Einstein - Pagina 74

harriechristus · 30 mei 2012, 08:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Wat je het ook noemt, het is een "ontwikkeling" die niet bestaat in de wiskunde.

niet in de zeer beperkte "wiskunde" van de achter gebleven wetenschap die zich niet verder wil ontwikkelen omdat ze de oneindigheid niet kent en dus aan de 0 vast blijft haar houden, dus aan haar eigen domheid.

Citaat:

Dat is nochtans exact wat je hierboven beweert.

Het volgt inderdaad uit de logica van een zinloze herhaling, zoals: een huis = een huis = een huis.

Dat is er niet één huis, maar zijn het er 3.

Dat is dan zin van de onzin.

Alzo: 1 = 1 = 1 =1 (dus 1 = 4)
Zo produceert de 1 uit zichzelf een eindeloze reeks.

jogo · 30 mei 2012, 08:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik ben niet zo groot, hoor!!

Ik ben 1,70 klein.

Dus 1 harrie = 170 centimeter, maar ook goed voor 10^44 microwezentjes.

dat zegt onvoldoende over de afmetingen van uw kruis ?
(volgelingen willen misschien weten of ze genoeg plaats in de living hebben)

harriechristus · 30 mei 2012, 19:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

dat zegt onvoldoende over de afmetingen van uw kruis ?

Mijn kruis is dat van het hele heelal en daar krijgen mijn volgelingen ook mee te maken....

Citaat:

(volgelingen willen misschien weten of ze genoeg plaats in de living hebben)

Onder mijn stoel kunnen 2 personen kruiselings over elkaar heen liggen: wel zelf wat eten en te drinken meenemen.

Bij het plassen op de wc graag gaan zitten (voor heren en dames).
Anders moet ik de pis opdwijlen....

Rizzz · 31 mei 2012, 00:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

dat heb ik niet gezegd.
Je moet wel goed lezen: het hangt van de context af.

Harrie, hoe kan er nu sprake zijn van context?

Getallen zijn afspraken over benoemingen van hoeveelheden die we ooit gemaakt hebben, als ik vijf appels in een mand liggen heb hebben we die hoeveelheid vijf genoemd en het symbool (cijfer) 5 toegekend, net zoals we dat met alle andere getallen tussen 0 en 9 gedaan hebben.
Daarna hebben we afgesproken om all getallen groter dan 9 te benoemen met een combinatie van de eerste 10 cijfers in het “decimaal stelsel”.
We hebben dan ook nog voor elk getal een negatieve tegenhanger afgesproken en deze benoemd door er een “-“ voor te zetten en we hebben ook het concept “decimale breuken” afgesproken voor benoeming van reele getallen.

We hebben vervolgens een hele rekenkunde opgebouwd op basis van de afspraken de we gemaakt hebben over deze benoeming van hoeveelheden (de getallen).
Het is dus kritiek voor de consistentie van die rekenkunde dat we ons houden aan deze afspraken die we gemaakt hebben, zo niet valt het hele systeem in elkaar.
Er kan dus onmogelijk sprake zijn van “context”, 1 moet altijd 1 zijn en 2 moet altijd 2 zijn.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Je kunt een lege fruitmand vullen, maar dat maakt 0 nog niet tot een getal, want het is geen aantal, wel een idee, een concept dus.
Je moet niet alles door elkaar heen gooien om mij zand in de ogen te willen strooien.

Niet volgens jouw logica want 0 is niks volgens jou en “aan niks kan je niet iets toevoegen” zeg je. (waarom dat is heb je nog steeds niet uitgelegd)

Rizzz · 31 mei 2012, 00:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Alzo: 1 = 1 = 1 =1 (dus 1 = 4)
Zo produceert de 1 uit zichzelf een eindeloze reeks.

Dus omdat je het getal 1 vier keer hebt neergeschreven wordt plots 1 = 4.??!!

Ik herhaal het nogmaals, dat geloof je toch zelf niet?

jogo · 31 mei 2012, 07:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Dus omdat je het getal 1 vier keer hebt neergeschreven wordt plots 1 = 4.??!!

Ik herhaal het nogmaals, dat geloof je toch zelf niet?

harrie is 1m70 dat zegt toch genoeg.

Ratatosk · 31 mei 2012, 09:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

harrie is 1m70 dat zegt toch genoeg.

Groter dan Allah?

harriechristus · 31 mei 2012, 09:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Harrie, hoe kan er nu sprake zijn van context?

dat heb ik je toch duidelijk uitgelegd: het verband waarin getallen gebruikt worden, met name in het rekenen met oneindigheden en met 0.
En met het verband van gehelen en delen, bijvoorbeeld de lengte van een mens in een geheel van centimeters.

Citaat:

Getallen zijn afspraken over benoemingen van hoeveelheden die we ooit gemaakt hebben, als ik vijf appels in een mand liggen heb hebben we die hoeveelheid vijf genoemd en het symbool (cijfer) 5 toegekend, net zoals we dat met alle andere getallen tussen 0 en 9 gedaan hebben.

Zo is het, maar getallen bestaan ook abstract voor zichzelf en bovendien gaat het hier niet alleen over appels, maar ook over de lichaamslengte.
Dus er is hier veel meer aan de hand.

Citaat:

Daarna hebben we afgesproken om all getallen groter dan 9 te benoemen met een combinatie van de eerste 10 cijfers in het “decimaal stelsel”.

Prima.

Citaat:

We hebben dan ook nog voor elk getal een negatieve tegenhanger afgesproken en deze benoemd door er een “-“ voor te zetten en we hebben ook het concept “decimale breuken” afgesproken voor benoeming van reele getallen.

Ook geen enkel probleem.

Citaat:

We hebben vervolgens een hele rekenkunde opgebouwd op basis van de afspraken de we gemaakt hebben over deze benoeming van hoeveelheden (de getallen).
Het is dus kritiek voor de consistentie van die rekenkunde dat we ons houden aan deze afspraken die we gemaakt hebben, zo niet valt het hele systeem in elkaar.
Er kan dus onmogelijk sprake zijn van “context”, 1 moet altijd 1 zijn en 2 moet altijd 2 zijn.

en dat is dan fout, want een 1 op zichzelf is niks, en dus gelijk aan 0.
Zodat 1 gelijk aan 0 zijnde, eigenlijk 2 is, namelijk 1 en 0 samen.

Afspraken zijn slechts afspraken.
Iets anders is om vervolgens dieper over de getallen na te denken.
Dus dan komt de filosofie om de hoek kijken.

Afspraken moeten immers ergens op berusten, anders zijn ze slechts willekeur.

Citaat:

Niet volgens jouw logica want 0 is niks volgens jou en “aan niks kan je niet iets toevoegen” zeg je. (waarom dat is heb je nog steeds niet uitgelegd)

Gemakkelijk genoeg: je kunt wel aan IETS iets toevoegen, maar niet aan NIETS, want Niets is Niets en bestaat dus niet.

Dat kan je ook zien aan het resultaat.
Als ik 5 heb en ik voeg die 5 aan 0 toe, dan verandert er niks.

5 = 0 + 5

0 + 5 = 5

5 = 5

Er is dus geen verschil of ik een getal aan 0 toevoeg of niet.
Zodat het toevoegen aan 0 volkomen zinloos is en ook helemaal niet bestaat.
Het is een waan-idee.

Alleen als 0 iets is, dan kan het wel.
Dan is 0 gelijk aan 1, bijvoorbeeld in de combinatie van een lege mand, dat is 0 (leeg) en de mand (1)

harriechristus · 31 mei 2012, 09:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Dus omdat je het getal 1 vier keer hebt neergeschreven wordt plots 1 = 4.??!!

Ik herhaal het nogmaals, dat geloof je toch zelf niet?

Nogmaals: ik ben niet gelovig.

de 1 wordt 3 maal herhaald, zodat er dus 4 enen zijn, zodat 1 gelijk is aan 4.

Het staat er dus duidelijk en is dus feitelijk aangetoond.

De wetenschap berust toch op aantonen, niet?
Daar is ze toch zo trots op?
En als ik het aantoon dan is het niet zo.
Heel vreemd.

harriechristus · 31 mei 2012, 09:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ratatosk

Groter dan Allah?

Hoe groter hoe dommer, hoe kleiner hoe slimmer.

Het is een dom vooroordeel van de mensen dat groot gelijk is aan intelligentie.

Ze zijn met de Titanen in de war, de oorspronkelijke natuurgoden, die allang door Zeus zijn verslagen.

zeddie · 31 mei 2012, 09:28

De wesp mompelde met minachting: "Hoe belachelijk klein zijn de honingraten die bijen maken."
"Probeer jij maar eens om een nog kleinere honingraat te maken," zei de bij.

~Rabindranath Tagore

harriechristus · 31 mei 2012, 09:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

harrie is 1m70 dat zegt toch genoeg.

Harriechristus is ook eeuwig en oneindig en ook zo klein als een microwezentje.

Wie èn heel groot is én ook heel klein, die is het beste af, want dat is de drie-eenheid van het totale systeem.

1 - groot

2 - klein

3 - het totale systeem als eenheid der veelheid.....

harriechristus · 1 juni 2012, 13:31

156 - een eenvoudige verhouding.

Nemen we even de normale verhoudingen ter hand, bijvoorbeeld een steen, dan kan je niet zeggen of een steen op zichzelf klein of groot is, want er is geen verhouding.
Er is hoogstens een verhouding van die steen met zichzelf, dus een verhouding van 1 op 1, zodat de grootte van die steen neutraal is, dus gewoon, niet groot en niet klein.
De begrippen: groot en klein hebben dan geen zin.
Pas in de verhouding met een andere steen, die bijvoorbeeld de helft is van de eerste steen, krijgen de begrippen groot en klein enige zin.
Want die tweede steen is nu voor de eerste steen de helft van zichzelf, zodat hij zelf 2 maal zo groot is als de tweede steen.
Nu zijn de begrippen: groot en klein gerealiseerd in een verhouding van: de tweede steen is kleiner dan de eerste en de eerste is groter dan de tweede.
En de tweede steen "ziet" hetzelfde als de eerste steen, alleen omgekeerd, want hij ziet de eerste steen als twee maal zo groot als zichzelf en zichzelf als de helft van de eerste steen.
Maar zichzelf ziet hij als zodanig ook neutraal (als ie de verhouding tot de eerste steen weglaat), dus als gewoon.
Dus nu is met het bestaan van 2 verschillende stenen (qua grootte) een systeem van verhoudingen ingetreden.
Want behalve dat beide stenen voor zichzelf gewoon neutraal zijn (niet groot en niet klein) is de eerste steen groter geworden ten opzichte van de tweede en de tweede kleiner ten opzichte van de eerste.
Dus eigenlijk zijn er nu vier stenen, want de eerste steen is gewoon, maar ook groter voor de ander en de tweede is ook gewoon, maar ook kleiner voor de ander.
En ook zijn beide stenen voor zichzelf ten opzichte van de ander groter en kleiner geworden, want omdat de eerste steen de ander als kleiner "ziet", "ziet" hij zichzelf nu ook als groter en voor de kleine steen is het andersom: die "ziet" de ander als groter en zichzelf nu ook als kleiner.
Dus eigenlijk zijn er dan 6 stenen verschenen.
Want de grote ervaart zichzelf als normaal en de ander als kleiner en daardoor zichzelf als groter.
En de kleinere ervaart zichzelf als gewoon en de ander als groter en daardoor zichzelf als kleiner.
En zoals de grotere de kleinere als kleiner ervaart is toch anders, een aparte ervaring, los van hoe de kleinere zichzelf middels de grotere zichzelf als kleiner ervaart.
En voor de kleinere is dat hetzelfde, maar andersom.
Kortom: twee verschillende stenen produceren 6 ervaringen. Voor zover dan stenen ervaren kunnen, want dat kunnen ze natuurlijk niet.
De "ervaring" is onze objectieve meting als kennis, die we aan die stenen zelf hebben toegedicht, alsof zij zelf die meting hadden verricht.

jogo · 1 juni 2012, 23:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Nogmaals: ik ben niet gelovig.

de 1 wordt 3 maal herhaald, zodat er dus 4 enen zijn, zodat 1 gelijk is aan 4.

Het staat er dus duidelijk en is dus feitelijk aangetoond.

De wetenschap berust toch op aantonen, niet?
Daar is ze toch zo trots op?
En als ik het aantoon dan is het niet zo.
Heel vreemd.

das optellen, zijt gij niet beter in aftrekken

harriechristus · 2 juni 2012, 19:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

das optellen, zijt gij niet beter in aftrekken

1 - 1 = 0

jogo · 4 juni 2012, 07:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

1 - 1 = 0

ziet ge nu wel als het getal nul niet gestond zou ge het niet opschrijven.

harriechristus · 4 juni 2012, 08:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

ziet ge nu wel als het getal nul niet gestond zou ge het niet opschrijven.

Het is geen getal, maar een concept.

0 is geen aantal, dus ook geen getal, maar oneindig des te meer, dat is het absolute getal, het getal der getallen.

Oneindig is een getal, want er zijn oneindig veel microwezentjes in het heelal.....

jogo · 4 juni 2012, 11:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het is geen getal, maar een concept.

0 is geen aantal, dus ook geen getal, maar oneindig des te meer, dat is het absolute getal, het getal der getallen.

Oneindig is een getal, want er zijn oneindig veel microwezentjes in het heelal.....

ge zijt niet meer te helpen, probeer te overleven met die gedachten die ge nu hebt.

harriechristus · 4 juni 2012, 12:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

ge zijt niet meer te helpen, probeer te overleven met die gedachten die ge nu hebt.

Geen probleem: Mij is het eeuwige leven der oneindigheid, U de 0 van de dood.

Rizzz · 5 juni 2012, 01:32

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Afspraken zijn slechts afspraken.
Iets anders is om vervolgens dieper over de getallen na te denken.
Dus dan komt de filosofie om de hoek kijken.

Afspraken moeten immers ergens op berusten, anders zijn ze slechts willekeur.

Idd, afspraken zijn slechts afspraken, maar als we willen werken met systemen die volledig op deze afspraken gebaseerd zijn moeten we er ons ook aan houden, er is sprake van “context”.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Gemakkelijk genoeg: je kunt wel aan IETS iets toevoegen, maar niet aan NIETS, want Niets is Niets en bestaat dus niet.

Harrie, je zegt dit hier gewoon maar je toont dit niet aan, je geeft geen enkel argument.
Je zegt gewoon “niets is niets en dus aan niets kan je niet iets toevoegen” maar je zegt niet waarom dat niet zou kunnen.
Zeggen “omdat niets niets is” is geen argument.

31 mei 2012, 09:28	#1471
zeddie Banneling Geregistreerd: 10 april 2004 Berichten: 675	De wesp mompelde met minachting: "Hoe belachelijk klein zijn de honingraten die bijen maken." "Probeer jij maar eens om een nog kleinere honingraat te maken," zei de bij. ~Rabindranath Tagore Laatst gewijzigd door zeddie : 31 mei 2012 om 09:28.

1 juni 2012, 13:31	#1473
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.599	156 - een eenvoudige verhouding. Nemen we even de normale verhoudingen ter hand, bijvoorbeeld een steen, dan kan je niet zeggen of een steen op zichzelf klein of groot is, want er is geen verhouding. Er is hoogstens een verhouding van die steen met zichzelf, dus een verhouding van 1 op 1, zodat de grootte van die steen neutraal is, dus gewoon, niet groot en niet klein. De begrippen: groot en klein hebben dan geen zin. Pas in de verhouding met een andere steen, die bijvoorbeeld de helft is van de eerste steen, krijgen de begrippen groot en klein enige zin. Want die tweede steen is nu voor de eerste steen de helft van zichzelf, zodat hij zelf 2 maal zo groot is als de tweede steen. Nu zijn de begrippen: groot en klein gerealiseerd in een verhouding van: de tweede steen is kleiner dan de eerste en de eerste is groter dan de tweede. En de tweede steen "ziet" hetzelfde als de eerste steen, alleen omgekeerd, want hij ziet de eerste steen als twee maal zo groot als zichzelf en zichzelf als de helft van de eerste steen. Maar zichzelf ziet hij als zodanig ook neutraal (als ie de verhouding tot de eerste steen weglaat), dus als gewoon. Dus nu is met het bestaan van 2 verschillende stenen (qua grootte) een systeem van verhoudingen ingetreden. Want behalve dat beide stenen voor zichzelf gewoon neutraal zijn (niet groot en niet klein) is de eerste steen groter geworden ten opzichte van de tweede en de tweede kleiner ten opzichte van de eerste. Dus eigenlijk zijn er nu vier stenen, want de eerste steen is gewoon, maar ook groter voor de ander en de tweede is ook gewoon, maar ook kleiner voor de ander. En ook zijn beide stenen voor zichzelf ten opzichte van de ander groter en kleiner geworden, want omdat de eerste steen de ander als kleiner "ziet", "ziet" hij zichzelf nu ook als groter en voor de kleine steen is het andersom: die "ziet" de ander als groter en zichzelf nu ook als kleiner. Dus eigenlijk zijn er dan 6 stenen verschenen. Want de grote ervaart zichzelf als normaal en de ander als kleiner en daardoor zichzelf als groter. En de kleinere ervaart zichzelf als gewoon en de ander als groter en daardoor zichzelf als kleiner. En zoals de grotere de kleinere als kleiner ervaart is toch anders, een aparte ervaring, los van hoe de kleinere zichzelf middels de grotere zichzelf als kleiner ervaart. En voor de kleinere is dat hetzelfde, maar andersom. Kortom: twee verschillende stenen produceren 6 ervaringen. Voor zover dan stenen ervaren kunnen, want dat kunnen ze natuurlijk niet. De "ervaring" is onze objectieve meting als kennis, die we aan die stenen zelf hebben toegedicht, alsof zij zelf die meting hadden verricht.