Samenwerking CLB en Comité Bijzondere Jeugdzorg (CBJ)

[gast2]

moet natuurlijk werd ze ineens moe van
fijn dat ik hier 2 visies zie, alleen is het niet aan te wensen als je dit al zelf ervaren hebt

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

ha... maar jij hebt het over kinderen die thuis weldegelijk in een foute toestand zitten, waar échte kindermishandeling aan de hand is. Dat waar het CBJ effektief voor is opgericht

Ik heb het over puberale stoornissen, waarbij de opvoedsters en begeleiders blijkbaar het verschil niet kennen tussen pubers die de weg kwijt zijn terwijl hun ouders met alle middelen proberen om ze terug op het spoor te krijgen, en ouders die hun kinderen effectief mishandelen.

Nee, er waren maar een klein aantal jongeren wiens ouders niet deugden.
De andere ouders hadden het gevoel de grip kwijt te zijn: hun kind deed compleet foute dingen (druggebruik, kleinere criminaliteit, prostitutie,...) en wat ze ook probeerden, hun kind leek 'out of control'. Daar waren natuurlijk wel ouders bij die misschien bij de aanvang van de problemen ietske beter hadden kunnen reageren, maar ouders zijn niet perfect en da's vooral klap achteraf.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

moet natuurlijk werd ze ineens moe van
fijn dat ik hier 2 visies zie, alleen is het niet aan te wensen als je dit al zelf ervaren hebt

heel misschien kan ik er mij ergens wel iets bij voorstellen, dan wel niet zo in extreme mate, en vooral vanuit het standpunt van je dochter.

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Nee, er waren maar een klein aantal jongeren wiens ouders niet deugden.
De andere ouders hadden het gevoel de grip kwijt te zijn: hun kind deed compleet foute dingen (druggebruik, kleinere criminaliteit, prostitutie,...) en wat ze ook probeerden, hun kind leek 'out of control'. Daar waren natuurlijk wel ouders bij die misschien bij de aanvang van de problemen ietske beter hadden kunnen reageren, maar ouders zijn niet perfect en da's vooral klap achteraf.

mag ik vragen hoe het afliep met de ouders en pubers, die de weg kwijt waren?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

mag ik vragen hoe het afliep met de ouders en pubers, die de weg kwijt waren?

ik ben daar maar 2 maand geweest (was stage, ik heb psychologie gestudeerd in de vorigen eeuw), dus ik kan het je helaas niet vertellen.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

ik ben daar maar 2 maand geweest (was stage, ik heb psychologie gestudeerd in de vorigen eeuw), dus ik kan het je helaas niet vertellen.

Is dat zo lang geleden dat ze nog een andere spelling hadden?

Sorry, ik wou er niet mee lachen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Is dat zo lang geleden dat ze nog een andere spelling hadden?

Sorry, ik wou er niet mee lachen.

Jaja, dat was rond 1905. 'k heb eerst nog filosofie gedaan in de jaren 1800 ook.

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

ik ben daar maar 2 maand geweest (was stage, ik heb psychologie gestudeerd in de vorigen eeuw), dus ik kan het je helaas niet vertellen.

grappig, sarcastisch bedoeld dan omdat mijn dochter ook al een gedeelte psychologie heeft, advocate wou worden en nochtans zeer slim en "geslepen" is
zij leidde de psychologe dan ook om de tuin.. ideale job voor haar, wetten van rechters aan laars lappen, moet ik nog zeggen dat ze verleden jaar richting drama wou volgen?alsof we nog niet genoeg drama met haar hadden.en toch stonden we voor haar open, geraakten bij ontvangst van inschrijvingen slechts tot aan de deur, juiste persoon was niet daar en konden, volgens ene alles op internet opzoeken, reden we dan zoveel km voor...volgende dag met juiste persoon gebeld en gehoord dat talen zeer belangrijk waren vooral frans, het vak wat ze haatte.dus toch niet ideale richting, nu zit ze dus op Aso

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

mag ik vragen hoe het afliep met de ouders en pubers, die de weg kwijt waren?

zoals ik reeds zei:
ik ken verschillende ouders die daar hun kind écht kwijtgeraakt zijn, en er nooit meer iets van hebben vernomen. Geen verdere studies, niks. Volledig klaargestoomd voor de onderkant van de maatschappij.
Eén ervan heb ik terug met zijn ouders in contact gebracht, en zelfs geholpen toen hij toch nog verdere studies heeft aangevangen.

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Is dat zo lang geleden dat ze nog een andere spelling hadden?

Sorry, ik wou er niet mee lachen.

volgens een krant wordt het binnenkort gsm-taaltje, kan ik er een "woordenboek" bij nemen

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

zoals ik reeds zei:
ik ken verschillende ouders die daar hun kind écht kwijtgeraakt zijn, en er nooit meer iets van hebben vernomen. Geen verdere studies, niks. Volledig klaargestoomd voor de onderkant van de maatschappij.
Eén ervan heb ik terug met zijn ouders in contact gebracht, en zelfs geholpen toen hij toch nog verdere studies heeft aangevangen.

je geeft me niet veel hoop

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

je geeft me niet veel hoop

jamaar, ik vrees dat die ouders zich bij de "goede raad" van het jeugd comité hadden neergelegd!

Net daarom dat het nodig is je zeker niet in de schuldig-hoek te laten verdrummen en zelf de touwtjes in handen te nemen. Niet het contact met je dochter verbreken, maar je wel BOVEN die "je m�*g ze twee uurtjes per veertien dagen zien" hulpverleners te stellen. JIJ gaat beslissen OF je haar nog wil zien en je niet als neergeslagen hond laten behandelen.
Het is pas vanaf dat ik me die houding had aangemeten dat ook in mijn geval mijn dochter een andere houding aannam.

[gast2]

dat is het net, kreeg vandaag te horen dat ze aan zichzelf wou werken en dus het bezoek niet zo aangewezen was.Zoals ik vermoed, kan ze dan ook 2h op haar kamer gaan zitten en ik voor piet snot, maar vooral consulente liet me gisteren voelen toen ik contact opnam het teveel was en wil nu een andere houding proberen aan te nemen, niet meer crashend dat ik mijn dochter zo mis.Grr en dan moet je als een onnozel schaap volgende week vragen of ze dan wel genoeg aan zichzelf gewerkt heeft om ons te ontvangen wat een ...........Neen, neen, dochter moet toneellessen toch ergens vandaag hebben, word de zelfverzekerende moeder, belachelijk dat ik dat volgende week moet vragen, heb meer zin om te vragen of madam goesting heeft om ons te ontvangen.Ben nu in de "mood" van dan blijf je maar daar, wij bellen of vragen niks meer maar dan zal het zeker ook niet goed zijn zeker, te weinig interesse in dochter?

[Cynara Cardunculus]

Ja dat is moeilijk, maar toch is het beter als je je zo opstelt, zelfs al speel jij daar uiteraard comedie mee.

Misschien doen zoals ik en lekker een paar weekjes tussenuit glippen? Ik had ze toen niet van het tijdstip verwittigd, gewoon medegedeeld dat ik "verhinderd" was om op bezoek te komen.

Of misschien het spelletje meespelen en volgende keer melden dat jij ook "aan jezelf" gaat werken, net in die twee uur dat je je audientie krijgt.

Over kleding enzo: laat ze het zelf oplossen, binnenkort komt de zomercollectie. Hopelijk zal haar vriendje haar van kleding voorzien, want mama en papa zijn vertrokken op verlof en zijn verhinderd.

Let op: tenzij ze het kindergeld nog steeds aan jullie betalen,moet de instelling dit opzij zetten voor haar voor later. Beetje stoken kan geen kwaad als ze daar niet van op de hoogte is.

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

Ja dat is moeilijk, maar toch is het beter als je je zo opstelt, zelfs al speel jij daar uiteraard comedie mee.

Misschien doen zoals ik en lekker een paar weekjes tussenuit glippen? Ik had ze toen niet van het tijdstip verwittigd, gewoon medegedeeld dat ik "verhinderd" was om op bezoek te komen.

Of misschien het spelletje meespelen en volgende keer melden dat jij ook "aan jezelf" gaat werken, net in die twee uur dat je je audientie krijgt.

Over kleding enzo: laat ze het zelf oplossen, binnenkort komt de zomercollectie. Hopelijk zal haar vriendje haar van kleding voorzien, want mama en papa zijn vertrokken op verlof en zijn verhinderd.

Let op: tenzij ze het kindergeld nog steeds aan jullie betalen,moet de instelling dit opzij zetten voor haar voor later. Beetje stoken kan geen kwaad als ze daar niet van op de hoogte is.

kindergeld wordt al ingehouden van haar en krijgt zakgeld en doet haar zin, bv
ik weigerde hoge laarzen omwille dat ze last van haar heupen en rug kon krijgen na hele dag om hoge laarzen, herinner dat ze cataflam als excuus omwille van pijn aan heupen,
volgende keer dat wij haar zagen had ze, bij uitstap op markt met groep, daar hoge laarzen gekocht en had ze natuurlijk aan volgende keer, en ik poeslief, mooie laarzen, die zijn ook niet zo hoog(was meer machtsstrijd van haar op dat moment)

ik snap maar niet dat ze, als excuus, gebruiken, dat ze aan haar zelf wil werken om ons niet te zien
je zoekt toch waarom dat ze haar sneed eer je dit kunt behandelen?

en ik vermoed dus school, meer dan 40 blz waar ze aanhaalt niet graag te gaan enz, had ik al geschreven
kan zijn ook dat ze met de situatie zat omdat we die relatie verboden en controle te groot was MAAR
consulente(dacht ik, ga het opzoeken), liet weten dat ze daar geplaatst is WEGENS MISHANDELING!!Zij gaf aan dat de vader dit deed, denk ik toch want dit smoesje gebruikte ze al eerder...
en daar praat niemand meer over!zij viel ons telkens aan....
en nu is het ineens omdat ze aan zichzelf werkt, jaja, elke dag lekker ventje zien(want daar kunnen ze niks aan doen, misschien eens een week 2 straten meelopen?) en geen controle meer van familie...
ZIJN DIE BLIND DAAR?op de waarom hebben ze dus geen antwoord..
wil echt volgende week foto's voor haar neus gooien van gezin samen, van mijn vader op intensieve(gemaakt met mijne gsm die verdwenen is dus), van familieleden(volwassenen) die ze schuwt omwille van hem
echt met die consulente heb ik echt geen goed gevoel bij..met de vorige kon je nog praten, liet tenminste zien dat ze je OOk hoorde maar deze:
dat heb ik gisteren al gehoord, dat verhaal ken ik al, wat wil je daar nu mee bewijzen en niet noodzakelijk dat een jongere terug naar de ouders gaat(echt verpletterend dat antwoord) en terwijl ontgilpt ze ons meer en meer
1 zoon wil niet eens meer de moeite doen om bij het gesprek te zijn, de andere(die so close was met haar, wil het misschien doen, maar ik voel dat hij dit echt doet omwille van mij), zelfs de vader raakt op en heeft er genoeg van, ik zie dat hij het opgeeft maar als moeder kan je dat niet, je wordt er door verscheurd) andere dochter die ze soms nog kan manipuleren, denk ik dat er ook bij zal zijn en oudste die(vervroegd samenwoont door de hele situatie met die vent), denk ik dat ze er ook zal bij zijn
er staat nochtans die avond een familiefeestje van een neefje op het programma maar dan zijn we maar later, werd al aangeboden vroeger als mijn man van werk is maar ik wil dat ze de rest van het gezin ook horen, hoe gefrustreerd die zijn,en ik weet al wat ze gaan zeggen, dat ze comedie speelt, dat ze genoeg van haar leugens hebben en dan voel je de verwijdering
als ik voorstel in leefgroep na 2 maanden te plaatsen 100 km verder en andere school, uit de buurt van die vent, is het niet aangewezen school te veranderen
zij is dit jaar toch ook moeten veranderen omwille dat vorige school niet verder ging dan 2de middelbaar, dus dat is zever
ze houden de relatie gewoon in de hand!

[Cynara Cardunculus]

U hoéft zich niet te verantwoorden tegen de consulentes of andere opvoederkes! Ze hebben je al ver onder de knoet gekregen dat je in plaats van naar een familiefeest nog eerst eens met z'n allen op audientie gaat om toch maar te bewijzen dat de jongste liegt.

Nogmaals: dit heeft geen enkele zin! Zij beschouwen h�*�*r als slachtoffer en daarmee uit. Volgens mij zijn ze zelfs ook niet uit op enige verzoening, maar veeleer op het uit de gezinssituatie halen van het "slachtoffer".

dit is wat ik bedoelde met de discrepantie tussen de jeugdbescherming als instituut om kinderen tegen hun ouders te beschermen in geval van werkelijke mishandeling, en pubers met zware puberale stoornissen waarbij de ouders enkel het beste met hun kind voorhebben.
Volgens de jeugdbescherming bestaat die tweede groep niet: ze zijn daar niet op voorzien!

Tenzij zij met werkelijke juridische en andere bewijzen komen dat jullie je kind mishandelen, hoef je helemaal geen verantwoording te gaan afleggen. Ga gewoon met z'n allen naar het familiefeest en verwittig de consulent dat het ganse gezin verhinderd is wegens familiale omstandigheden. punt.

Je ziet toch duidelijk in dat ze jou gewoon willen tegenwerken met alles wat je voorstelt?
Onthoud goed dat jij de ouder bent en je dus geen toestemming moet vragen om je dochter van school te veranderen! je kan ze zo uit het gesticht halen (mijn dochter kon ook zomaar gaan lopen..... en toen was ze ineens "niet meer geplaatst" - ze was verdorie nooit "geplaatst", ik had gewoon hulp gezocht , maar via school (je kan op 17 alleenwonen) is mijn dochter zelf bij het comité binnengestapt!).

Achteraf beschouwd had ik haar daar helemaal niet hoeven te laten, ik had die gewoon bij de arm moeten nemen en mee terug naar huis nemen, niemand kon me dat verbieden. Alleen, je ziét dat niet op zo'n moment. En als ik de toon van Nynorsk hoor, dan voel ik op slag weer vanuit welke invalshoek "de hulpverleners" werken. (o ja, dat ze niet verder kijken dan 18 moet je ze maar vergeven hoorn, ze worden ook niet betaald om kinderen ouder dan 18 te begeleiden hé).

niet noodzakelijk dat een jongere terug naar de ouders gaat(echt verpletterend dat antwoord)

dat is ook niet waar ze naar werken. Eerder andersom: weg van het gezin, op weg naar zelfstandig leven op hun 17de. degene wiens ouders ik ken en die dus ook niet terug naar de ouders moest gaan heeft de grote carrière als kuisvrouw gevonden.

Stop dus aub met je te verantwoorden tegenover een instelling die ervan uitgaat dat je kindermishandelaar bent: zelfs een moordenaar heeft meer rechten dan ouders in zo'n jeugdbeschermingsgeval.

je gaat dus niet meer op audientie, maar je bekijkt of je tijd hebt om haar te zien - en niet andersom.
Je gaat je niet met het ganse gezin in het slijk wentelen om aan te tonen dat je niet écht kindermishandelaars bent, of zeker niet op het ogenblik dat je verhinderd bent door een FAMILIEfeest (jawel, jullie hebben wèl familie waar je een goede band mee hebt). Je kan desnoods een afspraak maken die je wèl past.

Gewoon de rollen omdraaien en het heft in eigen handen nemen. Op de manier waarop ze jullie in de grond boren kan je dochter ook niet leren om respectvol met haar ouders om te gaan: ze leren haar net het tegenovergestelde in zo'n inrichting. Je hoeft dat niet te pikken.

[gast2]

neen, de gezinsbegeleidster komt aan huis en het feestje is pas om 20.00, normaal trekken ze een uur voor je uit maar ik wil dat ze ook eens hoort van de anderen hoe ze liegt omwille van die vent
moest ik ze nu terug halen zou ze weer eens gaan lopen en "toevaliig' vindt hij haar dan weer terug
er is geen enkel bewijs dat wij haar "zouden" mishandelen, geen enkel blauw plekje maar ik had wel foto's van die bijtwonde en die heeft ze verwijderd en geheugenkaartje gestolen, zo slim is ze wel!!
wij hebben idd hulp ingeroep maar ik weet echt niet welke rechten wij momenteel hebben omdat zij telkens een papier moeten schrijven aan de jeugdrechter dat ze daar wil zijn, afziet van advocaat, enz...
maar ik denk dat er van die rechten niet veel meer overblijft omdat ze een brief om maandag aan de jeugdrechter moet schrijven als ze wil op weekend komen!!

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

En als ik de toon van Nynorsk hoor, dan voel ik op slag weer vanuit welke invalshoek "de hulpverleners" werken. (o ja, dat ze niet verder kijken dan 18 moet je ze maar vergeven hoorn, ze worden ook niet betaald om kinderen ouder dan 18 te begeleiden hé).

dat is ook niet waar ze naar werken. Eerder andersom: weg van het gezin, op weg naar zelfstandig leven op hun 17de. degene wiens ouders ik ken en die dus ook niet terug naar de ouders moest gaan heeft de grote carrière als kuisvrouw gevonden.

Je k�*n een kind na zijn 18e natuurlijk ook niet verplichten om contact te houden met de ouders. Die zijn meerderjarig.
En iemand jonger dan 18 die aangeeft niet meer bij de ouders te willen wonen, kunt ge wel terugsturen naar daar, maar de vraag is of dat zin heeft - als ze het niet willen gaan ze toch een 'oplossing' vinden, en de manier waarop is meestal niet bepaald beter dan in een instelling blijven. Er 'verdwijnen' al eens jongeren van thuis uit, waar dié dan zitten, is vaak een raadsel. Misschien is het dan toch wel best de hulpverlening te verlengen tot 21 ipv tot 18.

Ik denk dat hulpverleners - zowel de gedreven soort als degene die hun job komen doen - zelf heel erg geconfronteerd worden met de 'chantage' van jongeren. Die jongeren weten zelf maar al te goed dat tot zolang je ze niet aan kettingen in een kerker smijt, ze eigenlijk niet in een bepaalde richting gedwongen kunnen worden. Sommigen accepteren het 'alternatieve' spoor dat anderen voor hen uittekenen, sommigen verzetten zich met man en macht, sommigen doen alsof ze het accepteren om van het 'gezaag' af te zijn en zijn, vanaf het moment dat ze een ontsnappingsroute zien, weg.
De vraag is ook of het wenselijk is om jongeren op een bepaald spoor te proberen dwingen. Sommigen, ook de vechtertjes, kijken er met tevredenheid op terug, voor anderen is en blijft het een nachtmerrie waar ze op terugblikken. Geldt ook voor 'dwang' door ouders, trouwens. Sommigen zijn achteraf blij dat hun ouders zijn blijven doorgaan met hen op het "juiste" pad te krijgen, voor anderen is het genoeg reden om hen nooit meer te willen zien. En ik vrees dat dat niet te voorspellen valt als ze nog jong zijn.
Ik persoonlijk denk niet dat dwang veel uithaalt.

Het moeilijkste voor ouders met kinderen in een instelling is denk ik dat die instelling uitgaat van het kind en niet van de ouders. Een instelling heeft uiteindelijk een gelukkige toekomst voor het kind als oogpunt. Dat die ouders daar niet altijd gelukkig mee zijn, is 'jammer voor de ouders'. Een instelling zal dus altijd de positie van het kind voor ogen hebben, niet die van de ouders. En dan gaat het nog goed, want ik vrees dat er instellingen zijn die vooral hun eigen positie belangrijk vinden.
Vanzelfsprekend zou het zo moeten zijn dat, als het wenselijk is om te streven naar 'gezinshereniging', dat ook gebeurt. Soms is dat gewoon niet wenselijk, maar daarnaast zit je nog met het grote aantal jongeren voor wie dat niet slecht zou zijn, maar die die mogelijkheid gewoon pertinent afwijzen.
Wat ga je met die jongeren doen, cynara? Ze dwingen?

En soms komt het best wel goed met die jongeren eh. Ik zie eigenlijk ook niet goed in wat er precies mis is met een carriere als kuisvrouw. Ik ga iig niet zitten neerkijken op kuisvrouwen. Er zijn nogal wat jongeren voor wie het slechter afloopt. Een jeugdvriend van mij heeft heel z'n jeugd in instellingen gesleten. Beetje 'onhandelbaar' geval eigenlijk, wou zich ook totaal niet 'plooien' naar de wensen van opvoeders en al zeker niet naar de wensen van zijn ouders. Op z'n 17e naar kamertraining gegaan, waar hij nauwelijks 2 maand is geweest toen hij 'spoorloos verdween'. Hij vond het er precies niet zo leuk. Ondertussen heeft hij wel zijn leven opgebouwd. Hij heeft een mooi huis, 2 schatten van kinderen, een lieve vriendin, en hij werkt als hulpverlener in een instelling BJZ. Ook niet echt een droomcarriere natuurlijk, maar hey, we kunnen niet allemaal succesvolle zakenmensen worden eh. Met zijn moeder heeft hij nog contact proberen opnemen, maar dat heeft hij terug verbroken. Ging niet, er kwamen toch enkel maar verwijten over wat hij hen allemaal had aangedaan en ik kan me voorstellen dat dat het niet is waar je naar op zoek bent als je terug contact opneemt. Eigenlijk heeft hij heel z'n jeugd zitten ploeteren met het idee totaal niet gewenst te zijn thuis ('we houden van je' maar terzelfdertijd kwam er niet veel meer uit dan verwijten).
Ik denk wel dat de hulpverlening, die op het zicht niet zo goed liep, toch wel impact gehad heeft - met positieve, en negatieve. In ieder geval mag hij blij zijn over wie hij is, nu, maar ook toen.

[giserke]

Ik moet niet veel weten van dat soort betweterige onbekwame hufters.

[gast2]

intussen ben ik ook op een forum ouderverstoting terechtgekomen en herken onze situatie met onze dochter
ik begrijp niet waarom er niet aangewerkt wordt
en als dit dan nog in de hand wordt gewerkt in de instelling, wordt het erger en erger...

ik heb echt zin om van de daken te schreeuwen:

WAAR STAAN WIJ ALS OUDERS?

wij zijn ook slachtoffers van dit allemaal, iedereen loopt boos, gefrustreerd rond als er weer eens over haar gepraat wordt...

had de hoop door jeugdrechter gehoord te worden maar wanneer of hoe dit gaat, weten we niks, kunnen wij dit ook aanvragen? wij weten echt niks, niks, niks!