Steeds meer mensen overbodig: de doodstrijd van het kapitalisme ==> identiteit?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Mijn definitie van vrijheid is niet verkeerd. Ik pas de definitie van vrijheid gewoon niet aan om mezelf wijs te maken dat ik vrijheid verdedig. Liever verdedig ik de vrijheden die een groot gemiddeld welzijn opleveren en beknot ik de vrijheden die bijvoorbeeld toestaan dat sommige mensen een werkloosheidsvergoeding van €1.000.000 per maand krijgen.

Jouw standpunt is eigenlijk een "het doel heiligt de middelen" standpunt. Jij wil een zekere, door jou bepaalde, kostfunctie minimaliseren, en daarvoor moet dan maar elk principieel kader sneuvelen. Er zijn er nog die dat gedaan hebben, he, dat is niet altijd goed gegaan.
Een andere manier is een aantal fundamentele, mutueel compatiebele vrijheden axiomatisch vast te leggen, en dan de "machine maar laten te draaien". Ik ben eerder voorstander van die laatste aanpak.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het *contraproduktief* effect wordt niet uitgelegd in die video. Men stelt dat de motiveringsfactoren anders zijn, zoals je zegt. Maar waarom geld nu NEGATIEF werkt ipv gewoon onverschillig te zijn, lijkt niet uitgelegd te worden.

Als geld bij creatief werk niet effectief productief is noemt men dat contraproductief. Omdat de bedoeling van de beloning niet wordt waar gemaakt. Men kan het ook neutraal beschouwen of zonder invloed op het creatief werk maar dan staat het los van het begrip 'incentive'.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Een andere manier is een aantal fundamentele, mutueel compatiebele vrijheden axiomatisch vast te leggen, en dan de "machine maar laten te draaien". Ik ben eerder voorstander van die laatste aanpak.

Ik ben ook voorstander van dat laatste, met het verschil dat ik voorstander ben van andere fundamentele, mutueel compatibele vrijheden. Voor de rest: Laat maar draaien.

Het verschil is dus niet dat de ene meer vrijheden wilt dan de andere, maar wel dat ik vrijheden wil die de meerderheid ten goede komen en jij vrijheden wilt die aan jouw hyper-familie-ego-socialisme voldoen.

Ook wil ik dat iedereen dezelfde rechten en vrijheden heeft. Daarom ben ik ertegen dat een kleine minderheid het recht moet hebben om heel het leven te rentenieren en de rest de plicht moet hebben om te presteren om te overleven en om ook de minderheid mee te laten parasiteren.

Merk ook op dat ik een onderscheid maak tussen bijvoorbeeld goed betaalde ingenieurs, die verdienen wat ze krijgen, want ze presteren veel, en jonge renteniers die het geluk hadden om in de juiste familie geboren te zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

I
Het verschil is dus niet dat de ene meer vrijheden wilt dan de andere, maar wel dat ik vrijheden wil die de meerderheid ten goede komen en jij vrijheden wilt die aan jouw hyper-familie-ego-socialisme voldoen.

Juist, en hoe gaan we dat nu oplossen ? Hoe gaan we een systeem bedenken dat ons alletwee tevreden kan stellen ? Door de kleinste gemene deler te nemen (maar dan win ik ) ?

Ook wil ik dat iedereen dezelfde rechten en vrijheden heeft. Daarom ben ik ertegen dat een kleine minderheid het recht moet hebben om heel het leven te rentenieren en de rest de plicht moet hebben om te presteren om te overleven en om ook de minderheid mee te laten parasiteren.

Ik begrijp de overgang niet "ik wil dat iedereen dezelfde rechten en vrijheden heeft" naar "daarom ben ik ertegen dat...." want ik zie niet goed in welke mate dat een jonge rijke rentenier mijn vrijheden belet. Ik kan wel een reactie van jaloersheid snappen, maar daar houdt het ook bij op. Stel dat die rijke rentenier EN ZIJN BEZITTINGEN er niet waren. Wat maakt dat nu uit ? Ben ik nu vrijer ? Heb ik nu meer rechten ? Ben ik nu beter af ?

Misschien dat ik nog goei zaken zou kunnen doen met die rijke rentenier. Maar als die er niet is, en zijn bezittingen ook niet, dan is dat zelfs niet mogelijk. Ik heb dus zelfs minder mogelijkheden.

En nu komt de vraag: welk *principe* laat je toe om hetgene de voorouders van die rijke rentenier zelf door werken bekomen hebben, te laten TOE-EIGENEN aan anderen die daar OOK GEEN KLOP voor gedaan hebben ?

Waarom mag hij dat NIET hebben (terwijl dat was wat de rechtmatige eigenaars ervan hadden gewild), maar waarom mogen anderen die er OOK NIKS voor gedaan hebben, en bovendien niet gewenst zijn door die eigenaars, dat dan WEL hebben ?

Mij lijkt het dan eerlijker om bij de dood van iemand, gewoon al diens bezittingen en zo te vernietigen. Dat lijkt mij veel "eerlijker" maar wel ontieglijk dom qua efficientie. Niemand heeft nog recht op iets dat-ie niet zelf heeft gerealiseerd. Op die manier blijven we eerlijk allemaal in ons beestenvel rondlopen, en vinden telkens weer hetzelfde uit, om het dan weer verloren laten te gaan bij onze dood. Dat is dan "perfect eerlijk" maar oerdom.

Merk ook op dat ik een onderscheid maak tussen bijvoorbeeld goed betaalde ingenieurs, die verdienen wat ze krijgen, want ze presteren veel, en jonge renteniers die het geluk hadden om in de juiste familie geboren te zijn.

Misschien dat je, om een goeie ingenieur te worden, ook wel ergens "in de goei familie" geboren moet worden, die het belang inzien van een goede opvoeding, eventuele bijlessen, die je naar MIT kunnen sturen op hun kosten en zo.... he.

Opvoeding is een van de duurste en beste geschenken die je aan je kinderen kan doorgeven, en dat kan ook veel geld kosten: de juiste scholen, dure tutoren, logement, in het juiste sociale milieu zitten om "je weg te kennen".... HEEL VEEL hangt daarvan af.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Juist, en hoe gaan we dat nu oplossen ? Hoe gaan we een systeem bedenken dat ons alletwee tevreden kan stellen ? Door de kleinste gemene deler te nemen (maar dan win ik ) ?

Mijn systeem gaat jou niet tevreden stellen, vanwege jouw asociale wensen, maar indien een meerderheid daarvoor zou stemmen, dan heb jij niets te willen.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Mij lijkt het dan eerlijker om bij de dood van iemand, gewoon al diens bezittingen en zo te vernietigen. Dat lijkt mij veel "eerlijker" maar wel ontieglijk dom qua efficientie. Niemand heeft nog recht op iets dat-ie niet zelf heeft gerealiseerd. Op die manier blijven we eerlijk allemaal in ons beestenvel rondlopen, en vinden telkens weer hetzelfde uit, om het dan weer verloren laten te gaan bij onze dood. Dat is dan "perfect eerlijk" maar oerdom.

Inderdaad. Het is eerlijk dat niemand meer krijgt dan de andere wanneer geen van hen ervoor gewerkt heeft. De enige manier om ze evenveel te geven is echter niet hen allemaal niets geven. De volledige erfenis behouden en gelijk verdelen onder alle mensen is ook een mogelijkheid die volledig eerlijk is en de erfenis niet gewoon verloren laat gaan.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Misschien dat je, om een goeie ingenieur te worden, ook wel ergens "in de goei familie" geboren moet worden, die het belang inzien van een goede opvoeding, eventuele bijlessen, die je naar MIT kunnen sturen op hun kosten en zo.... he.

Opvoeding is een van de duurste en beste geschenken die je aan je kinderen kan doorgeven, en dat kan ook veel geld kosten: de juiste scholen, dure tutoren, logement, in het juiste sociale milieu zitten om "je weg te kennen".... HEEL VEEL hangt daarvan af.

Als je die ongelijkheid, mensen krijgen niet dezelfde opvoeding, wilt oplossen, dan doe je meer slecht dan goed. Dan moet je alle kinderen van hun ouders scheiden en dat lijkt me niet echt goed voor het welzijn van de kinderen en de ouders.

Het doel is niet een zo groot mogelijke gelijkheid. Het doel is een zo hoog mogelijk gemiddeld welzijn. Gelijkheid is een middel om dat te bereiken, maar dient ook niet gebruikt te worden wanneer het een negatief effect heeft.

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

? het overgrote merendeel der gezonde bedrijven werkt zonder managers.

Kan je mij een voorbeeld geven?

En monetary incentives werken enkel bij kwantitatieve jobs (bijv: draai 10 stoelen ineen en je krijg x, draai er 20 ineen en je krijgt y aan verloning);

Een managements functie kan ook kwantitatief gedefinieerd worden. Bijvoorbeeld: Verhoog productie van X naar Y.

het moment er creatieve oplossingen moeten komen werkt geld tegen. Dit is ook logisch gezien creatieve mensen weinig interesse hebben in iets banaal als een financiële verloning, daartegenover staat dan dat de creatieve functies onderhand wel allemaal zijn ingenomen door het soort dat zijn oog voornamelijk legt op de financiële verloning. Hierdoor loopt het vierkant in onze maatschappij; de niksnutten profiteren van de werkende mens en de creatievelingen krijgen geen mogelijkheid tot sleutelen aan dit systeem vanwege het feit dat de profiteurs (perfect begrijpbaar hoor) vasthouden aan hun parasiterende positie.

Er zijn genoeg voorbeelden te vinden van creatievelingen (kunstenaars) die het geen graten zien in het verdienen van veel geld hoor...

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Mijn definitie van vrijheid is niet verkeerd. Ik pas de definitie van vrijheid gewoon niet aan om mezelf wijs te maken dat ik vrijheid verdedig. Liever verdedig ik de vrijheden die een groot gemiddeld welzijn opleveren en beknot ik de vrijheden die bijvoorbeeld toestaan dat sommige mensen een werkloosheidsvergoeding van €1.000.000 per maand krijgen.

Ik vindt ook niet dat iemand een werkloosheidsvergoeding van 1000000 per maand krijgt.
Maar wat als iemand 1000000 stuks van iets per maand maakt waar anderen graag geheel vrijwillige 1 euro voor geven? Die persoon verdient dan 1000000 per maand. Hoe kan je door dit te verdienen het algemeen welzijn bevorderen?

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Kan je mij een voorbeeld geven?



Een managements functie kan ook kwantitatief gedefinieerd worden. Bijvoorbeeld: Verhoog productie van X naar Y.




Er zijn genoeg voorbeelden te vinden van creatievelingen (kunstenaars) die het geen graten zien in het verdienen van veel geld hoor...

Eigenaars:

Gelukkig 80 % van onze bedrijven draaien uiteraard zonder managers, het zijn de eigenaars zelf die hun bedrijf besturen, en dat is een heel ander ras, dat zijn initiatief nemers, ondernemers en geen opgefokte en door de markt geknede gedrochten die veel te veel verdienen op koste van de consument, de gemeenschap en de werknemers.

Statistieken bevestigen dat bedrijven met managers sneller failliet gaan dan bedrijven met eigenaars of familiebedrijven wat zeer logisch is.

Ze proberen een bedrijf kunstmatig te forceren om de schone schijn hoog te houden, lukt het niet dan laten ze het bedrijf vallen als een steen, kapot gemanaged.

Managers zijn vooral theoretici die niet met hun voeten op de grond staan en vooral geen voeling hebben met wereldeconomie, zie nu de resultaten van vandaag, waarbij op wereldniveau miljoenen prachtige bedrijven kapot gaan om aandeelhouders zoet te houden.

En dan spreken we niet over:

· De beurs, een veel groter probleem voor bedrijven!
· En het verhuizen van bedrijven naar lageloonlanden, gevolg werkloosheid.
· De handel van bedrijven met lageloonlanden, waardoor onze prachtige bedrijven massaal failliet gaan en enkel werkloosheid achterlaten, de vrije markt stikt in haar eigen drek!

[corse]

Ongeveer 3% van de bevolking neemt het persoonlijk initiatief om te ondernemen.

Persoonlijk initiatief en ondernemingslust is een wilskracht die verder gaat dan de gewone wilskracht.
Het kleine persoonlijk initiatief vlammetje brand dus niet in zovele van ons.
Deze persoonlijk initiatiefnemende mensen zijn in de eerste plaats K.M.O-ers.
K.M.O-ers zijn mede de grondleggers en het fundament van onze samenleving.
Het zijn werkende mensen met veel inzet en respect voor de samenleving.
De kleine meerverdienste van deze mensen schaadt onze samenleving zeker niet, integendeel het stimuleert de ondernemingslust.

[corse]

Hun ideaal:

Met weinig beginnen en iets groots en prachtig verwezenlijken.
Niemands heer en niemands knecht,
Zichzelf niet laten uitbuiten maar voor eigen rekening werken.
De vrijheid om te doen wat men wil zonder betutteling en dit binnen de grenzen van de maatschappelijke waarden.
Het creëren van iets bijzonder, iets moois, iets speciaals ten bate van de samenleving.
Werken is voor de ondernemer in beperkte vorm een creatieve bezigheid.
Voor al deze inzet mag de beloning iets groter zijn, geen mens die dit benijdt, daarvoor dank aan de samenleving, de consument, de klant.

[corse]

Misverstand:

De echte K.M.O-ers zijn dynamische ondernemers en worden op deze manier gescheiden van diegenen die enkel ondernemen omwille van hun privaatdoeleinden, echte dynamische ondernemers hebben als doel de samenleving te verbeteren met hun creatieve bijdrage en hun kunnen en dit zonder eigenbelang.
Met de demonen Status en Geldtus wordt geen pact gesloten.
Rechtse extremisten zijn zelden K.M.O-ers.
Onmetelijk rijke families die de spelregels van onze wereld economie bepalen en beslissen waar en wanneer er oorlog en vrede is zijn geen echte ondernemers maar machtswellustelingen die altijd maar meer willen, ten koste van wat ook, dit zonder morele en ethische waarden en zonder scrupules.
Deze extremisten maken misbruik van onze democratische open samenleving, elke samenleving op onze planeet heeft spelregels, om een open samenleving te garanderen moet men de democratie respecteren.
De inzet van vele eigenaars van onze totale vrije markt economie is extreem klein en de beloning daarvoor al verschillende generaties te extreem groot.
In onze moderne tijden is extreme privaat rijkdom en armoede taboe, dit extremisme moet vermeden worden, het remt elke vorm van totale beschavingsgroei af.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Mijn systeem gaat jou niet tevreden stellen, vanwege jouw asociale wensen, maar indien een meerderheid daarvoor zou stemmen, dan heb jij niets te willen.

Uiteraard. En vice versa, he
Het verschil is dat mijn "systeem" wel jou toelaat om "jouw ding" te doen, in de mate dat "jouw ding" zich beperkt tot de dingen die jou persoonlijk aangaan, terwijl jouw systeem zich wel wil bemoeien met "mijn ding". Jouw systeem is dus veel invasiever dan het mijne, en dat gebaseerd op een specifiek dogma van "gelijkheid". Waar ik niks anders in kan lezen dan "jaloersheid" eerlijk gezegd

Inderdaad. Het is eerlijk dat niemand meer krijgt dan de andere wanneer geen van hen ervoor gewerkt heeft.

Dat is dus een eigenaardig principe van "eerlijkheid" dat ik dus helemaal niet aankleef. Vanuit mijn standpunt ben ik meer waard dan de mijnen, en zijn de mijnen meer waard dan de anderen.
Uit reciprociteit kan ik wel begrijpen dat anderen daar vanuit HUN standpunt anders over denken, en dat zij vinden dat ZIJ meer waard zijn dan ik natuurlijk.

Je kan dus ook een perfect eerlijkheidsprincipe bedenken dat iedereen zijn beslissingen kan nemen volgens zijn schaal van ongelijkheid, en dat er gelijkheid heerst in die reciprociteit.

Voor zij die iedereen gelijkwaardig (vanuit hun eigen standpunt beschouwen) stopt niemand je om in je testament alles "eerlijk" over alle mensen te verdelen. Voor zij die daar anders over denken, mogen zij hun eigen spul verdelen volgens hun eigen waardeschaal. Met andere woorden, in "mijn systeem" wordt JIJ niet tegengewerkt, je mag je EIGEN bezit nalaten aan wie je wil, volgens de waardeschaal die je zelf bepaalt. Dus "jouw systeem" is mogelijk in het "mijne", alleen beperkt het zich tot zij die daar zo voor kiezen.

Als dus een meerderheid van mensen vinden dat HUN rijkdom "eerlijk" moet verdeeld worden over alle mensen, dan zijn zij vrij om dat te doen. Maar anderen, zoals ik, zijn dan ook vrij om het anders te doen. Ieder dus volgens zijn meug.

Het enige verschil tussen JOUW systeem en het mijne is dat JIJ gewoon van mensen die dat NIET willen, spul wil AFPAKKEN en deels aan jezelf (en aan anderen) toe-eigenen. In mijn systeem is dat niet het geval, daar MAG iedereen die dat wenst, zijn vermogen uitdelen volgens het eerlijkheidsprincipe dat hij zelf terecht vindt.

In de mate dat je dat wil doen vind ik dat gewoon gebaseerd op een gevoelen van jaloersheid: je kan het gewoon niet hebben dat mensen met wie je niks te maken hebt, spul krijgen waar je niks voor gedaan hebt, en je wil dat ze dat moeten afgeven aan "iedereen" (jij inbegrepen) - die daar ook niks voor gedaan hebben.

De enige manier om ze evenveel te geven is echter niet hen allemaal niets geven. De volledige erfenis behouden en gelijk verdelen onder alle mensen is ook een mogelijkheid die volledig eerlijk is en de erfenis niet gewoon verloren laat gaan.

Dat is profitariaat van zij die het wel hebben gerealiseerd, en hun wensen niet respecteren. Het verschil tussen de "rechtmatige erfgenaam" en "iedereen" is dat de rechtmatige erfgenaam de voorkeur genoot van de rechtmatige bezitter, volgens de waardeverdeling die die bezitter het "eerlijkste" vond. Jij gaat die zijn wil dus tegengaan, en zijn spul afpakken, om het aan anderen te geven tegen zijn wil in. Dat is niet eerlijk ten opzichte van de rechtmatige verdiener. Het eerlijkste is dan gewoon van het spul te vernietigen, het is de enige manier opdat NIEMAND profiteert van iets dat hij NIET heeft gerealiseerd, zonder de wens van de rechtmatige eigenaar geweld aan te doen, of tenminste meer geweld aan te doen dan mogelijk is met een opgedrongen "gelijkwaardigheidsschaal van nietsnutten".

Als je die ongelijkheid, mensen krijgen niet dezelfde opvoeding, wilt oplossen, dan doe je meer slecht dan goed. Dan moet je alle kinderen van hun ouders scheiden en dat lijkt me niet echt goed voor het welzijn van de kinderen en de ouders.

Maar jouw principes leiden nu precies tot die karikatuur. Het is raar dat je in DIT specifiek geval een "oneerlijkheid" wil toestaan omdat je er het absurde van inziet, maar niet in de rest van de erfelijkheid.

Het doel is niet een zo groot mogelijke gelijkheid. Het doel is een zo hoog mogelijk gemiddeld welzijn.

Dat is voorzekers al niet het geval met het systeem dat je voorstelt. Je begrijpt goed dat een paar heel rijken en vele armen een vrij hoog gemiddeld welzijn kunnen opleveren. Het gemiddeld welzijn is immers gewoon een maat voor de totale rijkdom, dus het grootst mogelijke BBP.
De factor tussen beide is gewoon het bevolkingsaantal, en dus onafhankelijk van enige economische overweging.

Jouw systeem gaat zeker en vast NIET het BBP maximaliseren.

Gelijkheid is een middel om dat te bereiken, maar dient ook niet gebruikt te worden wanneer het een negatief effect heeft.

Hier verzaak je weer aan je "principes" omdat het doel de middelen heiligt, he.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Ik vindt ook niet dat iemand een werkloosheidsvergoeding van 1000000 per maand krijgt.
Maar wat als iemand 1000000 stuks van iets per maand maakt waar anderen graag geheel vrijwillige 1 euro voor geven? Die persoon verdient dan 1000000 per maand. Hoe kan je door dit te verdienen het algemeen welzijn bevorderen?

Lonen van de hefboomfonds managers per jaar:

1. David Tepper (Appaloosa Management): 4 miljard dollar

2. George Soros (Soros Fund Management): 3,3 miljard dollar

3. James Simons (Renaissance Tech.): 2,5 miljard dollar

4. John Paulson (Paulson & Co.): 2,3 miljard dollar

5. Steve Cohen (SAC Capital Adv.): 1,4 miljard dollar

Lonen van bedrijfsleiders:

1. Ray Irani (Occidental Petroleum): 52,2 miljoen dollar

2. Robert Iger (Walt Disney): 20,8 miljoen dollar

3. Samuel Palmisano (IBM): 20,1 miljoen dollar

4. William Weldon (Johnson & Johnson): 19,8 miljoen dollar

5. Jay Fishman (Travelers): 19,5 miljoen dollar


Analyse: (de wereld der armen en hun levenswijze)

(De minder gegoeden en de working-poor)

Mensen zonder waarde die enkel gebruikt worden om wat rijk is met de glimlach te dienen, derderangsburgers, derderangsvolkeren, buitenslapers, armen slapen onder bruggen, nachtverblijf voor de armen, krediet en schulden, volksverhuizingen en daardoor allochtone goedkope arbeidskrachten, zwartarbeid, 3 flexibele jobs en niet rond komen, bronx en bidonvilles de steden voor der armen, junkfood en vervetten, buitenslapers, illegalen, gangsters, het vaderland vrijwillig verdedigen uit armoede, persoonsverheerlijking: aanbidding van alles wat rijk en bekend is, éénoudergezinhuishoudens: daardoor armoede, getto’s, twee inkomens maar meer scheidingen, mooiere en duurdere huizen maar meer gebroken gezinnen, werkloosheid, vandalisme, geen collectieve sociale zekerheid, kindermoord, zelfopoffering van bodyguards, het onderbetaalde goedkoop personeel zoals: koks, hoveniers, werkvrouwen, onderhoudspersoneel, meiden en knechten enz. deze goed genoeg om de rijke “hun vuiligheid” op te kuisen en dit uiteraard met de glimlach, deze jobs zijn geen jobs, het is mensonwaardige uitbuiting dit omdat rijken hun eigen vuiligheid niet willen en vooral niet wensen op te kuisen, working-poor, op dit moment zijn 145.000 landgenoten (België) afhankelijk van voedselhulp. "Een recordaantal", zegt Willy De Mesmaeker, gedelegeerd bestuurder van de Federatie van Voedselbanken, Vlaanderen heeft 70.364 mensen die van een O.C.N.W uitkering leven, 1,3 miljoen mensen leven in België onder de armoedegrens, geen privé-sfeer.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het verschil is dat mijn "systeem" wel jou toelaat om "jouw ding" te doen, in de mate dat "jouw ding" zich beperkt tot de dingen die jou persoonlijk aangaan, terwijl jouw systeem zich wel wil bemoeien met "mijn ding". Jouw systeem is dus veel invasiever dan het mijne, en dat gebaseerd op een specifiek dogma van "gelijkheid". Waar ik niks anders in kan lezen dan "jaloersheid" eerlijk gezegd

Het verschil is dat mijn 'systeem' jou wel toelaat om 'jouw ding' te doen, in de mate dat 'jouw ding' zich beperkt tot de dingen die niet schadelijk zijn voor heel veel mensen, terwijl jouw systeem er wel voor zorgt dat kinderen minder gelijke kansen krijgen dan we ze zonder problemen kunnen geven. Jouw systeem is dus veel slechter voor het algemeen welzijn dan het mijne en dat gebaseerd op het dogma van 'vrijheid'. Waar ik niets anders in kan lezen dan 'amensalistisch egoïsme', egoïsme ten koste van anderen, desnoods zonder er zelf een voordeel aan te hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is dus een eigenaardig principe van "eerlijkheid" dat ik dus helemaal niet aankleef. Vanuit mijn standpunt ben ik meer waard dan de mijnen, en zijn de mijnen meer waard dan de anderen.
Uit reciprociteit kan ik wel begrijpen dat anderen daar vanuit HUN standpunt anders over denken, en dat zij vinden dat ZIJ meer waard zijn dan ik natuurlijk.

Je kan dus ook een perfect eerlijkheidsprincipe bedenken dat iedereen zijn beslissingen kan nemen volgens zijn schaal van ongelijkheid, en dat er gelijkheid heerst in die reciprociteit.

Voor zij die iedereen gelijkwaardig (vanuit hun eigen standpunt beschouwen) stopt niemand je om in je testament alles "eerlijk" over alle mensen te verdelen. Voor zij die daar anders over denken, mogen zij hun eigen spul verdelen volgens hun eigen waardeschaal. Met andere woorden, in "mijn systeem" wordt JIJ niet tegengewerkt, je mag je EIGEN bezit nalaten aan wie je wil, volgens de waardeschaal die je zelf bepaalt. Dus "jouw systeem" is mogelijk in het "mijne", alleen beperkt het zich tot zij die daar zo voor kiezen.

Als dus een meerderheid van mensen vinden dat HUN rijkdom "eerlijk" moet verdeeld worden over alle mensen, dan zijn zij vrij om dat te doen. Maar anderen, zoals ik, zijn dan ook vrij om het anders te doen. Ieder dus volgens zijn meug.

Het enige verschil tussen JOUW systeem en het mijne is dat JIJ gewoon van mensen die dat NIET willen, spul wil AFPAKKEN en deels aan jezelf (en aan anderen) toe-eigenen. In mijn systeem is dat niet het geval, daar MAG iedereen die dat wenst, zijn vermogen uitdelen volgens het eerlijkheidsprincipe dat hij zelf terecht vindt.

In de mate dat je dat wil doen vind ik dat gewoon gebaseerd op een gevoelen van jaloersheid: je kan het gewoon niet hebben dat mensen met wie je niks te maken hebt, spul krijgen waar je niks voor gedaan hebt, en je wil dat ze dat moeten afgeven aan "iedereen" (jij inbegrepen) - die daar ook niks voor gedaan hebben.

Gelijkheid vanuit eenzelfde vrije keuze, eenzelfde beslissingsrecht?

Je vergeet er toch wel even bij te vermelden dat veel beslissingen met geld gemaakt worden. Wanneer mensen niet evenveel geld hebben, kunnen mensen dus niet evenveel beslissingen maken en zijn ze dus niet gelijk.

Pas op. Er mag ongelijkheid bestaan, he. Die ongelijkheid moet echter in de perken blijven EN, nog belangrijker, die ongelijkheid moet gebaseerd zijn op geleverde bijdragen met beslissingsrecht, geld, als vergoeding.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Maar jouw principes leiden nu precies tot die karikatuur. Het is raar dat je in DIT specifiek geval een "oneerlijkheid" wil toestaan omdat je er het absurde van inziet, maar niet in de rest van de erfelijkheid.

Als je niet goed kan nadenken, dan kan je dat raar vinden, ja. Het is gelijkheid dat welzijn moet creëren en niet welzijn dat gelijkheid moet creëren. De ene gelijkheid is niet hetzelfde als de andere gelijkheid. Het grootste welzijn ontstaat niet door alle ongelijkheden/verschillen uit te bannen, maar wel door de ongelijkheden uit te bannen die het gemiddelde welzijn aantasten. Begin je het te snappen?

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is voorzekers al niet het geval met het systeem dat je voorstelt. Je begrijpt goed dat een paar heel rijken en vele armen een vrij hoog gemiddeld welzijn kunnen opleveren. Het gemiddeld welzijn is immers gewoon een maat voor de totale rijkdom, dus het grootst mogelijke BBP.
De factor tussen beide is gewoon het bevolkingsaantal, en dus onafhankelijk van enige economische overweging.

Jouw systeem gaat zeker en vast NIET het BBP maximaliseren.

Hier zit een zeer grote fout in je redenering. Het gemiddelde welzijn is NIET gelijk aan het gemiddelde bezit.

Enkele redenen:

Bezit is niet het enige dat bijdraagt aan welzijn. Tijd is het meest kostbare goed. Met je bezit ben je maar weinig als je nooit vrije tijd hebt om ervan te genieten.

Daarnaast groeit welzijn uit bezit steeds trager per extra bezitting naarmate je meer bezit. Zo wordt bijvoorbeeld een Ghanese boer van wie de oogst mislukt is en de laatste maand amper gegeten heeft veel blijer van een goede maaltijd dan een forum-gebruiker uit Frankrijk die zo veel te eten heeft als hij wenst. Welzijn stijgt niet recht evenredig met bezit, maar eerder als de vierkantswortel van bezit of zelfs als een functie met een verticale asymptoot.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hier verzaak je weer aan je "principes" omdat het doel de middelen heiligt, he.

Het hoogst mogelijke algemene welzijn is het doel. Middelen die dat algemene welzijn schaden zullen uiteraard vermeden worden, maar door die middelen wordt het doel dan ook niet bereikt, dus voor dat ene doel zou je dat wel kunnen zeggen. Mensen doden is bijvoorbeeld een middel dat niet gebruikt wordt, aangezien dat angst veroorzaakt bij de overgebleven mensen en daarom dat algemene welzijn ook niet dient.

Bij alle andere doelen wordt gekeken of het algemeen welzijn niet beschadigd wordt.

Bij jou zou je kunnen zeggen “De middelen heiligen het doel.”.

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Het verschil is dat mijn 'systeem' jou wel toelaat om 'jouw ding' te doen, in de mate dat 'jouw ding' zich beperkt tot de dingen die niet schadelijk zijn voor heel veel mensen, terwijl jouw systeem er wel voor zorgt dat kinderen minder gelijke kansen krijgen dan we ze zonder problemen kunnen geven. Jouw systeem is dus veel slechter voor het algemeen welzijn dan het mijne en dat gebaseerd op het dogma van 'vrijheid'. Waar ik niets anders in kan lezen dan 'amensalistisch egoïsme', egoïsme ten koste van anderen, desnoods zonder er zelf een voordeel aan te hebben.

Je gaat er van uit dat als er iemand meer heeft er automatisch ook iemand minder heeft. Dat meer hebben dus ergens iemand onrecht aandoet. Dat is zo in het monopoliespel, maar niet in de werkelijke wereld.
Mij beletten "mijn ding" te doen zal de kansen van jou kinderen niet verbeteren. Dus mij beletten "mijn ding te doen" verhoogd het algemeen welzijn niet.

Als de vrije markt zo slecht zou zijn voor het algemeen welzijn, waarom is de levensstandaard in landen met een vrije economie dan zoveel hoger dan in landen met een onvrije economie?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Het verschil is dat mijn 'systeem' jou wel toelaat om 'jouw ding' te doen, in de mate dat 'jouw ding' zich beperkt tot de dingen die niet schadelijk zijn voor heel veel mensen, terwijl jouw systeem er wel voor zorgt dat kinderen minder gelijke kansen krijgen dan we ze zonder problemen kunnen geven. Jouw systeem is dus veel slechter voor het algemeen welzijn dan het mijne en dat gebaseerd op het dogma van 'vrijheid'. Waar ik niets anders in kan lezen dan 'amensalistisch egoïsme', egoïsme ten koste van anderen, desnoods zonder er zelf een voordeel aan te hebben.

Ik begrijp dat standpunt niet. Stel dat Jefke veel geld heeft. Het feit dat Jefke veel geld heeft komt enkel maar ten goede aan anderen, daar kunnen we het over eens zijn, niewaar ? Jefke gaat veel spullen willen en kunnen kopen (hij is dus een goeie handelspartner), hij gaat veel investeren (dus meer maken voor iedereen)... m.a.w. een rijke Jefke is een zegen voor iedereen.
Nu wil Jefke zijn vermogen overlaten aan zijn zoon Jan. Een rijke Jan is even voordelig voor de gemeenschap als rijke Jef was, he.

Beschouw nu dat Jefke en Jan er niet zijn, noch hun rijkdom. Anderen hebben nu dus hun eigen kansen. In welke mate is het feit dat Jefke en later Jan er zijn met hun vermogen om goeie handelspartner te zijn en goeie investeerder te zijn een VERMINDERING van de welstand van de anderen ten opzichte van de situatie dat Jan en Jefke en hun fortuin er nooit geweest zijn ?

Natuurlijk, in de mate dat je spul gaat STELEN van Jan en Jefke, gaat dat de levensstandaard van de dieven natuurlijk ten goede komen, dat is juist

Maar dat is helemaal hun verdienste niet.

Wat ik hier dus vaststel is dat je het gewoon "oneerlijk" vindt dat sommigen van anderen veel krijgen, spul waar je ook nooit zelf rechtmatig aanspraak op zou kunnen maken.

Je vergeet er toch wel even bij te vermelden dat veel beslissingen met geld gemaakt worden. Wanneer mensen niet evenveel geld hebben, kunnen mensen dus niet evenveel beslissingen maken en zijn ze dus niet gelijk.

Uiteraard, maar ik kleef dan ook HELEMAAL GEEN gelijkheidsprincipe aan. Mensen zijn niet gelijk. Wel moet er een "gelijke behandeling voor de wet" bestaan: iedereen moet aan hetzelfde stel REGELS onderworpen worden. Bijvoorbeeld, als ik jou niet mag slaan, dan mag jij mij ook niet slaan. We zijn gelijk voor die regel. DAT is het soort gelijkheid dat wel "billijk" lijkt. Maar "ik moet evenveel hebben als jij", of "ik moet even gelukkig zijn als jij" (hier onder verstaan: als zou blijken dat jij gelukkiger bent dan ik, dan moeten we iets doen aan dat overmatige geluk van jou") dat zijn vormen van 'gelijkheid' die voor mij geen enkele principiele basis hebben, en eerder als absolute horror klinken in mijn oren.

Het punt is dat de "beslissingen die met geld worden genomen" beslissingen zijn over dingen die je in de eerste plaats niet aangaan he. Als Jef geld heeft, en Jan heeft een brood, en Jef wil met dat geld het brood van Jan kopen en Jan is daarmee akkoord, dan gaat die beslissing Piet niet aan. Of Piet nu honger heeft of niet, op geen enkel ogenblik heeft hij rechtmatig aanspraak op het brood van Jan of het geld van Jef he. Piet moet maar zorgen dat hij zijn eigen problemen oplost. Dat Jan en Jef onderling een akkoord gevonden hebben en daarover beslissingen hebben genomen, is de affaire van Piet niet. Het "welzijn van Piet" heeft niks met de beslissingen van Jan en Jef te maken. Ofwel vinden Jan en Jef UIT EIGEN BEWEGING dat ze iets moeten doen aan die sukkelaar van een Piet, en dan trekt Piet ONRECHTMATIG voordeel uit de rijkdom van Jan en Jef, maar dat is niet slecht want de rechtmatige eigenaars hebben het zo beslist, ofwel kan Piet de boom in he.

Als je niet goed kan nadenken, dan kan je dat raar vinden, ja. Het is gelijkheid dat welzijn moet creëren en niet welzijn dat gelijkheid moet creëren.

Het punt is dat "het grootst mogelijke geluk voor iedereen" of het "grootst mogelijk welzijn" ten eerste voor mij helemaal geen streefdoel is, maar ten tweede een haast onmogelijk abstract te definieren streefdoel is.
Het is voor mij een verschrikkelijk idee om aan iemand willen op te dragen aan iets anders dan aan zijn eigen geluk te denken. Dat lijkt mij heel onnatuurlijk, want IN DE GROND geeft natuurlijk niemand ECHT om het geluk van verre onbekenden. Je krijgt dus een heel hypocriete toestand op die manier, omdat je mensen denkt te dwingen voor het "grotere geluk van iedereen" te streven, terwijl hen dat in de grond niks kan bommen.
Natuurlijk moeten er wel enkele beperkingen gesteld worden aan de "grootst mogelijke vrijheid" want de vrijheid van de ene is de dwingelandij van de andere. Bijvoorbeeld, geweld (dat steeds een geweldpleger en een slachtoffer inhoudt) zou kunnen verboden worden : je kan geen geweld plegen (als vrije handeling) zonder dat daar ook iemand anders vrijheid door ontnomen wordt.


De ene gelijkheid is niet hetzelfde als de andere gelijkheid. Het grootste welzijn ontstaat niet door alle ongelijkheden/verschillen uit te bannen, maar wel door de ongelijkheden uit te bannen die het gemiddelde welzijn aantasten. Begin je het te snappen?

Hier zit een zeer grote fout in je redenering. Het gemiddelde welzijn is NIET gelijk aan het gemiddelde bezit.

Juist, natuurlijk. Ik dacht dat je het over economisch welzijn had. Algemeen welzijn is nog veel moeilijker te definieren en "op te leggen" he.
Alleen, ik denk dat je een te enge visie hebt op wat economisch welzijn inhoudt. Tijd en arbeid en zo maken daar deel van uit he.

Enkele redenen:

Bezit is niet het enige dat bijdraagt aan welzijn. Tijd is het meest kostbare goed. Met je bezit ben je maar weinig als je nooit vrije tijd hebt om ervan te genieten.

Uiteraard, vandaar dat vrije tijd OOK een economisch bezit is.

Daarnaast groeit welzijn uit bezit steeds trager per extra bezitting naarmate je meer bezit. Zo wordt bijvoorbeeld een Ghanese boer van wie de oogst mislukt is en de laatste maand amper gegeten heeft veel blijer van een goede maaltijd dan een forum-gebruiker uit Frankrijk die zo veel te eten heeft als hij wenst.

De wet van de verminderde marginale opbrengst, juist.

Welzijn stijgt niet recht evenredig met bezit, maar eerder als de vierkantswortel van bezit of zelfs als een functie met een verticale asymptoot.

Jaja.

Het hoogst mogelijke algemene welzijn is het doel.

Dat stel JIJ. Ik al niet.

Bij jou zou je kunnen zeggen “De middelen heiligen het doel.”.

Nee, ik ben zeer principieel in mijn opvattingen: de grootst mogelijke individuele vrijheid, enkel maar beperkt door een vorm van gelijkheidsprincipe dat gebaseerd is op reciprociteit ten aanzien van de afgesproken regels. En verder enkel maar gemeenschappelijk stellen waar ieder individu dat er aan deelneemt (of tenminste een overgrote meerderheid) individueel een voordeel aan heeft ten opzichte van het NIET gemeenschappelijk stellen van middelen.

[patrickve]

Ik wil trouwens onderlijnen dat wat ik hier verdedig, enkel maar uit principe is. Zelf heb ik geen grote erfenis te verwachten, en ik ben niet van zinnens een groot fortuin te verzamelen ; mijn voornaamste inkomsten komen uit arbeid. Ik spreek dus helemaal niet "voor mijn kerk".

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Je gaat er van uit dat als er iemand meer heeft er automatisch ook iemand minder heeft. Dat meer hebben dus ergens iemand onrecht aandoet. Dat is zo in het monopoliespel, maar niet in de werkelijke wereld.
Mij beletten "mijn ding" te doen zal de kansen van jou kinderen niet verbeteren. Dus mij beletten "mijn ding te doen" verhoogd het algemeen welzijn niet.

Jij gaat ervan uit dat ik uitga van dingen waar ik niet van uitga.

Sommige mensen met veel capaciteiten zullen hun talenten niet volledig gebruiken wanneer ze er niet meer voor beloond worden dan een ander die minder kan verwezenlijken. Geef je hen hun extra beloning niet, dan zal de extra bijdrage die zij kunnen leveren gewoon niet geleverd worden en daar wordt niemand beter van.

Prestatie moet beloond worden, maar de ene moet niet meer beloond worden dan de andere voor een prestatie die geen van allen geleverd heeft. Bovenop die erfenis heb je nog het feit dat hoe meer geld je hebt hoe makkelijker het is om nog meer geld te verdienen. Als je jezelf voor dat geld hebt ingespannen, dan kan dat nog als rechtvaardig beschouwd worden, maar niet als je dat geld zo maar gekregen hebt.

In tegenstelling tot enkele min of meer rechtvaardige ongelijkheden, erfenissen creëren een overbodige ongelijkheid die niet zorgt voor extra prestatie, maar wel zorgt voor een herverdeling, een herverdeling van mensen die zich moeten inspannen naar mensen die krijgen om niets te doen.

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Als de vrije markt zo slecht zou zijn voor het algemeen welzijn, waarom is de levensstandaard in landen met een vrije economie dan zoveel hoger dan in landen met een onvrije economie?

Ik zeg niet dat een vrije markt slecht is. Ik zeg dat het niet perfect is en dat het verbeterd kan worden door enkele kleine regels toe te voegen.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nu wil Jefke zijn vermogen overlaten aan zijn zoon Jan. Een rijke Jan is even voordelig voor de gemeenschap als rijke Jef was, he.

Jan, Ronny, Pieter, Karel, Bruno, Bert, ... die allemaal een even groot deel van de erfenis krijgen zijn samen even voordelig voor de gemeenschap als Jan alleen wanneer die de gehele erfenis krijgt.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Beschouw nu dat Jefke en Jan er niet zijn, noch hun rijkdom. Anderen hebben nu dus hun eigen kansen. In welke mate is het feit dat Jefke en later Jan er zijn met hun vermogen om goeie handelspartner te zijn en goeie investeerder te zijn een VERMINDERING van de welstand van de anderen ten opzichte van de situatie dat Jan en Jefke en hun fortuin er nooit geweest zijn ?

De vermindering zit hem niet in de erfenis, maar wel in het feit dat geld met geld verdienen gemakkelijker is als je al veel geld hebt. Als de ene bevoordeeld wordt in de economie, dan wordt alle rest benadeeld. (Dat is niet hetzelfde als zeggen dat als de ene meer heeft de andere automatisch minder heeft. Ik zet het er tussen haakjes maar bij, omdat ik denk dat er anders gereageerd zou worden op iets wat ik helemaal niet beweerd heb.) Als je meer kan investeren omdat je meer gespaard en/of meer gepresteerd hebt, dan is dat nog redelijk rechtvaardig, maar als je meer kan investeren omdat je meer gekregen hebt om niets te doen, dan is het dat niet.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Wel moet er een "gelijke behandeling voor de wet" bestaan: iedereen moet aan hetzelfde stel REGELS onderworpen worden. Bijvoorbeeld, als ik jou niet mag slaan, dan mag jij mij ook niet slaan. We zijn gelijk voor die regel. DAT is het soort gelijkheid dat wel "billijk" lijkt. Maar "ik moet evenveel hebben als jij", of "ik moet even gelukkig zijn als jij" (hier onder verstaan: als zou blijken dat jij gelukkiger bent dan ik, dan moeten we iets doen aan dat overmatige geluk van jou") dat zijn vormen van 'gelijkheid' die voor mij geen enkele principiele basis hebben, en eerder als absolute horror klinken in mijn oren.

Hier volg ik je helemaal.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het punt is dat de "beslissingen die met geld worden genomen" beslissingen zijn over dingen die je in de eerste plaats niet aangaan he. Als Jef geld heeft, en Jan heeft een brood, en Jef wil met dat geld het brood van Jan kopen en Jan is daarmee akkoord, dan gaat die beslissing Piet niet aan. Of Piet nu honger heeft of niet, op geen enkel ogenblik heeft hij rechtmatig aanspraak op het brood van Jan of het geld van Jef he. Piet moet maar zorgen dat hij zijn eigen problemen oplost. Dat Jan en Jef onderling een akkoord gevonden hebben en daarover beslissingen hebben genomen, is de affaire van Piet niet. Het "welzijn van Piet" heeft niks met de beslissingen van Jan en Jef te maken. Ofwel vinden Jan en Jef UIT EIGEN BEWEGING dat ze iets moeten doen aan die sukkelaar van een Piet, en dan trekt Piet ONRECHTMATIG voordeel uit de rijkdom van Jan en Jef, maar dat is niet slecht want de rechtmatige eigenaars hebben het zo beslist, ofwel kan Piet de boom in he.

Ook hier volg ik je ongeveer, zelfs wanneer je het hebt over het onrechtmatige voordeel dat Piet krijgt. Ik zeg daarover dat het onrechtmatige voordeel van Piet niet TE groot mag zijn. Piet moet niet heel zijn leven op de kap van anderen leven, tenzij hij misschien bepaalde beperkingen heeft. Aan de andere kant geef je Jan ook een onrechtmatig voordeel als je hem twee miljoen euro geeft voor een brood dat te koop staat voor twee euro. De gezonde bakker Jan moet ook niet heel zijn leven profiteren nadat hij dat ene brood verkocht heeft.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De ene gelijkheid is niet hetzelfde als de andere gelijkheid. Het grootste welzijn ontstaat niet door alle ongelijkheden/verschillen uit te bannen, maar wel door de ongelijkheden uit te bannen die het gemiddelde welzijn aantasten. Begin je het te snappen?

Ja.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, ik ben zeer principieel in mijn opvattingen: de grootst mogelijke individuele vrijheid, enkel maar beperkt door een vorm van gelijkheidsprincipe dat gebaseerd is op reciprociteit ten aanzien van de afgesproken regels. En verder enkel maar gemeenschappelijk stellen waar ieder individu dat er aan deelneemt (of tenminste een overgrote meerderheid) individueel een voordeel aan heeft ten opzichte van het NIET gemeenschappelijk stellen van middelen.

Dat wat jij tussen haakjes gezet had, is zeker geen onbelangrijk detail. Dat is net de reden waarom in mijn ogen erfenissen gelijk verdeeld dienen te worden.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik wil trouwens onderlijnen dat wat ik hier verdedig, enkel maar uit principe is. Zelf heb ik geen grote erfenis te verwachten, en ik ben niet van zinnens een groot fortuin te verzamelen ; mijn voornaamste inkomsten komen uit arbeid. Ik spreek dus helemaal niet "voor mijn kerk".

Jij bent niet de enige die dat wat hij verdedigt uit principe verdedigt, hoor.

Aan mijn kant, ik zal waarschijnlijk een meer dan gemiddelde erfenis hebben, zeker op wereldvlak bekeken en ik ben er voorstander van dat dit op wereldvlak toegepast wordt met een zo laag mogelijke limiet, maar wel genoeg om kinderen te laten studeren en zo.

Ik spreek dus ook helemaal niet 'voor mijn kerk'.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

De vermindering zit hem niet in de erfenis, maar wel in het feit dat geld met geld verdienen gemakkelijker is als je al veel geld hebt. Als de ene bevoordeeld wordt in de economie, dan wordt alle rest benadeeld.

Dat is voor mij dus niet waar. Als Piet veel geld krijgt van zijn pa, dan benadeelt dat niemand anders. Als de pa van Piet dat geld gewoon had opgesmost, dan waren die "benadeelden" daar niet beter door geworden. Het feit dat Piet dat geld krijgt, in plaats van het in de kachel te laten opsmoren, maakt niemand anders ongelukkiger dan wanneer die pa dat rechtmatig in de kachel zou opgestookt hebben (behalve dan die die jaloers zijn).

Natuurlijk kan je zeggen dat als we dat geld dat van die pa is, afpakken en zelf mee gaan feesten, dat het natuurlijk plezanter voor iedereen die gaat fuiven da's waar. Maar het is voor mij fundamenteel niet eerlijk ten opzichte van die pa die dat helemaal niet wilde, en voor zover dat geld van hem is, mag hij toch wel, eerlijk gezien, ZELF beslissen wat met dat geld gaat gebeuren, OOK bij zijn dood. Als zijn keuze nu is van dat aan een goed werk te geven, dan is dat zijn keuze. Als zijn keuze is om daar een grote party mee te geven, is dat zijn goed recht. Als zijn keuze is om dat bij zijn dood in de kachel op te stoken, is dat zijn goed recht. Als hij dat aan zijn favoriete zanger wil nalaten, is dat zijn goed recht, en als hij dat aan zijn zoon Piet wil nalaten is dat EVEN GOED zijn goed recht.

Dat daar wat belastingen op betaald moeten worden, waarom niet. Maar dat allemaal afpakken, dat is gewoon niet eerlijk ten opzichte van die pa. Niet ten opzichte van Piet, maar ten opzichte van de rechtmatige eigenaar.

Als eigenaar ben je vrij om je eigendom WEG TE GEVEN aan wie je wil.

(Dat is niet hetzelfde als zeggen dat als de ene meer heeft de andere automatisch minder heeft. Ik zet het er tussen haakjes maar bij, omdat ik denk dat er anders gereageerd zou worden op iets wat ik helemaal niet beweerd heb.)

Dat is dus niet waar. Het is niet omdat die pa veel geld heeft, dat anderen er minder hebben, he. Als die pa WAARDE heeft gecreerd, en daardoor dus veel geld heeft gewonnen, dan is dat gewoon EXTRA erbij gekomen, en van niemand afgepakt.

Het is een fundamenteel misverstand dat de "haat tegen de rijken" voedt. Prive rijken die rijk zijn geworden door waarde creatie hebben dat enkel maar BIJ gecreeerd. Daarentegen, mensen die rijk zijn geworden op publiek geld, dat is iets anders, dat is WEL afgepakt (via belastingen) van anderen.

Stel dat die pa eigenhandig 10 huizen heeft gebouwd. Die 10 huizen waren er gewoon niet geweest zonder die pa. Hij mag dan toch wel met die huizen doen wat hij wil, nee ? Als de maatschappij er nu al 2 afneemt, dan zijn we daar al goed mee gediend, die hadden we al niet gehad zonder die pa. Als die pa nu vindt dat zijn zoon Piet de 8 andere huizen moet krijgen, dan is dat toch wel zijn goed recht waar niemand ongelukkiger of armer van wordt ? Als Piet nu die 8 huizen gebruikt om nog meer waarde te creeeren dan worden we daar allemaal voor een stukje beter van. En als Piet het erdoor boert, dan is niemand ongelukkiger geworden dan wanneer de pa nooit die huizen zou gebouwd hebben.

Zonder de clan "pa en Piet" waren we niet beter afgeweest (in tegendeel) dan MET de clan "pa en Piet". We pakken hun al een stukje af (2 huizen). Volstaat dat niet ?

Ook hier volg ik je ongeveer, zelfs wanneer je het hebt over het onrechtmatige voordeel dat Piet krijgt. Ik zeg daarover dat het onrechtmatige voordeel van Piet niet TE groot mag zijn. Piet moet niet heel zijn leven op de kap van anderen leven, tenzij hij misschien bepaalde beperkingen heeft.

Maar Piet LEEFT NIET op de kap van iemand anders, hij leeft op de kap van zijn pa die niks anders wilde! NIEMAND moet iets afstaan aan Piet. Dat hij nu een gemakkelijk leven heeft, dat is dan goed voor Piet, de wil van de pa, en dat maakt (op een paar jaloersen na) niemand ongelukkiger dan wanneer de pa, en Piet er nooit zouden geweest zijn, of de pa nooit zijn fortuin zou vergaard hebben.

In tegendeel, het feit dat Piet rijk is, kan enkel maar wat afstralen en voordelig zijn voor de anderen.

Ik ben namelijk niet van oordeel dat rijke mensen een "nadeel" vormen voor de maatschappij, in tegendeel. Ja, er zijn hufters tussen, maar die vind je overal. Er zijn ook interessante mensen bij die misschien een goed ding gaan doen met hun geld.