Cuba en Castro

[StevenNr1]

Amang, zeer inhoudelijke kritiek, proficiat.

[tony p]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Permanent afzetbaar door "El Commandante", ja...

Prachtige reproductie van het anti-communistische gedachtengoed.
Subliem.

Als je zin hebt om de wet over het afzetten van verkozenen wil uitpluizen: http://www.parlamentocubano.cu/espanol/ley89.htm
Om je een plezier te doen heb ik al een beetje opgezocht.
De leden van de gemeenteraad kunnen alleen door de kiezers van de kieskring waar ze verkozen werden afgezet worden, de leden van de provinciale en nationale parlementen alleen door de raad van de gemeente waar ze verkozen werden en de leden van de staatsraad alleen door het (nationale) parlement.
"El Comandante" zie ik hier nergens opduiken, behalve dan natuurlijk dat hij zelf kan worden afgezet door het parlement.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door tony p

Prachtige reproductie van het anti-communistische gedachtengoed.
Subliem.

Als je zin hebt om de wet over het afzetten van verkozenen wil uitpluizen: http://www.parlamentocubano.cu/espanol/ley89.htm
Om je een plezier te doen heb ik al een beetje opgezocht.
De leden van de gemeenteraad kunnen alleen door de kiezers van de kieskring waar ze verkozen werden afgezet worden, de leden van de provinciale en nationale parlementen alleen door de raad van de gemeente waar ze verkozen werden en de leden van de staatsraad alleen door het (nationale) parlement.
"El Comandante" zie ik hier nergens opduiken, behalve dan natuurlijk dat hij zelf kan worden afgezet door het parlement.

Anderzijds zijn het ook precies enkel maar de onmachtige gemeenteraadsleden die blijkbaar afgezet kunnen worden door het volk... Mooie permanente afzetbaarheid...

BTW; als Cuba dan toch zo democratisch is; waarom is het dan een één-partij staat?

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Amang, zeer inhoudelijke kritiek, proficiat.

Blijkbaar rijkt die permanente afzetbaarheid toch minder ver dan gedacht...

[tony p]

Ik weet niet of jij het al weet, maar die gemeenteraadsleden (die de leden van de provinciale raden en het nationale parlement kunnen afzetten) zijn wel op een zéér democratische manier verkozen. Voor het geval je het even vergeten was: de bewoners van een kieskring stellen een lijst op met 2 tot 8 kandidaten en dan wordt er gekozen, desnoods met een tweede of zelfs derde ronde. De mensen weten dus voor wie ze stemmen, kiescampagne voeren is verboden, transparante verkiezingen etc.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door tony p

De mensen weten dus voor wie ze stemmen, kiescampagne voeren is verboden,

Hoe weet je nu voor wie je stemt zonder campagne?
Hoe kan je nu politieke discussie stimuleren als politieke campagne verboden is. D�*t is toch wel het duidelijkste voorbeeld dat er geen democratie is. Democratie zonder politieke campagne en daaruit volgende maatschappelijke discussie bestaat niet.

Voor alle duidelijkheid; kiescampagne is niet hetzelfde als een publiciteitscampagne door reclamebureaus zoals hier in België...

[tony p]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Hoe weet je nu voor wie je stemt zonder campagne?

Omdat het mensen uit de buurt zijn en omdat er ook vergaderingen zijn waar de kandidaten zich voorstellen en waar de kiezers hun vragen kunnen stellen.
En ze kunnen hem of haar nog altijd afzetten natuurlijk.

[tony p]

De gemeenteraadsleden zijn trouwens niet zo 'onmachtig', aangezien het in Cuba toch over gemeentes gaat van gemiddeld bijna 68.000 inwoners.

[Pie]

Hier vind je een beknopte uitleg over de poder popular:

http://www.ptb.be/scripts/article.ph...action=article

[tony p]

Ik ga eens heel hard zagen: in bovenstaand artikel staat dat de staatsraad 30 leden telt, het zijn er dus 31.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door tony p

Ik ga eens heel hard zagen: in bovenstaand artikel staat dat de staatsraad 30 leden telt, het zijn er dus 31.

een enkel individu is daar niet zo belangrijk dus kan er al eens afgerond worden

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door tony p

De gemeenteraadsleden zijn trouwens niet zo 'onmachtig', aangezien het in Cuba toch over gemeentes gaat van gemiddeld bijna 68.000 inwoners.

Hoe, en ik dacht dat ze de kandidaten kenden omdat het mensen 'uit de buurt waren'. Als alle kieskringen 70.000 man hebben; dan kent ongeveer niemand de kandidaten, en nog minder de politieke inhoud ervan... En dan zou er geen politieke campagne rond mogen gevoerd worden, worden de kandidaten niet ondersteund door een politieke partij...

[Pie]

zo werkt het:

De gemeenteraad. Elke gemeente is opgedeeld in evenveel kiesdistricten als er verkozenen zijn. In totaal zijn er 14.000 kiesdistricten van maximaal 2.000 kiezers. Op districtsvergaderingen kunnen alle aanwezigen kandidaten voordragen. Iedereen, ongeacht of hij tot de communistische partij behoort of niet, komt daarvoor in aanmerking. Meer dan 400 kiesgerechtigden moeten aanwezig zijn om geldig te kunnen vergaderen. Elke kandidaat wordt ter stemming voorgelegd. Op basis daarvan worden lijsten samengesteld met minimaal 2 en maximaal 8 kandidaten per mandaat. Met deze lijsten worden in heel het land tegelijk verkiezingen gehouden. Dat gebeurt om de twee en een half jaar. De propaganda van de kandidaat is beperkt tot een foto met curriculum vitae. De kandidaten mogen het woord voeren op de openbare vergadering. Persoonlijke campagne mag niet. De stemming is geheim en vrij en men kan voor geen, één of meerdere kandidaten stemmen. De kandidaat met de meeste stemmen wordt weerhouden, met dien verstande dat hij minstens 50% van de stemmen moet behalen. In december 1992 werden 13.865 leden verkozen uit meer dan 28.000 kandidaten voor de 169 gemeenteraden.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door Pie

zo werkt het:

Enfin, men kan op geen enkele manier politieke propaganda verspreiden... Geen flyers dus; geen affiches... Hoe wil men dan politieke standpunten naar voor brengen, hoe wil men discussie stimuleren? Enkel binnen georchestreerde vergaderingen?

Trouwens; het werken binnen zo'n kleine districten daarentegen betekent ook dat een politieke figuur mét inhoud daarentegen zeer weinig mensen kan bereiken. Op het volgende niveau wordt hij immers gegarandeerd tegen gehouden.

[StevenNr1]

Die kandidaten zitten niet in een isoleercel hé, die mensen kunnen aangesproken worden, zelf de mensen opzoeken, voor de verkiezingen al actief zijn in de gemeenschap, ...

Je kritiek op dat van die niveaus lijkt me wel terecht.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Die kandidaten zitten niet in een isoleercel hé, die mensen kunnen aangesproken worden, zelf de mensen opzoeken, voor de verkiezingen al actief zijn in de gemeenschap, ...

Je kritiek op dat van die niveaus lijkt me wel terecht.

Euh; effen vergelijking maken...

De PVDA reclameert hier, en met goed recht, op het feit dat er geen politiek materiaal mag verspreid worden op een fabriek (waar de zaak nogal persoonlijk gespeeld wordt tegenover die patroon), waar de persoon ik kwestie niet eens werkt.
...Maar in Cuba mag men zelfs geen campagnemateriaal verspreiden voor de verkiezingen...


Om maar te zeggen, dat als Van Gorp enkel het recht zou hebben om aan de poort eens een klapke te doen met de arbeiders, dat dat onaanvaardbaar zou zijn.

[tony p]

Je vergelijking van hierboven is een mooi voorbeeld van een metafysische denkmethode: politiek materiaal verspreiden in België = politiek materiaal verspreiden in Cuba.
"De neiging om ondanks de verandering aan de identiteit vast te houden." (De beginselen van de filosofie, Georges Politzer)

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

(...) hoe wil men discussie stimuleren? Enkel binnen georchestreerde vergaderingen?

Maar ocharme toch: georchestreerde vergaderingen. 'Georchestreerd' is hier denotatief gelijk aan 'georganiseerd' (en dus quasi overbodig), alleen vond Jonas Elossov het nodig om een connotatief pejoratieve term te gebruiken.
Dit is exact de manier hoe veel anti-communistische propaganda werkt: 'dictator' i.p.v. 'president', 'dissidenten' i.p.v. 'contrarevolutionairen', etc.

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Trouwens; het werken binnen zo'n kleine districten daarentegen betekent ook dat een politieke figuur mét inhoud daarentegen zeer weinig mensen kan bereiken. Op het volgende niveau wordt hij immers gegarandeerd tegen gehouden.

Waarmee je tussendoor ook even suggereert dat de meeste politieke figuren daar geen inhoud hebben. Wederom inhoudelijk nutteloos (want niet vergezeld van bewijzen), maar retorisch toch maar weer een sneer naar de Cubanen.
Maar de grote talenten van de Cubaanse politiek zouden dus blijven steken op het gemeentelijk niveau?
Toch wel vreemd dan dat 283 van de 609 parlementsleden uit de gemeenteraden komen.

Het begint toch echt schrijnend te worden dat ik en Pie jou moeten vertellen hoe de verkiezingen (en andere zaken) in Cuba in mekaar zitten. Kritiek geven, het is allemaal heel gemakkelijk maar doe a.u.b. een beetje moeite om onderbouwd en geïnformeerd te zijn.

Ik heb nog niet geantwoord op de suggestie dat er in Cuba geen maatschappelijke of politieke discussie zou zijn, ik ga mij daar dan ook woensdagavond over informeren bij een levensechte Cubaan. Niet dat ik daar helemaal niets over afweet, maar het kan geen kwaad om eens te horen hoe het er juist in de praktijk aan toe gaat; nog even geduld dus.

[tony p]

"het werken binnen zo'n kleine districten daarentegen betekent ook dat een politieke figuur mét inhoud daarentegen zeer weinig mensen kan bereiken"

Hier speelt ook de westerse gedachte mee dat politici mensen moeten bereiken, wat in ons landje inderdaad zo is. Je maakt echter weer de fout om dat te transplanteren naar Cuba.
De verkozenen vertegenwoordigen daar hun kiezers en nemen er beslissingen die in hun belang zijn. Waarom zouden ze dat namelijk niet doen? Hun job als volksvertegenwoordiger levert hen geen financieel voordeel op en als ze het niet goed doen worden ze vervangen...
Het volk kiest zijn vertegenwoordigers, het zijn niet de vertegenwoordigers die kiezers moeten zoeken.

[tony p]

Ter verduidelijking van mijn vorige post:
In België zijn het de partijen die de kandidaten aanduiden, en die partijen en kandidaten proberen dan zoveel mogelijk kiezers voor zich te winnen. De kandidaten zijn hier dus vertegenwoordigers van de partijen (en hun ideologie).

In Cuba worden de kandidaten aangeduid door hun buurtbewoners. De kandidaten zijn er dus vertegenwoordigers van het volk en de mensen zullen zelf wel uitmaken (nadat ze wat beter kennisgemaakt hebben met de kandidaten) wie ze denken dat hen het best gaat vertegenwoordigen.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door tony p

Ter verduidelijking van mijn vorige post:
In België zijn het de partijen die de kandidaten aanduiden, en die partijen en kandidaten proberen dan zoveel mogelijk kiezers voor zich te winnen. De kandidaten zijn hier dus vertegenwoordigers van de partijen (en hun ideologie).

In Cuba worden de kandidaten aangeduid door hun buurtbewoners. De kandidaten zijn er dus vertegenwoordigers van het volk en de mensen zullen zelf wel uitmaken (nadat ze wat beter kennisgemaakt hebben met de kandidaten) wie ze denken dat hen het best gaat vertegenwoordigen.

Dus men degradeerd politieke discussie tot een vulgaire populariteitspoll, waarbij vooral mensen verkozen worden zonder enige vorm van politieke inhoud.

Daarnaast is het stellen dat beide zaken niet te vergelijken zijn, belgische en cubaanse kwesties, een non-argument; net als nutteloze woordspelletjes. Het is juist dat in het socialisme, wat het geval niet is, een aantal andere omstandigheden kent dan ons systeem. Maar het socialisme zal juist de politieke discussie moeten stimuleren, de democratie volledig maken; politieke discussie op alle niveaus voor iedereen toegankelijk maken en samenwerking van politieke belangengroepen, en dus 'partijen' moeten stimuleren.
Als men toch zo bang is voor de politieke kwestie en men schrik heeft om het één-partij-systeem af te schaffen, wil dat zeggen dat er iets fundamenteel schort aan het systeem!


Trouwens, je moet mij eens vertellen hoe het komt dat als de verkiezingen op districtniveau worden georganiseerd, er toch maar 1/3 van de nationale verkozenen effectief verkozen zijn op dat niveau...