Laffe eerste minister probeert kritiek parlement te ontlopen via persconferentie

[DewareJakob]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Met zulke anachronismes kun je enkel nog op bejaarden feestjes scoren. Of op familiefeestjes bij de zatte nonkel die vraagt : "trek eens aan mijne vinger"

De liberalen zijn nog altijd een Pest Voor Vlaanderen. Meer dan ooit. Ken je geschiedenis. Je hebt al vaker duidelijk gemaakt dat je iets tegen oudere mensen hebt je ze intellectueel beperkt vindt. Dat is iets dat je zelfs op de echte Fascisten voor hebt (een punt om niet fier op te zijn, maar ja...). Dat je dat niet beseft. Haat maakt blind...

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door De Rode Willem

Toch misschien alweer even de kranten opbellen hoor.
Ze hebben het blijkbaar niet helemaal begrepen

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20211012_94740300

Bartje en Peterken, beiden van de NVA. Nu ook gekend als onder de naam van the fugitives.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Met zulke anachronismes kun je enkel nog op bejaarden feestjes scoren. Of op familiefeestjes bij de zatte nonkel die vraagt : "trek eens aan mijne vinger"

Er zijn dingen die nooit anachronismen worden. “Pest Voor Vlaanderen” is er zo eentje. En inhoudelijk geldt het nog steeds, ook al is de naam waarvan het afgeleid is ondertussen vervangen door een andere.

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Bartje en Peterken, beiden van de NVA. Nu ook gekend als onder de naam van the fugitives.

Moeten we Child Focus niet verwittigen?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Moeten we Child Focus niet verwittigen?

Is dat zinvol? Angsthazen blijven angsthazen.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door De Rode Willem

Weglopers van de Wetstraat...het zou nog op niveau zijn, ook inhoudelijk voor een Suske en Wiske verhaal.

Ik dacht je wegloper Wilmés bedoelde. Die liep namelijk op een veel crucialer moment weg.

Is dit waar de belgicistjes apetrots op zijn?

Politiek voor en achter de schermen was zelden groter in contrast, dan de afgelopen 24 uur van Vivaldi. Terwijl ’s nachts op een ongezien pijnlijke manier de toxische relatie tussen PS en MR kwam bloot te liggen, waarbij een afwezige premier Alexander De Croo (Open Vld) urenlang werd vernederd door een “niet-akkoord”, vervelde dat wat later op de dag perfect tot de ‘grote Vivaldi-show’. De persconferentie bevatte een hele tros lofbetuigingen aan elkaar en vooral een meldenswaardige poging van Vincent Van Quickenborne (Open Vld) om de barsten te maskeren. Bij de State of the Union deed de premier wat hij moest doen: zonder fouten de speech afleveren, al kwam het applaus aarzelend en wat geforceerd. In de wandelgangen klinkt een conclusie: het conclaaf laat kneuzingen.

In het nieuws: Na de State of the Union volgt het debat in de Kamer.

De details: De oppositie kan beuken op het akkoord, maar de spanning zit eigenlijk binnenin de coalitie.

“Maar slapjes.” Een kopstuk van de eigen Vivaldi-coalitie was niet onder de indruk, vlak na de State of the Union. En het moet gezegd, het was niet de beste verbale prestatie die eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) ooit al naar voor bracht. Dat kan ook nauwelijks verwonderen: de premier maakte een slopend einde van zijn begrotingsonderhandelingen mee, en was verstoken van slaap.
Het was dan ook ongezien, zelfs naar de Belgische normen van een coalitieregering: urenlang liet de grootste regeringspartij PS officieel weten “dat er geen akkoord was”, terwijl een groepje andere partijen gewoon doodleuk het tegenovergestelde beweerde.
Dat het daarbij de MR en Open Vld zelf waren (met een wel erg voluntaristische Vincent Van Quickenborne), die de PS voor het blok wilden zetten, door de tactiek van fait accompli te hanteren, en gewoon te zeggen dat er “een deal” was, hoeft niet te verwonderen. Dat Ecolo, met vicepremier Georges Gilkinet, dezelfde aanpak hanteerde en een communiqué de wereld instuurde, was wel opvallend.
Dat bovendien de premier zelf een persconferentie om 11.00 uur had aangekondigd, opnieuw een voldongen feit voor de coalitiepartners: het verbaasde zowel de socialisten als de christendemocraten toch, zoveel audaciteit. En nog meer: De Croo was gewoon zelf vertrokken van zijn Kern, net als Gilkinet, om te gaan rusten.
Zo had het Vivalidi-schip plots geen kapitein meer. Toch behoorlijk uniek: een groepje vicepremiers, zonder hun premier, die moeten constateren dat de grootste regeringspartij niet mee is in een onverkwikkend theater, en die urenlang alleen maar de chaos kunnen ondergaan.

De essentie: De schaduwen van Georges-Louis Bouchez (MR) en Paul Magnettte (PS) hingen over het overleg.

Verschillende vicepremiers kunnen niet anders dan de hand van de MR-voorzitter zien in de houding van hun collega vicepremier Sophie Wilmès (MR). Want initieel verloopt het behoorlijk vlot, maar ruim na middernacht, wanneer nog enkele punten overblijven, gaat Wilmès compleet op de rem over de parafiscale kortingen voor een eerste werknemer.
Tegelijk legt ze op dat moment een punt op tafel dat Bouchez al weken luidkeels aankondigt in de pers: Werklozen die een opleiding tot knelpuntberoep weigeren, bestraffen in hun uitkering. Een voorstel dat de PS publiek al tig keer aan flarden heeft geschoten, wat ze vervolgens binnenskamers opnieuw doen. Een poging van De Croo om Wilmès en Pierre-Yves Dermagne, de PS-vicepremier, apart te zetten, levert niets op.
Wat even duidelijk is: ook Dermagne staat in permanent contact met zijn eigen voorzitter, Paul Magnette (PS). En die is niet van plan veel toe te geven aan de MR. Niets over het bestraffen van werklozen, maar ook bitter weinig over de zogenaamde e-commerce, wat draait rond het flexibeler maken van nacht- en weekendwerk. Voor de PS kan gesproken worden over de periode tussen 20.00 uur en middernacht, maar meer niet. Evenmin over weekendwerk. “Dat is al heel vroeg aangegeven, wat voor de PS de rode lijn was. Een verrassing kon dat niet zijn”, zo zegt een insider stellig.
Wat volgt, is een emotionele Wilmès, nochtans zelf oud-premier, die een eerste keer opstapt, teruggehaald wordt, en daarna definitief verdwijnt. Daar zit de rest dan. De Croo gaat dan maar telefonisch met de MR in overleg, krijgt concessies, en komt terug. Het irriteert de anderen, de PS op kop: het spelletje waarbij de liberale premier zijn eigen familie moet ‘overtuigen’, het is iets te doorzichtig. “Hoe kan je tot een akkoord komen als één partij gewoon niet aan tafel zit?” Zeker Wanneer Van Quickenborne dan nog verbaal opgaat tegen Dermagne, zakt de sfeer weg. De zaak sleept uren aan.
Op moment dat De Croo dan zelf vertrekt, is het hoogst onduidelijk voor de anderen of er nu een akkoord is of niet. Open Vld voert de forcing, met een sortie van Van Quickenborne naar de pers en de aankondiging van een persconferentie. Een gok, zo blijkt, die verkeerd uitpakt.
Want de vernedering die volgt vanuit de PS, door openlijk te verklaren “dat er geen akkoord is”, is voelbaar in heel de coalitie. Het toont aan hoe de grootste partij van de coalitie de premier uren laat dansen, zoekend naar alsnog een akkoord. “We wilden duidelijkheid over alle details, en dat hadden niet”, zo klinkt het achteraf droog in kringen rond Dermagne, die er naar de pers toe zelf onbewogen en zelfs goedgezind bijloopt. Dat Magnette op het eind zijn vicepremier zou hebben teruggefloten, ontkent men ten stelligste: “Ons standpunt was al uren hetzelfde.”
Hoe dan ook, uiteindelijk krijgt de PS haar zin: de zaak van het nacht- en weekendwerk wordt naar de sociale partners geduwd: zij moeten beslissen. Maar opnieuw, enkel over de uren tussen 20.00 uur en middernacht.
MR krijgt tegelijk een kleine tegemoetkoming: het systeem voor de eerste werknemer van een vennootschap wordt niet geschrapt, wel aangepast. Zo gaat het misbruik eruit: een akkoord dat eigenlijk iedereen maar logisch vindt. Daartegenover staat dat de Franstalige liberalen heel wat nieuwe taksen moeten slikken, én een ingreep op het gunstregime van profvoetballers.

Wat volgt: Een broodnodige persconferentie om de ‘goede boodschap’ in de markt te zetten.

Door netjes dinsdagvoormiddag alle zeven vicepremiers op te trommelen in de ‘bunker’, de perszaal van de Zestien, en daar mooi voor de camera’s een toonbeeld van harmonie een eendracht op te voeren, zet de premier dus al enkele uren na de vernedering een heel ander plaatje in de markt. Dat de persconferentie meer dan een uur duurt: perfect, zo zuigt men alle media-aandacht daarnaartoe. Veel vragen wil de premier achteraf niet: de focus moet op het positieve. De journaals van één uur volgen in die logica: de nacht lijkt vergeten, men focust op het moment van 11.00 uur in de bunker.

Dat overigens opnieuw Open Vld’er Van Quickenborne met veel zin voor overdrijving het tijdens dat persmoment heeft over “een regering van de plusjes”, en moppen tapt over de goede sfeer en de pannenkoeken die ze samen aten, het is er zelfs voor de coalitiepartners achteraf wat over. “Je moet dat kunnen hé”, merkt men op.
Tegelijk heeft de premier het over “een historisch akkoord”. Het theater werkt: het beeld raakt wonderwel gedraaid op enkele uren. Vivaldi herleeft: Perception is reality.

Prachtvoorbeeld van 'saved by the bell'.
Dit moet België zijn. In al zijn glorie.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Bartje en Peterken, beiden van de NVA. Nu ook gekend als onder de naam van the fugitives.

Wilmés en De Croo niet vergeten!

[fcal]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

U verspreidt bewust een leugen (verandering van chronologie).
Het doet dus zeker ter zake.

En 'persoonlijke aanval'... waarom hebben zo veel mensen tegenwoordig zo'n korte tenen?

Moet dat niet zijn 'lange' tenen en 'korte' lontjes? Of streefde u ironisch enige 'onnozelheid' na?

[Knuppel]

Wat nu? Stof tot nadenken binnen de coalitie.

De chaos, het proberen elkaar te overbluffen met gewaagde communicatie, de stuurloosheid van het schip op een bepaald moment: het was wel veel bijeen dinsdagochtend, voor een aantal coalitiepartners.
“Dit is toch echt niet voor herhaling vatbaar. Die voorbereiding moet beter, op z’n minst. Met bluf alleen maak je geen akkoorden”, zo is bij een betrokkene te horen.
“Echt een soep. Niemand wist op een bepaald moment nog hoe het zat. Dat zijn geen aangename momenten voor een regering. Want men monopoliseert constant informatie, eerder dan dat men ze deelt met partners. Lastig werken zo”, is bij een ander te horen.
Zeker in het rode kamp blijft het bovendien wringen: “Met verbazing hebben wij staan kijken naar de gehanteerde methode, de manier waarop men geprobeerd heeft zaken erdoor te duwen.”
Al waren er ook vicepremiers, en niet enkel blauwe, die de aanpak van De Croo ook vandaag blijven verdedigen: “Zijn aanpak is wel goed, hij bouwde goed op met aandacht voor alle partners hun wensen.”
Dat er volgend op de ochtendlijke chaos zo netjes gecommuniceerd werd, is veelzeggend voor het politieke talent van De Croo, en misschien ook wel zijn luitenant Van Quickenborne: je moet in staat zijn om je rol dan met de nodige overtuiging te spelen, zelfs na die moeilijke momenten.
Maar de vraag is of het onderliggende probleem, dat van de kemphanen aan Franstalige kant, en het gebrek aan stabiliteit in die relatie, met dit akkoord is opgelost. Alles wijst op het tegendeel.
En blufpoker helpt daarbij niet. Alvast het dossier van het nacht- en weekendwerk, dat nu bij de sociale partners zit, lijkt allerminst uitgeklaard. “Wij horen Van Quickenborne gisteren op Terzake weer zaken beweren, die gewoon niet juist zijn. Bekijk in alle rust het akkoord”, zo klinkt droog in de wandelgangen, bij de PS.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

U verspreidt bewust een leugen (verandering van chronologie).

Het doet dus zeker ter zake.


En 'persoonlijke aanval'... waarom hebben zo veel mensen tegenwoordig zo'n korte tenen?

U bedoelt waarschijnlijk 'zo'n lange tenen'.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door fcal

Moet dat niet zijn 'lange' tenen en 'korte' lontjes? Of streefde u ironisch enige 'onnozelheid' na?

Och we kunnen zoveel, gewild of ongewild, door elkaar mixen. “Korte lontjes” wordt “lorte kontjes” en “lange tenen” wordt “tange lenen”.
Ik heb met dergelijke omwisselingen jonge kinderen geweldig geamuseerd. Je kunt ook soms verrassende en gekke effecten bereiken door omwisseling van de eerste letters (soms een paar letters) van voornaam en achternaam.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door fcal

Moet dat niet zijn 'lange' tenen en 'korte' lontjes? Of streefde u ironisch enige 'onnozelheid' na?

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

U bedoelt waarschijnlijk 'zo'n lange tenen'.

Brain fart. Mijn verontschuldigingen voor de contaminatie. Ik was duidelijk wat te snel bij het typen van mijn reactie.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Brain fart. Mijn verontschuldigingen voor de contaminatie. Ik was duidelijk wat te snel bij het typen van mijn reactie.

Maak u geen zorgen. Er is aan dergelijk ongewilde omwisselingen dikwijls een leuke verrassende kant.

[kelt]

Ach,dat federaal parlement,regeringspartijen en oppositie,wat een bespottelijke overbodige bende...
Zie je,de voorzitter van het Parlement is de voornaamste politicus van het land...Vandaar dat iedereen zijn of haar naam kent..(ja toch? hé? )

De voorzitter zou aan de Premier kunnen(eigenlijk : MOETEN) BEVELEN wanneer te verschijnen en over welk onderwerp een exposé te verzorgen....


Ik weet niet of ooit in de geschiedenis van dit Koninkrijk zoiets gebeurd is.Het zou ongewoon zijn terwijl het ,wettelijk gezien,NORMAAL zou behoren te zijn...

De CEO van het land wordt door de voorzitter van de beheerraad van het land opgevorderd om voor de beheerraad uitleg te komen verstrekken...

Maar ja,het is de omgekeerde wereld.....in de meeste landen ....