Da Vinci overtuigen ...

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Het probleem van de temporal paradox bestaat m.i. enkel wanneer je tijd plaatst op een eendimensionele as. Zo zou je terug kunnen gaan in de tijd en jezelf vermoorden in de wieg; wat voor jou wellicht nog de grootste paradox zou opleveren. Meer nog: wat het tijdreizen zelf de grootste paradox zou maken.

Als we tijdreizen tot de mogelijkheden rekenen, dan moet tijd wel multidimensioneel zijn. Aan je leven tot op het moment van je tijdreis kan je niks veranderen; aan de context van dat leven al evenmin. Door te tijdreizen keer je effectief terug naar een moment in het verleden, maar zodra je terugkeert, spring je opnieuw terug op de tijdlijn van waaruit je vertrokken bent. Tenzij je die tijdlijn niet meer kan terugvinden natuurlijk... En dan ben je 'simsalabim' verdwenen naar een andere tijdsdimensie die er inderdaad radikaal anders kan uitzien.

Leuke hersengymnastiek.
Maar een beetje zwaar voor een zondagavond.

Oh, is het al zondagavond?

Zodus in uw stelling zou er zich een tijdlijn afspitsen zodra er iets aan het verleden veranderd. De "orginele" loopt door zonder dat er iets veranderd en de nieuw afgesplitste begeeft zich in een nieuwe/andere richting.

De tijdreiziger in dat geval zou gestrand zijn op de nieuwe tijdlijn ja?

Als deze nu een uur later zo'n 60 minuten terugspringt en de verandering ongedaan maakt zit hij dan in een derde tijdlijn of veranderd de tijdlijn terug in de "originele"? Waarbij er dan 2 identieke "originele" tijdlijnen zouden bestaan.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door HAMC

Zodus in uw stelling zou er zich een tijdlijn afspitsen zodra er iets aan het verleden veranderd. De "orginele" loopt door zonder dat er iets veranderd en de nieuw afgesplitste begeeft zich in een nieuwe/andere richting.

De tijdreiziger in dat geval zou gestrand zijn op de nieuwe tijdlijn ja?

Als deze nu een uur later zo'n 60 minuten terugspringt en de verandering ongedaan maakt zit hij dan in een derde tijdlijn of veranderd de tijdlijn terug in de "originele"? Waarbij er dan 2 identieke "originele" tijdlijnen zouden bestaan.

Hmmm, het is iets ingewikkelder dan dat... Eén manier om de temporal paradox op te lossen bestaat erin om uit te gaan van het bestaan van meer dimensies; er zou dan op elk gegeven moment een oneindig groot aantal 'tijdslijnen' bestaan. Stel dat je terugkeert in de tijd, dan zou je dat onvermijdelijk NIET doen langsheen de originele tijdslijn, maar door van de ene op de andere te 'wippen'. Je gaat dan niet zozeer 'vooruit' of 'achteruit', maar eerder 'zijdelings'. (als we de beeldspraak van de tijd als 'lijn' blijven aanhouden tenminste) Het verleden komt dan voor jou naast je heden te liggen en je mag knoeien zoveel je maar wil; het ene heeft niet de minste invloed op het andere. Wanneer je terugkeert (�*ls je kan terugkeren tenminste), maak je dezelfde 'zijdelingse' beweging. Voor een toeschouwer lijkt het net alsof je nooit weg bent geweest...

Tijd is ook een zuiver individueel gegeven. Onze perceptie van tijd is zo relatief als de pest. Als je valt met je fiets, dan duurt het vallen zelf een fractie van een seconde, maar voor jou kan die val ontzettend lang 'aanvoelen'; er kan ondertussen ontzettend veel door je hoofd flitsen. Een buitenstaander ziet iemand aan een rotgang tegen de grond knallen, maar jij kan het gevoel hebben dat de val zelf minutenlang geduurd heeft. Een banaal klein voorbeeldje van hoe een identieke gebeurtenis twee totaal verschillende tijdsdimensies kan kennen.