BUB verbiedt toespraak op herdenking

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Wikipedia dus?

Dit komt ook uit wikipedia (tel misschien eens de Latijnse termen, en dan de Franse termen):

Zijn stelling “Ik denk, dus ik besta” (cogito ergo sum), was een poging om een filosofische bouwsteen aan te dragen voor het zijn en denken van de mens.
In zijn filosofische onderzoekingen stuitte Descartes op de subjectiviteit van de menselijke waarneming. Wat is werkelijkheid, en wat is illusie? De menselijke waarneming bleek zo onbetrouwbaar te zijn dat aan de werkelijkheid zoals de mens die waarneemt kan worden getwijfeld. Waaraan getwijfeld kan worden moet worden afgewezen, want bewijsvoering moet plaatsvinden op basis van onbetwijfelbare argumenten. Waaraan volgens hem echter niet getwijfeld kon worden is het féit dat hij twijfelde en daardoor dus aan zijn eigen bestaan. “Cogito ergo sum” – “Ik denk dus ik besta” is een vaststelling waarover geen discussie mogelijk is. Vanuit deze bouwsteen probeerde Descartes God en het wereldbeeld op basis van onbetwijfelbare argumenten opnieuw op te bouwen. Of hij in dat laatste slaagde bleek grond te zijn voor eeuwenlange filosofische discussies.

Als rationalist onderscheidde de filosoof Descartes drie soorten begrippen: de adventitiae (van buiten gekomen), de innatae (in- of aangeboren begrippen) en de a me ipse factae (zelf gemaakte)

Als dualist onderscheidde hij geest of ziel of God (res cogitans) en materie (res extensa). In zijn eigen woorden: Onder de geschapen dingen zijn er enkele die niet kunnen bestaan zonder andere, daarom moeten wij deze onderscheiden van die dingen die alleen de bijzondere bijstand van God nodig hebben om te bestaan. Deze laatste zijn bij hem substanties terwijl die andere (materiele, wereldlijke) dingen die hierdoor gekenmerkt zijn doordat ze plaats innemen, attributen van de substanties worden genoemd.

enneuh, de andere bronnen die ik aanhaal? allemaal fout?

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Tweede link, daar het volgende te lezen:
Cogito Ergo Sum

Ik denk dus ik ben.

Www.ergosum.nl is vernoemd naar deze beroemde zin van de Franse filosoof René Descartes (1596-1650).

Hij schreef dat in het latijn, omdat geleerden in zijn tijd van het ene land naar het andere latijn gebruikten om met elkaar te kunnen communiceren.

en de zin daaronder...

Zijn bekendste tekst schreef hij in zijn moedertaal, het Frans. Het heet Discours de la méthode.

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

waarmee u wilt zeggen? Dat Wikipedia gelijk heeft als het u uitkomt, en ongelijk als het mij uitkomt?

Alleszins, ik wacht op antwoord van uw professor, die ik zonet gemailed heb, betweterig ventje.

Nee, het feit dat we beiden ons gelijk kunnen bewijzen met Wikipedia zegt dat het een bron is die kritisch aangepakt moet worden, da's al.

Betweterig? Gaat evengoed voor jou op, gezien de moeite die je doet...

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Nee, het feit dat we beiden ons gelijk kunnen bewijzen met Wikipedia zegt dat het een bron is die kritisch aangepakt moet worden, da's al.

Betweterig? Gaat evengoed voor jou op, gezien de moeite die je doet...

Ik pas gewoon de socratische methode toe:

Ik laat u uw onwetendheid zien, in de hoop dat je eruit zal leren

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

en de zin daaronder...

Zijn bekendste tekst schreef hij in zijn moedertaal, het Frans. Het heet Discours de la méthode.

Juist. Maar ik heb het niet over zijn Discours, ik het het over cogito ergo sum/je pense donc je suis. Overigens, zijn andere werken schreef hij wél in het Latijn, wat jij ontkende.

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Juist. Maar ik heb het niet over zijn Discours, ik het het over cogito ergo sum/je pense donc je suis. Overigens, zijn andere werken schreef hij wél in het Latijn, wat jij ontkende.

He, maat, Je pense donc je suis komt uit hoofdstuk vier van zijn Discours de la Methode... ni zeveren hé

Ik heb nooit gesproken over zijn andere werken, enkel over discours. Daar gaat de discussie nu net over.

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

Ik pas gewoon de socratische methode toe:

Ik laat u uw onwetendheid zien, in de hoop dat je eruit zal leren

Socratische maieutiek, de gedroomde examenvraag natuurlijk. Maar, wie ben jij om mij mijn onwetendheid te laten zien (met andere woorden, wat hebt u gestudeerd, pure nieuwsgierigheid)?

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

He, maat, Je pense donc je suis komt uit hoofdstuk vier van zijn Discours de la Methode... ni zeveren hé

Ik heb nooit gesproken over zijn andere werken, enkel over discours. Daar gaat de discussie nu net over.

Hij schreef dat in het latijn, omdat geleerden in zijn tijd van het ene land naar het andere latijn gebruikten om met elkaar te kunnen communiceren.

Komt van jouw link!

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Socratische maieutiek, de gedroomde examenvraag natuurlijk. Maar, wie ben jij om mij mijn onwetendheid te laten zien (met andere woorden, wat hebt u gestudeerd, pure nieuwsgierigheid)?

Maakt mijn studie enige wijziging aan het feit of ik gelijk heb of niet, of doet het ertoe dát ik gelijk heb of niet?

Mark Elchardus kan u daar wondere staaltjes over vertellen...

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Hij schreef dat in het latijn, omdat geleerden in zijn tijd van het ene land naar het andere latijn gebruikten om met elkaar te kunnen communiceren.

Komt van jouw link!

Jaaaaaaa (geeuw), maar deze discussie ging over de zin Je pense donc je suis, en deze staat in de Methode de la Discours, die in het frans is geschreven.

Ik zei: Descartes schreef die zin in het frans, jij zei: neen, in het latijn.

Ik toon aan dat dat boek in het frans is geschreven, jij draaft aan met heel zijn oeuvre...

Geef gewoon toe dat hij schreef: "je pense donc je suis" en niet "cogito ergo sum". Daarna kunnen we via msn doorbomen op zijn andere werken...

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

Jaaaaaaa (geeuw), maar deze discussie ging over de zin Je pense donc je suis, en deze staat in de Methode de la Discours, die in het frans is geschreven.

Ik zei: Descartes schreef die zin in het frans, jij zei: neen, in het latijn.

Ik toon aan dat dat boek in het frans is geschreven, jij draaft aan met heel zijn oeuvre...

Geef gewoon toe dat hij schreef: "je pense donc je suis" en niet "cogito ergo sum". Daarna kunnen we via msn doorbomen op zijn andere werken...

Famously, Descartes puts forward a very simple candidate as the “first item of knowledge.” The candidate is suggested by methodic doubt—by the very effort at thinking all my thoughts might be mistaken. Early in the Second Meditation, Descartes has his meditator observe:

I have convinced myself that there is absolutely nothing in the world, no sky, no earth, no minds, no bodies. Does it now follow that I too do not exist? No: if I convinced myself of something then I certainly existed. But there is a deceiver of supreme power and cunning who is deliberately and constantly deceiving me. In that case I too undoubtedly exist, if he is deceiving me; and let him deceive me as much as he can, he will never bring it about that I am nothing so long as I think that I am something. So after considering everything very thoroughly, I must finally conclude that this proposition, I am, I exist, is necessarily true whenever it is put forward by me or conceived in my mind. (Med. 2, AT 7:25)

As the canonical formulation has it, I think therefore I am (Latin: cogito ergo sum; French: je pense, donc je suis)—a formulation which does not expressly arise in the Meditations.

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Hij schreef dat in het latijn, omdat geleerden in zijn tijd van het ene land naar het andere latijn gebruikten om met elkaar te kunnen communiceren.

Komt van jouw link!

voor de duidelijkheid:

- Ik schreef: Je pense donc je suis
- Jij zei: Hij schreef in dat in het latijn "Cogito ergo sum"
- Ik antwoord: "Neen, dat schreef hij in het Frans, in zijn Discours de la methode"

Ik toon aan dat hij Discours de la Methode in het frans geschreven had (waar ook die zin in staat, in hoofdstuk 4).

Nergens sprak ik over zijn totale oeuvre.

Conclusie: "Je pense donc je suis " is origineel in het Frans geschreven door Descartes, daarna vertaalt in het Latijn.

De Latijnse woorden zijn echter via Augustinus al 1100 jaar ouder, die dat schreef in zijn Civitate Dei, maar dat staat los van deze discussie.

[Pier den Drol]

Ik ben mijn bron vergeten, hier is 'ie:

http://plato.stanford.edu/entries/de...pistemology/#4

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Famously, Descartes puts forward a very simple candidate as the “first item of knowledge.” The candidate is suggested by methodic doubt—by the very effort at thinking all my thoughts might be mistaken. Early in the Second Meditation, Descartes has his meditator observe:

I have convinced myself that there is absolutely nothing in the world, no sky, no earth, no minds, no bodies. Does it now follow that I too do not exist? No: if I convinced myself of something then I certainly existed. But there is a deceiver of supreme power and cunning who is deliberately and constantly deceiving me. In that case I too undoubtedly exist, if he is deceiving me; and let him deceive me as much as he can, he will never bring it about that I am nothing so long as I think that I am something. So after considering everything very thoroughly, I must finally conclude that this proposition, I am, I exist, is necessarily true whenever it is put forward by me or conceived in my mind. (Med. 2, AT 7:25)

As the canonical formulation has it, I think therefore I am (Latin: cogito ergo sum; French: je pense, donc je suis)—a formulation which does not expressly arise in the Meditations.

wat wil je duidelijk maken?

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

voor de duidelijkheid:

- Ik schreef: Je pense donc je suis
- Jij zei: Hij schreef in dat in het latijn "Cogito ergo sum"
- Ik antwoord: "Neen, dat schreef hij in het Frans, in zijn Discours de la methode"

Ik toon aan dat hij Discours de la Methode in het frans geschreven had (waar ook die zin in staat, in hoofdstuk 4).

Nergens sprak ik over zijn totale oeuvre.

Conclusie: "Je pense donc je suis " is origineel in het Frans geschreven door Descartes, daarna vertaalt in het Latijn.

De Latijnse woorden zijn echter via Augustinus al 1100 jaar ouder, die dat schreef in zijn Civitate Dei, maar dat staat los van deze discussie.

Nee, want ik heb het over de Meditationes

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

wat wil je duidelijk maken?

Cogito ergo sum komt uit de meditationes, een latijns werk, niet uit zijn Discours

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Nee, want ik heb het over de Meditationes

Die kunnen mij geen barst schelen, uw meditationes

QUATRIEME PARTIE DU DISCOURS DE LA METHODE

Je ne sais si je dois vous entretenir des premières méditations que j'y ai faites; car elles sont si métaphysiques et si peu communes, qu'elles ne seront peut-être pas au goût de tout le monde : et [157] toutefois, afin qu'on puisse juger si les fondements que j'ai pris sont assez fermes, je me trouve en quelque façon contraint d'en parler. J'avais dès longtemps remarqué que pour les mœurs il est besoin quelquefois de suivre des opinions qu'on sait être fort incertaines, tout de même que si elles étaient indubitables, ainsi qu'il a été dit ci-dessus : mais pour ce qu'alors je désirais vaquer seulement �* la recherche de la vérité, je pensai qu'il fallait que je fisse tout le contraire, et que je rejetasse comme absolument faux tout ce en quoi je pourrais imaginer le moindre doute, afin de voir s'il ne resterait point après cela quelque chose en ma créance qui fut entièrement indubitable. Ainsi, �* cause que nos sens nous trompent quelquefois, je voulus supposer qu'il n'y avait aucune chose qui fût telle qu'ils nous la font imaginer; et parce qu'il y a des hommes qui se méprennent en raisonnant, même touchant les plus simples matières de géométrie, et y font des paralogismes, jugeant que j'étais sujet a faillir autant qu'aucun autre, je rejetai comme fausses toutes les raisons que j'avais prises auparavant pour démonstrations; et enfin, considérant que toutes les mêmes pensées que nous avons étant éveillés nous peuvent aussi venir quand nous dormons, sans qu'il y en ait aucune pour lors qui soit vraie, je me résolus de feindre que toutes les choses qui m'étaient jamais entrées en l'esprit [158] n'étaient non plus vraies que les illusions de mes songes. Mais aussitôt après je pris garde que, pendant que je voulais ainsi penser que tout était faux, il fallait nécessairement que moi qui le pensais fusse quelque chose; et remarquant que cette vérité, je pense, donc je suis, était si ferme et si assurée, que toutes les plus extravagantes suppositions des sceptiques n'étaient pas capables de l'ébranler, je jugeai que je pouvais la recevoir sans scrupule pour le premier principe de la philosophie que je cherchais.

http://perso.wanadoo.fr/minerva/DM/DM_entier.htm

[Pier den Drol]

Oorspronkelijk geplaatst door Nello

Die kunnen mij geen barst schelen, uw meditationes


http://perso.wanadoo.fr/minerva/DM/DM_entier.htm

http://kubnw16.uvt.nl/~ljansen/filos...rte.htm#Cogito:

In zijn Méditations wilde Descartes aantonen dat we in staat zijn tot echte kennis van de wereld. Hiermee ging hij in tegen een bekende sceptische traditie, die stelde dat we eigenlijk weinig of niets kunnen weten; dat we er slechts meningen op na kunnen houden die we nooit volledig kunnen begronden. Natuurlijk hadden de sceptici tot op zekere hoogte gelijk: we hebben geen enkele garantie dat onze opvattingen over de wereld juist zijn. Daarom mogen we geen beroep doen op zulke opvattingen om de scepticus te weerleggen. Descartes stelde dan ook dat we ons enkel op ons verstand of de rede kunnen beroepen om de scepticus te weerleggen.

Daarom ontwikkelde hij een methode die, indien nauwgezet gevolgd, inderdaad tot kennis zou leiden. Descartes was een uitstekend wiskundige (denk maar aan de 'Cartesiaanse vergelijkingen'), en zijn methode heeft dan ook veel weg van wiskundig redeneren: een beroep op de rede en niet op de zintuigen, die ons immers kunnen bedriegen, en het uitgaan van heldere en welonderscheiden ideeën (idées claires et distinctes) en absolute zekerheden. Descartes meent dat onze zintuigen ons kunnen misleiden, en dat misschien zelfs een of andere 'kwade geest' (een malin génie) ons systematisch zou kunnen bedriegen. Deze overwegingen - bekend geworden als 'cartesiaanse twijfels' - hebben echter niet tot doel de scepticus gelijk te geven. Integendeel: het gaat erom dingen die onbetwijfelbaar waar zijn te vinden. Pseudo-kennis moet uitgeroeid worden voordat we tot onbetwijfelbare zekerheden kunnen komen.

In de tweede méditation wordt een eerste toedracht ontdekt waarvan iedereen die erover nadenkt, weet en niet slechts vermoedt, of vindt dat deze waar is: hoezeer de kwade geest mij ook moge bedriegen, hij kan mij er nooit aan doen twijfelen dat ik besta als ik denk. Als ik twijfel, wik en weeg, kortom als ik denk, k�*n ik niet aan mijn bestaan twijfelen. Je pense, donc je suis, ik denk, dus ik ben, is een zekerheid waaraan zelfs de grootste scepticus niet kan twijfelen. In het Latijn - Descartes publiceerde veel in die taal - heet het: cogito, ergo sum.

[Nello]

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

http://kubnw16.uvt.nl/~ljansen/filosoof/gesch/descarte.htm#Cogito:

In zijn Méditations wilde Descartes aantonen dat we in staat zijn tot echte kennis van de wereld. Hiermee ging hij in tegen een bekende sceptische traditie, die stelde dat we eigenlijk weinig of niets kunnen weten; dat we er slechts meningen op na kunnen houden die we nooit volledig kunnen begronden. Natuurlijk hadden de sceptici tot op zekere hoogte gelijk: we hebben geen enkele garantie dat onze opvattingen over de wereld juist zijn. Daarom mogen we geen beroep doen op zulke opvattingen om de scepticus te weerleggen. Descartes stelde dan ook dat we ons enkel op ons verstand of de rede kunnen beroepen om de scepticus te weerleggen.

Daarom ontwikkelde hij een methode die, indien nauwgezet gevolgd, inderdaad tot kennis zou leiden. Descartes was een uitstekend wiskundige (denk maar aan de 'Cartesiaanse vergelijkingen'), en zijn methode heeft dan ook veel weg van wiskundig redeneren: een beroep op de rede en niet op de zintuigen, die ons immers kunnen bedriegen, en het uitgaan van heldere en welonderscheiden ideeën (idées claires et distinctes) en absolute zekerheden. Descartes meent dat onze zintuigen ons kunnen misleiden, en dat misschien zelfs een of andere 'kwade geest' (een malin génie) ons systematisch zou kunnen bedriegen. Deze overwegingen - bekend geworden als 'cartesiaanse twijfels' - hebben echter niet tot doel de scepticus gelijk te geven. Integendeel: het gaat erom dingen die onbetwijfelbaar waar zijn te vinden. Pseudo-kennis moet uitgeroeid worden voordat we tot onbetwijfelbare zekerheden kunnen komen.

In de tweede méditation wordt een eerste toedracht ontdekt waarvan iedereen die erover nadenkt, weet en niet slechts vermoedt, of vindt dat deze waar is: hoezeer de kwade geest mij ook moge bedriegen, hij kan mij er nooit aan doen twijfelen dat ik besta als ik denk. Als ik twijfel, wik en weeg, kortom als ik denk, k�*n ik niet aan mijn bestaan twijfelen. Je pense, donc je suis, ik denk, dus ik ben, is een zekerheid waaraan zelfs de grootste scepticus niet kan twijfelen. In het Latijn - Descartes publiceerde veel in die taal - heet het: cogito, ergo sum.

Ik geef u begot het letterlijke citaat, ga in de bib zijn boek halen, het is in 1637 geschreven.

Misschien dat het in zijn Med ook staat, dat kan, maar dat is pas van 1641, dus vier jaar later.

Oudste versie ==> discours ==> Franstalig

[Pier den Drol]

http://www.vrijspreker.nl/blog/?itemid=2454


Met de uitspraak "Cogito Ergo Sum", ( Ik denk, dus ik ben) trachtte de 17e eeuwse Franse filosoof, wiskundige en natuurwetenschapper René Descartes (Cartesius) de filosofische vragen van zijn tijd aan te pakken. Zijn doel met deze uitspraak was een nieuwe start te geven aan de verzande filosofie uit zijn tijd door te beginnen bij het enige dat hij met zekerheid meende te weten.

Hij wist dat hij dacht, en vanuit dit onweerlegbare feit kwam hij er toe om te concluderen dat hij dus ook bestond. Dit vatte hij samen in drie kleine woordjes, Cogito Ergo Sum, een indrukwekkend efficiënte manier om te reageren tegen het labyrint van filosofische strekkingen uit zijn tijd.

Descartes' bewering was strikt genomen onjuist, maar als U mij niet te al te strikt houdt aan de regels van de filosofie, en met een wat rebelse knipoog, wil ik enkele andere inzichten blootleggen die verborgen zitten in deze parel van filosofische beknoptheid.

Ik denk niet (onopzettelijke woordspeling) dat iemand, Descartes zelf inbegrepen, bezwaar zou hebben tegen deze triviale uitbreiding van zijn gedachte: "Ik denk voor mezelf, dus ik ben", aangezien zijn punt in de eerste plaats was dat hij het zelf was die dacht.

Niemand zal er ook bezwaar tegen hebben dat ik de uitspraak wat dichter laat aanleunen bij het originele Latijn: "ik denk voor mezelf, dus ik besta."




Wat deze uitbreiding verliest inzake beknoptheid, wint ze ruimschoots terug inzake betekenis. Denken voor onszelf is wat ons ertoe in staat stelt om een stempel te drukken op onze wereld.
Het is wat ons onderscheidt van de voorthollende menigte. Het is wat ons definieert als individu en wat ieder van ons in staat stelt om uniek te zijn.
Het vermogen om voor onszelf te denken is ons kostbaarste bezit. Van zodra we dit opgeven, geven we datgene op dat ons maakt tot wie we zijn. We geven onze identiteit op, en dus, van de weeromstuit, ons bestaan. We worden gelijk aan nul.

Hand in hand met "denken voor onszelf", en onafscheidelijk van het concept van het denken, is "beslissen voor onszelf". Als we niet voor onszelf denken, kunnen we zeker niets voor onszelf beslissen. Als we anderen laten beslissen voor ons, kunnen we net zo goed niet beschikken over het vermogen om te denken. Zonder voor onszelf te beslissen wat goed of slecht is, mooi of lelijk, juist of fout, kunnen we zeker geen legitieme claim op een eigen identiteit doen gelden.

Dit is zomaar geen filosofisch geleuter. We ondervinden de implicaties van " als ik niet denk voor mezelf, hou ik op te bestaan" alle dagen. Dit is in het bijzonder waar als we werken in gelijk welke organisatie van betekenis. "Doe het omdat ik het zeg!" is een frontale aanval op het persoonlijk denken en het individuele beslissingsproces.

Als we voor een mogelijke verandering staan, houden de meesten onder ons ervan om te trachten te begrijpen (denken en beslissen voor onszelf) waarom die verandering noodzakelijk is voordat we haar implementeren. "Doe het omdat ik het zeg!" negeert niet enkel deze voor de hand liggende methode om verandering te accepteren, maar verwerpt ze ook totaal. In zes kleine woorden stelt deze uitspraak klinkklaar dat we het recht niet hebben om de materie te trachten te begrijpen, er vragen over te stellen of er zelfs maar over na te denken. We hebben slechts één optie, en dat is om te doen wat gezegd wordt. Ongeacht wat "het" is.

De managementstijl die hoort bij " Doe het omdat ik het zeg!" roept een onmiddellijk buikgevoel op - om weerstand te bieden, terug te slaan, er tegenin te gaan. Kortom, het onbewuste denkproces is dit: "Ik denk voor mezelf en dat creërt mijn identiteit. Als iemand mijn denken van mij afneemt, veroorzaakt hij dat ik ophou te bestaan. Daarom zal ik zijn bevelen weerstaan".

Of, met respect voor Cartesius, "Cogito Ergo Resisto". "Ik denk, dus ik bied weerstand."
Ik blijf staan waar ik sta, tot ik een reden heb om te bewegen."



Peter De Jager is een toonaangevend spreker, schrijver en consultant, gepassioneerd door het verschijnsel verandering, hoe organisaties erdoor worden beïnvloed, en hoe het hen toelaat om te groeien en succesvol te zijn. Om meer te lezen over zijn werk, bezoek www.technobility.com.

Dit artikel verscheen eerder op www.theatlasphere.com en werd vrij vertaald door Bud Rrevensky.