Zijn wij ons brein of ons bewustzijn?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Hebben de microwezens u dan nog niet ingelicht over de recente neurologische ontwikkelingen??

Nee, maar hebben de neurologen zelf mijn atoomtheorie nog niet gelezen?

Namelijk dat de ware substantie van het heelal het bewustzijn is en dat de mens meer is dan een bundel zenuwen en neuronen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Als de mens vrij was in zijn willen en handelen dan zou hij geen regels kennen, hij zou met niets en niemand, ook niet met zichzelf rekening houden.

Je verwart vrijheid met willekeur.

Het is de mens zelf die die regels heeft gemaakt.

De ware vrijheid berust in de logica, die de mens zelf kan begrijpen en die de mens ook zelf is.

Maar bovendien heeft de mens een grote mate van vrijheid (en dat is de willekeur die jij bedoelt) om zijn denken en handelen een grote mate van persoonlijke variatie te geven.

Dat is dan de keuze mogelijkheid, die steeds groter wordt naar mate de mensheid zichzelf ontwikkelt.

Daarom is de geschiedenis der mensheid een ontwikkeling der vrijheid.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

De mens wordt geconditioneerd door duizend en één factoren, zij het genetisch zij het omgevingsfactoren, dat staat niet ter discussie. Is er ruimte voor eigen beslissingen en keuzen, dat is de vraag. Kan Dick Swaab zijn eigen levenseinden zelf bepalen? Daar is niet zomaar met een ja of een nee op te antwoorden. Als nu blijkt dat hij morgen een dodelijk ongeval krijgt is het antwoord duidelijk nee. Dick Swaab is duidelijk een controle freek want hij wilt baas zijn over zijn eigen brein. Is hij baas over zijn hersenstam? Ik vrees van niet, dat functioneert best op zichzelf zonder interventie van een persoon.

Het maken van keuzes en beslissen impliceert dat er tegenstrijdige emoties zijn. In moeilijke zaken beslist uiteindelijk de rede, het cognitieve denken, over die verschillende emoties. Emoties en cognitie zijn zeer met elkaar verstrengeld. De belangen die spelen worden afgewogen. We worden instinctief gedreven om redelijk te handelen. De vrije wil is dan een principe van redelijkheid. Helaas maakt de rede ontelbare fouten. Maar we doen ons best om goed de baas te spelen over onszelf.

Idem dito wat betreft het limbisch systeem. U identificeren met een orgaan is een absurditeit.

Kunnen we ons fysiek bestaan dan ontkennen? Zijn we totaal metafysisch?
De uitspraak "we zijn ons brein" sluit beide in.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Je verwart vrijheid met willekeur.

Het is de mens zelf die die regels heeft gemaakt.

De ware vrijheid berust in de logica, die de mens zelf kan begrijpen en die de mens ook zelf is.

Maar bovendien heeft de mens een grote mate van vrijheid (en dat is de willekeur die jij bedoelt) om zijn denken en handelen een grote mate van persoonlijke variatie te geven.

Dat is dan de keuze mogelijkheid, die steeds groter wordt naar mate de mensheid zichzelf ontwikkelt.

Daarom is de geschiedenis der mensheid een ontwikkeling der vrijheid.

Of wij de logica helemaal begrijpen dat weet ik zo net nog niet. Wat vind je er van als we het vermogen om keuzes te maken en het idee dat wij een wil hebben eens beschouwen als louter impulsbeheersing en probleembeheersing. Alle zoogdieren zijn daartoe in staat, maar alleen de mens is daar buitengewoon trots op. Het is niets anders dan gewichtigdoenerij.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Of wij de logica helemaal begrijpen dat weet ik zo net nog niet.

Helemaal zal nooit het geval zijn, want de geest van het denken heeft een eindeloze ontwikkeling.
Maar de mens is al heel ver gevorderd in de filosofie en de wetenschap.

Wat vind je er van als we het vermogen om keuzes te maken en het idee dat wij een wil hebben eens beschouwen als louter impulsbeheersing en probleembeheersing.

De mens kan denken en is geen dier.
En zijn denken, wat hij zelf doet, kan hij beoordelen en dat is zijn vrijheid en verantwoordelijkheid.
En het meest wezenlijke van het denken is de waarheid te begrijpen, zoals geopenbaard in Hegel en mijn atoomtheorie en verder ook in de wetenschap.

Alle zoogdieren zijn daartoe in staat, maar alleen de mens is daar buitengewoon trots op. Het is niets anders dan gewichtigdoenerij.

De mens is door zijn denken boven het instinct van het dier verheven.

Zoals het dier op zijn beurt verheven is boven de dode natuur.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De mens is door zijn denken boven het instinct van het dier verheven.

Zoals het dier op zijn beurt verheven is boven de dode natuur.

Baarlijke nonsens. De mens is een zoogdier Harrie. Hij heeft veel gemeen met zoogdieren met grote hersenen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Baarlijke nonsens. De mens is een zoogdier Harrie. Hij heeft veel gemeen met zoogdieren met grote hersenen.

Dat de mens veel gemeen heeft met het dier, daarmee zeg je al zelf dat de mens zelf geen dier meer is.

De mens is een denkend en daarmee geestelijk wezen.

Hij is geboren om het heelal en zichzelf en God te begrijpen.

Ja, eigenlijk is de mens nog meer dan mens, namelijk God.

Lees daarvoor Hegel en mijn atoomtheorie.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het maken van keuzes en beslissen impliceert dat er tegenstrijdige emoties zijn. In moeilijke zaken beslist uiteindelijk de rede, het cognitieve denken, over die verschillende emoties. Emoties en cognitie zijn zeer met elkaar verstrengeld. De belangen die spelen worden afgewogen. We worden instinctief gedreven om redelijk te handelen. De vrije wil is dan een principe van redelijkheid. Helaas maakt de rede ontelbare fouten. Maar we doen ons best om goed de baas te spelen over onszelf.

Organen treffen geen beslissingen nog maken ze keuzes. Dat is ook niet mogelijk, elektro-chemische interacties zijn volledig onderworpen aan de natuurwetten zoals we ze kennen. Door te beweren dat een orgaan als het brein dit wel kan respecteer men de huidige kennis van de fysica niet. Volgens onze huidige kennis van zaken zouden alle levende organismes waaronder de mens biochemische robotten moeten zijn. Beslissingen treffen en keuzes maken is uitgesloten alleen interactie met de omgeving is mogelijk. Als nu blijkt dat dat niet zo is, dan kan men alleen maar concluderen dat onze voorstelling betreft het bewustzijn op zijn minst onvolledig is.

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Kunnen we ons fysiek bestaan dan ontkennen? Zijn we totaal metafysisch?
De uitspraak "we zijn ons brein" sluit beide in.

Een ding is zeker, ons fysiek bestaan valt moeilijk te ontkennen en wordt ook door niemand ontkent voor zo ver ik weet. Maar dit fysiek bestaan gedraagt zich blijkbaar niet 100% volgens onze gekende natuurwetten. Om die reden is de mogelijk opperen van een metafysische grond niet noodzakelijk onredelijk. Maar een verstandig mens doet geen uitspraken hieromtrent voor de dingen duidelijk zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Een ding is zeker, ons fysiek bestaan valt moeilijk te ontkennen en wordt ook door niemand ontkent voor zo ver ik weet.

Euh, toch wel, dat is sterk solipsisme he.

http://en.wikipedia.org/wiki/Metaphysical_solipsism

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Euh, toch wel, dat is sterk solipsisme he.

http://en.wikipedia.org/wiki/Metaphysical_solipsism

Ik heb het over 'normale' mensen niet over assholes, fruitcakes, morons en weirdo's.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Ik heb het over 'normale' mensen niet over assholes, fruitcakes, morons en weirdo's.

In solipsisme volstaat 1 he

Trouwens, grappig "de meeste mensen denken dat solipsisme zever is"

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

In solipsisme volstaat 1 he

Trouwens, grappig "de meeste mensen denken dat solipsisme zever is"

Het is een extreme vorm van subjectivisme. Lijkt op het eerste zicht verwant met mijn handtekening: "De wereld is mijn voorstelling" maar is het niet. Wat Schopenhauer hier bedoelde gaat over perceptie. Onze perceptie van de realiteit is altijd subjectief maar bij het solipsisme wordt die subjectiviteit als enige realiteit geponeerd. Volgens Kant is het 'ding aan zich' niet te kennen. Noumenon: In the philosophy of Kant, an object as it is in itself independent of the mind, as opposed to a phenomenon. Also called thing-in-itself. Alles is een interpretatie echte objectieve kennis is niet mogelijk. De realiteit wordt gevormd of vervormd zoals men wilt door ons bewustzijn. Eigenlijk is dit anti-solipsisme want het stelt dat onze werkelijkheidsbeleving een interpretatie is en nooit de werkelijkheid aan zich kan zijn.

[patrickve]

Ik vind solipsisme zalig als idee, want het is de ultieme manier om je geweten te sussen

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Organen treffen geen beslissingen nog maken ze keuzes. Dat is ook niet mogelijk, elektro-chemische interacties zijn volledig onderworpen aan de natuurwetten zoals we ze kennen. Door te beweren dat een orgaan als het brein dit wel kan respecteer men de huidige kennis van de fysica niet.

Heel goed gezegd, want het zijn de microwezentjes die het doen en dan ook wij mensen zelf.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Het is een extreme vorm van subjectivisme. Lijkt op het eerste zicht verwant met mijn handtekening: "De wereld is mijn voorstelling" maar is het niet. Wat Schopenhauer hier bedoelde gaat over perceptie. Onze perceptie van de realiteit is altijd subjectief maar bij het solipsisme wordt die subjectiviteit als enige realiteit geponeerd. Volgens Kant is het 'ding aan zich' niet te kennen. Noumenon: In the philosophy of Kant, an object as it is in itself independent of the mind, as opposed to a phenomenon. Also called thing-in-itself. Alles is een interpretatie echte objectieve kennis is niet mogelijk. De realiteit wordt gevormd of vervormd zoals men wilt door ons bewustzijn. Eigenlijk is dit anti-solipsisme want het stelt dat onze werkelijkheidsbeleving een interpretatie is en nooit de werkelijkheid aan zich kan zijn.

De mens zelf en de werkelijkheid "an sich" zijn wezenlijk één en dezelfde.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Baarlijke nonsens. De mens is een zoogdier Harrie. Hij heeft veel gemeen met zoogdieren met grote hersenen.

Homo sapiens, de denkende mens.

De mens is zijn bewustzijn en met name het hoogste bewustzijn, dat is het denken.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Homo sapiens, de denkende mens.

De mens is zijn bewustzijn en met name het hoogste bewustzijn, dat is het denken.

Homo sapiens is een imaginair wezen. Homo is latijn voor man/mens en sapiens is latijn voor wijs! Een wijze mens is dat zoiets als een roze olifant of het spaghetti monster?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Organen treffen geen beslissingen nog maken ze keuzes. Dat is ook niet mogelijk, elektro-chemische interacties zijn volledig onderworpen aan de natuurwetten zoals we ze kennen. Door te beweren dat een orgaan als het brein dit wel kan respecteer men de huidige kennis van de fysica niet. Volgens onze huidige kennis van zaken zouden alle levende organismes waaronder de mens biochemische robotten moeten zijn. Beslissingen treffen en keuzes maken is uitgesloten alleen interactie met de omgeving is mogelijk. Als nu blijkt dat dat niet zo is, dan kan men alleen maar concluderen dat onze voorstelling betreft het bewustzijn op zijn minst onvolledig is.

Tot die interactie met de omgeving behoren reflexen en communicatie. Bij reflexen wordt de impuls niet beheerst en bij (verbale) communicatie meestal wel. Maar reflexen kunnen met enige moeite ook beheerst worden en soms na wat oefening worden uitgeschakeld. Zo zal iemand schrikken van een knal, maar bij een serie knallen zal de reflex uitdoven. Dan overheerst de cognitie de reflex. Daarover stel ik twee vragen.

1) Is de schrikreactie fysiek of metafysisch of allebei?
2) Is de cognitieve interventie metafysisch of neurobiologisch van aard?

Een ding is zeker, ons fysiek bestaan valt moeilijk te ontkennen en wordt ook door niemand ontkent voor zo ver ik weet. Maar dit fysiek bestaan gedraagt zich blijkbaar niet 100% volgens onze gekende natuurwetten. Om die reden is de mogelijk opperen van een metafysische grond niet noodzakelijk onredelijk. Maar een verstandig mens doet geen uitspraken hieromtrent voor de dingen duidelijk zijn.

Dat ons lichaam zich niet geheel volgens de gekende natuurwetten gedraagt was mij nog niet opgevallen. Kan je dat toelichten?

En wat betreft onze metafysische kant, drugs beïnvloeden ons denken en gedrag. Er bestaan reparatiegenen die bepaalde foutjes opsporen in een DNA-streng en deze dan repareren. Dat zijn altruïstische genen. Omvat biochemie dan niet de metafysica? Dus, ons denken is dat niet gewoon een afgeleide van ons fysieke bestaan?

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Tot die interactie met de omgeving behoren reflexen en communicatie. Bij reflexen wordt de impuls niet beheerst en bij (verbale) communicatie meestal wel. Maar reflexen kunnen met enige moeite ook beheerst worden en soms na wat oefening worden uitgeschakeld. Zo zal iemand schrikken van een knal, maar bij een serie knallen zal de reflex uitdoven. Dan overheerst de cognitie de reflex. Daarover stel ik twee vragen.

1) Is de schrikreactie fysiek of metafysisch of allebei?
2) Is de cognitieve interventie metafysisch of neurobiologisch van aard?



Dat ons lichaam zich niet geheel volgens de gekende natuurwetten gedraagt was mij nog niet opgevallen. Kan je dat toelichten?

En wat betreft onze metafysische kant, drugs beïnvloeden ons denken en gedrag. Er bestaan reparatiegenen die bepaalde foutjes opsporen in een DNA-streng en deze dan repareren. Dat zijn altruïstische genen. Omvat biochemie dan niet de metafysica? Dus, ons denken is dat niet gewoon een afgeleide van ons fysieke bestaan?

Laten we het houden bij het eenvoudigste voorbeeld de reflexreactie op een luide knal. Geluidsgolven bereiken het gehoorgang en brengen het trommelvlies aan trillen, die trilling worden via het stijgbeugel overgedragen aan het slakkenhuis. De trilhaartjes in het slakkenhuis brengen elektrische signalen over naar de temporale kwab. En daar begint het mysterie wie interpreteert die signalen om dan verder door te geven via het centraal zenuwcentrum naar de spieren. De fase tot de temporale kwab kan ik begrijpen en ook daarna wat die zenuwimpuls doet met de spieren. Maar wat ik niet goed begrijp is wat er gebeurt in die fase tussen die inkomende signalen en de uitgaande signalen. Op voorhand dank Piero dat U mij dat wilt toelichten.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Laten we het houden bij het eenvoudigste voorbeeld de reflexreactie op een luide knal. Geluidsgolven bereiken het gehoorgang en brengen het trommelvlies aan trillen, die trilling worden via het stijgbeugel overgedragen aan het slakkenhuis. De trilhaartjes in het slakkenhuis brengen elektrische signalen over naar de temporale kwab. En daar begint het mysterie wie interpreteert die signalen om dan verder door te geven via het centraal zenuwcentrum naar de spieren. De fase tot de temporale kwab kan ik begrijpen en ook daarna wat die zenuwimpuls doet met de spieren. Maar wat ik niet goed begrijp is wat er gebeurt in die fase tussen die inkomende signalen en de uitgaande signalen. Op voorhand dank Piero dat U mij dat wilt toelichten.

Voor we verdergaan, wat denk je van de microwezentjes?