Waarom de echte Vlaamse Leeuw geel-zwart is

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Tot 1975 was er uiteraard Franco die zijn goede vriend Léon beschermde. En gezien de zeer hechte en close vriendschap tussen Fabiola en Franco, heeft zij na '75 die taak op zich genomen, geen hond die daar aan twijfelt. Trouwens de Belgische Staat heeft zelf ook niet erg aangedrongen op de uitlevering, ondanks dat Degrelle toch de doodstraf had gekregen. België was veel te bang dat er nog lijken uit een kast zouden vallen.

Maar mens. In de jaren 1975 bekommerde er zich geen kat meer om Léon Degrelle. En zeker de Belgische regering niet. Léon Degrelle toen naar hier halen zou alleen maar heibel geven en oude wonden openrijten. Niet precies iets waarop een Belgische regering zat te wachten.

[Jakko]

Oorspronkelijk geplaatst door WYSIWYG

Dat ging over en de vlag en het Volkslied. Dus over het hele decreet.
Over de vlag stemde de VU duidelijk tegen . En daar ging het over. U gooit weer alles op een hoop.
Zie
https://forum.politics.be/showpost.p...7&postcount=66

Neen, het ging over het decreet in zijn geheel, de eindstemming.

De plenaire vergadering van 22 mei 1973 (pdf) keurt het aangepaste voorstel eindelijk goed. De volledige VU-fractie onthoudt zich bij de eindstemming. De tekst is uiteindelijk aangepast tot "De Nederlandse cultuurgemeenschap heeft als vlag : in goud een leeuw van sabel, geklauwd en getongd van keel."

Vlaams Parlement-Vlaamse symbolen

Op 22 mei 1973 keurde de volledige plenaire vergadering, met uitzondering van de Volksunie-fractie, die zich onthield, het door de socialisten aangepaste voorstel van "in goud een leeuw van sabel, geklauwd en getongd van keel" goed.

Vlaame Strijdvlag - wikipedia

VOORSTEL VAN DECREET
TOT INSTELLING VAN EEN EIGEN VLAG,
EEN EIGEN VOLKSLIED
EN EEN EIGEN FEESTDAG VAN DE
NEDERLANDSE CULTUURGEMEENSCHAP
Naamstemming over het geheel.
De Voorzitter. - Er wordt overgegaan tot de
naamstemming.
Uitslag van de stemming :
123 leden namen deel aan de stemming.
94 leden hebben geantwoord JA
29 leden hebben zich ONTHOUDEN

Hebben JA geantwoord : HH.
Adriaensens
Akkermans
Anseele
Bertrand
Bode
Boel
Bogaert Alb.
Bogaerts Aug.
Bourgeois
Breyne
Callebert
Carpels
Chabert
Claeys D.
Claeys W.
Clerckx
Coens
Cools
Cooreman
Coucke
De BackerVan Ocken (Mw.)
De Baer
De Clercq C.
Declercq T.
De Clercq W.
Decoux
De Croo
De Keersmaeker
Deneir
De Paepe P.
Dequae
De Rore
De Saeger
Detiège
De Vidts
De Vlies
Devos (mej.)
D ’ haeseleer
Diegenant
Duerinck
Flamant
Gelders
Geldolf
Gheysen
Ghyssels
Grootjans
Henckens
Hendrickx
Houben
Hulpiau
Kelchtermans
Lagae Vanackere L.
Laridon Van Bogaert
Lavens Van Daele
Lindemans Vandekerckhove
Major Van der Aa
Mangelschots Vandewiele
Mesotten Van Eynde
Monard Van Geyt
Nauwelaerts- Vangronsveld
Thues (Mw.) Van Herreweghe
Niemegeers Van Lidth de Jeude
Pede Van Lent
Ramaekers Vannieuwenhuyze
Roelants Van Rompaey
Rombaut van Waterschoot
Rutten Verberckmoes
Smets Verbist
Swaelen Verhaegen G.
Tanghe Verhaegen J.
Temmerman Verhenne
Tindemans Verlackt-Gevaert (Mw.)
Van Acker A. Verleysen

Hebben zich ONTHOUDEN : HH.
Anciaux
Baert
Belmans
Blancquaert F.
Bouwens
Claes L.
De Beul
De Paep G.
Diependaele
Geerinck
Goemans
Jorissen
Kuijpers
Leys
Maes R.
Mattheyssens
Olaerts
Persyn
Raskin
Schiltz
Sels
Van der EckenMaes (Mw.)
Vandezande
Vanhaegendoren
Van In
Van Leemputten
Vansteenkiste E.
Wannyn
Wouters

CULTUURRAAD VOOR DE NEDERLANDSE CULTUURGEMEENSCHAP - vergadering 22 mei 1973 blz. 279

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door WYSIWYG

Waarom zwijgt u over Leo Delwaide?

Leo Delwaide was geen VNV-er of Vlaams-nationalist maar wel Vlaamsgezind. Hij as lid van de KP, de Katholiek Partij. Natuurlijk zijn er ook mensen geweest die gecollaboreerd hebben en die geen VNV-er waren. Dat is een open deur instampen. Maar het grootste troep diehard collaborateurs waren in Vlaanderen Vlaams-nationalisten.

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

U overdrijft. Er werden zelfs Vlaams-nationalisten van het VNV die toch wat 'aangebrand' waren later minister. Ik denk hier aan een Hector De Bruyne die minister van Buitenlandse Handel werd onder Tindemans.

Dat kon inderdaad als ze hun Vlaamsgezindheid maar verloochenden.

Voor vele simpele volksmensen is Vlaamsgezind nog steeds synoniem van Duitsgezind,dat werd er met de paplepel ingevoerd door de regime pers.
Hoeveel verhalen over Vlaamsgezinde verzet strijders verschenen er al in de regime pers denk je?

Evenveel als het aantal Nederlandstalige plaatjes op de Waalse zenders ;nul.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Witte Kaproen

Dat kon inderdaad als ze hun Vlaamsgezindheid maar verloochenden.

Voor vele simpele volksmensen is Vlaamsgezind nog steeds synoniem van Duitsgezind,dat werd er met de paplepel ingevoerd door de regime pers.
Hoeveel verhalen over Vlaamsgezinde verzet strijders verschenen er al in de regime pers denk je?

Evenveel als het aantal Nederlandstalige plaatjes op de Waalse zenders ;nul.

Dan kent u die geschiedenis niet van die man. De Bruyne heeft nooit zijn Vlaams gezindheid onder stoelen of banken gestoken.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Leo Delwaide was geen VNV-er of Vlaams-nationalist maar wel Vlaamsgezind. Hij as lid van de KP, de Katholiek Partij. Natuurlijk zijn er ook mensen geweest die gecollaboreerd hebben en die geen VNV-er waren. Dat is een open deur instampen. Maar het grootste troep diehard collaborateurs waren in Vlaanderen Vlaams-nationalisten.

Geef de volledige cijfers eens, opdat we kunnen controleren.

Want "het grootste troep" als maat gebruiken, erg nauwkeurig is dat niet.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar mens. In de jaren 1975 bekommerde er zich geen kat meer om Léon Degrelle. En zeker de Belgische regering niet. Léon Degrelle toen naar hier halen zou alleen maar heibel geven en oude wonden openrijten. Niet precies iets waarop een Belgische regering zat te wachten.

die zeker niet, nee. Wie weet welke Belgische "lijken" er nog uit een kast zouden vallen. Degrelle zal zeker zaken geweten hebben die beter niet bekend werden gemaakt. Mooi compromis toch, "jullie gunnen mij een mooie oude dag, en ik houd mijn mond".

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

die zeker niet, nee. Wie weet welke Belgische "lijken" er nog uit een kast zouden vallen. Degrelle zal zeker zaken geweten hebben die beter niet bekend werden gemaakt. Mooi compromis toch, "jullie gunnen mij een mooie oude dag, en ik houd mijn mond".

Dat is zeer waarschijnlijk.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Leo Delwaide was geen VNV-er of Vlaams-nationalist maar wel Vlaamsgezind. Hij as lid van de KP, de Katholiek Partij. Natuurlijk zijn er ook mensen geweest die gecollaboreerd hebben en die geen VNV-er waren. Dat is een open deur instampen. Maar het grootste troep diehard collaborateurs waren in Vlaanderen Vlaams-nationalisten.

Behalve dan types als Maurice Onkelinx (grootvader van Laurette), oorlogsburgemeester van Jeuk.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Behalve dan types als Maurice Onkelinx (grootvader van Laurette), oorlogsburgemeester van Jeuk.

We kennen het verhaal. En of Laurette Mitraillette hier zo gelukkig mee is, valt ten zeerste te betwijfelen.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Behalve dan types als Maurice Onkelinx (grootvader van Laurette), oorlogsburgemeester van Jeuk.

In dat gezin weten we wie de bottine droeg.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

We kennen het verhaal. En of Laurette Mitraillette hier zo gelukkig mee is, valt ten zeerste te betwijfelen.

Alsof zij nooit het graf van haar grootvader zal bezocht hebben.

Maar wel een hysterische rel ontketenen in de Kamer ("le bruit des bottes..." ) als bekend raakte dat Francken en Weyts aanwezig waren op een verjaardags-receptie ter gelegenheid vd 90ste verjaardag van Bob Maes.

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Dan kent u die geschiedenis niet van die man. De Bruyne heeft nooit zijn Vlaams gezindheid onder stoelen of banken gestoken.

U neemt De Bruyne als voorbeeld van een collaborateur die later een mooi postje kreeg ,terwijl die man overhoop lag met de Duitsers gedurende WOII.


De Bruyne was Vlaamsgezind(Diets gezind) niet Duits gezind en werd zelfs door de Duitsers gevangen gezet.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Hector_De_Bruyne


"Hij werd in mei 1943 door de bezetter opgepakt na een kritische artikel "na 3 jaar oorlog", maar na twee weken terug vrijgelaten
Wegens zijn Dietse gezindheid kwam hij enkele maanden later opnieuw in conflict met de Duitse overheid, waarna hij drie maanden werd gevangengezet. "



"

[WYSIWYG]

Oorspronkelijk geplaatst door Jakko

Neen, het ging over het decreet in zijn geheel, de eindstemming.





Vlaams Parlement-Vlaamse symbolen



Vlaame Strijdvlag - wikipedia



CULTUURRAAD VOOR DE NEDERLANDSE CULTUURGEMEENSCHAP - vergadering 22 mei 1973 blz. 279

U bewijst juist wat ik schreef in #66.

Daar ging het in artikel 2 ENKEL over de stemming van de Leeuwenvlag met rode tong en klauwen. Daarbij stemden de VU'ers tegen.

Wat u hier aanhaalt is destemming over DRIE zaken tesamen: de Feestdag, de vlag en het volkslied. Daarbij onthielden de VU'ers zich. Dat was ook normaal, want ze gingen wel akkoord met de Feestdag 11juli en het volkslied, de Vlaamse Leeuw.

Ik heb dat al in vorige reacties duidelijk gemaakt en sommigen het zwijgen opgelegd.
Dat anderen enkele uren achterlopen, is niet mijn schuld.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Witte Kaproen

U neemt De Bruyne als voorbeeld van een collaborateur die later een mooi postje kreeg ,terwijl die man overhoop lag met de Duitsers gedurende WOII.


De Bruyne was Vlaamsgezind(Diets gezind) niet Duits gezind en werd zelfs door de Duitsers gevangen gezet.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Hector_De_Bruyne


"Hij werd in mei 1943 door de bezetter opgepakt na een kritische artikel "na 3 jaar oorlog", maar na twee weken terug vrijgelaten
Wegens zijn Dietse gezindheid kwam hij enkele maanden later opnieuw in conflict met de Duitse overheid, waarna hij drie maanden werd gevangengezet. "



"

Hector De Bruyne mag dan een Dietser zijn geweest, maar hij was tevens redacteur bij het VNV-dagblad Volk en Staat. Na de oorlog kreeg hij levenslang. Maar werd mild behandeld in de praktijk door het Belgisch gerecht en de politiek kwam al in 1948 vrij. Hij was de broer van pamfletschrijver Arthur De Bruyne. Deze laatste schreef ook voor collaboratiebladen.

[WYSIWYG]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar mens. In de jaren 1975 bekommerde er zich geen kat meer om Léon Degrelle. En zeker de Belgische regering niet. Léon Degrelle toen naar hier halen zou alleen maar heibel geven en oude wonden openrijten. Niet precies iets waarop een Belgische regering zat te wachten.

Wat een gekronkel . In 1975 was er nochtans wel aandacht voor de Vlaamse collaboratie. Zelf in de omgeving meegemaakt, maar over de Franstalige collaboratie was er toen volgens u een opgezette omerta 'om geen oude wonden open te rijten.' Straf maar in Vlaanderen was en is dat ook nu geen probleem. U doet daar nog dagelijks aan mee op dit forum en waarschijnlijk ook daarbuiten, aan dat oude wonden openrijten hé?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door WYSIWYG

Wat een gekronkel . In 1975 was er nochtans wel aandacht voor de Vlaamse collaboratie. Zelf in de omgeving meegemaakt, maar over de Franstalige collaboratie was er toen volgens u een opgezette omerta 'om geen oude wonden open te rijten.' Straf maar in Vlaanderen was en is dat ook nu geen probleem. U doet daar nog dagelijks aan mee op dit forum en waarschijnlijk ook daarbuiten, aan dat oude wonden openrijten hé?

In 1975 was de oorlog al 30 jaar voorbij. Degrelle werd hoogstens nog beschouwd als een curiosum, een reliek uit WO II, die men liefst daar wilde laten waar hij was.

[Zephyrkaos]

Oorspronkelijk geplaatst door Witte Kaproen

"https://www.knack.be/nieuws/belgie/hoe-zwart-is-de-zwarte-vlaamse-leeuw/article-opinion-1174033.html?cookie_check=1630698030&fbclid=IwAR02 DtbmtkngLNdg2BjtfmBlTr3neLsiVq4jD33nMN-uWE6A6tUDWg1drmE


"Naar aanleiding van 11 juli omschrijven enkele linkse opiniemakers de Vlaamse strijdvlag als de collaboratievlag. Veerle Wouters en Hendrik Vuye dienen hen van antwoord.





'Hoe zwart is de zwarte Vlaamse Leeuw?'








Er is weer wat te doen over de Vlaamse Leeuw. Niet dat de Leeuw veel klauwt want hij zit in de politieke communautaire diepvries en hij lijkt nu zelfs op weg naar een nog op te richten museum. Wat meer strijdbaarheid zou de Leeuw sieren. Het is de Vlaamse Leeuwenvlag die aanleiding is tot een debat op sociale media. Nieuw is het debat niet, het duurt intussen bijna een halve eeuw.

Wat is er aan de hand? De vlag van de Vlaamse Gemeenschap is een zwarte leeuw met rode tong en rode (gelakte) klauwen op een gele achtergrond. Daarnaast bestaat de strijdvlag, dit is de zwarte leeuw op een gele achtergrond.

Karl van den Broeck, hoofdredacteur van Apache, omschrijft de strijdvlag als de vlag van de collaboratiebewegingen. Hij voegt er zelfs aan toe: 'ik verwed er een bak bier op dat de promotoren van die vlag vandaag dat zeer goed weten'. Philippe Diepvents, directeur van de studiedienst van de socialistische vakbond ABVV, omschrijft de zwarte Leeuw als de 'nazicollaboratievlag'. Professor Marc Van Ranst (KULeuven) zit op dezelfde lijn waar hij de strijdvlag omschrijft als een 'puberaal concept'. Straffe taal die duidelijk uit linkse hoek komt.




Hoe zwart is de zwarte Vlaamse Leeuw?

Maar hoe zwart is de zwarte Vlaamse Leeuw nu eigenlijk? Om deze vraag te beantwoorden moeten we teruggaan tot de beginjaren van de Cultuurraad van de Nederlandse Cultuurgemeenschap. Dit parlement wordt in het leven geroepen door de eerste staatshervorming (1970). Het is de voorganger van het Vlaams Parlement. VU-parlementslid Evrard Raskin dient in 1972 een voorstel van decreet in tot instelling van de nationale symbolen van de Nederlandse Cultuurgemeenschap. Hij stelt een feestdag voor (11 juli), een volkslied (De Vlaamse Leeuw) en een vlag: 'een klauwende zwarte leeuw op een gele achtergrond'. De bevoegde commissie zal het decreet eenparig goedkeuren, maar wijzigt 'gele achtergrond' in 'gouden veld'.

Niemand neemt aanstoot aan de zwarte leeuw.

De leeuw met rode tong en rode klauwen komt in de commissie aan bod, maar dit voorstel haalt het niet.

Wel integendeel zelfs, in het verslag leest men dat de zwarte leeuw thans algemeen wordt aanvaard.

De commissie besluit: 'dat het aangewezen is als officiële vlag te aanvaarden deze vlag die thans feitelijk - en dit reeds sedert geruime tijd - als Vlaamse vlag wordt gebruikt'.

Tot verrassing van velen zal het debat in de plenaire geanimeerd verlopen. De socialistische fractie maakt nu wel bezwaar.


Meer nog, het partijbureau van de BSP heeft fundamentele bezwaren. Jos Van Elewyck argumenteert dat de zwarte leeuw de vlag is van een partij, namelijk de Volksunie. Wim Geldolf stelt het scherp: 'dat men ons morgen niet kome verwijten dat de Vlaamse socialisten slechtere Vlamingen zijn dan de andere. Als er een symbool moet komen van de Cultuurraad, dan zijn wij ook voor een symbool, en dan zal het de Vlaamse Leeuw zijn, maar het zal niet die Vlaamse Leeuw zijn die een partijsymbool is, maar de Vlaamse Leeuw die het symbool is van het ganse Vlaamse volk'.

Maurits Coppieters (VU) argumenteert dat de zwarte Leeuw geen VU-vlag is maar de vlag 'van de Vlaamse beweging en van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd'. Verder ontaardt het debat in procedurekwesties: men wil het dossier terugsturen naar de commissie, men vraagt om advies van de Raad van State en van de Heraldieke Raad, men betwist de bevoegdheid van de Cultuurraad, enzovoort. De socialisten krijgen steun van de liberalen (PVV) en uiteindelijk wordt het voorstel teruggestuurd naar de commissie. De parlementsleden van de Volksunie verlaten uit protest de zaal.

De commissie van de Cultuurraad zal het voorstel opnieuw bespreken en wint advies in. De Koninklijke Belgische Commissie voor Volkskunde, Nederlandse afdeling geeft een verdeeld advies. Een meerderheid stelt de zwarte leeuw voor om drie redenen: het is heraldisch verantwoord, het is de oudste vorm en deze leeuw sluit aan bij het 'levende volksgebruik'. Een minderheid verwijst naar de heraldische evolutie en kiest voor de leeuw met rode tong en rode klauwen.

Tevens wordt advies gevraagd aan de wel zeer Belgische Raad van Adel. Dit orgaan, dat volgens het toenmalige koninklijk besluit (1844) in het Frans de misleidende naam draagt van 'Conseil héraldique', geeft advies over de erkenning en de bevestiging van adellijke titels en stelt onder meer de wijzigingen vast van de wapenschilden van de adellijke families. De bevoegdheid van dit orgaan blijft beperkt tot de heraldiek die de adel aanbelangt. Het is helemaal niet bevoegd om advies te geven in de keuze van de vlag van een deelstaat. Toch vraagt de minister van Buitenlandse Zaken advies aan de Raad van Adel. De adellijke raad kiest voor een leeuw met rode klauwen en rode tong en volgt zo het socialistische voorstel.

Uiteindelijk stemt de commissie voor de leeuw met rode tong en klauwen met tien stemmen tegen twee. In mei 1973 wordt het voorstel gestemd in plenaire vergadering van de Cultuurraad. Alleen de Volksunie stemt tegen.

De Vlaamse Leeuwenkwestie die vandaag nog steeds sommige gemoederen beroert, is het gevolg van een politiek spel van de socialistische partij vele jaren geleden. De socialisten willen gewoon een beetje rood in de Leeuwenvlag. Andere partijen hebben geen bezwaar tegen de strijdvlag. Het had dus anders gekund. Wat opvalt is dat gedurende deze moeizame besprekingen in de Cultuurraad niemand, ook de socialisten niet, de strijdvlag in verband brengen met de collaboratie. Het argument dat de socialisten gebruiken is dat het de vlag is van een partij, namelijk de Volksunie. Waar Karl van den Broeck, Philippe Diepvents en Marc Van Ranst hun mosterd halen is dus een raadsel.

Het is al te makkelijk om in een mensenrechtelijk gekleurd betoog de zwarte Leeuwenvlag te omschrijven als de collaboratievlag. Mochten deze linkse opiniemakers ook maar enige vertrouwdheid hebben met de rechtspraak van het Mensenrechtenhof, dan zouden ze weten dat er al meerdere arresten zijn geveld over polysemische symbolen en vlaggen. Dit zijn symbolen die meerdere betekenissen hebben. Zo is de rode vijfpuntige ster het symbool van communistische dictaturen, maar ook van linkse groeperingen die de democratische spelregels aanvaarden, oordeelt het Mensenrechtenhof.

Sommige opiniemakers menen dat ze nog steeds de Vlaamse beweging moeten reduceren tot de collaboratie

Dat is ook het geval voor de zwarte Leeuw. Het feit dat deze door collaboratiebewegingen is gebruikt, maakt van deze vlag helemaal niet de vlag van de collaboratie. Het is en blijft de vlag van de Vlaamse ontvoogding. Zo gebruikt de Légion Wallonie, opgericht door Rex van Léon Degrelle, de Belgische vlag in haar embleem. Moeten we hier dan ook even kort door de bocht gaan als de linkse opiniemakers het doen van zodra ze een zwarte leeuw op een gele achtergrond zien?

Het einde van Wereldoorlog II ligt meer dan 70 jaar achter ons. Toch menen sommige opiniemakers dat ze nog steeds de Vlaamse beweging moeten reduceren tot de collaboratie. Dit fenomeen is niet nieuw. Joost Ballegeer beschrijft hoe na Wereldoorlog II Franstalig België erin is geslaagd om de hele Vlaamse gemeenschap te culpabiliseren, terwijl Franstaligen die veroordeeld werden voor zware collaboratie bekeken worden alsof ze niet tot de Franstalige gemeenschap behoren (De Vlamingen, een volk zonder bovenlaag, 2005). Hetzelfde doen nu sommige linkse opiniemakers. De socialistische partijvoorzitter Hendrik de Man die met zijn Manifest in juni 1940 de socialistische partij ontbindt en oproept tot samenwerking met Duitsland, behoort niet tot hun leefwereld. Die hebben ze verdrongen. Maar tegelijk proberen ze de Vlaamse beweging te culpabiliseren met feiten van meer dan 70 jaar geleden.

Dat dit vandaag de dag nog kan, is op zich al merkwaardig. De collaboratie is voor sommigen nog steeds een onverwerkt verleden. Maar misschien speelt hier een slecht links geweten? Luc Huyse en Steven Dhondt eindigen hun boek over collaboratie en repressie met een voorstel over uitwissing als alternatief voor amnestie, maar stellen vast dat voor het linkse kamp zelfs deze stap nog te groot is. Ze voegen er aan toe: 'de socialistische beweging is de erfgename van politici die van augustus 1945 tot eind 1946 de repressie in sommige van haar uitingen hebben laten ontsporen; zij zou nu de grandeur moeten hebben om ja te zeggen tegen een maatregel van uitwissing'. Maar die grandeur is blijkbaar 25 jaar na het verschijnen van het boek van Huyse nog steeds afwezig bij sommige linkse opiniemakers.

Tot spijt van wie het benijdt, in onze kantoren in de Kamer hangt de zwarte Vlaamse Leeuw, de vlag van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd die ook een sociale strijd is.

Onze zwarte leeuw, die blijft er dan ook hangen."

tl;dr
Spam

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Alsof zij nooit het graf van haar grootvader zal bezocht hebben.

Maar wel een hysterische rel ontketenen in de Kamer ("le bruit des bottes..." ) als bekend raakte dat Francken en Weyts aanwezig waren op een verjaardags-receptie ter gelegenheid vd 90ste verjaardag van Bob Maes.

Was niet de fraaiste daad van die twee charels. Wees daar maar zeker van.

[WYSIWYG]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Hector De Bruyne mag dan een Dietser zijn geweest, maar hij was tevens redacteur bij het VNV-dagblad Volk en Staat. Na de oorlog kreeg hij levenslang. Maar werd mild behandeld in de praktijk door het Belgisch gerecht en de politiek kwam al in 1948 vrij. Hij was de broer van pamfletschrijver Arthur De Bruyne. Deze laatste schreef ook voor collaboratiebladen.

Hoe zit met collaborateurs die lid waren van andere partijen, het Oosten? Of waren alle collaborateurs VNV'ers en alle VNV'ers actieve collaborateurs?
Of meer nog : waren alle collaborateurs politieke collaborateurs?