Politieraad HaZoDi vordert 329.713 euro loon terug van klokkenluiders

[neutron]

Oorspronkelijk geplaatst door Sammael

Ik dacht juist hetzelfde.

Ruikt heel sterk naar een afrekening met diegenen die één en ander aan het licht brachten.


Hopelijk voor de klokkenluiders wordt deze zaak aanhanging gemaakt bij een rechter zonder banden met één van de traditionele partijen.

Dat zal moeilijk te vinden zijn.

[neutron]

zoals Neutr-On reeds meermaals heeft vermeld, zijn de wetten zo uitgebreid en onduidelijk dat zelfs een kat haar jongen niet meer zou herkennen of je door het bos de bomen niet meer zou zien in dit kluwen van Justitie dat een doolhof is geworden

DE stelling van Neutr-On is:
- dat de rechters de wetten zelf niet kennen
- recht gesproken wordt met de natte vinger
- er toch geen controle is op het gerecht
- de advocaten maar wat op papier zetten en dan afwachten wat de rechters beslissen

algemeen is al meermaals beslist door de vakbonden in de openbare sector dat

* een wedde die je zelf teveel getrokken hebt: na één jaar vervalt en je dus max slechts één jaar moet terugbetalen wat teveel betaald is

* een wedde waar je te weinig getrokken hebt nog max 5 jaar recht geeft om het tekort te kunnen ontvangen, meer dan 5 jaar vervalt dus

maar hier vind je enkele uitspraken en bedenkingen die alleen maar aantonen dat Justitie dringend moet hervormd worden:
eenvoudiger, duidelijker, sneller, goedkoper


Grondwettelijk hof (arbitragehof)
Datum van de uitspraak: 18/05/2011
De rechtsvordering tot terugvordering van het onverschuldigde loon verjaart na vijf jaar.
De rechtsvorderingen die uit de overeenkomst ontstaan, verjaren één jaar na het eindigen van deze overeenkomst of vijf jaar na het feit waaruit de vordering is ontstaan, zonder dat deze termijn één jaar na het eindigen van deze overeenkomst mag overschrijden. (Art. 15 van de wet van 3 juli 1978 )
Deze verjaring kan niet worden gestuit midddels een aangetekende brief.
Niettegenstaande art. 106 §2 van de bij KB van 17 juli 1991 gecoördineerde wetten op de Rijkscomptabiliteit stelt dat voor ambtenaren de rechtsvordering tot terugbetaling van onverschuldigd betaald loon kan worden gestuit door het versturen van een aangetekende brief die tot gevolg heeft dat de vijfjarige verjaringstermijn op dertig jaar, werd deze wettelijke bepaling middels arrest van het Grondwettelijk Hof van 18 mei 2011,

Ҥ 1. Inzake wedden, voorschotten daarop en vergoeding of uitkeringen, die een toebehoren van de wedden vormen of ermede gelijkstaan, zijn de door de Staat ten onrechte uitbetaalde sommen voorgoed vervallen aan hen die ze hebben ontvangen, als de terugbetaling daarvan niet gevraagd is binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste januari van het jaar van de betaling.
“De in het eerste lid vastgestelde termijn wordt tot dertig jaar opgevoerd, wanneer de onverschuldigde sommen zijn verkregen door bedrieglijke handelingen dan wel door valse of bewust onvolledige verklaringen.
Ҥ 2. Om geldig te zijn moet deze aanvraag tot terugbetaling ter kennis van de schuldenaar gebracht worden bij een ter post aangetekend schrijven met vermelding van:
1o het totale bedrag van de teruggevraagde som met, per jaar de opgave van de ten onrechte uitgevoerde betalingen;
2o de bepalingen in strijd waarmede de betalingen zijn gedaan.
“Te rekenen vanaf de aangifte van de aangetekende brief kan het onverschuldigde bedrag gedurende dertig jaar worden teruggevorderd”.
B.1.2. Die bepalingen zijn ontstaan uit art. 7, §§ 1 en 2 van de wet van 6 februari 1970 betreffende de verjaring van schuldvorderingen ten laste van of ten voordele van de Staat en de provinciën, gewijzigd bij art. 61, 1o van de wet van 24 december 1976 betreffende de budgettaire voorstellen 1976-1977. Zij komen voortaan voor in art. 114 van de wet van 22 mei 2003 houdende organisatie van de begroting en van de comptabiliteit van de federale Staat. Zij zijn ook vermeld in art. 16 van de wet van 16 mei 2003 tot vaststelling van de algemene bepalingen die gelden voor de begrotingen, de controle op de subsidies en voor de boekhouding van de gemeenschappen en de gewesten, alsook voor de organisatie van de controle door het Rekenhof.
B.1.3. Uit het vonnis waarbij de zaak bij het Hof aanhangig is gemaakt, blijkt dat het geding voor de verwijzende rechter een door de Franse Gemeenschap ingestelde vordering betreft waarbij die partij de veroordeling van een gepensioneerde leerkracht vordert tot terugbetaling van ten onrechte uitbetaalde weddetoelagen.
B.2. De verwijzende rechter vraagt aan het Hof of de in het geding zijnde bepaling verenigbaar is met art. 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij een verschil in behandeling zou instellen tussen de personeelsleden die de bij de in het geding zijnde bepaling bedoelde sommen verschuldigd zijn en de bij art. 15 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten bedoelde werknemers uit de privésector: de rechtsvordering tot terugvordering van het onverschuldigde bedrag verjaart in de beide gevallen na vijf jaar, maar in het eerste geval alleen kan de verjaring worden gestuit door het versturen van een aangetekende brief die tot gevolg heeft dat de verjaringstermijn op dertig jaar wordt gebracht.
Ten aanzien van de ontvankelijkheid van de prejudiciële vraag
B.3.2. Hoewel de prejudiciële vraag niet uitdrukkelijk gewag maakt van de categorieën van personen onder wie een verschil in behandeling zou worden ingesteld, blijkt zowel uit de motivering van het vonnis waarbij de vraag wordt gesteld als uit de formulering van die vraag, dat de verwijzende rechter aan het Hof het verschil in behandeling voorlegt dat voortvloeit uit de toepassing van de onderscheiden verjaringstermijnen van de in het geding zijnde bepaling en van art. 15 van de voormelde wet van 3 juli 1978.
Ten gronde
B.4. Art. 15 van de voormelde wet van 3 juli 1978 stelt de verjaringstermijn vast op vijf jaar, te rekenen vanaf de feiten die aanleiding geven tot de vordering. De wetgever was evenwel van oordeel dat het niet opportuun was de werknemer en de werkgever bloot te stellen “aan gedingen die een aanvang zouden kunnen nemen vele jaren nadat de uitvoering van de overeenkomst een einde heeft genomen” (Pasin. 1900, p. 95; Parl.St. Kamer 1953, nr. 543, p. 7; Parl.St. Senaat 1953-54, nr. 170, p. 12). Hij heeft daarom een tweede termijn vastgesteld, die één jaar na het eindigen van de overeenkomst afloopt.
B.5.2. In haar memorie doet de Franse Gemeenschapsregering gelden dat de in het geding zijnde bepaling geen verschil in behandeling instelt tussen de Staat, de gemeenschap of het gewest en de privéwerkgever, aangezien zowel de ene als de andere, in geval van stuiting van de verjaring, een rechtsvordering kunnen instellen binnen een onbeperkte termijn, dat de dagvaarding de verjaring stuit en dat de beslissing waarbij uitspraak zou worden gedaan over die vordering, zelf een nieuwe verjaringstermijn opent, zodat de termijn waaraan de vordering is onderworpen zonder weerslag zou zijn.
B.5.3. Hoewel de dagvaarding voor het gerecht de verjaring stuit en een rechterlijke beslissing een verjaringstermijn kan openen, blijft het feit dat de vordering de verjaring slechts zal kunnen stuiten en slechts ontvankelijk zal zijn indien zij wordt ingesteld binnen de termijnen die daartoe zijn bepaald. De in het geding zijnde bepaling en art. 15 van de wet van 3 juli 1978 voorzien weliswaar in een termijn van vijf jaar. In het eerste geval betreft het de termijn in de loop waarvan de op basis van art. 15 van de wet van 3 april 1978 uitgeoefende vordering tot terugvordering van het onverschuldigde bedrag moet worden ingesteld. In het tweede geval gaat het evenwel om de termijn waarbinnen de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde verzending van de aangetekende brief een termijn van dertig jaar opent om de vordering tot terugvordering van het onverschuldigde bedrag uit te oefenen, zodat de personen op wie die twee bepalingen van toepassing zijn, verschillend worden behandeld.
De in het oorspronkelijke ontwerp (ibid., p. 17) vervatte verplichting om de terugvordering om de vijf jaar te hernieuwen, werd vervolgens opgeheven om te vermijden de taak van het bestuur te bezwaren (ibid., 1966-67, nr. 408/5, p. 12).
B.8.2. Terwijl de dertigjarige verjaring evenwel een regel van residuele aard is geworden, veeleer dan de wettelijke uitdrukking van wat het algemeen belang vereist, bepaalt het nieuwe art. 2262bis, § 1 BW, ingevoegd bij de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring, dat de persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar, met uitzondering van de rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, die verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon, waarbij die vorderingen in ieder geval verjaren door verloop van twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop het feit waardoor de schade is veroorzaakt, zich heeft voorgedaan.
B.8.3. Bovendien hebben art. 114 van de wet van 23 mei 2003 houdende organisatie van de begroting en van de comptabiliteit van de federale Staat en art. 16 van de wet van 16 mei 2003 “tot vaststelling van de algemene bepalingen die gelden voor de begrotingen, de controle op de subsidies en voor de boekhouding van de gemeenschappen en de gewesten, alsook voor de organisatie van de controle door het Rekenhof”, het voormelde art. 7 van de wet van 6 februari 1970 gewijzigd om de termijn gedurende welke het onverschuldigde bedrag kan worden teruggevorderd na het versturen van de in die bepaling bedoelde aangetekende brief, te verkorten van dertig tot tien jaar.
B.8.4. Die evolutie maakt het niet langer mogelijk het in het geding zijnde verschil in behandeling te verantwoorden: door toe te laten gedurende dertig jaar van een openbaar ambtenaar wedden terug te vorderen die hem, zoals te dezen, per vergissing werden uitbetaald, terwijl een contractueel werknemer na vijf, en zelfs na één jaar, ontsnapt aan elke vraag tot terugbetaling, heeft de wetgever, ten aanzien van de eerste, een maatregel genomen die redelijkerwijs niet verantwoord is.
B.8.5. De in art. 15 van de wet van 3 april 1978 bepaalde termijn van vijf jaar kan weliswaar worden verlengd via verjaringstuitende handelingen zoals de dagvaarding voor het gerecht, het bevel tot betaling of het beslag, zodat het niet-verschuldigde kan worden teruggevorderd na de termijn waarin die bepaling voorziet. Dergelijke handelingen zijn echter heel wat zwaardere formaliteiten dan het verzenden van een eenvoudige aangetekende brief waarin de in het geding zijnde bepaling voorziet, en de verlenging van de verjaringstermijn is afhankelijk van de herhaalde hernieuwing van die stuitende handelingen.


wie het nog begrijpt mag het hieronder verduidelijke, met dank

[neutron]

hierbij een voorbeeld uit het onderwijs

Wedde-info Onderwijspersoneel
Principe:

Het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming moet ten onrechte uitbetaalde bedragen inzake wedden terugvorderen binnen een termijn van één jaar, te rekenen van de eerste januari volgend op de datum van betaling, zoniet zijn ze voor goed vervallen aan het personeelslid dat ze ontving.

Deze termijn wordt vastgesteld op 30 jaar wanneer de onverschuldigde sommen werden verkregen door bedrieglijke handelingen of door valse of welbewust onvolledige verklaringen.

Meer info:

· Wet van 6 februari 1970

· Decreet van 31 juli 1990 betreffende het onderwijs – II

· Decreet basisonderwijs van 25 februari 1997, Art. 175

· Decreet van 2 maart 1999 (volwassenenonderwijs), Art. 63 - 65

· Decreet van 1 december 1998 (centra voor leerlingenbegeleiding), Art. 103 - 104

· Decreet van 13 juli 1994 (hogescholen) Art. 239

[neutron]

een andere uitspraak


24 APRIL 2008 F.07.0030.N/2
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen een arrest, op 10 november 2006 gewezen door
het Hof van Beroep te Gent.
Voorzitter Ivan Verougstraete heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Dirk Thijs heeft geconcludeerd.
II. CASSATIEMIDDEL
De eiser voert in zijn verzoekschrift een middel aan.
Het verzoekschrift is aan dit arrest gehecht en maakt er deel van uit.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
1. Uit de onderlinge samenhang van de artikelen 127, §1, eerste lid, 2°, van de
Grondwet, 61, §1, eerste lid van de Financieringswet van 16 januari 1989 en 91bis
van de Bijzondere Wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen volgt
dat de Gemeenschappen vanaf 1 januari 1989 de rechten en verplichtingen van de
Staat hebben overgenomen welke betrekking hebben op de bevoegdheden die hun
inzake onderwijs door de Grondwet zijn toegekend, met inbegrip van de rechten
en verplichtingen die voortkomen uit de op die datum nog hangende gerechtelijke
procedures.

2. Krachtens artikel 7, §§1 en 2, van de wet van 6 februari 1970 betreffende de
verjaring van schuldvorderingen ten laste of ten voordele van de Staat en de
provinciën, zoals van toepassing op het ogenblik van de aangetekende vraag van
28 maart 1988 tot terugbetaling van de onverschuldigd aan verweerster
uitbetaalde wedde, zijn de door de Staat ten onrechte uitbetaalde wedden
voorgoed vervallen, als de terugbetaling daarvan niet gevraagd is binnen een
termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste januari van het jaar van de betaling.
De vraag tot terugbetaling moet bij aangetekende brief ter kennis van de
schuldenaar worden gebracht. Te rekenen vanaf de afgifte van de aangetekende


24 APRIL 2008 F.07.0030.N/3
brief kan het onverschuldigde bedrag gedurende dertig jaar worden
teruggevorderd.
3. Artikel 198 van het Decreet van 31 juli 1990 betreffende het onderwijs-II,
zoals van toepassing bij de invoering ervan, gaf aan de eiser de mogelijkheid om
voor onverschuldigd loon dat vanaf 1 januari 1986 werd uitbetaald door de Staat
aan personeelsleden van het onderwijs, zelf de terugbetaling te vorderen.
Deze bepaling doet geen afbreuk aan de gevolgen van de vragen om terugbetaling
die de Staat op grond van voormeld artikel 7, §2, tijdig heeft gericht aan de
begunstigden van onverschuldigd betaald loon.
4. Indien de Staat, voor de overheveling van de rechten en verplichtingen ter
zake van het onderwijs aan de Gemeenschappen op 1 januari 1989, tijdig op grond
van voormeld artikel 7, §2, een verzoek tot terugbetaling heeft gericht aan een
onderwijzend personeelslid dat onverschuldigd betaald loon had ontvangen, is het
recht om het onverschuldigd betaalde bedrag gedurende dertig jaar te vorderen
verworven door de Staat en, voorzover die dertigjarige termijn niet eerder was
verstreken, op grond van voormelde artikelen 127, §1, 2°, 61, §1, eerste lid, en
91bis, als dusdanig op de bevoegde Gemeenschap overgegaan zonder dat deze
eerst opnieuw de terugbetaling moest vragen.
5. De appelrechters, die vaststellen dat de Staat bij aangetekende brief van 28
maart 1988 een verzoek tot terugbetaling heeft gericht aan de verweerster en die
beslissen dat slechts een aangetekend verzoek tot terugbetaling uitgaande van de
nieuwe schuldeiser, de eiser, tot gevolg kan hebben dat het onverschuldigd
betaalde gedurende dertig jaar zou kunnen worden teruggevorderd door de eiser
en dat de stuiting door de vroegere nationale schuldeiser van 28 maart 1988 niet
dat gevolg kan hebben, verantwoorden hun beslissing niet naar recht.
Het middel is gegrond.
Dictum
Het Hof,
Vernietigt het bestreden arrest in zoverre dit het verzet van de verweerster
betreffende de terugvordering van onterecht betaalde wedde gegrond verklaart, de
terugvordering ervan verjaard verklaart en uitspraak doet over de kosten.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

De procureur heeft het gewoon open en bloot op TV gezegd, iets in de zin van, we gaan die hun plaats leren, we gaan die monddicht maken.

De klokkeluiders verwezen naar de burgemeester als verantwoordelijke in de Panorama reportage, maar bij het zien en horen van de procureur kreeg ik veel meer een unheimlich gevoel dan tijdens het interview met de gladde maar niet echt kwaadaardige burgemeester. Het leek bij de procureur wel om een boven de wet verheven soort mafiabaas te gaan. Er is dringend een van politieke partijen onafhankelijke democratische controle nodig op het rechtssyteem lijkt me.

[Bokkenreyder]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

De klokkeluiders verwezen naar de burgemeester als verantwoordelijke in de Panorama reportage, maar bij het zien en horen van de procureur kreeg ik veel meer een unheimlich gevoel dan tijdens het interview met de gladde maar niet echt kwaadaardige burgemeester. Het leek bij de procureur wel om een boven de wet verheven soort mafiabaas te gaan. Er is dringend een van politieke partijen onafhankelijke democratische controle nodig op het rechtssyteem lijkt me.

Idem voor de vertegenwoordiging van de sociale groepen: vakbonden, ziekenkassen, werkgeversorganisaties...
Ook daar is de invloed van de partij-apparatjiks veel te groot en is elke belangrijke post ingenomen door individuen die de partijen 'veel verschuldigd' zijn.
Dit even terzijde, want dat is een andere kwestie.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

De klokkeluiders verwezen naar de burgemeester als verantwoordelijke in de Panorama reportage, maar bij het zien en horen van de procureur kreeg ik veel meer een unheimlich gevoel dan tijdens het interview met de gladde maar niet echt kwaadaardige burgemeester. Het leek bij de procureur wel om een boven de wet verheven soort mafiabaas te gaan. Er is dringend een van politieke partijen onafhankelijke democratische controle nodig op het rechtssyteem lijkt me.

Je vergeet dat de procureur in deze de klokkenluiders aanpakt net omdat zij de burgemeester aanwijzen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bokkenreyder

Idem voor de vertegenwoordiging van de sociale groepen: vakbonden, ziekenkassen, werkgeversorganisaties...
Ook daar is de invloed van de partij-apparatjiks veel te groot en is elke belangrijke post ingenomen door individuen die de partijen 'veel verschuldigd' zijn.
Dit even terzijde, want dat is een andere kwestie.

Neen, het is dezelfde kwestie, de hele top van politici - gerecht - ziekenkassen/vakbonden is een en dezelfde corrupte bende die er voltijds op gericht zijn van hun profitariaat te vrijwaren en ten volle uit te buiten.

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Ze weten het ondertussen, ze zullen ongetwijfeld nu wel de juiste bewijzen die hun baremaverhoging verantwoordden kunnen voorleggen en dan krijgt de hele zaak alsnog een happy end.

Daar zijn zij absoluut niet toe verplicht. Het is HAZODI dat zal moeten bewijzen dat de geviseerden persoonlijk gewild frauduleuze handelingen gesteld hebben om hun inschaling te verbeteren. Anders kan HAZODI fluiten naar zijn geld.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door fonne

Daar zijn zij absoluut niet toe verplicht. Het is HAZODI dat zal moeten bewijzen dat de geviseerden persoonlijk gewild frauduleuze handelingen gesteld hebben om hun inschaling te verbeteren. Anders kan HAZODI fluiten naar zijn geld.

Het is het gerecht niet eens om dat geld te doen, de beschuldiging is trouwens een even grote leugen als in de vorige rechtszaak waarin men die mensen vervolgd heeft. Het is gewoon een boodschap naar de volgende klokkenluiders, en die is, "doe het niet want we koeioneren jullie totdat je er aan kapot gaat."

:Leve België:

[neutron]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Je vergeet dat de procureur in deze de klokkenluiders aanpakt net omdat zij de burgemeester aanwijzen.



Neen, het is dezelfde kwestie, de hele top van politici - gerecht - ziekenkassen/vakbonden is een en dezelfde corrupte bende die er voltijds op gericht zijn van hun profitariaat te vrijwaren en ten volle uit te buiten.

volledig akkoord

[Klojo eerste klas]

Er is er hier blijkbaar ene die teveel naar de tv gekeken heeft.....het aanpassen van een weddeschaal is maar een codetje veranderen....en daarmee is de kous af.
Er moet dus geen dossier opgemaakt worden, geen opdracht getekend door ofwel de burgemeester ofwel de personeelschef, geen controle van dat dossier door de personeelsdienst, geen vergelijking van de opdracht tot betaling met de 'personeelssituatie', enz...enz... Nee, dat is allemaal niet meer nodig. Gewoon een cijfertje veranderen....
Maar dan wel beweren dat zij 'zichzelf' hoger ingeschaald hebben..... dubbele
En dan zelfs niet verder onderzoeken naar hoe het kan dat zij zichzelf (zouden) hebben kunnen hoger inschalen ? driedubbele
Het wordt tijd dat én de gemeenteraad én de administratie daar eens onder de loep worden genomen.......

[Bokkenreyder]

Oorspronkelijk geplaatst door Klojo eerste klas

Er is er hier blijkbaar ene die teveel naar de tv gekeken heeft.....het aanpassen van een weddeschaal is maar een codetje veranderen....en daarmee is de kous af.
Er moet dus geen dossier opgemaakt worden, geen opdracht getekend door ofwel de burgemeester ofwel de personeelschef, geen controle van dat dossier door de personeelsdienst, geen vergelijking van de opdracht tot betaling met de 'personeelssituatie', enz...enz... Nee, dat is allemaal niet meer nodig. Gewoon een cijfertje veranderen....
Maar dan wel beweren dat zij 'zichzelf' hoger ingeschaald hebben..... dubbele
En dan zelfs niet verder onderzoeken naar hoe het kan dat zij zichzelf (zouden) hebben kunnen hoger inschalen ? driedubbele
Het wordt tijd dat én de gemeenteraad én de administratie daar eens onder de loep worden genomen.......

Tja, Jaak regelt bij het leger nochtans de inhoud van zijne frigo zelf, hoor!

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Eén keer per week zo ongeveer, zal ik blijven herhalen:

²

[giserke]

Weet je wat me nog het meest stoort? Dat het zo stil is bij N-VA Hasselt.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Het is het gerecht niet eens om dat geld te doen, de beschuldiging is trouwens een even grote leugen als in de vorige rechtszaak waarin men die mensen vervolgd heeft. Het is gewoon een boodschap naar de volgende klokkenluiders, en die is, "doe het niet want we koeioneren jullie totdat je er aan kapot gaat."

Ik vermoed hetzelfde. Vandaar dat het belangrijk is die klokkeluiders te steunen.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Weet je wat me nog het meest stoort? Dat het zo stil is bij N-VA Hasselt.

In de reportage, dat NVA parlementslid - als ik het me goed herinner, die zijn "dat kan toch niet" uit de lucht vallen alsof dat hij het niet wist, spreekt inderdaad boekdelen.

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

In de reportage, dat NVA parlementslid - als ik het me goed herinner, die zijn "dat kan toch niet" uit de lucht vallen alsof dat hij het niet wist, spreekt inderdaad boekdelen.

Dat parlementslid is wel niet van Hasselt.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Dat parlementslid is wel niet van Hasselt.

Niettemin is dat parlementslid wel betrokken in het uitkomen van de zaak met de fraudegelden die daar onterecht zijn uitbetaald.

En nu blijkt dat hij eigenlijk zich weinig herinnert en verschiet en uit de lucht valt a la, "dit kan toch niet?" Terwijl het nota bene enkel kan omdat mensen zoals hij de andere kant opkijken.

Waarom vraag ik me maar af?

[Bokkenreyder]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Weet je wat me nog het meest stoort? Dat het zo stil is bij N-VA Hasselt.

Nochtans heeft Steven Vandeput stevige kritiek gegeven op de gang van zaken.

http://www.tvl.be/nl/2012-08-07/n-va...ffaire-hazodi/

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Weet je wat me nog het meest stoort? Dat het zo stil is bij N-VA Hasselt.

Dat zal wel. De NVA zit met de poepers dat ze ontmaskerd wordt als de valse onschuldige maagd...