Als je niet kan schieten kunt u nog altijd bij de politie gaan.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

In de schietclub hangen de kaartjes op 12 meter. Schieten met een luchtpistool is inderdaad een moeilijke discipline, maar wel leuk.
Het is ook een stuk goeiekoper in gebruik. Over de aankoop kan er worden gediscussieerd.

Het wapen zelf, als ge een goed wilt, (match) dan zit ge op 2 keer de prijs van ne Glock ongeveer, maar ja het schieten is goedkoop lucht en lood en match loodjes in 4.5 kosten niet veel. En voor dat geld zit er meestal wel een Lothar Walter loop in of een CZ , en dat is pure kwaliteit. Weirauch is ook goed (lopen en wapens) en wat meer betaalbaar.


Als je geweer wil schieten, en je wil iets compact kan je ook voor een Bull pup of carabine gaan. Geef iets meer uit en pak iets met een Biathlon grendel, Als je linkshandig bent oppassen niet alles is geschikt voor linkshandige schutters. (kijk vooral naar de plaatsing van het magazijn dan) Moet het precies zijn, opnieuw zoeken naar iets met een CZ of Lothar Walter loop. FX is ook goed naar het schijnt, dat is zweeds.

Die lopen kan je zelf achteraf vervangen, maar dan moet je zelf al gaan sleutelen natuurlijk een beetje gelijk of met brommers prutsen maar dan met een drukvat van 250 bar, ...

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Skobelev

idem dito, onder andere...

Ook onder andere.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Een degelijk luchtpistool kost geld, maar vanaf dan is het zeer goedkoop vergeleken met vuurwapenmunitie.
Plus, ik kan het niet genoeg benadrukken, je kan alle dagen gewoon thuis oefenen/amuseren.

Ook, die metalen kogelvangers die bij ieder schot een luide klang geven, laat die achterwege. Vroeger gebruikte ik telefoon boeken als kogelvanger, nu die afgeschaft zijn gebruik ik pakken kopiepapier in een kartonnen doos van in den Action, kost ook twee keer niets en maakt geen lawaai.

Edit: als kogelvanger, een stapel oude tijdschriften werkt even goed.

Ik was vroeger buksmeester van een schutterij.
Ik had bij ons een zelfgemaakte kogelvanger, het was gewoon een soort gemetste kuip gevuld met zand. Aan de voorkant werden zandzakjes gestoken zodat de overige zand niet kon weglopen.

De buks 16 mm (de ene) en .12 (de andere) werd vastgezet op ne bok.
Bij het schieten deden we verschillende dingen.
Op voorhand:

• Het gewicht van de kogel wegen (kogels werden zelf gegoten)
• Het gewicht van het kruid wegen

Tijdens het schieten

• Richten op een bepaald doel
• Tien maal schieten
• De vertreksnelheid meten

Na het schieten

• Een huls nemen en die door het kogelgat steken, de rand van de huls mocht dan niet door het gat gaan
• De vertreksnelheden controleren (moest rond de 200 m / seconde zijn.

Lijkt ingewikkeld, maar is / was het helemaal niet, voor ons was het belangrijk dat de kogel op een bepaalde afstand recht vooruit ging.
Als we geluk hadden dan was alles juist, bij pech moesten we corrigeren met het gewicht van het kruid.
Boeiend, soms uren mee bezig, ook met buksen van andere verenigingen.

PS: De bok en de snelheidsmeter had ik zelf gemaakt op mijn werk. De bok was ook een klein beetje verend opgesteld zodat er niets stuk kon gaan.


Als we alles doorlopen hadden, dan gingen we de buks afstellen op de schietboom (zonder kogelvanger, toen mocht dat nog).

Wij schoten op houten blokjes van 1 cm x 1 cm x 1 cm

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Ik was vroeger buksmeester van een schutterij.
Ik had bij ons een zelfgemaakte kogelvanger, het was gewoon een soort gemetste kuip gevuld met zand. Aan de voorkant werden zandzakjes gestoken zodat de overige zand niet kon weglopen.

De buks 16 mm (de ene) en .12 (de andere) werd vastgezet op ne bok.
Bij het schieten deden we verschillende dingen.
Op voorhand:

• Het gewicht van de kogel wegen (kogels werden zelf gegoten)
• Het gewicht van het kruid wegen

Tijdens het schieten

• Richten op een bepaald doel
• Tien maal schieten
• De vertreksnelheid meten

Na het schieten

• Een huls nemen en die door het kogelgat steken, de rand van de huls mocht dan niet door het gat gaan
• De vertreksnelheden controleren (moest rond de 200 m / seconde zijn.

Lijkt ingewikkeld, maar is / was het helemaal niet, voor ons was het belangrijk dat de kogel op een bepaalde afstand recht vooruit ging.
Als we geluk hadden dan was alles juist, bij pech moesten we corrigeren met het gewicht van het kruid.
Boeiend, soms uren mee bezig, ook met buksen van andere verenigingen.

PS: De bok en de snelheidsmeter had ik zelf gemaakt op mijn werk. De bok was ook een klein beetje verend opgesteld zodat er niets stuk kon gaan.


Als we alles doorlopen hadden, dan gingen we de buks afstellen op de schietboom (zonder kogelvanger, toen mocht dat nog).

Wij schoten op houten blokjes van 1 cm x 1 cm x 1 cm

Dat is met zwart kruit op staande / liggende wip schieten dat je dan deed ?

200 m/sec dat is traag brandend kruit niet, ?

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Dat is met zwart kruit op staande / liggende wip schieten dat je dan deed ?

200 m/sec dat is traag brandend kruit niet, ?

Nee.
Buksschieten.
Zeker geen zwart kruid.

Rond de 200 m / sec had je het beste resultaat

De hark staat op een paal van 16 meter hoogte
De Buks (die een rasp onderaan heeft) ligt op een aanlegpaal, en mens en buks vormen één lijn. De aanlegpaal staat op 9 meter van de schietboom.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Nee.
Buksschieten.
Zeker geen zwart kruid.

Rond de 200 m / sec had je het beste resultaat

De hark staat op een paal van 16 meter hoogte
De Buks (die een rasp onderaan heeft) ligt op een aanlegpaal, en mens en buks vormen één lijn. De aanlegpaal staat op 11 meter van de schietboom.

Dat is iets dat in de Limburg gedaan wordt zeker he, ? Met 200 m/sec ga je de vlakste baan hebben en heb je geen last van de sonic boom op uw projectiel het kan niet gaan kantelen, vibreren etc...

Daarom dat je met lucht ook subsonisch schiet.

Dat zijn dan speciale buksen, en je herlaad met poeier in een huls,

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Dat is iets dat in de Limburg gedaan wordt zeker he, ? Met 200 m/sec ga je de vlakste baan hebben en heb je geen last van de sonic boom op uw projectiel het kan niet gaan kantelen, vibreren etc...

Daarom dat je met lucht ook subsonisch schiet.

Dat zijn dan speciale buksen, en je herlaad met poeier in een huls,

Van Wiki

Een buks is een zwaar geweer. Het is ongeveer twee meter lang en weegt ongeveer 15 kg. Voor de schutters is op negen meter van de schietboom een speciale aanlegpaal opgesteld. De schutter kan zijn buks op de paal laten steunen en zo een stabiele houding aannemen. In die houding kan hij niet alleen de terugslag opvangen, maar is het ook mogelijk langdurig schuin opwaarts naar de stopjes te mikken.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Dat is iets dat in de Limburg gedaan wordt zeker he, ? Met 200 m/sec ga je de vlakste baan hebben en heb je geen last van de sonic boom op uw projectiel het kan niet gaan kantelen, vibreren etc...

Daarom dat je met lucht ook subsonisch schiet.

Dat zijn dan speciale buksen, en je herlaad met poeier in een huls,

Ja, we hebben hiervoor geijkte poedermolens.

Bij iedere buks zijn er een paar 100 hulzen.

Het ritueel:

• Slaghoedjes uitdrukken
• Nieuw slaghoedje indrukken
• Huls vullen met poeder
• Kogel in de huls plaatsen
• Met een toestel de kogel in de huls drukken, terwijl dit gedaan wordt, wordt er tussen de twee eerste ringen van de kogel vaseline geïnjecteerd, zodat de buks niet kan vastlopen. Bij warm weer wordt dit niet te lang op voorhand gedaan ofwel worden de kogels in een koelbox bewaard

.

Dit is uiteraard seriewerk en wordt ook ter plaatse (op de schuttersweide) gedaan, zeker bij het erekruis schieten waar iedere schutter 108 stopkes moet afschieten (zonder te missen) Een schietbeurt bevat 6 schoten, er wordt geschoten in rondes, zodat iedereen ongeveer dezelfde weersomstandigheden en hetzelfde licht heeft.

De kogel heeft drie ringen en is stomp.