6 zelfmoorden per dag..wat loopt er mis ?

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Eigenzinnig

Ja, we hebben het gelezen maak u geen zorgen...zorg er ihv wel voor dat je een sterkere bron hebt dan een doping(promotie) blog

OK, ik heb mijn huiswerk niet goed gedaan; ik neem van je aan dat het een suspect blog is, heb geen tijd om het goed te bekijken. Maar ze hebben een linkje naar hun eigen bron. Dat had ik moeten posten, ziet er al wat serieuzer uit. En ik ben naar bronnen gaan zoeken omdat ik ooit een boek heb gelezen over de gevolgen van de consumptie van transvetten, en die bron niet meer kan terugvinden.

Waar het mij vooral om te doen is, is dat in deze discussie aandacht wordt besteed aan ons voedsel. Goed gevoede mensen zijn tegen een slechtere maatschappij dan de onze beter bestand, maar zouden een betere maatschappij dan de onze tot stand hebben gebracht. Natuurlijk is al de rest ook van belang, maar voedsel kun je niet buiten beschouwing laten. Onze hersenen bestaan voornamelijke uit water en vet. Als ons vet geen natuurlijk vet meer is, moeten we er niet raar van opkijken dat onze hersenen depressief reageren en we zelfmoordneigingen krijgen.

[kameleon]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Met alle respect, maar ik vind dat dit naast de kwestie is.

Ik denk dat je heel wat punten uit mijn relaas kan halen.
Frustratie, onrechtvaardigheid, mij behandelen als een nummertje en niet als mens. Als mensen je enkel maar zien als een nummertje krijg je ook een laag zelfbeeld.

[kameleon]

Frank Vandenbroucke schrijft in zijn boek dat hij zelfmoordpogingen ondernam omdat het gerecht hem onfair behandeld heeft. Hij werd behandeld als een topgangster, hij heeft jaren lang moeten procederen, telkens gebruikte de tegenpartij truukjes om een beslissing te kunnen uitstellen. Men haalde er zelfs een wet bij van in 1930. Onrecht dus !

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

OK, ik heb mijn huiswerk niet goed gedaan; ik neem van je aan dat het een suspect blog is, heb geen tijd om het goed te bekijken. Maar ze hebben een linkje naar hun eigen bron. Dat had ik moeten posten, ziet er al wat serieuzer uit. En ik ben naar bronnen gaan zoeken omdat ik ooit een boek heb gelezen over de gevolgen van de consumptie van transvetten, en die bron niet meer kan terugvinden.

Waar het mij vooral om te doen is, is dat in deze discussie aandacht wordt besteed aan ons voedsel. Goed gevoede mensen zijn tegen een slechtere maatschappij dan de onze beter bestand, maar zouden een betere maatschappij dan de onze tot stand hebben gebracht. Natuurlijk is al de rest ook van belang, maar voedsel kun je niet buiten beschouwing laten. Onze hersenen bestaan voornamelijke uit water en vet. Als ons vet geen natuurlijk vet meer is, moeten we er niet raar van opkijken dat onze hersenen depressief reageren en we zelfmoordneigingen krijgen.

Voeding lijkt inderdaad een niet te miskennen rol te spelen.
Vaak vergeet men naar andere oorzaken dan psychische te kijken. En ziet men bijv. een eenvoudige schildklierproblematiek over het hoofd.
Schildklierproblemen kunnen op zichzelf leiden tot depressies. Of van een klein probleempje een chronische depressie maken. Schildkliermedicatie zodat het ding terug werkt --> opgelost.

Ik ben er van overtuigd dat een bloedonderzoek geen overbodige luxe is wanneer iemand zich bij de huisarts komt aanmelden met depressieve klachten.

[Vlaamse Leeuwin]

Ik ben zelf met 5 zelfmoorden en 1 zelfmoordpoging, in mijn onmiddellijke omgeving ,geconfronteerd geweest.
Die 5 effectieve zelfmoorden betrof mensen in de leeftijdscategorie 15 jaar tot 23 jaar.
- 2 omwille van liefdesverdriet (15 jaar en 17jaar)
Het soort liefdesverdriet waarbij de omgeving het meestal spottend afdoet als "het was maar kalverliefde" en goedbedoelde raad geeft als "pakt u een ander en een betere", "er zwemt nog genoeg vis in zee" of "ge begint pas te leven,voor wat dat jij nu treurt" .

-1 omwille van zijn schoolresultaten. (17 jaar)
Die jongen was verre van dom, hij zat in de Latijnse. Niet omdat hij dat wou of omdat hij dat graag deed. Neen, omdat zijn vader dat wou. Hij presteerde meer dan goed op school. Toen hij na de kerst-examens met 'slechts' 69% thuiskwam kreeg hij de volle lading van zijn vader: hij was een niksnut en een schande, er ging niks van hem terechtkomen.
Het jachtgeweer van zijn vader was zijn enigste uitweg .

-1 omwille van zware pesterijen (23 jaar)
Niet op school, maar op de werkvloer. Als ze je dag in dag uit gebruiken als mikpunt voor hun eigen plezier en vermaak dan kan er op een dag inderdaad iets breken. Je hebt plagen en plagen, en wie haalt er eens niet een grapje uit met een collega? Maar je hebt ook kwetsen en kleineren, tot op het onmenselijke af. Als ze je elke dag opnieuw afrekenen omwille van je uiterlijk en je geaardheid dan kan een afkomende intercitytrein heel aanlokkelijk zijn.

-1 omwille van een hard gemis. (18jaar)
Meer opgegroeid bij zijn oma dan bij zijn ouders. Toen zijn oma overleed
had hij het gevoel dat hij alleen was, niemand meer waar hij bij terecht kon.
Hij miste zijn oma heel hard en wou liever bij haar zijn dan verder te leven.

Drie van bovenstaande personen waren familie van mij, twee waren vrienden.
Slechts 1 van deze mensen was echt zwaar depressief en was daar ook al jaren voor in behandeling. Alle anderen kende ik enkel als opgewekte, levenslustige en positieve mensen. Levensgenieters,fuifnummers,boordevol humor,enz... En toch kozen ze er voor om er zelf een eind aan te maken.
Dus zeggen dat dit enkel voorkomt bij mensen met een depressie, met geldproblemen, met drang naar luxe.....Niet dus.

En dan de sticker " wie zelfmoord pleegt is een lafaard " .
Zelf was ik ook lange tijd van die mening. Tot het mijn eigen vader betrof.
En dan kom ik bij die zelfmoordpoging, die gelukt zou zijn was mijn moeder er niet opgekomen.

Ik was amper een anderhalf uur thuis na een heerlijke avond bij mijn ouders toen mijn moeder mij in paniek opbelde. Toen ik bij hen aankwam waren de hulpdiensten hem aan het reanimeren. Ik heb staan roepen en tieren naar mijn vader dat het een lafaard was, een egoïstisch varken en tegen mijn moeder zei ik dat ze hem beter had laten hangen.
Pas 2 jaar later, toen ik er eindelijk over durfde praten met mijn vader, pas toen begreep ik hem. Het hoe wat en waarom deed mij wel schrikken, maar het deed mij wel beseffen dat het iedereen kan overkomen, dat iedereen in staat is om er zelf een eind aan te maken, en dat op de meest onverwachtste momenten, om de meest onbenulligste reden.

Wat mij betreft valt er dus helemaal geen etiket te kleven of een antwoord te geven op de vraag 'Wat loopt er mis' .

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

Een van de voornaamste oorzaken van depressies is de consumptie van margarine. Ik weet het, daar hoort een bron bij, en ik weet niet meer hoe dat Franse boek heette waaruit ik het heb. Niemand hoeft me dus te geloven, want meer dan dat het mij overtuigde kan ik er ook niet over zeggen.

Waarom ik er hier dan toch maar mee kom aanzetten? Ik ben bang dat er anders niet aan ons volkomen onnatuurlijk geworden voedsel wordt gedacht. Der Mensch ist, was er isst.

Op welke manier is ons voedsel onnatuurlijk geworden?

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Voeding lijkt inderdaad een niet te miskennen rol te spelen.
Vaak vergeet men naar andere oorzaken dan psychische te kijken. En ziet men bijv. een eenvoudige schildklierproblematiek over het hoofd.
Schildklierproblemen kunnen op zichzelf leiden tot depressies. Of van een klein probleempje een chronische depressie maken. Schildkliermedicatie zodat het ding terug werkt --> opgelost.

Ik ben er van overtuigd dat een bloedonderzoek geen overbodige luxe is wanneer iemand zich bij de huisarts komt aanmelden met depressieve klachten.

Je stapt er te licht over, schildklierproblemen zijn nooit eenvoudig. Ikzelf lijd aan de ziekte van graves, ik heb weet van schildklierproblemen.

[Eigenzinnig]

Drie van bovenstaande personen waren familie van mij, twee waren vrienden.
Slechts 1 van deze mensen was echt zwaar depressief en was daar ook al jaren voor in behandeling. Alle anderen kende ik enkel als opgewekte, levenslustige en positieve mensen. Levensgenieters,fuifnummers,boordevol humor,enz... En toch kozen ze er voor om er zelf een eind aan te maken.
Dus zeggen dat dit enkel voorkomt bij mensen met een depressie, met geldproblemen, met drang naar luxe.....Niet dus.

Het blijven depressies...of ze nu chronisch zijn of acuut...vooral jongeren kunnen heftig reageren bij een plotse achteruitgang van de levenskwaliteit..
En zoals u bij uw vader ongetwijfeld zal gemerkt hebben, zijn depressieven soms meesters in het verbergen van hun feitelijke emotionele toestand..maw het staat niet altijd op het voorhoofd geschreven..

Ik heb tijdens mijn depressie ook lang gewacht om hulp te zoeken, een laag zelfbeeld,schuldgevoelens,het zelf niet willen aanvaarden van mijn toestand als zijnde hulpbehoevend,schaamte..het zijn allemaal symptonen van een depressie die u in een neerwaartse spriraal duwen..

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Op welke manier is ons voedsel onnatuurlijk geworden?

Sinds er niet genoeg kunstmest, bestrijdingsmiddelen en genetisch gemanipuleerde gewassen meer op onze akkers te vinden zijn, sinds ons voedsel niet meer voldoende bewerkt, geraffineerd en van additieven voorzien wordt in de industrie. Sinds we te weinig suiker, vlees, oververhit zetmeel, gepasteuriseerde zuivel, alcohol, bewaarmiddelen, "genees"middelen, frisdranken en hamburgers consumeren. Maar het komt wel goed.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

Sinds er niet genoeg kunstmest, bestrijdingsmiddelen en genetisch gemanipuleerde gewassen meer op onze akkers te vinden zijn, sinds ons voedsel niet meer voldoende bewerkt, geraffineerd en van additieven voorzien wordt in de industrie. Sinds we te weinig suiker, vlees, oververhit zetmeel, gepasteuriseerde zuivel, alcohol, bewaarmiddelen, "genees"middelen, frisdranken en hamburgers consumeren. Maar het komt wel goed.

Ik kan me voorstellen dat men tegen de eerste mens die warme soep maakte inplaats van rauwe groeten te eten ook zo bezig is geweest.

[pixelpower]

Mijn mening is dat deze toename in zelfmoorden een indirect gevolg is van het teveel aan mensen.

Allen samen vechten om dezelfde job, en eenmaal je ze hent is er de prestatiedruk waar we elkaar mee opzadelen. En allemaal samen staan stoempen in de file. En allen samen steeds meer onder druk van prijzen en belastingen. Enz... het lopen aan een steeds korter wordende leiband.

The strongest survive. The weakest (mentaal dan) ...don't.

Mvg,

J.

[Eigenzinnig]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

Sinds er niet genoeg kunstmest, bestrijdingsmiddelen en genetisch gemanipuleerde gewassen meer op onze akkers te vinden zijn, sinds ons voedsel niet meer voldoende bewerkt, geraffineerd en van additieven voorzien wordt in de industrie. Sinds we te weinig suiker, vlees, oververhit zetmeel, gepasteuriseerde zuivel, alcohol, bewaarmiddelen, "genees"middelen, frisdranken en hamburgers consumeren. Maar het komt wel goed.

Het kan goed zijn dat het type voedsel dat men consumeert een invloed heeft op het algemeen welbevinden, maar dé hoofdoorzaak is het niet..naar mijn bescheiden mening..

[Eigenzinnig]

Oorspronkelijk geplaatst door pixelpower

Mijn mening is dat deze toename in zelfmoorden een indirect gevolg is van het teveel aan mensen.

Allen samen vechten om dezelfde job, en eenmaal je ze hent is er de prestatiedruk waar we elkaar mee opzadelen. En allemaal samen staan stoempen in de file. En allen samen steeds meer onder druk van prijzen en belastingen. Enz... het lopen aan een steeds korter wordende leiband.


J.

Dan zouden de zelfmoordcijfers in Bombay of Mexico stad beduidend hoger moeten liggen..

Wij hebben (ooit) geproefd van het luizenleventje..een derdewereldbewoner kan geen angst hebben om iets te verliezen wat hij nooit gekend heeft..

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Wat mij betreft valt er dus helemaal geen etiket te kleven of een antwoord te geven op de vraag 'Wat loopt er mis' .

We zijn hier in het algemeen aan het discussiëren, en dat is vrij comfortabel. Ik kreeg wel even een schok nu je me zo met een paar bijzondere, zelf meegemaakte gevallen confronteert: die gevallen zijn uiteindelijk het enige waar het om gaat. Bedankt om ons even met beide voeten op de grond te zetten.

Maar algemene vragen over onze cultuur kunnen voor ieder individueel geval van belang zijn. Mijn verblijf in Arabische en Afrikaanse landen, en later de opvoeding van mijn eigen kinderen, hebben mij ervan overtuigd dat wij in het Westen zwakkere, kwetsbaarder mensen het leven insturen doordat:

- babies in een kinderwagen terechtkomen in plaats van door de moeder (of vader) te worden gedragen;

- babies een wieg of kinderbed krijgen, in plaats van aan de moederborst te slapen;

- kinderen hun moeder niet naar de werkplek (kunnen) vergezellen, maar in crèches worden gestopt.

Wij leren van kindsbeen af, eenzaam te zijn en eenzaamheidsgevoelens af te weren: het begint met een fopspeen en allerlei speeltjes, zelfs computertjes, voor babies. Het vroeg aangeleerde afweergedrag kan zich later in oppervlakkige vrolijkheid, fuiven, menslievendheid en tal van andere op zich positieve gedragingen uiten, tot het daaronder schuilgaande gevoel van verlatenheid in extreme omstandigheden de kop opsteekt en we er machteloos tegenover staan. Ik denk dat we onze zuigelingen weer "primitiever" moeten gaan behandelen. Of we wat dat betreft iets van onze allochtonen kunnen leren, weet ik niet. Het zou kunnen dat ze onze slechte gewoonten het eerst overnemen.

We moeten onze cultuur wel degelijk ter discussie stellen, en waar nodig terug naar de natuur.

[Eigenzinnig]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

. Of we wat dat betreft iets van onze allochtonen kunnen leren, weet ik niet. Het zou kunnen dat ze onze slechte gewoonten het eerst overnemen.

We moeten onze cultuur wel degelijk ter discussie stellen, en waar nodig terug naar de natuur.

Zij beschikken over het algemeen wel over een hechte familiale band en gemeenschap...iets wat wij allang verloren zijn..

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Ik kan me voorstellen dat men tegen de eerste mens die warme soep maakte inplaats van rauwe groeten te eten ook zo bezig is geweest.

Je zou er nog van opkijken hoeveel nadelen de verhitting van voedsel kan hebben. De Amerikaanse dokter Walker, stichter van de natural hygiene, later tot natural health omgedoopt, is ondanks een oorspronkelijk zwakke gezondheid (tot zijn 40ste) 99 jaar oud geworden op rauwkost, véél ouder dus dan beide stichters van de macrobiotiek, die vrijwel alles laten koken.

Wat niet wegneemt dat warme soep gezonder is dan het meeste wat we eten. De Duitse pleitbezorger van de rauwkost, Helmut Wandmaker, heeft door zijn extremisme gezondheidsklachten gekregen. Toch leven rauwkost-eters gemiddeld heel wat langer, zijn vooral ook veel langer fit en, dat is grondig onderzocht, psychisch veel beter tegen de slagen van het noodlot bestand. Rauwkost en goed humeur zijn vrijwel synoniem. Maar goed, ik eet ook wel boterhammen en warme soep, hoor. Anders waren mijn posts hier misschien veel opgewekter, wie weet...

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Eigenzinnig

Zij beschikken over het algemeen wel over een hechte familiale band en gemeenschap...iets wat wij allang verloren zijn..

Natuurlijk zeer belangrijk. Het zou interessant zijn hier de zelfmoordstatistieken te bekijken van landen als Portugal, Griekenland en Denemarken, waar de mensen wel "Westers" eten en hun babies "Westers" behandelen, maar toch nog zeer hechte familiebanden hebben.

Het loopt echter ook allemaal door elkaar, want zal iemand die als baby op de rug gedragen is later geen hechtere band met zijn ouders hebben? En met andere verwanten? Er zullen wel onderzoeken over bestaan, en forummers met veel tijd kunnen aan de slag om hier eens veel aspecten bij elkaar te brengen. Ik moet het helaas laten afweten.

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Eigenzinnig

Zij beschikken over het algemeen wel over een hechte familiale band en gemeenschap...iets wat wij allang verloren zijn..

Dat allochtonen een hechte familieband hebben wil ik niet ontkennen. Maar ik stel mij toch vragen bij bepaalde manieren van opvoeden. In de allochtone buurten waar ik dikwijls kom zie ik toch heel vaak dat hun kinderen gewoon opgroeien op straat. En dan heb ik het echt niet over kinderen die van 's ochtends tot 's avonds op speelpleintjes of in parken ravotten, maar wel over kleine ukjes die vaak pas kunnen stappen en die in hun luier op de stoep spelen en waarvan de mama of oppas er niet op een krukje bijzit. Het angstzweet breekt mij soms uit als ik die kleine gastjes zo dicht bij het voorbijrazende verkeer zie spelen zonder dat er iemand bij is.
Maar inderdaad, het zou best kunnen dat die peuters later veel gelukkiger zijn en ongedwongen kunnen leven, terwijl ik als overbezorgde moeder misschien onbedoeld een enorme druk op mijn kinderen leg door constant te zeggen "let op voor dit en wees voorzichtig met dat".

[Vlaamse Leeuwin]

Zelf denk ik dat nauwe en hechte familiebanden los staan van het percentage zelfmoorden. Ik kom uit een warm nest en ik kan echt wel spreken van een hechte familie. We zien elkaar niet enkel op de obligate feestdagen zoals kerst en nieuwjaar. We zien elkaar gemiddeld wekelijks en het is altijd de zoete inval bij elkaar.

[Eigenzinnig]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Dat allochtonen een hechte familieband hebben wil ik niet ontkennen. Maar ik stel mij toch vragen bij bepaalde manieren van opvoeden. In de allochtone buurten waar ik dikwijls kom zie ik toch heel vaak dat hun kinderen gewoon opgroeien op straat. En dan heb ik het echt niet over kinderen die van 's ochtends tot 's avonds op speelpleintjes of in parken ravotten, maar wel over kleine ukjes die vaak pas kunnen stappen en die in hun luier op de stoep spelen en waarvan de mama of oppas er niet op een krukje bijzit. Het angstzweet breekt mij soms uit als ik die kleine gastjes zo dicht bij het voorbijrazende verkeer zie spelen zonder dat er iemand bij is.
Maar inderdaad, het zou best kunnen dat die peuters later veel gelukkiger zijn en ongedwongen kunnen leven, terwijl ik als overbezorgde moeder misschien onbedoeld een enorme druk op mijn kinderen leg door constant te zeggen "let op voor dit en wees voorzichtig met dat".

Zij hebben dus continu intens sociaal contact met leeftijdsgenoten...of dat gaat helpen om hun hele verdere leven relatief gelukkig te blijven weet ik niet..maar op dat ogenblik is dat een goede verzekering tegen depressie..