Ethisch bankieren

[MIS]

Eens, het gaat m.i. om de symbiose van het klimmen en dalen

Voila, en deze ‘symbiose’ zien en bewust beleven geschiedt vanuit of in de ‘consensus’, begrijp je een beetje? En zo kan geen enkel conflict bestaan zonder dat er een grondslag voor is waarin de neutralisatie van het probleem kan gevonden worden. En net zoals geld uit het niets gedrukt wordt kan er dus nuchter bekeken ook geen geldtekort zijn, dat is objectieve logica. Wanneer we dus betrokken raken in het monopolyspel waartoe economie verworden is, ontgaat ons deze logica, zo blijkt uit de monetaire crisis. We kunnen er dus nog amper naast zien waar de oplossing te vinden is, vooral in het denken, wat dan op zich ook weer logisch is. Waar anders?

Eens, erkennen van wat jij noemt de lager bewuste gedachtenpatronen, en er in durven duiken, of ze durven ervaren/voelen brengt uiteindelijk de oplossing of symbiose die in de hogere regionen niet mogelijk is, daar het huwelijk in de diepte plaats heeft, waardoor de slang, waar je het in je converstatie met haar over had, zich volledig kan ontrollen

Zeker, het spel vraagt aandacht en dat op alle niveaus om de balans te bewaren. Bladeren groeien aan de takken, met een zieke boomstam krijg je dus ook zieke bladeren. Dit alles simpelweg wegwuiven met een reeks troosteloze clichés zegt meer over het trachten te ontvluchten van een zieke wereld dan de daadkracht die men nodig heeft, een daadkracht die nog slechts bestaat uit holle slagzinnen en hierdoor als inhoudsloos ervaren worden. Men wil wel maar het lukt doodeenvoudigweg niet aangezien men zichzelf steeds vastrijdt in een wereld gekaapt door het geldsyndroom. Het is bijna lachwekkend voor wie het aandacht geeft, toch verwordt deze puberarale geldstrijd tot een moordmachine. Net hierom is de oplossing voor de monetaire crisis geen mirakel, het bestaan ervan is het mirakel !!!! Zeker gezien de miljoenen slachtoffers die het maakt. Merk op, dit gaat enkel over België, een land waar schijnbaar nog enkel kernfysici wonen, over splitsingen kennen we alles. De energie ebt weg en wordt overwoekerd door een karrevracht aan vergaderingen en oppervlakkige analyses, misleidend.

Je doet er in elk geval genoeg je best voor.

Wel, dat gebeurt spontaan. Als ik het loslaat is er de ‘dialoog van de dag’ die me aan m’n verantwoordelijkheid laat denken, heb laatst gehoord dat er ergens een probleempje zou zijn met geld, verontrustend nieuws, naar het schijnt. Het valt dus bijzonder lastig om dat te ontkennen, dankzij deze berichten kan ik dat niet. De malaise ontkennen heb ik altijd al een bijzonder penibele bezigheid gevonden overigens, blijkbaar willen we kost wat kost elkaar de schuld geven van deze zieke wereld waardoor we niet zien dat we hem zelf in stand houden. Dat hierover talloze werken rapporteren wordt dan niet gezien door de strijd waarover ze nu net rapporteren, kruisbestuivend en dikwijls dan ook in het kruis gepakt, kan pijnlijk zijn.