestand van onze watervoorraden heeft ervoor gezorgd dat beide gewesten in een stroomversnelling zijn geraakt, waarbij Vlaanderen zich zelfs met de Europese top kan meten.
De omzetting van de Kaderrichtlijn Water in Vlaamse wetgeving werd in juli 2003 tijdig en succesvol beëindigd. Het resulteerde in een kwalitatief decreet voor integraal waterbeleid. Het decreet regelt in eerste instantie het Vlaams waterbeleid voor de 3 belangrijke niveau’s: het stroomgebied, de bekkens en de deelbekkens. Aan Waalse zijde werkt de overheid aan de transpositie, maar is er bijzonder weinig informatie beschikbaar en zijn de voorontwerpen niet consulteerbaar.
Op het gebied van de publieke participatie beschikken beide gewesten over overlegplatforms waar NGO’s betrokken (kunnen) worden bij het beleid. In Wallonië kunnen stakeholders in sommige gevallen hun advies uitbrengen op voorstellen van de Waalse regering, via de Commission Consultative des Eaux. In Vlaanderen is de werking van de Mina-Raad bovendien uniek in Europa, aangezien de werktijd van NGO’s financieel wordt vergoed door de Vlaamse overheid.
De Vlaamse samenwerkingsovereenkomst voor gemeenten en provincies is in Europa een uniek instrument om op lokaal niveau het waterbeleid in een stroomversnelling te brengen. De aanpak van de kwantitatieve problemen gebeurt in Vlaanderen op een doordachte wijze: de watertekorten worden aangepakt door het promoten bij de industrie en de huishoudens van een duurzaam watergebruik en door het promoten van infiltratie van regenwater, terwijl de overstromingen stilaan op een integrale wijze aangepakt worden via het herstel van overstromingsgebieden en het beheer van o.a. gecontroleerde overstromingsgebieden, hoewel deze concepten nog lang niet door alle lokale overheden aanvaard worden.
In Wallonië ziet het Waalse Plan PLUIES, een integraal plan ter preventie van overstromingen, er veelbelovend uit: het omvat o.a. “een algemeen beleid voor het beheer van de alluviale vlakten en van de terreinen langs de waterlopen, het behoud en het herstel van de waterrijke gebieden, de aanleg van overstromingsgebieden in land- en bosbouwgebieden en van waterretentiegebieden stroomopwaarts, de optimalisatie van de landbouwpraktijken om de erosie van de bodem en afstromend water te voorkomen”. Maar de belanghebbenden worden onvoldoende betrokken noch geconsulteerd bij het ontwerp van dit plan, of bij andere beleidsaspecten, zoals de transpositie van de kaderrichtlijn water in Waalse wetgeving.
Ondanks deze positieve evaluatie is er nog bijzonder veel werk aan de winkel: - Een beter integratie - op verschillende niveaus - dringt zich op:
- Een betere afstemming tussen de verschillende administraties en ministeries verantwoordelijk voor het waterbeleid. Ter illustratie ziet men in beide gewesten dat het beheer van waterrijke gebieden nog onvoldoende geïntegreerd is in het waterbeheer zelf: vele administraties zien deze gebieden nog te vaak binnen het hokje van de natuuradministraties en –organisaties.
- Een betere integratie van het waterbeleid met andere sectoren, zoals de landbouw, ruimtelijke ordening, …
- En een betere intergewestelijke en internationale coördinatie van het waterbeleid, zodat men pas echt kan spreken van een integraal waterbeleid in België.
- Ook de aanpak van de vervuiling van het oppervlakte- en grondwater moet aanzienlijk verbeteren in beide gewesten:
- o de vervuiling door de landbouw via nitraten en pesticiden krijgt de overheid niet onder de knie – een aanzienlijk te lage % aangeduide kwetsbare gebieden is hiervoor de belangrijkste reden.
- o de bijzonder lage efficiëntie van de waterzuiveringsinstallaties zal bovendien nog voor jaren een hypotheek leggen op onze oppervlaktewateren.
Maar de vaststelling dat de Vlaamse en Waalse overheden zich duidelijk bewust zijn van de problematiek, deze ook goed hebben gekwantificeerd en er een groeiende wil is om ze bij de wortels aan te pakken, geeft hoop… hoop dat het weinige groen en blauw dat België rijk is, duurzaam zal worden beheerd !
|
In België gaat het dus zo slecht nog niet, maar het kan beter.
En in het wereldwaterrapport van de V.N. (datgene waaronder ik in het blauw gekribbeld heb ) staat dat er in België problemen zijn door wanbeleid en overconsumptie.
Overconsumptie in de zin van een hoog gebruik evenredig met de verhouding bevolking per oppervlakte daar kan ik nog mee leven. Maar met overconsumptie in de zin van 'we gooien er mee niet'. Evenals niet met het wanbeleid...
Vandaar deze thread (en ook de vorige die ik hierover al heb opgericht...)[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Groentje-18 on 22-06-2005 at 01:14
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo
Ik heb de hele thread doorlezen.
Waar is hier het rapport waaruit moet blijken dat er in België een probleem zou moeten zijn?
|
Leuk dat je de hele thread hebt gelezen. 
Ik dacht zelf dat ik er een rapport had bijgezet dat ik er dan blijkbaar toch niet had bijgezet ... *Oeps* sorry. Hier is het:
Waar het over België begint heb ik het onderstreept, met de belangrijkste stukken in het vet.
Citaat:
Europese waters in gevaar, waarschuwt WWF
Brussel. De zoetwaterecosystemen in Europa worden nog steeds bedreigd door overgebruik, vervuiling en het gebrek aan integratie van waterbeheer in andere beleidssectoren, en dit ondanks de Europese Kaderrichtlijn Water– de nieuwe Europese waterwet van 2000 – die zich tot doel stelt de Europese zoetwaterecosystemen te "beschermen, verbeteren en herstellen". Dat zegt WWF in zijn rapport "Water and Wetland Index – Een kritische analyse van het waterbeleid in Europa" dat vandaag wordt gepubliceerd.
De studie, uitgevoerd in 23 Europese landen, komt tot de vaststelling dat de huidige aanpak van de waterproblematiek en de organisatie van het waterbeleid in ongeveer 70% van de onderzochte landen ontoereikend is. Italië, Griekenland en Spanje zijn bij de slechtste waterbeheerders in Europa, terwijl Vlaanderen, Finland en Zwitserland het beste op de onderzochte punten scoren. WWF’s pan-Europese studie beveelt oplossingen en technieken aan om de toestand van zoetwaterecosystemen te behouden en te verbeteren door een duurzaam en geïntegreerd waterbeheer.
Bovendien hebben enkel Schotland, Vlaanderen en Oostenrijk de omzetting van de richtlijn in nationale of regionale wetgeving reeds afgerond, hoewel de deadline voor de omzetting - december 2003 – bijna bereikt is.
Terwijl watertekort meer en meer een probleem wordt in sommige regio’s van Europa, en vervuiling nog altijd mensen en milieu bedreigt, zijn de pogingen om de problemen rond het waterverbruik in de landbouw- en de huishoudsector aan te pakken in respectievelijk 90 en 60% van de onderzochte landen als ineffectief beoordeeld. Het rapport oordeelt dat de regeringen inspanningen moeten leveren om het waterverbruik tot een aanvaardbaar peil terug te brengen i.p.v. de beschikbaarheid van water te verhogen om aan de vraag te voldoen. In zes landen (Kroatië, Hongarije, Italië, Portugal, Spanje en Turkije) streeft de overheid ernaar meer water voor de landbouw ter beschikking te stellen, in plaats van een efficiënter gebruik van de bestaande watervoorraden te promoten. Daarenboven moeten landbouwers in "droge" landen zoals Italië, Portugal en Spanje niet eens betalen voor het water dat ze voor irrigatiedoeleinden gebruiken.
In 90% van de onderzochte landen werd de integratie van waterrijke gebieden in het waterbeheer als inadequaat beoordeeld. Het beheer van waterrijke gebieden wordt vaak beschouwd als een “natuurbehoudsaangelegenheid”. Dit leidt tot ongecoördineerde acties bij het beheer van waterrijke gebieden en gemiste kansen om hun positieve rol in het waterbeheer (bv. in het tegengaan van overstromingen, het verminderen van de watervervuiling, enz...) ten volle te exploiteren "
"Onze studie wijst uit dat alle landen van Europa hun huidig waterbeleid moeten herbekijken. In het bijzonder de EU-lidstaten zullen – indien ze aan de vereisten van de Kaderrichtlijn willen voldoen – radicale wijzigingen moeten doorvoeren in de wijze waarop de verschillende beleidsniveaus en watergebruikers met water omspringen. Daarom zullen ze de rivieren, meren, waterrijke gebieden, estuaria, kustwateren en de grondwaterlagen moeten gaan beheren op een geïntegreerde en participatieve manier, met inspraak van alle watergebruikers. WWF zal de stappen die de regeringen ondernemen om de Kaderrichtlijn te implementeren, ook in de toekomst nauw in het oog blijven houden", zegt Andreas Wurzer, Hoofd van het Europees Zoetwaterprogramma van WWF.
Het beleid in België is nog zo slecht niet, integendeel …
België staat er niet zo slecht voor als het op waterbeleid aan komt. De uiterst kritieke toestand van onze watervoorraden heeft ervoor gezorgd dat beide gewesten in een stroomversnelling zijn geraakt, waarbij Vlaanderen zich zelfs met de Europese top kan meten.
De omzetting van de Kaderrichtlijn Water in Vlaamse wetgeving werd in juli 2003 tijdig en succesvol beëindigd. Het resulteerde in een kwalitatief decreet voor integraal waterbeleid. Het decreet regelt in eerste instantie het Vlaams waterbeleid voor de 3 belangrijke niveau’s: het stroomgebied, de bekkens en de deelbekkens. Aan Waalse zijde werkt de overheid aan de transpositie, maar is er bijzonder weinig informatie beschikbaar en zijn de voorontwerpen niet consulteerbaar.
Op het gebied van de publieke participatie beschikken beide gewesten over overlegplatforms waar NGO’s betrokken (kunnen) worden bij het beleid. In Wallonië kunnen stakeholders in sommige gevallen hun advies uitbrengen op voorstellen van de Waalse regering, via de Commission Consultative des Eaux. In Vlaanderen is de werking van de Mina-Raad bovendien uniek in Europa, aangezien de werktijd van NGO’s financieel wordt vergoed door de Vlaamse overheid.
De Vlaamse samenwerkingsovereenkomst voor gemeenten en provincies is in Europa een uniek instrument om op lokaal niveau het waterbeleid in een stroomversnelling te brengen. De aanpak van de kwantitatieve problemen gebeurt in Vlaanderen op een doordachte wijze: de watertekorten worden aangepakt door het promoten bij de industrie en de huishoudens van een duurzaam watergebruik en door het promoten van infiltratie van regenwater, terwijl de overstromingen stilaan op een integrale wijze aangepakt worden via het herstel van overstromingsgebieden en het beheer van o.a. gecontroleerde overstromingsgebieden, hoewel deze concepten nog lang niet door alle lokale overheden aanvaard worden.
In Wallonië ziet het Waalse Plan PLUIES, een integraal plan ter preventie van overstromingen, er veelbelovend uit: het omvat o.a. “een algemeen beleid voor het beheer van de alluviale vlakten en van de terreinen langs de waterlopen, het behoud en het herstel van de waterrijke gebieden, de aanleg van overstromingsgebieden in land- en bosbouwgebieden en van waterretentiegebieden stroomopwaarts, de optimalisatie van de landbouwpraktijken om de erosie van de bodem en afstromend water te voorkomen”. Maar de belanghebbenden worden onvoldoende betrokken noch geconsulteerd bij het ontwerp van dit plan, of bij andere beleidsaspecten, zoals de transpositie van de kaderrichtlijn water in Waalse wetgeving.
Ondanks deze positieve evaluatie is er nog bijzonder veel werk aan de winkel: - Een beter integratie - op verschillende niveaus - dringt zich op:
- Een betere afstemming tussen de verschillende administraties en ministeries verantwoordelijk voor het waterbeleid. Ter illustratie ziet men in beide gewesten dat het beheer van waterrijke gebieden nog onvoldoende geïntegreerd is in het waterbeheer zelf: vele administraties zien deze gebieden nog te vaak binnen het hokje van de natuuradministraties en –organisaties.
- Een betere integratie van het waterbeleid met andere sectoren, zoals de landbouw, ruimtelijke ordening, …
- En een betere intergewestelijke en internationale coördinatie van het waterbeleid, zodat men pas echt kan spreken van een integraal waterbeleid in België.
- Ook de aanpak van de vervuiling van het oppervlakte- en grondwater moet aanzienlijk verbeteren in beide gewesten:
- o de vervuiling door de landbouw via nitraten en pesticiden krijgt de overheid niet onder de knie – een aanzienlijk te lage % aangeduide kwetsbare gebieden is hiervoor de belangrijkste reden.
- o de bijzonder lage efficiëntie van de waterzuiveringsinstallaties zal bovendien nog voor jaren een hypotheek leggen op onze oppervlaktewateren.
Maar de vaststelling dat de Vlaamse en Waalse overheden zich duidelijk bewust zijn van de problematiek, deze ook goed hebben gekwantificeerd en er een groeiende wil is om ze bij de wortels aan te pakken, geeft hoop… hoop dat het weinige groen en blauw dat België rijk is, duurzaam zal worden beheerd !
|
In België gaat het dus zo slecht nog niet, maar het kan beter.
En in het wereldwaterrapport van de V.N. (datgene waaronder ik in het blauw gekribbeld heb ) staat dat er in België problemen zijn door wanbeleid en overconsumptie.
Overconsumptie in de zin van een hoog gebruik evenredig met de verhouding bevolking per oppervlakte daar kan ik nog mee leven. Maar met overconsumptie in de zin van 'we gooien er mee niet'. Evenals niet met het wanbeleid...
Vandaar deze thread (en ook de vorige die ik hierover al heb opgericht...)[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Groentje-18 on 22-06-2005 at 01:14
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo
Ik heb de hele thread doorlezen.
Waar is hier het rapport waaruit moet blijken dat er in België een probleem zou moeten zijn?
|
Leuk dat je de hele thread hebt gelezen. 
Ik dacht zelf dat ik er een rapport had bijgezet dat ik er dan blijkbaar toch niet had bijgezet ... *Oeps* sorry. Hier is het:
Waar het over België begint heb ik het onderstreept, met de belangrijkste stukken in het vet.
Citaat:
Europese waters in gevaar, waarschuwt WWF
Brussel. De zoetwaterecosystemen in Europa worden nog steeds bedreigd door overgebruik, vervuiling en het gebrek aan integratie van waterbeheer in andere beleidssectoren, en dit ondanks de Europese Kaderrichtlijn Water– de nieuwe Europese waterwet van 2000 – die zich tot doel stelt de Europese zoetwaterecosystemen te "beschermen, verbeteren en herstellen". Dat zegt WWF in zijn rapport "Water and Wetland Index – Een kritische analyse van het waterbeleid in Europa" dat vandaag wordt gepubliceerd.
De studie, uitgevoerd in 23 Europese landen, komt tot de vaststelling dat de huidige aanpak van de waterproblematiek en de organisatie van het waterbeleid in ongeveer 70% van de onderzochte landen ontoereikend is. Italië, Griekenland en Spanje zijn bij de slechtste waterbeheerders in Europa, terwijl Vlaanderen, Finland en Zwitserland het beste op de onderzochte punten scoren. WWF’s pan-Europese studie beveelt oplossingen en technieken aan om de toestand van zoetwaterecosystemen te behouden en te verbeteren door een duurzaam en geïntegreerd waterbeheer.
Bovendien hebben enkel Schotland, Vlaanderen en Oostenrijk de omzetting van de richtlijn in nationale of regionale wetgeving reeds afgerond, hoewel de deadline voor de omzetting - december 2003 – bijna bereikt is.
Terwijl watertekort meer en meer een probleem wordt in sommige regio’s van Europa, en vervuiling nog altijd mensen en milieu bedreigt, zijn de pogingen om de problemen rond het waterverbruik in de landbouw- en de huishoudsector aan te pakken in respectievelijk 90 en 60% van de onderzochte landen als ineffectief beoordeeld. Het rapport oordeelt dat de regeringen inspanningen moeten leveren om het waterverbruik tot een aanvaardbaar peil terug te brengen i.p.v. de beschikbaarheid van water te verhogen om aan de vraag te voldoen. In zes landen (Kroatië, Hongarije, Italië, Portugal, Spanje en Turkije) streeft de overheid ernaar meer water voor de landbouw ter beschikking te stellen, in plaats van een efficiënter gebruik van de bestaande watervoorraden te promoten. Daarenboven moeten landbouwers in "droge" landen zoals Italië, Portugal en Spanje niet eens betalen voor het water dat ze voor irrigatiedoeleinden gebruiken.
In 90% van de onderzochte landen werd de integratie van waterrijke gebieden in het waterbeheer als inadequaat beoordeeld. Het beheer van waterrijke gebieden wordt vaak beschouwd als een “natuurbehoudsaangelegenheid”. Dit leidt tot ongecoördineerde acties bij het beheer van waterrijke gebieden en gemiste kansen om hun positieve rol in het waterbeheer (bv. in het tegengaan van overstromingen, het verminderen van de watervervuiling, enz...) ten volle te exploiteren "
"Onze studie wijst uit dat alle landen van Europa hun huidig waterbeleid moeten herbekijken. In het bijzonder de EU-lidstaten zullen – indien ze aan de vereisten van de Kaderrichtlijn willen voldoen – radicale wijzigingen moeten doorvoeren in de wijze waarop de verschillende beleidsniveaus en watergebruikers met water omspringen. Daarom zullen ze de rivieren, meren, waterrijke gebieden, estuaria, kustwateren en de grondwaterlagen moeten gaan beheren op een geïntegreerde en participatieve manier, met inspraak van alle watergebruikers. WWF zal de stappen die de regeringen ondernemen om de Kaderrichtlijn te implementeren, ook in de toekomst nauw in het oog blijven houden", zegt Andreas Wurzer, Hoofd van het Europees Zoetwaterprogramma van WWF.
Het beleid in België is nog zo slecht niet, integendeel …
België staat er niet zo slecht voor als het op waterbeleid aan komt. De uiterst kritieke toestand van onze watervoorraden heeft ervoor gezorgd dat beide gewesten in een stroomversnelling zijn geraakt, waarbij Vlaanderen zich zelfs met de Europese top kan meten.
De omzetting van de Kaderrichtlijn Water in Vlaamse wetgeving werd in juli 2003 tijdig en succesvol beëindigd. Het resulteerde in een kwalitatief decreet voor integraal waterbeleid. Het decreet regelt in eerste instantie het Vlaams waterbeleid voor de 3 belangrijke niveau’s: het stroomgebied, de bekkens en de deelbekkens. Aan Waalse zijde werkt de overheid aan de transpositie, maar is er bijzonder weinig informatie beschikbaar en zijn de voorontwerpen niet consulteerbaar.
Op het gebied van de publieke participatie beschikken beide gewesten over overlegplatforms waar NGO’s betrokken (kunnen) worden bij het beleid. In Wallonië kunnen stakeholders in sommige gevallen hun advies uitbrengen op voorstellen van de Waalse regering, via de Commission Consultative des Eaux. In Vlaanderen is de werking van de Mina-Raad bovendien uniek in Europa, aangezien de werktijd van NGO’s financieel wordt vergoed door de Vlaamse overheid.
De Vlaamse samenwerkingsovereenkomst voor gemeenten en provincies is in Europa een uniek instrument om op lokaal niveau het waterbeleid in een stroomversnelling te brengen. De aanpak van de kwantitatieve problemen gebeurt in Vlaanderen op een doordachte wijze: de watertekorten worden aangepakt door het promoten bij de industrie en de huishoudens van een duurzaam watergebruik en door het promoten van infiltratie van regenwater, terwijl de overstromingen stilaan op een integrale wijze aangepakt worden via het herstel van overstromingsgebieden en het beheer van o.a. gecontroleerde overstromingsgebieden, hoewel deze concepten nog lang niet door alle lokale overheden aanvaard worden.
In Wallonië ziet het Waalse Plan PLUIES, een integraal plan ter preventie van overstromingen, er veelbelovend uit: het omvat o.a. “een algemeen beleid voor het beheer van de alluviale vlakten en van de terreinen langs de waterlopen, het behoud en het herstel van de waterrijke gebieden, de aanleg van overstromingsgebieden in land- en bosbouwgebieden en van waterretentiegebieden stroomopwaarts, de optimalisatie van de landbouwpraktijken om de erosie van de bodem en afstromend water te voorkomen”. Maar de belanghebbenden worden onvoldoende betrokken noch geconsulteerd bij het ontwerp van dit plan, of bij andere beleidsaspecten, zoals de transpositie van de kaderrichtlijn water in Waalse wetgeving.
Ondanks deze positieve evaluatie is er nog bijzonder veel werk aan de winkel: - Een beter integratie - op verschillende niveaus - dringt zich op:
- Een betere afstemming tussen de verschillende administraties en ministeries verantwoordelijk voor het waterbeleid. Ter illustratie ziet men in beide gewesten dat het beheer van waterrijke gebieden nog onvoldoende geïntegreerd is in het waterbeheer zelf: vele administraties zien deze gebieden nog te vaak binnen het hokje van de natuuradministraties en –organisaties.
- Een betere integratie van het waterbeleid met andere sectoren, zoals de landbouw, ruimtelijke ordening, …
- En een betere intergewestelijke en internationale coördinatie van het waterbeleid, zodat men pas echt kan spreken van een integraal waterbeleid in België.
- Ook de aanpak van de vervuiling van het oppervlakte- en grondwater moet aanzienlijk verbeteren in beide gewesten:
- o de vervuiling door de landbouw via nitraten en pesticiden krijgt de overheid niet onder de knie – een aanzienlijk te lage % aangeduide kwetsbare gebieden is hiervoor de belangrijkste reden.
- o de bijzonder lage efficiëntie van de waterzuiveringsinstallaties zal bovendien nog voor jaren een hypotheek leggen op onze oppervlaktewateren.
Maar de vaststelling dat de Vlaamse en Waalse overheden zich duidelijk bewust zijn van de problematiek, deze ook goed hebben gekwantificeerd en er een groeiende wil is om ze bij de wortels aan te pakken, geeft hoop… hoop dat het weinige groen en blauw dat België rijk is, duurzaam zal worden beheerd !
|
In België gaat het dus zo slecht nog niet, maar het kan beter.
En in het wereldwaterrapport van de V.N. (datgene waaronder ik in het blauw gekribbeld heb ) staat dat er in België problemen zijn door wanbeleid en overconsumptie.
Overconsumptie in de zin van een hoog gebruik evenredig met de verhouding bevolking per oppervlakte daar kan ik nog mee leven. Maar met overconsumptie in de zin van 'we gooien er mee niet'. Evenals niet met het wanbeleid...
Vandaar deze thread (en ook de vorige die ik hierover al heb opgericht...)[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo
Ik heb de hele thread doorlezen.
Waar is hier het rapport waaruit moet blijken dat er in België een probleem zou moeten zijn?
|
Leuk dat je de hele thread hebt gelezen. 
Ik dacht zelf dat ik er een rapport had bijgezet dat ik er dan blijkbaar toch niet had bijgezet ... *Oeps* sorry. Hier is het:
Waar het over België begint heb ik het onderstreept, met de belangrijkste stukken in het vet.
Citaat:
Europese waters in gevaar, waarschuwt WWF
Brussel. De zoetwaterecosystemen in Europa worden nog steeds bedreigd door overgebruik, vervuiling en het gebrek aan integratie van waterbeheer in andere beleidssectoren, en dit ondanks de Europese Kaderrichtlijn Water– de nieuwe Europese waterwet van 2000 – die zich tot doel stelt de Europese zoetwaterecosystemen te "beschermen, verbeteren en herstellen". Dat zegt WWF in zijn rapport "Water and Wetland Index – Een kritische analyse van het waterbeleid in Europa" dat vandaag wordt gepubliceerd.
De studie, uitgevoerd in 23 Europese landen, komt tot de vaststelling dat de huidige aanpak van de waterproblematiek en de organisatie van het waterbeleid in ongeveer 70% van de onderzochte landen ontoereikend is. Italië, Griekenland en Spanje zijn bij de slechtste waterbeheerders in Europa, terwijl Vlaanderen, Finland en Zwitserland het beste op de onderzochte punten scoren. WWF’s pan-Europese studie beveelt oplossingen en technieken aan om de toestand van zoetwaterecosystemen te behouden en te verbeteren door een duurzaam en geïntegreerd waterbeheer.
Bovendien hebben enkel Schotland, Vlaanderen en Oostenrijk de omzetting van de richtlijn in nationale of regionale wetgeving reeds afgerond, hoewel de deadline voor de omzetting - december 2003 – bijna bereikt is.
Terwijl watertekort meer en meer een probleem wordt in sommige regio’s van Europa, en vervuiling nog altijd mensen en milieu bedreigt, zijn de pogingen om de problemen rond het waterverbruik in de landbouw- en de huishoudsector aan te pakken in respectievelijk 90 en 60% van de onderzochte landen als ineffectief beoordeeld. Het rapport oordeelt dat de regeringen inspanningen moeten leveren om het waterverbruik tot een aanvaardbaar peil terug te brengen i.p.v. de beschikbaarheid van water te verhogen om aan de vraag te voldoen. In zes landen (Kroatië, Hongarije, Italië, Portugal, Spanje en Turkije) streeft de overheid ernaar meer water voor de landbouw ter beschikking te stellen, in plaats van een efficiënter gebruik van de bestaande watervoorraden te promoten. Daarenboven moeten landbouwers in "droge" landen zoals Italië, Portugal en Spanje niet eens betalen voor het water dat ze voor irrigatiedoeleinden gebruiken.
In 90% van de onderzochte landen werd de integratie van waterrijke gebieden in het waterbeheer als inadequaat beoordeeld. Het beheer van waterrijke gebieden wordt vaak beschouwd als een “natuurbehoudsaangelegenheid”. Dit leidt tot ongecoördineerde acties bij het beheer van waterrijke gebieden en gemiste kansen om hun positieve rol in het waterbeheer (bv. in het tegengaan van overstromingen, het verminderen van de watervervuiling, enz...) ten volle te exploiteren "
"Onze studie wijst uit dat alle landen van Europa hun huidig waterbeleid moeten herbekijken. In het bijzonder de EU-lidstaten zullen – indien ze aan de vereisten van de Kaderrichtlijn willen voldoen – radicale wijzigingen moeten doorvoeren in de wijze waarop de verschillende beleidsniveaus en watergebruikers met water omspringen. Daarom zullen ze de rivieren, meren, waterrijke gebieden, estuaria, kustwateren en de grondwaterlagen moeten gaan beheren op een geïntegreerde en participatieve manier, met inspraak van alle watergebruikers. WWF zal de stappen die de regeringen ondernemen om de Kaderrichtlijn te implementeren, ook in de toekomst nauw in het oog blijven houden", zegt Andreas Wurzer, Hoofd van het Europees Zoetwaterprogramma van WWF.
Het beleid in België is nog zo slecht niet, integendeel …
België staat er niet zo slecht voor als het op waterbeleid aan komt. De uiterst kritieke toestand van onze watervoorraden heeft ervoor gezorgd dat beide gewesten in een stroomversnelling zijn geraakt, waarbij Vlaanderen zich zelfs met de Europese top kan meten.
De omzetting van de Kaderrichtlijn Water in Vlaamse wetgeving werd in juli 2003 tijdig en succesvol beëindigd. Het resulteerde in een kwalitatief decreet voor integraal waterbeleid. Het decreet regelt in eerste instantie het Vlaams waterbeleid voor de 3 belangrijke niveau’s: het stroomgebied, de bekkens en de deelbekkens. Aan Waalse zijde werkt de overheid aan de transpositie, maar is er bijzonder weinig informatie beschikbaar en zijn de voorontwerpen niet consulteerbaar.
Op het gebied van de publieke participatie beschikken beide gewesten over overlegplatforms waar NGO’s betrokken (kunnen) worden bij het beleid. In Wallonië kunnen stakeholders in sommige gevallen hun advies uitbrengen op voorstellen van de Waalse regering, via de Commission Consultative des Eaux. In Vlaanderen is de werking van de Mina-Raad bovendien uniek in Europa, aangezien de werktijd van NGO’s financieel wordt vergoed door de Vlaamse overheid.
De Vlaamse samenwerkingsovereenkomst voor gemeenten en provincies is in Europa een uniek instrument om op lokaal niveau het waterbeleid in een stroomversnelling te brengen. De aanpak van de kwantitatieve problemen gebeurt in Vlaanderen op een doordachte wijze: de watertekorten worden aangepakt door het promoten bij de industrie en de huishoudens van een duurzaam watergebruik en door het promoten van infiltratie van regenwater, terwijl de overstromingen stilaan op een integrale wijze aangepakt worden via het herstel van overstromingsgebieden en het beheer van o.a. gecontroleerde overstromingsgebieden, hoewel deze concepten nog lang niet door alle lokale overheden aanvaard worden.
In Wallonië ziet het Waalse Plan PLUIES, een integraal plan ter preventie van overstromingen, er veelbelovend uit: het omvat o.a. “een algemeen beleid voor het beheer van de alluviale vlakten en van de terreinen langs de waterlopen, het behoud en het herstel van de waterrijke gebieden, de aanleg van overstromingsgebieden in land- en bosbouwgebieden en van waterretentiegebieden stroomopwaarts, de optimalisatie van de landbouwpraktijken om de erosie van de bodem en afstromend water te voorkomen”. Maar de belanghebbenden worden onvoldoende betrokken noch geconsulteerd bij het ontwerp van dit plan, of bij andere beleidsaspecten, zoals de transpositie van de kaderrichtlijn water in Waalse wetgeving.
Ondanks deze positieve evaluatie is er nog bijzonder veel werk aan de winkel:
- Een beter integratie - op verschillende niveaus - dringt zich op:
- Een betere afstemming tussen de verschillende administraties en ministeries verantwoordelijk voor het waterbeleid. Ter illustratie ziet men in beide gewesten dat het beheer van waterrijke gebieden nog onvoldoende geïntegreerd is in het waterbeheer zelf: vele administraties zien deze gebieden nog te vaak binnen het hokje van de natuuradministraties en –organisaties.
- Een betere integratie van het waterbeleid met andere sectoren, zoals de landbouw, ruimtelijke ordening, …
- En een betere intergewestelijke en internationale coördinatie van het waterbeleid, zodat men pas echt kan spreken van een integraal waterbeleid in België.
- Ook de aanpak van de vervuiling van het oppervlakte- en grondwater moet aanzienlijk verbeteren in beide gewesten:
- o de vervuiling door de landbouw via nitraten en pesticiden krijgt de overheid niet onder de knie – een aanzienlijk te lage % aangeduide kwetsbare gebieden is hiervoor de belangrijkste reden.
- o de bijzonder lage efficiëntie van de waterzuiveringsinstallaties zal bovendien nog voor jaren een hypotheek leggen op onze oppervlaktewateren.
Maar de vaststelling dat de Vlaamse en Waalse overheden zich duidelijk bewust zijn van de problematiek, deze ook goed hebben gekwantificeerd en er een groeiende wil is om ze bij de wortels aan te pakken, geeft hoop… hoop dat het weinige groen en blauw dat België rijk is, duurzaam zal worden beheerd !
|
In België gaat het dus zo slecht nog niet, maar het kan beter.
En in het wereldwaterrapport van de V.N. (datgene waaronder ik in het blauw gekribbeld heb ) staat dat er in België problemen zijn door wanbeleid en overconsumptie.
Overconsumptie in de zin van een hoog gebruik evenredig met de verhouding bevolking per oppervlakte daar kan ik nog mee leven. Maar met overconsumptie in de zin van 'we gooien er mee niet'. Evenals niet met het wanbeleid...
Vandaar deze thread (en ook de vorige die ik hierover al heb opgericht...)[/size] |
[/edit]
__________________
Bedankt!
Laatst gewijzigd door Groentje-18 : 22 juni 2005 om 00:15.
|