VB kan en wil geen afstand nemen

[Marlboro]

Oorspronkelijk geplaatst door Stef Leeuwenhart

Je vind ze in alle partijen. Van den Bossche, Toback, Dehaene, De Gucht, Anciaux,De Maeght, Martens,... Het is een echt modeverschijnsel aan het worden.

Touche.

[Flame]

Bron van het document: http://www.liberales.be/

Geloven in één bron is geloven wat in de Bijbel staat.

Trouwens, dit is pure politiek-reclame. Alle zonden op een hoop gegooid met een mooie lay-out en overtuigende woorden.

Men kan niet ontkennen dat collaboratie deel uitmaakte van de Flamingantische geschiedenis, maar niet iedereen is daar blijven hangen.
De momenten van de Leeuw Van Vlaanderen (Robrecht van Bethune/Guldensporenslag) zijn enkele mooie pagina's uit het Vlaamse verleden. Dat we ze niet mogen vergeten!

[ccalbergg]

Oorspronkelijk geplaatst door Stef Leeuwenhart

Je vind ze in alle partijen. Van den Bossche, Toback, Dehaene, De Gucht, Anciaux,De Maeght, Martens,... Het is een echt modeverschijnsel aan het worden.

waarom vernoem je niet Dilen , verrijecken , Colen , en andere aangetrouwde mandatarissen en partijtopleden ?
Past het niet in jouw plaatje ?
Het bewijs dat het Belang niet verschilt dan de andere partijen op dit punt !

[ccalbergg]

Oorspronkelijk geplaatst door Flame

Bron van het document: http://www.liberales.be/

Geloven in één bron is geloven wat in de Bijbel staat.

inderdaad.............................. waarom pas je dit niet op jezelf toe ?

[Flame]

Ik bedoel dat colums geschreven zijn om mensen van gedacht te doen veranderen.

[ccalbergg]

Oorspronkelijk geplaatst door Flame

Bron van het document: http://www.liberales.be/

Geloven in één bron is geloven wat in de Bijbel staat.


Men kan niet ontkennen dat collaboratie deel uitmaakte van de Flamingantische geschiedenis, maar niet iedereen is daar blijven hangen.
De momenten van de Leeuw Van Vlaanderen (Robrecht van Bethune/Guldensporenslag) zijn enkele mooie pagina's uit het Vlaamse verleden. Dat we ze niet mogen vergeten!

inderdaad het verleden mag rusten , maar zolang er extreem rechtse figuren dwepen met deze collaboratie , is dit moeilijk.
de vlaamse geschiedenis is inderdaad mooi en rijkgevuld.
echter word het verkracht door het belang en consoorten die onze fiere vlaamse leeuw besmeuren door er een enggeestig en extreem etiket op te kleven.
zonder het belang zouden veel meer vlamingen de leeuw als symbool in hun hart sluiten.
nu is ze spijtig genoeg besmet

[drosophila]

Oorspronkelijk geplaatst door Flame

Bron van het document: http://www.liberales.be/

So what?

Trouwens, dit is pure politiek-reclame. Alle zonden op een hoop gegooid met een mooie lay-out en overtuigende woorden.

Aan u om die woorden met doorslaggevende argumenten te ontkrachten. Wij wachten.

Men kan niet ontkennen dat collaboratie deel uitmaakte van de Flamingantische geschiedenis, maar niet iedereen is daar blijven hangen.

Nogal wat VB'ers zijn wél blijven hangen, QED. Tenzij uw tegenargumenten dat overtuigend weerleggen.

[Stef Leeuwenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door ccalbergg

waarom vernoem je niet Dilen , verrijecken , Colen , en andere aangetrouwde mandatarissen en partijtopleden ?
Past het niet in jouw plaatje ?
Het bewijs dat het Belang niet verschilt dan de andere partijen op dit punt !

Waarom moet ik Dillen en Verijecken vernoemen als die in de post vermeld staan door een quote?Moet ik ze twee keer vermelden dan of mocht ik Drosophila niet quoten en werd ik geacht ze nog eens te typen?
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=110

Een beetje paranoïde ccalbergg?

[ancapa]

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

Interessante column:

Ze kunnen en willen geen afstand nemen - Mathias De Clercq

‘Skinheads en neonazi’s zijn al lang niet welkom in de partij’, zo zei voorzitter Frank Vanhecke op het laatste congres van het Vlaams Belang. En ook Filip Dewinter stelde in De Zevende Dag dat er binnen zijn partij geen plaats is voor extremisten. Hiermee proberen de VB-leiders afstand te nemen van de gruwelijke moordaanslag van Hans Van Temsche die vanuit racistische motieven drie mensen neerschoot in Antwerpen. Deze uitspraken komen te laat en zijn te beperkt. Zoals de oma van de vermoordde Luna op de begrafenis zei: ‘Er is een ideologie die dit mogelijk maakt’. Het zijn labiele, opgehitste, verbitterde, ontgoochelde, rancuneuze, fanatieke en mentaal beïnvloedbare mensen, vooral jongeren, die aansluiting vinden bij de simplistische, ongenuanceerde en radicale standpunten van een partij als het Vlaams Belang die keer op keer de schuld legt bij één bevolkingsgroep, en die daaruit hun wereldbeeld vormen en er desnoods naar handelen.

De leiders van het Vlaams Belang zeggen dat ze al lang afstand hebben genomen van dergelijke extremisten, maar een blik op de geschiedenis leert ons dat dit niet klopt. In het verre en recente verleden hebben de VB-leiders zelden of nooit afstand genomen van leden en sympathisanten die er extreme ideeën op nahielden. Zelden of nooit keerden ze zich tegen partijmensen die standpunten innamen die ronduit weerzinwekkend waren en zijn. Zo bleven ze opvallend mild voor eigen vertegenwoordigers en sympathisanten die heul(d)en met de nazi’s, die de holocaust ontkenden of minimaliseerden, die Hitler bejubelden, die de collaboratie vergoelijkten, die hun vrouw in elkaar sloegen, die opriepen tot een bewapening van de bevolking, die hun partijcongressen bewaakten met behulp van privé-milities.

Het is nochtans uit die extreme middens dat mensen met Vlaams Belang sympathieën criminele feiten pleegden zoals een gemeenteraadslid voor de partij in Dilsen-Stokkem die allerlei drugs aan minderjarigen verkocht. Een gemeenteraadslid voor het Vlaams Blok in Sint-Gillis-Waas die met zijn revolver vier mensen neerschoot in een café in Sint-Pauwels. En een Vlaams parlementslid die zijn vrouw op straat bont en blauw had geslagen. Van hén heeft de partij direct of na enige tijd afstand genomen.

Maar in tal van andere gevallen zweeg de partij. Zo richtte het Vlaams Belang wel zijn pijlen op de aanwezigheid van de toenmalige minister Johan Sauwens op de viering van het Sint-Maartensfonds in de zaal Alpheusdal in Antwerpen, maar zweeg over de aanwezigheid van eigen vertegenwoordigers. Aan de wand hingen toen vlaggen van de Waffen-SS, het Vlaamsch Legioen, de Sturmbrigade Langemarck, de Vlaamse Militanten Orde, de Vlaams Nationale Jeugd en Voorpost naast affiches met de beeltenis van Reimond Tollenaere, de leider van het Vlaamsch Legioen, van Tony Van Dijck, de Standartenführer der flämischen SS en van Staf De Clercq, de leider van het Vlaams Nationaal Verbond. Naast Sauwens waren ook Wim Verreycken, Francis Van den Eynde, Xavier Buisseret, Pieter Huybrechts en Hilde de Lobel aanwezig. Samen luisterden ze naar het gedicht Die Glocken von Stalingrad en naar liederen als het Vlaamsch Legioen en Alte Kameraden. Nooit nam de partij hier afstand van.

Het Vlaams Blok, later het Vlaams Belang, nam nooit afstand van Bert Eriksson, een gewezen nazi die Hitler enkel verweet dat hij de oorlog verloren had. In het Vlaams Belang Magazine van eind 2005 verscheen een heus ‘in memoriam’ waarin de gewezen VMO-voorman werd omschreven als een ‘belangrijke persoon uit de Vlaamse Beweging’. Geen woord van kritiek, geen vorm van afstand, alleen hagiografische bewondering voor een vechtersbaas die tal van mensen in elkaar sloeg. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 organiseerde de partij een congres in Deurne onder de slogan ‘Rechts zonder complexen’. Naast Karel Dillen zat op de eerste rij Jef François die tijdens de oorlog de leiding had over de Algemene SS-Vlaanderen. Een collaborateur die na de oorlog ter dood veroordeeld werd en hiervoor acht jaar had vastgezeten. Jef François was een echte neonazi. Bij zijn begrafenis kwamen diverse Vlaams Blokkers hem eren, waaronder het Gentse kamerlid Francis Vanden Eynde. Nooit nam de partij afstand van pure fascisten als Eriksson en François.

De extreem rechtse partij nam geen afstand van de tientallen leden van Voorpost en het Vlaams Nationaal Jeugdverbond die in 1996 onder leiding van senator Wim Verreycken de IJzertoren bestormden. Ze duwden de genodigden uit de weg, ook vrouwen en kinderen. Enkele mandatarissen van de CVP en de Volksunie waaronder Bert Anciaux met zijn kinderen op de arm kregen toen forse elleboogstoten. Voorpost-leider Luc Vermeulen trok met zijn troepen van NSV en VNJ naar het monument zelf. Ze stapten op de kadans van de trommels over de weide naar het spreekgestoelte. Het was alsof ze de Franse Bastille bestormden en de onafhankelijkheid van Vlaanderen met de blote hand wilden afdwingen. Op televisie was duidelijk te zien hoe Wim Verreycken via zijn telefoon opdrachten gaf aan zijn medestanders om naar voor te stormen. Nooit werd Verreycken daarvoor terecht gewezen door de leiders van het VB.

In het programma Netwerk op de Nederlandse televisie had Roeland Raes het cijfer van zes miljoen dode joden tijdens de Tweede Wereldoorlog betwist, zijn twijfels geuit over de systematiek van de uitroeiing en gezegd dat men een halve eeuw na de oorlog moest ophouden met de schuld bij de Duitsers te leggen. In feite vond hij de vernietigingskampen en de Holocaust fel overdreven. Daarmee vertelde de ondervoorzitter van het Vlaams Blok alleen maar wat hij al jarenlang dacht. In het extreemrechtse tijdschrift Dietsland-Europa schreef hij dat die ganse ‘holocaustzwendel’ werd aangeroerd door sluwe zakenlui. Hij recenseerde het boek The Hoax of the Twentieth Century: The Case Against the Presumed Extermination of European Jewry van Arthur Butz, een notoire ontkenner van de holocaust, en noemde het een ‘voortreffelijk’ werk. En toen het blad Haro een themanummer uitbracht onder de titel ‘Holocaust… hoe lang nog?’ waarin de judeocide werd ontkend, bestempelde Raes dit als ‘het passende antwoord op de door links en Israëlische kringen geïnspireerde anti-Duitse en anti-rechtse hetze!’ Meermaals verwees hij met instemming naar het werk van de Franse negationist Robert Faurisson die de holocaust ontkende en de echtheid van de dagboeken van Anne Frank in vraag stelde. Roeland Raes moest zijn mandaat inleveren maar werd nadien nog regelmatig opgemerkt in de lokalen van de partij. Nooit nam de partij afstand van hem.

En wat te denken van de sympathie van Vlaams Blok leiders voor andere Holocaust-ontkenners? Zoals voor Léon Degrelle aan wie Koen Dillen, de zoon van Karel, een vriendschappelijk bezoek bracht. Voor Filip Dewinter die stralend op de foto ging met Jean Marie Le Pen die de gaskamers een détail uit de geschiedenis noemde. Voor Marie-Rose Morel die gewillig en breed lachend op de foto ging met Volen Siderov, de voorzitter van de Bulgaarse racistische partij Ataka die oproept tot actie tegen de Roma-zigeuners en die deelneemt aan internationale meetings ter ontkenning van de Holocaust. Die foto is nog steeds te ‘bewonderen’ op de website http://www.vlaamsbelang.org/index.php?p=0&id=1144. Nooit heeft de partij hiervan afstand genomen.

Even ontluisterend waren de getuigenissen van gewezen leden van het Vlaams Belang in het programma Koppen op VRT op 23 mei 2006. Daarin bekenden voormalige bestuursleden dat skinheads wel degelijk de bewakingsgroep vormden voor de betogingen en activiteiten van het Vlaams Blok (Belang). Die skinheads waren er ook op de meetings van de partij aan de IJzertoren en op de zogenaamde IJzerwake. Nooit werden ze door de partij genegeerd, laat staan afgewezen.

Wim Verreycken deed in 1997 het voorstel om de Generaal Drubbelstraat in Berchem om te dopen tot de Ward Hermansstraat. Ward Hermans was een fanatieke nazi. Bij het begin van de oorlog nam hij ontslag uit het VNV omdat hij ze niet radicaal genoeg vond en richtte de Algemeene-SS-Vlaanderen op en werd hoofdredacteur van De SS-Man, waarin hij zijn groot- Duitse overtuiging verkondigde en zich nog meer dan vroeger keerde tegen de joden. Na de oorlog werd hij ter dood veroordeeld, maar in 1955 kwam hij al vrij en schreef hij essays en gedichten over de zelfmoord van het ‘Westers Burgerdom’ en verheerlijkte hij de strijd aan het Oostfront en het nationaal-socialisme. In april 2002 zei Antwerps gemeenteraadslid Christel Crauwels dat de allochtone jongeren als ratten uit de riolen kwamen, een passage die letterlijk kwam uit de nazistische film Der Ewige Jude. Nooit heeft de partij afstand genomen van deze uitspraken van Wim Verreycken en Christel Crauwels.

Op zondag 22 augustus 2004 waren Wim Verreycken, Filip Dewinter, Frank Vanhecke, Francis Vanden Eynde en tal van andere Vlaams Blok-vertegenwoordigers aanwezig op de Ijzerwake. Er werden toen bloemen neergelegd voor een groot portret van Staf De Clercq, de leider van het VNV die tijdens de Tweede wereldoorlog collaboreerde met de Duitsers. In zijn redevoeringen ondersteunde hij de nationaal-socialistische ideeën en viel hij zwaar uit naar de joden. ‘Alle groepen of uitingen die de organische uitingen van de volksgemeenschap aantastten of ondermijnden moeten worden uitgeschakeld’, zo verkondigde hij en in het partijblad Volk en Staat schreef hij dat ‘de Joden geen recht hebben zich onder ons voor te doen als gelijkgerechtigden. Waar zij op straat, in de rijen voor de winkels, in de middelen van vervoer het woord willen nemen, moet hen het zwijgen worden opgelegd, niet alleen omdat zij principieel ongelijk hebben doch omdat zij Joden zijn en geen stem in het kapittel hebben.’ Nooit heeft de partij afstand genomen van dergelijke dubbelzinnige figuren.

Het Vlaams Belang kan er geen afstand van nemen en wil dat ook niet. Daarvoor zitten de leiders te vast in de collaboratieretoriek van het verleden. Daarvoor zijn ze te afhankelijk van de vele schimmige randorganisaties die ze als hun natuurlijke kweekvijver beschouwen. Daarvoor jeuken hun vuisten teveel.

Mathias De Clercq

aldus de linkse Morgen...


Kyklos ligt inderdaad ver van Vlaanderen... hoe lang is dit bericht onderweg geweest ? Het mag in lichtjaren zijn hoor

[Jeronimo]

Oorspronkelijk geplaatst door ancapa

aldus de linkse Morgen...


Kyklos ligt inderdaad ver van Vlaanderen... hoe lang is dit bericht onderweg geweest ? Het mag in lichtjaren zijn hoor

Lichtjaren gaan over afstand, niet over tijd. (1 lichtjaar is de afstand die het licht in 1 jaar aflegt)

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Metternich

Bert Eriksson heeft meer dan redenen genoeg gehad om een radikale visie te ontwikkelen. Als je naar de Korea-oorlog wordt gestuurd terwijl je nog geen 20 bent omdat je als minderjarige in de HJ hebt gezeten, zegt dat genoeg over de waarden die de staat hanteert. Vergeet niet dat Eriksson de repressie heeft meegemaakt, iets wat vele mensen van die generatie met veel wroeging heeft vervuld, wat ik hen zeker niet kwalijk kan nemen.Staf De Clerq is nu eenmaal een deel van de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, of je dat nu leuk vindt of niet. Ik zeg niet dat iedereen hem moet herdenken, maar als organisaties hem willen herdenken, dan heb ik daar absoluut geen probleem mee.

Bert Eriksson had het dan goed naar zijn zin in de Hitlerjugend, vermits hij, eens volwassen, op dezelfde toer doorging.

Staf De Clerq is een volksverrader, die zijn land verpatst heeft voor een bord linzensoep en meehielp recruteren voor het Oostfront. Wat d�*t laatste nog met de belangen van Vlaanderen nog te maken had, mag Joost weten. En wat de (regelmatige) Hitlergroet van Staf De Clerq met de belangen van Vlaanderen te maken had... En als u geen probleem hebt met het feit dat er organisaties zijn die hem herdenken, dan zegt dat heel wat over u en over het soort van Vlaamse beweging dat u voorstaat.

[drosophila]

Oorspronkelijk geplaatst door Jeronimo

Lichtjaren gaan over afstand, niet over tijd. (1 lichtjaar is de afstand die het licht in 1 jaar aflegt)

...en dat is dan nog het minst debiele element in ancapa's gemekker.

[born2bewild]

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

...en dat is dan nog het minst debiele element in ancapa's gemekker.

beseft u dat u uw jonge leven aan het vlaams belang aan het besteden bent.

[ccalbergg]

al die belangers maken van vlaanderen iets lachwekkend

[Stef Leeuwenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Stef Leeuwenhart

Een beetje paranoïde ccalbergg?

[Marinette]

Protest neemt met drie kandidaten deel aan de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen. Bronselaer zelf gelooft er alvast in. "Als ik een zetel behaal dan beloof ik samen te werken met het Vlaams Belang en op die manier het verstikkende cordon sanitair voor eens en voorgoed te doorbreken," stelt hij. Al moet dat dan wel onder zijn condities gebeuren. "Als het Vlaams Belang zich dus bereid verklaart om nog harder op te treden met behulp van mijn voorstellen," luidt het op zijn weblog.

Bronselaer rekent er trouwens op dat het Vlaams Belang vroeg of laat verboden zal worden. Protest - "dat zich met trots extreem rechts noemt" dixit Bronselaer - staat dan klaar om de fakkel over te nemen.

Olivier Bronselaer (1972) is ongegeneerd Hitler-fan. Onder het pseudonoiem Wolfgang Meister schreef hij in 2000 een (overigens onvindbare) biografie over zijn onwelriekende idool onder de titel De ware Hitler (zie hier) "Want ik ben er hoe langer hoe meer van overtuigd dat Hitler nog tijdens zijn leven wist dat hij de nieuwe Messias was, de incarnatie van Jezus. Ikzelf ben door uitgebreide studie tot dezelfde bevinding gekomen. En ik heb genoeg talenten om mensen te overtuigen van mijn inzichten," vertelde Bronselaer op 23 september 2006 in Het Nieuwsblad.

Bronselaer kwam in februari 2006, na de commotie over de Deense Mohammedcartoons, in het nieuws als de kelner die de Antwerpse restaurants opriep een Deens menu te serveren als protest tegen de boycot van Deense producten vanuit moslimhoek.

Het menu dat Bronselaer de Antwerpenaar nu wil voorschotelen is naar eigen zeggen "10 x straffer" dan dat van het VB. Protest wil onder meer:
- kerk- en schoolasiel strafbaar maken,
- ouders die hun kinderen verplichten een hoofddoek te dragen vervolgen wegens kindermishandeling,
- webcams in moskeeën installeren om te controleren op radicale taal,
- illegalen per chartervliegtuig terugsturen,
- permanente drugcontroles met checkpoints in alle Antwerpse treinstations,
- camera's in de Antwerpse stadsparken "om bewijzen te verzamelen tegen plegers van openbare zedenschennis zoals cruisende homo's",
- subsidies voor holebi-verenigingen afschaffen,
- bij pedofielen een chip inplanten,
- vrije verkoop van vuurwapens (voor "eerbare burgers").

Bronselaer staat op de tweede plaats op de Protest-lijst. De bejaarde astrologe Marijcke Cauwe trekt de lijst waarop ze naar eigen zeggen eerder toevallig terechtkwam. Lijstduwer is Wolf Kussé van Groen Rechts, een nationaal-ecologische sekte met neonazitrekjes (Kussé werd ook genoemd in het dossier rond de neonazi-organisatie Bloed Bodem Eer Trouw - BBET). Kussé voert campagne met een Keltisch Kruis en de slogan ‘Herover Antwerpen'.

[Marinette]

Houdt het steek dat de B&H-concerten ongemoeid worden gelaten? Hoelang gaat de Belgische/Vlaamse overheid zich nog verstoppen achter "privé feest" om Europese neonazi's vrijgeleide te geven?

Om van een "privé-feest" te kunnen spreken moet iedereen een persoonlijke uitnodiging op zak hebben. Wat is een persoonlijke uitnodiging? Is dat een flyer die men afdrukt? Of is dat een op naam geschreven uitnodiging?

En wat gebeurt er met de inkomsten van dit soort evenementen? Beschikken alle groepen die komen optreden over een geldige arbeidsovereenkomst? Zijn alle medewerkers vrijwilligers? En zijn zij aan alle wettelijke vereisten voldaan?

Er zijn dus genoeg wapens voorhanden om deze kaalkoppen het leven onmogelijk te maken, zou je denken. Alleen beschikken we blijkbaar niet over een overheid met haar op de tanden. Burgemeesters verstoppen zich achter politiecommandanten, politiecommandanten achter Binnenlandse Zaken en zo is de bal rond. Zelfs het Centrum voor Racismebestrijding blijft oorverdovend stil.

Racistische vuilspuiterij kan rustig verder doen. De haat kan verder wortel schieten.

[Marinette]

De bereidheid tot geweld over te gaan is nog steeds reëel bij extreem-rechts. En daar is soms weinig voor nodig. Dat bewijst het recente incident op de IJzerwake van 21 augustus 2005. Extreem-rechts sleept dan ook een lange geweldtraditie met zich mee, die zijn dieptepunt kende in de VMO.

[Marinette]

Extreem-rechts houdt graag vol dat het inzake politiek geweld eerder tot de slachtoffers dan tot de daders behoort. Het VB verspreidt geregeld persmededelingen met opsommingen van 'terreurdaden' waaronder haar partijsecretariaten te lijden krijgen: een ingegooide ruit, een besmeurde gevel, een valse bommelding.

Dat het VB in zijn rangen nogal wat lieden heeft rondlopen die in het verleden soortgelijk of erger geweld hebben gepleegd, wordt door de partij gebagatelliseerd. "Soms laten individuele leden zich provoceren. Als mensen lang genoeg getergd, beledigd en uitgescholden worden, slaan de stoppen bij militanten soms door. Het is evenwel nooit verder gekomen dan wat trek- en duwwerk," heette het in het catechismusachtige boekje '100 vragen aan en antwoorden van Vlaams-Blokpropagandisten' uit 1997.

De vele oproepen die de partijleiding lange tijd moest doen om de kalmte te bewaren, bewijzen echter dat de geweldoptie wel degelijk leeft in hoofde van nogal wat heetgebakerde VB-militanten. Filip Dewinter in het partijblad van januari 1993: “Wie geweld beschouwt als een legitiem middel om bepaalde politieke doelˇstellingen te verweˇzenlijken, hoort niet thuis bij het VB. (...) Onze politieke tegenstanˇders willen het VB zodanig op stang jagen en provoceˇren tot bepaalde moegetergde militanten vertwijfeld terugˇslaan, letterlijk dan. Dergelijke onbezonnen en onverantˇwoorde reacˇties spelen alleen in de kaart van de tegenstanˇder.”

[Marinette]

Het VB is geen pacifistische partij en geweld uit zelfverdediging is er algemeen aanvaard. Er zijn grenzen aan de tolerantie van extreem-rechts. "Geweld moet in principe vermeden worden. Indien men er echter toe gedwongen wordt, indien men in een situatie komt van wettige zelfverdediging, moet men bereid zijn ook die weg onder ogen te zien," stelt Voorpostleider Luc Vermeulen in Revolte.

Maar over waar die wettige zelfverdediging begint en eindigt hanteert extreem-rechts een rekbare opvatting. Stel bijvoorbeeld dat het VB ooit buiten de wet wordt geplaatst, wat dan? Vermeulen sluit geweld niet uit: "Indien men morgen de Vlaamse beweging haar democratische actiemiddelen zou ontnemen, dan stelt zich uiteraard een probleem. Zolang wij het recht en de mogelijkheid hebben onze ideeën uit te dragen langs de normale wegen, hebben we in principe geen geweld nodig. Maar ontneemt men aan de Vlaamse beweging het recht haar ideeën uit te dragen op een normale wijze, dan lijkt het me normaal dat men andere dan normale wegen zoekt om zijn doel te bereiken."

Of het niet tijd wordt, zo vroeg VB-parlementslid Luk van Nieuwenhuysen zich in 1998 op de Voorpost-herdenking van tweehonderd jaar Boerenkrijg met een knipoog af, om "een nieuw Vlaams bevrijdingsleger op te richten dat vanuit de bossen van Vlaanderen met piek of zeis of zelfs met 't geweer opduikt om het land te bevrijden?" Het antwoord begon met een grapje: "Gezien ons bosbestand lijkt dat niet echt mogelijk." Maar dan serieus: "Geweld is zelfs niet nodig. De kortsluiting die dit land uiteen doet vallen, komt er hoe dan ook. We moeten de zaak alleen bespoedigen door voortdurend politiek te ageren."

Het moet gezegd: naarmate het VB groeide, nam de graad van extreem-rechtse gewelddadigheid af. Deelnemen aan verkiezingen levert veel meer op dan straatgeweld. Sedert de bokshandschoenen – symbool van de 'Uit zelfverdediging'-campagne van 1991 – in de kast verdwenen, probeert het VB zich ook in daden van zijn straatvechtersimago te ontdoen – al blijft de partij nog steeds bol staan van de verbale agressiviteit naar onder meer migranten.