Samenwerking CLB en Comité Bijzondere Jeugdzorg (CBJ)

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Je k�*n een kind na zijn 18e natuurlijk ook niet verplichten om contact te houden met de ouders. Die zijn meerderjarig.
En iemand jonger dan 18 die aangeeft niet meer bij de ouders te willen wonen, kunt ge wel terugsturen naar daar, maar de vraag is of dat zin heeft - als ze het niet willen gaan ze toch een 'oplossing' vinden, en de manier waarop is meestal niet bepaald beter dan in een instelling blijven. Er 'verdwijnen' al eens jongeren van thuis uit, waar dié dan zitten, is vaak een raadsel. Misschien is het dan toch wel best de hulpverlening te verlengen tot 21 ipv tot 18.

Wat ik wil aantonen is dat de hulpverlening niet gericht is op herstelde relatie met ouders, maar eerder op de zogeheten zelfredzaamheid van de kinderen. Dit is ok in geval van mishandelende, verslaafde ouders, maar niet in geval het gaat over puberale stoornissen, waarbij de ondersteuning en contact met de ouders van het allergrootste belang is.

De vraag is ook of het wenselijk is om jongeren op een bepaald spoor te proberen dwingen.

Maar nee hoor, je "dwingt" ze tenslotte ook niet om de stoppen voor het rood licht of voor een spoorwegovergang nietwaar? Waarom zou je ze dwingen om hun huiswerk te maken als ze liever met hun computerspel bezig zijn?

Het moeilijkste voor ouders met kinderen in een instelling is denk ik dat die instelling uitgaat van het kind en niet van de ouders. Een instelling heeft uiteindelijk een gelukkige toekomst voor het kind als oogpunt. Dat die ouders daar niet altijd gelukkig mee zijn, is 'jammer voor de ouders'.

Ik hoop dat mensen dit eens goed lezen. Bedankt voor je duidelijkheid! Dat is nu net waar ik zo tegen fulmineer en waar Gast2 het van aan haar tikker krijgt! "DE INSTELLING gaat voor de gelukkige toekomst van het kind", jammer maar helaas voor die onnozele ouders die het niet zo leuk vinden dat ze op haar 14de omgaat met een kinderverkrachter en geen oog meer heeft voor haar studies en haar toekomst! gelukkig toch maar dat de instelling het beste met haar voor heeft!




Een instelling zal dus altijd de positie van het kind voor ogen hebben, niet die van de ouders.
En de ouders hebben natuurlijk gewoon hun eigen positie voor ogen! Ik kreeg zelfs het verwijt dat ik als alleenstaande moeder van twee kinderen, waar de vader het vertikte om een cent bij te dragen, zelf nog werkte ook! wat een schande was me dat toch wel zeg!

Vanzelfsprekend zou het zo moeten zijn dat, als het wenselijk is om te streven naar 'gezinshereniging', dat ook gebeurt. Soms is dat gewoon niet wenselijk, maar daarnaast zit je nog met het grote aantal jongeren voor wie dat niet slecht zou zijn, maar die die mogelijkheid gewoon pertinent afwijzen.
Wat ga je met die jongeren doen, cynara? Ze dwingen?

Maar nee, toch niet dwingen zeker? gewoon zorgen dat ze die gast blijft zien als haar ouders een probleem hebben met de wet op kinderverkrachting natuurlijk. En waarom geen jointje toesteken in het geniept? of een snuifje cocaine af en toe? moet kunnen hoor! Je kan veertienjarigen ineens ook de weg wijzen naar het snelle geld (met of zonder het vriendje van 25 erbij) en ze een carrière als pornokindersterretje aanwijzen.

En soms komt het best wel goed met die jongeren eh. Ik zie eigenlijk ook niet goed in wat er precies mis is met een carriere als kuisvrouw. Ik ga iig niet zitten neerkijken op kuisvrouwen.

ik kijk helemaal niet neer op kuisvrouwen. En ik wens jouw dochter en zoon dan alvast een schitterende carrière als kuisvrouw/kuisman toe. Nu ik weet dat jij er ook zo achter staat dat ze maar tot hun 18 naar school moeten kan je misschien alvast een stekje in de dienstenchequesbranche reserveren.

Ik denk wel dat de hulpverlening, die op het zicht niet zo goed liep, toch wel impact gehad heeft - met positieve, en negatieve. In ieder geval mag hij blij zijn over wie hij is, nu, maar ook toen.

o ja? u vindt het een success dat hij niet helemaal in de goot is terechtgekomen? geeft niet dat het contact met de ouders helemaal weg is, maar we hebben toch een "ervaringsdeskundige" erbij!

[gast2]

giserke, je moest eens weten welke machteloosheid je dan voelt

boos, gefrustreerd, bang kind te verliezen, je zit met zoveel verwarde gevoelens

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

Wat ik wil aantonen is dat de hulpverlening niet gericht is op herstelde relatie met ouders, maar eerder op de zogeheten zelfredzaamheid van de kinderen. Dit is ok in geval van mishandelende, verslaafde ouders, maar niet in geval het gaat over puberale stoornissen, waarbij de ondersteuning en contact met de ouders van het allergrootste belang is.

Ik zie eerlijk gezegd echt niet hoe je dat kan afdwingen.
Ik hoor je zeggen dat het belangrijk is, en daar deel ik je mening trouwens voor de volle 100%, maar hoe dwing je dat af? En is het wenselijk om dat af te dwingen?

Maar nee hoor, je "dwingt" ze tenslotte ook niet om de stoppen voor het rood licht of voor een spoorwegovergang nietwaar? Waarom zou je ze dwingen om hun huiswerk te maken als ze liever met hun computerspel bezig zijn?

Hoe dwing je kinderen om hun huiswerk te maken?
Er zullen vast veel ouders zijn die uitkijken naar je antwoord.
Wellicht lukt het wel door ze een paar dagen op te sluiten in een lege kamer met enkel hun huiswerk, zonder water en eten.
Voor veel ouders is dat een brug te ver. En dan begint de strijd, die vaak jarenlang duurt (tot hun 18e, dan kunnen ze weg ). Er zijn genoeg gezinnen waar ouders iédere dag ruzie maken met hun kinderen over het huiswerk. Waarin ouders de haren uit hun hoofd trekken omdat het allemaal niks uithaalt, en de jongere gewoon pertinent weigert om het huiswerk te maken. En na niet zo lange tijd gaat het al lang niet meer over het huiswerk, maar over wie de macht heeft: de ouders of het kind. Dan staat er iets meer op het spel dan wat rekenoefeningetjes, voor beide partijen.
Gelukkig gaat het in de meerderheid van de gevallen over tijdelijke fases, die meestal niet zo lang duren (ieder kind heeft allicht wel eens een periode gehad dat die geen huiswerk wil maken, en dat is meestal bij te sturen), maar ik hoor graag je wonderoplossing voor de gevallen waarin het helemaal niet overgaat en het integendeel escaleert en er allerlei andere problemen bij komen.

Ik hoop dat mensen dit eens goed lezen. Bedankt voor je duidelijkheid! Dat is nu net waar ik zo tegen fulmineer en waar Gast2 het van aan haar tikker krijgt! "DE INSTELLING gaat voor de gelukkige toekomst van het kind", jammer maar helaas voor die onnozele ouders die het niet zo leuk vinden dat ze op haar 14de omgaat met een kinderverkrachter en geen oog meer heeft voor haar studies en haar toekomst! gelukkig toch maar dat de instelling het beste met haar voor heeft!

Rustig jong, je leest weer wat je wil lezen.
In de meeste gevallen is het omgaan met een kinderverkrachter niet bepaald bevorderlijk voor de toekomst eh. Soms blijft de schade beperkt, maar ik denk dat niemand dat risico gaat wagen. Oog hebben voor studies vind ik secundair, ja. Soms zijn er veel dringender problemen (bijv. een sociaal-emotionele ontwikkeling die in gevaar is door seksueel misbruik), en in het ander geval hebben we gelukkig cynara's wonderoplossing om jongeren die keihard weigeren om te studeren, toch spontaan aan het studeren te krijgen.
Er zijn trouwens wel veel omgekeerde situaties ook eh. Kinderen die men in de instelling bijvoorbeeld wel aan het studeren krijgt, maar die in het weekend, als ze naar huis mogen, niks meer doen voor school en een halve week nodig hebben om weer ietwat gemotiveerd te raken.

Op m'n stage, helaas de enige ervaring die ik op dat gebied had, heb ik het genoeg gezien dat jongeren die best wel goed op weg waren om iets te veranderen, een weekend naar huis mogen en als een compleet ander persoon terug kwamen. Meestal nog half stoned of high, compleet opgefokt, en ge stond meteen weer een hele stap terug in dat hele proces. Eén ervan wou haar kamer niet meer uit, wou zich niet meer wassen,... (was voordien nooit een probleem geweest). Een andere heeft een lokaal 'verbouwt'.
En als je dan contact opneemt met de ouders krijg je verwensingen en verwijten naar je kop dat het nog slechter gaat met hem dan ervoor en dat we hem helemaal 'verknoeien', dat hij daar zo snel mogelijk weg moet,...
Ge kunt moeilijk anders dan u dan gaan afvragen wat er in godsnaam aan de hand is, maar antwoorden krijg je er daarom niet op. Van de ouders kom je niet veel te weten behalve verwijten en verwensingen, de jongeren zeggen niks of zeggen wel iets, maar je weet niet wat klopt en wat niet.
Maar wat doe je in zo'n omstandigheden als instelling? Wat is er belangrijk?
Dat de ouders tevreden zijn met de situatie, of dat de jongere vooruit gaat in plaats van iedere keer terugvalt? Is de instelling fout bezig of niet? Denk je dat dat allemaal zo rechtlijnig is? Laat je ze het weekend erna terug naar huis gaan? De kans is groot dat die ouders helemaal niks verkeerd gedaan hebben eh. Ze een tijd niet naar huis laten gaan is niet bevorderlijk voor de tevredenheid van de ouder, die zijn kind liever op normale wijze thuis zou hebben. Maar eigenlijk is die tevredenheid op dat moment bijzaak, op de één of andere manier zou de beslissing die je daarin moet nemen enkel gericht moeten zijn op het kind. Dat er evenveel manieren zijn om daar fouten in te maken dan om het goed te doen lijkt me nogal evident. Als die jongere zich enkel en alleen misdragen heeft thuis om niet meer naar huis te moeten, dan stap je als begeleider daar wel lekker in mee, en de redenen die jongeren hebben om niet meer huis te willen zijn vanuit volwassen standpunt ook niet altijd correct. Wat ik bedoelde was dus dat beslissingen moeten genomen worden vanuit het oogpunt van het kind, niet vanuit het oogpunt van de ouder. De vragen die ge u moet stellen vooraleer ge een beslissing neemt moeten gaan over wat goed is voor dat kind en zijn toekomst, niet over hoe je de ouder zo tevreden mogelijk houdt. Als een kind na een weekendje thuis zó terugkomt, lijkt het mij niet de bedoeling dat je gaat nagaan hoe je het volgende weekend wat aangenamer voor de ouder kunt maken eh. Anders kun je ze misschien in de week wat drugs geven en laten uitgaan tot een stuk in de nacht, misschien willen ze dan wel gewilliger mee op een weekendje ardennen

En de ouders hebben natuurlijk gewoon hun eigen positie voor ogen! Ik kreeg zelfs het verwijt dat ik als alleenstaande moeder van twee kinderen, waar de vader het vertikte om een cent bij te dragen, zelf nog werkte ook! wat een schande was me dat toch wel zeg!

Je denkt nu toch echt niet dat alle kinderen die in de BJZ terechtkomen ouders hebben die begaan zijn met de toekomst van hun kind?
Er zijn ouders die er zelf niet in slagen om verder te kijken dan de volgende maand. En er zijn er helaas genoeg voor wie hun gedragsgestoord kind gewoon een last is: als het zich eens normaal gedraagt, dan zijn de problemen voor hen over. Hoe dat kind zich voelt is minder van belang.
Het zal je allicht verbazen, maar dergelijke kinderen komen ook al eens in instellingen terecht.

Maar nee, toch niet dwingen zeker? gewoon zorgen dat ze die gast blijft zien als haar ouders een probleem hebben met de wet op kinderverkrachting natuurlijk. En waarom geen jointje toesteken in het geniept? of een snuifje cocaine af en toe? moet kunnen hoor! Je kan veertienjarigen ineens ook de weg wijzen naar het snelle geld (met of zonder het vriendje van 25 erbij) en ze een carrière als pornokindersterretje aanwijzen.

Zijn dat dat dingen die volgens jou in het belang van het kind zijn?
Volgens mij is niet verslaafd zijn en niet seksueel misbruikt worden zelfs belangrijker voor het kind zélf als voor de ouder. Of is de belangrijkste motivatie om ervoor te zorgen dat een kind niet seksueel misbruikt wordt dan het geluk van de ouder? Ik dacht het niet, en ik denk ook niet dat jij dat vindt.

ik kijk helemaal niet neer op kuisvrouwen. En ik wens jouw dochter en zoon dan alvast een schitterende carrière als kuisvrouw/kuisman toe. Nu ik weet dat jij er ook zo achter staat dat ze maar tot hun 18 naar school moeten kan je misschien alvast een stekje in de dienstenchequesbranche reserveren.

Ik zou niet weten waarom ik mijn kinderen zou moeten dwingen om na hun 18e naar school te gaan. Er zijn genoeg mensen die een gelukkig leven hebben zonder verdere studies, zelfs zonder middelbare studies. Als ze meer willen en kunnen doen dan kuisen, dan kunnen ze dat overigens later nog inhalen. Dat is dan de consequentie die ze moeten dragen van het niet op het moment te doen dat het het gemakkelijkst is.
Als mijn dochter seksueel misbruikt zou worden, zou ik overigens vooral daar mee inzitten, en niet of ze nu wel hard genoeg studeert voor school. Kwestie van prioriteiten te stellen

o ja? u vindt het een succes dat hij niet helemaal in de goot is terechtgekomen? geeft niet dat het contact met de ouders helemaal weg is, maar we hebben toch een "ervaringsdeskundige" erbij!

Ja, ik vind dat een succes. Ondanks het feit dat hij twee ouders had voor wie hij toch niks goed kon doen (zelfs als hij dan eens iets goed deed hadden ze toch alleen maar aandacht voor wat hij fout deed) heeft hij wel een positief zelfbeeld opgebouwd.
Dat hij geen contact meer heeft met z'n moeder vindt hij zelf ook jammer, maar het heeft weinig zin om contact te houden met mensen die niet verder komen dan verwijten en ruzie maken eh. Dat die van de moeder komen, komt allicht wel 'ietske' harder aan dan moesten die van een wildvreemde komen.
Hij heeft het toch in ieder geval geprobeerd eh.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Ik moet niet veel weten van dat soort betweterige onbekwame hufters.

Waarschijnlijk moét je betweterig zijn om te kunnen blijven werken in die sector.
Ik miste tijdens m'n stage natuurlijk - per definitie - ervaring, maar ik zat bij werkelijk alles wat ik deed me af te vragen of dat nu wel goed was.
Waarschijnlijk was ik dan weer te betweterig in die zin dat ik nogal heel hard vond dat we onvoldoende wisten om juiste beslissingen te kunnen nemen.
Ik ben in werksituaties nog maar één keer gebotst met een medewerker, en dat was d�*�*r, toen ik dat standpunt duidelijk maakte. Nog nooit ruzie gehad in werksituaties, behalve met die éne opvoeder. Het is mij nog altijd geheel onduidelijk wie er toen gelijk had, eigenlijk. Wellicht zou ik daar meer ervaring voor nodig hebben, maar aangezien ik niet de persoon ben die kan functioneren als ik bij alles twijfel wat ik precies moet doen, zal die extra ervaring er dus nooit van komen.
Het is mij dus ook geheel onduidelijk wanneer je precies 'betweterig' bent, en ook wanneer je 'bekwaam' bent.

Die andere opvoedingssector, nl. de gehandicaptenzorg, is wat dat betreft iets duidelijker. Maar daar zit je niet continu tussen conflicten tussen ouders en kinderen. Als er nu IETS kenmerkend is aan de BJZ, is dat de gevallen waarin je niet middenin een conflict tussen ouders en kind gesleurd wordt, een ware zeldzaamheid zijn. Bijna nooit trekt men aan hetzelfde zeel, er is altijd conflict met de ouders. In andere sectoren komen ook conflicten voor tussen ouders en hulpverleners, en héél af en toe escaleert dat eens, maar toch niet zoals in de BJZ. Een uitzondering is de kinderpsychiatrie - daar kunnen conflicten ook heel hoog oplopen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

ik kijk helemaal niet neer op kuisvrouwen. En ik wens jouw dochter en zoon dan alvast een schitterende carrière als kuisvrouw/kuisman toe. Nu ik weet dat jij er ook zo achter staat dat ze maar tot hun 18 naar school moeten kan je misschien alvast een stekje in de dienstenchequesbranche reserveren.

Al dat gefixeer op goeie puntjes halen stoort me trouwens mateloos.
Als een kind goeie punten haalt, is dat een teken dat het goed gaat met dat kind, denkt men doorgaans. De ogen gaan pas open als de puntjes dalen (oh nee! de toekomst in gevaar!). Er zijn kinderen die misbruikt worden en goeie punten halen. Er zijn kinderen die zelfmoord willen plegen en goeie punten halen. Al je als kind niet wil dat iemand iets doorheeft van wat er in je omgaat, dat moet je maar 1 ding doen: ervoor zorgen dat je punten niet zakken. Dan kan je voor de rest zo ongelukkig zijn als wat, iedereen gaat toch content zijn dat het zo goed met je gaat en dat je zo'n bloeiende carrière zult kunnen hebben later.

[gast2]

namiddag heeft consulente gebeld en die leidt echt aan tunnelvisie! die zal echt willen bewijzen dat mijn man haar mishandelt en ik heb die voer gegeven:

en ik ben dom, dom, dom geweest!had een msn-gesprek gevoerd ,op de avond toen ze mij aanviel na escalerend gesprek op fb,met een klasgenootje van dochter om te kijken als die iets wist of hoorde wat onze dochter bezielde of waarom ze zich sneed, ik viel bijna van mijn stoel dat ze vertelde dat onze dochter bijna elke dag een verhaal vertelde bij een blauwe plek die ze opgelopen had toen haar vader haar "mishandeld" had,
ben dan ook gaan vragen wanneer dit gestart is en antwoord:1e of 2e examenperiode en dat is toch toen ze haar relatie gestart is!!heb toen gezegd dat dit niet waar was en dat onze dochter haar nog heel hard kon nodig hebben Ja, volgens conulente is dit toch betekend, mijs wil ze als een depressieve vrouw afschilderen, eerlijk gezegd heb ik soms dipjes van de pijn maar is na 1 of 2 dagen over maar zaag er niet over, is zeker 4 j geleden dat ik 2x 14 dagen antidepressiva nam), heb leren met pijn omgaan en neem op tijd en stond pauze, alleen als ik een gesprek wil afmaken hier en "opgefokt" ben door die vrouw, zijn de spanningen en pijnen er weer, ggrrrr)

en toen vertelde de consulente dat er toch meer aan de hand was, ik had dit gegeven om uit te zoeken waarom onze dochter dit allemaal vertelt en doet en helemaal over de rooie gaat als we de gsm afnamen.die bleef maar hameren dat ik dat verteld had en weer dat toontje,aargh, echt, ijskoud en bibbers, heb je na zo een gesprek

heb haar gezegd dat ik niet dom ben maar dat ik hulp voor onze dochter zocht waarom ze zich sneed, zm gedachten,en loog, enz...heb dit msn-gesprek gegeven om haar te helpen en niet mijn man te laten beschuldigen!als hij echt iets gedaan had, had ik dit zeker niet gegeven maar was ik van hem gescheiden, mijn kinderen zijn mijn alles!

ze had het erover dat ik die papieren snel wou doen wegmoffelen door haar toen onze dochter binnen kwam, ja, heb gezegd, omwille van vriendin dat ze er geen ruzie mee krijgt omdat vriendin met mij gepraat heeft

en ten tweede stond in het groot de naam van de directrice in het groot met tel op papieren en dat kon ze lezen, daarom!fb-escalatie was gestart omdat we school erbij betrokken hadden en dit had ze dus op fb gezet, heeft later alles gewist nadat politie met haar gepraat had

en dat met papieren wegmoffelen we geen vertrouwen met onze dochter kunnen opbouwen, heb geantwoord dat ze ook geen vertrouwen met onze dochter kunnen opbouwen als onze dochter elke dag contactverbod breekt en jullie toleren dit!
heb ook gezegd dat ze tolereren dat dochter elke dag contactverbod verbreekt, afgestraft met extra kameruurtje

en dat als mijn dochter onder hun hoede weer in een autoongeval zou belanden, dat ik dan wist wie ik zou moeten aanklagen...

op een moment heeft ze gevraagd:wie liegt

en toen ben ik ontploft:wat, wat zegt u, watblieft, hebt u dit echt gezegd, herhaald dit nog eens, hebt u gezegd wie liegt

ik had moeten kalm blijven , dan had ze het misschien herhaald maar toen ging ze verder met verheven stem:niet waar, heb ik niet gezegd, als gij begint te schreeuwen en niet kalm blijft,enz...

heb toen kalm gezegd dat ze ook met verheven stem praatte

"wat wilt ge, gelijk gij doet"

wat wilt ge, we zijn al een jaar bezig en zij is al opgefokt na 1 gesprek

ze wil dat ik terug met vorige psy van cgg wil praten, heb gezegd deze week eraan gedacht te hebben maar dat ze me al eenmaal mes in rug gestoken hebben...(eerlijk gezegd, ik word achterdochtig, oei dat had ik niet mogen zeggen want als ze dit zou lezen heeft ze weer nieuw voer, ppff)

ik vroeg welke onze rechten waren als ouders, kreeg ik geen antwoord op, vraag maar aan de jeugdrechter, hebt na 2x gevraagd te hebben, gezegd,kunt ge of wilt ge of moogt ge het niet zeggen, viel niet in goede aarde

en ik heb uw man nog niet ontmoet, wat wilt ge heb ik geantwoord, we hadden nog maar 2 gesprekken!(ben 5x in ziekenhuis geweest op 2x maanden, veel onbetaald verlof, en rekeningen komen binnen)

heb gezegd met de vorige consulente viel nog te praten, met u valt niet te praten!de vorige consulente haar dochters werden aangesproken door die vent en heeft daarom dossier doorgegeven, hoop dat u ook dochters hebt, kan hij ook eens langskomen(kwam het op neer)

jaja, psy verslag van 14d crisisopname is niet zo goed(of zoiets) er staat, zoek in gezinscontext en voor de rest niks, niks, niks, niks over zm-gedachten, depressief, snijden(denk het toch want hebben er nooit een verslag van gezien en zij zei dat er allen over gezinscontext stond))

mevrouw, wat wilt u, als ik hun tegen hun schenen had gestampt(kwam het op neer), wij vroegen uitdrukkelijk geen tel en dan voor onze neus geven ze hem door en dan krijg je later te horen dat we hierover boos waren en heb dit op tafel gegooid voor kinderpsy, kreeg te horen dat we toch ook neen hadden kunnen zeggen en heb toen bal terug gekaatst:hoeveel keer hebben wij niet neen kunnen zeggen toen er tel kwam toen we niet op bezoek waren?dit is toen daar niet in goede aarde gevallen...

toen werd erover gepraat dat dochter wegzakte in stoel toen ik praatte:wat wilt u, ze begon door te krijgen dat ze wel eens mij konden geloven en trok daarom alle registers open en schreeuwde:ik vergeef het je nooit dat je contactverbod aanvroeg, zei dat dit de echte x was, maar neen hoor, volgens haar was dit omdat ik dreigend overkwam

lopen die daar met oogkleppen op?ik ken mijn dochter na 14j en toch heeft ze me nog beduveld maar bij rechtstreekse confrontatie voelt ze zich niet meer zo sterk(niet omdat ik dreigend overkom)

als ik zeg dat we onze dochter missen, krijg ik te horen dat ze voorlopig nog niet naar huis komt...

was nog meer gezegd: mevrouw, die hebt u al verteld, mevrouw, waarom bent u zo aanvallend

hoe komt bij jullie dit gesprek over van die vrouw?
ik ben die vrouw spuug, spuug zat, echt waar

volgende week komt het voor de jeugdrechter, komt u man ok?(op zo een minachtend toontje) natuurlijk, wat dacht u, mag mijn advocaat ook komen?goed, breng ik hem mee

dinsdag overleg met advocaat
ben al bij politie geweest om verslag te halen over toen dochter me aanviel, staat op dat ze onhandelbaar is, kreeg van vriendelijke politieagent tel om §te horen als ik nog contact wou opnemen met de agent toen van dienst als er nog een uitgebreider rapport moest komen, als een van de 2 bevestigt dat mijn bril kapot was, draai ik de rollen om, dan wordt het oudermishandeling

in haatbrief van dochter na contactverbod door ons, staat geschreven dat we in haar gezicht lief zijn(tiens, tiens, waar zijn de mishandelingen) en dat we haar ongelukkig willen zijn en dat ze alleen met hem gelukkig kan zijn, hele blz vol, jullie willen probleemkind?jullie krijgen probleemkind!jullie leven wordt een hel, daar zorg ik voor, alleen denk aan de gevolgen die jullie hebben veroorzaakt...
kan ik die ....niet vervolgen wegens laster en eerroof als ze dit verklaart voor jeugdrechter?
Bel alle diensten af met bewijzen en verslagen, pos of negatief
veel goesting om tegen jeugdrechter te zeggen:
stel, ik zeg stel, dat ik visie van consulente volg, dan wil ik dat mijn kind geplaatst wordt aan andere kant van land, wij zien ze niet(nu ook niet) maar hij ook niet, zal het snel opgeven elke dag 200km te rijden
en excuus niet goed van school veranderen?ze is dit jaar ook van andere school gekomen omdat ze in vorige school niet verder dan 2 middelbaar gaan

mijn man ziet het gevaar niet in wat die vrouw kan betekenen maar heb zo een voorgevoel:och, laat ze toch zeveren!(hij denkt omdat hij niks gedaan heeft, dat er niks kan gebeuren maar heb op overleg gezien hoe begeleidster met onze dochter omging:he x, nu trek je je schildje om je heen, he x, ik zie het

kauw ze nog wat meer voor, ze zal wel slikken!ze ziet ook dat die erin trapt en dan moet jer haar zien, onze dochter, het verlegen spelende meisje, lonkt zo onder haar ogen uit

zegt ook dat als ze dit echt moet zeggen dat ze nooit, nooit meer thuis mag komen, de deur uit ermee(en dan voel je dat verscheurde gezin)

ps: mijn oudste dochter is kuisvrouw
(diploma kinderverzorgster ondanks dyscalculie) omdat in onze buurt de betrekkingen hiervoor zeer schaars zijn,
woont samen met haar vriend(versneld door situatie met jongste dochter)
ze heeft haar eigen bijna splinternieuwe auto gekocht(wel kleine maar enfin), heeft voorlopig rijbewijs om alleen te rijden(moet zeggen dat ik haar onderschat heb omdat met dyscalculie ze een moeilijk inzicht hebben) en ze doet het goed en...ben fier op haar!(werkt hard, mensen verwachten dat je hele huis op 4 uurtjes kuis)

[gast2]

let niet op de fouten aub maar ben zo opgejaad als ik met die spreek, je geraakt elkens in schok van die vrouw, ijskoud en bibberen..

[gast2]

doe ik het weer:opgejaagd en telkens

[gast2]

ter informatie:

WIJ zijn naar kpc met haar gegaan

[gast2]

verkeerde knop gedrukt, verder:

WIJ zijn naar cgg gegaan

WIJ vroegen haar opname in psy

WIJ zijn bij politie 5 pv's gaan laten opmaken

WIJ stemden in met -18

WIJ vroegen verdere stappen na escalatie van dochter en werd crisisteam

WIJ vroegen hulp met als mogelijk gevolg bemiddelingscommissie omdat er geen vooruitgang was bij dochter en dat bij jeugdrechter kon komen

WIJ lieten dochter bellen naar politie toen ze vader van wurging wou beschuldigen

zeg nu eens, zou je dit doen als je je dochter regelmatig afranselt??

[gast2]

Bijzondere jeugdzorg werd ingeschakeld door cgg omdat ze dachten dreiging van ons kwam, later belden ze me op en zeiden misleid te zijn en boden me aan als ik nog eens behoefte had om te praten, dat ik altijd mocht!

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

...

WIJ lieten dochter bellen naar politie toen ze vader van wurging wou beschuldigen
...

En wat precies wou je daarmee bereiken?
Ik neem aan dat het niet waar was.

[Cynara Cardunculus]

WIJ vroegen hulp met als mogelijk gevolg bemiddelingscommissie omdat er geen vooruitgang was bij dochter en dat bij jeugdrechter kon komen

wat is de aanklacht waarvoor ze bij de jeugdrechter komt?

[gast2]

crisisteam werd ingeschakeld nadat WIJZELF contact opnamen met bijzondere jeugdzorg

[gast2]

in gesprek met ex-klasgenootje dat ik aan haar gaf, verwijt consulente me met de vraag waarom ik vertelde dat ik vroeger boulemie had
ik schepte een vertrouwensband met het meisje
staat dus in dat verleden jaar mijn man haar "zou" geslagen hebben op regelmatige basis, op de vraag wanneer krijg ik te horen dat dit net in beginperiode relatie met die vent zou gebeurd zijn
raar hè

heb nog altijd gedacht dat die haar véél ingefluisterd heeft

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

wat is de aanklacht waarvoor ze bij de jeugdrechter komt?

ik vermoed mishandeling door vader

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

En wat precies wou je daarmee bereiken?
Ik neem aan dat het niet waar was.

idd niet waar, was dochter die mij bril van gezicht sloeg nadat ik laptop afnam na wat ze zei iver oudste op fb

politie maakte op dat ze onhandelbaar was en dat ze beloofde naar ons te luisteren, heb dit op papier, dit was oudermishandeling!

[Cynara Cardunculus]

Ik blijf erbij dat je je best even uit deze warboel terugtrekt. Hecht ook niet al teveel belang aan wat de "psychologe" zegt: zoals je al hebt ondervonden sturen die je van het kastje naar de muur en alles wat je zegt wordt tegen je gebruikt.

Je hebt een advokaat onder de arm genomen, laat die mens zijn werk doen.
Neem verder afstand van je dochter, maar blijf haar vanop afstand volgen. Je zal er wèl nog moeten zijn om haar te ondersteunen eenmaal ze uit deze beerput is gekropen.
De uitleg van Nynorsk geeft exact weer wat de insteek van die instellingen is: het is géén hulpverlening voor ouders, enkel voor de kinderen. Je blijven verzetten maakt de zaak enkel erger: éénmaal in de greep van die rattenvangers van Hamelen zijn de kinderen verloren. Tenzij ze er zèlf terug uitkruipen.

[gast2]

maandag zal haar psychologe me bellen probeer deze keer kalm te blijven, haar te laten praten maar nadien loop ik thuis weer zo vol frustratie rond door onmacht

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

maandag zal haar psychologe me bellen probeer deze keer kalm te blijven, haar te laten praten maar nadien loop ik thuis weer zo vol frustratie rond door onmacht

aan uw teksten is zeer duidelijk te zien dat u in overdrive staat. Ik denk dat JIJ dringend aan hulpverlening toebent, en dan niet via de instelling die uw dochter "beschermt" tegen haar ouders, maar haar gelijk met een man laat omgaan die bijna dubbel haar leeftijd is.
Ik zou de huisarts eens bezoeken als ik jou was. Eenmaal je dit tever laat gaan en jijzelf in een diepe depressie geraakt is de rest van je gezin daar ook het slachtoffer van.

Waarom moet "haar psychologe" je nog bellen? om je te verwijten dat je over boulemie sprak met haar vriendin? of om je te verwijten dat je je zelfbeheersing verloor na twee jaar vruchteloze pogingen? Of om je de datum van het vonnis op de jeugdrechtbank mede te delen?

ik herinner me steeds weer dat ze (de psychologe van dienst) toen ook een "advies" gaven wat kant noch wal raakte en de begeleidster me streng maar rechtvaardig toesprak dat ik dit advies moest volgen. Tot ik vroeg waar het DWINGENDE van dit advies uit voortkwam? nergens dus.
Onthoud dat JIJ de touwtjes in handen moet nemen, en anders je dochter even bij hen parkeren en je er niks meer van aantrekken.