De Morgen is racistisch

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door de treurwilg

Sinds De Morgen een racistische krant is geworden is het de lievelingskrant van vele VB'ers geworden.

Ik heb alvast een abonnement gepakt. De enige Vlaamse rioolgazet die in het buitenland beroemd is ! Daar mogen we toch fier op zijn ?

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door meneer

Nu hebben wij een rioolkrant die internationaal bekend is, en ons land vertegenwoordigd ! En dan is het nog niet goed.
De hele wereld gaat nu ook denken dat De Morgen de spreekbuis is van de extreemrechtsen in Vlaanderen. De échte pure en harde neonazi's, die er niet voor terugdeinzen zelfs de President van de USA voor aapmens uit te scheiten !
Om te lachen zouden we het gerucht kunnen doen gaan dat ze de gazet van de BETT zijn.

Die ''reklame'' hadden ze wel niet verwacht.

[ouwe knar]

Oorspronkelijk geplaatst door robert t

Gevaarlijke taal Jack. Je weet toch wat er met de sm-rechter gebeurd is? De man was niet eens betrokken partij. Neem nu eens aan dat de korporaal-chef jouw berichtje onderschept. Je loopbaan zou er vlug kunnen opzitten. Qua werk zou er niet veel veranderen, je voert nu al geen klop uit, maar vrouw en kind gaan niet tevreden zijn hoor.

Die zijn nu ook niet tevreden over sjakie,te veel blabla en te weinig boemboem

[Anselmo]

Oorspronkelijk geplaatst door Vette Pois(s)on

Yves Desmet, de venijnige nepintellectueel is alles gepermiteerd.

Zit daar maar es mee aan tafel.

Gezellig.

Dit heeft nu ook cartoonist Kim DuChateau nu mogen ondervinden.
Iets verkeerd gezegd of getekend?
Alhoewel zijn cartoons eerder krakemikkig aandoen, moet het voor die man na 15 jaar wel hard aankomen.

Wat ontslagen betreft zijn bij De Morgen niet aan hun proefstuk, en dat voor een krant die anders elke ondernemer, die hetzelfde doet, genadeloos door de mangel draait.

Cartoonist Kim DuChateau maakte maandagavond op zijn Facebookpagina bekend dat hij ontslagen werd door de krant De Morgen.
‘Net, na 15 jaar trouwe dienst, ontslagen bij de Morgen op de meest grove wijze. Vanaf 7 oktober dus geen cartoons meer.’
Duidelijk een pijnlijk afscheid, maar vakman Kim haalt er wel nog een geweldige grap uit.

Het Nieuwsblad.

[daiwa]

Merkwaardig schouwspel in onze vaderlandse pers:
De Morgen beschuldigd van racisme, met de logistieke steun van De Standaard.

Een paar weken terug deelde de Brusselse KVS zeer ernstig en officieel mee dat elke medewerking met De Morgen werd stop gezet. De redactie van die progressieve krant zou zich immers herhaaldelijk aan racisme hebben bezondigd. Nogal wiedes dat dit bij vele mensen zo niet een schaterlach dan toch een glimlach ontlokt. Sommigen stelden zichzelf de vraag of de KVS nu eindelijk nog eens een klucht had geprogrammeerd. Want geef toe: komisch is het wel. Het dagblad dat nu al jaren alles wat in dit land gezegd of gepubliceerd wordt zorgvuldig onder de loep neemt om na te gaan of er toch niets in staat, dat met een goede dosis slechte wil als racistisch kan worden geïnterpreteerd om daarna, met een ijver die aan de Spaanse inquisitie doet denken, een morele brandstapel op te richten voor diegenen die hiervoor verantwoordelijk zouden kunnen zijn. , Precies dat dagblad krijgt nu van het zelfde laken een broek en dan nog vanwege de directie van de KVS. Die zwaar gesubsidieerde theaterzaal die al sinds zo lang als ‘het kloppend hart van de progressiviteit in Brussel’ wordt voorgesteld en het tehuis is van die bobo’s die in politiek fatsoenlijke kringen ‘de Vlamingen van de Dansaertstraat’ worden genoemd. Geef toe als je dat in je ochtendkrant verneemt, kan je dag niet meer stuk.

Medelijden

Dat weinig leedvermaak kan toch nog met een beetje medelijden worden gecompenseerd. Al was het maar door voor een paar minuten in de schoenen van een redacteur van De Morgen te gaan staan. Beeld je in: Je gelooft rotsvast in de zegeningen van de Multiculturele Maatschappij, in de meerwaarde van de Diversiteit en in alle andere dogma’s van de Linkse Kerk, je werkt ijverig aan de verspreiding van die Goede Boodschap en je bent meer dan trots op de krant waarvoor je werkt omdat die de Osservatore Romano van weldenkend Vlaanderen is. Zou de vloer onder je voeten niet wegzakken, als je dan plots moet vernemen dat precies dat dagblad publiekelijk van de allergrootste zonde, die van racisme, wordt beticht en dan nog door Jan Goosens, de big boss van de KVS die in bovenvermelde Linkse Kerk over het gezag van een curiekardinaal beschikt? En quid als je bovendien een paar dagen later via een ‘racismemanifest’ dat in De Standaard werd gepubliceerd, moet vernemen dat diezelfde theaterbaas heel dat sanhedrin heeft meegekregen dat meent het recht te hebben te bepalen wat Vlaanderen al dan niet mag denken en zeggen? Sanhedrin waaronder enkele kleppers van formaat zoals daar zijn Anna Theresa De Keersmaeker, Tom Lanoye en Jos Geysels ( u weet wel die Minister van Staat van het toch zo non-conformistische Groen). U, beste lezer, zou dan misschien nog troost kunnen vinden bij de bedenking dat die Jan Goossens van de KVS in feite niets meer dan een’ fils �* papa’ is, vermits hij vader moet zeggen tegen Paul-met-dezelfde-naam, u weet wel de Goeroe van mei 68 die dermate revolutionair is dat zijn vijfenzestigste verjaardag in aanwezigheid van drie voormalige Eerste Ministers op kosten van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in het kasteel van Hertoginnendal werd gevierd. Maar voor een echte redacteur van De Morgen zijn subversieve gedachten van dien aard heus niet weggelegd en dus blijft er hem niets anders over dan bang naar de horizon te turen om na te gaan of nergens in de verte het spook van de cordon sanitaire aan het opdagen is.

Lachen in de linkse beweging dat kan niet

Alle gekheid op een stokje, er moeten wel wat meer ernstige bedenkingen gemaakt worden m.b.t. dit op het eerste zicht zo komisch incident. De vaststelling bijvoorbeeld dat wij hier te maken krijgen met een fenomeen dat , alle verhoudingen in acht genomen, zich vroeg of laat in elk totalitair regime voordoet. Het wordt doorgaans ’zuivering (en)’ genoemd en komt steeds op het volgende neer: de aan het bewind zijnde politieke fractie stelt op een zeker ogenblik vast dat ze er vooralsnog niet in geslaagd is haar visie op de maatschappij in toepassing te brengen en wijt dit aan het feit dat er zich in haar rangen mensen bevinden die er licht afwijkende meningen op na houden. Zodra het zover is, zal ze vrij snel de betrokkenen als haar gevaarlijkste vijanden beschouwen en ze dan ook navenant behandelen. Dit laatste komt dan meestal neer op de fysieke liquidatie neer van die ‘ketters’, ‘ antirevolutionairen’, ‘dissidenten’, ‘volksvijanden’ of hoe ze ook genoemd worden. Een aantal voorbeelden uit de geschiedenis tonen dit overduidelijk aan:

Tijdens de eerste jaren van de Franse revolutie voerden Robespierre en zijn jacobijnen duizenden mederevolutionairen naar de guillotine, onder meer de zogenaamde girondijnen die de euvele moed hadden gehad van Frankrijk een federale staat te willen maken.
In de jaren 20 van de vorige eeuw liet Stalin in Rusland die medebolsjewieken die er van verdacht werden aanhangers van Trotsky te zijn naar de Goelag sturen. In 1940 slaagde hij er zelfs in deze laatste in Mexico te laten vermoorden.
Tijdens de Spaanse Burgeroorlog werden duizenden linkse militanten uit het republikeinse kamp wegens ideologisch deviationisme door de orthodoxe communisten afgemaakt.
Last but not least: de Culturele Revolutie werd in 1966 door voorzitter Mao uitgeroepen omdat een massa Chinese communisten er door hem van verdacht werden niet voldoende streng de partijrichtlijnen toe te passen. Hij liet daarom een paar miljoen mensen door zijn Rode Gardisten uitmoorden (ik wil er terloops toch op wijzen dat Paul Goossens en zijn trawanten in die tijd een ware verering voor Mao en zijn culturele revolutie koesterden. Niemand in de wereld der ‘ weldenkende’ schijnt zich dat vandaag de dag te herinneren).
Natuurlijk zitten we nog zeer ver van zulke situaties verwijderd maar de geest die er naar kan leiden is hier wel degelijk aanwezig. Niet alleen bij Jan Goosens overigens maar ook bij de tientallen intello’s culturo’s, journalisten en politici die bovenvermeld ‘racismemanifest’ uit De standaard mee ondertekend hebben.

Een andere belangrijke vaststelling is dat wat als ‘racisme’ wordt bestempeld stilaan een quasi religieuze dimensie heeft gekregen. Die van een onvergefelijke zonde tegen de heersende ideologie. Wat met zich mede brengt dat, net zoals bij de hekserijprocessen van de middeleeuwen, wie er van beschuldigd wordt alleen maar vrijgesproken worden als hij kan zwart op wit kan aantonen dat dit geen steek houdt en daar dit schier onmogelijk is, ligt de veroordeling bij voorbaat vast. Het is in die omstandigheden dan ook beter je stilletjes in een hoekje weg te stoppen in de hoop dat de bui wel voorbij zal gaan dan de aandacht op je te vestigen door verdedigingsargumenten naar voor te schuiven. Ze zijn zich hier bij De Morgen duidelijk van bewust en hebben dan ook ei zo na geen weerwerk tegen de aanval van Goossens proberen te bieden.

Een ander bewijs van de religieuze dimensie van een zaak van deze aard is het feit dat het massaal ondertekend ‘racismemanifest’, waarvan hier al meermaals sprake is geweest, niet alleen als steun voor Goossens was bedoeld, maar ook als een protest tegen het feit dat de beschuldigingen van racisme t.o.v. de progressieve krant, in Vlaanderen op een bulderende lach werd onthaald. De lach werkt immers relativerend en wordt bijgevolg door fundamentalistische godsdienstaanhangers en door die van totalitair ideologieën als een bijzonder gevaarlijke vijand beschouwd. Er vonden in de middeleeuwen ernstige theologische debatten plaats rond het idee of Jezus wel ooit had gelachen. Kunt u zich de ayatollah Khomeini lachend voorstellen?

Een commerciële strategie tegen De Morgen?

Een laatste bedenking. Wolven en journalisten zijn meestal niet geneigd mekaar op te vreten. De aanval op De Morgen kwam nochtans voornamelijk in De Standaard aan bod. Beide dagbladen beweren tot de kwaliteitspers te behoren en azen duidelijk op hetzelfde publiek. Wie De Standaard regelmatig leest, weet dat de inhoud ervan de laatste tijd sterk aan het ‘verlinksen’ is (cfr. de campagne die hierin de laatste weken werd gevoerd tegen het latent racisme waaraan het Antwerps politiekorps zich zou bezondigen). Zou het kunnen dat dit deel uitmaakt van een zorgvuldig uitgedokterde strategie om de lezers van De Morgen binnen te halen en dat de grote aandacht die in de krant uit Groot-Bijgaarden geschonken word aan de virulente aanvallen van Goossens tegen De Morgen hier alles mee te maken heeft? Paul de vader van die directeur van de KVS waarover we het daarnet nog hadden, maakte immers jaren lang deel uit van de redactie van De Standaard en verzorgt er nog steeds elke zaterdag een rubriek in die Krant.

Een toemaatje

Bovenvermeld racismemanifest werd niet alleen ondertekend door allerlei individuen die zich daar toe geroepen voelden maar ook door een paar, dat niet bepaald als klein mogen worden beschouwd. Zo bij voorbeeld het ACV, Broederlijk Delen en 11 11 11 en dit pas drie dagen na de bekendmaking van de klacht van Goossens. Het zou wel eens interessant kunnen zijn na te gaan op welke wijze het besluit om dit te doen werd getroffen? Werden al de geledingen van die organisaties geraadpleegd of is er iemand die over een soort volmacht beschikt om de vereniging zonder meer in een bepaalde politieke richting te engageren? Met andere woorden, kennen ze bij het ACV, Broederlijk Delen of 11 11 11 wel zoiets als interne democratie?

Bron: Deltastichting.

[WetIsWet]

Oorspronkelijk geplaatst door daiwa

Merkwaardig schouwspel in onze vaderlandse pers:
De Morgen beschuldigd van racisme, met de logistieke steun van De Standaard.

Een paar weken terug deelde de Brusselse KVS zeer ernstig en officieel mee dat elke medewerking met De Morgen werd stop gezet. De redactie van die progressieve krant zou zich immers herhaaldelijk aan racisme hebben bezondigd. Nogal wiedes dat dit bij vele mensen zo niet een schaterlach dan toch een glimlach ontlokt. Sommigen stelden zichzelf de vraag of de KVS nu eindelijk nog eens een klucht had geprogrammeerd. Want geef toe: komisch is het wel. Het dagblad dat nu al jaren alles wat in dit land gezegd of gepubliceerd wordt zorgvuldig onder de loep neemt om na te gaan of er toch niets in staat, dat met een goede dosis slechte wil als racistisch kan worden geïnterpreteerd om daarna, met een ijver die aan de Spaanse inquisitie doet denken, een morele brandstapel op te richten voor diegenen die hiervoor verantwoordelijk zouden kunnen zijn. , Precies dat dagblad krijgt nu van het zelfde laken een broek en dan nog vanwege de directie van de KVS. Die zwaar gesubsidieerde theaterzaal die al sinds zo lang als ‘het kloppend hart van de progressiviteit in Brussel’ wordt voorgesteld en het tehuis is van die bobo’s die in politiek fatsoenlijke kringen ‘de Vlamingen van de Dansaertstraat’ worden genoemd. Geef toe als je dat in je ochtendkrant verneemt, kan je dag niet meer stuk.

Medelijden

Dat weinig leedvermaak kan toch nog met een beetje medelijden worden gecompenseerd. Al was het maar door voor een paar minuten in de schoenen van een redacteur van De Morgen te gaan staan. Beeld je in: Je gelooft rotsvast in de zegeningen van de Multiculturele Maatschappij, in de meerwaarde van de Diversiteit en in alle andere dogma’s van de Linkse Kerk, je werkt ijverig aan de verspreiding van die Goede Boodschap en je bent meer dan trots op de krant waarvoor je werkt omdat die de Osservatore Romano van weldenkend Vlaanderen is. Zou de vloer onder je voeten niet wegzakken, als je dan plots moet vernemen dat precies dat dagblad publiekelijk van de allergrootste zonde, die van racisme, wordt beticht en dan nog door Jan Goosens, de big boss van de KVS die in bovenvermelde Linkse Kerk over het gezag van een curiekardinaal beschikt? En quid als je bovendien een paar dagen later via een ‘racismemanifest’ dat in De Standaard werd gepubliceerd, moet vernemen dat diezelfde theaterbaas heel dat sanhedrin heeft meegekregen dat meent het recht te hebben te bepalen wat Vlaanderen al dan niet mag denken en zeggen? Sanhedrin waaronder enkele kleppers van formaat zoals daar zijn Anna Theresa De Keersmaeker, Tom Lanoye en Jos Geysels ( u weet wel die Minister van Staat van het toch zo non-conformistische Groen). U, beste lezer, zou dan misschien nog troost kunnen vinden bij de bedenking dat die Jan Goossens van de KVS in feite niets meer dan een’ fils �* papa’ is, vermits hij vader moet zeggen tegen Paul-met-dezelfde-naam, u weet wel de Goeroe van mei 68 die dermate revolutionair is dat zijn vijfenzestigste verjaardag in aanwezigheid van drie voormalige Eerste Ministers op kosten van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in het kasteel van Hertoginnendal werd gevierd. Maar voor een echte redacteur van De Morgen zijn subversieve gedachten van dien aard heus niet weggelegd en dus blijft er hem niets anders over dan bang naar de horizon te turen om na te gaan of nergens in de verte het spook van de cordon sanitaire aan het opdagen is.

Lachen in de linkse beweging dat kan niet

Alle gekheid op een stokje, er moeten wel wat meer ernstige bedenkingen gemaakt worden m.b.t. dit op het eerste zicht zo komisch incident. De vaststelling bijvoorbeeld dat wij hier te maken krijgen met een fenomeen dat , alle verhoudingen in acht genomen, zich vroeg of laat in elk totalitair regime voordoet. Het wordt doorgaans ’zuivering (en)’ genoemd en komt steeds op het volgende neer: de aan het bewind zijnde politieke fractie stelt op een zeker ogenblik vast dat ze er vooralsnog niet in geslaagd is haar visie op de maatschappij in toepassing te brengen en wijt dit aan het feit dat er zich in haar rangen mensen bevinden die er licht afwijkende meningen op na houden. Zodra het zover is, zal ze vrij snel de betrokkenen als haar gevaarlijkste vijanden beschouwen en ze dan ook navenant behandelen. Dit laatste komt dan meestal neer op de fysieke liquidatie neer van die ‘ketters’, ‘ antirevolutionairen’, ‘dissidenten’, ‘volksvijanden’ of hoe ze ook genoemd worden. Een aantal voorbeelden uit de geschiedenis tonen dit overduidelijk aan:

Tijdens de eerste jaren van de Franse revolutie voerden Robespierre en zijn jacobijnen duizenden mederevolutionairen naar de guillotine, onder meer de zogenaamde girondijnen die de euvele moed hadden gehad van Frankrijk een federale staat te willen maken.
In de jaren 20 van de vorige eeuw liet Stalin in Rusland die medebolsjewieken die er van verdacht werden aanhangers van Trotsky te zijn naar de Goelag sturen. In 1940 slaagde hij er zelfs in deze laatste in Mexico te laten vermoorden.
Tijdens de Spaanse Burgeroorlog werden duizenden linkse militanten uit het republikeinse kamp wegens ideologisch deviationisme door de orthodoxe communisten afgemaakt.
Last but not least: de Culturele Revolutie werd in 1966 door voorzitter Mao uitgeroepen omdat een massa Chinese communisten er door hem van verdacht werden niet voldoende streng de partijrichtlijnen toe te passen. Hij liet daarom een paar miljoen mensen door zijn Rode Gardisten uitmoorden (ik wil er terloops toch op wijzen dat Paul Goossens en zijn trawanten in die tijd een ware verering voor Mao en zijn culturele revolutie koesterden. Niemand in de wereld der ‘ weldenkende’ schijnt zich dat vandaag de dag te herinneren).
Natuurlijk zitten we nog zeer ver van zulke situaties verwijderd maar de geest die er naar kan leiden is hier wel degelijk aanwezig. Niet alleen bij Jan Goosens overigens maar ook bij de tientallen intello’s culturo’s, journalisten en politici die bovenvermeld ‘racismemanifest’ uit De standaard mee ondertekend hebben.

Een andere belangrijke vaststelling is dat wat als ‘racisme’ wordt bestempeld stilaan een quasi religieuze dimensie heeft gekregen. Die van een onvergefelijke zonde tegen de heersende ideologie. Wat met zich mede brengt dat, net zoals bij de hekserijprocessen van de middeleeuwen, wie er van beschuldigd wordt alleen maar vrijgesproken worden als hij kan zwart op wit kan aantonen dat dit geen steek houdt en daar dit schier onmogelijk is, ligt de veroordeling bij voorbaat vast. Het is in die omstandigheden dan ook beter je stilletjes in een hoekje weg te stoppen in de hoop dat de bui wel voorbij zal gaan dan de aandacht op je te vestigen door verdedigingsargumenten naar voor te schuiven. Ze zijn zich hier bij De Morgen duidelijk van bewust en hebben dan ook ei zo na geen weerwerk tegen de aanval van Goossens proberen te bieden.

Een ander bewijs van de religieuze dimensie van een zaak van deze aard is het feit dat het massaal ondertekend ‘racismemanifest’, waarvan hier al meermaals sprake is geweest, niet alleen als steun voor Goossens was bedoeld, maar ook als een protest tegen het feit dat de beschuldigingen van racisme t.o.v. de progressieve krant, in Vlaanderen op een bulderende lach werd onthaald. De lach werkt immers relativerend en wordt bijgevolg door fundamentalistische godsdienstaanhangers en door die van totalitair ideologieën als een bijzonder gevaarlijke vijand beschouwd. Er vonden in de middeleeuwen ernstige theologische debatten plaats rond het idee of Jezus wel ooit had gelachen. Kunt u zich de ayatollah Khomeini lachend voorstellen?

Een commerciële strategie tegen De Morgen?

Een laatste bedenking. Wolven en journalisten zijn meestal niet geneigd mekaar op te vreten. De aanval op De Morgen kwam nochtans voornamelijk in De Standaard aan bod. Beide dagbladen beweren tot de kwaliteitspers te behoren en azen duidelijk op hetzelfde publiek. Wie De Standaard regelmatig leest, weet dat de inhoud ervan de laatste tijd sterk aan het ‘verlinksen’ is (cfr. de campagne die hierin de laatste weken werd gevoerd tegen het latent racisme waaraan het Antwerps politiekorps zich zou bezondigen). Zou het kunnen dat dit deel uitmaakt van een zorgvuldig uitgedokterde strategie om de lezers van De Morgen binnen te halen en dat de grote aandacht die in de krant uit Groot-Bijgaarden geschonken word aan de virulente aanvallen van Goossens tegen De Morgen hier alles mee te maken heeft? Paul de vader van die directeur van de KVS waarover we het daarnet nog hadden, maakte immers jaren lang deel uit van de redactie van De Standaard en verzorgt er nog steeds elke zaterdag een rubriek in die Krant.

Een toemaatje

Bovenvermeld racismemanifest werd niet alleen ondertekend door allerlei individuen die zich daar toe geroepen voelden maar ook door een paar, dat niet bepaald als klein mogen worden beschouwd. Zo bij voorbeeld het ACV, Broederlijk Delen en 11 11 11 en dit pas drie dagen na de bekendmaking van de klacht van Goossens. Het zou wel eens interessant kunnen zijn na te gaan op welke wijze het besluit om dit te doen werd getroffen? Werden al de geledingen van die organisaties geraadpleegd of is er iemand die over een soort volmacht beschikt om de vereniging zonder meer in een bepaalde politieke richting te engageren? Met andere woorden, kennen ze bij het ACV, Broederlijk Delen of 11 11 11 wel zoiets als interne democratie?

Bron: Deltastichting.

De auteur verdient felicitaties! Prachtig werkstukje!