Akkoord over erkenning Israël

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door stonaar

Israël heeft dus Irak nooit aangevallen?

Als Israël nu er niet zou zijn, dan was er ook geen discussie over de Golan hoogvlakten. Oplossing bereiken door Assad te bedreigen in zijn eigen land, inderdaad.

Natuurlijk is Israël niet betrokken bij burgeroorlog in Libanon. Sabra en Chatila, nee het waren ss'ers die de concentratiekampen in't oog hielden, zodat de bejaarde joden, kinderjoden en andere joden niet konden ontsnappen aan het bloedbad.

Nogmaals, moesten de joden thuisgebleven zijn, dan hadden die landen Israël NIET aangevallen, dan waren er dus ook GEEN soldaten gesneuveld, nu duidelijk?

Liegen is niet onze specialiteit.

Dit vormt dan weer een probleem ...

[Sinistra]

Oorspronkelijk geplaatst door stonaar

.

Nogmaals, moesten de joden thuisgebleven zijn, dan hadden die landen Israël NIET aangevallen, dan waren er dus ook GEEN soldaten gesneuveld, nu duidelijk?

Liegen is niet onze specialiteit.

De Joden zijn gewoon teruggekeerd vanwaar ze oorspronkelijk afkomstig waren. Verschil is wel in Israël kan men leiders en machtshebbers wegstemmen in de Arabische dictaturen niet....

[lespaul]

Oorspronkelijk geplaatst door stonaar

Omdat Israël met haar kernkoppen,made in usa militaire apparaten, .. een bedreiging is voor heel het Midden-Oosten.

Irak hebben ze aangevallen. Syrië evenmin, en hebben zelfs de prresident bedreigd. Libanon hebben ze ook bezet gehouden. Palestina houden ze nog steeds bezet, Egypte hebben ze aangevallen ... Allemaal zelfverdediging natuurlijk.

nog stommer dan de wet het toelaat.
en dan durven ze te zeggen dat ze niets tegen 'joden' hebben.
dat moeten ze me niet meer wijsmaken.

maar ja, israël heeft recentelijk iran weer bedreigd om die van de kaart te vegen...

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door AntiDeutsch

De Joden zijn gewoon teruggekeerd vanwaar ze oorspronkelijk afkomstig waren. Verschil is wel in Israël kan men leiders en machtshebbers wegstemmen in de Arabische dictaturen niet....

Maar de manier waarop is jou blijkbaar totaal ontgaan. Ga daar maar eens naar op zoek.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door AntiDeutsch

De Joden zijn gewoon teruggekeerd vanwaar ze oorspronkelijk afkomstig waren. Verschil is wel in Israël kan men leiders en machtshebbers wegstemmen in de Arabische dictaturen niet....

1 Het zionisme en wereldoorlog I

Het zionisme is als politieke beweging ontstaan tegen het einde van de 19de eeuw. Het gronddoel van deze beweging is het bewerkstelligen van Palestina, het land beschreven in het oude testament, nog voor de Romeinen, Ottomanen e.a. de macht uitoefenden in de regio waar Israel momenteel toe behoort. Vandaag de dag wordt zionisme eerder gezien als een deel van de Joodse gemeeschap dat gelooft in Joodse suprematie en pal staat achter de gedachte dat het huidige Israël moet worden uitgebreid tot het land beschreven in het oude testament. Het is fout om aan te nemen dat alle Joden aanhangers zijn van de zionistische maffia of achter de Joodse suprematie staan, integendeel, de grootste tegenstanders van het zionisme zijn de Joden zelf. Velerlei Joodse auteurs, historici en journalisten hebben zich anti-zionistisch opgesteld: John Sack, Alfred Lilienthal, Noam Chomsky, Israel Shahak, Benjamin Freedman, en Victor Ostrovsky om er maar enkelen te noemen. Er bestaat zelfs een religieuze beweging tegen het zionisme: “Neturei Karta, Jews United Against Zionism”.

Tegen het einde van de 19de eeuw werden de zionisten met een klein probleem geconfronteerd: Palestina, zoals beschreven in het Oude Testament, maakte deel uit van het Ottomaanse rijk en de Arabieren waren niet van plan om dit land zomaar aan de Europese zionisten te schenken. In die tijd woonde er een handvol Joden in goede verstandhouding met hun Arabische gastheren. Van de oprichting van de staat Israël was er onder hen nooit sprake geweest, dit was een strikt Europees zionistisch idee.

In 1914 kwam er een geschenk uit de lucht gevallen: “De grote oorlog”. De drie grootmachten Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse rijk namen het op tegen Engeland, Frankrijk en Rusland. Het is belangrijk de rol die door de zionisten is gespeeld om de VS te betrekken bij “De grote oorlog”, een oorlog waar voor de VS geen vitale zaken op het spel stonden.

Tegen 1916 hadden de agressors, Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse rijk, de oorlog omzeggens gewonnen. In Rusland was er onrust en stond men op het punt om de communistische revolutie in de kiem te smoren. Frankrijk had enorme verliezen geleden en Engeland leed zwaar onder de U-boot blokkade door de Duitsers. Duitsland stelde een staakt het vuren voor dat heel wat voordelen voor Engeland bevatte, maar dat was zonder de zionisten gerekend want deze hadden nog niet al hun kaarten op tafel gelegd.

Chaim Weizmann, de toenmalige leider van de zionistische beweging, later ook de eerste president van Israël, besloot de zionistische invloed te gebruiken om de machtige VS bij de oorlog te betrekken aan de zijde van Engeland en zo Duitsland en zijn bongenoten te verslaan. Als tegenprestatie zouden de Engelsen de zionisten belonen door een deel van het Ottomaanse rijk te confiskeren en er Palestina, het Joodse thuisland, op te richten. Oorspronkelijk wou Engeland een Joodse thuisbasis oprichten op het Afrikaanse continent, maar de zionisten waren gefixeerd op het historische Palestina en konden de Britten overhalen.

Zionist-sterkhouders als Bernard Baruch, Louis Brandeis, Paul Warburg, Jacob Schiff, en vele anderen gingen meteen aan de slag om Amerikaans president Woodrow Wilson warm te maken voor deelname aan “De grote oorlog”. De zionisten beïnvloedden de Amerikaanse pers die al snel de Duitse keizer en zijn bevolking voorstelden als bloeddorstige Hunnen, vast beraden om de beschaving te elimineren. In 1916 trok de VS ten strijde aan de zijde van Engeland onder het moto “making the world safe for democracy”.

In tussentijd hadden ook de zionisten in Duitsland een strategie uitgewerkt om via de pers en de industrie de oorlog-honger op een laag pitje te zetten. Wapenfabrieken werden lam gelegd door stakingen, kranten rapporteerden negatieve verslagen over de veldslagen, ... Het duurde niet lang vooraleer de Duitse bondgenoten verliezen begonnen te lijden, uiteindelijk resulterend in het verdrag van Versailles in 1918, waarin de Europese landkaart volledig werd hertekend. Naast de vele zionistische bankiers was er ook een zionistische delegatie, geleid door Chaim Weizmann.

Groot Brittannië publiceerde in november 1917 de Balfour declaratie. Deze was reeds geschreven in maart 1916 onder het toeziend oog van Weizmann. Deze declaratie stond massale Joodse emmigratie toe naar het vooropgestelde Palestina, onder het voorwendsel dat alle Arabische rechten zouden worden behouden. De Arabieren stonden niet achter deze akkoorden, maar onder de militaire controle van Groot Brittannië was aan de emmigratie geen houden meer aan. Dit was de eerste fase in wat 20 jaar later zou resulteren in de vorming van de staat Israël.

Verscheidene jaren na WO I begonnen een aantal zionisten zich tegen deze handelswijze te keren. Eén van hen was Benjamin Freedman, eigenaar van de Woodbury Soap Company en bevriend met menig Amerikaans president. Freedman walgde van de criminele aanpak van de zionisten en spendeerde een groot deel van zijn leven én zijn fortuin om het ware verloop van WO I en de macht van de zionisten in Amerika aan de kaak te stellen. Volgens Freedman was president Wilson gechanteerd omwille van een vermeende buitenechtelijke verhouding toen hij nog aan het hoofd stond van de universiteit van Princeton.

Het is moeilijk om te bepalen hoe ver de zionisten hun invloed hebben gebruikt om de VS in “De grote oorlog” te betrekken. Eén ding staat vast: De zionisten schrokken er niet voor terug om duizenden (Amerikaanse) onschuldige burgers te betrekken in een oorlog die reeds uitgevochten was en waar de Amerikanen geen belangen te verdedigen hadden.

2. Het zionisme en wereldoorlog II

Een sprong in de tijd brengt ons naar de jaren 30 van vorige eeuw.

Het verdrag van Versailles, ontwikkeld door zionistische bankiers, had strikte regels voorgeschreven. Na WO I was Duitsland economisch zowat geruïneerd. Deze situatie speelde in het voordeel van Hitler en zijn politiek machine.

De Nazi’s ambieerden de controle over de pers, de banken, de universiteiten, ... waar ze in conflict traden met de zionisten die heersten in delen van de Duitse samenleving. Geleidelijk startte een (zionistische) campagne waarin Duitsland onder allerlei vormen werd geboycod vanuit Groot Brittannië en de VS. Reeds in 1933 gebruikte “The Daily Express of England” volgende krantenkop: “Judea declares war on Germany. Jews of all the world unite in action.” In het bijhorende artikel werd verklaard dat de zionisten waren besloten om Duitsland internationaal te isoleren door campagne te voeren in andere naties. Eén jaar later gaat Vladimir Jabotinksy nog een stap verder door op te roepen tot volledige spirituele en materiële vernietiging van de staat Duitsland.

In 1939 vielen de Nazi’s Polen binnen. Oorsprong van het conflict was een territorium dat in het verleden deel uit maakte van het Pruisische rijk maar onder het verdrag van Versailles in 1918 aan Polen werd toegewezen. Onder het mom Polen te beschermen verklaarden Frankrijk en Groot Brittannië onmiddellijk de oorlog aan Duitsland.

Aangezien de zionisten reeds ervaring hadden in het betrekken van de VS, ging een aantal onder hen onmiddellijk aan de slag. De namen van de spelers waren veranderd, maar het spel was nog steeds hetzelfde. Nu was het de beurt aan Franklin Delano Roosevelt om, onder druk van de zionisten, de VS te betrekken in WO II. Sterke patriotten als Charles Lindbergh merkten de aankomende betrokkenheid en waarschuwde menigmaal dat de Britse en Joodse bedoelingen niet de Amerikaanse waren.

Door de grote anti-oorlog gevoelens in de VS kostte het de zionisten veel moeite. In 1941 pastte het incident van Pearl Harbor echter perfect in het plaatje. Japan en Duitsland hadden intussen een wederzijdse defensieverklaring wat betekende dat indien één van beide landen werd aangevallen, dit onmiddellijk een oorlogsverklaring aan het andere land zou betekenen. Roosevelt stelde een olie-embargo in tegen Japan om zo uit te lokken dat Japan Pearl Harbor zou aanvallen. Roosevelt was voorafgaandelijk op de hoogte van de aanval, maar liet deze toe om zo de VS te betrekken in WO II.

Zoals in WO I betekende de betrokkenheid van de VS de nederlaag van Duitsland. Vlak voor zijn dood verklaarde Hitler in zijn testament dat noch hij, noch iemand anders in Duitsland oorlog wilde voeren in 1939. Volgens Hitler werd de oorlog uit de wacht gesleept door staatsleiders van Joodse origine of werkende voor Joodse belangen en had Duitsland zijn les geleerd tijdens WO I. Een tweede oorlog tegen Groot Brittannië én de VS was nooit gewenst.

Net zoals bij WO I is het moeilijk om te bepalen tot in welke graad de zionisten invloed hebben gehad op de inmenging van de VS in WO II. Eén ding staat wel vast: De zionisten schrokken er opnieuw niet voor terug om duizenden (Amerikaanse) onschuldige burgers te betrekken in een oorlog waar de VS geen belangen te verdedigen had.

3. Verraad tegenover de Britten

Een aantal jaar na WO II bereikte het zionistische plan, om de natie Palestina op te richten, zijn doel. Oorspronkelijk stond Palestina onder Britse militaire controle, de Britten waren trouwens diegenen die de Arabieren hadden verjaagd. De extreme zionistische terreurgroep Irgun, onder leiding van de latere eerste minister van Israël Menachem Begin jaagde de, na WO II zwaar gehavende, Britse troepen weg uit Palestina door middel van ... terreuraanslagen.

Eén van de aanslagen die tegen de Britten werd uitgevoerd vond plaats in het King David Hotel, daar zetelde het “Secretariat of the Government of Palestine” en het hoofdkwartier van “The British Forces in Palestine”. 225 kg springstoffen verpakt in melkkratten tot ontploffing werd gebracht, 91 doden vielen te betreuren waaronder 15 Joden.

In 1948 hadden de Britten genoeg geleden in Palestina. Onder zionistische druk op de VS en de VN werd de staat Israël erkend. Eén van de eerste wetten die werd bekrachtigd was “the law of return”, dat alle Joden ter wereld toeliet om naar Israël te emigreren. Het was begrijpelijk dat de Arabische buurlanden niet onmiddellijk gediend waren met deze gang van zaken. Vele oorlogen volgden, maar de Arabische wereld was niet opgewassen tegen het hoogstaande Amerikaanse wapenarsenaal waar Israël op beroep kon doen.

[stonaar]

Oorspronkelijk geplaatst door lespaul

nog stommer dan de wet het toelaat.
en dan durven ze te zeggen dat ze niets tegen 'joden' hebben.
dat moeten ze me niet meer wijsmaken.

maar ja, israël heeft recentelijk iran weer bedreigd om die van de kaart te vegen...

Welke wet?

Ik hou van de joden, joden zijn een voorbeeld voor alle minderheden .. ja

Maar er is nog steeds een verschil tussen bedreigen en effectief aanvallen.

[stonaar]

Oorspronkelijk geplaatst door AntiDeutsch

De Joden zijn gewoon teruggekeerd vanwaar ze oorspronkelijk afkomstig waren. Verschil is wel in Israël kan men leiders en machtshebbers wegstemmen in de Arabische dictaturen niet....

Jullie moeten blij zijn dat de Arabische landen geregeerd worden door dictators. Want de bevolking is tegen Israël, en zou een nieuwe oorlog willen riskeren, deze keer met de juiste middelen!

Stel je eens voor: de Saoedische sjeiks die de olieopbrengsten verkwisten, worden onthoofd en vervangen door Arabische nationalisten. Dan volgen de andere olie-exporterende landen ...

Zijt oprecht, en zeg dat je blij bent, omdat de Arabische landen geen bekwaamde staatshoofden kennen => Israël = veilig

[Sinistra]

Oorspronkelijk geplaatst door 2004gun

1 Het zionisme en wereldoorlog I

Het zionisme is als politieke beweging ontstaan tegen het einde van de 19de eeuw. Het gronddoel van deze beweging is het bewerkstelligen van Palestina, het land beschreven in het oude testament, nog voor de Romeinen, Ottomanen e.a. de macht uitoefenden in de regio waar Israel momenteel toe behoort. Vandaag de dag wordt zionisme eerder gezien als een deel van de Joodse gemeeschap dat gelooft in Joodse suprematie en pal staat achter de gedachte dat het huidige Israël moet worden uitgebreid tot het land beschreven in het oude testament. Het is fout om aan te nemen dat alle Joden aanhangers zijn van de zionistische maffia of achter de Joodse suprematie staan, integendeel, de grootste tegenstanders van het zionisme zijn de Joden zelf. Velerlei Joodse auteurs, historici en journalisten hebben zich anti-zionistisch opgesteld: John Sack, Alfred Lilienthal, Noam Chomsky, Israel Shahak, Benjamin Freedman, en Victor Ostrovsky om er maar enkelen te noemen. Er bestaat zelfs een religieuze beweging tegen het zionisme: “Neturei Karta, Jews United Against Zionism”.

Tegen het einde van de 19de eeuw werden de zionisten met een klein probleem geconfronteerd: Palestina, zoals beschreven in het Oude Testament, maakte deel uit van het Ottomaanse rijk en de Arabieren waren niet van plan om dit land zomaar aan de Europese zionisten te schenken. In die tijd woonde er een handvol Joden in goede verstandhouding met hun Arabische gastheren. Van de oprichting van de staat Israël was er onder hen nooit sprake geweest, dit was een strikt Europees zionistisch idee.

In 1914 kwam er een geschenk uit de lucht gevallen: “De grote oorlog”. De drie grootmachten Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse rijk namen het op tegen Engeland, Frankrijk en Rusland. Het is belangrijk de rol die door de zionisten is gespeeld om de VS te betrekken bij “De grote oorlog”, een oorlog waar voor de VS geen vitale zaken op het spel stonden.

Tegen 1916 hadden de agressors, Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse rijk, de oorlog omzeggens gewonnen. In Rusland was er onrust en stond men op het punt om de communistische revolutie in de kiem te smoren. Frankrijk had enorme verliezen geleden en Engeland leed zwaar onder de U-boot blokkade door de Duitsers. Duitsland stelde een staakt het vuren voor dat heel wat voordelen voor Engeland bevatte, maar dat was zonder de zionisten gerekend want deze hadden nog niet al hun kaarten op tafel gelegd.

Chaim Weizmann, de toenmalige leider van de zionistische beweging, later ook de eerste president van Israël, besloot de zionistische invloed te gebruiken om de machtige VS bij de oorlog te betrekken aan de zijde van Engeland en zo Duitsland en zijn bongenoten te verslaan. Als tegenprestatie zouden de Engelsen de zionisten belonen door een deel van het Ottomaanse rijk te confiskeren en er Palestina, het Joodse thuisland, op te richten. Oorspronkelijk wou Engeland een Joodse thuisbasis oprichten op het Afrikaanse continent, maar de zionisten waren gefixeerd op het historische Palestina en konden de Britten overhalen.

Zionist-sterkhouders als Bernard Baruch, Louis Brandeis, Paul Warburg, Jacob Schiff, en vele anderen gingen meteen aan de slag om Amerikaans president Woodrow Wilson warm te maken voor deelname aan “De grote oorlog”. De zionisten beïnvloedden de Amerikaanse pers die al snel de Duitse keizer en zijn bevolking voorstelden als bloeddorstige Hunnen, vast beraden om de beschaving te elimineren. In 1916 trok de VS ten strijde aan de zijde van Engeland onder het moto “making the world safe for democracy”.

In tussentijd hadden ook de zionisten in Duitsland een strategie uitgewerkt om via de pers en de industrie de oorlog-honger op een laag pitje te zetten. Wapenfabrieken werden lam gelegd door stakingen, kranten rapporteerden negatieve verslagen over de veldslagen, ... Het duurde niet lang vooraleer de Duitse bondgenoten verliezen begonnen te lijden, uiteindelijk resulterend in het verdrag van Versailles in 1918, waarin de Europese landkaart volledig werd hertekend. Naast de vele zionistische bankiers was er ook een zionistische delegatie, geleid door Chaim Weizmann.

Groot Brittannië publiceerde in november 1917 de Balfour declaratie. Deze was reeds geschreven in maart 1916 onder het toeziend oog van Weizmann. Deze declaratie stond massale Joodse emmigratie toe naar het vooropgestelde Palestina, onder het voorwendsel dat alle Arabische rechten zouden worden behouden. De Arabieren stonden niet achter deze akkoorden, maar onder de militaire controle van Groot Brittannië was aan de emmigratie geen houden meer aan. Dit was de eerste fase in wat 20 jaar later zou resulteren in de vorming van de staat Israël.

Verscheidene jaren na WO I begonnen een aantal zionisten zich tegen deze handelswijze te keren. Eén van hen was Benjamin Freedman, eigenaar van de Woodbury Soap Company en bevriend met menig Amerikaans president. Freedman walgde van de criminele aanpak van de zionisten en spendeerde een groot deel van zijn leven én zijn fortuin om het ware verloop van WO I en de macht van de zionisten in Amerika aan de kaak te stellen. Volgens Freedman was president Wilson gechanteerd omwille van een vermeende buitenechtelijke verhouding toen hij nog aan het hoofd stond van de universiteit van Princeton.

Het is moeilijk om te bepalen hoe ver de zionisten hun invloed hebben gebruikt om de VS in “De grote oorlog” te betrekken. Eén ding staat vast: De zionisten schrokken er niet voor terug om duizenden (Amerikaanse) onschuldige burgers te betrekken in een oorlog die reeds uitgevochten was en waar de Amerikanen geen belangen te verdedigen hadden.

2. Het zionisme en wereldoorlog II

Een sprong in de tijd brengt ons naar de jaren 30 van vorige eeuw.

Het verdrag van Versailles, ontwikkeld door zionistische bankiers, had strikte regels voorgeschreven. Na WO I was Duitsland economisch zowat geruïneerd. Deze situatie speelde in het voordeel van Hitler en zijn politiek machine.

De Nazi’s ambieerden de controle over de pers, de banken, de universiteiten, ... waar ze in conflict traden met de zionisten die heersten in delen van de Duitse samenleving. Geleidelijk startte een (zionistische) campagne waarin Duitsland onder allerlei vormen werd geboycod vanuit Groot Brittannië en de VS. Reeds in 1933 gebruikte “The Daily Express of England” volgende krantenkop: “Judea declares war on Germany. Jews of all the world unite in action.” In het bijhorende artikel werd verklaard dat de zionisten waren besloten om Duitsland internationaal te isoleren door campagne te voeren in andere naties. Eén jaar later gaat Vladimir Jabotinksy nog een stap verder door op te roepen tot volledige spirituele en materiële vernietiging van de staat Duitsland.

In 1939 vielen de Nazi’s Polen binnen. Oorsprong van het conflict was een territorium dat in het verleden deel uit maakte van het Pruisische rijk maar onder het verdrag van Versailles in 1918 aan Polen werd toegewezen. Onder het mom Polen te beschermen verklaarden Frankrijk en Groot Brittannië onmiddellijk de oorlog aan Duitsland.

Aangezien de zionisten reeds ervaring hadden in het betrekken van de VS, ging een aantal onder hen onmiddellijk aan de slag. De namen van de spelers waren veranderd, maar het spel was nog steeds hetzelfde. Nu was het de beurt aan Franklin Delano Roosevelt om, onder druk van de zionisten, de VS te betrekken in WO II. Sterke patriotten als Charles Lindbergh merkten de aankomende betrokkenheid en waarschuwde menigmaal dat de Britse en Joodse bedoelingen niet de Amerikaanse waren.

Door de grote anti-oorlog gevoelens in de VS kostte het de zionisten veel moeite. In 1941 pastte het incident van Pearl Harbor echter perfect in het plaatje. Japan en Duitsland hadden intussen een wederzijdse defensieverklaring wat betekende dat indien één van beide landen werd aangevallen, dit onmiddellijk een oorlogsverklaring aan het andere land zou betekenen. Roosevelt stelde een olie-embargo in tegen Japan om zo uit te lokken dat Japan Pearl Harbor zou aanvallen. Roosevelt was voorafgaandelijk op de hoogte van de aanval, maar liet deze toe om zo de VS te betrekken in WO II.

Zoals in WO I betekende de betrokkenheid van de VS de nederlaag van Duitsland. Vlak voor zijn dood verklaarde Hitler in zijn testament dat noch hij, noch iemand anders in Duitsland oorlog wilde voeren in 1939. Volgens Hitler werd de oorlog uit de wacht gesleept door staatsleiders van Joodse origine of werkende voor Joodse belangen en had Duitsland zijn les geleerd tijdens WO I. Een tweede oorlog tegen Groot Brittannië én de VS was nooit gewenst.

Net zoals bij WO I is het moeilijk om te bepalen tot in welke graad de zionisten invloed hebben gehad op de inmenging van de VS in WO II. Eén ding staat wel vast: De zionisten schrokken er opnieuw niet voor terug om duizenden (Amerikaanse) onschuldige burgers te betrekken in een oorlog waar de VS geen belangen te verdedigen had.

3. Verraad tegenover de Britten

Een aantal jaar na WO II bereikte het zionistische plan, om de natie Palestina op te richten, zijn doel. Oorspronkelijk stond Palestina onder Britse militaire controle, de Britten waren trouwens diegenen die de Arabieren hadden verjaagd. De extreme zionistische terreurgroep Irgun, onder leiding van de latere eerste minister van Israël Menachem Begin jaagde de, na WO II zwaar gehavende, Britse troepen weg uit Palestina door middel van ... terreuraanslagen.

Eén van de aanslagen die tegen de Britten werd uitgevoerd vond plaats in het King David Hotel, daar zetelde het “Secretariat of the Government of Palestine” en het hoofdkwartier van “The British Forces in Palestine”. 225 kg springstoffen verpakt in melkkratten tot ontploffing werd gebracht, 91 doden vielen te betreuren waaronder 15 Joden.

In 1948 hadden de Britten genoeg geleden in Palestina. Onder zionistische druk op de VS en de VN werd de staat Israël erkend. Eén van de eerste wetten die werd bekrachtigd was “the law of return”, dat alle Joden ter wereld toeliet om naar Israël te emigreren. Het was begrijpelijk dat de Arabische buurlanden niet onmiddellijk gediend waren met deze gang van zaken. Vele oorlogen volgden, maar de Arabische wereld was niet opgewassen tegen het hoogstaande Amerikaanse wapenarsenaal waar Israël op beroep kon doen.

Hopelijk een objektieve bron en niet wat gezwest van een extreem-linkse site....

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door AntiDeutsch

Hopelijk een objektieve bron en niet wat gezwest van een extreem-linkse site....

Dit komt NIET van één of ander site

en

Zeg me waar mijn verhaal historisch NIET klopt8)

[kingtiger]

Oorspronkelijk geplaatst door 2004gun

1 Het zionisme en wereldoorlog I

Het zionisme is als politieke beweging ontstaan tegen het einde van de 19de eeuw. Het gronddoel van deze beweging is het bewerkstelligen van Palestina, het land beschreven in het oude testament, nog voor de Romeinen, Ottomanen e.a. de macht uitoefenden in de regio waar Israel momenteel toe behoort. Vandaag de dag wordt zionisme eerder gezien als een deel van de Joodse gemeeschap dat gelooft in Joodse suprematie en pal staat achter de gedachte dat het huidige Israël moet worden uitgebreid tot het land beschreven in het oude testament. Het is fout om aan te nemen dat alle Joden aanhangers zijn van de zionistische maffia of achter de Joodse suprematie staan, integendeel, de grootste tegenstanders van het zionisme zijn de Joden zelf. Velerlei Joodse auteurs, historici en journalisten hebben zich anti-zionistisch opgesteld: John Sack, Alfred Lilienthal, Noam Chomsky, Israel Shahak, Benjamin Freedman, en Victor Ostrovsky om er maar enkelen te noemen. Er bestaat zelfs een religieuze beweging tegen het zionisme: “Neturei Karta, Jews United Against Zionism”.

Tegen het einde van de 19de eeuw werden de zionisten met een klein probleem geconfronteerd: Palestina, zoals beschreven in het Oude Testament, maakte deel uit van het Ottomaanse rijk en de Arabieren waren niet van plan om dit land zomaar aan de Europese zionisten te schenken. In die tijd woonde er een handvol Joden in goede verstandhouding met hun Arabische gastheren. Van de oprichting van de staat Israël was er onder hen nooit sprake geweest, dit was een strikt Europees zionistisch idee.

In 1914 kwam er een geschenk uit de lucht gevallen: “De grote oorlog”. De drie grootmachten Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse rijk namen het op tegen Engeland, Frankrijk en Rusland. Het is belangrijk de rol die door de zionisten is gespeeld om de VS te betrekken bij “De grote oorlog”, een oorlog waar voor de VS geen vitale zaken op het spel stonden.

Tegen 1916 hadden de agressors, Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse rijk, de oorlog omzeggens gewonnen. In Rusland was er onrust en stond men op het punt om de communistische revolutie in de kiem te smoren. Frankrijk had enorme verliezen geleden en Engeland leed zwaar onder de U-boot blokkade door de Duitsers. Duitsland stelde een staakt het vuren voor dat heel wat voordelen voor Engeland bevatte, maar dat was zonder de zionisten gerekend want deze hadden nog niet al hun kaarten op tafel gelegd.

Chaim Weizmann, de toenmalige leider van de zionistische beweging, later ook de eerste president van Israël, besloot de zionistische invloed te gebruiken om de machtige VS bij de oorlog te betrekken aan de zijde van Engeland en zo Duitsland en zijn bongenoten te verslaan. Als tegenprestatie zouden de Engelsen de zionisten belonen door een deel van het Ottomaanse rijk te confiskeren en er Palestina, het Joodse thuisland, op te richten. Oorspronkelijk wou Engeland een Joodse thuisbasis oprichten op het Afrikaanse continent, maar de zionisten waren gefixeerd op het historische Palestina en konden de Britten overhalen.

Zionist-sterkhouders als Bernard Baruch, Louis Brandeis, Paul Warburg, Jacob Schiff, en vele anderen gingen meteen aan de slag om Amerikaans president Woodrow Wilson warm te maken voor deelname aan “De grote oorlog”. De zionisten beïnvloedden de Amerikaanse pers die al snel de Duitse keizer en zijn bevolking voorstelden als bloeddorstige Hunnen, vast beraden om de beschaving te elimineren. In 1916 trok de VS ten strijde aan de zijde van Engeland onder het moto “making the world safe for democracy”.

In tussentijd hadden ook de zionisten in Duitsland een strategie uitgewerkt om via de pers en de industrie de oorlog-honger op een laag pitje te zetten. Wapenfabrieken werden lam gelegd door stakingen, kranten rapporteerden negatieve verslagen over de veldslagen, ... Het duurde niet lang vooraleer de Duitse bondgenoten verliezen begonnen te lijden, uiteindelijk resulterend in het verdrag van Versailles in 1918, waarin de Europese landkaart volledig werd hertekend. Naast de vele zionistische bankiers was er ook een zionistische delegatie, geleid door Chaim Weizmann.

Groot Brittannië publiceerde in november 1917 de Balfour declaratie. Deze was reeds geschreven in maart 1916 onder het toeziend oog van Weizmann. Deze declaratie stond massale Joodse emmigratie toe naar het vooropgestelde Palestina, onder het voorwendsel dat alle Arabische rechten zouden worden behouden. De Arabieren stonden niet achter deze akkoorden, maar onder de militaire controle van Groot Brittannië was aan de emmigratie geen houden meer aan. Dit was de eerste fase in wat 20 jaar later zou resulteren in de vorming van de staat Israël.

Verscheidene jaren na WO I begonnen een aantal zionisten zich tegen deze handelswijze te keren. Eén van hen was Benjamin Freedman, eigenaar van de Woodbury Soap Company en bevriend met menig Amerikaans president. Freedman walgde van de criminele aanpak van de zionisten en spendeerde een groot deel van zijn leven én zijn fortuin om het ware verloop van WO I en de macht van de zionisten in Amerika aan de kaak te stellen. Volgens Freedman was president Wilson gechanteerd omwille van een vermeende buitenechtelijke verhouding toen hij nog aan het hoofd stond van de universiteit van Princeton.

Het is moeilijk om te bepalen hoe ver de zionisten hun invloed hebben gebruikt om de VS in “De grote oorlog” te betrekken. Eén ding staat vast: De zionisten schrokken er niet voor terug om duizenden (Amerikaanse) onschuldige burgers te betrekken in een oorlog die reeds uitgevochten was en waar de Amerikanen geen belangen te verdedigen hadden.

2. Het zionisme en wereldoorlog II

Een sprong in de tijd brengt ons naar de jaren 30 van vorige eeuw.

Het verdrag van Versailles, ontwikkeld door zionistische bankiers, had strikte regels voorgeschreven. Na WO I was Duitsland economisch zowat geruïneerd. Deze situatie speelde in het voordeel van Hitler en zijn politiek machine.

De Nazi’s ambieerden de controle over de pers, de banken, de universiteiten, ... waar ze in conflict traden met de zionisten die heersten in delen van de Duitse samenleving. Geleidelijk startte een (zionistische) campagne waarin Duitsland onder allerlei vormen werd geboycod vanuit Groot Brittannië en de VS. Reeds in 1933 gebruikte “The Daily Express of England” volgende krantenkop: “Judea declares war on Germany. Jews of all the world unite in action.” In het bijhorende artikel werd verklaard dat de zionisten waren besloten om Duitsland internationaal te isoleren door campagne te voeren in andere naties. Eén jaar later gaat Vladimir Jabotinksy nog een stap verder door op te roepen tot volledige spirituele en materiële vernietiging van de staat Duitsland.

In 1939 vielen de Nazi’s Polen binnen. Oorsprong van het conflict was een territorium dat in het verleden deel uit maakte van het Pruisische rijk maar onder het verdrag van Versailles in 1918 aan Polen werd toegewezen. Onder het mom Polen te beschermen verklaarden Frankrijk en Groot Brittannië onmiddellijk de oorlog aan Duitsland.

Aangezien de zionisten reeds ervaring hadden in het betrekken van de VS, ging een aantal onder hen onmiddellijk aan de slag. De namen van de spelers waren veranderd, maar het spel was nog steeds hetzelfde. Nu was het de beurt aan Franklin Delano Roosevelt om, onder druk van de zionisten, de VS te betrekken in WO II. Sterke patriotten als Charles Lindbergh merkten de aankomende betrokkenheid en waarschuwde menigmaal dat de Britse en Joodse bedoelingen niet de Amerikaanse waren.

Door de grote anti-oorlog gevoelens in de VS kostte het de zionisten veel moeite. In 1941 pastte het incident van Pearl Harbor echter perfect in het plaatje. Japan en Duitsland hadden intussen een wederzijdse defensieverklaring wat betekende dat indien één van beide landen werd aangevallen, dit onmiddellijk een oorlogsverklaring aan het andere land zou betekenen. Roosevelt stelde een olie-embargo in tegen Japan om zo uit te lokken dat Japan Pearl Harbor zou aanvallen. Roosevelt was voorafgaandelijk op de hoogte van de aanval, maar liet deze toe om zo de VS te betrekken in WO II.

Zoals in WO I betekende de betrokkenheid van de VS de nederlaag van Duitsland. Vlak voor zijn dood verklaarde Hitler in zijn testament dat noch hij, noch iemand anders in Duitsland oorlog wilde voeren in 1939. Volgens Hitler werd de oorlog uit de wacht gesleept door staatsleiders van Joodse origine of werkende voor Joodse belangen en had Duitsland zijn les geleerd tijdens WO I. Een tweede oorlog tegen Groot Brittannië én de VS was nooit gewenst.

Net zoals bij WO I is het moeilijk om te bepalen tot in welke graad de zionisten invloed hebben gehad op de inmenging van de VS in WO II. Eén ding staat wel vast: De zionisten schrokken er opnieuw niet voor terug om duizenden (Amerikaanse) onschuldige burgers te betrekken in een oorlog waar de VS geen belangen te verdedigen had.

3. Verraad tegenover de Britten

Een aantal jaar na WO II bereikte het zionistische plan, om de natie Palestina op te richten, zijn doel. Oorspronkelijk stond Palestina onder Britse militaire controle, de Britten waren trouwens diegenen die de Arabieren hadden verjaagd. De extreme zionistische terreurgroep Irgun, onder leiding van de latere eerste minister van Israël Menachem Begin jaagde de, na WO II zwaar gehavende, Britse troepen weg uit Palestina door middel van ... terreuraanslagen.

Eén van de aanslagen die tegen de Britten werd uitgevoerd vond plaats in het King David Hotel, daar zetelde het “Secretariat of the Government of Palestine” en het hoofdkwartier van “The British Forces in Palestine”. 225 kg springstoffen verpakt in melkkratten tot ontploffing werd gebracht, 91 doden vielen te betreuren waaronder 15 Joden.

In 1948 hadden de Britten genoeg geleden in Palestina. Onder zionistische druk op de VS en de VN werd de staat Israël erkend. Eén van de eerste wetten die werd bekrachtigd was “the law of return”, dat alle Joden ter wereld toeliet om naar Israël te emigreren. Het was begrijpelijk dat de Arabische buurlanden niet onmiddellijk gediend waren met deze gang van zaken. Vele oorlogen volgden, maar de Arabische wereld was niet opgewassen tegen het hoogstaande Amerikaanse wapenarsenaal waar Israël op beroep kon doen.

Ge overschat de invloed van de joden in de omschreven gebeurtenissen.Zw hebben veel macht maar alles herleiden tot de macht van de joden is overdreven.Zelfs hitler heeft zich daarin vergist.8)

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door kingtiger

Ge overschat de invloed van de joden in de omschreven gebeurtenissen.Zw hebben veel macht maar alles herleiden tot de macht van de joden is overdreven.Zelfs hitler heeft zich daarin vergist.8)

Waar zit dan de overschatting mijn beste? Waar zit mijn repliek historisch fout?

U onderschat de zaken, maar maak U geen zorgen, U bent niet alleen

[kingtiger]

Oorspronkelijk geplaatst door 2004gun

Waar zit dan de overschatting mijn beste? Waar zit mijn repliek historisch fout?

U onderschat de zaken, maar maak U geen zorgen, U bent niet alleen

Alles herleiden tot de invloed van de joden is historisch onjuist.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door kingtiger

Alles herleiden tot de invloed van de joden is historisch onjuist.

Breng een aantal correcties aan, dan kunnen we daar op in gaan want wat U hier schrijft is alles en niets, toegevoegde waarde zero.

[sodoirt]

Oorspronkelijk geplaatst door 2004gun

Dit komt NIET van één of ander site

en

Zeg me waar mijn verhaal historisch NIET klopt8)

http://highlander.web-log.nl/highlan...er_deel_1.html
Alleen de nummertjes werden aangepast om het als eigen tekst te laten overkomen.

2 Wat vooraf ging
Dit hoofdstuk maakt op verscheidene manieren duidelijk dat de geschiedenislessen, die in de westerse landen worden gegeven, aan herziening toe zijn.
2.1 Het zionisme en wereldoorlog I
Het zionisme is als politieke beweging ontstaan tegen het einde van de 19de eeuw. Het gronddoel van deze beweging is het bewerkstelligen van Palestina, het land beschreven in het oude testament, nog voor de Romeinen, Ottomanen e.a. de macht uitoefenden in de regio waar Israel momenteel toe behoort.
....
In 1948 hadden de Britten genoeg geleden in Palestina. Onder zionistische druk op de VS en de VN werd de staat Israël erkend. Eén van de eerste wetten die werd bekrachtigd was "the law of return", dat alle Joden ter wereld toeliet om naar Israël te emigreren. Het was begrijpelijk dat de Arabische buurlanden niet onmiddellijk gediend waren met deze gang van zaken. Vele oorlogen volgden, maar de Arabische wereld was niet opgewassen tegen het hoogstaande Amerikaanse wapenarsenaal waar Israël op beroep kon doen.
3 De afgelopen decennia
...

Dat zegt al genoeg over de geloofwaardigheid van de poster 2004gun

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynikus

Maar dan wel van "Antideutsch"...

Inderdaad, van Antideutsch, zoals ik al duidelijk stelde.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door sodoirt

http://highlander.web-log.nl/highlan...er_deel_1.html
Alleen de nummertjes werden aangepast om het als eigen tekst te laten overkomen.
Dat zegt al genoeg over de geloofwaardigheid van de poster 2004gun

Wat zijn we weer goed bezig ... Er al aan gedacht dat de tekst op die link van jou gecopieerd kan zijn van mijn eerdere schrijfsels?

Lulkoek mijn vriend.

Het strekt me tot eer dat mijn schrijfsels "gestolen" worden en op andere fora gebruikt ...

Lees deze Hier er eens op na, eigenhandig geschreven gebaseerd op een aantal Engelstalige teksten ...

U bent niet de eerste 8)

Geloofwaardigheid gedekt?

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door kingtiger

Alles herleiden tot de invloed van de joden is historisch onjuist.

U maakt een verkeerdelijke mix van joden en zionisten, maar U bent niet de enige die deze fout blijft maken

[sodoirt]

Oorspronkelijk geplaatst door 2004gun

Wat zijn we weer goed bezig ... Er al aan gedacht dat de tekst op die link van jou gecopieerd kan zijn van mijn eerdere schrijfsels?

Lulkoek mijn vriend.

Het strekt me tot eer dat mijn schrijfsels "gestolen" worden en op andere fora gebruikt ...

Lees deze Hier er eens op na, eigenhandig geschreven gebaseerd op een aantal Engelstalige teksten ...

U bent niet de eerste 8)

Geloofwaardigheid gedekt?

Je geloofwaardigheid is eigenlijk alleen door je eigen lulkoek gedekt:
http://www.meerweten.isgratis.nl/
want daar is de originele tekst.

vooral dat je "eigen" tekst krioelt van Word codes die je zo gepikt hebt van een ander. Trouwens je hebt er niet eens alles van gecopieerd want die sommige passages zul je wel geen barst van verstaan hebben

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door sodoirt

Je geloofwaardigheid is eigenlijk alleen door je eigen lulkoek gedekt:
http://www.meerweten.isgratis.nl/
want daar is de originele tekst.

vooral dat je "eigen" tekst krioelt van Word codes die je zo gepikt hebt van een ander. Trouwens je hebt er niet eens alles van gecopieerd want die sommige passages zul je wel geen barst van verstaan hebben

Nog beter ... nog meer kopies van mijn tekst.

Kijk he domme, koppige kwartel ... IK WEET dat IK deze tekst heb GESCHREVEN.

De originele tekst staat enkel en alleen op mijn PC onder de naam 'Skiën op de maan".

Het feit dat jij meer en meer bewijzen aanlevert dat hij gecopieerd is strekt alleen mij tot eer en jouw gekwats streelt enkel mijn ego.

Ik weet dat ik er een aantal weken aan gewerkt heb en wat jij daar van denkt kan me geen BARST schelen.

Er zijn een aantal andere posters op politics.be die kunnen getuigen dat ik 04/02/2005 deze tekst naar hen heb doorgemaild en 22/02/2005 het eerste deel heb gepost op politics.be Wanneer jij eerdere posts vindt op andere sites leg ik er mij onmiddellijk bij neer maar wees gerust je zal er geen enkele (NUL) vinden

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door 2004gun

Er zijn een aantal andere posters op politics.be die kunnen getuigen dat ik 04/02/2005 deze tekst naar hen heb doorgemaild en 22/02/2005 het eerste deel heb gepost op politics.be

Alhoewel ik lang niet met alle stellingen in die tekst akkoord kan gaan, kan ik wel bevestigen dat die tekst hier enkele maanden terug op dit forum gepost is.