De Morgen zegt Fuck You tegen 1.000.000 mensen.

[Khonnor]

Helemaal geweldig is de brief die hij tgv de weigering van zijn opiniestuk naar de hoofdredacteur van de Standaard heeft gestuurd, en die een aantal zeer rake passages bevat:

Mijnheer de hoofdredacteur,

Nadat de redacteur van uw opiniebladzijden mijn stuk Blokfluiten en sirenen voor het Vlaams Belang (zie verder) had afgewezen, heb ik het artikel alsnog aan u bezorgd in de hoop dat u het in De Standaard zou publiceren. U hebt op mijn voorstel niet gereageerd. Daarom neem ik aan dat u definitief beslist heeft om mijn bijdrage niet op te nemen, al heeft u niet de moeite gedaan om me de reden van uw afwijzing te verklaren. Natuurlijk heeft u het recht om een opiniestuk te weigeren. Dat zal wel meer voorkomen, dat betwist ik niet. Ik ken de gekwetste ego’s wel, en ik ken ook het mijne. Maar mag ik niettemin proberen uit te leggen waarom ik uw stilzwijgen en uw beslissing betreur, en ook niet begrijp?

Eerst wil ik echter de andere lezers van deze open brief duidelijk maken dat u en uw krant over mij niet kunnen klagen, want u bent beter geplaatst dan wie ook om te weten dat ik nooit misbruik van uw gastvrijheid heb gemaakt. Het is de tweede keer in 55 jaar dat ik voor De Standaard een opiniestuk schrijf. U zult samen met mij toch wel toegeven dat er opinieschrijvers zijn die u vaker lastigvallen, al weet ik niet of dit het juiste woord is, want ik heb niet de indruk dat u het VB met tegenzin aan het woord laat in uw krant. En nu is er dezer dagen in de persoon van Jean-Marie Dedecker een opinieschrijver opgedoken die uw pagina’s herhaaldelijk heeft mogen bezetten met standpunten die niet direct uitblinken door nieuwe, verrassende, verfrissende of scherpzinnige inzichten, maar die wel op een voorspelbare manier in de media komen. Ik kan me vergissen, maar misschien is het wel zo dat u de worstelaar de opiniepagina’s van uw krant zo gretig aanbiedt om op een verholen manier aan zijn politiek te doen?

Maar goed, mijn eerste en dus laatste stuk, dat enkele maanden geleden wél op de opiniepagina van uw krant mocht verschijnen, ging over de spelling van het Nederlands. Ik zou er nooit ophef over gemaakt hebben als mijn stukje over de spelling niet verschenen was, want zo belangrijk is die kwestie nu ook weer niet. Maar nu is het toch wel anders. Nu heb ik dus voor de tweede keer in mijn 55-jarige leven een opiniestuk aan uw redactie bezorgd. En uw krant wil dat stuk, dat over het totalitarisme in Vlaanderen gaat, niet publiceren. Maar voor ik het daarover heb, moet ik toch eerst benadrukken dat het totalitarisme een thema is waar ik als schrijver het grootste deel van mijn leven mee bezig ben geweest. Het onderwerp houdt me in zijn greep en blijft me fascineren, wellicht tot in het graf. Ik heb een paar boeken geschreven waarin dat thema centraal staat. Ook in Schemerland, mijn jongste boek, gaat het over bijna niets anders dan over de rampspoed en de trauma’s die de totalitarismen in de twintigste eeuw hebben aangericht. Maar eigenlijk hoef ik u, mijnheer de hoofdredacteur, dit allemaal niet te vertellen, want u heeft mijn boek zelf gelezen, en zelfs heel goed. In oktober vorig jaar was ik (in het gezelschap van Geert Mak) in Antwerpen te gast op het Andere Boek, en daar heeft u me op een intelligente manier over mijn boek ondervraagd. U deed dat zo vakkundig dat ik u achteraf met uw rol als interviewer heb gelukgewenst. U weet dus maar al te goed waarmee ik bezig ben.

En nu vond ik dus dat het moment gekomen was om over het gevaar van het totalitarisme in Vlaanderen een artikel te schrijven, het tweede opiniestuk in mijn middelbare leven dat ik aan uw krant bezorg. Ik deed dit ook omdat ik de veelgehoorde klacht van zoveel Vlamingen dat ze in de loop van de geschiedenis altijd zijn bezet, heel onredelijk vind. Integendeel, die Vlamingen zijn juist aan bezettingen verslaafd geraakt en kunnen blijkbaar niet meer zonder. Bij gebrek aan een ander volk dat hen wil bezetten, staan ze nu op het punt om zichzelf via het VB te bezetten. Daarover wilde ik het hebben in mijn stuk, want ik denk dat die situatie vrij uniek is in de beschaafde wereld.

Ik vind nu wel dat u mijn artikel op grond van de argumenten die ik al genoemd heb, had moeten publiceren. Waarom verder ook nog? Omdat er in mijn stuk een paar elementen staan die mijns inziens nog niet aan bod zijn gekomen in de discussie. Een paar recente drama’s noem ik weliswaar niet bij hun naam, maar dat is geen toeval of verzuim. Door van de gebeurtenissen afstand te nemen, wilde ik de kern van het probleem blootleggen, de steen omkeren waaronder de pissebedden krieuwelen. De kern is dat het VB als totalitaire partij zijn pijlen op het hart van de rechtsstaat richt, wat kenmerkend is voor het gedrag van elke totalitaire partij van rechtse of linkse signatuur. Hoe kun je de rechtsstaat doeltreffender ondermijnen dan door de rechters zelf fysiek te bedreigen? Dat is wat Gerolf Annemans met zijn trefzeker fascisteninstinct heeft gedaan toen het Vlaams Blok door het gerecht als een racistische partij werd veroordeeld. Dat was een van de duidelijkste geweldsignalen die de top van het VB toen aan de basis gaf. Nu zouden we allemaal moeten weten dat het VB zonder vijanden en zonder gewelddadigheid niet kan gedijen. Omdat er in onverdraagzame, gewelddadig-totalitaire partijen als het VB een enorme naar binnen gerichte groepsdruk heerst, maakt alleen het bestaan van een externe vijand die druk binnen de groep draaglijk voor de leden. Het behoort immers tot de paradoxen van elke totalitaire en gewelddadige partij dat ze een vijand nodig heeft en dat ze die vijand niet kan vernietigen zonder haar eigen bestaansreden op het spel te zetten. Daarom kijkt het VB al uit naar de volgende vijand, nog voor het VB de vorige vijand helemaal heeft verteerd. Zoals elke totalitaire partij heeft het VB een eeuwige honger naar de vijand die net zo goed een Turk kan zijn als een Vlaamse rechter, en bij uitbreiding natuurlijk iedereen die de standpunten van het VB niet deelt.

Er komen in mijn opiniestuk nog een paar andere thema’s voor die ik haast freudiaans zou noemen en die inspelen op bepaalde, minder fraaie aspecten van de menselijke natuur in het algemeen, maar die volgens mij toch wel onderschat worden. Bovendien laat ik er geen twijfel over bestaan dat de schuldigen van het almaar somberder en verstikkender klimaat in Vlaanderen die burgers zijn die het Vlaams Belang steunen, dat de schuldigen die burgers zijn die voor die partij stemmen en er stemming voor maken. Ik vind niet dat we de verantwoordelijkheid van die ‘brave’ VB-kiezers moeten bagatelliseren. De vaak gehoorde mening dat die kiezers het gedachtegoed van het VB niet delen is wel heel onnozel, want wie er zo over denkt, houdt de VB-kiezers voor politiek ontoerekenbaar, zeg maar voor zwakzinnig.

Ze worden overigens inmiddels almaar driester, de blokkers die inmiddels belangers (en belagers) zijn geworden. In het begin schaamden ze zich nog over hun gedrag, ze waren blokkers in het geniep, onderblokkers dus. Na de stiekeme fase zijn ze zich gaan outen, en nu spuien ze hun racistische praat al ongezouten in het openbaar (van het genre: ‘je zou bang zijn om een Belg te zijn’ als ze de schim van een Turk of de tip van een hoofddoek hebben gezien) en kijken ze je strak aan omdat ze – nu ze inderdaad bovenblokkers geworden zijn – je totale instemming eisen met de verbale agressie die ze plegen. En straks slaan ze je natuurlijk op je gezicht als je iets anders beweert, omdat ze het ondenkbaar vinden dat iemand iets anders denkt dan de hatelijkheden die omgaan in hun bekrompen hoofd. Ik ken in mijn omgeving genoeg racisten die in de Gentse Sleepstraat bij de Turk graag een pizza gaan eten omdat het haast niets kost. Eerst gratis smullen en dan doodslaan! Vlaanderen vakantieland!

Maar ik kan mijn opiniestuk hier natuurlijk niet helemaal gaan herschrijven en ik heb ook geen zin om uit te leggen wat er precies in staat. Het is al erg genoeg dat deze brief langer is dan het opiniestuk dat ik geschreven heb. Dat ik niettemin het een en ander moet verklaren, bewijst alleen maar dat u en de eindverantwoordelijke van de opiniërende pagina’s toch niet helemaal begrepen hebben wat de betekenis is van mijn stuk. Hoewel me dat blijft verbazen, zou ik ook kunnen opperen dat u mijn stuk niet wilt publiceren omdat u vindt dat ik niets vertegenwoordig: geen partij, geen vakbond, geen loge, geen kerk, geen auto- of allochtone gemeenschap, niet eens een schaak-, een voetbal- of een worstelploeg. Daar heeft u natuurlijk gelijk in. Ik heb geen andere organisatie achter me dan de onzichtbare en weinig gespierde maar daarom niet minder kritische massa van het onafhankelijke denken. Maar zonder daarin te overdrijven, koester ik als ongebonden intellectueel ook een zekere bezorgdheid om het algemeen belang, een zorg die natuurlijk ook is ingegeven door eigenbelang, aangezien ik goed besef dat het soort werk dat ik graag doe alleen gedaan kan worden in een sfeer van sereniteit, die per definitie geen sfeer is die door het VB wordt bepaald. Helaas merk ik nu dat die onzichtbare, weinig gespierde en kritische massa van het onafhankelijke denken in Vlaanderen niet veel aantrekkingskracht en aanhang heeft. Ik had verwacht dat ze tenminste in uw krant wat meer aanzien zou genieten.

Ik hoop nu maar dat u niet denkt dat ik een querulant ben, want dat ben ik niet. Ik heb interessantere bezigheden dan het zoeken of stoken van ruzies. Alleen heb ik geen zin om mijn mening niet te zeggen. Als ik een opportunist was geweest, dan had ik deze brief wel niet geschreven. Nu hoop ik maar dat u de onafhankelijke intellectuelen die geen opportunisten zijn, niet altijd als lastig in de negatieve zin en dus als querulanten gaat beschouwen, want die indruk heb ik soms wel eens. Zover is het blijkbaar al gekomen dat we ons al moeten verontschuldigen omdat we een kritisch temperament hebben en omdat we ons niet meteen uit het veld laten slaan. Zelf wil ik me beperken tot de vraag: waarom zou ik het u gemakkelijk maken, als ik het mezelf moeilijk maak?

Vanzelfsprekend zal ik De Standaard blijven lezen, de Vlaamse markt biedt niet veel andere mogelijkheden, en de andere kranten in Vlaanderen doen werkelijk niet veel moeite om u, mijnheer de hoofdredacteur, het gevoel te geven dat u beter kunt. In elk geval zal ik niet meer proberen om nog een derde keer in mijn 55-jarig bestaan een mening voor uw krant te schrijven, aangezien ik aanneem dat uw dagblad niet bij machte is om deze exponentiële groei van mijn intellectuele bemoeienissen in het ruimtelijke bestek van uw kwaliteitsbladzijden te verwerken. Ik veronderstel dat u met genoegen kennis van mijn beslissing neemt en ik verwacht van u niet eens te horen dat u niet aan de discussie deelneemt, en zelfs niet dat u ze sluit nog voor ze begonnen is.

Met bittere hoogachting,

Piet de Moor

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Voor het geval je het nog niet wist Staaf, wat betreft het VB is de betreffende krant gespecialiseerd in deze 'allure'.

Best mogelijk, en niks op tegen.
Een krant mag best stelling nemen tegen partijen en hun standpunten.
Maar ze moeten het VB net als alle andere partijen pakken waar ze in de fout gaan op wettelijk, moreel, ideologisch en staatkundig vlak.
Koel en kalm, zonder schelden, en al zeker niet op de kiezers van partij zus of zo.

Geef toe, het zou op geen bollen trekken mocht een krant de VLD-kiezers schofferen in oubollige vakbondsstijl �* la 'den boas ès ne smeirlap'
Evenmin mag je SP-a stemmers uitmaken voor profitariaat dat zich op andermans kap het deksel van de kop zuipt in staatsgesubsidiëerde Volkshuizen.
Zelfs Groen!en behoor je niet te betitelen als naïeve sullen die de wereld denken te redden door onbespoten rapen te vreten en taks op scheerschuim in te voeren.
En hoewel het erg zou kriebelen zou ik niet eens N-VA'ers uitmaken voor tsjeefkleurig gecamoufleerde bruinhemden.
Neen hoor.
Je moet als opiniemaker net door je nuchtere analyse de kiezers proberen inzicht verschaffen in het reilen en zeilen van de politieke wereld.

[baarle]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Ik ben er ook van overtuigd dat ze Walter Pauli beter op vakantie sturen en Staaf inhuren.

Zou hij er niet gegarandeerd misbruik van maken?

[baarle]

Oorspronkelijk geplaatst door Piet De Moor, schrijver

Het heeft geen zin om te praten over de goede kanten van het VB, want er zijn er geen.

Op het winnen van verkiezingen na, wellicht.

[Knuppel]

Wauw, Annemans vergelijken met Hitler en het VB met schurken.
De linkse haat moet diep zitten.

Nog effen volhouden zou ik zeggen en héél de politiek wordt 'uitdrukking van een stemming'.

Niet komen klagen dan omdat de 'klassieke' partijen reeds al het voorbereidend werk hebben gedaan, de nodige wetten hebben gestemd en het VB er maar gebruik van hoeft te maken, hé?

[baarle]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Geef toe, het zou op geen bollen trekken mocht een krant de VLD-kiezers schofferen in oubollige vakbondsstijl �* la 'den boas ès ne smeirlap'
Evenmin mag je SP-a stemmers uitmaken voor profitariaat dat zich op andermans kap het deksel van de kop zuipt in staatsgesubsidiëerde Volkshuizen.
Zelfs Groen!en behoor je niet te betitelen als naïeve sullen die de wereld denken te redden door onbespoten rapen te vreten en taks op scheerschuim in te voeren.
En hoewel het erg zou kriebelen zou ik niet eens N-VA'ers uitmaken voor tsjeefkleurig gecamoufleerde bruinhemden.

Gij zijt nen echten jezuïet gij.

[AyneRand]

Who cares, het groot-kapitaal zal zich verder verrijken met of zonder een overwinning van het Vlaams Belang, niets nieuws onder de zon dus. En zij zullen het niet tegenhouden.

[Khonnor]

Verkiezingen winnen is niet noodzakelijk gelijk aan gelijk hebben.

Stemmen kan je makkelijk winnen door te liegen, te stigmatiseren, te intimideren, te bagatelliseren, in de slachtofferrol te kruipen, te generaliseren en simplifiëren, dingen uit de context te rukken, angst te zaaien voor het onbekende en noem zo maar op.

Deze technieken worden door veel partijen toegepast, maar het VB heeft ze blijkbaar tot opperste kunst verheven en doet niks anders.

Dus, inderdaad, het VB heeft geen goeie kanten, dus we moeten ze ook niet zoeken......

[Knorretje]

Oorspronkelijk geplaatst door baarle

Op het winnen van verkiezingen na, wellicht.

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Wauw, Annemans vergelijken met Hitler en het VB met schurken.
De linkse haat moet diep zitten.

Nog effen volhouden zou ik zeggen en héél de politiek wordt 'uitdrukking van een stemming'.

Niet komen klagen dan omdat de 'klassieke' partijen reeds al het voorbereidend werk hebben gedaan, de nodige wetten hebben gestemd en het VB er maar gebruik van hoeft te maken, hé?

Beste, Piet De Moor kan je bezwaarlijk links noemen.

Deze tekst werd oorspronkelijk gepubliceerd op www.liberales.be.

[Knuppel]

Geef toe, het zou op geen bollen trekken mocht een krant de VLD-kiezers schofferen in oubollige vakbondsstijl �* la 'den boas ès ne smeirlap'
Evenmin mag je SP-a stemmers uitmaken voor profitariaat dat zich op andermans kap het deksel van de kop zuipt in staatsgesubsidiëerde Volkshuizen.
Zelfs Groen!en behoor je niet te betitelen als naïeve sullen die de wereld denken te redden door onbespoten rapen te vreten en taks op scheerschuim in te voeren.
En hoewel het erg zou kriebelen zou ik niet eens N-VA'ers uitmaken voor tsjeefkleurig gecamoufleerde bruinhemden.

Idd, dat hoort niet.
Het op jouw manier horen is vééééééééééél leuker.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Khonnor

Beste, Piet De Moor kan je bezwaarlijk links noemen.

Deze tekst werd oorspronkelijk gepubliceerd op www.liberales.be.

Daar zet ik met plezier een tekst tegenover van een ander lid van Liberales....

6 JULI 2005
GEBETEN OM TE BIJTEN !

Ik ben geen lezer van De Morgen, wel van een krant, namelijk De Standaard. Het bestaan van dit ‘progressief’ product en het ‘journaille’ dat het brouwt, beroert bijgevolg amper mijn leven. Totdat je voor dit beertonnetje van zelfverklaarde maatschappijverlichters een ‘target’ wordt, een te elimineren obstakel voor de realisatie van hun groot gelijk. Totdat ze hun scheldproza en leugenmachines met niets ontziende gemeenheid op u richten. De eerste dagen ben je er niet goed van. Je voelt je gekwetst, je voelt je belaagd, je voelt je gehaat door een machtige bende. Een bende die dagelijks tienduizenden Vlamingen bereikt. Dit laatste is goed nieuws voor Yves Desmet en zijn equipje vuilspuiters. Dat is net wat ze willen: ‘Gebeten om te bijten’. Of om Alice Nahon te parafrazeren: ‘Heb ik voor het slapengaan een mens (die niet denkt zoals ons) wel kwaad gedaan?’ Hun ethiek is die van het kwetsen, van het onderuit halen, van het verdraaien, dit alles in naam van het grote gelijk: een ‘progressief’ Vlaanderen. Lees daarom aandachtig wat volgt: een objectief portret van de intellectuele leider van progressief Vlaanderen, geborsteld met eigen verf.

DE SAGA VAN SMETTIE : DE SIEGFRIED VAN PROGRESSIEF VLAANDEREN

Voor Yves Desmet, de tengere korporaal van het DM- gezelschap, leek de wereld mooi in mei 2003. Paars, zijn bewonderde wonderformule om het walhalla in het hiernumaals te realiseren, had zijn ‘moment suprême’gekend. Yves Desmet was de man die voordien het onmogelijke had waargemaakt, namelijk een links product zonder staatssteun op de markt te houden. Daarmee is hij een unicum dat- en hier verlaten we even ons ironiserend niveau- terecht onze lof verdient. Hiermee slaat en verslaat hij de rest van het links-cultureel subsidiantendom, dat zonder staatsgeld, afgeperst van grotendeels Vlaams belangstemmende arbeiders en zelfstandigen, er nooit zou in slagen zijn ‘experimentele’ realisaties zoals urenlang schreeuwende masturberende vrouwen, met fecaliën beladen canvassen of tsiep-tsap-tie-tie-tie-decibels voor de schaars bevolkte zalen te brengen. Yves is a left market-hero! Dat was nog nooit gezien. Yves’ product was weliswaar gegangmaakt door het weekblad dat handig televisieprogramma’s combineerde met kut-, penis-, pies- en kakproza en zo de aandacht van de Vlaamse collegejeugd trok. Maar toch, Yves had het onmogelijke gerealiseerd, hij had links in de ‘commerce’ gebracht.

Dit succes bracht Smetje op grootse gedachten. Vijftigduizend Vlamingen willen dagelijks een euro neertellen voor deze linkse pak papier. Vergeten we dan maar niet de talrijke lezers die daar niets voor neertellen maar rond halftien s’ochtends de progressieve jeugdhuizen binnensleffen om hun koffie op te slurpen en in hun ijver om zich een geweten te laten schoppen de snel tot vod verworden Vlaamse pravda aan elkaar doorgeven. Als je deze ‘avant garde’ van de bevrijding van Vlaanderen erbij telt kom je snel tot een dikke honderdduizend lezers.

Wauw, moet Yves in een helder en verlicht moment gedacht hebben, hierin schuilt de ‘backbone’ van een nieuwe politieke macht: een macht die Vlaanderen weg zal tillen uit het conservatief-grootkapitalistisch-nationalistische Standaard-tijdperk naar het tijdperk van het eeuwige centrum-linkse Morgen-feest: het land waar kerken verplicht worden naast de heilige hostie ook een condoom aan hun gelovigen uit te reiken, het land waar een vrouw slechts respectabel is na tenminste één abortus, het land waar hippe ‘gay’-ondernemers de les spellen aan verzuurde syndicale hetero’s, het land waar een kind zijn ouders kan ‘fahnden’ bij de progressieve kindertelefoon wanneer het papa of mama betrapt op een goedkeurende blik bij het aanhoren van Filip Dewinter, het land waar het Europees sociale model, waarin twintig procent privaat-sector-werkers zich afjakkeren om het overige tachtig procent te onderhouden, onverveerd wordt verdedigd tegen die reactionaire geldwolverige Anglo-Saksers, het land in de spits van de diplomatieke oorlog tegen de Amerikanen die het hadden aangedurfd onze ‘progressieve’ vriend uit Irak aan te vallen.

Om dit centrumlinkse utopia te bereiken moest het lezersgild van het dagelijks verschijnende rood Pallieterke (nvdr-met hierbij excuses aan het echte Pallieterke, een kwaliteitskrant in vergelijking met Yves’paperpack) tot een politieke macht worden omgetoverd. Tussen allerlei groepen en tendensen verspreid in democratische partijen( nvdr-Ge hebt dit voorlaatste woord toch goed gelezen, he! niet die partij die één miljoen stemmen heeft behaald;daarvoor werd immers het algemene stemrecht niet ingevoerd) zou Yves een magische centrumlinkse band zoeken, een politiek-ideologische cocktail, die door een publiek van divers ogend pluimage met evenveel smaak kon gedronken worden. En Yves toog op zoek. De diepere eenheid vinden onder de schijnbare tegenstellingen. Yves Desmet, de Vlaamse Gramsci !

Een eerste obstakel voor Yves’ natte droom waren de Marx Brothers. Dit soort was in 1989 bij ‘la chute finale’ uitgestorven verklaard, maar zie, anders dan de dodo en de neushoorn, kon deze species aan de omgekeerde Darwin-wetten ontsnappen. Verschanst in hun universitaire departementen en hun bloedrode praat- en klopclubjes, gingen zij op zoek naar een nieuwe vijand. Enkele leden van het revolutionaire militantendom hadden per abuis een niet-links economisch weekblad ontcijferd en daarin de beschrijving van een nieuw monster gelezen: de globalisering. De kapitalisten zouden nu de gehele wereld, tot het kleinste dorp in binnen-Kongo, in hun systeem verwerken. Door de globalisering zou de wereld herleid worden tot een mega-circustent van Ham- en Cheeseburgers-vreters. Makkers ten laatste male, het linkse gild trok weer op pad.

Yves die, door beroepsomstandigheden gedwongen, al meer dan één niet-links economisch geschrift had doorworsteld, was tot de vaststelling gekomen dat het met die rode staatseconomie toch maar niks was. Ludwig von Mises was reeds honderd jaar voordien tot die conclusie gekomen, maar de ene is wat rapper dan de andere. Yves begon derhalve de Marx Brothers de les te spellen. De rode broeders waren niet goed bezig. Ze moesten niet kloppen en schelden op ondernemers maar op de ‘fascisten’. Vele ondernemers, aldus de Smet-mantra, zijn hardwerkende wroeters die zich door verdienste naar boven hebben gewurmd. Het beste voorbeeld was toch hemzelf ! Natuurlijk heb je nog van die verborgen krachten van het grootkapitaal, die tot de conservatieve schurkendom moeten gerekend worden. Maar het merendeel van de ondernemers, daar kon je best mee leven. Trouwens, had een economische nieuwlichter zoals Florida, niet verklaard dat in streken waar veel homosexuelen leefden, het ondernemerdom het best floreerde. Zeg nu nog eens dat ondernemers reactionaire uitbuiters zijn. De Marx Brothers moesten dus stoppen met roepen : Weg met het kapitalisme ! maar al hun krachten bundelen tegen de echte vijand, het fascisme en conservatisme, verscholen in het pandemonium van het Blok, de Rooms-Katholieke kerk, de rechts-liberalen van Nova Civitas, de flaminganten, enz.

En Yves’ papierwikkel zou elke dag smeuïge verhalen opdissen over fascisten die hun vrouw afranselen, Dewinter met een Ku Klux Klan pinnemuts, Anke Vandermeersch met een Stahlhelm, Dedecker die, toen hij de straat overstak, goedendag zei tegen Frank Vanhecke, Sandra Colen, opgemerkt op het nudistenstrand waar ook Jörg Haider zijn meubelen tentoonspreidde. Beloofd: elke dag zouden de Marx Brothers zo een verhaal krijgen, op voorwaarde natuurlijk dat ze hun DM-eurootje neertelden. Voil�*, zo bleven de Marx-Brothers in het Smet-gelid zonder hun onnozele praat erbij te moeten nemen.

De absolute keurtroepen van Smettie’s centrum-linkse heir zijn natuurlijk de klassieke SPA-ers. Die zijn ten eerste met veel. Minder talrijk dan de ‘fascisten’, maar allez, er toch dichtbij. Bovendien worden ze geleid door het allersubliemste wat er op de aarde te vinden valt. Een eenvoudige volksjongen, die door het tappen van bier en frenetiek herhaalde glimlachjes naar de Hasselaren, het Horeca-dom was ontgroeid en het, een beetje gesteund door peetvader Agusta Claes ( een anekdotisch detail, nvdr), tot rode leider, eerst van Hasselt, dan van Limburg, tenslotte van Vlaanderen had gebracht. Steve en Yves, bijna elkaars evenbeeld. Mocht de wetenschap al celfusie kennen zouden we kunnen overgaan tot de creatie van de perfecte ‘homo centro-sinistro’.We stoppen Steve en Yves in een cyclotronachtig apparaat en wat komt daaruit te voorschijn : STYVES , de roze Übermensch die kranten volschrijft en ze ook verkoopt, die pinten tapt in drie volkscafés tegelijkertijd, die de ‘fascisten’ aan zijn voeten doet kronkelen, zoals de aartsengel Michael met de duivelen, die verkiezingsoverwinning na verkiezingsoverwinning binnenrijft en zelfs de Hasselaarse pastoors weet te bewegen uitnodigingen te bussen voor de plaatselijke Spaholebi-afdeling.

Vroeger, in het pre-smet-tijdperk, werden de dagelijkse progressieve druksels op het partijbureau van de rode kameraden geschreven. Een scheve letter in de Vooruit over Jos Van Eynde, en de C4 lag klaar. Bijna zo erg als in de VLD vandaag. Maar nu is alles veranderd. De rode partijgenoten laten Smetje en zijn ‘crew’ lustig schrijven, zonder enige tussenkomst. Dat hoeft ook niet. Steve en Yves voelen elkaar perfect aan. Er is hier sprake van centrumlinkse telepathie. Yves maakt met zijn schrijfsels de opening en Steve duikt erin. Met Steve zijn Spa-ers en Spiritisten was dus alles koek en ei. Geen problemen aan dit front.

Maar ja, met de optelsom van de Marx Brothers en de menigte, zwemmend in Steve’s zog, kom je niet aan een ‘centrumlinkse’, ‘progressieve’ meerderheid. Hoe dat oplossen? We zouden het stemrecht kunnen ontnemen aan de ‘fascisten’. Met hoe meer die dan zijn, hoe gemakkelijker je aan een ‘progressieve meerderheid’ komt. Kameraad Adolf deed dit in de ‘Reichstag’ in 1933 . Door de stemmen van de communisten als niet bestaande te beschouwen kwam hij aan zijn twee derde - meerderheid voor zijn volmachten (nog een VLD-term). Nee, deleten dit ideetje, de parallel zou een beetje te opzichtig zijn.

Yves liet niet af en vond, na talloze recepties van de Vlaamse ‘beau monde’ nog andere, nooit waargenomen of in kaart gebrachte progressieven. Hij vond ze -en nu moesten niet alleen de Marx Brothers zwaar slikken, maar ook de rode vuistenballers van Steve’s club- bij de VLD ! De VLD progressief, en dat van chef-pennelikker van de rooie gazet van Vlaanderen ! Volgens de Marx Brothers waren de liberalen bijna even erg als de ‘fascisten’, want, zo leerden hun heilige boeken,’ fascisme = kapitalisme in staat van beleg’. Hitler en Mussolini zijn dus eigenlijk liberalen die zich bedreigd weten en daarom de grote middelen bovenhalen. En nu gaat Smettie Wonder die even progressief gaan noemen! Allez, moest het daar beter weer zijn, we vragen onmiddellijk onze transfer aan naar Noord-Korea.

‘En toch is het juist’ zei progressieven-uitvinder Smettie. De VLD is progressief en waarom? Omdat Karel Degucht op de ‘gay’-parade liep! Tussen al dat schoon gebronzeerd mannenvolk, hun wapens geladen en gericht, tussen de hermafrodieten, transseksuelen, bestiofielen, necrofielen, wurgseksfanaten, Liebfraumilchdrinkers, lavementverslaafden en Evangelische onanisten, liep daar schoon, met zijn dasje en kostumeke…….Karel Degucht ! Hiermee trotseert Kareltje de banvloeken van brave huismoeders, die zo vergeten dat de VLD voor een belastingsaftrek voor onthaalmoeders heeft gezorgd, een nieuwe Encycliek van het Paapse monster, de schimpscheuten van de Oostendse garnalenliberaal, een negatief hoofdartikel in het alombekende weekblad ‘t Scheldt, en wat nog meer. Per foto van Karel, gekiekt tussen de stoottroepen van het opperste progressievendom, verliest de VLD minstens duizend stemmen bij dat reactionair Vlaams klootjesvolk. Maar Karel’s progressieve doodsverachting verslapt niet en met stijve blik gericht op het oosten, volgt hij onberispelijk het volledige ‘gay’ parcours. Dat alleen bewijst al dat de VLD bij de progressieven moet gerekend worden. Maar Smettie had argumenten ten overvloede om zijn rode DM-snuffelaars te overtuigen. Zie daar bijvoorbeeld het broertje van de blauwe leider, Dirkske, die met zijn clubje ‘cabinettards’, een libero-progressistische tankdenk heeft opgezet. Dirkske viel daarin wel twee keer per week de katholieken aan, de rechtse libertarische zakken, de NOVA CIVITAS-verzuurde middenstanders, de markt-fundamentalisten. In samenspraak met broer Guyke werd de loftrompet gezongen van die schone anti-globalistische madamekes zoals Norena Herz en Noami Klein. Moet er nog progressief zand zijn ! Weet je, fluisterde Smettie zijn linkse wenkbrouwenfronsers toe, er bestaat in de VLD een geheim progressief netwerk dat op een dag de rechtse zakken zoals de garnalenliberaal en dat halffascistisch kutprofessorke zal buitenzetten. Dat netwerk heet Vlaanderen Links Duwen. Als dat progressief netwerk de VLD volledig heeft overgenomen moeten ze niet eens kosten doen om nieuwe affiches te drukken. Dus, aldus Smettie,van de blauwen moeten we niet bang zijn. Ook daar kunnen we op ons twee oren slapen.

En tenslotte, aldus onze progressieve Achilles, is er- moet het nog herhaald worden- het ACV-ACW. Toegegeven, daar lopen veel pastoors rond maar – en zeg dit niet al te hardop, zei Smettietje tot zijn verbouwereerd links wondervolkje- het zijn bijna allemaal aanhangers van het Cardino-marxisme. Het Cardino-marxisme is een combinatie tussen de katholiek-paternalistische gedachten van braaf ACW-proostje Cardijn en de Trierse gaucho-aartsvader. Een unieke combinatie in de wereld ! Zoals je het austro-marxisme hebt, heb je ook het Westvlamo- of Cardino-marxisme. Volgens deze stroming in het marxisme moet je de kapitalistenklasse vooral aanvallen met wijwater en het lezen van rozenhoedjes. Er bestaat zelfs een typisch cardino-marxistisch weesgegroetje. Dat gaat zo:

Wees Gegroet Marxia (heb je hem?)
Vol van granaten,
Fideel zij met u,
Gezegend zijt gij boven alle Vlaams Belangers,
Gezegend zij de vrucht van ons CM-lidgeld,
Heilige Freya, moeder van Billie,
Subsidieer ons,
Arme Delegees (en leden van het comitee voor veiligheid, gezondheid en de verfraaiing van de werkplaatsen)
Nu en in het uur van Poupehan
Amen

Welnu, - en je kon een speld horen vallen in de linkse vergaderingen waar Smettie achter het MEWAF-tafeltje zat- als je goed oplet bij de ACV-ACW-jaarmissen waar Luc Cortebeeckx wordt gehuldigd, en de lippen van de ACV-delegees nauwlettend volgt, dan zie je dat ze niet de klassieke weesgegroet van die achterlijke Pool (die zoveel goeds in Oost-Europa heeft kapotgemaakt trouwens) prevelen, maar het cardino-marxistische gebed.
Lap, weer twintig procent progressieven bij.

En zo kwam Smettie-boy tot 50 % of meer progressieven in Vlaanderen. En dat was nog maar een begin. Had men hem toegelaten om een geheime missie te beginnen in het hol van de Vlaamse leeuw, bij de ‘fascisten’, dan had hij daar zeker nog meer progressieven ontdekt. Och jong, laat Smettie doen en hij vindt wel voor 99,99 % progressieven in Vlaanderen. Een verkiezingsuitslag zoals bij de kameraden in Duitsland in de goede tijd van ‘Auf, auf zum Kampf’. Alleen ‘Sturmbahnführer’ Flieppie, Gerolf den Annekesnest, de garnalenliberaal en dat kutprofessorke, benoemd om rode praat te verkopen, maar die dan toch wel zijn verstand kreeg zeker, zijn zowat de enige Vlamingen die Smettie nooit tot het progressieve kamp zal kunnen rekenen. Maar dat is geen probleem, de linkerzijde heeft zowat haar eigen technieken om met lastigaards om te gaan.

EPILOOG


In 2005, amper na 650 Morgens, ligt Yves’droom aan scherven. Het netwerk Vlaanderen Links Duwen sputtert. Het markt-fundamentalisme is er in opmars. Supreem-progressief Kareltje wordt er op één lijn gesteld met garnalenliberaal Dedecker en Bouckaert ligt nog altijd niet buiten. En het tsjevendom herrijst en houdt zelfs een rechtvaardige kinderherverdeling tegen. En Stevetje -lief manneke toch- is achter een vastbenoemd bureautje gedoken!

Smettie, progressief Vlaanderen bidt U, doe toch iets om het tij te keren!

Boudewijn Bouckaert

[Knuppel]

Maar ja, met de optelsom van de Marx Brothers en de menigte, zwemmend in Steve’s zog, kom je niet aan een ‘centrumlinkse’, ‘progressieve’ meerderheid. Hoe dat oplossen? We zouden het stemrecht kunnen ontnemen aan de ‘fascisten’. Met hoe meer die dan zijn, hoe gemakkelijker je aan een ‘progressieve meerderheid’ komt. Kameraad Adolf deed dit in de ‘Reichstag’ in 1933 . Door de stemmen van de communisten als niet bestaande te beschouwen kwam hij aan zijn twee derde - meerderheid voor zijn volmachten (nog een VLD-term). Nee, deleten dit ideetje, de parallel zou een beetje te opzichtig zijn.

Wie zei ook weer dat, als het fascisme terugkeert het zich het antifascisme zou noemen?

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Wie zei ook weer dat, als het fascisme terugkeert het zich het antifascisme zou noemen?

Beste, zelfs jij zou moeten inzien dat BB zich in zijn overigens knap geschreven en voor een "linkse" progressief als ik ergens wel herkenbare stukje bedient van enige zin voor sarcastische overdrijving.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Khonnor

Beste, zelfs jij zou moeten inzien dat BB zich in zijn overigens knap geschreven en voor een "linkse" progressief als ik ergens wel herkenbare stukje bedient van enige zin voor sarcastische overdrijving.

En jij zou moeten inzien dat er tegenover jouw De Moor een heleboel liberalen staan die tegen het CS zijn.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Khonnor

Beste, zelfs jij zou moeten inzien dat BB zich in zijn overigens knap geschreven en voor een "linkse" progressief als ik ergens wel herkenbare stukje bedient van enige zin voor sarcastische overdrijving.

Ik vind het té gechargeerd, en vooral waar hij het zaakje in de jaren 30-sfeer trekt erover.
Goed sarcasme is gedoseerd(er).

[Knorretje]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Daar zet ik met plezier een tekst tegenover van een ander lid van Liberales....

Schitterende tekst Knuppel !

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Daar zet ik met plezier een tekst tegenover van een ander lid van Liberales....

Het financieel progressief België, delocaliseert buiten Europa, steekt ondertussen altijd maar meer geld in zijn zakken, en B.Bouckaert keek er na, en deed niets ... wat zou hij kunnen doen? Niets!

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

En jij zou moeten inzien dat er tegenover jouw De Moor een heleboel liberalen staan die tegen het CS zijn.

Heb ik ergens beweerd dat dit niet het geval is?
Maar, ik steun De Moor wel in zijn overtuiging... en die andere liberalen niet.
Ik moet het eerste overtuigende argument om het VB mee het bad in te trekken nog horen.

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Ik vind het té gechargeerd, en vooral waar hij het zaakje in de jaren 30-sfeer trekt erover.
Goed sarcasme is gedoseerd(er).

Bwaaah, ik vind het een lekker stukje....
Ik ben het er grotendeels mee oneens, maar het zet mijns inziens wel het zelfverklaarde opperhoofd van het intellectualistische links-liberalisme (u weet wel wie ik bedoel) eens goed in de zeik.

Zelfrelativering en een gezonde dosis humor kunnen soms wonderen doen. Iets wat de doorsnee VB'er nog moet leren....